Relaties
alle pijlers
WAAROM kies je ervoor om vreemd te gaan.
donderdag 27 december 2007 om 22:16
Nav een ander topic (wie is nog nooit vreemdgegaan) de vraag waarom iemand ervoor kiest om vreemd te gaan. Mijns inziens is het nl een keuze. Ik kan mij dus ook moeilijk inleven in iemand die een (langdurige) affaire heeft buiten de eigen relatie. Maar zoals iemand in dat topic al schrijft. Het is zo makkelijk om te oordelen. Daarom de vraag:
WAAROM kies je ervoor om vreemd te gaan?
WAAROM kies je ervoor om vreemd te gaan?
maandag 31 december 2007 om 11:11
quote:Missdemeanor schreef op 31 december 2007 @ 09:54:
[...]
Vind je dit werkelijk zo extreem? Dat vind ik dan weer apart. Want ik vind de gedachte dat beloftes wat betekenen, dat een woord een woord is, dat liegen en bedriegen fout zijn en dat je respectvol met elkaar om dient te gaan eigenlijk niet meer dan normaal.
Ja hoor, ben ik met je eens, in de basis dan. Ik zeg alleen dat er wat mij betreft ruimte is voor fouten maken/schendingen van beloftes of een belofte - vanuit mijn opiek natuurlijk, want een mens redeneert altijd vanuit zichzelf - als ik de omstandigheden begrijpelijk vind.
Respectvol met elkaar omgaan kan ook als je ooit een fout hebt gemaakt. Ik vind dat het een het ander niet uistluit. Er is ook nog zoiets als spijt, berouw, bezinning en vergeving in mijn belevingswereld.
[...]
Vind je dit werkelijk zo extreem? Dat vind ik dan weer apart. Want ik vind de gedachte dat beloftes wat betekenen, dat een woord een woord is, dat liegen en bedriegen fout zijn en dat je respectvol met elkaar om dient te gaan eigenlijk niet meer dan normaal.
Ja hoor, ben ik met je eens, in de basis dan. Ik zeg alleen dat er wat mij betreft ruimte is voor fouten maken/schendingen van beloftes of een belofte - vanuit mijn opiek natuurlijk, want een mens redeneert altijd vanuit zichzelf - als ik de omstandigheden begrijpelijk vind.
Respectvol met elkaar omgaan kan ook als je ooit een fout hebt gemaakt. Ik vind dat het een het ander niet uistluit. Er is ook nog zoiets als spijt, berouw, bezinning en vergeving in mijn belevingswereld.
maandag 31 december 2007 om 11:21
Dat ben ik helemaal met je eens Eleonora.
Hij die zonder zonde is, werpe de eerste steen.
Degene die vreemdgaan zo pertinent afwijzen wijzen zichzelf ook af, in mijn beleving.
Als je zo rigide omgaat met beloftes houdt dat namelijk in dat je in alle gevallen ook je eigen beloftes houdt.
En er zijn echt situaties waarin je zelf ook beloftes breekt, al geloof je dat van jezelf niet.
Hij die zonder zonde is, werpe de eerste steen.
Degene die vreemdgaan zo pertinent afwijzen wijzen zichzelf ook af, in mijn beleving.
Als je zo rigide omgaat met beloftes houdt dat namelijk in dat je in alle gevallen ook je eigen beloftes houdt.
En er zijn echt situaties waarin je zelf ook beloftes breekt, al geloof je dat van jezelf niet.
maandag 31 december 2007 om 11:27
quote:riderm schreef op 31 december 2007 @ 09:52:
Niet dat naief zijn niet zijn charmes heeft hoor.
Mooi hoor Rider, wat je schrijft, ik geloof je ook in wat je zegt, of laat ik het zo zeggen; ik zie dat jij gelooft wat je schrijft en dat is altijd interessant. Ik denk over een aantal dingen anders maar leuk om jouw kijk op de zaak te lezen.
Opvallend vind ik het dat je wat je zegt zo doortrekt in alles. Dat er geen midden is. Dat als het één keer fout is gegaan jij daar je vingers niet meer aan brandt. Dat voelt voor mij, als iemand die zeg maar in jouw ogen een héle grove fout maakte, als een soort van waardeoordeel over mij voor de rest van mijn leven. Snap je wat ik bedoel?
Dat is natuurlijk niet jouw doel, begijp ik maar omdat ik zelf natuurlijk een grote mond heb over eerlijkheid, openheid en vertrouwen is het hard te lezen dat ik in jouw ogen geen betrouwbaar mens meer ben........
......Nou ja, hoe leg ik dat uit......Te veel grote woorden die ik gebruik zie ik maar ik laat het toch maar staan. Ik ben te veel bezig met iets recht willen zetten wat ik helemaal niet hoef te doen en tóch krijg ik die aanvechting. Het is sterker dan mezelf haha!
Enniehoe, zoals bij Missdemeanor, ik ben het in de basis volkomen met je eens. Ik zou alleen de details anders uitwerken zeg maar.
Niet dat naief zijn niet zijn charmes heeft hoor.
Mooi hoor Rider, wat je schrijft, ik geloof je ook in wat je zegt, of laat ik het zo zeggen; ik zie dat jij gelooft wat je schrijft en dat is altijd interessant. Ik denk over een aantal dingen anders maar leuk om jouw kijk op de zaak te lezen.
Opvallend vind ik het dat je wat je zegt zo doortrekt in alles. Dat er geen midden is. Dat als het één keer fout is gegaan jij daar je vingers niet meer aan brandt. Dat voelt voor mij, als iemand die zeg maar in jouw ogen een héle grove fout maakte, als een soort van waardeoordeel over mij voor de rest van mijn leven. Snap je wat ik bedoel?
Dat is natuurlijk niet jouw doel, begijp ik maar omdat ik zelf natuurlijk een grote mond heb over eerlijkheid, openheid en vertrouwen is het hard te lezen dat ik in jouw ogen geen betrouwbaar mens meer ben........
......Nou ja, hoe leg ik dat uit......Te veel grote woorden die ik gebruik zie ik maar ik laat het toch maar staan. Ik ben te veel bezig met iets recht willen zetten wat ik helemaal niet hoef te doen en tóch krijg ik die aanvechting. Het is sterker dan mezelf haha!
