Wat doe ik verkeerd? Wat kan ik anders doen?

18-04-2023 09:40 3282 berichten
Alle reacties Link kopieren
Hallo allemaal,

Al langere tijd zit ik met een aantal dingen in onze relatie waarvan ik niet zo goed weet of het ‘normaal’ is, of ik iets verkeerd doe of anders moet doen, of het aan mij ligt. Ik heb helaas niet een fijne jeugd gehad, en geen echte andere relaties dan mijn huidige, dus kan dat niet vergelijken.

Dat ik mij schuldig voel, heeft er ook voor gezorgd dat ik het tot nu toe niet gedurfd heb om hier iets te schrijven. Iets met vuile was hang je niet buiten. Ik heb dit ook nooit echt met anderen gedeeld. Enerzijds omdat ik niet een groot vangnet heb, anderzijds omdat ik bang ben dat ze wat van hem vinden dan. Dat maakt ook dat ik het tot nu toe niet durfde te delen hier, omdat ik ook bang ben dat ik hier niet een goed beeld weergeef, het is natuurlijk maar één kant van het verhaal en maar één deel van onze relatie.

Ook ben ik me ervan bewust dat een aantal dingen vaag zijn, maar dat houd ik graag zo vanwege privacy.

. Het punt is dat hij soms erg boos kan zijn. (voorbeelden weggehaald ivm herkenning)

De manier waarop zijn boosheid geuit wordt wisselt, maar het gaat vaak gepaard met veel schreeuwen, mij uitschelden, spullen gooien (soms gericht op mij of gewoon een kant op), spullen kapot maken, dreigen (door dingen te zeggen of door fysiek tegenover me te staan als het ware). Hij is nog nooit echt fysiek naar mij toe geweest, op een keer een kleine/lichte duw na of spullen die me (zacht) raken. Ik denk dat er dagelijks wel iets is wat ik doe wat hem boos maakt, maar de heftigheid varieert. Het schreeuwen en schelden komt vrijwel altijd voor, de rest wisselt en gebeurt misschien wekelijks of maandelijks.

Wanneer ik probeer aan te geven dat ik hier last van heb of dat ik het niet oké vind (weggehaald ivm herkenning) . .

Voorbeeld weggehaald

Weggehaald

Wat kan ik nog doen? Op welke manier kan ik hem wel erkennen en ervoor zorgen dat hij zich niet zo hoeft te laten triggeren en zo naar mij toe te reageren? Ik zou zo graag willen dat het wel goed gaat, dat hij niet meer zo boos hoeft te worden en ik het gewoon goed kan doen. Ik voel me zo angstig telkens en ik weet niet meer hoe ik het telkens kan goed maken als niets lijkt te helpen?


*
Er is een nieuw topic geopend.

relaties/vervolg-op-wat-doe-ik-verkeerd ... #p34742565
*
moderatorviva wijzigde dit bericht op 12-06-2023 10:59
Reden: Notitie Moderator toegevoegd.
41.74% gewijzigd
Alle reacties Link kopieren
Ik weet dit omdat ik er ooit zelf midden in zat lieve Jahallo22.

Jij kon er toch niets aan doen dat je later was? Je kunt niet alles wegpoetsen in het leven. Hij was op de hoogte. Maar het zinde hem niet.

En omdat hij de baas wil zijn in jullie relatie, moet je tot je enkels worden afgebrand hierom.

Terwijl ELK ANDER een duimpje had gestuurd en een 'dank je wel, succes onderweg, tot straks!'

Bij mij was het toen we een auto gingen kopen. Hij zou de auto betalen. De benzine en de verzekering. Ik zou de wegenbelasting op me nemen. Ik moest eerst nog naar een andere stad voor mijn hobby. Ik had gezegd welke bus ik zou nemen, ik had gezegd hoe laat ik thuis zou zijn. De hele tijd heb ik alleen maar in mijn hoofd gehad: ik moet die bus NIET missen, want dan zwaait er wat thuis. En zo kwam het dat ik zelfs éérder wegging van mijn hobby, om een bus éérder te nemen. Ik liet hem dit weten "Ik zit al in de bus! Goed he? '

Waarop ik terug kreeg dat ik bij een bepaalde bushalte moest uitstappen.
Zonder uitleg.
Wat ik dus braaf deed.
Want wat de baas zegt, dat doe ik.
En toen kwam hij aanrijden.
In een auto.
En toen ik instapte en vroeg hoe de proefrit verliep zei hij:
Ik heb hem al gekocht. Met mijn ouders.
Want jij ging er toch niets aan betalen.

