Relaties
alle pijlers
WAAROM kies je ervoor om vreemd te gaan.
donderdag 27 december 2007 om 22:16
Nav een ander topic (wie is nog nooit vreemdgegaan) de vraag waarom iemand ervoor kiest om vreemd te gaan. Mijns inziens is het nl een keuze. Ik kan mij dus ook moeilijk inleven in iemand die een (langdurige) affaire heeft buiten de eigen relatie. Maar zoals iemand in dat topic al schrijft. Het is zo makkelijk om te oordelen. Daarom de vraag:
WAAROM kies je ervoor om vreemd te gaan?
WAAROM kies je ervoor om vreemd te gaan?
vrijdag 28 december 2007 om 08:55
Ja hoor, hier is al vaker een topic over geweest, waarschijnlijk wel al tien keer maar het blijft een boeiend gegeven vooral omdat de excuses in veel gevallen niet echt een reden zijn, dus ik snap de vraag ook wel.
Vreemdgaan is een keuze, o ja, zeker. Het verhaal van 'het gebeurde gewoon' daar heb ik nog nooit iets mee gekund. Ik ging zelf vreemd en je zult mijn nooit horen zeggen dat het me 'gewoon gebeurde'. Sterker nog, ik zocht het op, ik lokte het uit, ik wilde het omdat ik voelde dat het voor mij een stap zou betekenen die er voor zou zorgen dat ik niet terug zou gaan naar een oude en voor mij slechte situatie.
Dat was mijn reden. Geen excuus want ik heb er geen spijt van. Al zou ik achteraf willen dat ik het middel vreemdgaan niet nodig had gehad.
Vreemdgaan is een keuze, o ja, zeker. Het verhaal van 'het gebeurde gewoon' daar heb ik nog nooit iets mee gekund. Ik ging zelf vreemd en je zult mijn nooit horen zeggen dat het me 'gewoon gebeurde'. Sterker nog, ik zocht het op, ik lokte het uit, ik wilde het omdat ik voelde dat het voor mij een stap zou betekenen die er voor zou zorgen dat ik niet terug zou gaan naar een oude en voor mij slechte situatie.
Dat was mijn reden. Geen excuus want ik heb er geen spijt van. Al zou ik achteraf willen dat ik het middel vreemdgaan niet nodig had gehad.
vrijdag 28 december 2007 om 11:29
Het lijkt er op - in ieder geval op het forum - dat vrouwen vreemd gaan aan het einde van een slechte relatie , ( of ze zien dán pas in dat hun relatie niet echt goed was ) en dat mannen ( ook ? juist ? zelfs ? ) vreemd gaan binnen een redelijke tot goede relatie ; in ieder geval is het voor mannen niet iets waardoor ze tot de conclusie komen dat hun relatie ten einde is .
Wat gij niet wilt dat u geschiedt, doe dat ook een ander niet.
vrijdag 28 december 2007 om 11:39
Waarom ik vreemdging?
Omdat mijn gevoel voor mijn ex al enige tijd weg was en ik niet de stap durfde te zetten om het uit te maken, want we hadden verder een fijne relatie en ik zou een goede toekomst tegemoet gaan. Tot het moment dat ik iemand anders tegen kwam en daar heel erg verliefd op werd. Toen besefte ik dat ik inderdaad op gevoelsgebied gewoon veel miste en mezelf (maar ook de ander dus) tekort deed als ik met de relatie door zou gaan. En die andere jongen vond ik te leuk om te laten lopen.... (bewuste keuze dus: tja da's fout..). Ik heb de relatie 2 weken later verbroken.