Enniehoe, zoals bij Missdemeanor, ik ben het in de basis volkomen met je eens. Ik zou alleen de details anders uitwerken zeg maar.
maandag 31 december 2007 om 12:40
quote:houvanjezelf schreef op 31 december 2007 @ 08:52:
[...]
Grappig dat hij dat moest doen.
Had jij het zelf niet moeten doen dan?HvJ,waarom zou ik?Ik had dat al gedaan en niets drong tot hem door.En hem dan voorleggen dat hij kan gaan,tis toch geen kleuter!Hij zat al een tijdje tijdelijk op kamers om de boel op rij te krijgen en onderwijl dus de scheve schaats rijden.Mijn woorden niet waard zo iemand meer.Ik was duidelijk geweest hij wilde er niet aan.Sloot de ogen.Dus ik heb dat te doen dat vind jij?
[...]
Grappig dat hij dat moest doen.
Had jij het zelf niet moeten doen dan?HvJ,waarom zou ik?Ik had dat al gedaan en niets drong tot hem door.En hem dan voorleggen dat hij kan gaan,tis toch geen kleuter!Hij zat al een tijdje tijdelijk op kamers om de boel op rij te krijgen en onderwijl dus de scheve schaats rijden.Mijn woorden niet waard zo iemand meer.Ik was duidelijk geweest hij wilde er niet aan.Sloot de ogen.Dus ik heb dat te doen dat vind jij?
maandag 31 december 2007 om 13:01
quote:eleonora schreef op 31 december 2007 @ 11:11:
[...]
Ja hoor, ben ik met je eens, in de basis dan. Ik zeg alleen dat er wat mij betreft ruimte is voor fouten maken/schendingen van beloftes of een belofte - vanuit mijn opiek natuurlijk, want een mens redeneert altijd vanuit zichzelf - als ik de omstandigheden begrijpelijk vind.
Respectvol met elkaar omgaan kan ook als je ooit een fout hebt gemaakt. Ik vind dat het een het ander niet uistluit. Er is ook nog zoiets als spijt, berouw, bezinning en vergeving in mijn belevingswereld.
Oh, maar dat fouten maken menselijk is ben ik geheel met je eens. En ik vind kunnen bezinnen en vergeven ook erg mooie en waardevolle eigenschappen, die ik ook naar mijn beste kunnen nastreef. Maar.. waar zit 'm dan ons verschil in opvatting?
Ik krijg de indruk in deze discussie dat voor veel mensen het 'fout' zijn van bedrog afhankelijk is van de omstandigheden. En misschien benader ik het nu te rationeel, maar daar zit 'm nu juist het punt waar ik elke keer op reageer. Want natuurlijk, fouten kunnen gemaakt worden. En natuurlijk, er zijn omstandigheden. Maar maken die omstandigheden het dan echt minder fout? Of maken ze het slechts iets meer begrijpelijk?
Als ik bedrieg, omdat ik ongelukkig ben, is er dan minder sprake van bedrog? Als ik lieg uit angst, is er dan minder sprake van een leugen?
Ik heb beloftes gedaan aan mijn man en ik beloof iets niet lichtzinnig. Andersom weet ik dat dit net zo geldt. Beloftes over inzet voor onze relatie, beloftes over trouw aan elkaar, openheid en eerlijkheid. Beloftes over het leven dat wij met elkaar zullen delen.
Zou ik hem zijn fouten kunnen vergeven? Jawel. Je moet kunnen vergeven als je een leven deelt samen, denk ik. Maar er zijn natuurlijk wel fouten en fouten. En als deze beloftes, die ik eerder noemde, die voor mij zodanig aan de basis van onze relatie, van ons 'zijn' liggen, zouden worden geschonden, dan zou dat wel een hele moeilijke kwestie worden.
Maar ja, ik geloof dan ook geen seconde dat dat gaat gebeuren. Hij is niet zomaar mijn levenspartner
[...]
Ja hoor, ben ik met je eens, in de basis dan. Ik zeg alleen dat er wat mij betreft ruimte is voor fouten maken/schendingen van beloftes of een belofte - vanuit mijn opiek natuurlijk, want een mens redeneert altijd vanuit zichzelf - als ik de omstandigheden begrijpelijk vind.
Respectvol met elkaar omgaan kan ook als je ooit een fout hebt gemaakt. Ik vind dat het een het ander niet uistluit. Er is ook nog zoiets als spijt, berouw, bezinning en vergeving in mijn belevingswereld.
Oh, maar dat fouten maken menselijk is ben ik geheel met je eens. En ik vind kunnen bezinnen en vergeven ook erg mooie en waardevolle eigenschappen, die ik ook naar mijn beste kunnen nastreef. Maar.. waar zit 'm dan ons verschil in opvatting?
Ik krijg de indruk in deze discussie dat voor veel mensen het 'fout' zijn van bedrog afhankelijk is van de omstandigheden. En misschien benader ik het nu te rationeel, maar daar zit 'm nu juist het punt waar ik elke keer op reageer. Want natuurlijk, fouten kunnen gemaakt worden. En natuurlijk, er zijn omstandigheden. Maar maken die omstandigheden het dan echt minder fout? Of maken ze het slechts iets meer begrijpelijk?
Als ik bedrieg, omdat ik ongelukkig ben, is er dan minder sprake van bedrog? Als ik lieg uit angst, is er dan minder sprake van een leugen?
Ik heb beloftes gedaan aan mijn man en ik beloof iets niet lichtzinnig. Andersom weet ik dat dit net zo geldt. Beloftes over inzet voor onze relatie, beloftes over trouw aan elkaar, openheid en eerlijkheid. Beloftes over het leven dat wij met elkaar zullen delen.
Zou ik hem zijn fouten kunnen vergeven? Jawel. Je moet kunnen vergeven als je een leven deelt samen, denk ik. Maar er zijn natuurlijk wel fouten en fouten. En als deze beloftes, die ik eerder noemde, die voor mij zodanig aan de basis van onze relatie, van ons 'zijn' liggen, zouden worden geschonden, dan zou dat wel een hele moeilijke kwestie worden.
Maar ja, ik geloof dan ook geen seconde dat dat gaat gebeuren. Hij is niet zomaar mijn levenspartner
maandag 31 december 2007 om 13:07
quote:kinderwensje schreef op 28 december 2007 @ 12:11:
Je zegt zelf dat het een kwestie is van gevoel tegenover verstand. En ik denk dat hetgene dat wij als 'gevoel' of 'lust' of hoe je het ook wil noemen ervaren, puur een genetisch/evolutionair ding is. En ja, je verstand kán dat 'over-rulen', want ik ontken niet dat we verstandelijkere wezens zijn dan dieren, maar met de nadruk op verstandelijkER, niet volledig rationeel. Dus dat het aangeleerd gedrag is... daar geloof ik dan weer geen f*** van.
