Relaties
alle pijlers
Wat doe ik verkeerd? Wat kan ik anders doen?
dinsdag 18 april 2023 om 09:40
Hallo allemaal,
Al langere tijd zit ik met een aantal dingen in onze relatie waarvan ik niet zo goed weet of het ‘normaal’ is, of ik iets verkeerd doe of anders moet doen, of het aan mij ligt. Ik heb helaas niet een fijne jeugd gehad, en geen echte andere relaties dan mijn huidige, dus kan dat niet vergelijken.
Dat ik mij schuldig voel, heeft er ook voor gezorgd dat ik het tot nu toe niet gedurfd heb om hier iets te schrijven. Iets met vuile was hang je niet buiten. Ik heb dit ook nooit echt met anderen gedeeld. Enerzijds omdat ik niet een groot vangnet heb, anderzijds omdat ik bang ben dat ze wat van hem vinden dan. Dat maakt ook dat ik het tot nu toe niet durfde te delen hier, omdat ik ook bang ben dat ik hier niet een goed beeld weergeef, het is natuurlijk maar één kant van het verhaal en maar één deel van onze relatie.
Ook ben ik me ervan bewust dat een aantal dingen vaag zijn, maar dat houd ik graag zo vanwege privacy.
. Het punt is dat hij soms erg boos kan zijn. (voorbeelden weggehaald ivm herkenning)
De manier waarop zijn boosheid geuit wordt wisselt, maar het gaat vaak gepaard met veel schreeuwen, mij uitschelden, spullen gooien (soms gericht op mij of gewoon een kant op), spullen kapot maken, dreigen (door dingen te zeggen of door fysiek tegenover me te staan als het ware). Hij is nog nooit echt fysiek naar mij toe geweest, op een keer een kleine/lichte duw na of spullen die me (zacht) raken. Ik denk dat er dagelijks wel iets is wat ik doe wat hem boos maakt, maar de heftigheid varieert. Het schreeuwen en schelden komt vrijwel altijd voor, de rest wisselt en gebeurt misschien wekelijks of maandelijks.
Wanneer ik probeer aan te geven dat ik hier last van heb of dat ik het niet oké vind (weggehaald ivm herkenning) . .
Voorbeeld weggehaald
Weggehaald
Wat kan ik nog doen? Op welke manier kan ik hem wel erkennen en ervoor zorgen dat hij zich niet zo hoeft te laten triggeren en zo naar mij toe te reageren? Ik zou zo graag willen dat het wel goed gaat, dat hij niet meer zo boos hoeft te worden en ik het gewoon goed kan doen. Ik voel me zo angstig telkens en ik weet niet meer hoe ik het telkens kan goed maken als niets lijkt te helpen?
*
Er is een nieuw topic geopend.
relaties/vervolg-op-wat-doe-ik-verkeerd ... #p34742565
*
Al langere tijd zit ik met een aantal dingen in onze relatie waarvan ik niet zo goed weet of het ‘normaal’ is, of ik iets verkeerd doe of anders moet doen, of het aan mij ligt. Ik heb helaas niet een fijne jeugd gehad, en geen echte andere relaties dan mijn huidige, dus kan dat niet vergelijken.
Dat ik mij schuldig voel, heeft er ook voor gezorgd dat ik het tot nu toe niet gedurfd heb om hier iets te schrijven. Iets met vuile was hang je niet buiten. Ik heb dit ook nooit echt met anderen gedeeld. Enerzijds omdat ik niet een groot vangnet heb, anderzijds omdat ik bang ben dat ze wat van hem vinden dan. Dat maakt ook dat ik het tot nu toe niet durfde te delen hier, omdat ik ook bang ben dat ik hier niet een goed beeld weergeef, het is natuurlijk maar één kant van het verhaal en maar één deel van onze relatie.
Ook ben ik me ervan bewust dat een aantal dingen vaag zijn, maar dat houd ik graag zo vanwege privacy.
