Relaties
alle pijlers
Wat bezielt deze man?!
woensdag 9 januari 2008 om 19:43
quote:koffiekoek schreef op 09 januari 2008 @ 16:40:
Tot nu toe bevestigen bijna alle verhalen (behalve die van kwikzilver) dat ik de juiste beslissing heb genomen.
Sorry Koffiekoek, ik probeer je niet te zeggen dat je de verkeerde beslissing hebt genomen. Ik heb alleen geprobeerd je een doorkijkje te geven in hoe het -mogelijk- bij hem in elkaar zit.
Ik lees in jou w reacties nog steeds weinig warmte voor hem, geen begrip, ook geen poging om het te proberen te begrijpen of hem te ondersteunen. Blijkbaar is het serieus want hij gaat nu naar een therapeut. En hij wil het graag met je delen. Jij voelt bij al zijn acties alleen maar negativiteit. Bijvoorbeeld het op je wachten: het is lief dat hij jouw geluk voorop zet en je niet wil binden zolang hij geen beloftes kan maken. Jij maakt er weer een machtspelletje van met dat 'phoe, ik ga écht niet op hem wachten'.
Je hebt 8 maanden een relatie, het is 'helemaal geweldig' en na 10 dagen zwaar weer laat je hem vallen als een baksteen.
Ik denk dat je zeker de juiste beslissing hebt genomen, want ik lees totaal geen liefde in je postings. Hij verdient beter.
Tot nu toe bevestigen bijna alle verhalen (behalve die van kwikzilver) dat ik de juiste beslissing heb genomen.
Sorry Koffiekoek, ik probeer je niet te zeggen dat je de verkeerde beslissing hebt genomen. Ik heb alleen geprobeerd je een doorkijkje te geven in hoe het -mogelijk- bij hem in elkaar zit.
Ik lees in jou w reacties nog steeds weinig warmte voor hem, geen begrip, ook geen poging om het te proberen te begrijpen of hem te ondersteunen. Blijkbaar is het serieus want hij gaat nu naar een therapeut. En hij wil het graag met je delen. Jij voelt bij al zijn acties alleen maar negativiteit. Bijvoorbeeld het op je wachten: het is lief dat hij jouw geluk voorop zet en je niet wil binden zolang hij geen beloftes kan maken. Jij maakt er weer een machtspelletje van met dat 'phoe, ik ga écht niet op hem wachten'.
Je hebt 8 maanden een relatie, het is 'helemaal geweldig' en na 10 dagen zwaar weer laat je hem vallen als een baksteen.
Ik denk dat je zeker de juiste beslissing hebt genomen, want ik lees totaal geen liefde in je postings. Hij verdient beter.
woensdag 9 januari 2008 om 19:46
Sorry Koffiekoek, ik probeer je niet te zeggen dat je de verkeerde beslissing hebt genomen. Ik heb alleen geprobeerd je een doorkijkje te geven in hoe het -mogelijk- bij hem in elkaar zit.
Ik lees in jou w reacties nog steeds weinig warmte voor hem, geen begrip, ook geen poging om het te proberen te begrijpen of hem te ondersteunen. Blijkbaar is het serieus want hij gaat nu naar een therapeut. En hij wil het graag met je delen. Jij voelt bij al zijn acties alleen maar negativiteit. Bijvoorbeeld het op je wachten: het is lief dat hij jouw geluk voorop zet en je niet wil binden zolang hij geen beloftes kan maken. Jij maakt er weer een machtspelletje van met dat 'phoe, ik ga écht niet op hem wachten'.
"Ik zie dit niet 1-2-3 meer goedkomen en dat vind ik verschrikkelijk. Ik was na jaren eindelijk weer eens verliefd en had weer vertrouwen in de liefde, maar deze droom is dus in 1 klap uit elkaar gespat."
Hier geloof ik dus geen barst van. Híj investeert nu, jíj niet!!! Je hebt 8 maanden een relatie, het is 'helemaal geweldig' en na 10 dagen zwaar weer laat je hem vallen als een baksteen.
Ik denk dat je zeker de juiste beslissing hebt genomen, want ik lees totaal geen liefde in je postings. Hij verdient beter.
Ik lees in jou w reacties nog steeds weinig warmte voor hem, geen begrip, ook geen poging om het te proberen te begrijpen of hem te ondersteunen. Blijkbaar is het serieus want hij gaat nu naar een therapeut. En hij wil het graag met je delen. Jij voelt bij al zijn acties alleen maar negativiteit. Bijvoorbeeld het op je wachten: het is lief dat hij jouw geluk voorop zet en je niet wil binden zolang hij geen beloftes kan maken. Jij maakt er weer een machtspelletje van met dat 'phoe, ik ga écht niet op hem wachten'.
"Ik zie dit niet 1-2-3 meer goedkomen en dat vind ik verschrikkelijk. Ik was na jaren eindelijk weer eens verliefd en had weer vertrouwen in de liefde, maar deze droom is dus in 1 klap uit elkaar gespat."
Hier geloof ik dus geen barst van. Híj investeert nu, jíj niet!!! Je hebt 8 maanden een relatie, het is 'helemaal geweldig' en na 10 dagen zwaar weer laat je hem vallen als een baksteen.
