Relaties
alle pijlers
Wat doe ik verkeerd? Wat kan ik anders doen?
dinsdag 18 april 2023 om 09:40
Hallo allemaal,
Al langere tijd zit ik met een aantal dingen in onze relatie waarvan ik niet zo goed weet of het ‘normaal’ is, of ik iets verkeerd doe of anders moet doen, of het aan mij ligt. Ik heb helaas niet een fijne jeugd gehad, en geen echte andere relaties dan mijn huidige, dus kan dat niet vergelijken.
Dat ik mij schuldig voel, heeft er ook voor gezorgd dat ik het tot nu toe niet gedurfd heb om hier iets te schrijven. Iets met vuile was hang je niet buiten. Ik heb dit ook nooit echt met anderen gedeeld. Enerzijds omdat ik niet een groot vangnet heb, anderzijds omdat ik bang ben dat ze wat van hem vinden dan. Dat maakt ook dat ik het tot nu toe niet durfde te delen hier, omdat ik ook bang ben dat ik hier niet een goed beeld weergeef, het is natuurlijk maar één kant van het verhaal en maar één deel van onze relatie.
Ook ben ik me ervan bewust dat een aantal dingen vaag zijn, maar dat houd ik graag zo vanwege privacy.
. Het punt is dat hij soms erg boos kan zijn. (voorbeelden weggehaald ivm herkenning)
De manier waarop zijn boosheid geuit wordt wisselt, maar het gaat vaak gepaard met veel schreeuwen, mij uitschelden, spullen gooien (soms gericht op mij of gewoon een kant op), spullen kapot maken, dreigen (door dingen te zeggen of door fysiek tegenover me te staan als het ware). Hij is nog nooit echt fysiek naar mij toe geweest, op een keer een kleine/lichte duw na of spullen die me (zacht) raken. Ik denk dat er dagelijks wel iets is wat ik doe wat hem boos maakt, maar de heftigheid varieert. Het schreeuwen en schelden komt vrijwel altijd voor, de rest wisselt en gebeurt misschien wekelijks of maandelijks.
Wanneer ik probeer aan te geven dat ik hier last van heb of dat ik het niet oké vind (weggehaald ivm herkenning) . .
Voorbeeld weggehaald
Weggehaald
Wat kan ik nog doen? Op welke manier kan ik hem wel erkennen en ervoor zorgen dat hij zich niet zo hoeft te laten triggeren en zo naar mij toe te reageren? Ik zou zo graag willen dat het wel goed gaat, dat hij niet meer zo boos hoeft te worden en ik het gewoon goed kan doen. Ik voel me zo angstig telkens en ik weet niet meer hoe ik het telkens kan goed maken als niets lijkt te helpen?
*
Er is een nieuw topic geopend.
relaties/vervolg-op-wat-doe-ik-verkeerd ... #p34742565
*
Al langere tijd zit ik met een aantal dingen in onze relatie waarvan ik niet zo goed weet of het ‘normaal’ is, of ik iets verkeerd doe of anders moet doen, of het aan mij ligt. Ik heb helaas niet een fijne jeugd gehad, en geen echte andere relaties dan mijn huidige, dus kan dat niet vergelijken.
Dat ik mij schuldig voel, heeft er ook voor gezorgd dat ik het tot nu toe niet gedurfd heb om hier iets te schrijven. Iets met vuile was hang je niet buiten. Ik heb dit ook nooit echt met anderen gedeeld. Enerzijds omdat ik niet een groot vangnet heb, anderzijds omdat ik bang ben dat ze wat van hem vinden dan. Dat maakt ook dat ik het tot nu toe niet durfde te delen hier, omdat ik ook bang ben dat ik hier niet een goed beeld weergeef, het is natuurlijk maar één kant van het verhaal en maar één deel van onze relatie.
Ook ben ik me ervan bewust dat een aantal dingen vaag zijn, maar dat houd ik graag zo vanwege privacy.
