Relaties
alle pijlers
Wat doe ik verkeerd? Wat kan ik anders doen?
dinsdag 18 april 2023 om 09:40
Hallo allemaal,
Al langere tijd zit ik met een aantal dingen in onze relatie waarvan ik niet zo goed weet of het ‘normaal’ is, of ik iets verkeerd doe of anders moet doen, of het aan mij ligt. Ik heb helaas niet een fijne jeugd gehad, en geen echte andere relaties dan mijn huidige, dus kan dat niet vergelijken.
Dat ik mij schuldig voel, heeft er ook voor gezorgd dat ik het tot nu toe niet gedurfd heb om hier iets te schrijven. Iets met vuile was hang je niet buiten. Ik heb dit ook nooit echt met anderen gedeeld. Enerzijds omdat ik niet een groot vangnet heb, anderzijds omdat ik bang ben dat ze wat van hem vinden dan. Dat maakt ook dat ik het tot nu toe niet durfde te delen hier, omdat ik ook bang ben dat ik hier niet een goed beeld weergeef, het is natuurlijk maar één kant van het verhaal en maar één deel van onze relatie.
Ook ben ik me ervan bewust dat een aantal dingen vaag zijn, maar dat houd ik graag zo vanwege privacy.
. Het punt is dat hij soms erg boos kan zijn. (voorbeelden weggehaald ivm herkenning)
De manier waarop zijn boosheid geuit wordt wisselt, maar het gaat vaak gepaard met veel schreeuwen, mij uitschelden, spullen gooien (soms gericht op mij of gewoon een kant op), spullen kapot maken, dreigen (door dingen te zeggen of door fysiek tegenover me te staan als het ware). Hij is nog nooit echt fysiek naar mij toe geweest, op een keer een kleine/lichte duw na of spullen die me (zacht) raken. Ik denk dat er dagelijks wel iets is wat ik doe wat hem boos maakt, maar de heftigheid varieert. Het schreeuwen en schelden komt vrijwel altijd voor, de rest wisselt en gebeurt misschien wekelijks of maandelijks.
Wanneer ik probeer aan te geven dat ik hier last van heb of dat ik het niet oké vind (weggehaald ivm herkenning) . .
Voorbeeld weggehaald
Weggehaald
Wat kan ik nog doen? Op welke manier kan ik hem wel erkennen en ervoor zorgen dat hij zich niet zo hoeft te laten triggeren en zo naar mij toe te reageren? Ik zou zo graag willen dat het wel goed gaat, dat hij niet meer zo boos hoeft te worden en ik het gewoon goed kan doen. Ik voel me zo angstig telkens en ik weet niet meer hoe ik het telkens kan goed maken als niets lijkt te helpen?
*
Er is een nieuw topic geopend.
relaties/vervolg-op-wat-doe-ik-verkeerd ... #p34742565
*
Al langere tijd zit ik met een aantal dingen in onze relatie waarvan ik niet zo goed weet of het ‘normaal’ is, of ik iets verkeerd doe of anders moet doen, of het aan mij ligt. Ik heb helaas niet een fijne jeugd gehad, en geen echte andere relaties dan mijn huidige, dus kan dat niet vergelijken.
Dat ik mij schuldig voel, heeft er ook voor gezorgd dat ik het tot nu toe niet gedurfd heb om hier iets te schrijven. Iets met vuile was hang je niet buiten. Ik heb dit ook nooit echt met anderen gedeeld. Enerzijds omdat ik niet een groot vangnet heb, anderzijds omdat ik bang ben dat ze wat van hem vinden dan. Dat maakt ook dat ik het tot nu toe niet durfde te delen hier, omdat ik ook bang ben dat ik hier niet een goed beeld weergeef, het is natuurlijk maar één kant van het verhaal en maar één deel van onze relatie.
Ook ben ik me ervan bewust dat een aantal dingen vaag zijn, maar dat houd ik graag zo vanwege privacy.