Ik denk dat je zeker de juiste beslissing hebt genomen, want ik lees totaal geen liefde in je postings. Hij verdient beter.
woensdag 9 januari 2008 om 20:36
O ja, ik heb hem niet laten vallen als een baksteen. Heb allerlei pogingen gedaan om tot een gesprek te komen, om uit te vissen wat hij het liefst wilde (doorgaan of afhaken). Je zou het uit mijn postings niet zeggen, maar ik ben normaal gesproken rustig en sta open voor iemands mening en gevoelens.
Maar afgelopen weekend raakte hij zó van slag dat ik de beslissing heb genomen er een punt achter te zetten en dat was voor hem een opluchting.
Maar afgelopen weekend raakte hij zó van slag dat ik de beslissing heb genomen er een punt achter te zetten en dat was voor hem een opluchting.
woensdag 9 januari 2008 om 20:40
Ha koffiekoek,
hoop niet dat ik je écht gekwetst heb. Ben blij om te horen dat je toch liefde voelt én op een happy end hoopt (stiekum). Ik snap heel goed dat jouw vertrouwen een deuk heeft gekregen en dat je jezelf wilt beschermen voor deze pijn en onzekerheid.
Je vriend heeft het hier óók moeilijk mee. Ik denk dat het jullie dichter bij elkaar brengt, als je wat meer compassie toont, zonder daarbij je eigen gevoel te negeren. Misschien, als hij een paar keer naar de therapeut is geweest, een keer meegaan?
hoop niet dat ik je écht gekwetst heb. Ben blij om te horen dat je toch liefde voelt én op een happy end hoopt (stiekum). Ik snap heel goed dat jouw vertrouwen een deuk heeft gekregen en dat je jezelf wilt beschermen voor deze pijn en onzekerheid.
Je vriend heeft het hier óók moeilijk mee. Ik denk dat het jullie dichter bij elkaar brengt, als je wat meer compassie toont, zonder daarbij je eigen gevoel te negeren. Misschien, als hij een paar keer naar de therapeut is geweest, een keer meegaan?
donderdag 10 januari 2008 om 08:23
Nee hoor kwikzilver, ik kan wel wat hebben 
En bovendien werp je een andere blik op "de zaak".
Ik heb me ook nóóit in bovenstaande bewoordingen naar hem uitgedrukt. Heb steeds een fatsoenlijk gesprek gevoerd en laat hem verder met rust (dat wilde hij graag). Maar die machteloosheid is ... pfffffffffffffffffffff!!!!!
Ik heb dit forum gebruikt om me af te reageren.
En bovendien werp je een andere blik op "de zaak".Ik heb me ook nóóit in bovenstaande bewoordingen naar hem uitgedrukt. Heb steeds een fatsoenlijk gesprek gevoerd en laat hem verder met rust (dat wilde hij graag). Maar die machteloosheid is ... pfffffffffffffffffffff!!!!!
Ik heb dit forum gebruikt om me af te reageren.
donderdag 10 januari 2008 om 17:07
Haai koffiekoek, ik begrijp je....heel erg goed zelfs.
Ik zal het uitleggen, ik heb nu ongeveer 2 jaar een lief, een lief met wie ik oud wil worden en kindjes krijgen, maar mijn lief heeft een probleempje in zijn hoofd, door alle teleurstellingen (lees moeilijke jeugd en vreemdgaande exvriendin) heeft hij geen verwachtingen meer van de liefde (van niets eigenlijk)
Kon zich niet helemaal geven uit angst weer teleurgesteld te worden
een half jaar geleden heb ik de relatie verbroken, ik verdien het brood en NIET de kruimels...affin weken verdriet en na een paar smsjes van zijn kant (ik koos voor de complete radiostilte) was ik het zat, ik wilde verder met mijn leven dus ik een mail gestuurd met daarin een afscheid,geen verwijten maar een reden waarom ik geen contact meer wilde.
Ik werd er elke keer zo verdrietig van!
Daar kwam een retourmail op, heel emotioneel hij had hulp gezocht en was samen met psych achter eental belangrijke dingen gekomen.
Hij zou mijn wens respecteren en me met rust laten maar mocht ik ooit contact willen dan zou zijn deur en zijn hart voor me open staan.
Tsja daar sta je dan met je stoere gedrag, ik gebeld en 24 uu r ater zat hij naast me op de bank....een andere man werkelijk waar
Hij wilde samen met mij de wereld aan, samenwonen kindjes krijgen noem het maar op...
Nu 6 maanden later staat de boel weer op springen
Ik lees de angst in zijn ogen, we wilden gaan samenwonen en met de week werd hij banger en banger, had me voorgenomen voet bij stuk te houden en niet toe te geven aan zijn angst...das NIET de manier kan ik je zeggen want 2 januari ben ik woedend weggelopen....
3 januari alweer gaan praten
De liefde zit er van beide kanten...
Nu even een paar dagen rust...
En mijn twijfel is nu......laat ik hem samen met mij en zijn psych de problemen uit het verleden oplossen of ren ik voor mijn leven maar nu voorgoed?
Tis lastig, zeker met de wetrenschap dat hij het echt wel WIL maar op een of andere manier blokkeerd als het te close wordt
Dat laatste stukje naar zijn hart...ik weet dat het erin zit, maar kan ik het geduld opbrengen om daarop te wachten, doe ik mezelf daar niet tekort mee?
