Wat na 1e geweld?

30-09-2007 22:44 134 berichten
Alle reacties Link kopieren
Hallo allemaal,

Vroeg mij af hoe andere mensen erover denken.

Wat als je vriend af en toe eens agressief wordt?

Ik bedoel dan niet dat hij je helemaal bij elkaar slaagt, maar van enkele blauwe plekken of wat schaafwonden.

En als dit maar af en toe voorkomt (1 keer om de 2 jaar of zo).

Mag je er dan bijblijven of moet je na de 1e keer al zeggen, how! stop! en hem achterlaten?
Alle reacties Link kopieren
Laatst was hier een topic over. Ben even vergeten hoe het heet.

Daar staat mijn mening hierover al heel duidelijk omschreven maar om het je makkelijk te maken:

Ik zou als een haas wegwezen. Je moet helemaal zelf weten wat je doet natuurlijk maar het is volkomen ongezond (voor een relatie) dat je vriend je, al is het maar zelden, blauwe plekken of schaafwonden bezorgt. Geweld hoort niet thuis in een relatie.

Het verwondert me dat je je blijkbaar afvraagt of je bij zo iemand moet blijven. Alsof je twijfelt of dit normaal is om te slikken of niet. Ik vind het niet normaal.

Ik vind het heel naar voor je eigenlijk dat je zo'n vriend hebt.
Het is mij: shaHla :) (Iranian version)
Alle reacties Link kopieren
Als jij er mee kunt leven, moet je dat vooral doen. Heb alleen wel de ervaring van vele vrouwen vóór jou dat het zelden bij slechts die ene incidentele tik blijft. Maak het bespreekbaar met je vriend en probeer er samen uit te komen. Wil hij dat niet, of snapt hij niet (of wil hij het niet snappen) wat je bedoelt, heb ik maar één advies: wegwezen!

Nu heb je nog eigenwaarde, straks kun je alleen nog maar excuses voor hem bedenken. En dan is het dus te laat. Want er is geen excuus voor geweld!

Sterkte enne.. er zijn genoeg instanties die je kunnen adviseren.
Alle reacties Link kopieren
Een keer per jaar of twee jaar lijkt me toch duidelijk weer een terugkomend iets, ben je dan niet continu bang bij een ruzie? Durf je dan nog wel jezelf te zijnje denkt en te zeggen wat ? Dat vraag ik me dan af.

En hoe moet je dan een signaal afgeven dat je het niet ok vindt en niet pikt, maar eigenlijk doe je dat dus weer wel.

Ik keur lichamelijk geweld in principe ten zeerste af, hoewel ik het zelf niet meegemaakt heb kan ik me evt. wel voorstellen dat na een keer een exces er met een heleboel pijn en moeite nog iets te lijmen valt. Maar als het dan weer gebeurt?? Ik kan me niet voorstellen dat je je dan veilig voelt in je eigen huis/relatie en daarin ook jezelf kan zijn.

Moeilijk hoor, TO hoe zie je dat?
Alle reacties Link kopieren
Bedankt voor jullie snelle reacties.

Niet normaal dus. Ik dacht dat het nog wel meeviel, maar niet dus.



Ben al eens van hem weggeweest en toen we erna terug samen gingen heb ik hem gezegd dat ik geen geweld meer wilde. Hij gooit misschien al iets minder vug met dingen, maar heeft mij toch nog 1 keer tegen de grond geduwd, waar ik toch wel enkele schaafwonden heb overgehouden. Dat is nu ondertussen reeds 1,5 jaar geleden, maar toch.
Alle reacties Link kopieren
Even voor de volledigheid ; wat gaat er aan zo'n agressieve bui vooraf ; drinken , ruzie , zomaar om niks of om iets onbenulligs........ ?
Wat gij niet wilt dat u geschiedt, doe dat ook een ander niet.
Alle reacties Link kopieren
ik persoonlijk zou het niet pikken als ze met 1 vinger aanraken, maar dat zeg ik nu ik heb nog nooit wat meegemaakt met die dingen,. vind het moeilijk om je advies te geven, maar ik weet wel dat het niet goed is als er geweld gebruikt wordt. sterkte
Alle reacties Link kopieren
ik vind het heel rottig voor je TO.