. Het punt is dat hij soms erg boos kan zijn. (voorbeelden weggehaald ivm herkenning)
De manier waarop zijn boosheid geuit wordt wisselt, maar het gaat vaak gepaard met veel schreeuwen, mij uitschelden, spullen gooien (soms gericht op mij of gewoon een kant op), spullen kapot maken, dreigen (door dingen te zeggen of door fysiek tegenover me te staan als het ware). Hij is nog nooit echt fysiek naar mij toe geweest, op een keer een kleine/lichte duw na of spullen die me (zacht) raken. Ik denk dat er dagelijks wel iets is wat ik doe wat hem boos maakt, maar de heftigheid varieert. Het schreeuwen en schelden komt vrijwel altijd voor, de rest wisselt en gebeurt misschien wekelijks of maandelijks.
Wanneer ik probeer aan te geven dat ik hier last van heb of dat ik het niet oké vind (weggehaald ivm herkenning) . .
Voorbeeld weggehaald
Weggehaald
Wat kan ik nog doen? Op welke manier kan ik hem wel erkennen en ervoor zorgen dat hij zich niet zo hoeft te laten triggeren en zo naar mij toe te reageren? Ik zou zo graag willen dat het wel goed gaat, dat hij niet meer zo boos hoeft te worden en ik het gewoon goed kan doen. Ik voel me zo angstig telkens en ik weet niet meer hoe ik het telkens kan goed maken als niets lijkt te helpen?
*
Er is een nieuw topic geopend.
relaties/vervolg-op-wat-doe-ik-verkeerd ... #p34742565
*
moderatorviva wijzigde dit bericht op 12-06-2023 10:59
Reden: Notitie Moderator toegevoegd.
Reden: Notitie Moderator toegevoegd.
41.74% gewijzigd
maandag 15 mei 2023 om 18:39
. Dat had ik eigenlijk wel graag gewild, maar die ruimte voelde ik niet. En waarom: omdat er van alles geregeld, uitgezocht en besloten moest worden
Die ruimte voel je niet niet door al je praktische verklaringen die erachteraan komen, maar omdat je bang voor hem bent. Omdat je al weet hoe hij daarop gaat reageren.
Die ruimte voel je niet niet door al je praktische verklaringen die erachteraan komen, maar omdat je bang voor hem bent. Omdat je al weet hoe hij daarop gaat reageren.
maandag 15 mei 2023 om 18:48
Dit wordt op deze manier een gebed zonder end. Je spreekt je uit, hij zegt dat hij het zich bewust is, verontschuldigt zich, klaar. Niks klaar. Jij denkt dat dit de normale volwassen manier is. Maar dit is de ultieme afscheep-manier en zoet-houderdertjes manier. Jij even 'blij', hij even geen gedoe en morgen kan hij weer los, als het moet, als het nodig is, als hij de noodzaak voelt. Hij weet toch dat zijn sorry jou voor even doet stilhouden. Dus dat kan hij de volgende x ook weer doen, mocht jij weer lastig gaan zijn. En so on and on and on.
Een normale volwassen manier is iets compleet anders. Dan laat hij je zien dat hij je begrijpt, dan laat hij je voelen dat hij je ziet en erkent. Dan laat zijn gedrag verandering zien. Echt verandering, dat is niet hetzelfde doen (of een tandje minder voor de vorm), om daarna weer sorry te zeggen. Nee, dan gebeurt dat niet meer, dat zeuren niet, manipuleren, veroordelen en verafschuwen. Dan vraagt hij wat jij nodig hebt en zorgt hij ervoor dat hij je dat geeft.
Nu vraag je om iets van erkenning. Hij geeft dat. Kous af.
Vraag hem eens om iets anders, bijvoorbeeld dat hij je veel plezier wenst als je op stap wil en dat hij dan zegt: ik zorg wel voor de rest. Vraag dat eens. En als hij dat kan opbrengen, zonder een zuchtje of piepje, dan is er pas hoop. Maar dat gaat niet gebeuren. Hij kan een paar zinnen zeggen die jou het gevoel geven dat je (eindelijk) gehoord bent. Hij meent er geen flikker van. En het kost hem een minuutje toneelspel, daarna is hij weer even van het gezeik af. Maar werkelijk een avond jou je gang laten gaan en hij thuis met kind en huishouden: no wayyy.
Je zit te wachten op iets van zijn kant. Terwijl JIJ (degene die je werkelijk bent) zit te wachten op JOU. Alles draait om hem, zelfs zijn gedrag moet jou doen inzien dat je in een volstrekt ongezonde situatie zit. Wat niet gaat gebeuren, omdat hij precies op tijd jou weer even een bot toewerpt.
