WAAROM kies je ervoor om vreemd te gaan.

quote:calvijn1 schreef op 30 december 2007 @ 13:39:

Altijd toch



Ik zou niet durven het niet met je eens te zijn Hahaha, daar geloof ik (gelukkig zeg) niks van!

Hoi Reiger,

Ik snapte jouw context wel.

In een paar postings verder zei ik al,ik ga uit van hetgeen waarin ik zit/zat.Met ex-GM.

Die heeft dus lak aan...vul maar in.Stelt zichzelf boven al wat hij dan ook maar 'lief heeft' nog.Zegt zelfs het is mijn leven wat hij zelf in mag vullen.En van hem begrijp ik het niet.En dat komt vast omdat ik voor hem voel en dat lieverr niet wil voelen meer omdat ik me realiseer dat hij niet is wie ik wil dat hij is.Zijn vrouw stelt zich overigens verre van boven alles.



Maar dankje voor je uitleg iig.

Ook al ging ik vroeger vreemd... Ik zou het nu totaal niet meer kunnen...

quote:jolantje schreef op 30 december 2007 @ 15:04:

Ook al ging ik vroeger vreemd... Ik zou het nu totaal niet meer kunnen...Dat roept een andere boeiende vraag op: waarom zou je je partner geloven als die beweert toruw te zijn, indien je weet dat je partner in het verleden wel vreemd ging?

Face, mijn uitleg geldt helemaal niet voor mijn eigen geval waarin ik vreemdgegaan ben (want ik hield helemaal niet meer van mijn toenmalige man); mijn uitleg geldt voor bijvoorbeeld jouw ex-GM. Hij houdt van zijn vrouw, maar niet genoeg om haar geluk boven zijn eigen behoeften te stellen. (Als ik je situatie tenminste goed begrijp).

Omdat dit een aantal bijkomende factoren heeft.

Mijn vriend weet van mijn verleden maar vertrouwd mij 100%

Dit heeft te maken dat er veel gepraat wordt in onze relatie en we geen geheimen voor elkaar hebben..

quote:riderm schreef op 30 december 2007 @ 15:38:

[...]



Dat roept een andere boeiende vraag op: waarom zou je je partner geloven als die beweert toruw te zijn, indien je weet dat je partner in het verleden wel vreemd ging?



Ik ben in het verleden vreemdgegaan omdat er tussen mij en mijn toenmalige partner al lang geen liefde meer was, omdat mijn huwelijk een hel was (hij schold me uit om kleinigheden, raakte me niet meer aan enz).

Mijn huidige man weet dat ik hem NOOIT zal bedriegen omdat ik het bij hem wél erg fijn heb.

Vind je dat een geloofwaardige uitleg, riderm?

Juist Reiger en dat maakt het verschil...

quote:jolantje schreef op 30 december 2007 @ 15:51:

Juist Reiger en dat maakt het verschil...Ja, jij hebt een vergelijkbare ervaring als ik,denk ik, wij begrijpen elkaar

Inderdaad Reiger en nu je eindelijk het geluk gevonden hebt en je je erbij fijn voelt, maakt dat heel veel dingen anders..

quote:isabon schreef op 29 december 2007 @ 15:31:

[...]





Je struikelde en opeens zat zijn pik in je?



Het is wel degelijk altijd 100% een keuzeNee, zo bedoel ik dat niet. Verliefd worden overkwam mij. Sexs is inderdaad een keuze Ja of Nee. Maar dat bedoelde ik in mijn geval niet. voor mij voelde verliefd worden al als vreemgaan.

quote:Reiger100 schreef op 30 december 2007 @ 15:47:

Ik ben in het verleden vreemdgegaan omdat er tussen mij en mijn toenmalige partner al lang geen liefde meer was, omdat mijn huwelijk een hel was (hij schold me uit om kleinigheden, raakte me niet meer aan enz).

Mijn huidige man weet dat ik hem NOOIT zal bedriegen omdat ik het bij hem wél erg fijn heb.

Vind je dat een geloofwaardige uitleg, riderm?