Het is absoluut niet normaal wat hij doet. In mijn ogen toont hij zich respectloos naar jou toe. De verhouding binnen een relatie verandert naar mijn idee als er geweld aan te pas komt. Jij wordt daardoor op een lager niveau geplaatst dan hij, al gebeurt het maar een keer. Hij eigent zich namelijk een bepaald recht toe. Niemand heeft het recht fysiek geweld te gebruiken.

Ik zou stoppen met deze relatie..wegwezen nu je nog kan. Ik geloof namelijk niet dat het geweld zal stoppen, hij vind namelijk dat hij dat mag doen, dus zal hij dat heus nog wel eens doen. Nu is het nog bij een paar schaafwonden gebleven, maar volgende keer? Als de stoppen echt helemaal doorslaan.

Ik wil je in ieder geval heel erg veel sterkte wensen
Alle reacties Link kopieren
Hij heeft vooraf nooit gedronken of zo. En het gaat meestal om iets onbenulligs. Is na de eerste keer inderdaad iets veranderd, maar dat zie ik nu pas in eigenlijk. Het is pas nu dat ik zie dat ik sommige dingen pik, die ik denk ik niet zou mogen pikken. Ik heb het bijvoorbeeld nogal koud s'nachts en toch laat hij mij met broek, t-shirt, trui en slaapmuts slapen en ! het raam open. Dacht er pas enkele weken geleden aan dat dat eigenlijk ook niet echt alles is, moest dat bij hem zijn, ik zou het niet over mijn hart krijgen! Sinds die 1e keer is er bij mij de 'echte' liefde denk ik zowat afgegaan. Maar wanneer weet je zoiets zeker? Voor de rest heeft hij ook wel goede kanten hoor. Daarom is het ook zo moeilijk. Nu is er niets aan de hand, maar ben toch een beetje bang voor als er een volgende keer komt. De laatste keer ben ik goed terechtgekomen, maar had evengoed met mijn hoofd op straat kunnen vallen, was net niet. Zal er nog eens over moeten denken. Alhoewel het voor jullie precies wel duidelijk is en dat ik er beter mee kan stoppen. Hebben jullie dan echt allemaal een man die jullie nog nooit iets heeft gedaan? Ik kan dat op dit moment moeilijk geloven.

Bedankt voor jullie medeleven, doet mij wel goed om er eens over te spreken, heb het tot hiertoe altijd voor mij gehouden.
Hoezo 'laat' hij je met broek, trui en slaapmuts op slapen? Heb jij niets te zeggen over het raam dan? Heb jij uberhaupt wel iets te zeggen?
somnah schreef op 01 oktober 2007 @ 02:02:



Hebben jullie dan echt allemaal een man die jullie nog nooit iets heeft gedaan? Ik kan dat op dit moment moeilijk geloven.





Goedemorgen Somnah,



Uit je hele laatste bericht, vol met voor mij allemaal heel herkenbare zaken, heb ik bovenstaand fragment even genomen. Een voor jou logische vraag, voor velen die hier lezen en schrijven een onthutsende. Ken je alleen mannen die hun vrouwen weleens iets doen? Je vader? Broers? Opa's? Mannen van vriendinnen? Je eigen partner(s) tot nu toe? Wat vind ik dat erg voor je meid. Wat vreselijk als je alleen relaties kent waarbij een vrouw weleens een klap krijgt vroeg of laat.



Mijn man heeft me zelfs nog nooit een scheldwoord toegeroepen als er ruzie is. Slaan zou hij al helemaal niet in zijn hoofd halen, daar is hij veel te stoer en beheerst en te beschaafd voor. Mijn ex sloeg wel en ook, zoals bij jou, om uit de hand gelopen onbenulligheden. Meestal als hij zijn zin niet kreeg en dat op de spits gedreven werd. Ik lokte het na een paar jaar zelfs weleens uit. Ik ging zijn heftige, agressieve, jaloerse reacties verwarren met liefde. Dacht dat hij op die manier liet merken hoeveel hij van me hield. Want als hij niet van me hield, zou hij zich toch ook niet zo druk maken?