En ondertussen zit je daar dus eigenlijk te wachten op jezelf, dag in dag uit, tot je genoeg hebt gezien, genoeg pijn hebt gevoeld, genoeg verdriet hebt gehad en je ook ziet dat je kind toch ook niet ongeschonden uit de strijd is gekomen en je uiteindelijk uit deze nare, stressvolle, ziekmakende en zelfs gevaarlijke verbintenis stapt.
Een normale volwassen manier is iets compleet anders. Dan laat hij je zien dat hij je begrijpt, dan laat hij je voelen dat hij je ziet en erkent. Dan laat zijn gedrag verandering zien. Echt verandering, dat is niet hetzelfde doen (of een tandje minder voor de vorm), om daarna weer sorry te zeggen. Nee, dan gebeurt dat niet meer, dat zeuren niet, manipuleren, veroordelen en verafschuwen. Dan vraagt hij wat jij nodig hebt en zorgt hij ervoor dat hij je dat geeft.
Nu vraag je om iets van erkenning. Hij geeft dat. Kous af.
Vraag hem eens om iets anders, bijvoorbeeld dat hij je veel plezier wenst als je op stap wil en dat hij dan zegt: ik zorg wel voor de rest. Vraag dat eens. En als hij dat kan opbrengen, zonder een zuchtje of piepje, dan is er pas hoop. Maar dat gaat niet gebeuren. Hij kan een paar zinnen zeggen die jou het gevoel geven dat je (eindelijk) gehoord bent. Hij meent er geen flikker van. En het kost hem een minuutje toneelspel, daarna is hij weer even van het gezeik af. Maar werkelijk een avond jou je gang laten gaan en hij thuis met kind en huishouden: no wayyy.
Je zit te wachten op iets van zijn kant. Terwijl JIJ (degene die je werkelijk bent) zit te wachten op JOU. Alles draait om hem, zelfs zijn gedrag moet jou doen inzien dat je in een volstrekt ongezonde situatie zit. Wat niet gaat gebeuren, omdat hij precies op tijd jou weer even een bot toewerpt.
En ondertussen zit je daar dus eigenlijk te wachten op jezelf, dag in dag uit, tot je genoeg hebt gezien, genoeg pijn hebt gevoeld, genoeg verdriet hebt gehad en je ook ziet dat je kind toch ook niet ongeschonden uit de strijd is gekomen en je uiteindelijk uit deze nare, stressvolle, ziekmakende en zelfs gevaarlijke verbintenis stapt.
maandag 15 mei 2023 om 18:54
Het beklemmende gevoel. Elk moment kon de bom barsten om niks. Even 10 min alleen naar de Albert Heijn voelde als de grootste bevrijding ooit. Altijd maar in mijn kielzog. Sneren. Verpesten als ik een uitje had. Als ik al eens weg 'mocht' dan drie weken erna ineens alsnog uit zijn vel om iets ongerelateerds.
Ik was niet te vertrouwen. Mijn vrienden ook niet. Als er al een vriendin over de vloer kwam kon ik nooit vrijuit praten want hij ging er gewoon zwijgend bijzitten 'want hij liet zich niet verjagen uit zijn eigen huis' wanneer ik m vroeg om in godsnaam eens iets voor zichzelf te gaan doen.
Altijd die spanning. Op je hoede zijn. Dan weer berouwvol en poeslief en me de liefde verklaren. Dan weer een gat in de gipswand slaan en me uitschelden voor hoer. Me controleren. Snachts over me heen gebogen staan om mijn telefoon te pakken zodat ik me helemaal kapot schrok. Me dagenlang negeren als meneer zijn zin niet kreeg. Dreigen met vreemdgaan als ik geen seks gaf wanneer het hem uitkwam.
Even heel hard TO omdat ik het niet kan aanzien hoe je de lege excuses blijft accepteren.
Wat doe je verkeerd? Blijven
Wat kan je anders doen? Weggaan en je weerloze kind uit deze situatie halen.
Meer smaken zijn er niet. Sorry.