Maar weet hij het dan wel, Reiger100? Want wat als het eens een keer wat minder tussen jullie gaat? Als er sprake is van misverstanden of een periode waarin jullie even wat minder goed kunnen communiceren? Wat als jij het gewoon even wat minder fijn hebt bij hem? Dan kan hij er dus niet zeker van zijn?



Mijn man weet dat ik niet vreemd zal gaan omdat hij weet dat mijn belofte aan hem voor mij zo belangrijk is, omdat ik voor hem, maar bovenal voor mezélf, geen bedrieger ben en wil zijn. Net zoals ik weet dat hij bedrog verafschuwt en dus liever recht in mijn gezicht zijn grieven spuit dan mij oneerlijk te bejegenen.

Of we het nu heel fijn, of even wat minder fijn bij elkaar hebben. Dat staat daar los van.



Jij zei trouwens even geleden dat sommige mensen misschien vreemdgaan omdat ze net iets meer van zichzelf houden dan van de ander.

Dat vond ik wel grappig, Want wat ik ook al eerder zei: Juist omdat ik van mezelf houd, juist omdat mijn man van zichzelf houdt, weten we dat we elkaar niet willen en zullen bedriegen.

Ik kijk daar dus net anders tegen aan.

quote:Reiger100 schreef op 30 december 2007 @ 15:43:

Face, mijn uitleg geldt helemaal niet voor mijn eigen geval waarin ik vreemdgegaan ben (want ik hield helemaal niet meer van mijn toenmalige man); mijn uitleg geldt voor bijvoorbeeld jouw ex-GM. Hij houdt van zijn vrouw, maar niet genoeg om haar geluk boven zijn eigen behoeften te stellen. (Als ik je situatie tenminste goed begrijp).



Okee,had ik wel begrepen.En een situatie als jou snap ik dan dus ergens weer wel,hoewel ik dan nog denk enigszins dat het niet klopt.Maar goed.

Brrr. jou ervaring met ex herken ik.Vernederd tot en met.

Missdemeanor ik lees bij Reiger dezelfde argument die jij met jou partner hebt.Zij het bij Reiger in het kort,ze heeft het (eindelijk) fijn met iemand.Wat bij haar ex niet zo was dus.Dat maakt hedat ze zich 100% kan geven en geen noodzaak ziet om vreemd te hoeven gaan zelfs niet wanneer het even wat minder lekker loopt.



Sorry Reiger dat ik voor jou spreek even.

Face,



ik zie nog steeds niet hetzelfde argument. Zoals jij het nu verwoordt namelijk, betekent het nog steeds dat het al dan niet vreemdgaan, bedriegen, hoe je het ook wilt noemen, afhankelijk is van de omstandigheden en de verhouding tot de partner.



Wat ik zeg is dat dat bij mij niet zo is. Hoe beroerd mijn partner mij ook zou mogen behandelen, dat is voor mij nog steeds nooit een excuus, reden, om bedrog te plegen. Omdat ik dat voor mezelf niet kan verantwoorden. Ik zou weg kunnen gaan, ik zou allerlei dingen naar zijn hoofd kunnen slingeren, maar bedriegen en liegen doe ik niet omdat ík dat niet wil doen, omdat ik niet zo iemand wil zijn en niet omdat ik het toevallig zo fijn heb met mijn partner.

Okee ik snap um.

Tsja,ik begrijp het iig. beter dan wanneer je vreemd zou gaan terwijl alles koek en ei is.



Ik kwam ook uit ee njarenlange relatie van vernedering tot en met.Was mijn hele zelffbeeld kwijt(nog steeds maar goed dat is een ander verhaal).

Het kwam ook niet in mij op nee.Ik wilde redden wat er te redden wasPer slot 3 kids.Hoe mal ben je dan.

Wat viel er te redden.

Uiteindelijk ging ex het elders zoeken.Toen waren de rapen voor mij gaar.Ik kon hem geen ongelijk geven maar nam het hem zeer kwalijk.Wees dan een vent en zeg ik ga der vandoor.Ajuu.

Maarjah dat is niet voor iedereen een gegeven.



