Relaties
alle pijlers
Vriendje gaat een tijd weg, verdrietig...
dinsdag 25 september 2007 om 13:36
Hoi allemaal.
Mijn vriend gaat binnenkort 3 maanden op stage, waarna hij een half jaar naar het buitenland gaat. Ik steun hem hierin en zeg dat hij moet gaan doen wat hij heel graag wil, want nou heeft ie de kans. Maar ondertussen ben ik er ook heel erg verdrietig om. We zien elkaar nu heel veel en ik weet zeker dat ik hem heel erg zal missen. Ook komen mijn irreële angsten om de hoek kijken; bang dat hij me vergeet en een ander leuk meisje tegenkomt. Ik weet dat dit een irreële angst is omdat hij heel duidelijk laat merken dat hij heel gek met me is. Maar ik word toch onzeker.
En verdrietig.
Zijn er meer mensen die momenteel in zo'n situatie zitten of hebben gezeten en me een hart onder de riem kunnen steken?
Groetjes Poupee
P.s.: we zijn nu bijna 3 en een half samen
Mijn vriend gaat binnenkort 3 maanden op stage, waarna hij een half jaar naar het buitenland gaat. Ik steun hem hierin en zeg dat hij moet gaan doen wat hij heel graag wil, want nou heeft ie de kans. Maar ondertussen ben ik er ook heel erg verdrietig om. We zien elkaar nu heel veel en ik weet zeker dat ik hem heel erg zal missen. Ook komen mijn irreële angsten om de hoek kijken; bang dat hij me vergeet en een ander leuk meisje tegenkomt. Ik weet dat dit een irreële angst is omdat hij heel duidelijk laat merken dat hij heel gek met me is. Maar ik word toch onzeker.
En verdrietig.
Zijn er meer mensen die momenteel in zo'n situatie zitten of hebben gezeten en me een hart onder de riem kunnen steken?
Groetjes Poupee
P.s.: we zijn nu bijna 3 en een half samen
dinsdag 25 september 2007 om 14:21
Hoi Poupee,
Kan me heel goed voorstellen dat je er als ene berg tengeop ziet. Mijn vriend is ook ooit een tidjje weg geweest voor stage. 5 maanden was dat toen. En natuurlijk heb ik hem gemist. Vooral de eerste 2/3 weken. Maar daarna werd dat al minder. Het zijn momentnen dat je er heel veel last van hebt, maar die momenten gaan ook weer over hoor. Je voelt je echt geen 3 dagen achter elkaar beroerd of heel onzeker. Gewoon lekker veelmailen, brieven schrijven (romantisch!) en blij voor hem zijn. In de tussentidj lekker je eigen dingen doen en dan overleben jullie die periode echt wel hoor.
3,5 maand is echt niet zo lang. Hij zal je zeker niet vergeten. Ik denk zelfs dat je meer met elkaar bezig bent dan als je gewoon alletwee hier bent.
Succes en geniet er ook maar een beetje van!
Kan me heel goed voorstellen dat je er als ene berg tengeop ziet. Mijn vriend is ook ooit een tidjje weg geweest voor stage. 5 maanden was dat toen. En natuurlijk heb ik hem gemist. Vooral de eerste 2/3 weken. Maar daarna werd dat al minder. Het zijn momentnen dat je er heel veel last van hebt, maar die momenten gaan ook weer over hoor. Je voelt je echt geen 3 dagen achter elkaar beroerd of heel onzeker. Gewoon lekker veelmailen, brieven schrijven (romantisch!) en blij voor hem zijn. In de tussentidj lekker je eigen dingen doen en dan overleben jullie die periode echt wel hoor.
3,5 maand is echt niet zo lang. Hij zal je zeker niet vergeten. Ik denk zelfs dat je meer met elkaar bezig bent dan als je gewoon alletwee hier bent.
