Relaties
alle pijlers
Verdeling huishouden: het lukt niet
woensdag 3 april 2024 om 15:51
Samenvatting: hoe zorg je ervoor dat (huishoudelijke) taken eerlijk verdeeld zijn?
Ik ben moedeloos en weet gewoon niet hoe het op te lossen.
Mijn man en ik, al vele jaren samen, komen er niet uit. Of ten minste, ik trek aan een dood paard.
Wij werken allebei, ik minder dan hem. Mijn werk is wel veel zwaarder, in die zin dat ik echt geestelijk uitgeput ben na werk. Man heeft dat niet en ziet ook dat mijn werk voor mij heel vermoeiend is.
Wij hebben kinderen, waaronder één kind met problematiek die extra aandacht nodig heeft en soms ook veel energie kost. Voor dit kind zijn dus ook redelijk wat afspraken, die ook mentaal zwaar zijn (zoals therapie).
Alle afspraken met kinderen regel ik en doe ik.
Financiën idem. Activiteiten regel ik ook (ook vakanties uitzoeken/boeken), alle afspraken van iedereen bijhouden, etc. Verjaardagen en feestdagen, kleren uitzoeken voor de kinderen, naar school brengen, afspraken van school...
In het huishouden 'helpt' mijn man, om gelijk maar een goed beeld te schetsen.
Ik ben van mezelf ook een redelijk lui persoon, kan gerust de boel de boel laten en niet alles hoeft continue spik en span. Ik heb een hekel aan het huishouden doen, ook omdat ik altijd achter de feiten aanren. Daarnaast heb ik nooit echt veel energie gehad, ben snel moe, maar heb ook last van slapeloosheid. Er speelt bij mij ook psychische problematiek, maar ik heb gewoon geen tijd om dit aan te pakken. Alles en iedereen gaat voor. Ik weet niet hoe ik de energie en tijd daarvoor kan maken.
Sinds kort volg ik een opleiding, vraagt zo'n 30 uur per week studielast. Dit doe ik er dus bij. Vooraf dus goed doorgesproken met man, dat we echt naar een goede verdeling moeten van taken. Dat vond hij ook. Hij wilde me daarin zeker steunen gaf hij aan.
Vervolgens (op mijn initiatief) een takenlijst gemaakt. Ik doe nog steeds meer dan de helft, maar als man de rest van de taken zou oppakken, zou dit zoveel schelen voor mij. Alleen...hij houdt zich er niet aan.
Voorgaande jaren ook al vaak besproken, op rustige momenten, maar ook gehuild als ik het niet zag zitten. Dan wordt er altijd beterschap beloofd. Vervolgens gebeurde er weinig. Man maakt nu een beetje schoon en vindt volgens mij dat hij het heel goed doet. Hij ziet het oprecht niet. Hij is enorm passief. Hij onderneemt uit zichzelf niets. Dat is op alle gebieden in het leven trouwens zo. Maar ook als ik vraag om bijvoorbeeld even te stofzuigen, zegt hij 'ja', maar doet het niet. 'Later' is dan het excuus. Als ik er op terug blijf komen, ben ik een zeur. Of als we echt een heel goed gesprek aangaan, is hij vol begrip en empathie, maar daar houdt het op. Ik haat ook die rol van 'moedertje' zijn voor mijn man.
Hij weet bijvoorbeeld ook van de 'derde shift' af door mij, hebben we zelfs nog eens los van elkaar een testje voor ingevuld. Dat de mentale last ook veel is, alles plannen en bijhouden en regelen. Daar kwam ook uit bij hem dat dit 100% bij mij ligt. Maar bij die constatering houdt het ook op.
Ik wil niet continue zeuren, continue ongelukkig zijn, steeds er mee bezig zijn in mijn hoofd. Soms denk ik: ik doe het gewoon allemaal, dan hou ik mijn relatie goed. Maar ik ben bang dat ik er aan onderdoor ga, dat i k dat niet vol kan houden.
Vandaag heb ik trouwens vrij genomen om het achterstallige huishouden te doen, omdat het echt niet langer kon zo. Want ik heb het dus niet over elke dag alles piekfijn hebben. (Ik schaam me heel erg hiervoor, maar om het juiste beeld te schetsen: ik heb elke dag iets gezegd over de wc, die mijn man moest poetsen en gewacht tot hij dit oppakte. Ondertussen gebruikten de kinderen en ik de andere wc. Dat heeft dus 4 weken geduurd voor hij het eindelijk poetste. Dat dus terwijl ik het bijna dagelijks aangaf).