Het was NOOIT zijn bedoeling dat ik mee zou gaan om een auto uit te zoeken dus...
doreia* wijzigde dit bericht op 19-04-2023 16:58
3.16% gewijzigd
I noticed how your people didn't support you. So, I sent you strangers -- The Universe
Alle reacties Link kopieren
x
hagelslagjes wijzigde dit bericht op 26-04-2023 15:38
0.00% gewijzigd
Alle reacties Link kopieren
Jahallo222 schreef:
19-04-2023 16:44
Doordat ik vervolgens te defensief reageerde, lok ik natuurlijk wel zo'n reactie uit. Ik ga dan teveel in discussie vindt hij.
Ik ga me niet tegen dit onderwerp aan bemoeien want anderen hebben er veel meer verstand van dan ik maar toen ik dit las bloedde mijn hart.

Ik hoop heel erg hard dat jij je waarde gaat inzien en gaat voelen dat niemand niemand niemand jou zo mag behandelen. Gewoon niet. Omdat jij jij bent.

:hug:
.
Alle reacties Link kopieren
Dat is naar Doreia*. Heb je er toen iets van kunnen zeggen?

Hagelslagjes: ik weet het. -
jahallo222 wijzigde dit bericht op 22-05-2023 12:28
Reden: Herkenbaarheid
53.28% gewijzigd
Alle reacties Link kopieren
Rooss4.0 schreef:
19-04-2023 16:56
Ik ga me niet tegen dit onderwerp aan bemoeien want anderen hebben er veel meer verstand van dan ik maar toen ik dit las bloedde mijn hart.

Ik hoop heel erg hard dat jij je waarde gaat inzien en gaat voelen dat niemand niemand niemand jou zo mag behandelen. Gewoon niet. Omdat jij jij bent.

:hug:
Wat als ik niet goed genoeg ben?
Alle reacties Link kopieren
Jahallo222 schreef:
19-04-2023 16:58
Wat als ik niet goed genoeg ben?
Dat ben je wel.
Omdat jij jij bent en geen andere reden.
.
Alle reacties Link kopieren
Hoe zou jij nu reageren Jahallo22? Als je op de hoogte houdt van waar je bent, maar toch blijkt de auto al helemaal gekocht te zijn? Terwijl je nog eerder was ook dan afgesproken?


Hoe ik reageerde: Hij zei dat zijn ouders héél graag met hem mee wilden om zijn eerste auto uit te zoeken en hij dit natuurlijk niet kon weigeren.

En dat snapte ik vanzelfsprekend.

Nu denk ik:
Slappe zak.
Had gewoon gezegd dat je niet met mij om een auto wilde kijken!
Dat ik continue hem op de hoogte hield van waar ik was en hij nooit de intentie had om andersom mij te vertellen dat het kopen van MIJN eerste auto via hem en zijn ouders zou gaan en ik me dus niet hoefde te haasten van mijn hobby kwam niet in hem op.
I noticed how your people didn't support you. So, I sent you strangers -- The Universe
Alle reacties Link kopieren
Het verbaast me niet dat je nu terugkrabbelt. De onzekere toekomst is ook eng en hé hij slaat niet en iedereen heeft wel eens ruzie. Als je jouw verhalen aan wie dan ook vertelt, zullen ze zeggen dat het zoals bij jou (gelukkig!) niet bij iedereen is. Niemand verdient dit!!!
Alle reacties Link kopieren
Jahallo222 schreef:
19-04-2023 16:58
Wat als ik niet goed genoeg ben?
Je bént goed genoeg.

Je bent al goed genoeg geboren.

Niemand hoeft je nog te vormen.
Je bent een heel lief, zachtaardig persoon, die altijd het geluk van de ander belangrijker maakt dan dat van haarzelf.
Alleen al daarom ben je goed genoeg.
I noticed how your people didn't support you. So, I sent you strangers -- The Universe
Alle reacties Link kopieren
Je bent goed genoeg, er is alleen niemand die je dat ooit heeft laten voelen. Jouw jeugd was onveilig, je relatie is onveilig. Maar je weet dan ook niet anders. Het is voor jou onvoorstelbaar dat er iemand is die je wel goed genoeg vindt. Dat snap ik, maar die mensen zijn er wel.

Je laat wat los over je eigen jeugd, realiseer je je dat je je kind dezelfde jeugd aandoet? Nee, hij slaat nog net niet, maar de psychische mishandeling van jou treft ook jouw kind.

