
Wat bezielt deze man?!
dinsdag 15 januari 2008 om 23:57
@Summerdance: Wat klink je sterk! Je bent gegroeid in het laatste half jaar! Daar kan je trots op zijn! Het lijkt ook of de paar dagen afstand en de paar dagen daarna waarin jullie gewoon samen waren zonder de heavy gesprekken je goed heeft gedaan. Ik hoop dat jullie deze modus een beetje vast weten te houden. You Go Girl!
@Koffiekoek: Je zegt dat jullie weer on speaking terms zijn. Heb je hem ook alweer gezien? En dat je nog even de boot afhoudt.... als vertrouwen eenmaal een deuk heeft, heeft dat tijd nodig om weer uit te deuken. Neem zoveel tijd als je nodig hebt om voor jezelf op een rijtje te krijgen wat JIJ wilt, niet wat hij wil. Wat kan jij aan. Ik ben mijn eigen grenzen veel te ver overgegaan dit afgelopen jaar (verder dan ik aankon) en heb daar heel hard van geleerd - althans..dat hoop ik -.
@Koffiekoek: Je zegt dat jullie weer on speaking terms zijn. Heb je hem ook alweer gezien? En dat je nog even de boot afhoudt.... als vertrouwen eenmaal een deuk heeft, heeft dat tijd nodig om weer uit te deuken. Neem zoveel tijd als je nodig hebt om voor jezelf op een rijtje te krijgen wat JIJ wilt, niet wat hij wil. Wat kan jij aan. Ik ben mijn eigen grenzen veel te ver overgegaan dit afgelopen jaar (verder dan ik aankon) en heb daar heel hard van geleerd - althans..dat hoop ik -.
woensdag 16 januari 2008 om 01:02
quote:Summerdance schreef op 15 januari 2008 @ 16:31:
@Hoppetee, erg he...het constante gevoel hebben dat je het voor elkaar bent en het niet 100% kunnen krijgen.
Waar is hij nu niet klaar voor als ik vragen mag?
Een relatie, samenwonen, elkaar elke dag zien, das nogal een verschil
Toen Summerman en ik een half jaar geleden uit elkaar gingen was hij nog niet klaar voor een relatie, dat is hij nu wel, dat hebben we nu ook, hij zit in mijn leven , ik in het zijne
De volgende hobbel die hij moet nemen is het samewonen, dat wil hij wel alleen nu nog te vroeg.
Ik zet mijn leven dus niet in de wacht maar laat hem wel even zijn gang gaan.
Zeker na afgelopen week weet ik dat dit het doel is wat we beide willen bereiken.
Hoop snel te lezen hoe het met je gaat!
@koffiekoek, ik vind je zo ontzettend sterk en dapper, maar ben je soms niet heel even bang dat je misschien iets heel moois misloopt als je zo definitief alle deuren dichtgooit....zou er een tussenweg zijn waarbij jij je grenzen behoud maar er ook ruimte is voor de ander?
(zo dan.....en dit is de vraag die me nu al maanden bezighoudt, wat bereik je met strak vasthouden als je je er zelf ook niet helemaal lekker bij voelt?
Ben benieuwd naar alle adviezen
Hey summerdance,
Hij denkt nu nog niet klaar te zijn voor onze relatie... We hebben afgelopen zomer een relatie gehad van 5 maanden. Begon al lastig omdat we beiden eigenlijk niet zaten te wachten op een relatie. Maar al snel konden we er niet omheen zeg maar. Door allerlei omstandigheden woonden we al snel praktisch samen. Niet echt een bewuste keuze maar het liep zo. In die vijf maanden is er veel gebeurd wat zijn weerslag had op mij. Hier kon hij moeilijk mee omgaan en daardoor is het uiteindelijk geklapt. Hij was als de dood zijn vrijheid kwijt te raken en sloot zich meer en meer af, waardoor ik natuurlijk erg gefrustreerd raakte. Ik heb hem toen min of meer geforceerd het uit te maken. Nu zijn we elkaar dus ruim een maand geleden weer tegen gekomen en na een goed gesprek bleek dat ik hem erg gekwetst had door hem van me weg te jagen (in zijn ogen). Eigenlijk zijn we sinds dat gesprek weer min of meer samen, maar hij lijkt nu wel meer gesloten dan ooit. Ik probeer hem zo vrij mogelijk te laten en bijna al het initiatief om elkaar te zien kwam van hem. Maar zodra ik iets voorstel dan schiet ie erin. Het is nu echt de ene keer wil hij wel, de andere keer niet, dan heeft ie weer ruimte nodig en tijd voor zichzelf en noem maar op. Maar als hij me wel wil zien dan moet ik ook naar hem toe komen. Ik probeer mijun grenzen aan te geven maar het vreet energie op deze manier. Hij heeft al meerdere keren aangegeven dat ik te dichtbij kom en dat hij dat dus heel erg eng vind. En nu zegt hij dus dat hij niet weet of hij wel klaar is voor me. Ik vind het vervelend voor hem dat hij zo in de war is en probeer hem er dan ook van te overtuigen dat ik van hem hou en alleen hem wil, maar dat wil er dus niet in. En ik ben bang dat als ik hier mee doorga, ik straks net zo in de war ben.
Sorry voor deze egopost op koffiekoeks topic trouwens... ook niet echt netjes..
@Hoppetee, erg he...het constante gevoel hebben dat je het voor elkaar bent en het niet 100% kunnen krijgen.
Waar is hij nu niet klaar voor als ik vragen mag?
Een relatie, samenwonen, elkaar elke dag zien, das nogal een verschil
Toen Summerman en ik een half jaar geleden uit elkaar gingen was hij nog niet klaar voor een relatie, dat is hij nu wel, dat hebben we nu ook, hij zit in mijn leven , ik in het zijne
De volgende hobbel die hij moet nemen is het samewonen, dat wil hij wel alleen nu nog te vroeg.
Ik zet mijn leven dus niet in de wacht maar laat hem wel even zijn gang gaan.
Zeker na afgelopen week weet ik dat dit het doel is wat we beide willen bereiken.
Hoop snel te lezen hoe het met je gaat!