En niet alleen voor mannen is het 'instinctief', zoals je dat zelf zegt, om voor zo veel mogelijk nageslacht te zorgen, maar voor vrouwen net zo goed... niet al je eieren (letterlijk ) in één mandje stoppen, zeg maar.Dan weet je zeker niet zoveel van biologie. Vrouwen zijn juist heel kieskeurig omdat we maar zo weinig eitjes hebben, de eitjes die we hebben willen we dan alleen maar gebruiken voor de allerbest man die we kunnen krijgen. Dat is wetenschappelijk bewezen. Mannen daarentegen hebben heel veel zaadjes en wippen dus rond om de kans op nageslacht zo groot mogelijk te maken. Maar het is wel aangeleerd, als je goed opgevoed bent en je hebt gewoon een beetje klasse doe je het niet. Ik geloof niet dat je kan zeggen, ik ben een man, ik kan er niks aan doen, t zit nou eenmaal in mn genen. Dat is gewoon triest.
Je zegt zelf dat het een kwestie is van gevoel tegenover verstand. En ik denk dat hetgene dat wij als 'gevoel' of 'lust' of hoe je het ook wil noemen ervaren, puur een genetisch/evolutionair ding is. En ja, je verstand kán dat 'over-rulen', want ik ontken niet dat we verstandelijkere wezens zijn dan dieren, maar met de nadruk op verstandelijkER, niet volledig rationeel. Dus dat het aangeleerd gedrag is... daar geloof ik dan weer geen f*** van.
En niet alleen voor mannen is het 'instinctief', zoals je dat zelf zegt, om voor zo veel mogelijk nageslacht te zorgen, maar voor vrouwen net zo goed... niet al je eieren (letterlijk ) in één mandje stoppen, zeg maar.Dan weet je zeker niet zoveel van biologie. Vrouwen zijn juist heel kieskeurig omdat we maar zo weinig eitjes hebben, de eitjes die we hebben willen we dan alleen maar gebruiken voor de allerbest man die we kunnen krijgen. Dat is wetenschappelijk bewezen. Mannen daarentegen hebben heel veel zaadjes en wippen dus rond om de kans op nageslacht zo groot mogelijk te maken. Maar het is wel aangeleerd, als je goed opgevoed bent en je hebt gewoon een beetje klasse doe je het niet. Ik geloof niet dat je kan zeggen, ik ben een man, ik kan er niks aan doen, t zit nou eenmaal in mn genen. Dat is gewoon triest.
maandag 31 december 2007 om 13:20
quote:houvanjezelf schreef op 31 december 2007 @ 11:21:
Dat ben ik helemaal met je eens Eleonora.
Hij die zonder zonde is, werpe de eerste steen.
Wij hebben deze discussie al eerder gevoerd, Houvanjezelf, en ik ben het nog steeds niet met je eens.
Allereerst: ik kan niks met die prachtige bijbeltekst. Het idee dat je bepaald gedrag niet mag veroordelen, als je zelf niet smetvrij bent, gaat er in mijn ogen vanuit dat je anders blind bent voor je eigen fouten. En dat gaat hier niet op. Wie zegt dat diegene die oordeelt over gedrag dit niet net zo hard doet over het eigen gedrag? Wie zegt dat diegene die streng spreekt over fouten van anderen, de eigen gedragingen niet minstens zo streng bewaakt, bekijkt en bestraft?
Bovendien hebben we hier een discussie over bepaald gedrag op dit forum. Dat mensen dan gaan lopen roepen dat je niet mag oordelen over gedrag als je zelf niet van onbesproken gedrag bent gooit de discussie alleen maar dood.
Dat daargelaten, jij zegt:
quote: Degene die vreemdgaan zo pertinent afwijzen wijzen zichzelf ook af, in mijn beleving.
Als je zo rigide omgaat met beloftes houdt dat namelijk in dat je in alle gevallen ook je eigen beloftes houdt.
En er zijn echt situaties waarin je zelf ook beloftes breekt, al geloof je dat van jezelf niet.
Ik heb de mogelijkheid tot het verbreken van beloftes niet nodig om mezelf te kunnen zijn, om mezelf vrij te voelen. Sterker nog, het me houden aan beloftes en het daar serieus mee omgaan, is een belangrijk deel van mij dat ik koester en waar ik trots op ben.
Ben ik altijd honderd procent eerlijk en vrij van bedrog? Vast niet. Maak ik fouten? Oh zeker wel. Maar als het gaat om de dingen die ik er werkelijk toe vind doen, nee, dan kan ik eerlijk zeggen dat ik daar zuiver mee omga en mee zal blijven omgaan. Dat is namelijk belangrijk voor mij, voor wie ik ben en hoe ik mezelf wil zien.
Ook al kunnen sommigen mensen, zoals jij, zich dat blijkbaar niet voorstellen.
Dat ben ik helemaal met je eens Eleonora.
Hij die zonder zonde is, werpe de eerste steen.
Wij hebben deze discussie al eerder gevoerd, Houvanjezelf, en ik ben het nog steeds niet met je eens.
Allereerst: ik kan niks met die prachtige bijbeltekst. Het idee dat je bepaald gedrag niet mag veroordelen, als je zelf niet smetvrij bent, gaat er in mijn ogen vanuit dat je anders blind bent voor je eigen fouten. En dat gaat hier niet op. Wie zegt dat diegene die oordeelt over gedrag dit niet net zo hard doet over het eigen gedrag? Wie zegt dat diegene die streng spreekt over fouten van anderen, de eigen gedragingen niet minstens zo streng bewaakt, bekijkt en bestraft?
Bovendien hebben we hier een discussie over bepaald gedrag op dit forum. Dat mensen dan gaan lopen roepen dat je niet mag oordelen over gedrag als je zelf niet van onbesproken gedrag bent gooit de discussie alleen maar dood.
Dat daargelaten, jij zegt:
quote: Degene die vreemdgaan zo pertinent afwijzen wijzen zichzelf ook af, in mijn beleving.