Dus machteloosheid, ik weet er alles van
Ik zal het uitleggen, ik heb nu ongeveer 2 jaar een lief, een lief met wie ik oud wil worden en kindjes krijgen, maar mijn lief heeft een probleempje in zijn hoofd, door alle teleurstellingen (lees moeilijke jeugd en vreemdgaande exvriendin) heeft hij geen verwachtingen meer van de liefde (van niets eigenlijk)
Kon zich niet helemaal geven uit angst weer teleurgesteld te worden
een half jaar geleden heb ik de relatie verbroken, ik verdien het brood en NIET de kruimels...affin weken verdriet en na een paar smsjes van zijn kant (ik koos voor de complete radiostilte) was ik het zat, ik wilde verder met mijn leven dus ik een mail gestuurd met daarin een afscheid,geen verwijten maar een reden waarom ik geen contact meer wilde.
Ik werd er elke keer zo verdrietig van!
Daar kwam een retourmail op, heel emotioneel hij had hulp gezocht en was samen met psych achter eental belangrijke dingen gekomen.
Hij zou mijn wens respecteren en me met rust laten maar mocht ik ooit contact willen dan zou zijn deur en zijn hart voor me open staan.
Tsja daar sta je dan met je stoere gedrag, ik gebeld en 24 uu r ater zat hij naast me op de bank....een andere man werkelijk waar
Hij wilde samen met mij de wereld aan, samenwonen kindjes krijgen noem het maar op...
Nu 6 maanden later staat de boel weer op springen
Ik lees de angst in zijn ogen, we wilden gaan samenwonen en met de week werd hij banger en banger, had me voorgenomen voet bij stuk te houden en niet toe te geven aan zijn angst...das NIET de manier kan ik je zeggen want 2 januari ben ik woedend weggelopen....
3 januari alweer gaan praten
De liefde zit er van beide kanten...
Nu even een paar dagen rust...
En mijn twijfel is nu......laat ik hem samen met mij en zijn psych de problemen uit het verleden oplossen of ren ik voor mijn leven maar nu voorgoed?
Tis lastig, zeker met de wetrenschap dat hij het echt wel WIL maar op een of andere manier blokkeerd als het te close wordt
Dat laatste stukje naar zijn hart...ik weet dat het erin zit, maar kan ik het geduld opbrengen om daarop te wachten, doe ik mezelf daar niet tekort mee?
Dus machteloosheid, ik weet er alles van
Luister nou maar gewoon naar wat ik zeg!
donderdag 10 januari 2008 om 18:22
Ha Summerdance,
Lastige situatie zeg!
Misschien is het het beste om gewoon je eigen leven op te pakken en hem met rust te laten totdat hij de dingen wat beter op een rijtje heeft. Ik zou ook het inititatief bij hem laten liggen. Wachten doe je denk ik onbewust toch (ik stiekem ook een beetje.. ), maar probeer dat gevoel niet te laten overheersen. Zo probeer ik het althans te doen.....
Het feit dat je geen enkele invloed kunt uitoefenen maakt ook dat er niks anders op zit dan het te accepteren.
Heel veel sterkte summerdance en hou me op de hoogte.
Lastige situatie zeg!
Misschien is het het beste om gewoon je eigen leven op te pakken en hem met rust te laten totdat hij de dingen wat beter op een rijtje heeft. Ik zou ook het inititatief bij hem laten liggen. Wachten doe je denk ik onbewust toch (ik stiekem ook een beetje.. ), maar probeer dat gevoel niet te laten overheersen. Zo probeer ik het althans te doen.....
Het feit dat je geen enkele invloed kunt uitoefenen maakt ook dat er niks anders op zit dan het te accepteren.
Heel veel sterkte summerdance en hou me op de hoogte.
vrijdag 11 januari 2008 om 02:24
Hey Summerdance,
Het is wel een topic dat ons weet te triggeren he? Muis was hier ook al
Zou willen vragen hoe het met je is maar dat heb ik in grote lijnen natuurlijk wel gelezen hieronder. Weet niet of je mijn reactie ook gelezen hebt.... ook toch weer naar elkaar toegetrokken en nu definitief over. Dat wat je zegt over dat brood en de kruimels is natuurlijk nog steeds van toepassing he?! Maarja...wanneer weet je nou dat iemand het brood is. Dat blijft lastig!
Ik weet wel dat ik er voor mezelf inmiddels echt uit ben dat mijn ex echt kruimels is en dat ik meer en beter verdien. Mijn punt voelt deze keer ook echt heel definitief (en dat voelt niet alleen zo, dat is ook zo).
Ik vind het echt enorm K*T voor je dat het zo loopt. Had het je zo gegund dat het wel goed zou komen. Jij (off all people) verdient echt iemand die voor je gaat en die jouw lieve karakter in alle aspecten kan waarderen (en daar ook voor kan gaan). De vraag is natuurlijk nu of er ooit een punt komt dat hij wel voor je kan kiezen. Helpt het traject met de psych hem over die drempel heen. Het zou natuurlijk kunnen. Het kan echter ook een andere kant opgaan. Het kan ook zijn dat het in hem zit en er niet uitgaat. Dan zit jij te 'wachten' op iets dat nooit gaat komen en vergooi je nog een heleboel tijd en vooral ook energie in iets dat geen toekomst heeft. Moeilijk hoor!!