Omdat mijn gevoel voor mijn ex al enige tijd weg was en ik niet de stap durfde te zetten om het uit te maken, want we hadden verder een fijne relatie en ik zou een goede toekomst tegemoet gaan. Tot het moment dat ik iemand anders tegen kwam en daar heel erg verliefd op werd. Toen besefte ik dat ik inderdaad op gevoelsgebied gewoon veel miste en mezelf (maar ook de ander dus) tekort deed als ik met de relatie door zou gaan. En die andere jongen vond ik te leuk om te laten lopen.... (bewuste keuze dus: tja da's fout..). Ik heb de relatie 2 weken later verbroken.
vrijdag 28 december 2007 om 11:40
Ik denk dat Riderm volledig gelijk heeft. We zijn helemaal niet zo'n rationele wezens als we onszelf graag zouden zien. Vreemdgaan is gewoon evolutionair voor zowel mannen als vrouwen de beste overlevingsstrategie. En vreselijk veel pijn hebben als je partner je dat aandoet blijkbaar ook. Da's k*t, maar onze genen hebben blijkbaar schijt aan onze emoties.
En daarmee wil ik niks goedpraten, en ik denk ook zeker dat we geen slaaf moeten worden van onze oerdriften, en ik doe in mijn relatie ook zeker mn best om trouw te blijven... maar soms (en bij sommigen gebeurt dat nooit, bij anderen wel) verliest je verstand van je genen.
En daarmee wil ik niks goedpraten, en ik denk ook zeker dat we geen slaaf moeten worden van onze oerdriften, en ik doe in mijn relatie ook zeker mn best om trouw te blijven... maar soms (en bij sommigen gebeurt dat nooit, bij anderen wel) verliest je verstand van je genen.
vrijdag 28 december 2007 om 11:46
maar hoe kun je dan tegenover jezelf verantwoorden dat je je partner zo bewust kwetst? En dan heb ik het niet over de verhalen van mensen die vreemd gaan en vervolgens als reactie daarop na een korte periode hun relatie verbreken. Ik heb het meer over mensen die een nr2 hebben. Waarom doe je dat? Waarom stop je niet eerst met je partner?
vrijdag 28 december 2007 om 11:56
@kinderwens, ik geloof er geen #**# van dat vreemdgaan in je genen zit. Het is hooguit aangeleerd om je vader of moeder het deed of je het ergens hebt gezien. Je hebt hormonen en je hebt zelfbeheersing en je verstand en je gevoel, maar dat heeft niks met genen te maken. Mijn moeder heeft het gedaan en ik heb haar daarom echt wel veroordeeld, dat heb ik haar nog niet vergeven. Ja ik ben wel eens in de verleiding gekomen omdat een hele leuke jongen me ontzettend aan het versieren was maar dan heb ik nog steeds mijn verstand die me tot de orde riep. Op het moment dat je ervoor KIEST om met een ander het bed in te duiken is dat gewoon omdat je zwak bent en omdat je op dat moment alleen maar aan jezelf denkt en verder aan niks. Pas erna ga je denken, ojee was toch niet zo slim en dan pas aan de gevoelens van je partner. En vaak hebben vreemdgangers niet eens spijt, ja spijt dat ze betrapt zijn. Voor mannen is het zo dat ze graag zoveel mogelijk vrouwen willen hebben, schijnt wel een soort instinct te zijn om te zorgen voor nageslacht. Maar ik dacht wel dat we zo ontwikkeld waren dat je je driften onder bedwang kan houden. En als je 1 partner niet genoeg vindt, heb dan wel de ballen om er over te praten en er samen uit te komen. Of gewoon voor je zelf te kiezen en eerst eerlijk zijn en het eindigen met je partner en daarna liggen rond te wippen. Nee ik heb totaal geen respect voor vreemdgangers.
vrijdag 28 december 2007 om 12:11
Je zegt zelf dat het een kwestie is van gevoel tegenover verstand. En ik denk dat hetgene dat wij als 'gevoel' of 'lust' of hoe je het ook wil noemen ervaren, puur een genetisch/evolutionair ding is. En ja, je verstand kán dat 'over-rulen', want ik ontken niet dat we verstandelijkere wezens zijn dan dieren, maar met de nadruk op verstandelijkER, niet volledig rationeel. Dus dat het aangeleerd gedrag is... daar geloof ik dan weer geen f*** van.