. Het punt is dat hij soms erg boos kan zijn. (voorbeelden weggehaald ivm herkenning)
De manier waarop zijn boosheid geuit wordt wisselt, maar het gaat vaak gepaard met veel schreeuwen, mij uitschelden, spullen gooien (soms gericht op mij of gewoon een kant op), spullen kapot maken, dreigen (door dingen te zeggen of door fysiek tegenover me te staan als het ware). Hij is nog nooit echt fysiek naar mij toe geweest, op een keer een kleine/lichte duw na of spullen die me (zacht) raken. Ik denk dat er dagelijks wel iets is wat ik doe wat hem boos maakt, maar de heftigheid varieert. Het schreeuwen en schelden komt vrijwel altijd voor, de rest wisselt en gebeurt misschien wekelijks of maandelijks.
Wanneer ik probeer aan te geven dat ik hier last van heb of dat ik het niet oké vind (weggehaald ivm herkenning) . .
Voorbeeld weggehaald
Weggehaald
Wat kan ik nog doen? Op welke manier kan ik hem wel erkennen en ervoor zorgen dat hij zich niet zo hoeft te laten triggeren en zo naar mij toe te reageren? Ik zou zo graag willen dat het wel goed gaat, dat hij niet meer zo boos hoeft te worden en ik het gewoon goed kan doen. Ik voel me zo angstig telkens en ik weet niet meer hoe ik het telkens kan goed maken als niets lijkt te helpen?
*
Er is een nieuw topic geopend.
relaties/vervolg-op-wat-doe-ik-verkeerd ... #p34742565
*
moderatorviva wijzigde dit bericht op 12-06-2023 10:59
Reden: Notitie Moderator toegevoegd.
Reden: Notitie Moderator toegevoegd.
41.74% gewijzigd
zaterdag 22 april 2023 om 20:02
Daarom ben je zo bang voor een zorgmelding, omdat het niet van toepassing is?Jahallo222 schreef: ↑22-04-2023 19:54Oké, dankje voor je feedback. Ik snap je, maar nogmaals, het is denk ik niet van toepassing op mijn situatie.
zaterdag 22 april 2023 om 20:04
Probeer te bedenken hoe geschokt iedereen reageert op zaken die jij bagatelliseert, maar echt niet kunnen.Jahallo222 schreef: ↑22-04-2023 19:54Oké, dankje voor je feedback. Ik snap je, maar nogmaals, het is denk ik niet van toepassing op mijn situatie.
zaterdag 22 april 2023 om 20:05
In alle eerlijkheid naar jezelf toe:Jahallo222 schreef: ↑22-04-2023 19:54Oké, dankje voor je feedback. Ik snap je, maar nogmaals, het is denk ik niet van toepassing op mijn situatie.
Jij bent al 3 jaar in therapie voor wat je als kind is aangedaan.
Wat denk je dat je kind later als het groot is gaat doen? Want het leert nu al op eieren lopen, het leert nu al zich niet te verheugen op moeders verjaardag, want vader gaat daar geen leuk feest van maken....
Ik denk dat als jij je kind zou vragen wat hij zou willen, jij een heel erg verrassend en griezelig antwoord zou krijgen.
Denk terug aan je eigen jeugd: wat had je graag gezien? Hoe het is gegaan of dat je ouders uit elkaar gingen, jij naar de stabiele ouder ging en verder in een veilige omgeving opgroeide?
Want JIJ bent de stabiele, veilige ouder in dit geval.
I noticed how your people didn't support you. So, I sent you strangers -- The Universe
zaterdag 22 april 2023 om 20:06
Maar je doet het niet.Jahallo222 schreef: ↑22-04-2023 19:51Ja maar hij heeft juist vaker aangegeven dat ik dit wel zou moeten bespreken. En dat het raar is dat ik niet gewoon vertel wat er gebeurd is en dat ik juist in therapie alles zou moeten en kunnen vertellen.
Omdat jij ook wel weet wat je thuis staat te gebeuren als je zou vertellen van de duwen, knijpen en deuren tegen je hoofd. Van de doodsbedreigingen over messen in je kop en alle nare scheldwoorden die je dagelijks te horen krijgt.