Heb je iemand die je in vertrouwen kan nemen?
Alle reacties Link kopieren
De dingen waar ik het meest voor op mijn donder kreeg waren dingen waar ik gewoon ook echt niet zo goed in ben, orde en netheid zeg maar. Is het dan geen probleem om me uit te maken voor scheldwoorden die ik niet eens hardop durf te zeggen? Of begrijpelijk?
Alle reacties Link kopieren
Nadat ik uit mijn huiselijk geweld relatie stapte:

Kreeg ik een nieuwe relatie.
Waar ik me veilig voelde.
Niet op mijn hoede hoefde te zijn.
Waar ik mijn schouders kon laten zakken.
Waar ik niet bang hoefde te zijn voor verbale agressie als ik de aardappels aan had laten branden.
Hoefde ik niet bang te zijn voor gegooi van (dierbare) spullen als ik later thuis kwam.
Was ik niet springerig als ik de sleutel in het slot hoorde of ik wel alles netjes aan kant had.
Hoefde ik niet snel snel naar iets leuks en snel weer terug, want anders denkt hij dat ik vreemd ga.
I noticed how your people didn't support you. So, I sent you strangers -- The Universe
Alle reacties Link kopieren
Mijn man kwam ook wel eens later thuis als ik een dag alleen was geweest met kind. Heb ik hem nooit voor uitgescholden.

Uitschelden is sowieso niet oké, nooit.
Het is zoals het is
Alle reacties Link kopieren
Jahallo222 schreef:
19-04-2023 16:57
Dat is naar Doreia*. Heb je er toen iets van kunnen zeggen?

Hagelslagjes: ik weet het. Ik was dat kind. Altijd op mijn hoede, geslagen worden, zien hoe de anderen klappen kregen, de schuld krijgen van alles, geen emoties tonen. Niet thuis willen zijn, maar me ook schuldig voelen daarover.
Jouw kind voelt jouw spanningen al vanaf het begin; toen het nog in je buik zat, in het kraambed en nu nog steeds. Daarvoor hoeft er geen fysiek geweld te zijn om daar als kind in beschadigd te worden.
Alle reacties Link kopieren
Als iemand mij een kankerhoer noemt, en zegt dat hij me wel in elkaar zou kunnen slaan, dan ben ik weg.

Dat laat ik mij door niemand zeggen.

Waarom vind jij dat wel oke?
Alle reacties Link kopieren
Mariejan schreef:
19-04-2023 17:24
Als iemand mij een kankerhoer noemt, en zegt dat hij me wel in elkaar zou kunnen slaan, dan ben ik weg.

Dat laat ik mij door niemand zeggen.

Waarom vind jij dat wel oke?
Omdat TO niet beter weet. Dit is hoe relaties in haar leven al haar hele leven zijn: vol van misbruik, verwaarlozing en respectloos gedrag. Ze kent het niet anders, en dat is niet haar schuld, maar wel heel triest. En daardoor ook logisch dat zij denkt dat ze niks waard is, als haar dat haar hele leven al verteld (toegeschreeuwd) wordt…

Maar de enige die er wat aan kan doen is TO zelf. Maar dan moet ze wel in actie komen.
Alle reacties Link kopieren
Ik denk echt geen enkel moment dat het wel meevalt. Ik zie wel dat je heel erg je best doet om het recht te praten wat hij doet.

Hij krijgt pakweg een 3 voor leuke partner zijn.
En dan zeg jij: ‘Ach het valt wel mee, het had ook een 1 of 2 kunnen zijn zoals bij sommige mensen hier. En ik krijg zelf trouwens ook geen 10.’

Nee maar als jij nou een 8,5 waard bent, geeft hem dat het recht zich als een 3 te gedragen naar alles waarop jij geen 10 scoort?

Hij klinkt heel erg als mijn kinderen toen ze zo’n 2 of 3 waren. Ze zetten zichzelf centraal en konden onredelijk boos uitvallen als ik iets van ze vroeg wat ze niet wilden of als ik iets kleins fout had gedaan (bijv geen waterflesje bij me). En ze konden ook heus ontzettend lief zijn en mij af en toe fijn helpen als ze daar zin in hadden. Kortom heel normale peuters en elke ouder kent het wel dat je je dan soms in heel gekke bochten gaat wringen om een boze bui te vermijden, als je niet uitkijkt.
Maar peuters dus he…
wombat wijzigde dit bericht op 19-04-2023 17:42
1.54% gewijzigd
Alle reacties Link kopieren
TO, je schreef dat je al contact heb met de huisarts
Print dit topic uit en laat het lezen.
Als je niet durft, knip stukjes van jou uit, doe ze in een envelop en geef het af aan de assistente met de mededeling dat je graag wil dat de huisarts of poh het lees voor jullie afspraak.