En toen viel mijn kwartje en dacht okee ga maar.En toen was het voor ex het punt hij wilde mij niet kwijt.Toen was het té laat.

En die vrouw wilde hem ook niet meer.Tsja,zij meende dat hij al lang en breed weg was bij mij toen hij met haar aan de haal ging en haar dat dus vertelde.Zo zie je maar.

quote:Missdemeanor schreef op 30 december 2007 @ 18:13:

Face,



ik zie nog steeds niet hetzelfde argument. Zoals jij het nu verwoordt namelijk, betekent het nog steeds dat het al dan niet vreemdgaan, bedriegen, hoe je het ook wilt noemen, afhankelijk is van de omstandigheden en de verhouding tot de partner.



Wat ik zeg is dat dat bij mij niet zo is. Hoe beroerd mijn partner mij ook zou mogen behandelen, dat is voor mij nog steeds nooit een excuus, reden, om bedrog te plegen. Omdat ik dat voor mezelf niet kan verantwoorden. Ik zou weg kunnen gaan, ik zou allerlei dingen naar zijn hoofd kunnen slingeren, maar bedriegen en liegen doe ik niet omdat ík dat niet wil doen, omdat ik niet zo iemand wil zijn en niet omdat ik het toevallig zo fijn heb met mijn partner.



Vreemdgaan is hoe dan ook slecht? Nooit begrip voor op te brengen, no matter what? Hoe de omstandigheden ook zijn? Maakt niks uit voor jou?

Gewoon benieuwdheid hoor Miss, geen aanval of zo.

quote:Reiger100 schreef op 30 december 2007 @ 15:47:

[...]





Ik ben in het verleden vreemdgegaan omdat er tussen mij en mijn toenmalige partner al lang geen liefde meer was, omdat mijn huwelijk een hel was (hij schold me uit om kleinigheden, raakte me niet meer aan enz).

Mijn huidige man weet dat ik hem NOOIT zal bedriegen omdat ik het bij hem wél erg fijn heb.

Vind je dat een geloofwaardige uitleg, riderm?

Ach, of ik het geloofwaardig vind is niet zo belangrijk, mijn partner is nooit vreemd gegaan. Maar ik zou moeite hebben met deze uitleg ja. Je zegt er mee dat je niet vreemd gaat zolang de relatie goed is, maar je zegt daarmee net zo goed dat je opnieuw vreemd zou kunnen gaan als de relatie niet meer goed is.



Even vanuit de liefhebbende partner geredeneerd: ik zou me dan afvragen wanneer je stopt moeite te doen voor de relatie, en wanneer je zou kiezen voor vreemdgaan. Het is immers hoe dan ook niet uitgesloten, het is alleen uitgesloten zolang jij vindt dat de relatie goed genoeg is. Ik zou daar grote moeite mee hebben, en de uitleg "er wordt gepraat" is meer van hetzelfde, het is een zekerheid die voorwaardelijk is.



Begrijp me goed, ik zeg niet dat daar iets mis mee is, ik probeer alleen te begrijpen hoe een partner van een "vreemdganger" dat gedrag zou kunnen zien. Ik kan me voorstellen dat iemand deze onzekerheid dan maar voor lief neemt. Maar ik kan me niet voorstellen dat een nieuwe partner, na de blinde verliefdheid, werkelijk 100% vertrouwen heeft. ZEKER niet na een dergelijke uitleg.



Nogmaals: probeer geen oordeel te lezen in mijn reactie, ik heb er geen oordeel over.

quote:eleonora schreef op 30 december 2007 @ 22:58:

[...]





Vreemdgaan is hoe dan ook slecht? Nooit begrip voor op te brengen, no matter what? Hoe de omstandigheden ook zijn? Maakt niks uit voor jou?

Gewoon benieuwdheid hoor Miss, geen aanval of zo.

Ik ben Miss niet, maar ik kan me haar denken wel heel goed invoelen, omdat ik hetzelfde denk geloof ik.