I noticed how your people didn't support you. So, I sent you strangers -- The Universe
zaterdag 22 april 2023 om 20:23
zaterdag 22 april 2023 om 20:28
En dus hoeft hij nergens bang voor te zijn dat jij hem en zijn agressieve, mishandelende gedrag gaat vertellen. En dus kan hij net doen alsof hij je steunt. Omdat hij tegelijkertijd weet dat jij doodsbang bent om je kind kwijt te raken. Wat niet gaat gebeuren als je weggaat.Jahallo222 schreef: ↑22-04-2023 20:21Ja want dan zou ik moeten vertellen dat mij therapeut een melding gaag doen. Ik denk dat hij dan helemaal boos wordt ja.
Wat wél gaat gebeuren als je blijft.
Want je kind gaat wel iets vertellen ergens. Omdat het niet beter weet en dus in alle argeloosheid word verteld dat 'mama weer door papa stevig werd aangepakt. Ze moest met haar hoofd tussen de deur van papa en hij zei dat ze een mes in haar hoofd zou krijgen. Eten jullie ook stamppot vanavond? '
Je gaat niet kunnen tegenhouden dat signalen naar buiten komen. En dan ben je de regie kwijt.
Je kunt een bal maar zo lang onder water duwen, maar hij kómt een keer weer boven knallen. Op een plek waar jij het niet verwacht.
I noticed how your people didn't support you. So, I sent you strangers -- The Universe
zaterdag 22 april 2023 om 20:28
Snap je waarom hij dus alles wel kan zeggen, maar JIJ jezelf gevangen houdt met je angst?Jahallo222 schreef: ↑22-04-2023 20:21Ja want dan zou ik moeten vertellen dat mij therapeut een melding gaag doen. Ik denk dat hij dan helemaal boos wordt ja.
I noticed how your people didn't support you. So, I sent you strangers -- The Universe
zaterdag 22 april 2023 om 20:29
Dat hoeft helemaal niet.Jahallo222 schreef: ↑22-04-2023 20:23En stel ik zou weggaan met kind, wat dan? Dan is er toch nog steeds sprake van co ouderschap. Maar dan ben ik er niet bij de helft van de tijd.
Je kunt eenzijdig gezag krijgen.
En hij doet jullie kind toch niets? Alleen jij.
En als hij kind wel iets aandoet, dan doe je melding bij instanties....
I noticed how your people didn't support you. So, I sent you strangers -- The Universe
zaterdag 22 april 2023 om 20:30
Nav dat je vaker schrijft dat je bang bent dat als je deze relatie stopt dat je er niet meer altijd bij bent, quote ik deze post van kataravrouw nog weer.kataravrouw schreef: ↑22-04-2023 10:53Ik zelf heb ook lang in zo n huwelijk gezeten met 4 kinderen. Meermalen de politie moeten bellen. Daardoor een dossier opgebouwd. Toen ik eenmaal zo ver was dat ik wilde scheiden heb ik veel hulp gehad van maatschappelijk werk. Ook kwam de kinderbescherming bij me langs om te kijken of de kinderen goed zaten bij mij. Ik was als de dood dat ze bij me weg gehaald zouden worden. Maar daar was geen sprake van, ze hadden het volste vertrouwen in mij als moeder. En omdat hij agressief was en de politie vaker in huis moest komen, kreeg hij omgang alleen onder toezicht van jeugdzorg. Dat weigerde hij pertinent. Dus geen omgang.
Mijn beste zet was een goede advocaat te nemen die mij in alles heeft geholpen. Ook met mij het eenhoofdig gezag toe te kennen. Dus mijn kinderen bleven bij mij.
Ook ik bleef langer bij ex vanwege de kinderen, terwijl zij zeiden ga toch weg bij hem.
Tot op de dag van vandaag [ nu zo n 14 jaar geleden ] voel ik me schuldig naar mijn kinderen toe en ook mijn kinderen hebben nog last van hoe hun jeugd is geweest. Had ik nu maar eerder de knoop door gehakt. Maar ik durfde niet, wilde mijn kinderen niet uit een gezin halen. En ook mijn ex had goede kanten en hield veel van zijn kinderen. Deed klusjes in huis.
Nu zijn mijn kinderen volwassen en hebben alle 4 hun plek gevonden , goede studies gedaan, fijne relaties en goede banen. We hebben onderling een heel sterke band. Vader hebben ze sindsdien nooit meer gezien en willen dat ook niet meer.