En niet alleen voor mannen is het 'instinctief', zoals je dat zelf zegt, om voor zo veel mogelijk nageslacht te zorgen, maar voor vrouwen net zo goed... niet al je eieren (letterlijk ) in één mandje stoppen, zeg maar.
En niet alleen voor mannen is het 'instinctief', zoals je dat zelf zegt, om voor zo veel mogelijk nageslacht te zorgen, maar voor vrouwen net zo goed... niet al je eieren (letterlijk ) in één mandje stoppen, zeg maar.
vrijdag 28 december 2007 om 12:17
quote:blijfgewoonbianca schreef op 28 december 2007 @ 00:52:
wat er wérkelijk achtersteekt ?Zou het zoiets kunnen zijn ; Ergens zin in hebben en die behoefte dan ook meteen willen bevredigen . " kan niet " kennen we niet en the sky is the limit en wat niet weet wat niet deert en ikke ikke ikke en de rest ken lekker stikke , in combinatie met wie dan leeft wie dan zorgt .
Ik geloof niet dat er altijd iets traumatischs , diepzinnigs of treurnis aan vooraf gaat . Of je moet een ouderwetsche midlife crisis zo willen omschrijven ?
Amen.
Ik word nogal moe van dat peuteren naar diepzinnige redenen, waar er vaak gewoon niet meer aan de hand is dan gemakzucht, zwakke controle over eigen gedrag en egoisme.
wat er wérkelijk achtersteekt ?Zou het zoiets kunnen zijn ; Ergens zin in hebben en die behoefte dan ook meteen willen bevredigen . " kan niet " kennen we niet en the sky is the limit en wat niet weet wat niet deert en ikke ikke ikke en de rest ken lekker stikke , in combinatie met wie dan leeft wie dan zorgt .
Ik geloof niet dat er altijd iets traumatischs , diepzinnigs of treurnis aan vooraf gaat . Of je moet een ouderwetsche midlife crisis zo willen omschrijven ?
Amen.
Ik word nogal moe van dat peuteren naar diepzinnige redenen, waar er vaak gewoon niet meer aan de hand is dan gemakzucht, zwakke controle over eigen gedrag en egoisme.
vrijdag 28 december 2007 om 13:30
Er kan kort en lang gesproken worden over het waarom....... en het vreemde blijft nog wel dat monogaam zijn iets is wat maatschappelijk is aangenomen. Maar van nature zijn mensen helemaal geen monogame wezens.....Het is een natuurlijk feit dat mannen opzoek blijven naar een "prooi" en vrouwen zijn hoe plat ook natuurlijk gezien altijd op zoek naar het beste zaad.
Er wordt hier meerdere malen verwezen naar andere topics en waarom mensen dan wel niet reageren.... maar zoals Knipoogjes ook al zegt, waarom je mening delen als je daarna keihard wordt afgerekend op die mening.
Ik ben het denk ik wel met Knipoogjes eens... ja je kiest ervoor, maar alleen omdat die band er is....en dus is er ergens iets gebeurd.... en ja dan besluit je om er voor te gaan of niet.....
Begrijp me niet verkeerd, ik ben gelukkig getrouwd en heb geen relatie naast mijn relatie... maar de man met wie ik getrouwd ben was ooit wel de relatie naast de relatie... het moge duidelijk zijn dat ik voor hem heb gekozen. Ik hou ontzettend veel van mijn man en kan me nu ook niet voorstellen dat er een ander zou komen......
Sommige mensen zijn heel stellig in hun meningen en dat is opzich mooi maar ik vraag me af wat er gebeurd als ze zelf ineens voor de keuze staan....
Ik kan hier boeken over vol schrijven, heb er ook al regelmatig discussies over gehad met vrienden maar ik denk nog steeds dat het maatschappelijke aspect hier de overhand heeft.... alleen is die maatschappij vergeten dat het leven verandert is......
Er wordt hier meerdere malen verwezen naar andere topics en waarom mensen dan wel niet reageren.... maar zoals Knipoogjes ook al zegt, waarom je mening delen als je daarna keihard wordt afgerekend op die mening.