Succes en geniet er ook maar een beetje van!
dinsdag 25 september 2007 om 16:35
Hey Poupee,
Ik heb op dit moment precies hetzelfde! Mijn vriend is voor vier maanden weg, inmiddels (nog maar :( ) één gehad... Ik vind het super voor hem, maar tsja ik ben ook heel onzeker erover... Bang dat ie daar iemand ontmoet, bang dat ie heel veel naar andere vrouwen gaat kijken.
De eerste dagen waren idd heel moeilijk, en nu nog steeds mis ik hem soms enorm. Wat Noerie zei is wel zo, veel leuke dingen doen om jezelf bezig te houden. (Hoewel ik bij alles denk: "het was zoveel leuker met vriendje erbij..!" :P)
En uiteindelijk weet ik wel dat ie van mij houdt en heus niet iets met iemand anders begint of mij vergeet, maar tsja... Ik verheug me er in elk geval enorm op als hij er weer is!
Madelin
Ik heb op dit moment precies hetzelfde! Mijn vriend is voor vier maanden weg, inmiddels (nog maar :( ) één gehad... Ik vind het super voor hem, maar tsja ik ben ook heel onzeker erover... Bang dat ie daar iemand ontmoet, bang dat ie heel veel naar andere vrouwen gaat kijken.
De eerste dagen waren idd heel moeilijk, en nu nog steeds mis ik hem soms enorm. Wat Noerie zei is wel zo, veel leuke dingen doen om jezelf bezig te houden. (Hoewel ik bij alles denk: "het was zoveel leuker met vriendje erbij..!" :P)
En uiteindelijk weet ik wel dat ie van mij houdt en heus niet iets met iemand anders begint of mij vergeet, maar tsja... Ik verheug me er in elk geval enorm op als hij er weer is!
Madelin
dinsdag 25 september 2007 om 16:50
mits ik mee kan!
dinsdag 25 september 2007 om 17:53
dinsdag 25 september 2007 om 19:19
Hoi Poupee, (en Madelin),
Om jullie een hart onder de riem te steken :P Ik zit momenteel precies in dezelfde situatie. Mijn vriend is (pas :( ) 2 weken geleden vertrokken voor stage naar Californie. Hij komt ergens in januari of februari terug (hangt een beetje af van hoe het gaat lopen met die stage). Hij zit momenteel zelf te denken om half januari terug te komen, dus in totaal is 'ie dan 4 maanden weg geweest.
Van te voren maakte ik me er net als jij heel erg veel zorgen over; was bang dat ik me echt drie maanden diep ongelukkig zou voelen ;) Ik probeerde me er wel eroverheen te zetten, denk van 'nouja dan voel ik me maar 4 maanden kut, wat is nou 4 maanden op een leven'. Maar goed alsnog de laatse 2 weken voor hij wegging zat ik er echt behoorlijk doorheen. Dus snap heel goed dat je je druk maakt.
Nu is ie dus twee weekjes weg en moet zeggen dat het me tot nu toe heel erg mee valt. Hij is pas weg natuurlijk dus er kan nog veel gebeuren. Maar ik heb m eigenlijk nog helemaal niet gemist, en momenteel zou ik ook echt even geen tijd voor hem hebben hihi. Omdat ik nu echt veel afspraken heb gemaakt en dingen ben gaan ondernemen waar ik anders geen tijd voor had gehad. Ik moet zeggen dat ik het hartstikke leuk vindt om daar allemaal eens aan toe te komen etc! Bijvoorbeeld vriendinnen opzoeken aan de andere kant van het land... normaal zou dat misschien enkele keren per jaar gebeuren omdat ik mijn vriend alleen in het weekend kon zien en zo'n eind reizen naar een vriendin ook (doordeweeks verplichtingen in studiestad) dus dan zou ik 'm meteen een stuk minder zien. Vind het echt leuk om nu al dat soort dingen te kunnen plannen en ook nog eens tijd voor mezelf over te houden!
Als ik m spreek (hebben webcam + Skype, goede tip als je dat nog niet hebt) vind ik het wel moeilijk, het is zo raar om elkaar niet aan te kunnen raken dan. De intimiteit mis ik wel, gewoon geknuffeld worden etc.