Ben je financieel onafhankelijk? Of gedeeltelijk?
Been there, done that, got the T-shirt.
Alle reacties Link kopieren
Doreia* schreef:
19-04-2023 16:52
Ik weet dit omdat ik er ooit zelf midden in zat lieve Jahallo22.

Jij kon er toch niets aan doen dat je later was? Je kunt niet alles wegpoetsen in het leven. Hij was op de hoogte. Maar het zinde hem niet.

En omdat hij de baas wil zijn in jullie relatie, moet je tot je enkels worden afgebrand hierom.

Terwijl ELK ANDER een duimpje had gestuurd en een 'dank je wel, succes onderweg, tot straks!'

Bij mij was het toen we een auto gingen kopen. Hij zou de auto betalen. De benzine en de verzekering. Ik zou de wegenbelasting op me nemen. Ik moest eerst nog naar een andere stad voor mijn hobby. Ik had gezegd welke bus ik zou nemen, ik had gezegd hoe laat ik thuis zou zijn. De hele tijd heb ik alleen maar in mijn hoofd gehad: ik moet die bus NIET missen, want dan zwaait er wat thuis. En zo kwam het dat ik zelfs éérder wegging van mijn hobby, om een bus éérder te nemen. Ik liet hem dit weten "Ik zit al in de bus! Goed he? '

Waarop ik terug kreeg dat ik bij een bepaalde bushalte moest uitstappen.
Zonder uitleg.
Wat ik dus braaf deed.
Want wat de baas zegt, dat doe ik.
En toen kwam hij aanrijden.
In een auto.
En toen ik instapte en vroeg hoe de proefrit verliep zei hij:
Ik heb hem al gekocht. Met mijn ouders.
Want jij ging er toch niets aan betalen.

Het was NOOIT zijn bedoeling dat ik mee zou gaan om een auto uit te zoeken dus...
Zo vreselijk herkenbaar dat ik er weer middenin zit... Ik kwam thuis en er stond een nieuwe auto voor de deur. Achteraf had hij al maanden een auto geregeld bij een vage kennis, had bij een nog vagere kennis geld geleend zonder overleg en dat moest ik terug betalen voor een auto die op zijn naam ging staan. Maar in diezelfde maanden liet hij mij zoeken naar een auto om me dan compleet af te branden als we gingen kijken (wat altijd onder werktijd moest en hobby's had ik al niet meer) en om dan een scène te schoppen bij de verkoper dat dat een oplichter was.

Weet je hoe ik mijn laatste auto gekocht heb? Mijn huidige vriend ging mee, keek mee en zei: "Lieverd, als jij deze wilt dan is het helemaal goed, maar ik zou even hier- of hieraan denken." en zo zijn we drie keer gaan kijken, alle drie de keren gezellig en een koffietje onderweg of iets anders en de derde keer was het raak en toen had ik een nieuwe auto. Vriend is goed in onderhandelen en zorgde dat ik een nette prijs betaalde waar de verkoper ook mee kon leven.

Op geen enkel moment werd ik uitgelachen omdat ik de motorkap niet open kreeg, werd de verkoper geschoffeerd of werd ik verordonneerd om nieuwe advertenties te zoeken terwijl hij in mijn nek hijgde dat ik alles fout deed en niks kon.
Alle reacties Link kopieren
Ik weet niet in welke regio je woont, maar lees eens op deze website;

