Relaties
alle pijlers
Wat doe ik verkeerd? Wat kan ik anders doen?
dinsdag 18 april 2023 om 09:40
Hallo allemaal,
Al langere tijd zit ik met een aantal dingen in onze relatie waarvan ik niet zo goed weet of het ‘normaal’ is, of ik iets verkeerd doe of anders moet doen, of het aan mij ligt. Ik heb helaas niet een fijne jeugd gehad, en geen echte andere relaties dan mijn huidige, dus kan dat niet vergelijken.
Dat ik mij schuldig voel, heeft er ook voor gezorgd dat ik het tot nu toe niet gedurfd heb om hier iets te schrijven. Iets met vuile was hang je niet buiten. Ik heb dit ook nooit echt met anderen gedeeld. Enerzijds omdat ik niet een groot vangnet heb, anderzijds omdat ik bang ben dat ze wat van hem vinden dan. Dat maakt ook dat ik het tot nu toe niet durfde te delen hier, omdat ik ook bang ben dat ik hier niet een goed beeld weergeef, het is natuurlijk maar één kant van het verhaal en maar één deel van onze relatie.
Ook ben ik me ervan bewust dat een aantal dingen vaag zijn, maar dat houd ik graag zo vanwege privacy.
. Het punt is dat hij soms erg boos kan zijn. (voorbeelden weggehaald ivm herkenning)
De manier waarop zijn boosheid geuit wordt wisselt, maar het gaat vaak gepaard met veel schreeuwen, mij uitschelden, spullen gooien (soms gericht op mij of gewoon een kant op), spullen kapot maken, dreigen (door dingen te zeggen of door fysiek tegenover me te staan als het ware). Hij is nog nooit echt fysiek naar mij toe geweest, op een keer een kleine/lichte duw na of spullen die me (zacht) raken. Ik denk dat er dagelijks wel iets is wat ik doe wat hem boos maakt, maar de heftigheid varieert. Het schreeuwen en schelden komt vrijwel altijd voor, de rest wisselt en gebeurt misschien wekelijks of maandelijks.
Wanneer ik probeer aan te geven dat ik hier last van heb of dat ik het niet oké vind (weggehaald ivm herkenning) . .
Voorbeeld weggehaald
Weggehaald
Wat kan ik nog doen? Op welke manier kan ik hem wel erkennen en ervoor zorgen dat hij zich niet zo hoeft te laten triggeren en zo naar mij toe te reageren? Ik zou zo graag willen dat het wel goed gaat, dat hij niet meer zo boos hoeft te worden en ik het gewoon goed kan doen. Ik voel me zo angstig telkens en ik weet niet meer hoe ik het telkens kan goed maken als niets lijkt te helpen?
*
Er is een nieuw topic geopend.
relaties/vervolg-op-wat-doe-ik-verkeerd ... #p34742565
*
Al langere tijd zit ik met een aantal dingen in onze relatie waarvan ik niet zo goed weet of het ‘normaal’ is, of ik iets verkeerd doe of anders moet doen, of het aan mij ligt. Ik heb helaas niet een fijne jeugd gehad, en geen echte andere relaties dan mijn huidige, dus kan dat niet vergelijken.
Dat ik mij schuldig voel, heeft er ook voor gezorgd dat ik het tot nu toe niet gedurfd heb om hier iets te schrijven. Iets met vuile was hang je niet buiten. Ik heb dit ook nooit echt met anderen gedeeld. Enerzijds omdat ik niet een groot vangnet heb, anderzijds omdat ik bang ben dat ze wat van hem vinden dan. Dat maakt ook dat ik het tot nu toe niet durfde te delen hier, omdat ik ook bang ben dat ik hier niet een goed beeld weergeef, het is natuurlijk maar één kant van het verhaal en maar één deel van onze relatie.
Ook ben ik me ervan bewust dat een aantal dingen vaag zijn, maar dat houd ik graag zo vanwege privacy.