Pas na heel veel tijd realiseerde ik me dat al die spanning en al dat weten dat het vroeg of laat weer eens ging gebeuren, nergens goed voor was. Op zijn zachtst gezegd pasten mijn ex en ik niet bij elkaar en was het beter dat we ieder onze eigen weg gingen. Ook hij had goede kanten. De achterkant en de onderkant vooral.



Zijn goede kanten waren in ieder geval niet goed genoeg om de relatie voor mij leuk te houden. Sterker nog, ik werd doodongelukkig en ik had het grootdeels zelf in de hand. Want weet je? Je bent vrij om te gaan en te staan waar je zelf wil. Hij is dat maar jij ook. Dus denk eens goed na en laat goed tot je doordringen wat je zelf schrijft over je relatie en je gevoel daarbij.



Vind jij het normaal om te weten dat je vroeg of laat weer tegen de grond gewerkt gaat worden met schaafwonden of erger tot gevolg? Heb je zin om zo je leven door te brengen? Wachten op het moment dat hij flipt of jij hem provoceert in zijn ogen en hij het niet met woorden af kan en zijn handen of voeten nodig heeft om je duidelijk te maken wie de baas is?



Slaan heeft niets met liefde te maken maar met machtsuitoefening. Hij wil je zijn wil opleggen, desnoods met geweld en jij bent de enige die dat geweld tegen jou kan stoppen. Kom in actie meid, al is het maar door er eens met ons over te praten en te kijken hoe je verder wil met je leven.



Aai over je hoofd en een knuffel, die kun je vast gebruiken. Het is niet niks om je te realiseren dat er met je relatie iets helemaal mis is.





:hug:
Alle reacties Link kopieren
Hebben jullie dan echt allemaal een man die jullie nog nooit iets heeft gedaan? Ik kan dat op dit moment moeilijk geloven.



Hallo Somnah,

Hier schieten de tranen van in mijn ogen. Net wat Eleonora zegt. Ik hoop dat je gaat voelen dat je iemand verdient die echt goed voor je is. Want het kan dus ook anders, en geweld - op wat voor manier ook - is niet normaal.



Liefs,

Queeni
Alle reacties Link kopieren
Duidelijk zijn of wegwezen!! Mijn ervaringen zijn niet zo talrijk, maar genoeg voor mij. Vorig jaar om deze tijd liepen zaken binnen mijn huwelijk uit de hand en vielen er rake klappen. Ik zat enige tijd onder de blauwe plekken en had een grote deuk in mijn zelfvertrouwen. Ik heb toen duidelijk gezegd dat als het nog eens zou gebeuren, ik weg zou zijn. Enige tijd geleden was er weer hevig ruzie en maakte hij iets dat ik van hem had gekregen stuk, daarbij dreigde hij weer mij te slaan. Ik voelde me al een hele tijd niet meer prettig in de relatie en heb daarom ook op de man af gevraagd of hij wilde scheiden. Hij zei geen ja, maar gaf een min of meer bevestigend antwoord. Er zaten natuurlijk nog veel meer dingen scheef, maar daar zal ik nu niet op ingaan. Ik ben naar een advocaat gestapt en is de procedure om uit elkaar te gaan gestart. Na 20 jaar een hele moeilijke stap voor mij, maar ik ben vastbesloten en er is geen weg terug meer. Mede het slaan en dreigen daarmee brengt je in een ondergeschikte positie, hij is immers veel sterker, en maakt de relatie ongelijkwaardig. Succes met je beslissing.
Alle reacties Link kopieren
Hoi Somnah.. 1 advies... Weg wezen daar. Hij heeft respect voor jou en zal hij ook nooit krijgen... Spreek uit ervaring.



Sterkte en liefs Jolan :hug:
Alle reacties Link kopieren
Je vraagt Mag je er dan bijblijven?

Je mag alles wat je zelf wilt.