@koffiekoek, ik vind je zo ontzettend sterk en dapper, maar ben je soms niet heel even bang dat je misschien iets heel moois misloopt als je zo definitief alle deuren dichtgooit....zou er een tussenweg zijn waarbij jij je grenzen behoud maar er ook ruimte is voor de ander?
(zo dan.....en dit is de vraag die me nu al maanden bezighoudt, wat bereik je met strak vasthouden als je je er zelf ook niet helemaal lekker bij voelt?
Ben benieuwd naar alle adviezen
Hey summerdance,
Hij denkt nu nog niet klaar te zijn voor onze relatie... We hebben afgelopen zomer een relatie gehad van 5 maanden. Begon al lastig omdat we beiden eigenlijk niet zaten te wachten op een relatie. Maar al snel konden we er niet omheen zeg maar. Door allerlei omstandigheden woonden we al snel praktisch samen. Niet echt een bewuste keuze maar het liep zo. In die vijf maanden is er veel gebeurd wat zijn weerslag had op mij. Hier kon hij moeilijk mee omgaan en daardoor is het uiteindelijk geklapt. Hij was als de dood zijn vrijheid kwijt te raken en sloot zich meer en meer af, waardoor ik natuurlijk erg gefrustreerd raakte. Ik heb hem toen min of meer geforceerd het uit te maken. Nu zijn we elkaar dus ruim een maand geleden weer tegen gekomen en na een goed gesprek bleek dat ik hem erg gekwetst had door hem van me weg te jagen (in zijn ogen). Eigenlijk zijn we sinds dat gesprek weer min of meer samen, maar hij lijkt nu wel meer gesloten dan ooit. Ik probeer hem zo vrij mogelijk te laten en bijna al het initiatief om elkaar te zien kwam van hem. Maar zodra ik iets voorstel dan schiet ie erin. Het is nu echt de ene keer wil hij wel, de andere keer niet, dan heeft ie weer ruimte nodig en tijd voor zichzelf en noem maar op. Maar als hij me wel wil zien dan moet ik ook naar hem toe komen. Ik probeer mijun grenzen aan te geven maar het vreet energie op deze manier. Hij heeft al meerdere keren aangegeven dat ik te dichtbij kom en dat hij dat dus heel erg eng vind. En nu zegt hij dus dat hij niet weet of hij wel klaar is voor me. Ik vind het vervelend voor hem dat hij zo in de war is en probeer hem er dan ook van te overtuigen dat ik van hem hou en alleen hem wil, maar dat wil er dus niet in. En ik ben bang dat als ik hier mee doorga, ik straks net zo in de war ben.
Sorry voor deze egopost op koffiekoeks topic trouwens... ook niet echt netjes..
woensdag 16 januari 2008 om 19:26
@hoppetee: geen enkel probleem hoor, gebruik gerust mijn topic om je verhaal te vertellen! 
@summerdance: ik zou de grens trekken op het moment dat jij voelt dat je aan samenwonen toe bent. Als het nu nog niet helemaal goed voelt mag je gerust de grens een beetje opschuiven toch? Zolang je je grenzen maar in de gaten houdt en je gevoel blijft volgen (of het nog allemaal goed voelt: zo niet, dan is het tijd om aktie te ondernemen). Ik denk dat het wel heel goed is dat je aan summerman je grens hebt aangegeven! Is duidelijk naar hem.
@kwikzilver: ben wel heel benieuwd hoe jouw kwikman met jouw twijfels is omgegaan... Misschien heeft hij nog tips voor mij!
Het is jou dus nooit helemaal duidelijk waar die twijfels door veroorzaakt werden?

@summerdance: ik zou de grens trekken op het moment dat jij voelt dat je aan samenwonen toe bent. Als het nu nog niet helemaal goed voelt mag je gerust de grens een beetje opschuiven toch? Zolang je je grenzen maar in de gaten houdt en je gevoel blijft volgen (of het nog allemaal goed voelt: zo niet, dan is het tijd om aktie te ondernemen). Ik denk dat het wel heel goed is dat je aan summerman je grens hebt aangegeven! Is duidelijk naar hem.
@kwikzilver: ben wel heel benieuwd hoe jouw kwikman met jouw twijfels is omgegaan... Misschien heeft hij nog tips voor mij!
Het is jou dus nooit helemaal duidelijk waar die twijfels door veroorzaakt werden?
woensdag 16 januari 2008 om 19:46
quote:koffiekoek schreef op 16 januari 2008 @ 19:26:
@kwikzilver: ben wel heel benieuwd hoe jouw kwikman met jouw twijfels is omgegaan... Misschien heeft hij nog tips voor mij!
Het is jou dus nooit helemaal duidelijk waar die twijfels door veroorzaakt werden?
Kwikman was gewoon geduldig... .in het begin van de relatie heb ik ook al een poosje gesparteld (vind je wel leuk maar geloof niet dat dit het nou is) en toen heeft hij me de tijd gegeven. Na een half jaar toch echt serieus waren mijn twijfels steeds terugkerend, en het steeds proberen weg te drukken (wat ik deed) werkte dus niet.
Op een gegeven moment gaf hij wel aan dat het hem veel energie kostte en onzeker maakte, en dat hij niet wist hoe lang hij dat nog vol ging houden. En dat maakte mij dan weer bang: 'oei, het is menens... ik kan hem ook nog kwijtraken omdat híj dit niet meer wil'.
Toen ik het in october uit had gemaakt was hij gebroken. Hij wilde me terug, was zo gelukkig met mij.... het raakte me wel en niet. Wel omdat ik zijn pijn zag en dat me verdriet deed, het raakte niet omdat ik op dat moment ook voelde dat die druk van mijn schouders af was en me dus 'opgelucht' voelde. En ja, na 2 weken kwam het weer goed... ik weet ook niet echt waarom...had me vlak daarvoor bedacht dat het al begon te wennen, weer alleen en dat het ook goed was....maar mét hem is gewoon nog leuker.
Oorzaak van de twijfel: tja van alles. Maar ik denk voornamelijk mijn leeftijd (35) en kinderwens, waardoor ik mijzelf een hele hoge druk opleg 'dit móet m zijn, de man waar ik kinderen mee krijg en de rest van mijn leven mee ga delen'. Kortom voor mij voelde het hebben van een relatie al als een committment voor een huwelijk en een leven. En dat is nogal wat, na een paar maanden....