. Het punt is dat hij soms erg boos kan zijn. (voorbeelden weggehaald ivm herkenning)
De manier waarop zijn boosheid geuit wordt wisselt, maar het gaat vaak gepaard met veel schreeuwen, mij uitschelden, spullen gooien (soms gericht op mij of gewoon een kant op), spullen kapot maken, dreigen (door dingen te zeggen of door fysiek tegenover me te staan als het ware). Hij is nog nooit echt fysiek naar mij toe geweest, op een keer een kleine/lichte duw na of spullen die me (zacht) raken. Ik denk dat er dagelijks wel iets is wat ik doe wat hem boos maakt, maar de heftigheid varieert. Het schreeuwen en schelden komt vrijwel altijd voor, de rest wisselt en gebeurt misschien wekelijks of maandelijks.
Wanneer ik probeer aan te geven dat ik hier last van heb of dat ik het niet oké vind (weggehaald ivm herkenning) . .
Voorbeeld weggehaald
Weggehaald
Wat kan ik nog doen? Op welke manier kan ik hem wel erkennen en ervoor zorgen dat hij zich niet zo hoeft te laten triggeren en zo naar mij toe te reageren? Ik zou zo graag willen dat het wel goed gaat, dat hij niet meer zo boos hoeft te worden en ik het gewoon goed kan doen. Ik voel me zo angstig telkens en ik weet niet meer hoe ik het telkens kan goed maken als niets lijkt te helpen?
*
Er is een nieuw topic geopend.
relaties/vervolg-op-wat-doe-ik-verkeerd ... #p34742565
*
moderatorviva wijzigde dit bericht op 12-06-2023 10:59
Reden: Notitie Moderator toegevoegd.
Reden: Notitie Moderator toegevoegd.
41.74% gewijzigd
zondag 23 april 2023 om 16:35
TO, je bent echt echt echt heel erg beschadigd en gehersenspoeld door je ouders EN je man, TO...
Mijn hart huilt dat je nog steeds gelooft dat het allemaal jouw schuld is, terwijl iedereen hier al gezegd heeft dat dat niet het geval is.
Waarom geloof je ons niet?
Denk je dat wij er allemaal naast zitten?
Mijn hart huilt dat je nog steeds gelooft dat het allemaal jouw schuld is, terwijl iedereen hier al gezegd heeft dat dat niet het geval is.Waarom geloof je ons niet?
Denk je dat wij er allemaal naast zitten?
zondag 23 april 2023 om 16:48
Nee, ik geloof jullie wel. Ik heb alleen meer in mijn hoofd zitten dat jullie aan deze info niet genoeg hebben om het te beoordelen.Yep schreef: ↑23-04-2023 16:35TO, je bent echt echt echt heel erg beschadigd en gehersenspoeld door je ouders EN je man, TO...
Waarom geloof je ons niet?
Denk je dat wij er allemaal naast zitten?
zondag 23 april 2023 om 16:48
Als iemand continu iets niet naar je zin doet, moet je misschien eens bij jezelf nagaan of je bij 1) elkaar past, 2) of je een pietlut bent of 3) je onrealistische verwachtingen hebt.Jahallo222 schreef: ↑23-04-2023 16:17Ik snap wat je zegt, maar stel iemand zou continu dat soort dingetjes niet naar je zin doen? Dan kan dat toch zo'n reactie oproepen?
Het kan niet zo zijn dat er eentje is in de relatie die voortdurend naar de ander toe beweegt, en nooit eens andersom. Het is geven en nemen. Niet de zelf bepaalde standaard van man en daar houden we ons allemaal aan.
Jouw reflex is in eerste instantie om te zoeken naar wat jíj fout hebt gedaan. Maar als objectief naar situaties kijkt zal het vaak nergens over gaan. Of om dingen waar man gewoon helemaal fout zit.
Nu met die voorbeelden van de zwangerschap erbij ook, deze man is gewoon niet oké en niet goed voor jou. De loyaliteit naar jou is nul. Laat hij zich eens in een ander verplaatsen zeg!