Als jij zelf hulp inroept dan is de hulpverlening er voor jou en voor jou en jouw kind samen.
zaterdag 22 april 2023 om 20:34
Alleen was jij hier niet diegene die respectloos reageerde, maar hij! Hij spoort niet, echt, echt, echt niet.Jahallo222 schreef: ↑22-04-2023 20:20Maar hij was niet boos omdat ik niet kookte. Het was een opeenstapeling van losse dingen vanaf het moment dat ik thuis kwam, waarbij de druppel was dat ik op een vraag van hem (hij schreeuwde die vraag) met "okee" reageerde. Daar was hij boos over, mijn respectloze en slechte behandeling van hem.
zaterdag 22 april 2023 om 20:37
Je zegt zelf de hele tijd dat zijn geweld een reactie is op jouw gedrag. Dus als jij er niet bent, is er ook geen geweld, toch? Lijkt me ontzettend fijn voor jullie kind en jij kunt deze tumor van een vent voor een heel groot deel uit je leven bonjouren. Win-win.Jahallo222 schreef: ↑22-04-2023 20:23En stel ik zou weggaan met kind, wat dan? Dan is er toch nog steeds sprake van co ouderschap. Maar dan ben ik er niet bij de helft van de tijd.
zaterdag 22 april 2023 om 20:41
Hij is de dader, jij bent degene die aan de bel trekt. Dat zal jou nooit worden verweten door instanties, het is juist goed als jij verantwoordelijkheid neemt en je kind uit een situatie haalt waarbij het ziet dat de moeder niet gerespecteerd wordt door de vader.
Omdat de vader het kind niets direct heeft misdaan, zal er waarschijnlijk co-ouderschap komen. Jij moet dan goed in de gaten gaan houden hoe dat verloopt als kind bij de vader is. Je stimuleert weliswaar dat kind naar vader gaat, maar je houdt ook je oren en ogen open. Je leeft voor hoe je grenzen stelt. Je luister goed naar je kind naar eventuele signalen. Vader zal ook wel een reset doormaken, hopelijk, als hij jou kwijtraakt.
Als het niet goed gaat, grijp je in.
Been there done that.
Omdat de vader het kind niets direct heeft misdaan, zal er waarschijnlijk co-ouderschap komen. Jij moet dan goed in de gaten gaan houden hoe dat verloopt als kind bij de vader is. Je stimuleert weliswaar dat kind naar vader gaat, maar je houdt ook je oren en ogen open. Je leeft voor hoe je grenzen stelt. Je luister goed naar je kind naar eventuele signalen. Vader zal ook wel een reset doormaken, hopelijk, als hij jou kwijtraakt.
Als het niet goed gaat, grijp je in.
Been there done that.
zaterdag 22 april 2023 om 20:41
Jahallo222 schreef: ↑22-04-2023 20:20Maar hij was niet boos omdat ik niet kookte. Het was een opeenstapeling van losse dingen vanaf het moment dat ik thuis kwam, waarbij de druppel was dat ik op een vraag van hem (hij schreeuwde die vraag) met "okee" reageerde. Daar was hij boos over, mijn respectloze en slechte behandeling van hem.
Dat is allemaal geen reden om te ontploffen, lieverd. Normale mensen doen dat niet.
Hij doet dat wel, om jou klein en bang te houden. En het werkt.
zaterdag 22 april 2023 om 20:42
Plus erbij; als jij de grootste oorzaak en schuld hebt in zijn agressie waarom zou kind dan niet veilig zijn als jij er niet bij bent?
zaterdag 22 april 2023 om 20:45
Ja dat is heel rot en ik snap dat dat je tegenhoudt.Jahallo222 schreef: ↑22-04-2023 20:23En stel ik zou weggaan met kind, wat dan? Dan is er toch nog steeds sprake van co ouderschap. Maar dan ben ik er niet bij de helft van de tijd.
En geeft mij ook duidelijk aan dat je (terecht) geen vertrouwen hebt in zijn kwaliteiten als vader.
Het is zoals het is
zaterdag 22 april 2023 om 20:54
Ik vind het trouwens heel naar voor je dat je je zo schuldig voelt steeds. Dat is echt een rotgevoel.