. Het punt is dat hij soms erg boos kan zijn. (voorbeelden weggehaald ivm herkenning)
De manier waarop zijn boosheid geuit wordt wisselt, maar het gaat vaak gepaard met veel schreeuwen, mij uitschelden, spullen gooien (soms gericht op mij of gewoon een kant op), spullen kapot maken, dreigen (door dingen te zeggen of door fysiek tegenover me te staan als het ware). Hij is nog nooit echt fysiek naar mij toe geweest, op een keer een kleine/lichte duw na of spullen die me (zacht) raken. Ik denk dat er dagelijks wel iets is wat ik doe wat hem boos maakt, maar de heftigheid varieert. Het schreeuwen en schelden komt vrijwel altijd voor, de rest wisselt en gebeurt misschien wekelijks of maandelijks.
Wanneer ik probeer aan te geven dat ik hier last van heb of dat ik het niet oké vind (weggehaald ivm herkenning) . .
Voorbeeld weggehaald
Weggehaald
Wat kan ik nog doen? Op welke manier kan ik hem wel erkennen en ervoor zorgen dat hij zich niet zo hoeft te laten triggeren en zo naar mij toe te reageren? Ik zou zo graag willen dat het wel goed gaat, dat hij niet meer zo boos hoeft te worden en ik het gewoon goed kan doen. Ik voel me zo angstig telkens en ik weet niet meer hoe ik het telkens kan goed maken als niets lijkt te helpen?
*
Er is een nieuw topic geopend.
relaties/vervolg-op-wat-doe-ik-verkeerd ... #p34742565
*
moderatorviva wijzigde dit bericht op 12-06-2023 10:59
Reden: Notitie Moderator toegevoegd.
Reden: Notitie Moderator toegevoegd.
41.74% gewijzigd
zondag 23 april 2023 om 11:12
En als hij langskomt zorg ik altijd dat er nog iemand bij is.Zeedier schreef: ↑23-04-2023 11:04Nee er zijn geen instanties ingeschakeld, ik was hier ook ontzettend bang voor. Maar mijn therapeut vond dit niet nodig; zij gaf aan alle vertrouwen in mij als moeder te hebben. Voor mijzelf besloot ik dat kind niet naar papa gaat, en dat ik het tot de hoogste rechter zal laten komen als hij dat wil- en dan nog zal ik ervoor gaan liggen. Samen met mijn dierbaren. Als hij haar wilt zien, dan moet hij maar langskomen. En daar heeft ie weinig behoefte aan.
Ik heb alle incidenten uitgeschreven voor zover mogelijk, met datum. Naast de helderheid die mij dit gaf, gaf het mij ook ontzettend veel mentale rust. En het feit dat mijn therapeut mogelijk in kon springen om mijn verhaal en mijn kracht als moeder te bevestigen, gaf mij eveneens veel rust.
zondag 23 april 2023 om 11:15
Hey jahallo,
ten eerste: je man is een lul en gedraagt zich ongezond, het is niet normaal hoe hij met jou omgaat.
ten tweede: Het is je man.
Maar, jij denkt dat het aan jou ligt, als jij nou.... .... ... dan zou het vast goed gaan.
Stel nou (en dan vind ik dus niet!) dat het allemaal aan jou ligt.
Ook dan is de oplossing uit elkaar gaan. Want zowel je kind als jij als je man verdienen het niet om ongelukkig te zijn. En het lukt jou niet om te voorkomen dat man boos wordt (duh, hij wordt toch wel boos namelijk). En als dat dus niet lukt. Dan is het klaar.
Zo kan je t misschien ook makkelijker aan hem verkopen, en als je dan zelfstandig met kind verder gaat kan je aan je zelfbeeld en vertrouwen gaan werken.
ten eerste: je man is een lul en gedraagt zich ongezond, het is niet normaal hoe hij met jou omgaat.
ten tweede: Het is je man.