Ik zei het op de eerste pagina al, dit is een tiran.
zondag 23 april 2023 om 16:50
zondag 23 april 2023 om 16:56
Lieve Jahallo, Je krijgt een kindje, bent net bevallen, dan hoor je gekoesterd te worden. Zoals jij je kindje koestert. Dat de vader dan afwezig is, niet zorgzaam dat kan en voel je als gemis. Een pas bevallen moeder uitschelden is wel zo laag en gemeen. Zelfs waterhoentjes, zwanen, wilde zwijnen, buffels beschermen hun kleintjes én hun moeder.
Dat jij dit over je heen gekregen hebt met een kleintje, is niet te vatten.
Het is gewoon wreed, niemand heeft het recht iemand uit te schelden
Hoe kunnen we jou helpen hier uit te komen?
Mijn dochter nam stappen en vertelde het aan zus en vriendinnen, toen haar kind wegkroop achter de bank als vader thuis kwam.
Blijf schrijven en we denken mee.
Dat jij dit over je heen gekregen hebt met een kleintje, is niet te vatten.
Het is gewoon wreed, niemand heeft het recht iemand uit te schelden
Hoe kunnen we jou helpen hier uit te komen?
Mijn dochter nam stappen en vertelde het aan zus en vriendinnen, toen haar kind wegkroop achter de bank als vader thuis kwam.
Blijf schrijven en we denken mee.
Alles sal reg kom
zondag 23 april 2023 om 16:59
Alleen jou beschrijving van de dagen voor en na je bevalling is al genoeg.Jahallo222 schreef: ↑23-04-2023 16:48Nee, ik geloof jullie wel. Ik heb alleen meer in mijn hoofd zitten dat jullie aan deze info niet genoeg hebben om het te beoordelen.
Niemand mag een ander zo behandelen.
Been there, done that, got the T-shirt.
zondag 23 april 2023 om 17:05
Ook bij mij komt er zoveel terug, en weer herkenbaar. Zwanger zijn, je reageert anders, en je prioriteiten veranderen.
Dat is heel lastig voor hem. Dat jij ook maar moest dealen met alle veranderingen daar kunnen ze niet bij….
Ik trof mezelf 7 maanden zwanger aan terwijl hij op mij in aan het schoppen was. Normaal beschermde ik mijn hoofd, alles wat er lichamelijk kapot zou gaan zou helen, maar als hij mijn hoofd kapot zou slaan of schoppen dan zou ik niet meer voor mezelf kunnen zorgen. Maar nu liet ik mijn hoofd gaan en beschermde mn buik… mijn kind was het belangrijkste. Waarschijnlijk heeft hij toch een en ander kapot gemaakt, want mijn kind bleek later met 7 maanden gestopt te zijn met groeien.
Daarna, nooit maar dan ook nooit het kind even verschoond of gehaald voor een nachtvoeding - want hij moest werken. Als ik niet snel genoeg mn bed uit was (keizersnee) dan hielp hij me wel een handje (lees even een flinke trap in mn rug).
TO… natuurlijk ben je geen heilige…. Nee, dat is niemand. Natuurlijk kan jij een irritant toontje gebruiken en natuurlijk heb jij ook een aandeel in de ruzies. Waar 2 vechten hebben twee schuld toch? Dat was ook mijn uitgangspunt…
En toch moeten je luiken open.
Het kan niet zo zijn dat jij niet mag reageren. Je kunt het met elkaar oneens zijn en toch respectvol met elkaar omgaan. In een relatie moet je op een veilige manier kunnen aangeven wat jouw wensen zijn, en hoe je het samen gaat doen. Met mijn ex is dat (nog steeds) niet mogelijk.
Nu ik 5 jaar een relatie heb met iemand anders durf ik eindelijk mijn wensen duidelijk te maken. Dit gaat gewoon zonder angst, zonder gevaar maar met oog voor elkaar. En het mooie is…. Mijn kinderen zien nu hoe het ook kan, en nemen dit als voorbeeld. Dan wordt het leven ineens gewoon leuk en makkelijk, en veilig!
Dat is heel lastig voor hem. Dat jij ook maar moest dealen met alle veranderingen daar kunnen ze niet bij….