Ik ben het denk ik wel met Knipoogjes eens... ja je kiest ervoor, maar alleen omdat die band er is....en dus is er ergens iets gebeurd.... en ja dan besluit je om er voor te gaan of niet.....
Begrijp me niet verkeerd, ik ben gelukkig getrouwd en heb geen relatie naast mijn relatie... maar de man met wie ik getrouwd ben was ooit wel de relatie naast de relatie... het moge duidelijk zijn dat ik voor hem heb gekozen. Ik hou ontzettend veel van mijn man en kan me nu ook niet voorstellen dat er een ander zou komen......
Sommige mensen zijn heel stellig in hun meningen en dat is opzich mooi maar ik vraag me af wat er gebeurd als ze zelf ineens voor de keuze staan....
Ik kan hier boeken over vol schrijven, heb er ook al regelmatig discussies over gehad met vrienden maar ik denk nog steeds dat het maatschappelijke aspect hier de overhand heeft.... alleen is die maatschappij vergeten dat het leven verandert is......
Sometimes I question my sanity, but the unicorn and gummy bears tell me I’m fine!
vrijdag 28 december 2007 om 13:33
Ben ook vreemdgegaan in mijn huwelijk, wat overigens een goed huwelijk is.
Heb geen excuses zoals de anderen, de blame is all mine. En waarom?? Zeg het maar: de gelgenheid maakt de dief.....de kat was op het spek gebonden???? Voelde me overigens geweldig tijdens de korte periode dat het aan de gang was...heb er geweldig van genoten..waarvan?? Van de spanning...jezelf gewild en mooi en sexy voelen..geile nieuwe sex...nieuw terrein ontdekken...gewoon weer de begin fase van een nieuwe liefde voelen. Dit alles na 15 jaar huwelijk. Pure egoisme dus..kan er niks anders van maken...helaas, erg confronterend ook voor mezelf: Is that just me?? De periode erna was trouwens een stuk minder leuk...mijn man weet van niks en ik ga het hem ook never nooit vertellen. Ben zelf vreselijk kapot gegaan.....ldvd...rouwen .....dus ook de hartepijn van zo,n liefde weer meegemaakt....en dat wil je echt niet...maar ja...eigen schuld dikke bult... eigenlijk precies zoals daisybloem het beschrijft en niet anders...het begint gewoon met pure lust
Heb geen excuses zoals de anderen, de blame is all mine. En waarom?? Zeg het maar: de gelgenheid maakt de dief.....de kat was op het spek gebonden???? Voelde me overigens geweldig tijdens de korte periode dat het aan de gang was...heb er geweldig van genoten..waarvan?? Van de spanning...jezelf gewild en mooi en sexy voelen..geile nieuwe sex...nieuw terrein ontdekken...gewoon weer de begin fase van een nieuwe liefde voelen. Dit alles na 15 jaar huwelijk. Pure egoisme dus..kan er niks anders van maken...helaas, erg confronterend ook voor mezelf: Is that just me?? De periode erna was trouwens een stuk minder leuk...mijn man weet van niks en ik ga het hem ook never nooit vertellen. Ben zelf vreselijk kapot gegaan.....ldvd...rouwen .....dus ook de hartepijn van zo,n liefde weer meegemaakt....en dat wil je echt niet...maar ja...eigen schuld dikke bult... eigenlijk precies zoals daisybloem het beschrijft en niet anders...het begint gewoon met pure lust
Paradise is not a location
It\'s an attitude of the mind
It\'s an attitude of the mind
vrijdag 28 december 2007 om 13:35
quote:deffie schreef op 28 december 2007 @ 13:33:
Ben ook vreemdgegaan in mijn huwelijk, wat overigens een goed huwelijk is.