Maar vooral merk ik dat het best wel goed voor mij is... ik heb al vanaf mn 16e met hem (3 jaar nu) en tsja. Als je een relatie hebt dan is er iemand die je constant bevestiging geeft. En als ik geen afspraken had in t weekend zat ik lekker bij hem. Nu moet ik zelf mn leventje leuk maken, en heb echt t gevoel dat ik nu pas 100% op eigen benen sta... dus al is t moeilijk, heb ook het idee dat het echt goed is voor me!
Nouja, nu is het natuurlijk nog afwachten hoe ik me over een paar weken/maanden voel :P
En bovendien heb ik wel het 'voordeel' dat ik helemaal niet jaloers ben of bang dat hij iemand anders tegen komt daar. Zou t alleen maar grappig vinden als ie daar in de Hooters (die bedoel je toch Madelin? ;)) zou zitten ;)
Ben eerder bang dat ie t zo tof vindt daar dat ie niet terug wil komen... als je hem moet geloven dan is het echt Utopia daarzo... zeeen als aquaria met zeehondjes, zeeleeuwen, dolfijnen, haaien, altijd mooi weer, iedereen is aardig + op teenslippers, hele mooie campus, lekker en goedkoop eten, veel coole festivals/optredens etc. etc. Maar daarvoor hebben ze in USA aflopende visa uitgevonden :P
Zo, wat een verhaal. Wanneer gaat je vriend precies weg? Ben benieuwd hoe het je gaat bevallen...
Om jullie een hart onder de riem te steken :P Ik zit momenteel precies in dezelfde situatie. Mijn vriend is (pas :( ) 2 weken geleden vertrokken voor stage naar Californie. Hij komt ergens in januari of februari terug (hangt een beetje af van hoe het gaat lopen met die stage). Hij zit momenteel zelf te denken om half januari terug te komen, dus in totaal is 'ie dan 4 maanden weg geweest.
Van te voren maakte ik me er net als jij heel erg veel zorgen over; was bang dat ik me echt drie maanden diep ongelukkig zou voelen ;) Ik probeerde me er wel eroverheen te zetten, denk van 'nouja dan voel ik me maar 4 maanden kut, wat is nou 4 maanden op een leven'. Maar goed alsnog de laatse 2 weken voor hij wegging zat ik er echt behoorlijk doorheen. Dus snap heel goed dat je je druk maakt.
Nu is ie dus twee weekjes weg en moet zeggen dat het me tot nu toe heel erg mee valt. Hij is pas weg natuurlijk dus er kan nog veel gebeuren. Maar ik heb m eigenlijk nog helemaal niet gemist, en momenteel zou ik ook echt even geen tijd voor hem hebben hihi. Omdat ik nu echt veel afspraken heb gemaakt en dingen ben gaan ondernemen waar ik anders geen tijd voor had gehad. Ik moet zeggen dat ik het hartstikke leuk vindt om daar allemaal eens aan toe te komen etc! Bijvoorbeeld vriendinnen opzoeken aan de andere kant van het land... normaal zou dat misschien enkele keren per jaar gebeuren omdat ik mijn vriend alleen in het weekend kon zien en zo'n eind reizen naar een vriendin ook (doordeweeks verplichtingen in studiestad) dus dan zou ik 'm meteen een stuk minder zien. Vind het echt leuk om nu al dat soort dingen te kunnen plannen en ook nog eens tijd voor mezelf over te houden!
Als ik m spreek (hebben webcam + Skype, goede tip als je dat nog niet hebt) vind ik het wel moeilijk, het is zo raar om elkaar niet aan te kunnen raken dan. De intimiteit mis ik wel, gewoon geknuffeld worden etc.
Maar vooral merk ik dat het best wel goed voor mij is... ik heb al vanaf mn 16e met hem (3 jaar nu) en tsja. Als je een relatie hebt dan is er iemand die je constant bevestiging geeft. En als ik geen afspraken had in t weekend zat ik lekker bij hem. Nu moet ik zelf mn leventje leuk maken, en heb echt t gevoel dat ik nu pas 100% op eigen benen sta... dus al is t moeilijk, heb ook het idee dat het echt goed is voor me!