De gesprekken met de psychologe hebben mij echt geholpen (ik ga niet vertellen wat we hebben gedaan, dat is prive en het is niet gezegd dat voor een ander hetzelfde traject zin heeft) en nu hebben kwik-man en ik het leuker dan ooit. Ik geloof dat ik nu pas écht verliefd begin te worden. En nu praten we soms over samenwonen en het benauwt me helemaal niet. Maar ik doe het wel rustig aan....eerst voelen, dan pas beslissen.
mmm toch weer een heel verhaal....
@kwikzilver: ben wel heel benieuwd hoe jouw kwikman met jouw twijfels is omgegaan... Misschien heeft hij nog tips voor mij!
Het is jou dus nooit helemaal duidelijk waar die twijfels door veroorzaakt werden?
Kwikman was gewoon geduldig... .in het begin van de relatie heb ik ook al een poosje gesparteld (vind je wel leuk maar geloof niet dat dit het nou is) en toen heeft hij me de tijd gegeven. Na een half jaar toch echt serieus waren mijn twijfels steeds terugkerend, en het steeds proberen weg te drukken (wat ik deed) werkte dus niet.
Op een gegeven moment gaf hij wel aan dat het hem veel energie kostte en onzeker maakte, en dat hij niet wist hoe lang hij dat nog vol ging houden. En dat maakte mij dan weer bang: 'oei, het is menens... ik kan hem ook nog kwijtraken omdat híj dit niet meer wil'.
Toen ik het in october uit had gemaakt was hij gebroken. Hij wilde me terug, was zo gelukkig met mij.... het raakte me wel en niet. Wel omdat ik zijn pijn zag en dat me verdriet deed, het raakte niet omdat ik op dat moment ook voelde dat die druk van mijn schouders af was en me dus 'opgelucht' voelde. En ja, na 2 weken kwam het weer goed... ik weet ook niet echt waarom...had me vlak daarvoor bedacht dat het al begon te wennen, weer alleen en dat het ook goed was....maar mét hem is gewoon nog leuker.
Oorzaak van de twijfel: tja van alles. Maar ik denk voornamelijk mijn leeftijd (35) en kinderwens, waardoor ik mijzelf een hele hoge druk opleg 'dit móet m zijn, de man waar ik kinderen mee krijg en de rest van mijn leven mee ga delen'. Kortom voor mij voelde het hebben van een relatie al als een committment voor een huwelijk en een leven. En dat is nogal wat, na een paar maanden....
De gesprekken met de psychologe hebben mij echt geholpen (ik ga niet vertellen wat we hebben gedaan, dat is prive en het is niet gezegd dat voor een ander hetzelfde traject zin heeft) en nu hebben kwik-man en ik het leuker dan ooit. Ik geloof dat ik nu pas écht verliefd begin te worden. En nu praten we soms over samenwonen en het benauwt me helemaal niet. Maar ik doe het wel rustig aan....eerst voelen, dan pas beslissen.
mmm toch weer een heel verhaal....
woensdag 16 januari 2008 om 20:35
@kwikzilver: hartstikke bedankt voor je reaktie!! Je verhaal lijkt wel erg op dat van mijn ex!
Tja, mijn liefdesleven was niet om over naar huis te schrijven en ik ben bewust een tijdje alleen geweest om de boel op orde te brengen.Ik vind het wel heel fijn voor je toch de rust bij kwikman hebt gevonden, want het lijkt me voor jezelf toch ook erg lastig hoor. En het pleit echt voor je dat je er zo bewust mee aan de slag bent gegaan!
Tja, mijn liefdesleven was niet om over naar huis te schrijven en ik ben bewust een tijdje alleen geweest om de boel op orde te brengen.Ik vind het wel heel fijn voor je toch de rust bij kwikman hebt gevonden, want het lijkt me voor jezelf toch ook erg lastig hoor. En het pleit echt voor je dat je er zo bewust mee aan de slag bent gegaan!
donderdag 17 januari 2008 om 18:11
@koffiekoek, tsja, daar wringt hem nou juist een beetje de schoen
Ik WAS aan samenwonen toe...hij ook dacht ik maar na een paar weken crisis ben ook ik tot de conclusie gekomen dat nu samenwonen een soort haat liefde verhouding zou creeeren.
Simpelweg omdat er nog een stukje onopgelost is uit zijn verleden
Maar ja, soms weet ik zeker dat wat ik doe goed is, we genieten weer van elkaar de rust komt weer terug, maar soms bekruipt me het gevoel dat ik me een beetje in deze toestand heb laten manouvreren snappie
Overal hoor je, Blijf bij je principes, hou vast aan je grens dat ik soms denk....ben ik nou zo zwak en zet ik mezelf nu weer helemaal aan de kant?
Dan hoor ik weer dat hij bij de psych is geweest en dan denk ik weer...tsja, hij is er wel mee bezig dus afwachten maar even....
Ik vind trouwens het zinnetje ik hou de deur nog dicht maar zonder de 7 sloten mooi gezegd.
Knap van je!!!
@ Hoppetee, als hij echt zegt niet klaar te zijn voor een relatie....wat hebben jullie nu dan?
Iemand ervan overtuigen dat het WEL leuk is om een relatie te hebben is een zinloze actie (hoe erg ik het ook begrijp...been there done that met Summerman)
Pas toen ik echt weg was is hij zich gaan realiseren dat een relatie hebben met mij dus idd wel erg leuk was.
En nu...tsja we zijn er nog niet maar we komen er wel...
Ik maak altijd allen wat grotere stappen dan Summerman...soms leuk, en soms botst dat....
XxX
Ik WAS aan samenwonen toe...hij ook dacht ik maar na een paar weken crisis ben ook ik tot de conclusie gekomen dat nu samenwonen een soort haat liefde verhouding zou creeeren.
Simpelweg omdat er nog een stukje onopgelost is uit zijn verleden
Maar ja, soms weet ik zeker dat wat ik doe goed is, we genieten weer van elkaar de rust komt weer terug, maar soms bekruipt me het gevoel dat ik me een beetje in deze toestand heb laten manouvreren snappie
Overal hoor je, Blijf bij je principes, hou vast aan je grens dat ik soms denk....ben ik nou zo zwak en zet ik mezelf nu weer helemaal aan de kant?