Maar, jij denkt dat het aan jou ligt, als jij nou.... .... ... dan zou het vast goed gaan.
Stel nou (en dan vind ik dus niet!) dat het allemaal aan jou ligt.
Ook dan is de oplossing uit elkaar gaan. Want zowel je kind als jij als je man verdienen het niet om ongelukkig te zijn. En het lukt jou niet om te voorkomen dat man boos wordt (duh, hij wordt toch wel boos namelijk). En als dat dus niet lukt. Dan is het klaar.
Zo kan je t misschien ook makkelijker aan hem verkopen, en als je dan zelfstandig met kind verder gaat kan je aan je zelfbeeld en vertrouwen gaan werken.
zondag 23 april 2023 om 11:33
Als je al denkt dat instanties zullen worden ingeschakeld, of dat instanties ergens wat van zouden kunnen vinden, dan weet je toch ook wel dat de eigenlijk situatie onhoudbaar is. Ook zullen voor een situatie als die van TO heus geen instanties bij betrokken hoeven worden.
anoniem_65b76fd3af17f wijzigde dit bericht op 23-04-2023 12:14
10.89% gewijzigd
zondag 23 april 2023 om 11:36
zondag 23 april 2023 om 12:23
Ik begrijp werkelijk niet als jezelf als kind in een huiselijk geweld situatie ben opgegroeid dat je, je eigen kind hier ook doorheen laat gaan.duizel schreef: ↑23-04-2023 09:42Wat jammer en onnodig deze reactie. Dat je je hier niet in kunt inleven, maar zo reageren op iemand die zich zo kwetsbaar opstelt. Die om hulp en begrip vraagt maar nog niet weet hoe. Die in een ontzettend moeilijke situatie zit waarbij dingen voor haar duidelijk worden.
Ik hoop dat je je reactie weg haalt. Het is niet helpend.
En ik kan mij zeker wel inleven, ik ben ook zo'n kind en ben daar behoorlijk door beschadigd geraakt. Daarom reageer ik zo fel omdat het mij raakt vooral voor hun kind wat hier bij betrokken is en machteloos is. In dit geval ligt de bal bij moeder om haar kind een veilige jeugd te proberen te geven, van vader hoef je gezien haar verhaal niets te verwachten.
zondag 23 april 2023 om 12:24
Dan wordt het tijd om te handelen, want voorlopig gaat jou kind hier nu wel doorheen.Jahallo222 schreef: ↑23-04-2023 08:28Wat een nare en heftigen situatie. Het raakt me wat je zegt. Want ik heb het zelf ook enigszins zo ervaren en ik wil dit absoluut niet voor mijn kind.
zondag 23 april 2023 om 12:26
Ik begrijp jou reactie ook wel hoor. Ik ben ook zo’n kind en mijn eerste reactie als ik denk aan de tranen die ons ma heeft gelaten keer op keer dan wordt ik inplaats van medelijdend juist woest. Dan denk ik: had die vent uit ons (ja ONS!) leven gebannen. Jij hebt je kapot laten maken en ik ben daarin meegezogen en moest diezelfde ellende willoos ondergaan.Sjaantje37 schreef: ↑23-04-2023 12:23Ik begrijp werkelijk niet als jezelf als kind in een huiselijk geweld situatie ben opgegroeid dat je, je eigen kind hier ook doorheen laat gaan.
En ik kan mij zeker wel inleven, ik ben ook zo'n kind en ben daar behoorlijk door beschadigd geraakt. Daarom reageer ik zo fel omdat het mij raakt vooral voor hun kind wat hier bij betrokken is en machteloos is. In dit geval ligt de bal bij moeder om haar kind een veilige jeugd te proberen te geven, van vader hoef je gezien haar verhaal niets te verwachten.
zondag 23 april 2023 om 12:31
Nou ja, je laatste bericht zegt meer dan 1000 woorden. De vader van jou kind is een schoft, een klootzak, een egoïst. Ik schat in, maar ik ben geen specialist, dat er een flinke diagnose op hem van toepassing is. Hij is niet goed bij zijn hoofd. Helaas bestaan dit soort mensen en nemen zij elke kans die ze pakken kunnen om een ander met de grond gelijk te maken.