In ieder geval dikke knuf voor jou en ik wens je vooral wijsheid de komende dagen!
@koffiekoek: sorry dat ik je topic even 'misbruik' voor een bericht aan Summerdance... Voor jou denk ik als ik het zo lees dat afstand echt even het beste is. Hij staat nog helemaal aan het begin van zijn traject en als ik het zo inschat is hij daar niet in twee maanden mee klaar. Jij leeft je leven, hij doet zijn ding en (ik weet dooddoener) maar als jullie echt voor elkaar bestemd zijn, dan vinden jullie elkaar weer op het moment dat het allemaal wat makkelijker is en beter kan gaan. En als jij in de tussentijd een andere Prins op het Witte Paard tegenkomt... ook goed
Het is wel een topic dat ons weet te triggeren he? Muis was hier ook al
Zou willen vragen hoe het met je is maar dat heb ik in grote lijnen natuurlijk wel gelezen hieronder. Weet niet of je mijn reactie ook gelezen hebt.... ook toch weer naar elkaar toegetrokken en nu definitief over. Dat wat je zegt over dat brood en de kruimels is natuurlijk nog steeds van toepassing he?! Maarja...wanneer weet je nou dat iemand het brood is. Dat blijft lastig!
Ik weet wel dat ik er voor mezelf inmiddels echt uit ben dat mijn ex echt kruimels is en dat ik meer en beter verdien. Mijn punt voelt deze keer ook echt heel definitief (en dat voelt niet alleen zo, dat is ook zo).
Ik vind het echt enorm K*T voor je dat het zo loopt. Had het je zo gegund dat het wel goed zou komen. Jij (off all people) verdient echt iemand die voor je gaat en die jouw lieve karakter in alle aspecten kan waarderen (en daar ook voor kan gaan). De vraag is natuurlijk nu of er ooit een punt komt dat hij wel voor je kan kiezen. Helpt het traject met de psych hem over die drempel heen. Het zou natuurlijk kunnen. Het kan echter ook een andere kant opgaan. Het kan ook zijn dat het in hem zit en er niet uitgaat. Dan zit jij te 'wachten' op iets dat nooit gaat komen en vergooi je nog een heleboel tijd en vooral ook energie in iets dat geen toekomst heeft. Moeilijk hoor!!
In ieder geval dikke knuf voor jou en ik wens je vooral wijsheid de komende dagen!
@koffiekoek: sorry dat ik je topic even 'misbruik' voor een bericht aan Summerdance... Voor jou denk ik als ik het zo lees dat afstand echt even het beste is. Hij staat nog helemaal aan het begin van zijn traject en als ik het zo inschat is hij daar niet in twee maanden mee klaar. Jij leeft je leven, hij doet zijn ding en (ik weet dooddoener) maar als jullie echt voor elkaar bestemd zijn, dan vinden jullie elkaar weer op het moment dat het allemaal wat makkelijker is en beter kan gaan. En als jij in de tussentijd een andere Prins op het Witte Paard tegenkomt... ook goed
vrijdag 11 januari 2008 om 17:02
@ Ikke, haai meis, leuk je weer te lezen, al zijn de omstandigheden wat minder.
Ik moet je zeggen dat we samen wel het gevoel hebben dat we eruit komen.
Ben met hem meegeweest naar zijn psych en daar hoorde ik toch wel een waar woord.
Lief heeft een verleden van 35 jaar, wie zijn wij om te denken dat hij dat in een half jaar oplost?
Zeker van zijn liefde ben ik wel.
Zeker van mijn kracht om dit lange traject in te gaan momenteel nog niet (erg he)
Hebben nu even een paar dagen rust gehad, elkaar evenniet zien...hij om de dingen weer in perspectief te zetten, ik om mijn woede kwijt te kunnen, want echt ik was blij als hij belde dat hij eraan kwam maar als de deur openging wilde ik het liefst zijn ogen uitkrabben.
Ook zelf weer met psych gesproken en die haalde een stukje terug van toen we weer net bij elkaar waren.
Samenwonen.....jullie.....zet dat de eerste 2 jaar maar uit je hoofd
ga eerst maar tot elkaar komen....weer wennen aan elkaar
Maar ja wat moet je.....als je je helemaal happy voelt en HIJ aangeeft klaar te zijn voor de stap.
Ik kon niet zeggen....NEE hoor daar zijn we nog niet aan toe
Handig....ik denk het niet.
Ben nu voornamelijk boos op de situatie
Hoe in godsnaam zijn we hier nu weer in beland.
Hoe het gaat lopen ,geen idee.....iemand een glazen bolletje over?
Btw.dank je voor je lieve woorden, soms heb je dat gewoon even nodig....gek he?
Ik moet je zeggen dat we samen wel het gevoel hebben dat we eruit komen.
Ben met hem meegeweest naar zijn psych en daar hoorde ik toch wel een waar woord.
Lief heeft een verleden van 35 jaar, wie zijn wij om te denken dat hij dat in een half jaar oplost?
Zeker van zijn liefde ben ik wel.
Zeker van mijn kracht om dit lange traject in te gaan momenteel nog niet (erg he)
Hebben nu even een paar dagen rust gehad, elkaar evenniet zien...hij om de dingen weer in perspectief te zetten, ik om mijn woede kwijt te kunnen, want echt ik was blij als hij belde dat hij eraan kwam maar als de deur openging wilde ik het liefst zijn ogen uitkrabben.