Kortom, er zijn tientallen gesprekken over aangegaan. Geen resultaat. Mijn man denkt volgens mij oprecht dat de verdeling nu goed is. Maar als ik de taken ook blijf doen, dan hoeft hij natuurlijk ook niet te veranderen. Maar aan de andere kant: ik hou het niet vol om daarover te blijven doorgaan. Je gaat toch ook niet scheiden over zoiets stoms als huishoudelijke taken?
Ik ben moedeloos en weet gewoon niet hoe het op te lossen.
Mijn man en ik, al vele jaren samen, komen er niet uit. Of ten minste, ik trek aan een dood paard.
Wij werken allebei, ik minder dan hem. Mijn werk is wel veel zwaarder, in die zin dat ik echt geestelijk uitgeput ben na werk. Man heeft dat niet en ziet ook dat mijn werk voor mij heel vermoeiend is.
Wij hebben kinderen, waaronder één kind met problematiek die extra aandacht nodig heeft en soms ook veel energie kost. Voor dit kind zijn dus ook redelijk wat afspraken, die ook mentaal zwaar zijn (zoals therapie).
Alle afspraken met kinderen regel ik en doe ik.
Financiën idem. Activiteiten regel ik ook (ook vakanties uitzoeken/boeken), alle afspraken van iedereen bijhouden, etc. Verjaardagen en feestdagen, kleren uitzoeken voor de kinderen, naar school brengen, afspraken van school...
In het huishouden 'helpt' mijn man, om gelijk maar een goed beeld te schetsen.
Ik ben van mezelf ook een redelijk lui persoon, kan gerust de boel de boel laten en niet alles hoeft continue spik en span. Ik heb een hekel aan het huishouden doen, ook omdat ik altijd achter de feiten aanren. Daarnaast heb ik nooit echt veel energie gehad, ben snel moe, maar heb ook last van slapeloosheid. Er speelt bij mij ook psychische problematiek, maar ik heb gewoon geen tijd om dit aan te pakken. Alles en iedereen gaat voor. Ik weet niet hoe ik de energie en tijd daarvoor kan maken.
Sinds kort volg ik een opleiding, vraagt zo'n 30 uur per week studielast. Dit doe ik er dus bij. Vooraf dus goed doorgesproken met man, dat we echt naar een goede verdeling moeten van taken. Dat vond hij ook. Hij wilde me daarin zeker steunen gaf hij aan.
Vervolgens (op mijn initiatief) een takenlijst gemaakt. Ik doe nog steeds meer dan de helft, maar als man de rest van de taken zou oppakken, zou dit zoveel schelen voor mij. Alleen...hij houdt zich er niet aan.
Voorgaande jaren ook al vaak besproken, op rustige momenten, maar ook gehuild als ik het niet zag zitten. Dan wordt er altijd beterschap beloofd. Vervolgens gebeurde er weinig. Man maakt nu een beetje schoon en vindt volgens mij dat hij het heel goed doet. Hij ziet het oprecht niet. Hij is enorm passief. Hij onderneemt uit zichzelf niets. Dat is op alle gebieden in het leven trouwens zo. Maar ook als ik vraag om bijvoorbeeld even te stofzuigen, zegt hij 'ja', maar doet het niet. 'Later' is dan het excuus. Als ik er op terug blijf komen, ben ik een zeur. Of als we echt een heel goed gesprek aangaan, is hij vol begrip en empathie, maar daar houdt het op. Ik haat ook die rol van 'moedertje' zijn voor mijn man.
Hij weet bijvoorbeeld ook van de 'derde shift' af door mij, hebben we zelfs nog eens los van elkaar een testje voor ingevuld. Dat de mentale last ook veel is, alles plannen en bijhouden en regelen. Daar kwam ook uit bij hem dat dit 100% bij mij ligt. Maar bij die constatering houdt het ook op.
Ik wil niet continue zeuren, continue ongelukkig zijn, steeds er mee bezig zijn in mijn hoofd. Soms denk ik: ik doe het gewoon allemaal, dan hou ik mijn relatie goed. Maar ik ben bang dat ik er aan onderdoor ga, dat i k dat niet vol kan houden.