Let wel…en daarmee geef ik jou niet de schuld…..ze nemen elke kans die ze pakken kunnen. Die kansen zijn er dus, worden ze gegeven. Pas als jij zegt: STOP! Zal hij jou niet of minder gaan kunnen raken. Daar moet jij wel zelf voor in actie komen. Dat doet een ander niet voor jou. En voor jou kind moet ook jij het doen. Een ander red jouw kind niet.
Let wel…en daarmee geef ik jou niet de schuld…..ze nemen elke kans die ze pakken kunnen. Die kansen zijn er dus, worden ze gegeven. Pas als jij zegt: STOP! Zal hij jou niet of minder gaan kunnen raken. Daar moet jij wel zelf voor in actie komen. Dat doet een ander niet voor jou. En voor jou kind moet ook jij het doen. Een ander red jouw kind niet.
zondag 23 april 2023 om 12:33
zondag 23 april 2023 om 12:34
zondag 23 april 2023 om 12:34
Ik zal niet quoten, maar wat vreselijk voor je!
Volgens mij is het vaak met dit soort mannen dat ze het moeilijk vinden als er kinderen komen omdat ze dan zelf minder aandacht krijgen. Jouw focus verschuift natuurlijk van hem naar kind en dat gebeurt al voor de geboorte.
Ik vind wat je schrijft trouwens enorm heftig, wat jij daarvoor ook gezegd zou hebben en welke toon je daarbij ook gebruikt hebt. Echt heel heftig en zeker weten mishandeling om zo met je hoogzwangere vrouw om te gaan.
Volgens mij is het vaak met dit soort mannen dat ze het moeilijk vinden als er kinderen komen omdat ze dan zelf minder aandacht krijgen. Jouw focus verschuift natuurlijk van hem naar kind en dat gebeurt al voor de geboorte.
Ik vind wat je schrijft trouwens enorm heftig, wat jij daarvoor ook gezegd zou hebben en welke toon je daarbij ook gebruikt hebt. Echt heel heftig en zeker weten mishandeling om zo met je hoogzwangere vrouw om te gaan.
Het is zoals het is
zondag 23 april 2023 om 12:35
Ze denkt echt dat het haar schuld is en dat ze het verdiend hoe hij haar behandeld.Youk79 schreef: ↑23-04-2023 12:34Ik zal niet quoten, maar wat vreselijk voor je!
Volgens mij is het vaak met dit soort mannen dat ze het moeilijk vinden als er kinderen komen omdat ze dan zelf minder aandacht krijgen. Jouw focus verschuift natuurlijk van hem naar kind en dat gebeurt al voor de geboorte.
Ik vind wat je schrijft trouwens enorm heftig, wat jij daarvoor ook gezegd zou hebben en welke toon je daarbij ook gebruikt hebt. Echt heel heftig en zeker weten mishandeling om zo met je hoogzwangere vrouw om te gaan.
zondag 23 april 2023 om 12:36
Hoi Jahallo222 en de rest. Jaren terug was ik best fanatiek hier op dit forum maar ik besteedde er veel te veel tijd aan haha dus ik schrijf zelf niet meer. Tot nu. Dit draadje is zo verdomde herkenbaar. Ik ben weer helemaal terug in de laatste twee, drie jaar van m'n eigen relatie die net zo was.
Dat is geen klacht hoor, dit soort dingen helpen bij het verwerken ervan. Ruim tien jaar geleden is het alweer en hoewel het meestal niet meer of slechts op de achtergrond aanwezig is, popt het toch nog soms op. Ook ik heb die nachtmerrie soms, dat ik droom dat ik weer een relatie met m'n ex heb en dan voel ik me zo machteloos en daarna realiseer ik me dat ik het natuurlijk opnieuw uit kan maken.