Dan hoor ik weer dat hij bij de psych is geweest en dan denk ik weer...tsja, hij is er wel mee bezig dus afwachten maar even....
Ik vind trouwens het zinnetje ik hou de deur nog dicht maar zonder de 7 sloten mooi gezegd.
Knap van je!!!
@ Hoppetee, als hij echt zegt niet klaar te zijn voor een relatie....wat hebben jullie nu dan?
Iemand ervan overtuigen dat het WEL leuk is om een relatie te hebben is een zinloze actie (hoe erg ik het ook begrijp...been there done that met Summerman)
Pas toen ik echt weg was is hij zich gaan realiseren dat een relatie hebben met mij dus idd wel erg leuk was.
En nu...tsja we zijn er nog niet maar we komen er wel...
Ik maak altijd allen wat grotere stappen dan Summerman...soms leuk, en soms botst dat....
XxX
Luister nou maar gewoon naar wat ik zeg!
vrijdag 18 januari 2008 om 15:00
quote:koffiekoek schreef op 16 januari 2008 @ 20:35:
Ik blijf heel voorzichtig (noem het ook wel wantrouwend) en wacht "geduldig" af hoe het zich zal ontrafelen. Meer kan ik gewoon niet doen. Mijn angst is dat ik te horen krijg dat ik het toch niet voor hem blijk te zijn (auw!!), dus ik scherm mezelf wel af maar ik heb de deur niet (meer) met 7 sloten op slot gedaan
Héél verstandig. Wél jezelf beschermen, níet alle sloten erop. De bal ligt bij hem!
Ik blijf heel voorzichtig (noem het ook wel wantrouwend) en wacht "geduldig" af hoe het zich zal ontrafelen. Meer kan ik gewoon niet doen. Mijn angst is dat ik te horen krijg dat ik het toch niet voor hem blijk te zijn (auw!!), dus ik scherm mezelf wel af maar ik heb de deur niet (meer) met 7 sloten op slot gedaan
Héél verstandig. Wél jezelf beschermen, níet alle sloten erop. De bal ligt bij hem!
maandag 21 januari 2008 om 18:00
Haai iedereen, hoe is het?
Hier een goed weekend gehad met Summerman, de rust lijkt wedergekeerd
Merk wel dat ik soms compleet uit het niets boos wordt, gelukkig snapt hij dat, laat me even razen en kussen het dan weer af.
Woensdag gaat hij een weekje wintersporten met zijn broer, moet zeggen dat voelt wel goed, want ik merk dat we na deze crisis toestand heel erg geneigd zijn elkaar op te zoeken, wat goed is natuurlijk maar een weekje ff zonder elkaar lijkt ook wel prima.
Kortom, de druk is van de ketel,de rest is er nog.
Liefs,Summer
Hier een goed weekend gehad met Summerman, de rust lijkt wedergekeerd
Merk wel dat ik soms compleet uit het niets boos wordt, gelukkig snapt hij dat, laat me even razen en kussen het dan weer af.
Woensdag gaat hij een weekje wintersporten met zijn broer, moet zeggen dat voelt wel goed, want ik merk dat we na deze crisis toestand heel erg geneigd zijn elkaar op te zoeken, wat goed is natuurlijk maar een weekje ff zonder elkaar lijkt ook wel prima.
Kortom, de druk is van de ketel,de rest is er nog.
Liefs,Summer
Luister nou maar gewoon naar wat ik zeg!
dinsdag 22 januari 2008 om 19:05
Hey Summerdance,
Leuk om zo'n positieve posting van je te lezen
Hij weekje skieen en jij leuke dingen doen met vriendinnetjes kan alleen maar goed zijn toch? En zeker na de snelkookpan waar jullie even in zaten!
Blij dat 'de rest' toch sterk genoeg blijkt!
En hoest idd met koffiekoek?? Krijgt jullie contact alweer vaste vorm of hou je nog afstand?
Hier geen nieuws..boek is echt dicht..weekend wel een verdrietige dag gehad (toch nog...) maar dat mag. Het krijgt een plekje, maar dat gaat langzaam blijkbaar...
Grtz
Ikke
Leuk om zo'n positieve posting van je te lezen

Hij weekje skieen en jij leuke dingen doen met vriendinnetjes kan alleen maar goed zijn toch? En zeker na de snelkookpan waar jullie even in zaten!
Blij dat 'de rest' toch sterk genoeg blijkt!
En hoest idd met koffiekoek?? Krijgt jullie contact alweer vaste vorm of hou je nog afstand?
Hier geen nieuws..boek is echt dicht..weekend wel een verdrietige dag gehad (toch nog...) maar dat mag. Het krijgt een plekje, maar dat gaat langzaam blijkbaar...
Grtz
Ikke
dinsdag 22 januari 2008 om 20:29
Ben er weer
Leuk weer iets van jullie te horen!
Goed nieuws dus Summer. Blij te horen en ik hoop dat jullie langzaam aan in een rustiger vaarwater terecht komen.
@ Ikke: is ook heel logisch dat je zo nu en dan nog een verdrietige dag hebt, want bij relaties zoals de jouwe (en van de rest.. ) is er altijd een onbevredigend gevoel. Als je nu op elkaar uitgekeken bent of de koek is op, dan is een breuk beter te accepteren en dan ben je er ook sneller overheen volgens mij.
Grtz Koffiekoek

Goed nieuws dus Summer. Blij te horen en ik hoop dat jullie langzaam aan in een rustiger vaarwater terecht komen.
@ Ikke: is ook heel logisch dat je zo nu en dan nog een verdrietige dag hebt, want bij relaties zoals de jouwe (en van de rest.. ) is er altijd een onbevredigend gevoel. Als je nu op elkaar uitgekeken bent of de koek is op, dan is een breuk beter te accepteren en dan ben je er ook sneller overheen volgens mij.
Grtz Koffiekoek
dinsdag 22 januari 2008 om 21:13
Lief koffiekoekje, ik heb alleen de 1e pagina van je topic gelezen en wieweet schrijf ik nu iets wat al aan de orde is geweest.
Wat ik niet erg begrijp is waarom je bij iemand blijft die een naar gevoel van je zegt te krijgen.
Heb je zelf ook enige idee waarom hij dat bij je krijgt en wat dit betekent?