Ik trof mezelf 7 maanden zwanger aan terwijl hij op mij in aan het schoppen was. Normaal beschermde ik mijn hoofd, alles wat er lichamelijk kapot zou gaan zou helen, maar als hij mijn hoofd kapot zou slaan of schoppen dan zou ik niet meer voor mezelf kunnen zorgen. Maar nu liet ik mijn hoofd gaan en beschermde mn buik… mijn kind was het belangrijkste. Waarschijnlijk heeft hij toch een en ander kapot gemaakt, want mijn kind bleek later met 7 maanden gestopt te zijn met groeien.
Daarna, nooit maar dan ook nooit het kind even verschoond of gehaald voor een nachtvoeding - want hij moest werken. Als ik niet snel genoeg mn bed uit was (keizersnee) dan hielp hij me wel een handje (lees even een flinke trap in mn rug).
TO… natuurlijk ben je geen heilige…. Nee, dat is niemand. Natuurlijk kan jij een irritant toontje gebruiken en natuurlijk heb jij ook een aandeel in de ruzies. Waar 2 vechten hebben twee schuld toch? Dat was ook mijn uitgangspunt…
En toch moeten je luiken open.
Het kan niet zo zijn dat jij niet mag reageren. Je kunt het met elkaar oneens zijn en toch respectvol met elkaar omgaan. In een relatie moet je op een veilige manier kunnen aangeven wat jouw wensen zijn, en hoe je het samen gaat doen. Met mijn ex is dat (nog steeds) niet mogelijk.
Nu ik 5 jaar een relatie heb met iemand anders durf ik eindelijk mijn wensen duidelijk te maken. Dit gaat gewoon zonder angst, zonder gevaar maar met oog voor elkaar. En het mooie is…. Mijn kinderen zien nu hoe het ook kan, en nemen dit als voorbeeld. Dan wordt het leven ineens gewoon leuk en makkelijk, en veilig!
zondag 23 april 2023 om 17:05
Je vroeg dit:
"Wat kan ik nog doen? Op welke manier kan ik hem wel erkennen en ervoor zorgen dat hij zich niet zo hoeft te laten triggeren en zo naar mij toe te reageren? Ik zou zo graag willen dat het wel goed gaat, dat hij niet meer zo boos hoeft te worden en ik het gewoon goed kan doen. Ik voel me zo angstig telkens en ik weet niet meer hoe ik het telkens kan goed maken als niets lijkt te helpen?"
Je hebt 30 pagina's aan reacties die min of meer neerkomen op: je kunt weinig doen, want het probleem ligt bij je partner.
Aan jou of je dit in stand houdt (voor jezelf en kind) of dat je vertrekt. Je pikt het of je gaat (uiteindelijk) weg. Meer smaken zijn er niet.
"Wat kan ik nog doen? Op welke manier kan ik hem wel erkennen en ervoor zorgen dat hij zich niet zo hoeft te laten triggeren en zo naar mij toe te reageren? Ik zou zo graag willen dat het wel goed gaat, dat hij niet meer zo boos hoeft te worden en ik het gewoon goed kan doen. Ik voel me zo angstig telkens en ik weet niet meer hoe ik het telkens kan goed maken als niets lijkt te helpen?"
Je hebt 30 pagina's aan reacties die min of meer neerkomen op: je kunt weinig doen, want het probleem ligt bij je partner.
Aan jou of je dit in stand houdt (voor jezelf en kind) of dat je vertrekt. Je pikt het of je gaat (uiteindelijk) weg. Meer smaken zijn er niet.
zondag 23 april 2023 om 17:07
Heb je een eigen bankrekening?
Een vriendin met een logeerkamer?
Of iig een plek waar je zaken als paspoort enz even kan stallen. Waar je even ongestoord achter een laptop het e.e.a. na kan bellen?
Kennisen met een vakantie huisje?
Als werkgever zou ik je echt wel willen steunen en begrijpen dat je je ziek meldt. (Dan ben ik maar toch)
Ieder bedrijf heeft een vertrouwenspersoon. Zou je die kunnen bereiken morgen?
Een vriendin met een logeerkamer?
Of iig een plek waar je zaken als paspoort enz even kan stallen. Waar je even ongestoord achter een laptop het e.e.a. na kan bellen?
