vriend heeft vermoedelijk dubbelleven?

23-12-2007 15:16 279 berichten
Alle reacties Link kopieren
Hallo,



Ik zit met iets in mijn maag wat erg aan me knaagt. Na een tijdje vrijgezel te zijn geweest leerde ik een half jaar terug tijdens het chatten een leuke man kennen. Hij had zelf al een tijd geen relatie en de reden die hij gaf was dat hij veel onderweg is voor zijn werk. Hij heeft het altijd druk. Geen probleem want ik heb het ook druk en ik zit na het stuklopen van mijn vorige relatie ook niet echt op vaste verkering te wachten en samenwonen e.d.



We hebben elkaar na tijdlang heen en weer mailen en bellen al een paar keer in het echt gezien. En hij sprak ook naar me uit dat hij wel een beginnende relatie in ons ziet. Stuurt smsjes met 'hey lief vriendinnetje' en dat soort zaken. Dus dat zat voor mijn gevoel wel goed. Ik heb tot nu toe geen enkele reden gezien om aan hem te twijfelen. Tot gisteren: Ik weet zéker, 1000 % zeker dat ik hem met een vrouw in de stad zag lopen. En een kind in een buggy. Het zag niet echt eruit of hij met zijn zus kerstinkopen liep te doen maar ja je kan niet weten. Helemaal raar omdat hij weleens heeft laten vallen niks met kinderen te hebben. Dus daarom twijfel ik aan mijn waarnemingsvermogen he!



Hij heeft mij niet gezien maar ik kreeg wel toevallig een half uur later een sms van hem dat ie me miste en dat hij het zo druk had met zijn werk. Raar want ik heb hem echt zien lopen. Of heeft hij een tweelingbroer of dubbelganger? Ik weet niet wat ik moet doen. Als ik het fout heb sta ik giga voor paal.Helemaal omdat ik weet dat zijn ex jaloers was en hem altijd op zijn huid zat. Ik ben een onafhankelijke meid en normaal gesproken helemaal niet zo van 'waar hang jij uit en met wie'



Bah heb er echt een knoop van in mijn maag! Helemaal omdat ik hem stiekem errug leuk vind!
Alle reacties Link kopieren
Wow, vanaf het eerste bericht had ik al het gevoel, dit klopt niet.

Nu die smoes over zijn moeder.. ik geloof er niks van en zou het er zeker niet bij laten zitten.

Ik zou hem compleet voor l*l zetten!!!



Als ik jou was zou ik nog even doorgaan zoals je nu bezig bent. Maak het hem steeds moeilijker.. zorg dat je op den duur toch achter zijn adres komt en bel aan.. ding dong.. hallo, jij moet zijn zus zijn??? Ik zal me even voostellen.. ik ben ongelofeloos, vriendin van..



Weet zij ook meteen waar ze aan toe is...
Alle reacties Link kopieren
Aanbellen??? Oei, waarom hem gewoon niet zeggen waar je mee zit......Zeggen dat je het hele moeder/ ex verhaal vaag vindt klinken etc.



Succes!!!!
Alle reacties Link kopieren
Weet je zeker dat je wel in zijn huis geweest bent toen je daar bent blijven slapen of misschien wel in het huis van 1 van de collega's die je ooit gezien hebt???



Ik heb redelijk wat van de hele discussie gelezen (iig teksten van TO) en ik heb er net als vele anderen een slecht gevoel over.



Weet je zijn achternaam (bijv van Hyves??), zoek em op op Google, telefoongids ed.

Wat voor soort skifoto's zijn het? Foto's met vrienden waar hij duidelijk als vrijgezel tussen staat of zijn het allemaal stelletjes of staat hij overal alleen op tijdens het skieen???



Alles wat ie zegt zou ik toch analyseren om er maar achter te komen of hij jouw liefde wel waard is!
Boromir, normaal zou ik het helemaal met je eens zijn, maar als meneer inderdaad de hele zooi bij elkaar liegt zie ik nu al voor me hoe dat gesprek verloopt.