Als je zo rigide omgaat met beloftes houdt dat namelijk in dat je in alle gevallen ook je eigen beloftes houdt.
En er zijn echt situaties waarin je zelf ook beloftes breekt, al geloof je dat van jezelf niet.
Ik heb de mogelijkheid tot het verbreken van beloftes niet nodig om mezelf te kunnen zijn, om mezelf vrij te voelen. Sterker nog, het me houden aan beloftes en het daar serieus mee omgaan, is een belangrijk deel van mij dat ik koester en waar ik trots op ben.
Ben ik altijd honderd procent eerlijk en vrij van bedrog? Vast niet. Maak ik fouten? Oh zeker wel. Maar als het gaat om de dingen die ik er werkelijk toe vind doen, nee, dan kan ik eerlijk zeggen dat ik daar zuiver mee omga en mee zal blijven omgaan. Dat is namelijk belangrijk voor mij, voor wie ik ben en hoe ik mezelf wil zien.
Ook al kunnen sommigen mensen, zoals jij, zich dat blijkbaar niet voorstellen.
maandag 31 december 2007 om 14:56
quote:eleonora schreef op 31 december 2007 @ 11:27:
Mooi hoor Rider, wat je schrijft, ik geloof je ook in wat je zegt, of laat ik het zo zeggen; ik zie dat jij gelooft wat je schrijft en dat is altijd interessant. Ik denk over een aantal dingen anders maar leuk om jouw kijk op de zaak te lezen.
Opvallend vind ik het dat je wat je zegt zo doortrekt in alles. Dat er geen midden is. Dat als het één keer fout is gegaan jij daar je vingers niet meer aan brandt. Dat voelt voor mij, als iemand die zeg maar in jouw ogen een héle grove fout maakte, als een soort van waardeoordeel over mij voor de rest van mijn leven. Snap je wat ik bedoel? Jawel, denk het wel. Maar ik stel nadrukkelijk dat het niet zo zwart/wit is, niet alles of niets. Maar feiten zijn feiten. Wie zegt "ik neem het huwelijk serieus, tenzij mijn partner XXX doet", wie zegt "mijn woord is mijn woord, tenzij de omstandigheden XXX zijn" zegt simpelweg dat hij of zij nooit op zijn of haar woord geloofd kan worden, maar altijd alleen maar "onder de juiste omstandigheden". Dat is een begrijpelijke keuze, maar wel een keuze met consequenties.quote:Dat is natuurlijk niet jouw doel, begijp ik maar omdat ik zelf natuurlijk een grote mond heb over eerlijkheid, openheid en vertrouwen is het hard te lezen dat ik in jouw ogen geen betrouwbaar mens meer ben........Het spijt me oprecht, maar ik zou je inderdaad nooit 100% kunnen vertrouwen. Nu kan je zeggen, niemand is 100% te vertrouwen, maar ik vertrouw mijn partner wel 100% en ik streef er naar zelf ook 100% te vertrouwen te zijn.quote:......Nou ja, hoe leg ik dat uit......Te veel grote woorden die ik gebruik zie ik maar ik laat het toch maar staan. Ik ben te veel bezig met iets recht willen zetten wat ik helemaal niet hoef te doen en tóch krijg ik die aanvechting. Het is sterker dan mezelf haha! niet doen dan. Je hebt een keuze gemaakt die jij juist vind of vond, waarom zou je dat moeten verdedigen?
Mooi hoor Rider, wat je schrijft, ik geloof je ook in wat je zegt, of laat ik het zo zeggen; ik zie dat jij gelooft wat je schrijft en dat is altijd interessant. Ik denk over een aantal dingen anders maar leuk om jouw kijk op de zaak te lezen.
Opvallend vind ik het dat je wat je zegt zo doortrekt in alles. Dat er geen midden is. Dat als het één keer fout is gegaan jij daar je vingers niet meer aan brandt. Dat voelt voor mij, als iemand die zeg maar in jouw ogen een héle grove fout maakte, als een soort van waardeoordeel over mij voor de rest van mijn leven. Snap je wat ik bedoel? Jawel, denk het wel. Maar ik stel nadrukkelijk dat het niet zo zwart/wit is, niet alles of niets. Maar feiten zijn feiten. Wie zegt "ik neem het huwelijk serieus, tenzij mijn partner XXX doet", wie zegt "mijn woord is mijn woord, tenzij de omstandigheden XXX zijn" zegt simpelweg dat hij of zij nooit op zijn of haar woord geloofd kan worden, maar altijd alleen maar "onder de juiste omstandigheden". Dat is een begrijpelijke keuze, maar wel een keuze met consequenties.quote:Dat is natuurlijk niet jouw doel, begijp ik maar omdat ik zelf natuurlijk een grote mond heb over eerlijkheid, openheid en vertrouwen is het hard te lezen dat ik in jouw ogen geen betrouwbaar mens meer ben........Het spijt me oprecht, maar ik zou je inderdaad nooit 100% kunnen vertrouwen. Nu kan je zeggen, niemand is 100% te vertrouwen, maar ik vertrouw mijn partner wel 100% en ik streef er naar zelf ook 100% te vertrouwen te zijn.quote:......Nou ja, hoe leg ik dat uit......Te veel grote woorden die ik gebruik zie ik maar ik laat het toch maar staan. Ik ben te veel bezig met iets recht willen zetten wat ik helemaal niet hoef te doen en tóch krijg ik die aanvechting. Het is sterker dan mezelf haha! niet doen dan. Je hebt een keuze gemaakt die jij juist vind of vond, waarom zou je dat moeten verdedigen?
maandag 31 december 2007 om 16:21
quote:Missdemeanor schreef op 30 december 2007 @ 16:49:
[...]
Maar weet hij het dan wel, Reiger100?
Of hij weet dat ik vroeger op het eind van mijn huwelijk vreemdgegaan ben? Jazeker, dat heb ik hem verteld nog voor we een relatie kregen.
Want wat als het eens een keer wat minder tussen jullie gaat? Als er sprake is van misverstanden of een periode waarin jullie even wat minder goed kunnen communiceren? Wat als jij het gewoon even wat minder fijn hebt bij hem? Dan kan hij er dus niet zeker van zijn?
In mijn vorige huwelijk was het niet een kwestie van even goed minder communiceren of het een periode minder fijn hebben, het was al tien, vijftien jaar een hel zonder enige vorm van communicatie, vriendschap of seks. Ik werd bijna dagelijks uitgescholden en gekleineerd. Ik begrijp dat dat voor veel mensen moeilijk voor te stellen is, maar zo was het.