Nee, ik vind vreemdgaan niet hoe dan ook slecht. Ik heb geen oordeel over wat anderen doen. Maar net als Miss maak ik wel de keuze dat mijn woord mijn woord is, en dat ik mijn woord niet breek. Niet omdat mijn partner anders zielig is, niet omdat ik een fijne relatie heb (hoewel beiden wel waar is), maar omdat ik wil staan voor mijn woord. Omdat ikzelf iemand die zijn/haar woord breekt nooit meer volledig zou kunnen vertrouwen en omdat ik zelf wel betrouwbaar wil zijn.

Nog nooit, met niks je belofte gebroken? Altijd en overal betrouwbaar geweest? Of hebben we het alleen over relaties en specifiek het al dan niet vreemdgaan binnen een relatie? Serieuze vraag he, geen ironie o.i.d. pure benieuwdheid en interesse.



Want het is nogal wat wat je (en misschien ook Miss maar ik wend me tot jou nu, aangezien jij antwoord geeft) zegt. Iemand die ooit zijn/haar woord heeft gebroken zul je nooit meer vertrouwen. Degene die het woord breekt zal nooit meer geloofd worden. Poeh, heavy en dat zeg ik - nogmaals- zonder ironie. Mensen doen weleens een dingetje, al dan niet gedreven door een bepaalde situatie, en dat zou nooit van je blazoen verdwijnen in jouw boek. Wat jij voor jezelf stelt verwacht je ook van een ander, als ik het tenminste goed begrijp. Dat is in ieder geval de manier waarop je anderen beoordeelt.



Ik lees trouwens echt goed wat je zegt hoor Rider. Dat jij voor jezélf die criteria hebt en ik geloof ook meteen dat je er 100% voor staat, dus dat daar geen misverstanden over bestaan.



Als je standpunt specifiek over vreemdgaan gaat is dat in mijn boek behoorlijk extreem maar als het voor het algemeen geldt vind ik het helemaal een ontzettend utopisch standpunt. Vanuit mijn point of view dan he. Ik bekijk dingen altijd per situatie, eigenlijk zelden vanuit een vaststaand principe o.i.d. Mijn levenservaring heeft me geleerd dat dingen heel vaak, of ze nu mezelf of anderen betreffen, anders zijn dan ze lijken als je wat meer achtergrond informatie hebt. Vaak ook niet hoor maar ik ben altijd wel bereid daarnaar te kijken, ook als het om iets als vreemdgaan gaat.

quote:Face2 schreef op 30 december 2007 @ 18:22:

Okee ik snap um.

Tsja,ik begrijp het iig. beter dan wanneer je vreemd zou gaan terwijl alles koek en ei is.



Ik kwam ook uit ee njarenlange relatie van vernedering tot en met.Was mijn hele zelffbeeld kwijt(nog steeds maar goed dat is een ander verhaal).

Het kwam ook niet in mij op nee.Ik wilde redden wat er te redden wasPer slot 3 kids.Hoe mal ben je dan.

Wat viel er te redden.

Uiteindelijk ging ex het elders zoeken.Toen waren de rapen voor mij gaar.Ik kon hem geen ongelijk geven maar nam het hem zeer kwalijk.Wees dan een vent en zeg ik ga der vandoor.Ajuu.

Maarjah dat is niet voor iedereen een gegeven.



En toen viel mijn kwartje en dacht okee ga maar.En toen was het voor ex het punt hij wilde mij niet kwijt.Toen was het té laat.

En die vrouw wilde hem ook niet meer.Tsja,zij meende dat hij al lang en breed weg was bij mij toen hij met haar aan de haal ging en haar dat dus vertelde.Zo zie je maar.



Grappig dat hij dat moest doen.

Had jij het zelf niet moeten doen dan?

quote:eleonora schreef op 30 december 2007 @ 22:58:

[...]

Vreemdgaan is hoe dan ook slecht? Nooit begrip voor op te brengen, no matter what? Hoe de omstandigheden ook zijn? Maakt niks uit voor jou?

Gewoon benieuwdheid hoor Miss, geen aanval of zo.