Nouja, nu is het natuurlijk nog afwachten hoe ik me over een paar weken/maanden voel :P
En bovendien heb ik wel het 'voordeel' dat ik helemaal niet jaloers ben of bang dat hij iemand anders tegen komt daar. Zou t alleen maar grappig vinden als ie daar in de Hooters (die bedoel je toch Madelin? ;)) zou zitten ;)
Ben eerder bang dat ie t zo tof vindt daar dat ie niet terug wil komen... als je hem moet geloven dan is het echt Utopia daarzo... zeeen als aquaria met zeehondjes, zeeleeuwen, dolfijnen, haaien, altijd mooi weer, iedereen is aardig + op teenslippers, hele mooie campus, lekker en goedkoop eten, veel coole festivals/optredens etc. etc. Maar daarvoor hebben ze in USA aflopende visa uitgevonden :P
Zo, wat een verhaal. Wanneer gaat je vriend precies weg? Ben benieuwd hoe het je gaat bevallen...
woensdag 26 september 2007 om 10:47
He allemaal!
Bedankt voor jullie (geruststellende) reacties.
Eris; ja ik moet maar veel dingen gaan ondernemen. Gelukkig heb ik sowieso veel dingen te doen en moet ik hard aan de studie, dus echt vervelen zal ik me niet. Ik zal hem gewoon erg missen.
Hij gaat 1 november stage lopen, wel in NL en maar een klein eindje reizen, en dan in februari een paar maanden naar het buitenland.
Als hij stage gaat lopen kunnen we elkaar nog wel geregeld zien, want het is niet ver reizen (40 minuten). Maar wat ik wel zal missen is het spontane. We wonen nu heel dicht bij elkaar en zien elkaar veel en slapen veel bij elkaar.
Als hij naar het buitenland gaat blijft hij wel in Europa, dus dan is het goed mogelijk om hem te bezoeken. Minder ver dan de VS!
Madelin, vervelend dat je zo onzeker bent... Ik ben het normaal nooit want hij heeft nooit aandacht voor andere vrouwen. Maarja, ongewild zit het toch niet lekker. Terwijl ik weet dat hij echt geen rare dingen zou doen. Maarja.
Ik ga nu even douchen... Bedankt nogmaals voor jullie reacties!!!
Groetjes van Poupee
Bedankt voor jullie (geruststellende) reacties.
Eris; ja ik moet maar veel dingen gaan ondernemen. Gelukkig heb ik sowieso veel dingen te doen en moet ik hard aan de studie, dus echt vervelen zal ik me niet. Ik zal hem gewoon erg missen.
Hij gaat 1 november stage lopen, wel in NL en maar een klein eindje reizen, en dan in februari een paar maanden naar het buitenland.
Als hij stage gaat lopen kunnen we elkaar nog wel geregeld zien, want het is niet ver reizen (40 minuten). Maar wat ik wel zal missen is het spontane. We wonen nu heel dicht bij elkaar en zien elkaar veel en slapen veel bij elkaar.
Als hij naar het buitenland gaat blijft hij wel in Europa, dus dan is het goed mogelijk om hem te bezoeken. Minder ver dan de VS!
Madelin, vervelend dat je zo onzeker bent... Ik ben het normaal nooit want hij heeft nooit aandacht voor andere vrouwen. Maarja, ongewild zit het toch niet lekker. Terwijl ik weet dat hij echt geen rare dingen zou doen. Maarja.
Ik ga nu even douchen... Bedankt nogmaals voor jullie reacties!!!