Ongelofeloos: Dat zit me toch niet helemaal lekker, dat verhaal van je moeder, en toen die keer uit de stad, weet je nog, ik begin een beetje aan je te twijfelen hoor, het zit me gewoon niet lekker, dat hele ex/moeder verhaal...

Man: Nou jaaaa zeg, zie je wel, je bent al net zo'n jaloers persoon als mijn ex-vriendin, en je wéét hoe erg ik dat heb gevonden, dat heeft me écht píjn gedaan en nu ben jíj preciés hetzélfde, weet je wel wat je me áán doet, je kwetst me díep, dat ik dáárover zou liegen, over zo'n jaloerse ex, en dan over mn arme lieve moeder, die is in de táchtig, ik wil gewoon het beste voor haar, ik ken haar goed, ik heb de beste intenties, ik heb je níks anders dan líefde en vertróuwen gegeven, en dan krijg ik DIT ervoor terug?????? DIT?? Wat doe je me aaaaaaaaaaaaaaaan!!!!





Sja. Zo kom je geen stap verder natuurlijk.
Alle reacties Link kopieren
Tangerine, je weet niet of hij zo gaat reageren.... TO moet het een beetje subtiel brengen..... Pfff moeilijk hoor......
Je hebt gelijk, dat weet ik niet, maar wat zou hij, als hij wel de hele boel bij elkaar liegt, anders zeggen? "Ongelofeloos, je hebt gelijk, ik ben een smerige liegerd!"?? Ik dacht het inet.



En wat zou hij zeggen als ie wél de waarheid spreekt ( you never know); dan gaat ie ook niet blij reageren omdat ze aan hem twijfelt hoor..
Alle reacties Link kopieren
Ik heb een vermoeden, ja het blijft gissen, dat hij reageert hoe Tangerine schrijft. Dus JIJ vertrouwt hem niet, jij dit, jij dat, en hoe kan je dat nou denken. Je zag het aan zijn antwoord over of hij in de stad was. NEEEEEEE gekkie daar was ik niet. Meteen monddood gemaakt. Als je gaat "doorvragen/zeiken" dan heb je een hok met ruzie. En mensen die wat te verbergen hebben zijn over het algemeen een kei in smoezen verzinnen, jou met een schuldgevoel opzadelen en zelf komen ze er nog mooi mee weg. Nee ben het met Tangerine eens.
Als je tot je oren in de soep zit, zie je de gehaktballen pas naast je drijven.
Waarom stop je niet gewoon met hem? Er zijn namelijk maar twee mogelijkheden:

1. hij houdt iets voor je achter (wat dat dan ook moge zijn). Ik neem aan dat je dan niet meer met hem verder wil?

2. hij houdt niks voor je achter, maar jullie relatie heeft nu al zo'n enorme deuk opgelopen door dat gebrek aan communicatie, zijn vage gedrag en jouw achterdocht dat ik niet in zie hoe dat ooit nog een leuke en liefdevolle relatie gaat worden.

Welke weg je ook gaat bewandelen, de kans is erg groot dat het hoe dan ook uit zal gaan. En waarom zou je nog willen weten of en wat hij voor je achterhoudt, jullie relatie is toch al een tijdje het dieptepunt genaderd?



Ik heb het idee dat jij nu al helemaal niet meer bezig bent met die relatie, maar alleen maar hoe je hem zou kunnen ontmaskeren, of hij de waarheid spreekt, wat hij voor je achterhoudt e.d. Voel je op dit moment überhaupt nog wel iets voor hem?