Ik voel me niet zo snel aangevallen, hoor, dus vraag gerust



Ja, eigenlijk vind ik vreemdgaan hoe dan ook slecht. Vreemdgaan is, in mijn ogen, het liegen tegen en bedriegen van degene met wie je beloftes hebt uitgewisseld. Eigenlijk maakt het dan niet zoveel uit wat die beloftes dan precies inhouden, het feit dat ze verbroken worden zonder medeweten van die partner vind ik nooit goed te praten.



Wil dat zeggen dat ik me nooit iets kan voorstellen bij bepaalde omstandigheden? Nee hoor. Ik kan met sommige verhalen zelfs best meevoelen. Het wil zelfs niet zeggen dat ik vroeger nooit fouten heb gemaakt op relatievlak. Maar dat maakt het bedriegen en beliegen in mijn ogen niet ineens goed. Dát gedrag, wat de reden er ook voor moge zijn, is in mijn ogen nog steeds fout en voor mijzelf niet te verantwoorden.

quote:eleonora schreef op 31 december 2007 @ 07:53:

Nog nooit, met niks je belofte gebroken? Altijd en overal betrouwbaar geweest? Of hebben we het alleen over relaties en specifiek het al dan niet vreemdgaan binnen een relatie? Serieuze vraag he, geen ironie o.i.d. pure benieuwdheid en interesse.voor zover ik me herinner, nee, nog nooit bewust en vrijwillig een belofte gebroken.quote:Want het is nogal wat wat je (en misschien ook Miss maar ik wend me tot jou nu, aangezien jij antwoord geeft) zegt. Iemand die ooit zijn/haar woord heeft gebroken zul je nooit meer vertrouwen.Ik zeg het niet zo zwart/wit he. Maar inderdaad, iedere keer dat je je woord breekt maak je jezelf minder betrouwbaar. En als je in grote dingen je woord breekt gaat dat harder dan in kleine dingen. Ontrouw in een relatie zou voor mij wel een enorme vertrouwenskiller zijn.quote:Degene die het woord breekt zal nooit meer geloofd worden. Poeh, heavy en dat zeg ik - nogmaals- zonder ironie.Ik denk dat ontrouw in een relatie inderdaad heavy is. Je kan die keuze maken, maar zoals iedere keuze horen er gevolgen bij. Vanaf het moment dat je laat weten dat vreemdgaan, onder omstandigheden, een optie voor je is, is het voor wie dat weet duidelijk dat het een optie voor je is. Als je dat niet wil, moet je het niet doen, of zorgen dat niemand het weet.quote:Mensen doen weleens een dingetje, al dan niet gedreven door een bepaalde situatie, en dat zou nooit van je blazoen verdwijnen in jouw boek. Wat jij voor jezelf stelt verwacht je ook van een ander, als ik het tenminste goed begrijp. Dat is in ieder geval de manier waarop je anderen beoordeelt.Nee hoor, ik oordeel er niet over. Ik zeg niet dat het goed of slecht is. Maar als ik mijn handen aan een fornuis brand weet ik wel de volgende keer dat het heet kan zijn. Is daarmee het fornuis slecht? Natuurlijk niet. Maar ik zou dom zijn als ik me aan datzelfde fornuis nog eens zou branden op dezelfde manier. Met oordelen heeft dat niets te maken, met leervermogen wel.quote:Ik lees trouwens echt goed wat je zegt hoor Rider. Dat jij voor jezélf die criteria hebt en ik geloof ook meteen dat je er 100% voor staat, dus dat daar geen misverstanden over bestaan.



Als je standpunt specifiek over vreemdgaan gaat is dat in mijn boek behoorlijk extreem maar als het voor het algemeen geldt vind ik het helemaal een ontzettend utopisch standpunt.

Als je mijn bijdragen hier leest zal je merken dat ik er relatief ouderwetse ideeën op na houd, daar ben ik me heel bewust van. Maar ik geloof dat sommige ideeën in de loop van eeuwen zijn ontstaan simpelweg omdat ze werken. Eén van die ideeën is: een man een man, een woord een woord. (En voor vrouwen natuurlijk hetzelfde). Het leven is gewoon eenvoudiger als je van mensen opaan kan en als mensen van jou opaan kunnen. Als mensen zich niet steeds moeten afvragen of de omstandigheden zo zijn dat je woord betekenis heeft of niet.



quote:Vanuit mijn point of view dan he. Ik bekijk dingen altijd per situatie, eigenlijk zelden vanuit een vaststaand principe o.i.d. Mijn levenservaring heeft me geleerd dat dingen heel vaak, of ze nu mezelf of anderen betreffen, anders zijn dan ze lijken als je wat meer achtergrond informatie hebt. Vaak ook niet hoor maar ik ben altijd wel bereid daarnaar te kijken, ook als het om iets als vreemdgaan gaat.