Heb geen excuses zoals de anderen, de blame is all mine. En waarom?? Zeg het maar: de gelegenheid maakt de dief.....de kat was op het spek gebonden???? Voelde me overigens geweldig tijdens de korte periode dat het aan de gang was...heb er geweldig van genoten..waarvan?? Van de spanning...jezelf gewild en mooi en sexy voelen..geile nieuwe sex...nieuw terrein ontdekken...gewoon weer de begin fase van een nieuwe liefde voelen. Dit alles na 15 jaar huwelijk. Pure egoisme dus..kan er niks anders van maken...helaas, erg confronterend ook voor mezelf: Is that just me?? De periode erna was trouwens een stuk minder leuk...mijn man weet van niks en ik ga het hem ook never nooit vertellen. Ben zelf vreselijk kapot gegaan.....ldvd...rouwen .....dus ook de hartepijn van zo,n liefde weer meegemaakt....en dat wil je echt niet...maar ja...eigen schuld dikke bult... eigenlijk precies zoals daisybloem het beschrijft en niet anders...het begint gewoon met pure lust
Ben ook vreemdgegaan in mijn huwelijk, wat overigens een goed huwelijk is.
Heb geen excuses zoals de anderen, de blame is all mine. En waarom?? Zeg het maar: de gelegenheid maakt de dief.....de kat was op het spek gebonden???? Voelde me overigens geweldig tijdens de korte periode dat het aan de gang was...heb er geweldig van genoten..waarvan?? Van de spanning...jezelf gewild en mooi en sexy voelen..geile nieuwe sex...nieuw terrein ontdekken...gewoon weer de begin fase van een nieuwe liefde voelen. Dit alles na 15 jaar huwelijk. Pure egoisme dus..kan er niks anders van maken...helaas, erg confronterend ook voor mezelf: Is that just me?? De periode erna was trouwens een stuk minder leuk...mijn man weet van niks en ik ga het hem ook never nooit vertellen. Ben zelf vreselijk kapot gegaan.....ldvd...rouwen .....dus ook de hartepijn van zo,n liefde weer meegemaakt....en dat wil je echt niet...maar ja...eigen schuld dikke bult... eigenlijk precies zoals daisybloem het beschrijft en niet anders...het begint gewoon met pure lust
Paradise is not a location
It\'s an attitude of the mind
It\'s an attitude of the mind
vrijdag 28 december 2007 om 13:37
Ik heb op het andere forum wel gereageerd. het is dus niet zo dat ik niet "durf" Wel heb ik het, net als Knipoogje, even gehad met alle oordelen die over ons geveld worden. Het is cliché en misschien in jullie ogen een dooddoener maar als je dit niet zelf ervaren hebt, is het moeilijk te begrijpen denk ik. (en ik ben er niet trots op.)
Vergelijk het maar met die sigaret die je steeds weer neemt omdat je niet zomaar kunt stoppen of met dat stuk taart of dat wijntje dat je toch neemt, ook al doe je aan de lijn... Dit is dan ook nog eens zo'n heftige emotie! En iedereen die ooit verliefd is geweest weet dat je dat gevoel niet uit kunt zetten!! En dat het heel moeilijk is om weerstand te bieden als dat ook nog wederzijds blijkt te zijn!
Nogmaals, ik praat het niet goed. Maar ik weet dat ik mijn andere liefde niet onnodig pijn wil doen.En echt, je kunt twee liefdes hebben.....
Lois
Vergelijk het maar met die sigaret die je steeds weer neemt omdat je niet zomaar kunt stoppen of met dat stuk taart of dat wijntje dat je toch neemt, ook al doe je aan de lijn... Dit is dan ook nog eens zo'n heftige emotie! En iedereen die ooit verliefd is geweest weet dat je dat gevoel niet uit kunt zetten!! En dat het heel moeilijk is om weerstand te bieden als dat ook nog wederzijds blijkt te zijn!
Nogmaals, ik praat het niet goed. Maar ik weet dat ik mijn andere liefde niet onnodig pijn wil doen.En echt, je kunt twee liefdes hebben.....