Ik was niet te vertrouwen. Mijn vrienden ook niet. Als er al een vriendin over de vloer kwam kon ik nooit vrijuit praten want hij ging er gewoon zwijgend bijzitten 'want hij liet zich niet verjagen uit zijn eigen huis' wanneer ik m vroeg om in godsnaam eens iets voor zichzelf te gaan doen.
Altijd die spanning. Op je hoede zijn. Dan weer berouwvol en poeslief en me de liefde verklaren. Dan weer een gat in de gipswand slaan en me uitschelden voor hoer. Me controleren. Snachts over me heen gebogen staan om mijn telefoon te pakken zodat ik me helemaal kapot schrok. Me dagenlang negeren als meneer zijn zin niet kreeg. Dreigen met vreemdgaan als ik geen seks gaf wanneer het hem uitkwam.
Even heel hard TO omdat ik het niet kan aanzien hoe je de lege excuses blijft accepteren.
Wat doe je verkeerd? Blijven
Wat kan je anders doen? Weggaan en je weerloze kind uit deze situatie halen.
Meer smaken zijn er niet. Sorry.
'If you're gonna be dumb, you've gotta be tough'
maandag 15 mei 2023 om 19:04
Dit is een goeie. Die van mij wist niet meer waar ie het moest zoeken toen ik dingen ging mededelen en doen ipv bij hem smeken of het mocht.appelientjexx schreef: ↑15-05-2023 18:49Misschien een leuk experiment: kijken wat er gebeurd als je wel die ruimte neemt?
Met als gevolg dat hij zijn hand overspeelde en me als 'straf' op straat zette met ons 2 jarig kind. Blufpoker. De arme ziel was werkelijk zo vol van zichzelf dat hij dacht "dat zal haar leren".
Heb het aangegrepen om wel te gaan. Want nu had ie het zelf gezegd. Dus kon ie mij ook niet meer met zelfmoord dreigen en weet ik wat. Dus hij over de zeik en iedereen opstoken en verzinnen dat ik vreemd was gegaan. Tja je moet wat he als je de macht niet meer hebt.
'If you're gonna be dumb, you've gotta be tough'
maandag 15 mei 2023 om 19:16
maandag 15 mei 2023 om 19:19
maandag 15 mei 2023 om 19:19
Triest, maar de grootste dienst die hij je kon doenSprinkelmoes schreef: ↑15-05-2023 19:04Met als gevolg dat hij zijn hand overspeelde en me als 'straf' op straat zette met ons 2 jarig kind. Blufpoker. De arme ziel was werkelijk zo vol van zichzelf dat hij dacht "dat zal haar leren".
maandag 15 mei 2023 om 19:26
Precies, als het hem lukt om je aan het twijfelen te krijgen, lees dan bovenstaand lijstje.Mariejan schreef: ↑15-05-2023 18:24Hij:
- is zo te keer gegaan dat iemand uit de buurt de politie heeft gebeld
- heeft gezegd dat hij een pan kokend water in je gezicht zou moeten gooien
- heeft seks met je gehad terwijl hij wist dat je dat niet wilde
- heeft tegen je gezegd dat hij een mes in je hoofd wilde rammen
- heeft tegen je gezegd dat je een lui wijf bent
- heeft tegen je gezegd dat je de bevalling niet goed hebt aangepakt, dat het je eigen schuld was dat je lang moest herstellen en dat hij daar onder leed
En nog veel meer.
Een van deze dingen is al te erg voor woorden, laat staan al deze dingen samen. Je maakt helemaal niks te groot.
maandag 15 mei 2023 om 19:30
Dingen niet doen omdat je denk dat dat voor de ander zwaar/lastig is, dat is ook echt mijn valkuil. Ik heb echt wel wat steun van mijn man nodig gehad (nee joh, ga maar lekkker, ik red het wel) om daaruit te komen. Jouw man bevestigd alleen maar jou idee dat je niet weg kunt. Logisch dus dat je hierin blijft hangen. En zo is het voor hem nauwelijks nodig om te zeggen dat je niet ‘mag’.
Het is zoals het is
maandag 15 mei 2023 om 19:36
Sprinkelmoes schreef: ↑15-05-2023 18:54Het beklemmende gevoel. Elk moment kon de bom barsten om niks. Even 10 min alleen naar de Albert Heijn voelde als de grootste bevrijding ooit. Altijd maar in mijn kielzog. Sneren. Verpesten als ik een uitje had. Als ik al eens weg 'mocht' dan drie weken erna ineens alsnog uit zijn vel om iets ongerelateerds.