Wat ik niet erg begrijp is waarom je bij iemand blijft die een naar gevoel van je zegt te krijgen.
Heb je zelf ook enige idee waarom hij dat bij je krijgt en wat dit betekent?
dinsdag 22 januari 2008 om 21:30
Vervelende situatie. mijn analyse is heel eenvoudig. Ik denk dat hij jou erg leuk vindt en dat dat precies is wat de klem wordt.
In eerste instantie was het vrijblijvend en weet hij dat het zo afgelopen kan zijn. Naarmate je elkaar beter leert kennen en het vaster wordt, wordt die kans kleiner en heb je het zelf ook niet meer in de hand (I've been there) en dat is heel lastig om die drempel over te stappen als je al eens echt belazerd bent en haar echt leuk vindt.
Ik zie het aan mezelf, relaties met vrouwen die ik echt heel erg leuk vind, mislukken steeds weer. Met vrouwen die me matig interesseren, gaat het iedere keer goed alleen heb ik er dan zelf na korte tijd genoeg van en trek de stekker eruit.
Soort Catch 22 - lol
In eerste instantie was het vrijblijvend en weet hij dat het zo afgelopen kan zijn. Naarmate je elkaar beter leert kennen en het vaster wordt, wordt die kans kleiner en heb je het zelf ook niet meer in de hand (I've been there) en dat is heel lastig om die drempel over te stappen als je al eens echt belazerd bent en haar echt leuk vindt.
Ik zie het aan mezelf, relaties met vrouwen die ik echt heel erg leuk vind, mislukken steeds weer. Met vrouwen die me matig interesseren, gaat het iedere keer goed alleen heb ik er dan zelf na korte tijd genoeg van en trek de stekker eruit.
Soort Catch 22 - lol
woensdag 23 januari 2008 om 07:09
@ koffiekoek, ik vind je dapper en sterk overkomen!
Ben plaatsvervangend trots op je, je laat hem weer toe maar blijft bij jezelf.
Goed hoor!!!
Ik denk dat je het goed aanpakt, laat maak kijken hoe het loopt, verwacht alsjeblieft niet dat al zijn problemen opgelost zijn na een paar psych bezoeken, dat is een lang proces.
Goed dus dat je het een paar maanden tijd geeft.
MAAR, blijf bij jezelf, als je je niet lekker voelt wel zeggen hoor tegen hem, niet om hem te beschermen jezlef wegcijferen.
Hier lijkt het te werken hihi, voel me goed, rustig en denk dat de snelkookpan weer in de kast staat.
Hou je ons op de hoogte.
Knuffel van Summer
Ben plaatsvervangend trots op je, je laat hem weer toe maar blijft bij jezelf.
Goed hoor!!!
Ik denk dat je het goed aanpakt, laat maak kijken hoe het loopt, verwacht alsjeblieft niet dat al zijn problemen opgelost zijn na een paar psych bezoeken, dat is een lang proces.
Goed dus dat je het een paar maanden tijd geeft.
MAAR, blijf bij jezelf, als je je niet lekker voelt wel zeggen hoor tegen hem, niet om hem te beschermen jezlef wegcijferen.
Hier lijkt het te werken hihi, voel me goed, rustig en denk dat de snelkookpan weer in de kast staat.
Hou je ons op de hoogte.
Knuffel van Summer
Luister nou maar gewoon naar wat ik zeg!
woensdag 23 januari 2008 om 10:58
@poezeke: waarom hij zich zo voelt is niet duidelijk. Ook niet voor hemzelf en ik voel er niets voor om het uit te gaan zitten vissen waar het vandaan komt en moeilijke gesprekken te gaan voeren. Ik denk dat we daar toch niet uitkomen (hij weet t tenslotte zelf niet eens..).
@FreekV: jouw theorie zou waar kunnen zijn (maar is dus vooralsnog onduidelijk). Hij heeft vanaf het begin van de crisis gezegd dat hij zichzelf niet snapt omdat eigenlijk alles leuk is.
Voor mij zijn zulke gevoelens van twijfel/drempels onbekend, maar ik kan me wel indenken dat iemand daarmee worstelt. Wat doe jij er zelf aan? Laat je nu de leuke vrouwen lopen en neem je met minder genoegen? Niet doen hoor!
@ Summerdance: dank je!
Het is niet altijd even makkelijk hoor en sterk ben ik ook niet altijd. Ik heb gelukkig een fijne vrienden die me steunen en bij wie ik altijd op de koffie kan komen. Afleiding is er dus altijd wel.
hahaha! Het ziet er toch wel naar uit dat het de goeie kant uit gaat voor jullie! Ik zal iig voor je duimen meid!
Hou me op de hoogte.
@FreekV: jouw theorie zou waar kunnen zijn (maar is dus vooralsnog onduidelijk). Hij heeft vanaf het begin van de crisis gezegd dat hij zichzelf niet snapt omdat eigenlijk alles leuk is.
Voor mij zijn zulke gevoelens van twijfel/drempels onbekend, maar ik kan me wel indenken dat iemand daarmee worstelt. Wat doe jij er zelf aan? Laat je nu de leuke vrouwen lopen en neem je met minder genoegen? Niet doen hoor!
@ Summerdance: dank je!

hahaha! Het ziet er toch wel naar uit dat het de goeie kant uit gaat voor jullie! Ik zal iig voor je duimen meid!
Hou me op de hoogte.
woensdag 23 januari 2008 om 20:32
Ola chico en chica's
Summerman vertrokken naar de sneeuw het rijk alleen hier.
Ben ontzettend blij dat we het hebben kunnen oplossen voor zijn vakantie
Ik ken mezelf een beetje en loslaten was me dan absoluut NIET gelukt.
Haha koffiekoek, hij verwoordde het zo en om je eerlijk te zeggen....zo WAS het ook
Je voelt de druk, wilt ervan af en gaat dus ontzettend hard proberen er vooral NIET mee bezig te zijn, en tsja dat gaat dus niet
Zeg maar eens tegen jezelf, je mag aan alles denken behalve een roze olifantjes
3x raden wat er als eerste doo je hoofd schiet
Is ook logisch hoor dat je niet altijd sterk bent (wie is dat wel) zolang je jezelf maar wel in de gaten houdt en je zelf niet ongelukkig wordt.