Vandaag heb ik trouwens vrij genomen om het achterstallige huishouden te doen, omdat het echt niet langer kon zo. Want ik heb het dus niet over elke dag alles piekfijn hebben. (Ik schaam me heel erg hiervoor, maar om het juiste beeld te schetsen: ik heb elke dag iets gezegd over de wc, die mijn man moest poetsen en gewacht tot hij dit oppakte. Ondertussen gebruikten de kinderen en ik de andere wc. Dat heeft dus 4 weken geduurd voor hij het eindelijk poetste. Dat dus terwijl ik het bijna dagelijks aangaf).
Kortom, er zijn tientallen gesprekken over aangegaan. Geen resultaat. Mijn man denkt volgens mij oprecht dat de verdeling nu goed is. Maar als ik de taken ook blijf doen, dan hoeft hij natuurlijk ook niet te veranderen. Maar aan de andere kant: ik hou het niet vol om daarover te blijven doorgaan. Je gaat toch ook niet scheiden over zoiets stoms als huishoudelijke taken?
donderdag 4 april 2024 om 12:01
Ik zie het zo:
Liever alleen dan een relatie met iemand die mij niet respecteert en het heel normaal vindt dat ik alles in het huishouden doe en regel en hij niks.
Als hij dus niks om het huishouden geeft,een vieze w.c. niet erg vindt, geen afspraken maakt voor de kinderen, reparaties auto e.d., dan is het prima, maar dan zou ik geen relatie willen met hem.
Dan mag hij alleen verder en zijn leven inrichten hoe hij het wil.
Liever alleen dan een relatie met iemand die mij niet respecteert en het heel normaal vindt dat ik alles in het huishouden doe en regel en hij niks.
Als hij dus niks om het huishouden geeft,een vieze w.c. niet erg vindt, geen afspraken maakt voor de kinderen, reparaties auto e.d., dan is het prima, maar dan zou ik geen relatie willen met hem.
Dan mag hij alleen verder en zijn leven inrichten hoe hij het wil.
donderdag 4 april 2024 om 12:07
Volgens mij bedoelt deze poster niet dat je elke dag taakjes uitdeelt als een kleuterjuf, maar dat je een verdeling maakt ob waarvan hij de zaken doet die niet kunnen blijven liggen.Aprilsister schreef: ↑04-04-2024 12:04Geef hem taken?
We hebben het over haar man. Niet over een puberzoon van 12.
Dat is slimmer dan een strategisch incompetent persoon verantwoordelijk maken voor het bijhouden van de was of badkamer.
donderdag 4 april 2024 om 12:21
MadameJean schreef: ↑04-04-2024 12:07Volgens mij bedoelt deze poster niet dat je elke dag taakjes uitdeelt als een kleuterjuf, maar dat je een verdeling maakt ob waarvan hij de zaken doet die niet kunnen blijven liggen.
Dat is slimmer dan een strategisch incompetent persoon verantwoordelijk maken voor het bijhouden van de was of badkamer.
Precies. En dan nog. Ik maak thuis ook alle "extra" taken aan in de gezamenlijke agenda en hang daar bij een deel mijn mans naam en soms ook een datum aan
donderdag 4 april 2024 om 12:26
Hij:
Werkt
Huishouden 40% 0%
Jij
Werkt
Doet alle afspraken voor kinderen
Doet de financien
Regelt de familie vakanties
Opleiding 30 uur per week
Huishouden 60% 100%
_______________________________________
Neem een huishoudster.
Je hebt geen partner, je hebt kinderen en een grote puber met zijn 'ja' en 'straks'.
Werkt
Huishouden 40% 0%
Jij
Werkt
Doet alle afspraken voor kinderen
Doet de financien
Regelt de familie vakanties
Opleiding 30 uur per week
Huishouden 60% 100%
_______________________________________
Neem een huishoudster.
Je hebt geen partner, je hebt kinderen en een grote puber met zijn 'ja' en 'straks'.