Ik zou dus zeggen: stop met die relatie. Laat maar in het midden of hij nou wel of niet iets voor je achterhoudt, de kans dat dit goed komt is echt minimaal. Dus: stop met het uitpluizen van vanalles en ga op zoek naar iets waar je beter je energie in kunt steken.
quote:Celeone schreef op 08 januari 2008 @ 12:23:

Waarom stop je niet gewoon met hem? Er zijn namelijk maar twee mogelijkheden:

1. hij houdt iets voor je achter (wat dat dan ook moge zijn). Ik neem aan dat je dan niet meer met hem verder wil?

2. hij houdt niks voor je achter, maar jullie relatie heeft nu al zo'n enorme deuk opgelopen door dat gebrek aan communicatie, zijn vage gedrag en jouw achterdocht dat ik niet in zie hoe dat ooit nog een leuke en liefdevolle relatie gaat worden.

Welke weg je ook gaat bewandelen, de kans is erg groot dat het hoe dan ook uit zal gaan. En waarom zou je nog willen weten of en wat hij voor je achterhoudt, jullie relatie is toch al een tijdje het dieptepunt genaderd?



Ik heb het idee dat jij nu al helemaal niet meer bezig bent met die relatie, maar alleen maar hoe je hem zou kunnen ontmaskeren, of hij de waarheid spreekt, wat hij voor je achterhoudt e.d. Voel je op dit moment überhaupt nog wel iets voor hem?

Ik zou dus zeggen: stop met die relatie. Laat maar in het midden of hij nou wel of niet iets voor je achterhoudt, de kans dat dit goed komt is echt minimaal. Dus: stop met het uitpluizen van vanalles en ga op zoek naar iets waar je beter je energie in kunt steken.



Nou zeg!!! Je bent me net een slag voor; want ik dacht bijna hetzelfde.

Kortgezegd; hij is een leugenaar òf een slap en afstandelijk sujet.



Stèl dat het waar is, van zn moeder, zn ex. Wil je echt verder met een man die blijkbaar niet voor zichzelf en zn nieuwe relatie opkomt? Stèl dat je hiermee doorgaat, hoelang wil je dan verborgen blijven in zn leven, om de gevoelens van mammie en ex te sparen?



Ik wens je sterkte en wijsheid.

Mabel007
nog een aanvullend hersenspinseltje:

In je OP zeg je dat je weet dat zn ex jaloers was en dat je daarom niets durft te vragen. Weet je dat van andere bronnen of van hem?

Ik vermoed het laatste en eerlijk gezegd twijfel ik nu toch wel aan deze waarneming. Want zodra jij ook logische vragen gaat stellen over zn vage gedrag, zul jij door hem ook beoordeeld worden als jaloers............
Tja en dan nog? Het zou toch niet zo moeten zijn dat jij hem maar niets moet vragen omdat je anders gelijk te horen krijgt dat je jaloers bent? Lijkt me een beetje een dooddoener in je relatie.
quote:Celeone schreef op 08 januari 2008 @ 12:49:

Tja en dan nog? Het zou toch niet zo moeten zijn dat jij hem maar niets moet vragen omdat je anders gelijk te horen krijgt dat je jaloers bent? Lijkt me een beetje een dooddoener in je relatie.



Inderdaad, ik bedoelde ook juist dat TO zich niet hoeft in te houden vanwege de jaloerse ex, omdat dat ws ook wel met een korrel zout genomen kan worden (gezien de vaagheid van de deze man, zal iedere normale vraag algauw als jaloezie of controle worden uitgelegd).

Verder vind ik sowieso niet dat je je eigen gedrag in een relatie moet aanpassen vanwege welke ervaringen dan ook van je partner in een eerdere relatie.Net wat je zegt: de dood in de pot.