Mijn man weet dat ik niet vreemd zal gaan omdat hij weet dat mijn belofte aan hem voor mij zo belangrijk is, omdat ik voor hem, maar bovenal voor mezélf, geen bedrieger ben en wil zijn. Net zoals ik weet dat hij bedrog verafschuwt en dus liever recht in mijn gezicht zijn grieven spuit dan mij oneerlijk te bejegenen.
Dat is nu bij mij precies hetzelfde!
Of we het nu heel fijn, of even wat minder fijn bij elkaar hebben. Dat staat daar los van.
Nogmaals: wat ik in mijn vorige huwelijk meegemaakt heb, is heel wat anders dan 'het even minder fijn bij elkaar hebben''! En in mijn huidige huwelijk staat dat er ook los van. Begrijp je me nu?
Jij zei trouwens even geleden dat sommige mensen misschien vreemdgaan omdat ze net iets meer van zichzelf houden dan van de ander.
Dat vond ik wel grappig, Want wat ik ook al eerder zei: Juist omdat ik van mezelf houd, juist omdat mijn man van zichzelf houdt, weten we dat we elkaar niet willen en zullen bedriegen.
Ik kijk daar dus net anders tegen aan.
Nee, zo sta ik er ook tegenover. Toen ik bovenstaande schreef, heb ik nog even getwijfeld of ik dat er niet aan toe zou voegen maar heb het uiteindelijk niet gedaan om het niet te ingewikkeld te maken.
[...]
Maar weet hij het dan wel, Reiger100?
Of hij weet dat ik vroeger op het eind van mijn huwelijk vreemdgegaan ben? Jazeker, dat heb ik hem verteld nog voor we een relatie kregen.
Want wat als het eens een keer wat minder tussen jullie gaat? Als er sprake is van misverstanden of een periode waarin jullie even wat minder goed kunnen communiceren? Wat als jij het gewoon even wat minder fijn hebt bij hem? Dan kan hij er dus niet zeker van zijn?
In mijn vorige huwelijk was het niet een kwestie van even goed minder communiceren of het een periode minder fijn hebben, het was al tien, vijftien jaar een hel zonder enige vorm van communicatie, vriendschap of seks. Ik werd bijna dagelijks uitgescholden en gekleineerd. Ik begrijp dat dat voor veel mensen moeilijk voor te stellen is, maar zo was het.
Mijn man weet dat ik niet vreemd zal gaan omdat hij weet dat mijn belofte aan hem voor mij zo belangrijk is, omdat ik voor hem, maar bovenal voor mezélf, geen bedrieger ben en wil zijn. Net zoals ik weet dat hij bedrog verafschuwt en dus liever recht in mijn gezicht zijn grieven spuit dan mij oneerlijk te bejegenen.
Dat is nu bij mij precies hetzelfde!
Of we het nu heel fijn, of even wat minder fijn bij elkaar hebben. Dat staat daar los van.
Nogmaals: wat ik in mijn vorige huwelijk meegemaakt heb, is heel wat anders dan 'het even minder fijn bij elkaar hebben''! En in mijn huidige huwelijk staat dat er ook los van. Begrijp je me nu?
Jij zei trouwens even geleden dat sommige mensen misschien vreemdgaan omdat ze net iets meer van zichzelf houden dan van de ander.
Dat vond ik wel grappig, Want wat ik ook al eerder zei: Juist omdat ik van mezelf houd, juist omdat mijn man van zichzelf houdt, weten we dat we elkaar niet willen en zullen bedriegen.
Ik kijk daar dus net anders tegen aan.
Nee, zo sta ik er ook tegenover. Toen ik bovenstaande schreef, heb ik nog even getwijfeld of ik dat er niet aan toe zou voegen maar heb het uiteindelijk niet gedaan om het niet te ingewikkeld te maken.
maandag 31 december 2007 om 16:35
quote:riderm schreef op 31 december 2007 @ 01:51:
[...]
Ach, of ik het geloofwaardig vind is niet zo belangrijk, mijn partner is nooit vreemd gegaan. Maar ik zou moeite hebben met deze uitleg ja. Je zegt er mee dat je niet vreemd gaat zolang de relatie goed is, maar je zegt daarmee net zo goed dat je opnieuw vreemd zou kunnen gaan als de relatie niet meer goed is.
Ik zeg dat ik in het verleden geen andere oplossing zag, maar ik heb ervan geleerd, ik ben ouder en wijzer geworden, en nu zou ik nooit ofte nimmer meer vreemd gaan, ook niet als mijn relatie net zo slecht zou worden als mijn vorige relatie, ik zou in de plaats daarvan de relatie beëindigen, zelfs als we samen tien kinderen zouden hebben. Geloof je niet dat mensen van mening kunnen veranderen, dat ze kunnen bijleren?
Begrijp me goed, ik zeg niet dat daar iets mis mee is, ik probeer alleen te begrijpen hoe een partner van een "vreemdganger" dat gedrag zou kunnen zien. Ik kan me voorstellen dat iemand deze onzekerheid dan maar voor lief neemt. Maar ik kan me niet voorstellen dat een nieuwe partner, na de blinde verliefdheid, werkelijk 100% vertrouwen heeft. ZEKER niet na een dergelijke uitleg.
Ik ben blij dat mijn man, na 8,5 jaar relatie, me wel voor 100% vertrouwt, ondanks dat hij in zijn vorige huwelijk bedrogen en gedumpt is. Hij vertrouwt me omdat ik van in het begin hem alles over dat vreemdgaan spontaan verteld heb en hem gezegd heb dat ik zoiets nooit weer zou doen. Omdat we er uitgebreid over gepraat heb en ik zelf degene was die erover wou praten, precies omdat ik ook inzag dat dat vertrouwen niet zo vanzelfsprekend is.
We hebben er uren en uren en uren over gepraat, ondanks dat mijn man het niet echt nodig vond en zei dat hij me op mijn woord geloofde (hij is een SCHAT!).
Nogmaals: probeer geen oordeel te lezen in mijn reactie, ik heb er geen oordeel over.
Oké, maar je zegt wel dat je me nooit meer zou vertrouwen. Dat kan ik niet veranderen, ik weet alleen dat een dergelijk wantrouwen onterecht zou zijn en gelukkig vertrouwt mijn man me wel helemaal.