Is het normaal? Neuh, ik kom uit een relatie waar geweld in voorkwam, en voor mij is het de eerste klap wegwezen mocht me dat nog eens overkomen. En dan vooral omdat ik me vrij wil voelen in een relatie, ik wil ruimte voelen om er te zijn, goede en slechte kanten incluis. Een beetje waardering is ook niet weg. Ben bang dat iemand die zijn handen gebruikt ook zijn mond gebruikt om je te vormen naar zijn wensen.

Ben ook al eens weggegaan van een man die helemaal niets deed. Vrijheid is een kostbaar goed.
Alle reacties Link kopieren
Ik wil enige nuance in dit verhaal aanbrengen. Het is mij bekend dat een man die zijn vrouw slaat, hier op het forum een ploert is die onmiddelijk verlaten dient te worden.

Vreemd genoeg krijgen vrouwen die slaan deze behandeling niet. Dan is er meestal begrip.

Toen ik me vroeger in deze discussie melde en vertelde dat ik 2 keer door een vrouw ben geslagen in mijn relaties zonder terug te slaan, werd me weer medegedeeld dat dat anders was, en dat deze vrouw wel degelijk weg moest aan bij haar man.

Toen ik zei dat ik dan ook vond dat moeders die hun kind wel eens geslagen hadden meteen uit de ouderlijke macht moesten worden ontheven, en hun kind nooit meer mochten zien, zeiden er een paar "hmm, zit wat in". Ik ben gewoon met je eens dat het niet eenvoudig is, deze zaak. Alleen jij kan beoordelen hoe of wat deze man voor je waard is. Wel vind ik dat je hulp moet gaan zoeken, en vragen hoe hiermee om te gaan, en moet je je man/vriend vertellen dat je niet wilt dat dit nog eens gebeurd, en of hij mee wil werken aan deze hulp. Als hij weigert, vind ik het wel een reden om met hem te kappen, dan kan je ook zeggen "zo wil ik niet met je verder".

Dus: zoek hulp, en laat de lik-op-stuk adviezen even voor wat ze zijn. Ik ken je vriend niet, maar hij waarschijnlijk ook een mens met fouten, en mogelijk voor verbetering vatbaar. Ik ben ook bij mijn vriendin die me ooit een kaakslag verkocht.
Alle reacties Link kopieren
Je levert steeds een stukje meer van jezelf in,binnen je relatie,dat is hoe ik het lees,lees zelf eens terug wat je schrijft,i.p.v het raam s'nachts dicht te doen pas jij je aan hem aan,en zo zul je als je goed nadenkt,vast al meer dingen niet meer doen,om ruzie te voorkomen.

Geven,is niet erg in een relatie,maar wat als je straks niets meer over hebt om te geven..........wat ga je dan doen

Sterkte
Alle reacties Link kopieren
Toon, ben jij bang geweest voor je vriendin? Nou dan.
Alle reacties Link kopieren
Dat niet, wel eens bang voor mijn ouders want ik kreeg wel eens een opvoedkundige tik. En dat zullen sommige kinderen van vrouwen van dit forum ook wel eens zijn.

En misschien zijn er mannen wel bang voor de harde hand van hun vrouw. Wat ik zeker weet is dat er mannen bang zijn dat hun vrouw hen verlaat. Jullie raden haar toch dit machtsmiddel aan?

Ik blijf bij mijn standpunt dat mogelijk deze relatie te verbeteren is. Maar daar moet To wat meer over vertellen. Ik vind dat raam open ook heel raar, maar ik ken niet het hele verhaal.
Alle reacties Link kopieren
Ik lees even terug, je schrijft dat de echte liefde over is. Wat voel je dan wel voor hem?
Alle reacties Link kopieren
Een man verlaten is geen gebruik van een machtsmiddel. Is het logische gevolg van laakbare akties.

Wat zou het kind dat regelmatig geslagen is doen als 'ie volwassen is? Blijven proberen om de relatie te verbeteren, of toch zijn portie aan fikkie geven. Met geweld of intimidatie valt niet te praten.