Kennisen met een vakantie huisje?
Als werkgever zou ik je echt wel willen steunen en begrijpen dat je je ziek meldt. (Dan ben ik maar toch)
Ieder bedrijf heeft een vertrouwenspersoon. Zou je die kunnen bereiken morgen?
Been there, done that, got the T-shirt.
zondag 23 april 2023 om 17:14
Ik denk dat jij al zo lang in dit web verstrikt zit, dat jij niet meer weet wat wel normaal en wat niet normaal is. Behalve dat onderbuik gevoel wat maakte dat je dit topic opende. Hetgeen wat je namelijk gedeeld hebt hier is waarschijnlijk pas het topje van de ijsberg.. je hebt een arsenaal aan voorbeelden.Jahallo222 schreef: ↑23-04-2023 16:48Nee, ik geloof jullie wel. Ik heb alleen meer in mijn hoofd zitten dat jullie aan deze info niet genoeg hebben om het te beoordelen.
Het probleem van een relatie met een (vermoedelijke) narcist is dat je niet meer weet wie je bent. Wat klopt er wel en wat klopt er niet. Wat is liefde.. wat is geborgenheid.. wat is genegenheid... maar vooral.. wat is veiligheid.
Hij heeft jou met een reden uitgezocht.. je bent lief.. wilt goed doen.. neigt naar je (te) afhankelijk opstellen.. en je bent trouw. Hoogstwaarschijnlijk te trouw. Dus ja jij hebt ook een aandeel in dit geheel omdat je die eigenschappen bezit.. maar een partner heeft nooit het recht om die eigenschappen te misbruiken voor eigen gewin.. ze in een kwaad daglicht te stellen.. hij hoort je te steunen, lief te hebben.. te beschermen.. te koesteren.. te verlichten.. hij maakt jou (en je leven) alleen maar zwaarder. Niemand hoort dat een ander aan te doen. Je hebt er nooit om gevraagd.. wat hij (of jijzelf) ook moge beweren. Er zijn jou dingen aangedaan.. die je meer en meer hebben beschadigd.. kleine barstjes die iedereen heeft.. zijn door zijn toedoen nu grote scheuren geworden.
Mijn vriendin was 8+ jaren samen met haar ex.. niemand wist hoe het er daar aan toe ging thuis.. al hadden een andere vriendin en ik wel in de loop der jaren wat vermoedens gekregen.. maar ze wees ons lange tijd af.. we zijn altijd nabij haar gebleven. En we bleven voorzichtig vragen stellen wanneer er een aanleiding was.. Er waren kinderen in het spel waardoor alles erg ingewikkeld was.. het duurde ruim 3 jaar om echt van hem los te komen.
Ik herken alle emoties die je omschrijft. We zijn nu 8jr verder... en mijn vriendin is stabieler onafhankelijker en gelukkig dan ooit. En ja er is ook weer een nieuwe liefde gevonden.
Hoe eng, onbekend, onzeker en vreselijk kwetsbaar ook... ga stappen zetten.. kleine stappen.. ga praten met iemand.. wees eerlijk.. geen schone schijn meer.. niet meer hem een hand boven het hoofd houden.. niet meer jezelf downgraden.. je bent veel te jong voor het leven wat je nu leidt/lijdt. Je moet jezelf meer gaan leren gunnen. Maar dat is een heel proces...
En er is er maar één die dat proces kan laten starten. Maar er zijn echt heel veel hulplijnen die je kunt inschakelen. Je moet het alleen gaan durven... en dan gaan doen.
zondag 23 april 2023 om 17:30
Vind jij het kloppen wat hij tegen jou zegt?Jahallo222 schreef: ↑23-04-2023 17:28Wat vreselijk zeg, jeetje zeg... En wat fijn dat je eruit bent en het nu anders is en kan. Mijn man is gelukkig niet fysiek. Zoals ik al eerder zei, soms hoop ik zo dat hij me toch wel eens slaat ofzo. Dan weet ik dat het klopt. Wat jullie zeggen.