https://www.moviera.nl/

En ik weet als je daarop gelezen hebt dat je je al schuldig voelt en weer denkt zo erg is het niet. Maar ik weet ook dat er weer een moment komt dat er iets is voorgevallen en je je wel weer even realiseert dat het wel zo erg is en dat je je zo naar voelt dat je wel iemand nodig hebt, net zoals je dit topic opende en je daarna eigenlijk alweer spijt had dat je dat hebt gedaan.
Alle reacties Link kopieren
Na jarenlang een stille meelezer te zijn geweest had ik nu de behoefte om te reageren. Jouw verhaal is zo herkenbaar. Heb zelf heel lang in zo’n relatie gezeten en ben er nu bijna 8 jaar uit. Omdat we samen een kind hebben ben ik te lang gebleven. Op een dag heb ik stiekem een opname gemaakt omdat ik dacht dat ik gek was, zo deed hij me denken. Ik heb de opname samen met een vriendin afgeluisterd. Zij was in shock en ik moest veilig thuis bellen. Veilig thuis noemde het huiselijk geweld en pas toen had ik echt door dat het niet goed was. Loskomen van hem was niet makkelijk en ik ben ook heel wat mensen kwijt geraakt omdat zij een vertekend beeld van mij kregen. De echte vrienden zijn gebleven. Mijn ex komt op de buitenwereld over als een charmante, sociale, behulpzame man. Achter de voordeur was hij zoals jij omschrijft. Ik paste me continu aan en raakte mezelf kwijt zonder dat ik het doorhad. Toen ik eindelijk de moed had om de relatie te verbreken pakte hij alles wat hij kon pakken. Het huis, de inboedel etc. ook al waren we in gemeenschap van goederen getrouwd. Hij bedreigde me dus liet ik het allemaal toe om conflicten te voorkomen. Ik
ben met niks opnieuw begonnen en ben in trauma therapie gegaan. Ook dochter had therapie nodig, voelde zich niet goed genoeg. Nu jaren later kan ik eindelijk zeggen dat het de goede kant op gaat. Ik heb een nieuwe relatie. Het duurde heel lang voordat ik mijn nieuwe partner durfde te vertrouwen maar keer op keer laat hij zien dat het ook heel anders kan. Liefdevol, geen gedwongen seks, ik voel me gezien en gehoord. Je bent volgens mij een hele lieve vrouw, je doet niks verkeerd en bent niet schuldig aan zijn extreme gedrag dus laat je niks anders wijsmaken.
Alle reacties Link kopieren
Peertjes schreef:
19-04-2023 17:16
Jouw kind voelt jouw spanningen al vanaf het begin; toen het nog in je buik zat, in het kraambed en nu nog steeds. Daarvoor hoeft er geen fysiek geweld te zijn om daar als kind in beschadigd te worden.
Wat ik me afvraag hè?

TO voelt zich al zo ontzettend schuldig. Zijn deze postings echt helpend? Ik heb nooit in een dusdanige situatie gezeten dus ik weet het echt niet.
Hebben de vrouwen die wél in deze situatie hebben gezeten baat gehad bij het feit dat anderen ze wezen op wat ze hun kind(eren) aandeden door te blijven?
Of vergrootte het het schuldgevoel alleen maar waardoor je nóg verder verstarde?
.
Alle reacties Link kopieren
Rooss4.0 schreef:
19-04-2023 18:15
Wat ik me afvraag hè?

TO voelt zich al zo ontzettend schuldig. Zijn deze postings echt helpend? Ik heb nooit in een dusdanige situatie gezeten dus ik weet het echt niet.
Hebben de vrouwen die wél in deze situatie hebben gezeten baat gehad bij het feit dat anderen ze wezen op wat ze hun kind(eren) aandeden door te blijven?
Of vergrootte het het schuldgevoel alleen maar waardoor je nóg verder verstarde?
Eens. Het zal allemaal wel goedbedoeld zijn, maar in feite help je iemand alleen nog maar verder de put in. Je zorgt er echt niet voor dat ze vanavond nog haar spullen pakt en vertrekt.
Don't waste your time on jealousy,
Sometimes you're ahead, sometimes you're behind.
Ook eens. Al die adviezen om meteen te vertrekken gaan ook allemaal veel te snel.

Laat het bij TO nou eerst eens bezinken dat het niet oké is om zo behandeld te worden en dat ze beter verdient. Dat is al een heel grote stap.
Alle reacties Link kopieren
Rooss4.0 schreef:
19-04-2023 18:15
Wat ik me afvraag hè?

TO voelt zich al zo ontzettend schuldig. Zijn deze postings echt helpend? Ik heb nooit in een dusdanige situatie gezeten dus ik weet het echt niet.
Hebben de vrouwen die wél in deze situatie hebben gezeten baat gehad bij het feit dat anderen ze wezen op wat ze hun kind(eren) aandeden door te blijven?
Of vergrootte het het schuldgevoel alleen maar waardoor je nóg verder verstarde?
Nou eerlijk gezegd was het moment dat ik wist dat ik echt weg MOEST het moment dat mijn broer me tijdens een crisis wees op wat dit met onze kinderen deed, ja. En mijn broer is echt een stuk bruter en vileiner dat het hele Viva-forum in het kwadraat.

Dus ja, ik heb daar baat bij gehad. Maar het kan erg naar overkomen ja, zo'n post. Hopelijk is het helpend bedoeld denk ik dan maar.

Dit is een oud topic. Het topic is daarom gesloten.
Maak een nieuw topic aan om verder praten over dit onderwerp.

Terug naar boven