Heb het er zelf mat Summerman ook een aantal weken geleden over gehad, ik wil niet dat jouw verdriet het mijne wordt, ik wil naast je staan maar je moet het zelf oplossen.
Dat lijkt vooralsnog de goeie kant op te gaan.
Hebben jullie concrete afspraken gemaakt of laten jullie alles rustig op je afkomen?
Wel spannend allemaal want volgens mij heb je best de kriebels van hem
@ Freek, ik denk dat je wel een puntje hebt hoor, maar zoals ik het verhaal van koffiekoek lees, wil hij net als Summerman een jaar geleden WEL heel graag blij en gelukkig maar weet ff niet hoe.
Laten we heel hard hopen dat de psych tot hem door kan dringen
want ik ben en blijf van mening
iedereen heeft recht op geluk, en je bent een beetje een oen als je je dat zelf ontneemt.
Ik duik op de bank met thee en koekkies!!!
Summerman vertrokken naar de sneeuw het rijk alleen hier.
Ben ontzettend blij dat we het hebben kunnen oplossen voor zijn vakantie
Ik ken mezelf een beetje en loslaten was me dan absoluut NIET gelukt.
Haha koffiekoek, hij verwoordde het zo en om je eerlijk te zeggen....zo WAS het ook
Je voelt de druk, wilt ervan af en gaat dus ontzettend hard proberen er vooral NIET mee bezig te zijn, en tsja dat gaat dus niet
Zeg maar eens tegen jezelf, je mag aan alles denken behalve een roze olifantjes
3x raden wat er als eerste doo je hoofd schiet
Is ook logisch hoor dat je niet altijd sterk bent (wie is dat wel) zolang je jezelf maar wel in de gaten houdt en je zelf niet ongelukkig wordt.
Heb het er zelf mat Summerman ook een aantal weken geleden over gehad, ik wil niet dat jouw verdriet het mijne wordt, ik wil naast je staan maar je moet het zelf oplossen.
Dat lijkt vooralsnog de goeie kant op te gaan.
Hebben jullie concrete afspraken gemaakt of laten jullie alles rustig op je afkomen?
Wel spannend allemaal want volgens mij heb je best de kriebels van hem
@ Freek, ik denk dat je wel een puntje hebt hoor, maar zoals ik het verhaal van koffiekoek lees, wil hij net als Summerman een jaar geleden WEL heel graag blij en gelukkig maar weet ff niet hoe.
Laten we heel hard hopen dat de psych tot hem door kan dringen
want ik ben en blijf van mening
iedereen heeft recht op geluk, en je bent een beetje een oen als je je dat zelf ontneemt.
Ik duik op de bank met thee en koekkies!!!
Luister nou maar gewoon naar wat ik zeg!
woensdag 23 januari 2008 om 22:48
@koffiekoek
Ik weet niet hoe oud hij is maar er zijn vrij veel mannen die ik (32) ken die dit hebben als ik in mijn omgeving kijk wie er daarvan nog single zijn. Jouw opmerking van hem dat alles leuk is, past er goed in dat is mijn gevoel ook meestal in zo'n situatie en gek genoeg dus ook precies waardoor het niet werkt (denk ik ten minste) omdat je dan niet meer in de driver's seat zit (en in je achterhoofd gegrifd staat hoe dat eerder is geeindigd).
Zelf doe ik er eigenlijk niets aan - kwestie van gewenning ook maar ergens blijft het wel knagen natuurlijk. Anderzijfs met een drukke en leuke baan (baas die alleen maar blij is als er meer uren worden gedraaid) en gezellige vriendengroep vul ik mijn tijd makkelijk. Ergens ga ik er ook van uit dat het op gegeven moment een keer wel goed gaat.
Het is bij mij meestal een soort golfbeweging, 1 of 2 meisjes die ik leuk vind en waar het dan dus mis gaat en dan weer 5 - 7 die ik eigenlijk helemaal niet leuk vind en waar ik dan meestal 1 of 2 keer mee date en dan de stekker eruit trek omdat ik ook zie dat ik ze gewoon echt niet aantrekkelijk vind en liever met mijn vrienden op stap zou zijn in die tijd.
Op een bepaald moment ben ik dan weer op het moment dat het weer tijd is voor leuke meisjes (en gek genoeg kom ik die meestal dan ook tegen) en begint het weer van voren af aan.
En therapie? ik zou er niet aan moeten denken ...
succes in ieder geval!
Ik weet niet hoe oud hij is maar er zijn vrij veel mannen die ik (32) ken die dit hebben als ik in mijn omgeving kijk wie er daarvan nog single zijn. Jouw opmerking van hem dat alles leuk is, past er goed in dat is mijn gevoel ook meestal in zo'n situatie en gek genoeg dus ook precies waardoor het niet werkt (denk ik ten minste) omdat je dan niet meer in de driver's seat zit (en in je achterhoofd gegrifd staat hoe dat eerder is geeindigd).
Zelf doe ik er eigenlijk niets aan - kwestie van gewenning ook maar ergens blijft het wel knagen natuurlijk. Anderzijfs met een drukke en leuke baan (baas die alleen maar blij is als er meer uren worden gedraaid) en gezellige vriendengroep vul ik mijn tijd makkelijk. Ergens ga ik er ook van uit dat het op gegeven moment een keer wel goed gaat.
Het is bij mij meestal een soort golfbeweging, 1 of 2 meisjes die ik leuk vind en waar het dan dus mis gaat en dan weer 5 - 7 die ik eigenlijk helemaal niet leuk vind en waar ik dan meestal 1 of 2 keer mee date en dan de stekker eruit trek omdat ik ook zie dat ik ze gewoon echt niet aantrekkelijk vind en liever met mijn vrienden op stap zou zijn in die tijd.
Op een bepaald moment ben ik dan weer op het moment dat het weer tijd is voor leuke meisjes (en gek genoeg kom ik die meestal dan ook tegen) en begint het weer van voren af aan.
En therapie? ik zou er niet aan moeten denken ...
succes in ieder geval!
donderdag 24 januari 2008 om 18:06
@FreekV: ik bedoelde ook niet dat je hiervoor in therapie moet hoor.. ;-)Wat ik eigenlijk bedoelde is waarom je niet over die drempel heen gaat, maar er telkens voor wegvlucht. Want waar ben je dan precies bang voor? Om gekwetst te worden? Pijn te voelen?