Ook zelf weer met psych gesproken en die haalde een stukje terug van toen we weer net bij elkaar waren.
Samenwonen.....jullie.....zet dat de eerste 2 jaar maar uit je hoofd
ga eerst maar tot elkaar komen....weer wennen aan elkaar
Maar ja wat moet je.....als je je helemaal happy voelt en HIJ aangeeft klaar te zijn voor de stap.
Ik kon niet zeggen....NEE hoor daar zijn we nog niet aan toe
Handig....ik denk het niet.
Ben nu voornamelijk boos op de situatie
Hoe in godsnaam zijn we hier nu weer in beland.
Hoe het gaat lopen ,geen idee.....iemand een glazen bolletje over?
Btw.dank je voor je lieve woorden, soms heb je dat gewoon even nodig....gek he?
Luister nou maar gewoon naar wat ik zeg!
vrijdag 11 januari 2008 om 21:54
Haai koffiekoek...is het weer die tijd van de maand wijffie?
Pfffffffffff ken het gevoel maar al tegoed, maar ik ben er weer lekker voor een maandje vanaf hihi....
Fijn te lezen dat je eigenlijk hetzelfde denkt als ik, met ook precies dezelfde twijfel....kan en wil ik dit wel.....
Maar ben sterk van mening dat er maar 1 manier is om daarachter te komen...
ervoor gaan....hier een streep onder zetten (er is genoeg over gepraat zo ondertussen) maar met de duidelijkheid naar beide kanten dat het stopt als ik ongelukkig wordt of het gevoel heb mezelf kwijt te raken in zijn sores.
Ga maar snel slapen...U is ten slotte ook niet meer de jongste hihihihihihihihihihi
Pfffffffffff ken het gevoel maar al tegoed, maar ik ben er weer lekker voor een maandje vanaf hihi....
Fijn te lezen dat je eigenlijk hetzelfde denkt als ik, met ook precies dezelfde twijfel....kan en wil ik dit wel.....
Maar ben sterk van mening dat er maar 1 manier is om daarachter te komen...
ervoor gaan....hier een streep onder zetten (er is genoeg over gepraat zo ondertussen) maar met de duidelijkheid naar beide kanten dat het stopt als ik ongelukkig wordt of het gevoel heb mezelf kwijt te raken in zijn sores.
Ga maar snel slapen...U is ten slotte ook niet meer de jongste hihihihihihihihihihi
Luister nou maar gewoon naar wat ik zeg!
vrijdag 11 januari 2008 om 23:02
@koffiekoek: Gefeliciteerd met je verjaardag! (uurtje te vroeg..maar toch). Goed plan volgens mij om dat lekker met vriendinnetjes in de kroeg te vieren! Helpt allicht om je over de hormonen heen te tillen
Ken het gevoel hoor...eindelijk weer eens verliefd...er helemaal voor gaan...dat ook helemaal bevestigd krijgen..en dan ineens zonder waarschuwing zomaar poef weg... Dat is ook onbegrijpelijk! Ook ik was lang alleen geweest voor dit hele verhaal en wilde ook heeeeel graag geloven in een goede afloop. Vandaar ook toch weer mijn hart geopend na een paar maanden..hoop! Maarja...elk verhaal is anders
@Summerdance: Graag gedaan meis! Goed te lezen dat je er in ieder geval nog vertouwen in hebt dat jullie eruit gaan komen. Het gaat niet makkelijk worden als ik het zo lees. En dat van die ogen uitkrabben (hahah) heb het al eerder gezegd hier...soms is boos zijn makkelijker dan verdrietig! Bij jouw verhaal bekruipt me echter wel het gevoel van 'wat als liefde alleen nou niet genoeg is?'. Inderdaad maar voor jezelf een soort weegschaaltje aanhouden waar de leuke momenten nog zwaarder wegen dan de niet leuke momenten! Zolang het weegschaaltje nog de goede kant op slaat is het altijd de moeite waard om voor te vechten!!
Ken het gevoel hoor...eindelijk weer eens verliefd...er helemaal voor gaan...dat ook helemaal bevestigd krijgen..en dan ineens zonder waarschuwing zomaar poef weg... Dat is ook onbegrijpelijk! Ook ik was lang alleen geweest voor dit hele verhaal en wilde ook heeeeel graag geloven in een goede afloop. Vandaar ook toch weer mijn hart geopend na een paar maanden..hoop! Maarja...elk verhaal is anders
@Summerdance: Graag gedaan meis! Goed te lezen dat je er in ieder geval nog vertouwen in hebt dat jullie eruit gaan komen. Het gaat niet makkelijk worden als ik het zo lees. En dat van die ogen uitkrabben (hahah) heb het al eerder gezegd hier...soms is boos zijn makkelijker dan verdrietig! Bij jouw verhaal bekruipt me echter wel het gevoel van 'wat als liefde alleen nou niet genoeg is?'. Inderdaad maar voor jezelf een soort weegschaaltje aanhouden waar de leuke momenten nog zwaarder wegen dan de niet leuke momenten! Zolang het weegschaaltje nog de goede kant op slaat is het altijd de moeite waard om voor te vechten!!