Lois
vrijdag 28 december 2007 om 14:03
het is al eerder gezegd, maar je kiest ervoor omdat er op een bepaald moment in je leven iets mist of je iets zoekt en dat vind je dan....bij een ander.
de keuze is dan aan jou, ga je er in mee of niet.
de keuze is zo makkelijk te maken wanneer je onzeker bent en je niet goed in je vel zit.....spijt heb ik niet, maar dat komt ook omdat ik het maar van één kant bekijk. en de andere kant, ik durf niet eens te denken aan wat hij zou voelen als hij erachter zou komen.
de keuze is dan aan jou, ga je er in mee of niet.
de keuze is zo makkelijk te maken wanneer je onzeker bent en je niet goed in je vel zit.....spijt heb ik niet, maar dat komt ook omdat ik het maar van één kant bekijk. en de andere kant, ik durf niet eens te denken aan wat hij zou voelen als hij erachter zou komen.
vrijdag 28 december 2007 om 14:45
Ik snap de behoefte aan oordelen niet zo, maar blijkbaar ervaren 'vreemdgangers' dat er nogal over geoordeeld wordt. De biologische voordelen van vreemdgaan zijn al zo vaak aangetoond, ja, het zit gewoon in onze genen. Het is voor zowel mannen als vrouwen simpelweg de beste voortplantingsstrategie: doen alsof je monogaam bent en intussen op meerdere paarden wedden.
Alleen, als je jezelf als mens ziet, met vrije keuzes, dan heb je de keuze naar je natuur te luisteren of niet. Ik snap niet zo goed waarom anderen een oordeel moeten hebben over je keuze, wat die keuze ook is. Maar tegelijk moet niemand kinderachtig doen over eigen keuzes. Wie kiest vreemd te gaan en doet alsof het je overkomt weet zelf natuurlijk best dat dat gelul is. Weglopen voor je eigen verantwoordelijkheid. Maar ook dat is een keuze. Ik snap nog steeds de behoefte aan oordelen niet zo.
Alleen, als je jezelf als mens ziet, met vrije keuzes, dan heb je de keuze naar je natuur te luisteren of niet. Ik snap niet zo goed waarom anderen een oordeel moeten hebben over je keuze, wat die keuze ook is. Maar tegelijk moet niemand kinderachtig doen over eigen keuzes. Wie kiest vreemd te gaan en doet alsof het je overkomt weet zelf natuurlijk best dat dat gelul is. Weglopen voor je eigen verantwoordelijkheid. Maar ook dat is een keuze. Ik snap nog steeds de behoefte aan oordelen niet zo.
vrijdag 28 december 2007 om 15:00
Dat oordeel is omdat oneerlijkheid nog altijd wordt gezien als en slechte eigenschap, die in veel gevcallen ook door de wet strafbaar gesteld is.
In het geval van overspel is dat godzijdank uit het strafrecht verdwenen, maar feit is wel dat een vreemdganger min of meer bewust iets doet waarvan hij weet dat als het ooit uitkomt, de persoon waarvan ie zegt het meest te houden enorm kwets. iedereen die wel eens bedrogen is weet hoeveel pijndat doet, iedereen met inlevingsvermogen kan zich daar iets bij voorstellen. ik kan niet begrijpen dat je iemand waar je van houdt, zo in de maling kunt nemen. Ik zou niet samen willen zijn met iemand die mij zo voor het lapje houdt.
Ik heb geen enkel probleem met het aspect van niet-monogaam zijn, wel met het liegen en bedriegen en doen alsof. Zo'n persoon wil ik niet zijn.
In het geval van overspel is dat godzijdank uit het strafrecht verdwenen, maar feit is wel dat een vreemdganger min of meer bewust iets doet waarvan hij weet dat als het ooit uitkomt, de persoon waarvan ie zegt het meest te houden enorm kwets. iedereen die wel eens bedrogen is weet hoeveel pijndat doet, iedereen met inlevingsvermogen kan zich daar iets bij voorstellen. ik kan niet begrijpen dat je iemand waar je van houdt, zo in de maling kunt nemen. Ik zou niet samen willen zijn met iemand die mij zo voor het lapje houdt.