zondag 23 april 2023 om 17:31
WeggehaaldEnigme schreef: ↑23-04-2023 17:14Ik denk dat jij al zo lang in dit web verstrikt zit, dat jij niet meer weet wat wel normaal en wat niet normaal is. Behalve dat onderbuik gevoel wat maakte dat je dit topic opende. Hetgeen wat je namelijk gedeeld hebt hier is waarschijnlijk pas het topje van de ijsberg.. je hebt een arsenaal aan voorbeelden.
jahallo222 wijzigde dit bericht op 24-04-2023 09:39
Reden: Herkenbaarheid
Reden: Herkenbaarheid
28.07% gewijzigd
zondag 23 april 2023 om 17:35
Dan heb je het toch niet nodig dat hij je eerst moet slaan voordat het voor jou klopt.
Het is NIET jouw schuld dat hij zo is!
En wat ik echt verschrikkelijk vind is dat jullie kind nu ook al deze ellende over zich heen krijgt en leert om pappa te pleasen anders wordt hij boos, dat zelfs een dagje die voor jullie kind bedoeld was naar hem toe werd gedraaid omdat hij het te druk vond. Jij bent de geschiedenis aan het herhalen.
Waar ben je nu precies zo bang voor?
zondag 23 april 2023 om 17:39
En stel dat het allemaal jouw schuld is. Dan haal je het slechtste in hem boven, al jarenlang, zonder enig vooruitzicht op verandering bij hem of bij jou (want hoe reeel is dat?) en een schadelijke omgeving voor jullie kind. Ook als dat allemaal jouw schuld is, lijkt het mij het meest verstandig om uit elkaar te gaan. Ook dan is er geen andere optie toch? Ook dan is jouw kind het slachtoffer van een ongezonde situatie.
Als het jouw schuld is, en het zou je lukken om je volledig aan te passen zodat man niet meer getriggerd raakt. Wat voor moeder heeft jouw kind dan nog? Een moeder die altijd op eieren loopt, die niet spontaan, vrolijk of boos kan zijn. Een wegkwijnende moeder die overal de schuld van is.
En stel het is allemaal jouw schuld en je past je aan en alles is koek en ei, hoe lang zal het duren voordat ook jouw kind man gaat triggeren en schuldig wordt?
Ook als het allemaal jouw schuld is, mag je weggaan hoor. Ook als het allemaal jouw schuld is, mag je besluiten dit niet te willen. Mag je, ook als het koek en ei is omdat je je aan kan passen, besluiten dat dat voor jou niet werkt en weggaan.
Besluit desnoods, als het altijd bij iedereen jouw schuld is, om nooit meer een relatie aan te gaan omdat je blijkbaar mensen triggert. En ga weg.
Als het jouw schuld is, en het zou je lukken om je volledig aan te passen zodat man niet meer getriggerd raakt. Wat voor moeder heeft jouw kind dan nog? Een moeder die altijd op eieren loopt, die niet spontaan, vrolijk of boos kan zijn. Een wegkwijnende moeder die overal de schuld van is.
En stel het is allemaal jouw schuld en je past je aan en alles is koek en ei, hoe lang zal het duren voordat ook jouw kind man gaat triggeren en schuldig wordt?
Ook als het allemaal jouw schuld is, mag je weggaan hoor. Ook als het allemaal jouw schuld is, mag je besluiten dit niet te willen. Mag je, ook als het koek en ei is omdat je je aan kan passen, besluiten dat dat voor jou niet werkt en weggaan.
Besluit desnoods, als het altijd bij iedereen jouw schuld is, om nooit meer een relatie aan te gaan omdat je blijkbaar mensen triggert. En ga weg.
zondag 23 april 2023 om 17:42
Hij slaat je wel, dat heb je eerder verteld. Jij ziet het als een tik, maar het is gewoon slaan. En dat is meermaals voorgekomen. In een relatie geef je elkaar geen tikken. Voor jou is het geen reden om te vertrekken. Ook als het in jouw optiek echt slaan wordt ga je niet vertrekken. Je verlegd elke keer je grens, zoals jij jezelf je hele leven hebt aangeleerd. En dat laatste vind ik echt heel erg voor jou, maar alleen jij kan een patroon doorbreken.
