Relaties
alle pijlers
WAAROM kies je ervoor om vreemd te gaan.
donderdag 27 december 2007 om 22:16
Nav een ander topic (wie is nog nooit vreemdgegaan) de vraag waarom iemand ervoor kiest om vreemd te gaan. Mijns inziens is het nl een keuze. Ik kan mij dus ook moeilijk inleven in iemand die een (langdurige) affaire heeft buiten de eigen relatie. Maar zoals iemand in dat topic al schrijft. Het is zo makkelijk om te oordelen. Daarom de vraag:
WAAROM kies je ervoor om vreemd te gaan?
WAAROM kies je ervoor om vreemd te gaan?
woensdag 2 januari 2008 om 11:44
quote:houvanjezelf schreef op 02 januari 2008 @ 11:13:
@Roodhaar:
Geef jij je kinderen nu ook iets anders mee??
Mooie vraag. Dat is iets dat ik wel probeer. Ze zijn nu nog vrij jong, dus ik ben nu vooral bezig om ze te vertellen dat hun lichaam van henzelf is. Dat welke liefde er ook voorbij komt, ze allereerst trouw moeten zijn aan zichzelf. En zeker niet bezwijken voor woorden als 'als je geen sex met me wilt, dan maak ik het uit'.
Daarnaast geef ik ze mee dat het niet uitmaakt of ze verliefd worden op een jongen of een meisje.
Met mijn dochter had ik laatst wel een heel mooi gesprek. Ze vertelde zeer onbevangen over de ouders van een klasgenootje die gescheiden waren 'want papa was verliefd geworden op een andere mevrouw, DUS toen moesten ze gaan scheiden'. Ik vond dat een mooi aanknopingspunt om haar te vertellen dat je best op meer mensen tegelijk verliefd kunt zijn en dat dat helemaal niet betekent dat je moet gaan scheiden. Dat vond ze eerst maar een raar idee, maar toen ik uitlegde dat ik ook van haar en haar broer evenveel hield, begreep ze er iets meer van.
Ik betrek het swingen er nog niet bij. Ik merk dat ik liever heb dat ze eerst hun eigen sexualiteit in een stabiele relatie ontdekken, dan dat ze al als puber gaan experimenteren. Ik heb het idee dat de onzekere, kwetsbare puber periode beter niet extra moeilijk gemaakt kan worden met iets dat de rest van de pubers toch niet kan volgen. Kans op emotionele pijn lijkt me daar hoger bij.
Maar het is wel iets waar ik over nadenk. Wat vertel ik hen en wanneer vertel ik het?
@Roodhaar:
Geef jij je kinderen nu ook iets anders mee??
Mooie vraag. Dat is iets dat ik wel probeer. Ze zijn nu nog vrij jong, dus ik ben nu vooral bezig om ze te vertellen dat hun lichaam van henzelf is. Dat welke liefde er ook voorbij komt, ze allereerst trouw moeten zijn aan zichzelf. En zeker niet bezwijken voor woorden als 'als je geen sex met me wilt, dan maak ik het uit'.
Daarnaast geef ik ze mee dat het niet uitmaakt of ze verliefd worden op een jongen of een meisje.
Met mijn dochter had ik laatst wel een heel mooi gesprek. Ze vertelde zeer onbevangen over de ouders van een klasgenootje die gescheiden waren 'want papa was verliefd geworden op een andere mevrouw, DUS toen moesten ze gaan scheiden'. Ik vond dat een mooi aanknopingspunt om haar te vertellen dat je best op meer mensen tegelijk verliefd kunt zijn en dat dat helemaal niet betekent dat je moet gaan scheiden. Dat vond ze eerst maar een raar idee, maar toen ik uitlegde dat ik ook van haar en haar broer evenveel hield, begreep ze er iets meer van.
Ik betrek het swingen er nog niet bij. Ik merk dat ik liever heb dat ze eerst hun eigen sexualiteit in een stabiele relatie ontdekken, dan dat ze al als puber gaan experimenteren. Ik heb het idee dat de onzekere, kwetsbare puber periode beter niet extra moeilijk gemaakt kan worden met iets dat de rest van de pubers toch niet kan volgen. Kans op emotionele pijn lijkt me daar hoger bij.
Maar het is wel iets waar ik over nadenk. Wat vertel ik hen en wanneer vertel ik het?
woensdag 2 januari 2008 om 11:47
Roodhaar, swingen is uiteraard geen vreemdgaan. Het wordt immers tussen beide partners afgesproken.
Wat dat monogame ideaal betreft: daar word je inderdaad mee opgevoed.
Later ga je je, net zoals met zoveel zaken uit je opvoeding, afvragen of dat zogenaamde ideaal wel aan je eigen behoeften voldoet.
Wat mij betreft: ik heb geen behoefte aan sekspartners naast mijn eigen man.
Dat heeft niets met mijn opvoeding te maken, maar met mezelf.
Voor mij is mijn huidige monogame relatie dus mijn persoonlijke ideaal.
Een monogame relatie is niet beter of slechter dan swingen, net zoals altijd hetzelfde merk chocola willen eten (omdat je die nu eenmaal lekkerder vindt dan andere) niet beter of slechter is dan allerlei merken uitproberen.
Er ontstaan pas problemen als één partner na enige tijd merkt dat hij behoefte heeft aan meer dan één seks- of liefdespartner en de ander behoefte heeft aan seksuele of emotionele exclusiviteit.
Ik heb dat soort zaken met mijn man uitgebreid besproken in het begin van onze relatie. Wij wisten toen beiden al hoe we in elkaar steken, omdat we al ouder waren. Maar ik denk dat het moeilijk is als je allebei nog erg jong bent. Hoe kun je dan van jezelf weten of je behoefte hebt aan exclusiviteit of aan meerdere partners? Het lijkt me moeilijk om elkaar iets te beloven (seksuele en/of emotionele trouw dus) waarvan je zelf niet weet of je het wil en/of kunt of niet.