Ik heb geen enkel probleem met het aspect van niet-monogaam zijn, wel met het liegen en bedriegen en doen alsof. Zo'n persoon wil ik niet zijn.
vrijdag 28 december 2007 om 15:06
quote:Krengiserweer schreef op 28 december 2007 @ 15:00:
Dat oordeel is omdat oneerlijkheid nog altijd wordt gezien als en slechte eigenschap, die in veel gevcallen ook door de wet strafbaar gesteld is.
In het geval van overspel is dat godzijdank uit het strafrecht verdwenen, maar feit is wel dat een vreemdganger min of meer bewust iets doet waarvan hij weet dat als het ooit uitkomt, de persoon waarvan ie zegt het meest te houden enorm kwets. iedereen die wel eens bedrogen is weet hoeveel pijndat doet, iedereen met inlevingsvermogen kan zich daar iets bij voorstellen. ik kan niet begrijpen dat je iemand waar je van houdt, zo in de maling kunt nemen. Ik zou niet samen willen zijn met iemand die mij zo voor het lapje houdt.
Ik heb geen enkel probleem met het aspect van niet-monogaam zijn, wel met het liegen en bedriegen en doen alsof. Zo'n persoon wil ik niet zijn.Ik ook niet. Maar ik wil ook geen persoon zijn die anderen, totaal vreemden voor me, gaat vertellen "foei, jij bent stout! "
Dat oordeel is omdat oneerlijkheid nog altijd wordt gezien als en slechte eigenschap, die in veel gevcallen ook door de wet strafbaar gesteld is.
In het geval van overspel is dat godzijdank uit het strafrecht verdwenen, maar feit is wel dat een vreemdganger min of meer bewust iets doet waarvan hij weet dat als het ooit uitkomt, de persoon waarvan ie zegt het meest te houden enorm kwets. iedereen die wel eens bedrogen is weet hoeveel pijndat doet, iedereen met inlevingsvermogen kan zich daar iets bij voorstellen. ik kan niet begrijpen dat je iemand waar je van houdt, zo in de maling kunt nemen. Ik zou niet samen willen zijn met iemand die mij zo voor het lapje houdt.
Ik heb geen enkel probleem met het aspect van niet-monogaam zijn, wel met het liegen en bedriegen en doen alsof. Zo'n persoon wil ik niet zijn.Ik ook niet. Maar ik wil ook geen persoon zijn die anderen, totaal vreemden voor me, gaat vertellen "foei, jij bent stout! "
vrijdag 28 december 2007 om 15:12
quote:biol schreef op 28 december 2007 @ 13:30:
Sommige mensen zijn heel stellig in hun meningen en dat is opzich mooi maar ik vraag me af wat er gebeurd als ze zelf ineens voor de keuze staan....
Waarom gaan zoveel mensen ervan uit dat diegenen die een oordeel vellen zelf nooit voor de keuze gestaan hebben?
quote:Ik kan hier boeken over vol schrijven, heb er ook al regelmatig discussies over gehad met vrienden maar ik denk nog steeds dat het maatschappelijke aspect hier de overhand heeft.... alleen is die maatschappij vergeten dat het leven verandert is......
Op welke manier is het leven veranderd volgens jou dan? En ten opzichte van wanneer?
Twee vragen die zo even in me opkwamen bij het lezen van deze post.
Sommige mensen zijn heel stellig in hun meningen en dat is opzich mooi maar ik vraag me af wat er gebeurd als ze zelf ineens voor de keuze staan....
Waarom gaan zoveel mensen ervan uit dat diegenen die een oordeel vellen zelf nooit voor de keuze gestaan hebben?
quote:Ik kan hier boeken over vol schrijven, heb er ook al regelmatig discussies over gehad met vrienden maar ik denk nog steeds dat het maatschappelijke aspect hier de overhand heeft.... alleen is die maatschappij vergeten dat het leven verandert is......
Op welke manier is het leven veranderd volgens jou dan? En ten opzichte van wanneer?