Anyway, ik zal later misschien nog wel meer schrijven, ik denk dat dat wel goed voor me is. Voor nu wil ik vooral laten weten dat het niet raar is dat je je zo voelt en dat je zo twijfelt, Jahallo222. Het hoort erbij, blijkbaar. Ik had niet eens kinderen met m'n ex en dan nog duurde het jaren voordat het me lukte om weg te gaan. En ook ik sprak er met bijna niemand over. Nu nog niet. Er zijn maar een paar mensen die weten hoe erg het destijds was. Of nee, dat is niet eens waar, niemand weet het echt precies.
Ik herken vooral zo dat gevoel dat het zo ontzettend onvoorstelbaar is dat je bij 'm weg zou gaan. Dat dat gewoon geen optie is. Alles behalve dat. En echt hoor, ik ben slim, ik ben sterk, ik verdien zelf m'n geld en toch had hij me helemaal in z'n macht.
Eén ding dat me destijds hielp: ik heb het boek The Verbally Abusive Relationship van Patricia Evans gekocht en ik heb alles wat ik herkende onderstreept. Meer dan de helft van het boek werd geel. Dat hielp me bij het inzien van dat ik echt niet gek was. En dan nog duurde het even voordat ik dat echt geloofde, ik bleef maar redenen verzinnen waarom het misschien toch nog anders zat.
Ik herken ook heel erg hoe je alleen maar naar je eigen aandeel kijkt. Bij mij kwam dat zo: ik wilde zo graag die man terug die mijn ex in het begin van onze relatie was. En ik ben een optimist, ik hou van een uitdaging en ik dacht hoopvol dat het me wel zou lukken om die man terug te krijgen. En dan is het prettig om te denken dat je daar zelf controle over hebt. Dat je je eigen gedrag kunt aanpassen om die man van eerst terug te toveren. Dat is een veel fijnere gedachte dan jezelf zien als vrouw die wordt mishandeld, een beeld dat enorm ver bij me vandaan stond.
En twee dingen die ik inmiddels zie.
Ik moest gewoon weggaan, weet ik nu. Misschien dat ik hier later nog meer over schrijf, maar het duizelt me een beetje. In elk geval zit mijn leven weer vol liefde, meer dan ik ooit had kunnen dromen.
Dat is geen klacht hoor, dit soort dingen helpen bij het verwerken ervan. Ruim tien jaar geleden is het alweer en hoewel het meestal niet meer of slechts op de achtergrond aanwezig is, popt het toch nog soms op. Ook ik heb die nachtmerrie soms, dat ik droom dat ik weer een relatie met m'n ex heb en dan voel ik me zo machteloos en daarna realiseer ik me dat ik het natuurlijk opnieuw uit kan maken.
Anyway, ik zal later misschien nog wel meer schrijven, ik denk dat dat wel goed voor me is. Voor nu wil ik vooral laten weten dat het niet raar is dat je je zo voelt en dat je zo twijfelt, Jahallo222. Het hoort erbij, blijkbaar. Ik had niet eens kinderen met m'n ex en dan nog duurde het jaren voordat het me lukte om weg te gaan. En ook ik sprak er met bijna niemand over. Nu nog niet. Er zijn maar een paar mensen die weten hoe erg het destijds was. Of nee, dat is niet eens waar, niemand weet het echt precies.
Ik herken vooral zo dat gevoel dat het zo ontzettend onvoorstelbaar is dat je bij 'm weg zou gaan. Dat dat gewoon geen optie is. Alles behalve dat. En echt hoor, ik ben slim, ik ben sterk, ik verdien zelf m'n geld en toch had hij me helemaal in z'n macht.