Wat dat monogame ideaal betreft: daar word je inderdaad mee opgevoed.
Later ga je je, net zoals met zoveel zaken uit je opvoeding, afvragen of dat zogenaamde ideaal wel aan je eigen behoeften voldoet.
Wat mij betreft: ik heb geen behoefte aan sekspartners naast mijn eigen man.
Dat heeft niets met mijn opvoeding te maken, maar met mezelf.
Voor mij is mijn huidige monogame relatie dus mijn persoonlijke ideaal.
Een monogame relatie is niet beter of slechter dan swingen, net zoals altijd hetzelfde merk chocola willen eten (omdat je die nu eenmaal lekkerder vindt dan andere) niet beter of slechter is dan allerlei merken uitproberen.
Er ontstaan pas problemen als één partner na enige tijd merkt dat hij behoefte heeft aan meer dan één seks- of liefdespartner en de ander behoefte heeft aan seksuele of emotionele exclusiviteit.
Ik heb dat soort zaken met mijn man uitgebreid besproken in het begin van onze relatie. Wij wisten toen beiden al hoe we in elkaar steken, omdat we al ouder waren. Maar ik denk dat het moeilijk is als je allebei nog erg jong bent. Hoe kun je dan van jezelf weten of je behoefte hebt aan exclusiviteit of aan meerdere partners? Het lijkt me moeilijk om elkaar iets te beloven (seksuele en/of emotionele trouw dus) waarvan je zelf niet weet of je het wil en/of kunt of niet.
vrijdag 4 januari 2008 om 18:55
Ik moet ff min of meer off topic om de vraag van Reiger te beantwoorden.
Natuurlijk is het heel vervelend dat ik voor mijn behoefte aan lichamelijk contact niet bij mijn man terecht kan, dat doet hij echter niet om mij te pesten, zoals bij jou misschien wel het geval was. Het is bij hem meer van wat er niet in zit gaat er ook niet uitkomen. Het zij zo, maar dat maakt het soms niet minder moeilijk om dat te respecteren. Dat hij niet wil dat ik het met een ander doe kan ik ook wel voorstellen, hij weet hoe ik ben, ik bouw toch iets van een emotionele band op met degene met wie ik sex heb en daar is hij niet van gecharmeerd.
Allemaal leuk en wel, ondertussen zit ik al een hele tijd vast in een cirkel waar geen eind aan komt.....
En nu weer on topic: Waarom ik er voor koos om vreemd te gaan? Omdat ik op dat moment besloot dat het nu eens mijn beurt was, letterlijk!
Natuurlijk is het heel vervelend dat ik voor mijn behoefte aan lichamelijk contact niet bij mijn man terecht kan, dat doet hij echter niet om mij te pesten, zoals bij jou misschien wel het geval was. Het is bij hem meer van wat er niet in zit gaat er ook niet uitkomen. Het zij zo, maar dat maakt het soms niet minder moeilijk om dat te respecteren. Dat hij niet wil dat ik het met een ander doe kan ik ook wel voorstellen, hij weet hoe ik ben, ik bouw toch iets van een emotionele band op met degene met wie ik sex heb en daar is hij niet van gecharmeerd.
Allemaal leuk en wel, ondertussen zit ik al een hele tijd vast in een cirkel waar geen eind aan komt.....
En nu weer on topic: Waarom ik er voor koos om vreemd te gaan? Omdat ik op dat moment besloot dat het nu eens mijn beurt was, letterlijk!
vrijdag 4 januari 2008 om 22:27
quote:Beukenootje schreef op 04 januari 2008 @ 18:55:
Allemaal leuk en wel, ondertussen zit ik al een hele tijd vast in een cirkel waar geen eind aan komt.....
Ja, en ik ben bang dat je je hele leven daarin vast blijft zitten. Dat zou ik zelf ook gedaan hebben, als het gebrek aan seks en knuffelen de enige problemen geweest waren in mijn eerste huwelijk. Gelukkig waren er nog andere problemen, zodat ik uiteindelijk de moed gevonden heb om die relatie te verbreken. Ik kan begrijpen dat het veel moeilijker is als het gebrek aan seks/knuffelen het enige probleem is.
Sorry voor het off-topic gaan, ik zal het hier bij laten.
Allemaal leuk en wel, ondertussen zit ik al een hele tijd vast in een cirkel waar geen eind aan komt.....
Ja, en ik ben bang dat je je hele leven daarin vast blijft zitten. Dat zou ik zelf ook gedaan hebben, als het gebrek aan seks en knuffelen de enige problemen geweest waren in mijn eerste huwelijk. Gelukkig waren er nog andere problemen, zodat ik uiteindelijk de moed gevonden heb om die relatie te verbreken. Ik kan begrijpen dat het veel moeilijker is als het gebrek aan seks/knuffelen het enige probleem is.
Sorry voor het off-topic gaan, ik zal het hier bij laten.
zaterdag 5 januari 2008 om 11:09
Net zoals bij Reiger was het gebrek knuffelen en aandacht niet het enigste wat er scheelde aan mijn relatie...
Mijn partner was zich min en meer aan het vervremen van me..
Dat gevoel kan je heel lang aan maar soms ga je ineens die aandacht missen en wil je zien of het daadwerkelijk allemaal niet meer waard bent..
Mijn partner was zich min en meer aan het vervremen van me..
Dat gevoel kan je heel lang aan maar soms ga je ineens die aandacht missen en wil je zien of het daadwerkelijk allemaal niet meer waard bent..