(nou vooruit, een bèètje begrip in het begin mag .....)
Oh oke, zo had ik je reactie niet begrepen. Tja, ben het met je eens hoor en ik denk ook dat het wel uitmaakt hoe je het brengt. Sommige mensen kunnen nu eenmaal alleen in verwijten en beschuldigingen praten en dan zou ik het zelf misschien ook snel zat zijn en het wellicht afschuiven op "irritant, zeikerig, zeurend, jaloers" maar iets op normale toon vragen moet kunnen. (Tenzij de vraag natuurlijk heel absurd is )





Maar ongelofeloos, ik ben dus heel benieuwd. Is deze relatie het redden nog waard? Of heeft het een te grote deuk opgelopen door zijn vermeende geheimhoudingen, zijn gedrag en jouw achterdocht daarbij? Is het het nou écht waard om nog helemaal te willen uitzoeken wat er nou precies gaande is of is opstappen (zonder het te weten) wellicht een veel meer ontspannen en ook bevredigende optie?
Alle reacties Link kopieren
De moeder (en vader) van mijn vriend liep ook te pas en te onpas binnen bij hem om te gaan opruimen of om dingen te herstellen, maar nooit heeft hij gezegd dat ik niet bij hem binnen mocht. Ik ging er eerst ook als 'gewone' vriendin omdat onze relatie nog heel pril was en we allebei nog geen zin hadden om het 'aan de grote klok' te hangen. Hij had heel regelmatig bezoek van vrienden, maar Ik mocht er steeds (onaangekondigd zelfs) binnen vallen, het was nooit een slecht moment.
Trouwens, ik moet wel zeggen dat ik het in huis nemen van een ouder wel iets vind dat in je relatie hoe dan ook ter sprake komt. Óf omdat je je afvraagt of dat nou wel is wat je wil óf gewoon omdat je tegen je partner zegt dat je hebt besloten dat te gaan doen. Ik kan me dus al niks voorstellen bij een relatie waarin dit schijnbaar wordt stilgehouden en pas later eens aangekaart word als dat toevallig zo uitkomt. Sommige dingen vertel je toch simpelweg aan elkaar? Daarom zeg ik ook, als hij al niet eens de moeite neemt zoiets met je te delen, iets dat hoe dan ook wel invloed heeft op zijn leven, dan klopt er ook al iets niet aan die relatie, dus óók als hij niets voor je achterhoudt.
Alle reacties Link kopieren
Mijn eerste vriend vertelde mij toen we elkaar net kenden dat zijn moeder overleden was (niet al lang geleden, maar toen dus). Ik helemaal overstuur, wat erg! Hij was niet zo overstuur, had toch al geen contact meer met haar (hij woonde inderdaad bij zijn vader en stiemoeder), honderd op een hoop.

Een jaar of wat later gingen we samen winkelen in een stad niet zo ver van onze woonplaats. Hij nam me mee naar een winkel waar een tante van hem werkte. Ik moest maar niet teveel acht op haar slaan, die tante was een beetje gek, ze dacht dat ze zijn moeder was.

En ik... ik geloof dat allemaal. Ik had nog nooit reden gehad aan iemand te twijfelen in mijn leven, ik was 15.

Hij had me ook verteld dat hij in een heel andere stad geboren was. Hij vond het leuk en stoer om met het accent van die stad te praten en liet me 'dagboeken' horen die hij ingesproken had, zogenaamd jaren eerder, toen hij nog in die stad woonde.

Was allemaal niet waar. De moeder was niet dood, de tante wás de moeder, hij was helemaal niet geboren in de stad die hij altijd noemde.

Enfin. Al met al ben ik bijna tien jaar samen geweest met deze jongen. Ik heb wel altijd geweten dat het ooit over zou gaan, dat ik eens sterk genoeg zou zijn en mijn haat jegens hem groter zou zijn dan mijn liefde voor hem.

Maar het was een aaneenschakeling van leugens, excessen door drank, je kunt het zo gek niet bedenken of ik heb het meegemaakt met hem.

Na verloop van tijd doorzie je iemand natuurlijk. Ik wist het altijd als hij tegen me loog, na die eerste paar grote leugens en toen die waren uitgekomen.