Eén ding dat me destijds hielp: ik heb het boek The Verbally Abusive Relationship van Patricia Evans gekocht en ik heb alles wat ik herkende onderstreept. Meer dan de helft van het boek werd geel. Dat hielp me bij het inzien van dat ik echt niet gek was. En dan nog duurde het even voordat ik dat echt geloofde, ik bleef maar redenen verzinnen waarom het misschien toch nog anders zat.
Ik herken ook heel erg hoe je alleen maar naar je eigen aandeel kijkt. Bij mij kwam dat zo: ik wilde zo graag die man terug die mijn ex in het begin van onze relatie was. En ik ben een optimist, ik hou van een uitdaging en ik dacht hoopvol dat het me wel zou lukken om die man terug te krijgen. En dan is het prettig om te denken dat je daar zelf controle over hebt. Dat je je eigen gedrag kunt aanpassen om die man van eerst terug te toveren. Dat is een veel fijnere gedachte dan jezelf zien als vrouw die wordt mishandeld, een beeld dat enorm ver bij me vandaan stond.
En twee dingen die ik inmiddels zie.
- Ik dacht ook dat ik van m'n ex hield. Was niet zo, weet ik inmiddels. Het was een soort verslaafd zijn aan, gecombineerd met dat ik zelf codependent was (had ik toen niet door hoor, ik wist niet eens wat dat was) en dat ik überhaupt niet wist wat boundaries waren en wat ik daarmee kon. Wat ik nu zie: ik had in die jaren nauwelijks liefde in mijn leven. Mijn ex hield niet van mij, gaf me geen liefde. En ik gaf mezelf ook geen liefde. Ik verlangde naar liefde maar het was er niet echt. (Dat zie ik dus nu, destijds had ik vast iets anders gezegd, dan had ik iets genoemd over hoe mijn ex eigenlijk wel van me hield en zelf in de knoop zat.)
- Ik dacht dat mijn ex de persoon was die hij in het begin van onze relatie was. Dat was de ware ex, dacht ik. De moeilijke man die hij daarna werd, dat was tijdelijk. En oef, wat had ik dat mis. Het was precies andersom. Die ogenschijnlijk liefhebbende man bestond helemaal niet. Dat was allemaal manipulatie. En ik zag het niet. Ik trapte erin.
Ik moest gewoon weggaan, weet ik nu. Misschien dat ik hier later nog meer over schrijf, maar het duizelt me een beetje. In elk geval zit mijn leven weer vol liefde, meer dan ik ooit had kunnen dromen.
zondag 23 april 2023 om 12:38
Haal je quote even weg, is fijner voor TO.Sjaantje37 schreef: ↑23-04-2023 12:34En maar aanpassen en aanpassen en nog eens aanpassen aan deze bullebak. Je bent totaal afgericht door deze vent. En jij denkt werkelijk dat hij nog gaat veranderen, dat hij nog respect voor jou gaat krijgen? Hoe dan?
zondag 23 april 2023 om 12:38
Dan is vandaag even zo. Er komen meer momenten dat het misschien wel lukt even een fijne middag te hebben zonder hem. En op een gegeven moment bedenk je dat je liever al je momenten hebt zonder hem.
Het is zoals het is
zondag 23 april 2023 om 12:41
Over het waarom of de reden dat hij je niet respecteert hoef je je niet druk te maken. Niemand kan in zijn hoofd kijken, maar het is wel zo, dat blijkt uit zijn handelen. En het waarom moet je niet bij jezelf zoeken, hij heeft zelf een hersenkronkel fout zitten.
zondag 23 april 2023 om 12:45
Graag gedaan. Ik had onder mijn post een vraag gesteld, over onder welke voorwaarden jij de moeder kan zijn die je wil zijn, en hoe deze voorwaarden zich verhouden tot je huidige situatie. Hoe denk je daarover lieve jahallo?Jahallo222 schreef: ↑23-04-2023 12:33En dankjulliewel Zeedier en Missfitz voor het delen van jullie ervaringen. Ook de anderen natuurlijk.
zondag 23 april 2023 om 13:08