Ik was niet te vertrouwen. Mijn vrienden ook niet. Als er al een vriendin over de vloer kwam kon ik nooit vrijuit praten want hij ging er gewoon zwijgend bijzitten 'want hij liet zich niet verjagen uit zijn eigen huis' wanneer ik m vroeg om in godsnaam eens iets voor zichzelf te gaan doen.
Altijd die spanning. Op je hoede zijn. Dan weer berouwvol en poeslief en me de liefde verklaren. Dan weer een gat in de gipswand slaan en me uitschelden voor hoer. Me controleren. Snachts over me heen gebogen staan om mijn telefoon te pakken zodat ik me helemaal kapot schrok. Me dagenlang negeren als meneer zijn zin niet kreeg. Dreigen met vreemdgaan als ik geen seks gaf wanneer het hem uitkwam.
Bijna niet voor te stellen dat zo'n man ook iemands kind is geweest hè.
Ooit was het een lief jongetje. Hoe in hemelsnaam word je zo??
(als je het vervelend vind dat ik je quote, laat het even weten dan haal ik het weg)
maandag 15 mei 2023 om 19:37
Sprinkelmoes schreef: ↑15-05-2023 19:04Dit is een goeie. Die van mij wist niet meer waar ie het moest zoeken toen ik dingen ging mededelen en doen ipv bij hem smeken of het mocht.
Met als gevolg dat hij zijn hand overspeelde en me als 'straf' op straat zette met ons 2 jarig kind. Blufpoker. De arme ziel was werkelijk zo vol van zichzelf dat hij dacht "dat zal haar leren".
Heb het aangegrepen om wel te gaan. Want nu had ie het zelf gezegd. Dus kon ie mij ook niet meer met zelfmoord dreigen en weet ik wat. Dus hij over de zeik en iedereen opstoken en verzinnen dat ik vreemd was gegaan. Tja je moet wat he als je de macht niet meer hebt.
Ze denken ook nog god's gift to women te zijn, ongelofelijk.
maandag 15 mei 2023 om 19:44
Zeggen dat de huisarts mild reageerde is overigens weer manipulatie van de bovenste plank.. wat hij zegt is; zie.. je stelt je aan.. zelfs een professional vindt dat. Hij wil je laten wankelen.. grip op jou terug krijgen.
Luister naar je onderbuik gevoel, naar je therapeut, naar je vriendin en familie lid. Hij heeft echt niet het beste met je voor.
Luister naar je onderbuik gevoel, naar je therapeut, naar je vriendin en familie lid. Hij heeft echt niet het beste met je voor.
maandag 15 mei 2023 om 19:49
Precies. Ik heb ook leuke dingen gedaan tijdens een verhuizing. Uiteraard niet alle dagen en de hele tijd. Dozen pakken zichzelf niet in. Maar je bent een volwassene en geen kind. Jouw man mag (moet) dan ook vertrouwen hebben in dat jij je verantwoordelijkheid pakt. Spreek met elkaar af wie waarvoor verantwoordelijk is. Spreek met elkaar af op welke dagen je samen dingen gaat regelen en de rest moet hij aan jouw eigen volwassen brein overlaten.Peertjes schreef: ↑15-05-2023 18:39. Dat had ik eigenlijk wel graag gewild, maar die ruimte voelde ik niet. En waarom: omdat er van alles geregeld, uitgezocht en besloten moest worden
Die ruimte voel je niet niet door al je praktische verklaringen die erachteraan komen, maar omdat je bang voor hem bent. Omdat je al weet hoe hij daarop gaat reageren.
Doordat je jezelf opstelt als kind en hij de vader, ga jij niet leren vertrouwen op jouw zelfstandigheid en volwassenheid en je constant als dat kind dat tegen de ouder ingaat voelen. Maar je hebt een gelijkwaardige relatie (althans, zou dat moeten zijn). Dus als je normaal allebei je rol neemt, dan mag hij (en dus jij) erop vertrouwen dat dat nu ook gebeurt. Sterker nog, hij doet al constant een beroep op je. Dus vertrouwen dat je verantwoordelijkheden aankan, heeft hij wel als het hém uitkomt.