[...]
Ach, of ik het geloofwaardig vind is niet zo belangrijk, mijn partner is nooit vreemd gegaan. Maar ik zou moeite hebben met deze uitleg ja. Je zegt er mee dat je niet vreemd gaat zolang de relatie goed is, maar je zegt daarmee net zo goed dat je opnieuw vreemd zou kunnen gaan als de relatie niet meer goed is.
Ik zeg dat ik in het verleden geen andere oplossing zag, maar ik heb ervan geleerd, ik ben ouder en wijzer geworden, en nu zou ik nooit ofte nimmer meer vreemd gaan, ook niet als mijn relatie net zo slecht zou worden als mijn vorige relatie, ik zou in de plaats daarvan de relatie beëindigen, zelfs als we samen tien kinderen zouden hebben. Geloof je niet dat mensen van mening kunnen veranderen, dat ze kunnen bijleren?
Begrijp me goed, ik zeg niet dat daar iets mis mee is, ik probeer alleen te begrijpen hoe een partner van een "vreemdganger" dat gedrag zou kunnen zien. Ik kan me voorstellen dat iemand deze onzekerheid dan maar voor lief neemt. Maar ik kan me niet voorstellen dat een nieuwe partner, na de blinde verliefdheid, werkelijk 100% vertrouwen heeft. ZEKER niet na een dergelijke uitleg.
Ik ben blij dat mijn man, na 8,5 jaar relatie, me wel voor 100% vertrouwt, ondanks dat hij in zijn vorige huwelijk bedrogen en gedumpt is. Hij vertrouwt me omdat ik van in het begin hem alles over dat vreemdgaan spontaan verteld heb en hem gezegd heb dat ik zoiets nooit weer zou doen. Omdat we er uitgebreid over gepraat heb en ik zelf degene was die erover wou praten, precies omdat ik ook inzag dat dat vertrouwen niet zo vanzelfsprekend is.
We hebben er uren en uren en uren over gepraat, ondanks dat mijn man het niet echt nodig vond en zei dat hij me op mijn woord geloofde (hij is een SCHAT!).
Nogmaals: probeer geen oordeel te lezen in mijn reactie, ik heb er geen oordeel over.
Oké, maar je zegt wel dat je me nooit meer zou vertrouwen. Dat kan ik niet veranderen, ik weet alleen dat een dergelijk wantrouwen onterecht zou zijn en gelukkig vertrouwt mijn man me wel helemaal.
maandag 31 december 2007 om 16:39
dinsdag 1 januari 2008 om 13:13
quote:Reiger100 schreef op 31 december 2007 @ 16:35:
[...]
Lastig quoten zo
Maar goed, ja, mensen kunnen veranderen. En heel mooi dat je man je 100% vertrouwt. Dat hij door een ander is belazerd heeft daar imho verder weinig mee te maken. Waarom zou je iemand wantrouwen, omdat iemand anders je belazerd heeft? Ik zeg alleen dat ik iemand niet 100% kan vertrouwen die zelf iemand anders belazerd heeft.
Overigens, ik geloof wel in spijt en vergeving enzo hoor. Ik denk dat ik minder moeite zou hebben iemand te vertrouwen die iemand belazerd heeft en vervolgens spijt daarover heeft geuit aan die persoon. Dat, en dat alleen, zou mij er van overtuigen dat er iets veranderd is. Beweren dat je ergens anders tegenaan kijkt zonder eerdere fouten te herstellen of minimaal daarover je spijt te betuigen aan degene die er het slachtoffer van was, zegt mij persoonlijk vrij weinig.
[...]
Lastig quoten zo
Maar goed, ja, mensen kunnen veranderen. En heel mooi dat je man je 100% vertrouwt. Dat hij door een ander is belazerd heeft daar imho verder weinig mee te maken. Waarom zou je iemand wantrouwen, omdat iemand anders je belazerd heeft? Ik zeg alleen dat ik iemand niet 100% kan vertrouwen die zelf iemand anders belazerd heeft.
Overigens, ik geloof wel in spijt en vergeving enzo hoor. Ik denk dat ik minder moeite zou hebben iemand te vertrouwen die iemand belazerd heeft en vervolgens spijt daarover heeft geuit aan die persoon. Dat, en dat alleen, zou mij er van overtuigen dat er iets veranderd is. Beweren dat je ergens anders tegenaan kijkt zonder eerdere fouten te herstellen of minimaal daarover je spijt te betuigen aan degene die er het slachtoffer van was, zegt mij persoonlijk vrij weinig.
dinsdag 1 januari 2008 om 13:14
quote:eleonora schreef op 31 december 2007 @ 16:42:
@ Rider
Het hoeft je niet te spijten Rider dat je mij nooit 100% zult vertrouwen want mij spijt het helemaal niet.
Ik wens je een mooi 2008.
Mijn spijt is niet het gevolg van wat jij vindt, maar van wat ik vind
Ik vind het spijtig om mensen niet 100% te vertrouwen.
Ik wens ook jou overigens een mooi 2008
@ Rider
Het hoeft je niet te spijten Rider dat je mij nooit 100% zult vertrouwen want mij spijt het helemaal niet.
Ik wens je een mooi 2008.
Mijn spijt is niet het gevolg van wat jij vindt, maar van wat ik vind
Ik vind het spijtig om mensen niet 100% te vertrouwen.
Ik wens ook jou overigens een mooi 2008
dinsdag 1 januari 2008 om 16:14
quote:riderm schreef op 01 januari 2008 @ 13:13:
[...]
Overigens, ik geloof wel in spijt en vergeving enzo hoor. Ik denk dat ik minder moeite zou hebben iemand te vertrouwen die iemand belazerd heeft en vervolgens spijt daarover heeft geuit aan die persoon. Dat, en dat alleen, zou mij er van overtuigen dat er iets veranderd is. Beweren dat je ergens anders tegenaan kijkt zonder eerdere fouten te herstellen of minimaal daarover je spijt te betuigen aan degene die er het slachtoffer van was, zegt mij persoonlijk vrij weinig.