En therapie is in deze helaas mogelijk verzachtend, maar vaak niet afdoende. Blinde woede laat zich niet of zeer moeilijk rationeel leiden.
Alle reacties Link kopieren
ook al ben ik een vrouw,

ik zou dus echt hem een knal terug verkopen[heb een flinke lengte zelf]



maar wel gelijk de eerste keer

maar als het eigenlijk al zo moet is er natuurlijk vanalles fout



uit een relatie met geweld kan geen liefde meer komen want je hebt elkaar gezien op een manier die niet meer weg te wissen is



ik wens je veel kracht en wijsheid toe
Alle reacties Link kopieren
Hoi Somnah,



Na dreigen met geweld ben ik gebleven.

Na het gebruiken van geweld ben ik gegaan.



Inmiddels is er ruim een jaar voorbij. Moeilijk jaar. Vooral omdat ik onder ogen heb moeten zien dat er twee kanten aan het verhaal zitten. Voordat hij zover was dat hij geweld ging gebruiken was ik zo ver dat ik hem over al mijn grenzen heen had laten gaan. Hoewel ik van mening ben dat het zijn keuze is geweest om geweld te gebruiken, ben ik ook van mening dat ik zelf aandeel heb in het feit dat het zo ver heeft kunnen komen.



Uit jouw verhaal maak ik ook op dat de verhoudingen al dusdanig scheef zitten dat je niet eens meer wéét dat een relatie zo niet hoort te zijn. Ik denk dat je dat eerst moet (her)leren om in een relatie te kunnen zijn.



Zelf ben ik in therapie gegaan om weer mens te worden, opnieuw een zelfbeeld te vormen. Een paar dagen geleden heb ik hierover voor het eerst gesproken met mijn ex-man. Hij schrok. Maar toen we verder praatten werd pijnlijk duidelijk dat hij zich niet eens herinnerde hoe gruwelijk hij met me is omgespongen. Gewoon, omdat hij het nooit als gruwelijk heeft gezien, maar als net zo iets eenvoudigs als een brood kopen of de vuilniszakken buiten zetten.



Je kunt een ander niet veranderen omdat jij dat wilt.

Mensen kunnen alleen veranderen omdat ze dat zelf willen.

Uit jou post lees ik dat jij begint te ontdekken dat je wil veranderen.

Laat je relatie je daarbij niet in de weg staan.
Alle reacties Link kopieren
ik verbaas me behoorlijk over sommige reactie's. dat een vrouw een man ook niet hoort te slaan lijkt me duidelijk, maar dat is nog geen reden om dan maar te blijven. niet voor n man die geslagen wordt, en óók niet voor een vrouw, die lichamelijk (over het algemeen) minder sterk is, en dus eerder het onderspit zal delven.



de enige die je idd kunt veranderen, ben jezelf. stap uit de slachtofferrol, doe n cursus zelfverdediging, vechtsport, noem maar op en bíjt van je af! zo laat je toch niet me je omgaan??



je zei het was 1,5 jaar geleden dat hij je lichamelijk wat aan gedaan had. of dat nu 1 tik is, of meer.. zou niet uit mogen maken. hij hoort dat niet te doen. in de 1,5 jaar daarna is er helemaal niets meer? ook geen dreiging? zou het dan msschien n idee zijn om nu samen in therapie te gaan?

tenzij idd de 'liefde' zoals je t zelf zegt, over is... wat in godesnaam dóe je daar dan nog?!?
Geweld in een relatie is nooit goed, of het nou een man of een vrouw is die dat geweld gebruikt. Het is een manier van onderdrukking omdat je nooit weet wanneer de klap komt. Op eieren lopen en het gevoel hebben niet vrij te zijn is geen manier van een relatie hebben, of je nu een man of een vrouw bent, dat is hier geen issue. Het gaat in dit topic om een vrouw, dus een omgekeerde situatie doet even niet ter zake.



Of de relatie 'te redden' is hangt af van de vraag of Somnah daar nog aan wil werken en of haar vriend daarvoor open staat. Als het gebruiken van geweld in zijn karakter zit en hij ziet zelf het probleem niet, dan is dat geen optie.

Dit is een oud topic. Het topic is daarom gesloten.
Maak een nieuw topic aan om verder praten over dit onderwerp.

Terug naar boven