Groetjes van Poupee
woensdag 26 september 2007 om 12:39
vrijdag 5 oktober 2007 om 20:48
zaterdag 6 oktober 2007 om 02:17
Eris! Poupee! Is dit een reünie? :D
Enfin, ik wil jullie allebei graag even een hart onder de riem steken, vanaf de andere kant. Ik zit nu zelf voor een semester in de Verenigde Staten en ik heb nu bijna 2,5 jaar een relatie (in Nederland
). Ik zag er vantevoren ook heel erg tegenop om hem te moeten gaan missen en ik mis hem ook wel, maar we spreken elkaar heel veel (msn, skype, webcam), en dat helpt heel goed. Mensen zeggen altijd dat het voor degene die achterblijft moeilijker is omdat de 'vertrekker' allemaal leuke nieuwe dingen meemaakt, maar degene die achterblijft heeft wel nog z'n hele vertrouwde wereld om zich heen ;) Ik voel me namelijk regelmatig erg alleen, ondanks dat het hier heel leuk is, en mis 'thuis' daarom ook behoorlijk. Ik denk ook voortdurend: oh, was mijn vriendje nu maar hier, dan kon ik hem dit-en-dat laten zien. Ik denk dat de kans best wel aanwezig is dat je (jullie) vriendje(s) dat ook zullen hebben, dus... nou ja, ik weet niet precies wat ik hiermee wil zeggen, maar dat ze in ieder geval waarschijnlijk net zoveel aan jullie zullen denken als andersom.
En wat Eris al zegt, doe dingen voor jezelf, zoek mensen op, neem er een hobby bij, je krijgt een zee van tijd namelijk Zeker als je al zo lang samen bent, kan het best goed zijn om weer lekker tijd voor jezelf te hebben, om even weer, ehm, met jezelf in contact te raken ;) Ik ga nu bijvoorbeeld heel truttig vroeg naar bed en vroeg er weer uit, iets wat ik zelf heel fijn vind maar bijna nooit meer deed omdat mijn vriend een heel ander ritme heeft.
Dat hij binnen Europa blijft en jullie bijna geen tijdsverschil zullen hebben, is trouwens echt zalig! *beetje jaloers* ;)
Enfin, ik wil jullie allebei graag even een hart onder de riem steken, vanaf de andere kant. Ik zit nu zelf voor een semester in de Verenigde Staten en ik heb nu bijna 2,5 jaar een relatie (in Nederland
). Ik zag er vantevoren ook heel erg tegenop om hem te moeten gaan missen en ik mis hem ook wel, maar we spreken elkaar heel veel (msn, skype, webcam), en dat helpt heel goed. Mensen zeggen altijd dat het voor degene die achterblijft moeilijker is omdat de 'vertrekker' allemaal leuke nieuwe dingen meemaakt, maar degene die achterblijft heeft wel nog z'n hele vertrouwde wereld om zich heen ;) Ik voel me namelijk regelmatig erg alleen, ondanks dat het hier heel leuk is, en mis 'thuis' daarom ook behoorlijk. Ik denk ook voortdurend: oh, was mijn vriendje nu maar hier, dan kon ik hem dit-en-dat laten zien. Ik denk dat de kans best wel aanwezig is dat je (jullie) vriendje(s) dat ook zullen hebben, dus... nou ja, ik weet niet precies wat ik hiermee wil zeggen, maar dat ze in ieder geval waarschijnlijk net zoveel aan jullie zullen denken als andersom.En wat Eris al zegt, doe dingen voor jezelf, zoek mensen op, neem er een hobby bij, je krijgt een zee van tijd namelijk
Zeker als je al zo lang samen bent, kan het best goed zijn om weer lekker tijd voor jezelf te hebben, om even weer, ehm, met jezelf in contact te raken ;) Ik ga nu bijvoorbeeld heel truttig vroeg naar bed en vroeg er weer uit, iets wat ik zelf heel fijn vind maar bijna nooit meer deed omdat mijn vriend een heel ander ritme heeft. Dat hij binnen Europa blijft en jullie bijna geen tijdsverschil zullen hebben, is trouwens echt zalig! *beetje jaloers* ;)
This was not judgment day - only morning. Morning: excellent and fair.
zondag 7 oktober 2007 om 18:47
Hey allemaal
George, haha ja het lijkt wel een reunie!! Weet niet of het dezelfde Eris is.