Ik zit zelf anders in elkaar namelijk: laat me niet zo gauw door angst leiden, ongeacht de gevoelens die het met zich mee zou brengen. Maar ja, dat is een keuze natuurlijk.
@summerdance: hoe bevalt t "alleen zijn" ??
Ik zit zelf anders in elkaar namelijk: laat me niet zo gauw door angst leiden, ongeacht de gevoelens die het met zich mee zou brengen. Maar ja, dat is een keuze natuurlijk.
@summerdance: hoe bevalt t "alleen zijn" ??
donderdag 24 januari 2008 om 18:34
@koffiekoek...hoe het alleen zijn bevalt.....
Boehoeoeoeoeoeoeoeoeoe....
Nee hoor valt reuze mee, hij smst zich suf en dat vind ik dan wel weer schattig.
Hij is echt een snowboard freakje dus hij geniet met volle teugen, lees dat ook de hele tijd terug en daar word ik dan weer blij van, dus eigenlijk is het best te doen, but hey, ik ben pas 1 dag onderweg hahahaha
Deel je mening over angst en het je daardoor laten leiden ervan
Wat ik hem geleerd is dat angst een hele slechte raadgever is, wat je wel moet doen is luisteren naar je intuitie (soms een beetje moeilijk van elkaar te onderscheiden dat dan weer wel)
Wat ik geleerd hem tijdens mijn tijd bij de psych is dan rustig te gaan zitten en het eens echt goed bekijken, dingen in perspectief zetten, merk dat dat bij mij heel erg werkt.
Vaak blijkt dan dat een angst helemaal zo reeel niet is, dan kan je weer goed handelen vanuit je gevoel en laat je de angst niet je leven bepalen.
@ Freek, zoals ik het lees (correct me if Im wrong) laat je je wel een beetje beinvloeden door angst, TE leuke meisjes hebben een groter risico om te kwetsen en daardoor smeer je hem zelf voor die tijd.
Wat je dus eigenlijk doet in mijn ogen is steeds genoegen nemen met minder.
Maar ja, ik denk dan weer....waarom de kruimels als ik het hele brood kan hebben?
Liefs,Summer
Boehoeoeoeoeoeoeoeoeoe....

Nee hoor valt reuze mee, hij smst zich suf en dat vind ik dan wel weer schattig.
Hij is echt een snowboard freakje dus hij geniet met volle teugen, lees dat ook de hele tijd terug en daar word ik dan weer blij van, dus eigenlijk is het best te doen, but hey, ik ben pas 1 dag onderweg hahahaha
Deel je mening over angst en het je daardoor laten leiden ervan
Wat ik hem geleerd is dat angst een hele slechte raadgever is, wat je wel moet doen is luisteren naar je intuitie (soms een beetje moeilijk van elkaar te onderscheiden dat dan weer wel)
Wat ik geleerd hem tijdens mijn tijd bij de psych is dan rustig te gaan zitten en het eens echt goed bekijken, dingen in perspectief zetten, merk dat dat bij mij heel erg werkt.
Vaak blijkt dan dat een angst helemaal zo reeel niet is, dan kan je weer goed handelen vanuit je gevoel en laat je de angst niet je leven bepalen.
@ Freek, zoals ik het lees (correct me if Im wrong) laat je je wel een beetje beinvloeden door angst, TE leuke meisjes hebben een groter risico om te kwetsen en daardoor smeer je hem zelf voor die tijd.
Wat je dus eigenlijk doet in mijn ogen is steeds genoegen nemen met minder.
Maar ja, ik denk dan weer....waarom de kruimels als ik het hele brood kan hebben?
Liefs,Summer
Luister nou maar gewoon naar wat ik zeg!
donderdag 24 januari 2008 om 20:16
@Freek...
I hear you dude... Bij mij is het heel leuk met vrouwen waarvan ik weet dat het toch niks wordt (en dan heb ik het alleen maar over gezellig ouwehoeren, ja) maar zodra het serieus wordt aiaiai.
Gelukkig leer ik mezelf goed kennen zo, nu maar hopen dat ik er mee om kan gaan/verandering in kan brengen.
I hear you dude... Bij mij is het heel leuk met vrouwen waarvan ik weet dat het toch niks wordt (en dan heb ik het alleen maar over gezellig ouwehoeren, ja) maar zodra het serieus wordt aiaiai.
Gelukkig leer ik mezelf goed kennen zo, nu maar hopen dat ik er mee om kan gaan/verandering in kan brengen.
Motto\'s zijn voor mensen zonder wilskracht.
donderdag 24 januari 2008 om 21:36
hahahaha....waar ken ik die bezigheidstherapieen toch van?
0 was, 0 strijk (zo'n weekje zonder Summerman is toch wel ergens goed voor haha)
Buiten mijn schone huisje is in alle rust de dingen verwerken ook wel goed geloof ik.
Ik heb nu niet meer de neiging om er elke keer over te praten, kan het nu bij mezelf houden en das goed!
Weet je Koffie, juist die moeilijke expemplaren zijn juist zo leuheuk!!!
Vind het wel goed dat je een termijn in je hoofd heb zitten, en dat je niet bij de eerste inzinking het bijltje ertbij neergooid, knap van je.
Ik denk niet dat je zit te wachten, je geeft iets een kans meisje das iets heel anders. (niet geschoten altijd mis nietwaar)
Ik kom je wel een schop voor je kont geven als je weken gaat zitten kniezen op de bank
Heb je trouwens gehoord hoe hij het heeft gehad bij de psych?
Ik weet dat ik bij tijd en wijle ook nog onzeker wordt over de moves van Summerman, wat wij nu wel hebben geleerd is dat ik dat dan moet aangeven, niet direct gaan doemdenken maar zeggen Summerman wat je nu aan het doen bent raakt me, vaak lossen we het dan samen op, maar wij zijn al wel wat langer samen.
Ik probeer niet meer voor hem te denken en hij niet meer voor mij
Niet twijfelen aan jezelf meis, je doet het goed!
Liefs,Summer
0 was, 0 strijk (zo'n weekje zonder Summerman is toch wel ergens goed voor haha)
Buiten mijn schone huisje is in alle rust de dingen verwerken ook wel goed geloof ik.