zaterdag 12 januari 2008 om 09:06
hai ikke1971.. goed om te horen dat het met jou stukke beter gaat.... Met mij gaat het ook steeds beter op enkel dipjes na... Dat gevoel van koffiekoek ken ik wel... Verliefd en dan poef .. droom weg... Je wilde het zo graag geloven.. kindjes trouwen met die ene leuke kerel.... En dan blijkt die leuke kerel ineens te twijfelen.... en dan voldoe je niet helemaal aan zijn plaatje.. Enorm K.T. gevoel.... I have been there.... Maar ben nu redelijk aan het overreind krabbelen... Die vent is mij niet waard en ga dit jaar voor een kerel die mij wel 100% zie zitten ... (maar eerst goed de kat uit de boom kijken voordat ik mijn neus weer stoot.. hihi)
Nog gefeliciteerd meet je verjaardag koffiekoek!
gr Muis
ikke1971 : ben je nog lid van die club eigenlijk? ga je nog wel eens activiteiten doen?
Nog gefeliciteerd meet je verjaardag koffiekoek!
gr Muis
ikke1971 : ben je nog lid van die club eigenlijk? ga je nog wel eens activiteiten doen?
zaterdag 12 januari 2008 om 09:11
Wow...wat heftig allemaal die verhalen. Ik vind het goed dat er over en weer adviezen worden gegeven. Zo was ik ook altijd: adviezen hier en daar inwinnen om voorgoed uit die relatie-twijfel te stappen maar het gevaar is, is dat je in de adviezen alleen hoort wat je wilt horen.
Koffiekoek, ik vind dat je er mega goed mee omgaat ook al vecht je nog tegen jezelf. Ik ben als vrouw altijd degene die twijfelt in een relatie maar dat vind ik niet meer dan gezond. Als er dingen gebeuren die niet 'ok' voelen dan moet je even stilstaan waar dat aan ligt. Vergeet ook niet dat relaties ALTIJD een spiegel vormen van wie JIJ op dat moment bent. Dat heeft mij i.i.g. altijd geholpen te kijken naar mijn eigen kronkels en me te realiseren dat ik mensen aantrek die mijn binnenste weerspiegelen. Dus ik heb voornamelijk verwarrende, tegenstrijdige, vermoeiende, pijnlijke relaties gehad. Niet gek als ik bedenk dat ik me altijd al zo voelde. Op het moment dat je ZEKER weet wat je wel en niet wilt, dan verdwijnt die twijfel en kun je hem ook loslaten.
Ik heb niet echt een advies maar ik hoop dat bovenstaande een beetje helpt om je meer met jezelf bezig te houden en niet met hem. Hij triggert de bij jou al aanwezige frustratie, irritatie etc. Hij heeft het er niet in gestopt als je begrijpt wat ik bedoel.
Over glazen bollen gesproken: jullie kennen die glazen bollen met sneeuw toch? Nou...als je die heen en weer schudt dan blijft alles verwarrend. Je ziet het kerstmannetje of kerstbooom (je ware essentie) niet meer. Laat je de bol met rust dan dwarrelen de sneeuwvlokken vanzelf naar beneden en komt de ware essentie naar boven. Door te veel bezig te zijn met de relatie, of het wel goed komt of niet, je te veel verdiepen in zijn gedachten/motivaties etc. blijf je de bol heen en weer schudden en zal er nooit duidelijkheid komen. Voel eens bewust dat je het allemaal niet meer weet en dat je vrede hebt met het feit dat je het niet weet. Voel eens bewust je frustratie en irritaties en heb er vrede mee dat je dat voelt. Klinkt eenvoudig (is het ook) maar het is echt de enige manier om enige duidelijkheid te krijgen. Geduld en liefde voor jezelf zijn hier dus ook de sleutelwoorden. Geef jezelf ook stopcommando's als je in je hoofd weer bezig bent met hém ipv met jezelf.
Koffiekoek, ik vind dat je er mega goed mee omgaat ook al vecht je nog tegen jezelf. Ik ben als vrouw altijd degene die twijfelt in een relatie maar dat vind ik niet meer dan gezond. Als er dingen gebeuren die niet 'ok' voelen dan moet je even stilstaan waar dat aan ligt. Vergeet ook niet dat relaties ALTIJD een spiegel vormen van wie JIJ op dat moment bent. Dat heeft mij i.i.g. altijd geholpen te kijken naar mijn eigen kronkels en me te realiseren dat ik mensen aantrek die mijn binnenste weerspiegelen. Dus ik heb voornamelijk verwarrende, tegenstrijdige, vermoeiende, pijnlijke relaties gehad. Niet gek als ik bedenk dat ik me altijd al zo voelde. Op het moment dat je ZEKER weet wat je wel en niet wilt, dan verdwijnt die twijfel en kun je hem ook loslaten.
Ik heb niet echt een advies maar ik hoop dat bovenstaande een beetje helpt om je meer met jezelf bezig te houden en niet met hem. Hij triggert de bij jou al aanwezige frustratie, irritatie etc. Hij heeft het er niet in gestopt als je begrijpt wat ik bedoel.