Nou nog een paar weekjes. Mijn vriendje gaat wonen in de stad waar die stage gaat lopen, omdat zijn ouders daar ook wonen. Wel zo handig. En gelukkig is 40 min. goed te doen. Tenminste, dat houd ik mezelf maar voor. We wonen al 3,5 jaar dicht bij elkaar en slapen en zien elkaar door de weeks veel en spontaan. Dus dat wordt wel even wennen.
George, ja ik snap heel goed met wat je bedoelt; het is niet altijd makkelijker voor de 'weggaander'. Hoe lang zit je al in de VS? En hoe lang blijf je nog?
En met de andere meiden die hun vriendje missen/gaan missen, is daar ook alles goed?
Groetjes
George, haha ja het lijkt wel een reunie!! Weet niet of het dezelfde Eris is.
Nou nog een paar weekjes. Mijn vriendje gaat wonen in de stad waar die stage gaat lopen, omdat zijn ouders daar ook wonen. Wel zo handig. En gelukkig is 40 min. goed te doen. Tenminste, dat houd ik mezelf maar voor. We wonen al 3,5 jaar dicht bij elkaar en slapen en zien elkaar door de weeks veel en spontaan. Dus dat wordt wel even wennen.
George, ja ik snap heel goed met wat je bedoelt; het is niet altijd makkelijker voor de 'weggaander'. Hoe lang zit je al in de VS? En hoe lang blijf je nog?
En met de andere meiden die hun vriendje missen/gaan missen, is daar ook alles goed?
Groetjes
zondag 7 oktober 2007 om 22:51
Hi!
George en Poupee: Ja ik ben dezelfde Eris hoor ;) Lees nog wel eens mee op Wat heb je gegeten, maar heb er verder echt geen tijd voor om daar mee te schrijven.
Leuk om iets van jou te lezen George, ik kan me herinneren dat je weleens genoemd hebt dat je ooit voor je studie een tijdje weg zou moeten. Mag ik vragen waar je (ongeveer) zit in de VS? Als ik vriendje mag geloven is California echt een droomplek.
Tijdsverschil is irritant he! Wij hebben ook Skype + webcam, maar het is zo lastig plannen. Ik heb een onregelmatig studentenleven, hij loopt daar fulltime stage en wil in zn vrije tijd zoveel mogelijk leuke dingen doen. Ik kan wel 's avonds, maar ja dan zit hij op z'n stage. En overdag ben ik in principe bezig met studie of bestuursfunctie. Lastig, het komt er een stuk minder van dan je zou verwachten.
Wat je zegt dat het voor de achterblijver niet altijd het moeilijkst is. Zit op zich wat in alleen mijn vriend is dan wel weer iemand die goed alleen kan zijn. Als ik niets te doen heb, of weinig sociale contacten om watvoor reden dan ook, word ik daar erg onzeker van. Hij niet... hij vermaakt zich altijd wel. Maarja geloof dat 'ie me wel mist hoor!
Verder gaat het goed, vermaak me nog steeds prima. De tijd lijkt wel te kruipen als ik ga bedenken hoe lang hij al weg is (en dat dus pas ruim drie weken is, zucht). Gelukkig zijn er de komende tijd 'grote' dingen in mijn leven die echt al snel dichterbij lijken te komen en waar ik echt nog veel voor moet regelen en naar toe leef (lustrum van studievereniging, waarvan ik in het bestuur zit, en in december ga ik drie weken naar Zuid-Afrika) dus daar kan ik me op richten en als dat allemaal achter de rug is komt als het goed is vrij snel terug. Ik mis hem wel hoor. Dat is echt met vlagen. Bij romantische films bijvoorbeeld of als ik andere stelletjes tegen elkaar aan zie kruipen. Ik dacht van te voren dat ik me zou vervelen zonder hem en me onzeker zou voelen. Dat is niet zo, mis juist heel erg het lichamelijk contact.