Ik heb nu niet meer de neiging om er elke keer over te praten, kan het nu bij mezelf houden en das goed!
Weet je Koffie, juist die moeilijke expemplaren zijn juist zo leuheuk!!!
Vind het wel goed dat je een termijn in je hoofd heb zitten, en dat je niet bij de eerste inzinking het bijltje ertbij neergooid, knap van je.
Ik denk niet dat je zit te wachten, je geeft iets een kans meisje das iets heel anders. (niet geschoten altijd mis nietwaar)
Ik kom je wel een schop voor je kont geven als je weken gaat zitten kniezen op de bank
Heb je trouwens gehoord hoe hij het heeft gehad bij de psych?
Ik weet dat ik bij tijd en wijle ook nog onzeker wordt over de moves van Summerman, wat wij nu wel hebben geleerd is dat ik dat dan moet aangeven, niet direct gaan doemdenken maar zeggen Summerman wat je nu aan het doen bent raakt me, vaak lossen we het dan samen op, maar wij zijn al wel wat langer samen.
Ik probeer niet meer voor hem te denken en hij niet meer voor mij
Niet twijfelen aan jezelf meis, je doet het goed!
Liefs,Summer
Luister nou maar gewoon naar wat ik zeg!
vrijdag 25 januari 2008 om 20:44
Grappig dat je dat vraagt.
Ik heb haar afgelopen weekend een mail gestuurd (ja, erg laf, maar daar kan ik ook (nog) niets aan doen) en daarin heb ik uitgelegd dat ik heel veel voor haar voel en dat ik graag wil weten wat zij nu voor mij voelt, omdat ik nu helemaal niet meer weet waar ik aan toe ben. (Dat was een lange zin...).
Ik heb dus alle intentie om het op z'n minst te proberen. Ik heb de laatste tijd ook heel veel gevoelens een plekje kunnen geven (angst, zenuwen, vertrouwen ja/nee...).
Antwoord op mijn mail..... doodse stilte....
En ik durf het haar dus niet op de man(vrouw) af te vragen...
Ik weet wel dat ze de mail gelezen heeft, want soms hebben we nog contact via msn (we zijn beide meestal tegelijk online).
Het stomme is dat IK het nu dus aan HAAR moet vragen.
Het is best ook mogelijk dat ik haar afgeschrokken heb natuurlijk, maar geef dan in ieder geval EEN antwoord.
Ja, nee, mischien, ja maar, anything!
Ik heb nu ook geen idee meer wat ze verwacht: volle relatie, vriendschap, niks?
Ik wilde al een topic gaan openen met: Wat bezielt deze vrouw...
Maar ik weet wel dat zij door haar vroegere relaties ook beschadigt is. Dus wacht ik het af.
Alleen heb dan wel het gevoel nog ergens aan vast te zitten en niet verder te kunnen.
Misschien zijn we allemaal wel gek.
Ik heb haar afgelopen weekend een mail gestuurd (ja, erg laf, maar daar kan ik ook (nog) niets aan doen) en daarin heb ik uitgelegd dat ik heel veel voor haar voel en dat ik graag wil weten wat zij nu voor mij voelt, omdat ik nu helemaal niet meer weet waar ik aan toe ben. (Dat was een lange zin...).
Ik heb dus alle intentie om het op z'n minst te proberen. Ik heb de laatste tijd ook heel veel gevoelens een plekje kunnen geven (angst, zenuwen, vertrouwen ja/nee...).
Antwoord op mijn mail..... doodse stilte....
En ik durf het haar dus niet op de man(vrouw) af te vragen...
Ik weet wel dat ze de mail gelezen heeft, want soms hebben we nog contact via msn (we zijn beide meestal tegelijk online).
Het stomme is dat IK het nu dus aan HAAR moet vragen.
Het is best ook mogelijk dat ik haar afgeschrokken heb natuurlijk, maar geef dan in ieder geval EEN antwoord.
Ja, nee, mischien, ja maar, anything!
Ik heb nu ook geen idee meer wat ze verwacht: volle relatie, vriendschap, niks?
Ik wilde al een topic gaan openen met: Wat bezielt deze vrouw...
Maar ik weet wel dat zij door haar vroegere relaties ook beschadigt is. Dus wacht ik het af.
Alleen heb dan wel het gevoel nog ergens aan vast te zitten en niet verder te kunnen.
Misschien zijn we allemaal wel gek.
Motto\'s zijn voor mensen zonder wilskracht.
vrijdag 25 januari 2008 om 23:30
Ha whiskey,
Goed idee om een eigen topic te openen want ik laat deze sluiten: ik blijk namelijk véél te herkenbaar te zijn!!!! Ben ik erg van geschrokken en heb dus gauw mijn teksten aangepast Tja, dat is het nadeel van mijn openhartigheid.......
Anyway, ik vind het een lastige situatie waarin je zit omdat jullie dus allebei "bindingsangst" (of hoe je het wilt noemen) hebben. Vind het wel een goeie aktie dat je haar een mail hebt gestuurd!
Misschien is het een idee om haar via msn te vragen wat ze precies verwacht, gewoon op de man af?Ik weet dat het heel moeilijk is, maar wat heb je te verliezen? Er moet toch op de 1 of andere manier een gesprek op gang komen tussen jullie.
Volgens mij ligt daar namelijk de sleutel: communicatie.
Als ik jou was zou ik het er niet zomaar bij laten zitten omdat je haar echt de moeite waard vindt.
Hoop je straks op je eigen topic weer te spreken!
Goed idee om een eigen topic te openen want ik laat deze sluiten: ik blijk namelijk véél te herkenbaar te zijn!!!! Ben ik erg van geschrokken en heb dus gauw mijn teksten aangepast Tja, dat is het nadeel van mijn openhartigheid.......
Anyway, ik vind het een lastige situatie waarin je zit omdat jullie dus allebei "bindingsangst" (of hoe je het wilt noemen) hebben. Vind het wel een goeie aktie dat je haar een mail hebt gestuurd!

Volgens mij ligt daar namelijk de sleutel: communicatie.
Als ik jou was zou ik het er niet zomaar bij laten zitten omdat je haar echt de moeite waard vindt.
Hoop je straks op je eigen topic weer te spreken!