Riderm, mijn ex was helemaal nergens het slachtoffer van. Hij gaf al lang geen moer meer om me, ik was alleen goed om op te schelden. Hij raakte me ook al jaren niet meer aan en zei zelf dat ik daar maar een ander moest voor zoeken. Ik heb dus helemaal geen spijt over wat ik hem zogenaamd 'aangedaan' heb, want wat heb ik hem eigenlijk aangedaan??? Ik kon hem immers geen moer schelen. Als je partner niet van je houdt, kun je dan wel 'vreemdgaan'? Om vreemd te gaan, moet je een partner hebben. En die had ik niet. Ik had alleen een echtgenoot op papier. Emotioneel was er niets meer tussen ons. Ik bleef bij hem vanwege de kinderen, hij vanwege het geld. (Als hij geweten had dat ik hem geen alimentatie zou vragen, had hij wellicht zelf al veel eerder de scheiding aangevraagd).
Ik heb dus wel enige spijt dat ik vreemdgegaan ben maar die spijt geldt alleen mezelf (omdat ik niet van stiekem gedoe hou, ik wil niet iets stiekem doen), die spijt heeft niets te maken met mijn ex, want ik heb hem 'emotioneel' niets aangedaan.
Ik val eerlijk gezegd nogal achterover dat ik spijt zou moeten betuigen aan mijn ex, en niet omgekeerd.
Maar dat laatste hoeft voor mij dan ook weer niet, want ik ben nu supergelukkig en ben blij met hoe alles gelopen is. Als ik niet van mijn ex had hoeven te scheiden, zou ik mijn huidige man niet ontmoet hebben.
Mijn ex zou overigens wel spijt mogen betuigen aan onze kinderen, want die hebben volgens mij schade opgelopen door de manier waarop hij hen behandeld heeft (ze werden net als ikzelf dikwijls gekleineerd).
En een fijn 2008 nog
[...]
Overigens, ik geloof wel in spijt en vergeving enzo hoor. Ik denk dat ik minder moeite zou hebben iemand te vertrouwen die iemand belazerd heeft en vervolgens spijt daarover heeft geuit aan die persoon. Dat, en dat alleen, zou mij er van overtuigen dat er iets veranderd is. Beweren dat je ergens anders tegenaan kijkt zonder eerdere fouten te herstellen of minimaal daarover je spijt te betuigen aan degene die er het slachtoffer van was, zegt mij persoonlijk vrij weinig.
Riderm, mijn ex was helemaal nergens het slachtoffer van. Hij gaf al lang geen moer meer om me, ik was alleen goed om op te schelden. Hij raakte me ook al jaren niet meer aan en zei zelf dat ik daar maar een ander moest voor zoeken. Ik heb dus helemaal geen spijt over wat ik hem zogenaamd 'aangedaan' heb, want wat heb ik hem eigenlijk aangedaan??? Ik kon hem immers geen moer schelen. Als je partner niet van je houdt, kun je dan wel 'vreemdgaan'? Om vreemd te gaan, moet je een partner hebben. En die had ik niet. Ik had alleen een echtgenoot op papier. Emotioneel was er niets meer tussen ons. Ik bleef bij hem vanwege de kinderen, hij vanwege het geld. (Als hij geweten had dat ik hem geen alimentatie zou vragen, had hij wellicht zelf al veel eerder de scheiding aangevraagd).
Ik heb dus wel enige spijt dat ik vreemdgegaan ben maar die spijt geldt alleen mezelf (omdat ik niet van stiekem gedoe hou, ik wil niet iets stiekem doen), die spijt heeft niets te maken met mijn ex, want ik heb hem 'emotioneel' niets aangedaan.
Ik val eerlijk gezegd nogal achterover dat ik spijt zou moeten betuigen aan mijn ex, en niet omgekeerd.
Maar dat laatste hoeft voor mij dan ook weer niet, want ik ben nu supergelukkig en ben blij met hoe alles gelopen is. Als ik niet van mijn ex had hoeven te scheiden, zou ik mijn huidige man niet ontmoet hebben.
Mijn ex zou overigens wel spijt mogen betuigen aan onze kinderen, want die hebben volgens mij schade opgelopen door de manier waarop hij hen behandeld heeft (ze werden net als ikzelf dikwijls gekleineerd).
En een fijn 2008 nog
dinsdag 1 januari 2008 om 17:36
quote:Missdemeanor schreef op 31 december 2007 @ 13:20:
[...]
Wij hebben deze discussie al eerder gevoerd, Houvanjezelf, en ik ben het nog steeds niet met je eens.
Allereerst: ik kan niks met die prachtige bijbeltekst. Het idee dat je bepaald gedrag niet mag veroordelen, als je zelf niet smetvrij bent, gaat er in mijn ogen vanuit dat je anders blind bent voor je eigen fouten. En dat gaat hier niet op. Wie zegt dat diegene die oordeelt over gedrag dit niet net zo hard doet over het eigen gedrag? Wie zegt dat diegene die streng spreekt over fouten van anderen, de eigen gedragingen niet minstens zo streng bewaakt, bekijkt en bestraft?
Bovendien hebben we hier een discussie over bepaald gedrag op dit forum. Dat mensen dan gaan lopen roepen dat je niet mag oordelen over gedrag als je zelf niet van onbesproken gedrag bent gooit de discussie alleen maar dood.
Ik geef alleen aan dat oordelen een zwaktebod is.
Wat schiet je er in vredesnaam mee op, (ver)oordelen?
Alleen misschien dat je jezelf er beter door voelt dan die ander?
Dat daargelaten, jij zegt:
[...]
Ik heb de mogelijkheid tot het verbreken van beloftes niet nodig om mezelf te kunnen zijn, om mezelf vrij te voelen. Sterker nog, het me houden aan beloftes en het daar serieus mee omgaan, is een belangrijk deel van mij dat ik koester en waar ik trots op ben.
Precies.
Daarom is het verbreken van die belofte (met jezelf) ook zo'n teleurstellende ervaring.
Om die reden is het ook zo moeilijk om het voor jezelf toe te geven dat het is gebeurd.
Heb je nooit gehad dat je jezelf iets had voorgenomen en dat je het toch deed of gedaan hebt?
En hoe voelde dat? Knap lullig lijkt mij....
Ook hier gaat weer op, jezelf beter voelen dan die ander.
Ben ik altijd honderd procent eerlijk en vrij van bedrog? Vast niet. Maak ik fouten? Oh zeker wel. Maar als het gaat om de dingen die ik er werkelijk toe vind doen, nee, dan kan ik eerlijk zeggen dat ik daar zuiver mee omga en mee zal blijven omgaan. Dat is namelijk belangrijk voor mij, voor wie ik ben en hoe ik mezelf wil zien.