I noticed how your people didn't support you. So, I sent you strangers -- The Universe
donderdag 4 april 2024 om 12:34
Geloof me, ik heb 10 jaar lang alles geprobeerd. De was niet doen tot hij geen onderbroeken meer had, de vaat laten staan tot hij geen borden en bestek meer kon pakken. Het kon hem geen barst schelen. Of deed hij af en toe ineens een nutteloos een klusje als ik nergens om vroeg om me te paaien. Het was trekken aan een dood paard. Uiteindelijk ben ik, niet alleen hierdoor, maar mede hierdoor, eindelijk gescheiden.Carmine schreef: ↑04-04-2024 11:09Ik zou het echt verdommen bij zo'n figuur. Echt extreem respectloos naar jou toe, lekker de wc onderschijten en de boek de boel laten, want hij weet dat jij toch wel overstag gaat, omdat jij er niet tegen kan. Dan speel ik het spel ook gewoon mee. Het kan me niet schelen hoe goor die wc wordt of hoe hoog de stapels was zijn, hij maakt 'm schoon. Dan kan dat excuus "ik zie het werk niet liggen" ook de deur uit, we laten het werk gewoon keurig net zo lang liggen tot hij zijn nek erover breekt.
anoniem_66d01bb041fe4 wijzigde dit bericht op 04-04-2024 12:37
6.70% gewijzigd
donderdag 4 april 2024 om 12:34
Dit zou ik hem nog 1 keer sec voorleggen met als vraag: 'Hoe ga jij dit oplossen? Ik verwacht morgen een plan van je waarin jij meer taken op je neemt dan ik want jij hebt meer tijd omdat we samen hebben besloten dat ik nu werk en studeer'. Morgen geen ok plan? Exit. Morgen een ok plan waaraan hij zich overmorgen niet houdt? Exit. Ik zou hier zo geen geduld voor hebben, er niet over willen soebatten en dus spijkers met koppen slaan of scheiden.Doreia* schreef: ↑04-04-2024 12:26Hij:
Werkt
Huishouden 40% 0%
Jij
Werkt
Doet alle afspraken voor kinderen
Doet de financien
Regelt de familie vakanties
Opleiding 30 uur per week
Huishouden 60% 100%
_______________________________________
Neem een huishoudster.
Je hebt geen partner, je hebt kinderen en een grote puber met zijn 'ja' en 'straks'.
donderdag 4 april 2024 om 12:37
Dit werkt hier ook prima. Man is dan ook niet strategisch incompetent. Ik ben ‘helaas’ wel sneller en planmatiger dan hij en dat uit zich ook in het huishouden.
Dus nogmaals, door acute repeterende taken aan hem toe te wijzen maken we optimaal gebruik van onze talenten.
Het lijkt zelfs alsof man meer doet, vooral s morgens (ontbijttafel vaatwasser schoollunch gymtassen).
Maar als ik dat ga doen heb ik geen tijd voor het aanzetten van de was, of een tasje voor de stomerij maken, boodschappen bestellen of even appen met de oppas ofzo.
En die dingen doet hij echt veel minder goed, dus dan ga ik die checken en wordt het een chaos.
donderdag 4 april 2024 om 12:44
donderdag 4 april 2024 om 12:45
MadameJean schreef: ↑04-04-2024 12:07Volgens mij bedoelt deze poster niet dat je elke dag taakjes uitdeelt als een kleuterjuf, maar dat je een verdeling maakt ob waarvan hij de zaken doet die niet kunnen blijven liggen.
Dat is slimmer dan een strategisch incompetent persoon verantwoordelijk maken voor het bijhouden van de was of badkamer.
Jij snapt het, partner die goed kan koken mag die klus, doet de boodschappen, de afwas en ruimt "zijn" keuken op.
De was, waar hij geen oog voor heeft die doe jij dan ( zodat je schone badhanddoeken hebt) en nog wat van die klusjes die hij niet 'snapt'.
Iedereen tevreden
De sterren wandlen, de tijd gaat, de klok zal slaan,.
donderdag 4 april 2024 om 12:55
Ik zou zeker voor een schoonmaakster gaan en dat dit geld kost, jammer dan.
Daarna eens kijken hoe jullie de taken dán gaan verdelen en dan zou ik inderdaad hem dingen geven die niet kunnen blijven liggen. Alles rondom eten sowieso.
Kijk, ik ben echt van mening dat je iemand in moet zetten op waar hij goed in is en mogelijk is dit echt iets waar hij heel slecht in is (ADHD, lage standaard tav hygiëne). Echter, laksigheid is natuurlijk gewoon naar gedrag en ik vind alles prima, zo lang ik er maar geen last van heb. En dat heb je natuurlijk heel duidelijk wél.