En dat je zo gespannen bent en niet echt tot rust kan komen. Buikpijn. Dat is gewoon heel vervelend, waar het ook door komt.
Kun je iets doen wat je een beetje ontspanning geeft? Even rustig douchen of in bad bijvoorbeeld?
En dat je zo gespannen bent en niet echt tot rust kan komen. Buikpijn. Dat is gewoon heel vervelend, waar het ook door komt.
Kun je iets doen wat je een beetje ontspanning geeft? Even rustig douchen of in bad bijvoorbeeld?
Het is zoals het is
zaterdag 22 april 2023 om 21:07
Dat hoeft niet persé. To kan omgang onder toezicht eisen.gowest schreef: ↑22-04-2023 20:41Hij is de dader, jij bent degene die aan de bel trekt. Dat zal jou nooit worden verweten door instanties, het is juist goed als jij verantwoordelijkheid neemt en je kind uit een situatie haalt waarbij het ziet dat de moeder niet gerespecteerd wordt door de vader.
Omdat de vader het kind niets direct heeft misdaan, zal er waarschijnlijk co-ouderschap komen. Jij moet dan goed in de gaten gaan houden hoe dat verloopt als kind bij de vader is. Je stimuleert weliswaar dat kind naar vader gaat, maar je houdt ook je oren en ogen open. Je leeft voor hoe je grenzen stelt. Je luister goed naar je kind naar eventuele signalen. Vader zal ook wel een reset doormaken, hopelijk, als hij jou kwijtraakt.
Als het niet goed gaat, grijp je in.
Been there done that.
Maar dan moet ze wel zelf hulp gaan inschakelen.
Ik weet niet in welke regio je woont TO, maar nogmaals, lees eens op www.moviera.nl
Je kunt goede hulpverlening krijgen die jou en jouw kind ondersteunen en bij de hand nemen. Dat is veilig, hij hoeft daar niets van te weten. Je wordt stap voor stap hierin geholpen.
In alles wat je schrijft is duidelijk dat jij je echt wel bewust bent dat dit alles schadelijk is voor jouw kind.
Dat jijzelf denkt oorzaak of schuldig te zijn is één ding , maar jij weet ook dat jouw kind géén oorzaak is of schuld heeft. En neem dat nu eerst eens als uitgangspunt.
zaterdag 22 april 2023 om 21:12
Exact.Doreia* schreef: ↑22-04-2023 20:28En dus hoeft hij nergens bang voor te zijn dat jij hem en zijn agressieve, mishandelende gedrag gaat vertellen. En dus kan hij net doen alsof hij je steunt. Omdat hij tegelijkertijd weet dat jij doodsbang bent om je kind kwijt te raken. Wat niet gaat gebeuren als je weggaat.
Wat wél gaat gebeuren als je blijft.
Want je kind gaat wel iets vertellen ergens. Omdat het niet beter weet en dus in alle argeloosheid word verteld dat 'mama weer door papa stevig werd aangepakt. Ze moest met haar hoofd tussen de deur van papa en hij zei dat ze een mes in haar hoofd zou krijgen. Eten jullie ook stamppot vanavond? '
Je gaat niet kunnen tegenhouden dat signalen naar buiten komen. En dan ben je de regie kwijt.
Je kunt een bal maar zo lang onder water duwen, maar hij kómt een keer weer boven knallen. Op een plek waar jij het niet verwacht.
zaterdag 22 april 2023 om 21:22
Dan laat je in ieder geval aan je kind zien dat jij ervoor kiest je niet te laten misbruiken..Jahallo222 schreef: ↑22-04-2023 20:23En stel ik zou weggaan met kind, wat dan? Dan is er toch nog steeds sprake van co ouderschap. Maar dan ben ik er niet bij de helft van de tijd.
Een partner die je stelselmatig uit staat te schelden en de rest.. (want je deelt hier vast niet alles....) dat is geen omgeving voor een kind om in op te groeien.. als je nou geen kind had gehad.. dan zou ik denken.. joh.. dan niet.. je hebt alleen jezelf ermee.
Maar komop TO... Ben jij nu een goed voorbeeld voor je kind? Ben je het niet aan kind verplicht om te streven naar beter?