Zie boven. Zo wil jij jezelf zien (je zelfbeeld).
Je zegt hier feitelijk dat alleen als dingen er echt toe doen, dan ben je vrij van bedrog.
Een contradictie in terminus.
Je bent te vertrouwen, maar alleen als de dingen er echt toe doen.
Ook al kunnen sommigen mensen, zoals jij, zich dat blijkbaar niet voorstellen.
Het vreemde is, ik ben nog nooit vreemdgegaan.
Ik heb echter wel situaties meegemaakt waarin ik achteraf dacht "tjonge, ben ik dat ook??".
Dit zorgde er wel voor dat ik hierover met mijn vrouw heb gesproken. Dat kon ik pas toen ik zelf eerlijk was naar mezelf.
Door toe te geven dat ik dus ook in staat was tot de dingen waavan ikzelf steeds zei dat ik dat niet zou doen/kunnen.
Niet menselijks is ons vreemd. Ook mij niet.
Alleen al om die reden (ver)oordeel ik niet.
[...]
Wij hebben deze discussie al eerder gevoerd, Houvanjezelf, en ik ben het nog steeds niet met je eens.
Allereerst: ik kan niks met die prachtige bijbeltekst. Het idee dat je bepaald gedrag niet mag veroordelen, als je zelf niet smetvrij bent, gaat er in mijn ogen vanuit dat je anders blind bent voor je eigen fouten. En dat gaat hier niet op. Wie zegt dat diegene die oordeelt over gedrag dit niet net zo hard doet over het eigen gedrag? Wie zegt dat diegene die streng spreekt over fouten van anderen, de eigen gedragingen niet minstens zo streng bewaakt, bekijkt en bestraft?
Bovendien hebben we hier een discussie over bepaald gedrag op dit forum. Dat mensen dan gaan lopen roepen dat je niet mag oordelen over gedrag als je zelf niet van onbesproken gedrag bent gooit de discussie alleen maar dood.
Ik geef alleen aan dat oordelen een zwaktebod is.
Wat schiet je er in vredesnaam mee op, (ver)oordelen?
Alleen misschien dat je jezelf er beter door voelt dan die ander?
Dat daargelaten, jij zegt:
[...]
Ik heb de mogelijkheid tot het verbreken van beloftes niet nodig om mezelf te kunnen zijn, om mezelf vrij te voelen. Sterker nog, het me houden aan beloftes en het daar serieus mee omgaan, is een belangrijk deel van mij dat ik koester en waar ik trots op ben.
Precies.
Daarom is het verbreken van die belofte (met jezelf) ook zo'n teleurstellende ervaring.
Om die reden is het ook zo moeilijk om het voor jezelf toe te geven dat het is gebeurd.
Heb je nooit gehad dat je jezelf iets had voorgenomen en dat je het toch deed of gedaan hebt?
En hoe voelde dat? Knap lullig lijkt mij....
Ook hier gaat weer op, jezelf beter voelen dan die ander.
Ben ik altijd honderd procent eerlijk en vrij van bedrog? Vast niet. Maak ik fouten? Oh zeker wel. Maar als het gaat om de dingen die ik er werkelijk toe vind doen, nee, dan kan ik eerlijk zeggen dat ik daar zuiver mee omga en mee zal blijven omgaan. Dat is namelijk belangrijk voor mij, voor wie ik ben en hoe ik mezelf wil zien.
Zie boven. Zo wil jij jezelf zien (je zelfbeeld).
Je zegt hier feitelijk dat alleen als dingen er echt toe doen, dan ben je vrij van bedrog.
Een contradictie in terminus.
Je bent te vertrouwen, maar alleen als de dingen er echt toe doen.
Ook al kunnen sommigen mensen, zoals jij, zich dat blijkbaar niet voorstellen.
Het vreemde is, ik ben nog nooit vreemdgegaan.
Ik heb echter wel situaties meegemaakt waarin ik achteraf dacht "tjonge, ben ik dat ook??".
Dit zorgde er wel voor dat ik hierover met mijn vrouw heb gesproken. Dat kon ik pas toen ik zelf eerlijk was naar mezelf.
Door toe te geven dat ik dus ook in staat was tot de dingen waavan ikzelf steeds zei dat ik dat niet zou doen/kunnen.
Niet menselijks is ons vreemd. Ook mij niet.
Alleen al om die reden (ver)oordeel ik niet.
dinsdag 1 januari 2008 om 18:00
Face,
Ik begrijp niet precies wat je van mij voor reactie verwacht.
Ik meen op te merken dat je de keuze voor het verbreken van de relatie bij je partner legt. Tenminste, je geeft aan dat hij jouw keuze niet accepteerd, maar wel een scheve schaats blijft rijden?.
En om die reden niet van hem af komt?
Of begrijp ik het nu verkeerd?
Ik begrijp niet precies wat je van mij voor reactie verwacht.
Ik meen op te merken dat je de keuze voor het verbreken van de relatie bij je partner legt. Tenminste, je geeft aan dat hij jouw keuze niet accepteerd, maar wel een scheve schaats blijft rijden?.
En om die reden niet van hem af komt?
Of begrijp ik het nu verkeerd?
dinsdag 1 januari 2008 om 18:05
dinsdag 1 januari 2008 om 18:28
HvJ,Ik zal even wat duidelijker zijn.
Ex ging tijdelijk even elders wonen op verzoek van mij waarin hij instemde om alles op een rijtje te krijgen want hij zag ook wel in dit werkt niet zo tussen hem en mij.Met die stap gamaakt te hebben ging hij dus de blommekes buiten zetten ipv, op een rijtje.Scheve schaats rijden dus.
Onderwijl zeggen mjah het gaat wel en leuk en aardig in me tijdelijke stek denk veel over ons na etc blabla,tegen mij/ de kinderen..
Ex ging tijdelijk even elders wonen op verzoek van mij waarin hij instemde om alles op een rijtje te krijgen want hij zag ook wel in dit werkt niet zo tussen hem en mij.Met die stap gamaakt te hebben ging hij dus de blommekes buiten zetten ipv, op een rijtje.Scheve schaats rijden dus.
Onderwijl zeggen mjah het gaat wel en leuk en aardig in me tijdelijke stek denk veel over ons na etc blabla,tegen mij/ de kinderen..
dinsdag 1 januari 2008 om 18:37