Nu ben ik bijna 40 en begrijp ik niet hoe ik zo lang bij hem heb kunnen blijven. Maar echt, als je verliefd bent, je wilt tegen beter weten in blijven geloven dat het allemaal anders wordt, dat hij zal veranderen, dat het beter zal gaan. Dit soort types kruipt inderdaad onder je huid. Ze triggeren iets dat heel sterk kan worden, waardoor je 'm ook altijd in bescherming neemt. Een soort zorgspier ofzo. Toen mijn eerste vriend en ik dan eindelijk uit elkaar waren en hij aan de grond zat, werd hij ook altijd door vrouwen opgepikt, mee naar huis genomen en verzorgd.

Ongelofeloos, misschien denk je 'wat moet ik met dit verhaal'. Maar wat ik probeer te zeggen, is dat je met je verstand die dingen kunt beredeneren. En dat bewust sterker kunt inschakelen om tijdelijk over je gevoel te domineren. Zodat je het kúnt. Hem verlaten.



Hoe dan ook zou ik, als ik jou was, wél eerst de zaak tot op de bodem willen uitzoeken. Sommigen hier schrijven dat dat niet hoeft, dat je gewoon moet stoppen en dat het niet uitmaakt of hij nu wel of niet liegt, dat het toch al te ver heen is zeg maar. Op zich waar, denk ik, maar persoonlijk zou ik er dus niet tegen kunnen de waarheid niet te kennen. De onderste steen zou voor mij boven moeten. Maar dat zal per persoon verschillen.



Laat nog eens wat weten hier?

xx lisa.
Maar een relatie van 10 jaar is toch niet te vergelijken met die van nog geen halfjaar? Als je zo bent belazerd als jij, dan kan ik me het gevoel dat je alles, maar dan ook alles, tot op de bodem wil uitzoeken best voorstellen. Maar ik vind het weer een ander verhaal als je nog maar zo kort bij elkaar bent en er ook nog eens slechts sprake is van verdenkingen en niet van excessen zoals jij die hebt meegemaakt.
Eensch met Celeone en Mabel, gewoon kappen, dit wordt nooit meer wat.



Want of hij liegt of hij kan niet voor zichzelf opkomen en is eem mamma'skindje.

Heb trouwens voor mezelf de stelregel dat ik geen relatie wil met een vent die nog mij zijn mamma woont. brrr
Alle reacties Link kopieren
Een relatie van een half jaar kan je niet vergelijken met die van 10 jaar, maar ik kan me voorstellen dat TO nu toch al behoorlijk verliefd is. Ik kan me voorstellen dat je keiharde feiten nodig hebt om je verstand te sterken zodat het het gevoel kan overheersen. Wat mij betreft heeft dat niets met wraak te maken.
Alle reacties Link kopieren
Ik kan nu als buitenstaander wel zeggen dat het verstandig is om te kappen met deze meneer en misschien is TO het daar ook zelf wel mee eens, maar om dat ook te kunnen.... dat is weer een heel ander verhaal!



Alle respect voor mensen die dat wel kunnen! Daar heb ik altijd al bewondering voor gehad!
quote:duploo schreef op 08 januari 2008 @ 15:30:

Ik kan me voorstellen dat je keiharde feiten nodig hebt om je verstand te sterken zodat het het gevoel kan overheersen. Wat mij betreft heeft dat niets met wraak te maken.Helemaal mee eens, ik zou het ook zeker willen weten, gewoon, om te weten dat ik niet gek ben. Heeft niets met wraak te maken, meer met zelf willen zien voordat je het kunt geloven.
Ja tuurlijk, het kan helpen in het prcoes. Maar op dit topic bekroop mij soms het gevoel dat het niet zozeer ging om het achterhalen van de waarheid, maar het toch wordt gezien als een soort uiting van wraak of rancune. Ook doordat er soms wat oplossingen werden geboden die als gevolg zouden hebben dat ongelofeloos zich ook in het liegen en bedriegen zou moeten mengen om er maar achter te komen. En ik denk dus dat als je er niet op een normale manier achter kunt komen (dus zonder smoesjes te moeten verzinnen, rare acties te moeten ondernemen of te moeten liegen), je je energie beter kunt gebruiken door er gewoon een punt achter te zetten. Zeker nu het nog "maar" een halfjaartje duurt en het niet, zoals bij lisa, zo'n beetje je hele leven heeft bepaald of bepaalt. En ik denk dat je als je, zoals ongelofeloos zelf aangeeft, het punt al hebt bereikt dat je verzint dat je je kamer hebt geverfd om zijn huis maar te kunnen zien, echt al te ver bent meegegaan in zijn manier van doen. Dat als voorbeeld trouwens, ik kan nog wel 10 andere dingen uit dit topic opnoemen die voor mij al aangeven dat ongelofeloos er als het ware al te ver in zit. Het lijkt mij vreselijk vermoeiend om op diezelfde voet mee te gaan doen en het lijkt me al helemaal geen goede basis om eventueel uiteindelijk die relatie nog voort te zetten.
Alle reacties Link kopieren
Ben het met je eens Celeone dat ze wel haar eigen waarden en normen moet proberen te behouden. Het zal haar langetermijn gevoel van eigenwaarde alleen maar goed doen als ze andere mensen niet over haar grenzen laat gaan, maar vooral ook wanneer ze zich ook niet laat verleiden zelf over haar grenzen heen te gaan (door sneaky gedoe, zelf liegen, schreeuwen, scheldpartijen en wat al niet meer...).
Alle reacties Link kopieren
quote:Miss Moneypenny schreef op 08 januari 2008 @ 15:37:

[...]





Helemaal mee eens, ik zou het ook zeker willen weten, gewoon, om te weten dat ik niet gek ben. Heeft niets met wraak te maken, meer met zelf willen zien voordat je het kunt geloven.



Heb het verhaal tot nu toe alleen meegelezen. Maar ik wil hier toch even op reageren. Ondanks dat ik de drang naar bevestiging kan begrijpen denk ik dat dit ook in het voordeel van de "leugenaar" kan werken? Het lijkt mij niet zo heel moeilijk om iedere keer een ander smoesje te verzinnen als dat tot gevolg heeft dat jij wel weer even stil bent. Ik heb dit bij een vriendinnetje van mij meegemaakt, ze wilde ook altijd bevestiging en werd steeds weer met een ander smoesje opgezadeld.



Ik denk dat TO toch echt zelf zal moeten besluiten dat ze er mee wil stoppen. Wat ik tot nu toe van TO gehoord heb klinkt niet als een relatie met veel vertrouwen en waarom daaraan blijven werken.

Je zei aan het begin dat je niet een relatie-to-be wil weggooien, ik vraag me af of je wel het risico wil lopen om zoveel jaar in onzekerheid te leven en evt zelfs in een schijnwaarheid.
Alle reacties Link kopieren
Pffff....wat een verhaal! Hier is iets goed mis, hij kan je het allerbelangrijkste in een relatie niet geven : Vertrouwen.

Zoek het uit op een manier die bij je past maar je mag best brutaal zijn! Zorg dat je erachter komt wat er aan de hand is, zodat je weet waar je staat.

Duurt het te lang voordat je weet wat er echt is? Blijven de smoesjes komen? Ga dan gewoon bij hem weg...alsjeblieft.

Hou jezelf niet voor de gek, ook al weet je dan niet precies WAT er aan de hand was, dat het niet goed zat heb je al die tijd geweten!

Hij is de tijd en energie echt niet waard, het is tijd dat je weer aan jezelf gaat denken.! Je verdient wel beter!!



Succes! Feun

Dit is een oud topic. Het topic is daarom gesloten.
Maak een nieuw topic aan om verder praten over dit onderwerp.

Terug naar boven