Over glazen bollen gesproken: jullie kennen die glazen bollen met sneeuw toch? Nou...als je die heen en weer schudt dan blijft alles verwarrend. Je ziet het kerstmannetje of kerstbooom (je ware essentie) niet meer. Laat je de bol met rust dan dwarrelen de sneeuwvlokken vanzelf naar beneden en komt de ware essentie naar boven. Door te veel bezig te zijn met de relatie, of het wel goed komt of niet, je te veel verdiepen in zijn gedachten/motivaties etc. blijf je de bol heen en weer schudden en zal er nooit duidelijkheid komen. Voel eens bewust dat je het allemaal niet meer weet en dat je vrede hebt met het feit dat je het niet weet. Voel eens bewust je frustratie en irritaties en heb er vrede mee dat je dat voelt. Klinkt eenvoudig (is het ook) maar het is echt de enige manier om enige duidelijkheid te krijgen. Geduld en liefde voor jezelf zijn hier dus ook de sleutelwoorden. Geef jezelf ook stopcommando's als je in je hoofd weer bezig bent met hém ipv met jezelf.
zaterdag 12 januari 2008 om 09:23
@Ikke1971: dank je wel! Voel me wel weer wat beter vandaag
Het blijft inderdaad bizar wat dit soort mannen bezielt. Je op handen dragen, geen vuiltje aan de lucht en dan ineens POEF weg!
Heb jij je hart weer geopend omdat je die man zo mist of omdat je het gevoel van verliefdheid en het samenzijn met iemand weer hebt ervaren? Is een vraag die ik mezelf stel: wat mis ik nu het meest.
Het blijft inderdaad bizar wat dit soort mannen bezielt. Je op handen dragen, geen vuiltje aan de lucht en dan ineens POEF weg!
Heb jij je hart weer geopend omdat je die man zo mist of omdat je het gevoel van verliefdheid en het samenzijn met iemand weer hebt ervaren? Is een vraag die ik mezelf stel: wat mis ik nu het meest.
zaterdag 12 januari 2008 om 10:17
WOW Sensy, het is zo vreselijk waar wat je zegt.......de sneeuwbol, de verwarring, de spiegel........
Ben het zeer zelden maar hier ben ik echt even stil van.
@Ikke, we zijn ons heel erg bewust van het feit dat liefde alleen niet genoeg is
Een aantal feitjes blijven overeind staan, we willen beide verder met elkaar, hij heeft echt geprobeerd zich over zijn angst heen te zetten, maar gaf zelf aan het nu nog niet te kunnen, wel dat het iets is waar hij naartoe aan het werken is...34 jaar in 6 maanden oplossen IS ook snel, en ik.....stoer als dat ik ben wals enigzins over zijn oprechte paniek heen en zeg dat ik de relatie verbreek als ik mijn zin niet krijg.
Denk idd dat beide partijen hier niet echt slim gehandeld hebben.
Ben het zeer zelden maar hier ben ik echt even stil van.
@Ikke, we zijn ons heel erg bewust van het feit dat liefde alleen niet genoeg is
Een aantal feitjes blijven overeind staan, we willen beide verder met elkaar, hij heeft echt geprobeerd zich over zijn angst heen te zetten, maar gaf zelf aan het nu nog niet te kunnen, wel dat het iets is waar hij naartoe aan het werken is...34 jaar in 6 maanden oplossen IS ook snel, en ik.....stoer als dat ik ben wals enigzins over zijn oprechte paniek heen en zeg dat ik de relatie verbreek als ik mijn zin niet krijg.
Denk idd dat beide partijen hier niet echt slim gehandeld hebben.
Luister nou maar gewoon naar wat ik zeg!
zaterdag 12 januari 2008 om 12:27
@Koffiekoek: Eerst naar de sportschool en dan aan de taart?? Meeste mensen doen het andersom..haha..! Vind het knap om te lezen dat je voor jezelf kunt benoemen dat je geen ruimte meer hebt voor situaties die energie kosten en dat je ook weet waar die oorsprong ligt. Het maakt je sterker! Ga je nog wel iets doen met zijn mail?
Enne...klopt idd..ik wordt dit jaar 37.
@Muis: Lang genoeg geduurd nu noor met die vent! Niet meer in terugvallen hoor..zoals Koffiekoek zo mooi zei 'het zijn situaties die alleen maar energie kosten'. Voor jou wordt het tijd om weer dingen te doen die energie opleveren!
En nee, dat bootje was de enige activiteit die ik ooit met NMLK gedaan heb. Daarna heb ik het weer laten verwateren. Jij nog wel meer gedaan?
@Summerdance:
Herkenbaar! Je zin niet krijgen en dan alle deuren maar dichtgooien! Ik ben daar ook goed in. En de man die mij snapt....accepteert dat niet en lacht me dan gewoon uit En helemaal waar hoor...34 jaar los je niet in 6 maanden op. Was inderdaad een mooie van de psych. Als je je weegschaaltje maar in het oog houdt Ook jij verdient namelijk die dingen die je energie opleveren!!
@Sensy:
Mooi gezegd zeg! Het rare is dat het ex vriendje woorden in die strekking ook tegen me zei toen het eenmaal echt over was. Hou nou eens op met het stellen van de 'waarom' vraag. Accepteer dingen eens hoe ze zijn. Soms zijn dingen niet rationeel uit te leggen. En de laatste zin van je post: stopwoorden als je weer eens met hem bezig bent ipv jezelf...die gaat in mijn spreukenlijstje..dat is er eentje om mezelf heeeel goed in te prenten! Thnx!