Ik denk dat jij ook los moet laten. Want nu geeft het je drie dubbel stress:
1. Irritatie als je constateert dat de WC niet gedaan is
2. Man aanspreken op gedrag
3. Het alsnog zelf doen
Ik denk ook dat dit een kwestie van accepteren is, want je man heeft nu heel (lang) en duidelijk laten zien hoe hij in elkaar steekt. Hij is laks en egoïstisch. Dat zijn geen mooie eigenschappen. Daar zou heel snel iets in moeten veranderen waardoor ik daar zin in zou hebben om daar de rest van mijn leven mee door te brengen.
Daarna eens kijken hoe jullie de taken dán gaan verdelen en dan zou ik inderdaad hem dingen geven die niet kunnen blijven liggen. Alles rondom eten sowieso.
Kijk, ik ben echt van mening dat je iemand in moet zetten op waar hij goed in is en mogelijk is dit echt iets waar hij heel slecht in is (ADHD, lage standaard tav hygiëne). Echter, laksigheid is natuurlijk gewoon naar gedrag en ik vind alles prima, zo lang ik er maar geen last van heb. En dat heb je natuurlijk heel duidelijk wél.
Ik denk dat jij ook los moet laten. Want nu geeft het je drie dubbel stress:
1. Irritatie als je constateert dat de WC niet gedaan is
2. Man aanspreken op gedrag
3. Het alsnog zelf doen
Ik denk ook dat dit een kwestie van accepteren is, want je man heeft nu heel (lang) en duidelijk laten zien hoe hij in elkaar steekt. Hij is laks en egoïstisch. Dat zijn geen mooie eigenschappen. Daar zou heel snel iets in moeten veranderen waardoor ik daar zin in zou hebben om daar de rest van mijn leven mee door te brengen.
donderdag 4 april 2024 om 12:57
Dit zou ik ook doen.OlleGrieze schreef: ↑04-04-2024 12:34Dit zou ik hem nog 1 keer sec voorleggen met als vraag: 'Hoe ga jij dit oplossen? Ik verwacht morgen een plan van je waarin jij meer taken op je neemt dan ik want jij hebt meer tijd omdat we samen hebben besloten dat ik nu werk en studeer'. Morgen geen ok plan? Exit. Morgen een ok plan waaraan hij zich overmorgen niet houdt? Exit. Ik zou hier zo geen geduld voor hebben, er niet over willen soebatten en dus spijkers met koppen slaan of scheiden.
donderdag 4 april 2024 om 13:01
Ik zou me vooral groen en geel ergeren dat er in gesprek alleen maar begrip is, maar daarna komt er niets van terecht. Houd je mooie woorden dan maar voor je en zeg gewoon in mijn gezicht dat je er geen kak zin in hebt en dat je het toch niet gaat doen. Dan is het maar duidelijk. Anders vind ik het een beetje lafjes.
donderdag 4 april 2024 om 13:18
Het klinkt allemaal zo vreemd en een beetje kinderachtig zelfs.
De een is verantwoordelijk voor de wc, de ander zorgt dat er gestofzuigd wordt.
Oke.
Dan zie je dat de wc smerig is, maar jij hoeft dat niet te doen, dus laat je het liggen voor de ander, want het is niet jouw taak.
Het klinkt voor mij als een verdeling in een studentenhuis.
De een is verantwoordelijk voor de wc, de ander zorgt dat er gestofzuigd wordt.
Oke.
Dan zie je dat de wc smerig is, maar jij hoeft dat niet te doen, dus laat je het liggen voor de ander, want het is niet jouw taak.
Het klinkt voor mij als een verdeling in een studentenhuis.
donderdag 4 april 2024 om 13:35
Wat doet hij dan, als jij het hem - weer - vraagt en hij zegt “ ja, zo “ ; gamen ? Die consoller liet ik mooi zwemmen in de plee voor ik mijn koffertje zou pakken. En als hij thuis zou komen zou er een brief op tafel liggen waar en hoe laat hij de kinderen op kan halen en voor de rest zie ( nieuw ) planbord in de keuken. Toedels : jij bent er een paar dagen niet en alleen bij levensgevaar kan hij ….bellen die jou dan contact.
Ik denk dat je echt iets drastisch moet doen om hem in te laten zien dat het je menens is, want op de redelijke manier ben je niet tot hem doorgedrongen kennelijk.