Nogmaals: ik heb er geen oordeel over. Die omstandigheden zijn voor een oordeel van belang, maar niet voor het constateren van een feit. En een feit is, dat iemand die ooit is vreemd gegaan onder omstandigheden een heel wezenlijk vertrouwen kan schenden, en er is geen enkele reden om te veronderstellen dat dat niet opnieuw kan gebeuren. Ik zou daar rekening mee houden, en sterker, ik zou iedereen die dat niet doet bijzonder naief vinden.



Niet dat naief zijn niet zijn charmes heeft hoor.

quote:eleonora schreef op 31 december 2007 @ 07:53:

Nog nooit, met niks je belofte gebroken? Altijd en overal betrouwbaar geweest? Of hebben we het alleen over relaties en specifiek het al dan niet vreemdgaan binnen een relatie? Serieuze vraag he, geen ironie o.i.d. pure benieuwdheid en interesse.



Want het is nogal wat wat je (en misschien ook Miss maar ik wend me tot jou nu, aangezien jij antwoord geeft) zegt. Iemand die ooit zijn/haar woord heeft gebroken zul je nooit meer vertrouwen. Degene die het woord breekt zal nooit meer geloofd worden. Poeh, heavy en dat zeg ik - nogmaals- zonder ironie. Mensen doen weleens een dingetje, al dan niet gedreven door een bepaalde situatie, en dat zou nooit van je blazoen verdwijnen in jouw boek. Wat jij voor jezelf stelt verwacht je ook van een ander, als ik het tenminste goed begrijp. Dat is in ieder geval de manier waarop je anderen beoordeelt.



Ik lees trouwens echt goed wat je zegt hoor Rider. Dat jij voor jezélf die criteria hebt en ik geloof ook meteen dat je er 100% voor staat, dus dat daar geen misverstanden over bestaan.



Als je standpunt specifiek over vreemdgaan gaat is dat in mijn boek behoorlijk extreem maar als het voor het algemeen geldt vind ik het helemaal een ontzettend utopisch standpunt. Vanuit mijn point of view dan he. Ik bekijk dingen altijd per situatie, eigenlijk zelden vanuit een vaststaand principe o.i.d. Mijn levenservaring heeft me geleerd dat dingen heel vaak, of ze nu mezelf of anderen betreffen, anders zijn dan ze lijken als je wat meer achtergrond informatie hebt. Vaak ook niet hoor maar ik ben altijd wel bereid daarnaar te kijken, ook als het om iets als vreemdgaan gaat.



Over dat vertrouwen: Bij mij zou dat ook zo gelden. Zou mijn partner één van de beloftes die wij elkaar hebben gedaan verbreken, me beliegen of bedriegen, dan zou dat zeker een smet geven op het blazoen dat heel, heel moeilijk, en misschien wel nooit meer echt, zou kunnen worden weggewerkt. Het zou me ook totaal tot in het diepst van mijn wezen schokken, omdat het totaal niet zou passen bij de persoon die ik denk, weet, dat mijn partner is, omdat ik weet dat hij ook, voor zichzelf, leeft volgens de principes die wij delen.



Vind je dit werkelijk zo extreem? Dat vind ik dan weer apart. Want ik vind de gedachte dat beloftes wat betekenen, dat een woord een woord is, dat liegen en bedriegen fout zijn en dat je respectvol met elkaar om dient te gaan eigenlijk niet meer dan normaal.

Toen ik trouwde nam ik het Huwelijk zeer serieus.. Vreemdgaan kon echt niet,

Maar toen hij het eenmaal niet meer zo nauw nam, veranderde de mening..