Laat jezelf niet behandelen als klein kind, maar begin ook naar jezelf te kijken als volwassene. Wordt volwassen, groei op en zie dat jij verantwoordelijk bent voor jij. Jij maakt jouw keuzes en zal daarin dingen anders doen dan hij. In een gezonde relatie middel je een beetje, hou je op een gezonde manier rekening met elkaar, maar laat je dingen ook los. Hij zijn ding, jij jouw ding. Dingen hoeven helemaal niet te gaan naar zijn normen en waarden. Als jij wat rommeliger bent, nou, dan leert hij daar ook maar een beetje mee leven. Jij bent wat netter voor hem en hij neemt genoegen met de nettere versie van jou die rommeliger is dan hoe hij het zelf zou doen. En als alles naar zijn maatstaven moet, dan doet hij het toch lekker zelf?
Ik heb dat ook gehad met mijn ex die constant alles ging corrigeren van mij of dingen uit mijn handen ging trekken. Vaatwasser opnieuw (mopperend) inrichten, (zuchtend) het aanrecht opnieuw schoonmaken, thuis komen en het eerste wat eruit kwam was commentaar. Ik ben daar een paar keer heel boos van geworden en heb hem gezegd dat als hij mij als een infantiele kleuter ging behandelen, ik me ging gedragen als een infantiele kleuter en dus niks meer ging doen. Paar keer ruzie over gemaakt, maar het hielp wel.
hoerabanaan wijzigde dit bericht op 15-05-2023 20:01
2.29% gewijzigd
maandag 15 mei 2023 om 19:54
Ja echt he..totale zelfoverschatting.
Dat ik niet eerder zelf ging kwam echt door het gemanipuleer en gedreigd afgewisseld met gesnotter en berouw en verhalen over zijn eenzaamheid vroeger en dat hij zogenaamd een minderwaardigheidscomplex had maar ik de enige was die hem begreep en daarom mocht ik niet weg. Hij loog en loog en loog. Het was achteraf manipulatie van de bovenste plank. Hij leeft overigens nog steeds voor wees maar niet bang dat zo'n figuur daadwerkelijk zichzelf van kant gaat maken.
'If you're gonna be dumb, you've gotta be tough'
maandag 15 mei 2023 om 19:56
Generationeel trauma. Dat jongetje heeft waarschijnlijk de meest rotte gedragingen voorgeleefd gekregen.
Ik ken er een hoor, een heel lief peutertje dat met zijn mishandelde moeder een tijdje kwam logeren- en zij ging terug i.p.v. weg en via via hoor ik niets dan narigheid. Hartverscheurend.
anoniem_66fe539526f72 wijzigde dit bericht op 15-05-2023 19:58
Reden: Te veel details, onnodig
Reden: Te veel details, onnodig
3.75% gewijzigd
maandag 15 mei 2023 om 19:57
Hoe naar en verdrietig ook voor jou (wil het zeker niet bagatelliseren) maar dat zou ik dan nog liever hebben dan een man die allemaal verhalen gaat verzinnen over dat je een slechte onbetrouwbare moeder bent. Want je hebt ook dat soort figuren. Daarom is het zo belangrijk om je zaken op orde te hebben en bij voorkeur instanties die op de hoogte zijn vóór je vertrekt, zodat wanneer er dat soort dingen worden gedaan of leugens worden verspreid, er ten minste een aantal mensen op de hoogte zijn van de hoed en de rand en niet door dat soort leugens gaan twijfelen.Sprinkelmoes schreef: ↑15-05-2023 19:04Dus hij over de zeik en iedereen opstoken en verzinnen dat ik vreemd was gegaan. Tja je moet wat he als je de macht niet meer hebt.
maandag 15 mei 2023 om 20:09
“Grappig” hoe je niet ingaat op dat hij je je dus bewust verkracht heeft en mijn vraag waarop je nu nog wacht.
“Grappig” dat je niet ingaat op dat hechting een beperkte tijd heeft om te kunnen vormen. Dus dat je dochter niet de tijd heeft die jij nu neemt.