Ik denk dat je echt iets drastisch moet doen om hem in te laten zien dat het je menens is, want op de redelijke manier ben je niet tot hem doorgedrongen kennelijk.
Wat gij niet wilt dat u geschiedt, doe dat ook een ander niet.
donderdag 4 april 2024 om 13:44
Dat is echt symptoombestrijding. Het echte probleem is dat ze een man heeft die hartstikke reactief is, lui, slecht luistert. Het lijkt me echt verschrikkelijk om daar mee samen te moeten leven. Ook in een huis wat voor je schoon gemaakt wordt.Browniedoc schreef: ↑04-04-2024 12:55Ik zou zeker voor een schoonmaakster gaan en dat dit geld kost, jammer dan.
donderdag 4 april 2024 om 14:32
Helemaal eens!
Tegelijkertijd: beiden werken, kinderen opvoeden, studeren, lage energie en een huis schoonhouden is een hele bulk werk, elke dag weer.
Dus als je een deel kunt uitbesteden en de rest beter verdelen (waarbij je man opzadelt met de acute taken) ben je denk ik goedkoper uit dan met een scheiding - het is in ieder geval het proberen waard.
donderdag 4 april 2024 om 14:46
Daarmee is het echte probleem natuurlijk niet verholpen: TO heeft een man die ZEGT dat hij haar overbelasting wel ziet, maar er vervolgens niets mee DOET. Daar zou ik echt finaal op afknappen.
donderdag 4 april 2024 om 14:52
Lijkt mij ook vreselijk, maar TO is al overbelast en heeft ook nog eens volr een opleiding gekozen voor 30 uur per week.MissUnderstood schreef: ↑04-04-2024 14:46Daarmee is het echte probleem natuurlijk niet verholpen: TO heeft een man die ZEGT dat hij haar overbelasting wel ziet, maar er vervolgens niets mee DOET. Daar zou ik echt finaal op afknappen.
Liever symptoombestrijding dan tijd verdoen aan ergeren en ruzie.
Een scheiding gaat op korte termijn haar leven ook niet makkelijker maken (even er van uit gaan dat ze elkaar nog leuk vinden)
donderdag 4 april 2024 om 15:10
Wat Feow al schreef. Ik pak dat niet op, al stort alles ineen. Dan krijgt hij maar een woedende zoon op zijn dak. Volkomen terecht.
Mijn man heeft een ‘neurodivers’ brein met zijn ADD. Maar als student kon hij ook zijn studiootje bijhouden, zijn eigen was regelen, boodschappen doen en regelmatig koken. En dan maakte hij ook vooraf extra schoon als ik voor het weekend bleef logeren. Dus hij kan het wel.
Uiteindelijk heeft man zelf beslist dat er een hulp moest komen en heeft hij zelf contacten gelegd met mensen die hem dingen uit handen kunnen nemen (tuinman voor snoeiwerk en afvoeren snoeiafval, met een andere ouder een breng- en haalschema maken voor sport kinderen). Hoe hij het regelt maakt mij niets uit, als hij het maar regelt. En we hebben ontdekt dat het voor hem beter werkt om vaste ‘hele’ taken te hebben. Zoals bijvoorbeeld ‘auto’s’. Hij plant onderhoudsbeurten, brengt ze naar de garage en haalt ze op, controleert bandenspanning en rijdt ze af en toe door de wasstraat. I.p.v. alleen onderhoudsbeurten auto’s te regelen en dan ‘snoeien struiken’ en andere ‘losse’ taken.
Mijn man heeft een ‘neurodivers’ brein met zijn ADD. Maar als student kon hij ook zijn studiootje bijhouden, zijn eigen was regelen, boodschappen doen en regelmatig koken. En dan maakte hij ook vooraf extra schoon als ik voor het weekend bleef logeren. Dus hij kan het wel.