Voor mezelf...het gaat goed! Mega dip met Kerst, definitieve breuk dag voor O&N en nu op naar een nieuw jaar. Nieuwe ronde, nieuwe kansen. Hij hoort bij 2007 en daar blijft hij ook. Vind dat nog steeds jammer, maar het accepteren is wel begonnen! Postief: mijn baan op detacheringsbasis wordt een vaste baan, gister weekendje milaan geboekt met drie vriendinnetjes (die ik ook vorig jaar op vakantie pas heb leren kennen) en dat zijn twee dingen waar ik op het moment echt veel energie van krijg!
Enne...klopt idd..ik wordt dit jaar 37.
@Muis: Lang genoeg geduurd nu noor met die vent! Niet meer in terugvallen hoor..zoals Koffiekoek zo mooi zei 'het zijn situaties die alleen maar energie kosten'. Voor jou wordt het tijd om weer dingen te doen die energie opleveren!
En nee, dat bootje was de enige activiteit die ik ooit met NMLK gedaan heb. Daarna heb ik het weer laten verwateren. Jij nog wel meer gedaan?
@Summerdance:
Herkenbaar! Je zin niet krijgen en dan alle deuren maar dichtgooien! Ik ben daar ook goed in. En de man die mij snapt....accepteert dat niet en lacht me dan gewoon uit En helemaal waar hoor...34 jaar los je niet in 6 maanden op. Was inderdaad een mooie van de psych. Als je je weegschaaltje maar in het oog houdt Ook jij verdient namelijk die dingen die je energie opleveren!!
@Sensy:
Mooi gezegd zeg! Het rare is dat het ex vriendje woorden in die strekking ook tegen me zei toen het eenmaal echt over was. Hou nou eens op met het stellen van de 'waarom' vraag. Accepteer dingen eens hoe ze zijn. Soms zijn dingen niet rationeel uit te leggen. En de laatste zin van je post: stopwoorden als je weer eens met hem bezig bent ipv jezelf...die gaat in mijn spreukenlijstje..dat is er eentje om mezelf heeeel goed in te prenten! Thnx!
Voor mezelf...het gaat goed! Mega dip met Kerst, definitieve breuk dag voor O&N en nu op naar een nieuw jaar. Nieuwe ronde, nieuwe kansen. Hij hoort bij 2007 en daar blijft hij ook. Vind dat nog steeds jammer, maar het accepteren is wel begonnen! Postief: mijn baan op detacheringsbasis wordt een vaste baan, gister weekendje milaan geboekt met drie vriendinnetjes (die ik ook vorig jaar op vakantie pas heb leren kennen) en dat zijn twee dingen waar ik op het moment echt veel energie van krijg!
zaterdag 12 januari 2008 om 12:54
zaterdag 12 januari 2008 om 17:46
Natuurlijk heb ik ook bijna hetzelfde verhaal..Hij wist dat ik even genoeg had van mannen maar hij ging mij gewoon opzoeken waar ik liep met de honden, toen vroeg hij daarna op msn...Zou je mij beter willen leren kennen, en ik dacht ...zie je weer...een man waar ik niet op val...die is wel serieus...Toen toch ergens 2 weken later afgesproken waar een vriend van ons optrad en de vonken sprongen eraf al hebben wij dat wel op msn aan elkaar verteld...Nou toen was het geweldig...tot na 2 weken elkaar heel veel zien, hij twijfelde ...Nou om een lang verhaal kort te maken, dit ging 3x zo, ik kapte er vaak mee maar dan kwamen de lieve dingen en het verhaal dat hij zoo verliefd was en niet wist wat hij er mee moest...daar ging ik weer....Ik ben zelfs nog een weekend met hem weg geweest wat supergeweldig was omdat het uit was en hij dus geen angst had. Daarna kwam het toch weer aan, wat een energie heeft dit gevreten...5 weken geleden de knoop doorgehakt en nu heeft hij gisteren voor het eerst toegegeven dat hij me leuk vindt maar misschien toch niet leuk genoeg en dat hij aan t daten is via internet....hoe hard het ook klonk, ik wist dit al en nu kan ik echt weer door, al voel ik me de hele dag niet zo geweldig .Gelukkig ga ik vanavond Amsterdam op stelten zetten met mijn nichtje...misschien gaat afleiding heel goed zijn voor mij....
zaterdag 12 januari 2008 om 19:03
hai ikke1971@ inderdaad mijn ex vent hoort ook bij 2007... Ik heb er veel verrdiet van gehad maar meer hoe het is gegaan en dat de droom weg is.... IK ben zit weer lekkerder in mijn vel... Ik kan ook niet meer terugvallen.. Contact is helemaal verbroken... We hebben al 3 maanden geen contact gehad... Ook het beste!
Activiteiten heb ik ook niet meer gedaan... Ik was te druk met ex bezig hahaha... Misschien dit jaar weer lid worden.. Vond het wel geslaagd! die dag!
Maar waar ben je op vakantie geweest? wat leuk dat je daar 3 vriendinnen aan hebt overgehouden... Leuk hoor dat je naar Milaan gaat... super!
Activiteiten heb ik ook niet meer gedaan... Ik was te druk met ex bezig hahaha... Misschien dit jaar weer lid worden.. Vond het wel geslaagd! die dag!
Maar waar ben je op vakantie geweest? wat leuk dat je daar 3 vriendinnen aan hebt overgehouden... Leuk hoor dat je naar Milaan gaat... super!