Jouw man is ongetwijfeld ook beschadigd. Hij heeft zeker ook gedoetjes, maar die kan jij niet voor hem fixen. Je hebt maar 1 verantwoordelijkheid en dat is voor je dochter opkomen, waar ik je niet over hoor.
Je dochter zal zich nu wel “aanpassen”, op het oog gaat het vast best oké. Als jij bij die man wilt blijven moet je dat vooral doen. Maar geef je dochter dan een ander veilig thuis.
Ik vind het niet erg voor jou, jij bent volwassen en maakt je eigen keuzes. Ik vind het verschrikkelijk voor je dochter. Zij heeft geen keuze en is overgeleverd aan wat jullie doen of laten. Sla toch gvd eens met je vuist op tafel en ga weg!!!
“Grappig” dat je niet ingaat op dat hechting een beperkte tijd heeft om te kunnen vormen. Dus dat je dochter niet de tijd heeft die jij nu neemt.
Jouw man is ongetwijfeld ook beschadigd. Hij heeft zeker ook gedoetjes, maar die kan jij niet voor hem fixen. Je hebt maar 1 verantwoordelijkheid en dat is voor je dochter opkomen, waar ik je niet over hoor.
Je dochter zal zich nu wel “aanpassen”, op het oog gaat het vast best oké. Als jij bij die man wilt blijven moet je dat vooral doen. Maar geef je dochter dan een ander veilig thuis.
Ik vind het niet erg voor jou, jij bent volwassen en maakt je eigen keuzes. Ik vind het verschrikkelijk voor je dochter. Zij heeft geen keuze en is overgeleverd aan wat jullie doen of laten. Sla toch gvd eens met je vuist op tafel en ga weg!!!
maandag 15 mei 2023 om 20:12
Ik snap niet goed dat je je nog steeds afvraagt of je het te groot maakt. Hoe is dat in godesnaam mogelijk? Ik kan daar echt niet bij. Ga je je dat elke keer afvragen als hij je een halve of zelfs een hele dag niet heeft bedreigd of uitgescholden? Dan wordt het een gitzwart plaatje. Dan ga je nooit bij hem weg want hij zegt ff sorry en houdt zich weer een dag of wat koest en je bent weer gerustgesteld. En zo ga je je hele leven nog heel erg veel shit over je heen krijgen van hem. En je kind ga je met forse beschadigingen als volwassene afleveren.
Echt je was zo goed bezig. En het is een taaie weg. Maar op deze manier ben je in no time helemaal terug bij af.
Maak eens een lijst van alle k*tdingen die hij je heeft aangedaan en pak die erbij als je zo twijfelt.
Echt je was zo goed bezig. En het is een taaie weg. Maar op deze manier ben je in no time helemaal terug bij af.
Maak eens een lijst van alle k*tdingen die hij je heeft aangedaan en pak die erbij als je zo twijfelt.
maandag 15 mei 2023 om 20:20
Ik ga even niet in op alle afleidende manoeuvres want ik ben juist heel erg benieuwd welke stappen je nu gezet hebt in het uitzoeken van huisvesting. Dan heb ik het niet over gordijnen en laminaat in jullie nieuwe huis maar over een veilig onderkomen voor je dochter. Want dat lijkt me aardig onder te sneeuwen onder al die afleiding die jullie creëren.
maandag 15 mei 2023 om 20:22
Sprinkelmoes schreef: ↑15-05-2023 18:54
Wat doe je verkeerd? Blijven
Wat kan je anders doen? Weggaan en je weerloze kind uit deze situatie halen.
Dit dus
maandag 15 mei 2023 om 20:31
Dat laatste is spot on. Je zit nu op een doodlopende weg, Jahallo. Je moet nu echt keren.S-Groot schreef: ↑15-05-2023 20:20Ik ga even niet in op alle afleidende manoeuvres want ik ben juist heel erg benieuwd welke stappen je nu gezet hebt in het uitzoeken van huisvesting. Dan heb ik het niet over gordijnen en laminaat in jullie nieuwe huis maar over een veilig onderkomen voor je dochter. Want dat lijkt me aardig onder te sneeuwen onder al die afleiding die jullie creëren.
't Is al met al een heel gedoe
maandag 15 mei 2023 om 20:48