Uiteindelijk heeft man zelf beslist dat er een hulp moest komen en heeft hij zelf contacten gelegd met mensen die hem dingen uit handen kunnen nemen (tuinman voor snoeiwerk en afvoeren snoeiafval, met een andere ouder een breng- en haalschema maken voor sport kinderen). Hoe hij het regelt maakt mij niets uit, als hij het maar regelt. En we hebben ontdekt dat het voor hem beter werkt om vaste ‘hele’ taken te hebben. Zoals bijvoorbeeld ‘auto’s’. Hij plant onderhoudsbeurten, brengt ze naar de garage en haalt ze op, controleert bandenspanning en rijdt ze af en toe door de wasstraat. I.p.v. alleen onderhoudsbeurten auto’s te regelen en dan ‘snoeien struiken’ en andere ‘losse’ taken.
donderdag 4 april 2024 om 15:14
Hoevaak per dag gaan de auto's naar de garage of de wasstraat? Vergeleken met dagelijks terugkomende taken zoals eten klaarmaken en de was doen zijn dit soort verdelingen toch niet gelijk?lemoos2 schreef: ↑04-04-2024 15:10Wat Feow al schreef. Ik pak dat niet op, al stort alles ineen. Dan krijgt hij maar een woedende zoon op zijn dak. Volkomen terecht.
Mijn man heeft een ‘neurodivers’ brein met zijn ADD. Maar als student kon hij ook zijn studiootje bijhouden, zijn eigen was regelen, boodschappen doen en regelmatig koken. En dan maakte hij ook vooraf extra schoon als ik voor het weekend bleef logeren. Dus hij kan het wel.
Uiteindelijk heeft man zelf beslist dat er een hulp moest komen en heeft hij zelf contacten gelegd met mensen die hem dingen uit handen kunnen nemen (tuinman voor snoeiwerk en afvoeren snoeiafval, met een andere ouder een breng- en haalschema maken voor sport kinderen). Hoe hij het regelt maakt mij niets uit, als hij het maar regelt. En we hebben ontdekt dat het voor hem beter werkt om vaste ‘hele’ taken te hebben. Zoals bijvoorbeeld ‘auto’s’. Hij plant onderhoudsbeurten, brengt ze naar de garage en haalt ze op, controleert bandenspanning en rijdt ze af en toe door de wasstraat. I.p.v. alleen onderhoudsbeurten auto’s te regelen en dan ‘snoeien struiken’ en andere ‘losse’ taken.
donderdag 4 april 2024 om 15:17
Precies. Maar ik zou niet loslaten nog: 1x dikke mot maken.Browniedoc schreef: ↑04-04-2024 12:55Ik zou zeker voor een schoonmaakster gaan en dat dit geld kost, jammer dan.
Daarna eens kijken hoe jullie de taken dán gaan verdelen en dan zou ik inderdaad hem dingen geven die niet kunnen blijven liggen. Alles rondom eten sowieso.
Kijk, ik ben echt van mening dat je iemand in moet zetten op waar hij goed in is en mogelijk is dit echt iets waar hij heel slecht in is (ADHD, lage standaard tav hygiëne). Echter, laksigheid is natuurlijk gewoon naar gedrag en ik vind alles prima, zo lang ik er maar geen last van heb. En dat heb je natuurlijk heel duidelijk wél.
Ik denk dat jij ook los moet laten. Want nu geeft het je drie dubbel stress:
1. Irritatie als je constateert dat de WC niet gedaan is
2. Man aanspreken op gedrag
3. Het alsnog zelf doen
Ik denk ook dat dit een kwestie van accepteren is, want je man heeft nu heel (lang) en duidelijk laten zien hoe hij in elkaar steekt. Hij is laks en egoïstisch. Dat zijn geen mooie eigenschappen. Daar zou heel snel iets in moeten veranderen waardoor ik daar zin in zou hebben om daar de rest van mijn leven mee door te brengen.
Ik heb dikke vette ADHD en bepaalde huishoudelijke ( eigenlijk alles) zaken gaan niet vanzelf en er komt nooit routine in. Zo werkt dat helaas.
Maar ik heb al vanaf 17 altijd alles voor mezelf moeten doen. Je word er beter in met juiste hacks en lijsten. En nu apps en alarms.
Als ik het kan met apps en lijstjes, dan kunnen de meeste adhd-ers mits een redelijk normaal eq en iq het ook.
Maar word niet hopeloos en accepteer dit TO, ik zou het nooit accepteren als mijn partner net doet alsof die gek is en van alles beloofd zoals die van TO en dan gewoon niets doet. Echt naar gedrag.
Of er komt een lijst met app enz en je doet wat je moet doen, of je zout maar lekker op.
Liever echt alleenstaande ouder dan alleenstaande ouder en schoonmaker binnen een relatie.
Om te kunnen reageren moet je ingelogd zijn
Al een account? Log dan hier in