Maak me nu zelfs een beetje zorgen over hoe ik alles nu moet gaan doen als hij terug is. Het went nu al zo snel dat ik lekker spontane afspraken kan maken en nergens rekening mee hoef te houden! (wij lieten elkaar al erg vrij hoor, maar toch, je WIL gewoon rekening met elkaar houden). Kun je nagaan over drie maanden... pff en vind het echt lekker zo... hij moet maar snel wat dichter in de buurt komen wonen ;)
Bij jou is dit dus precies andersom Poupee. Jij bent juist van het spontane af straks :P grappig. Je hebt nog wel lang om je 'mentaal voor te bereiden'... ;) Maar ik zou zeggen, probeer er niet te veel tegenaan te hikken. Het heeft helemaal geen zin en mijn ervaring is dus dat je van te voren helemaal niet weet hoe het is. De dingen waarvan ik dacht last te krijgen zijn helemaal uitgebleven en andere waanideeen zijn er opeens ingeslopen ;)
George en Poupee: Ja ik ben dezelfde Eris hoor ;) Lees nog wel eens mee op Wat heb je gegeten, maar heb er verder echt geen tijd voor om daar mee te schrijven.
Leuk om iets van jou te lezen George, ik kan me herinneren dat je weleens genoemd hebt dat je ooit voor je studie een tijdje weg zou moeten. Mag ik vragen waar je (ongeveer) zit in de VS? Als ik vriendje mag geloven is California echt een droomplek.
Tijdsverschil is irritant he! Wij hebben ook Skype + webcam, maar het is zo lastig plannen. Ik heb een onregelmatig studentenleven, hij loopt daar fulltime stage en wil in zn vrije tijd zoveel mogelijk leuke dingen doen. Ik kan wel 's avonds, maar ja dan zit hij op z'n stage. En overdag ben ik in principe bezig met studie of bestuursfunctie. Lastig, het komt er een stuk minder van dan je zou verwachten.
Wat je zegt dat het voor de achterblijver niet altijd het moeilijkst is. Zit op zich wat in alleen mijn vriend is dan wel weer iemand die goed alleen kan zijn. Als ik niets te doen heb, of weinig sociale contacten om watvoor reden dan ook, word ik daar erg onzeker van. Hij niet... hij vermaakt zich altijd wel. Maarja geloof dat 'ie me wel mist hoor!
Verder gaat het goed, vermaak me nog steeds prima. De tijd lijkt wel te kruipen als ik ga bedenken hoe lang hij al weg is (en dat dus pas ruim drie weken is, zucht). Gelukkig zijn er de komende tijd 'grote' dingen in mijn leven die echt al snel dichterbij lijken te komen en waar ik echt nog veel voor moet regelen en naar toe leef (lustrum van studievereniging, waarvan ik in het bestuur zit, en in december ga ik drie weken naar Zuid-Afrika) dus daar kan ik me op richten en als dat allemaal achter de rug is komt als het goed is vrij snel terug. Ik mis hem wel hoor. Dat is echt met vlagen. Bij romantische films bijvoorbeeld of als ik andere stelletjes tegen elkaar aan zie kruipen. Ik dacht van te voren dat ik me zou vervelen zonder hem en me onzeker zou voelen. Dat is niet zo, mis juist heel erg het lichamelijk contact.
Maak me nu zelfs een beetje zorgen over hoe ik alles nu moet gaan doen als hij terug is. Het went nu al zo snel dat ik lekker spontane afspraken kan maken en nergens rekening mee hoef te houden! (wij lieten elkaar al erg vrij hoor, maar toch, je WIL gewoon rekening met elkaar houden). Kun je nagaan over drie maanden... pff en vind het echt lekker zo... hij moet maar snel wat dichter in de buurt komen wonen ;)
Bij jou is dit dus precies andersom Poupee. Jij bent juist van het spontane af straks :P grappig. Je hebt nog wel lang om je 'mentaal voor te bereiden'... ;) Maar ik zou zeggen, probeer er niet te veel tegenaan te hikken. Het heeft helemaal geen zin en mijn ervaring is dus dat je van te voren helemaal niet weet hoe het is. De dingen waarvan ik dacht last te krijgen zijn helemaal uitgebleven en andere waanideeen zijn er opeens ingeslopen ;)