Twee vragen die zo even in me opkwamen bij het lezen van deze post.
vrijdag 28 december 2007 om 15:34
quote:lois 1967 schreef op 28 december 2007 @ 13:37:
Het is cliché en misschien in jullie ogen een dooddoener maar als je dit niet zelf ervaren hebt, is het moeilijk te begrijpen denk ik.
Dat is zeker een cliché. Wat maakt het in principe uit wat een ander denkt van jouw manier van leven? Nou, dan vinden ze er iets van, so what? Wat je vind mag je houden, laat men er blij mee zijn. Ik ken jouw situatie niet maar als jij voor jezelf goede redenen hebt om er twee liefdes op na te houden en daar niet mee op te willen houden dan zou ik niet weten waarom je dat toch zou doen. Voor de buitenwereld? Voor wat 'men' er van vindt? 'Men' leeft jouw leven toch niet en 'men' hoeft toch niet te begrijpen wat jij met je leven en je liefde doet?
Het is nu niet bepaald een misdaad die je pleegt zoals Kreng al aangeeft. Misschien doe er je er iemand verdriet mee, een partner van een van je liefdes of zo maar als jij daar mee kunt leven en je liefde ook dan zou ik me over wat de rest van de wereld er van vindt niet druk maken.
Ik heb meer moeite met het 'ik kán er maar niet mee stoppen concept'. Je kiest voor doorgaan met een relatie en er een relatie naast hebben, als dat is wat je wil, sta er dan achter.
Ik was een korte periode minnares en vreemdgangster en dus ook die andere vrouw en ik ben er mee opgehouden vooral omdat ik dat niet wilde zijn. Niet omdat ik de man in kwestie niet geweldig vond. Het is wel een kwestie van iets echt wel of niet willen en dan je schouders er onder zetten.
Ik probeer al jaren om af te vallen, lukt me niet en dat is vooral een kwestie van wilskracht, die ik blijkbaar niet genoeg heb. Ik kán het wel maar ik wil het dus toch niet erg genoeg, die kilo's kwijt. Die andere vrouw zijn wilde ik erger niet dan de kilo's er af.
Het is cliché en misschien in jullie ogen een dooddoener maar als je dit niet zelf ervaren hebt, is het moeilijk te begrijpen denk ik.
Dat is zeker een cliché. Wat maakt het in principe uit wat een ander denkt van jouw manier van leven? Nou, dan vinden ze er iets van, so what? Wat je vind mag je houden, laat men er blij mee zijn. Ik ken jouw situatie niet maar als jij voor jezelf goede redenen hebt om er twee liefdes op na te houden en daar niet mee op te willen houden dan zou ik niet weten waarom je dat toch zou doen. Voor de buitenwereld? Voor wat 'men' er van vindt? 'Men' leeft jouw leven toch niet en 'men' hoeft toch niet te begrijpen wat jij met je leven en je liefde doet?
Het is nu niet bepaald een misdaad die je pleegt zoals Kreng al aangeeft. Misschien doe er je er iemand verdriet mee, een partner van een van je liefdes of zo maar als jij daar mee kunt leven en je liefde ook dan zou ik me over wat de rest van de wereld er van vindt niet druk maken.
Ik heb meer moeite met het 'ik kán er maar niet mee stoppen concept'. Je kiest voor doorgaan met een relatie en er een relatie naast hebben, als dat is wat je wil, sta er dan achter.
Ik was een korte periode minnares en vreemdgangster en dus ook die andere vrouw en ik ben er mee opgehouden vooral omdat ik dat niet wilde zijn. Niet omdat ik de man in kwestie niet geweldig vond. Het is wel een kwestie van iets echt wel of niet willen en dan je schouders er onder zetten.
Ik probeer al jaren om af te vallen, lukt me niet en dat is vooral een kwestie van wilskracht, die ik blijkbaar niet genoeg heb. Ik kán het wel maar ik wil het dus toch niet erg genoeg, die kilo's kwijt. Die andere vrouw zijn wilde ik erger niet dan de kilo's er af.
