Relaties
alle pijlers
Wat na 1e geweld?
zondag 30 september 2007 om 22:44
Hallo allemaal,
Vroeg mij af hoe andere mensen erover denken.
Wat als je vriend af en toe eens agressief wordt?
Ik bedoel dan niet dat hij je helemaal bij elkaar slaagt, maar van enkele blauwe plekken of wat schaafwonden.
En als dit maar af en toe voorkomt (1 keer om de 2 jaar of zo).
Mag je er dan bijblijven of moet je na de 1e keer al zeggen, how! stop! en hem achterlaten?
Vroeg mij af hoe andere mensen erover denken.
Wat als je vriend af en toe eens agressief wordt?
Ik bedoel dan niet dat hij je helemaal bij elkaar slaagt, maar van enkele blauwe plekken of wat schaafwonden.
En als dit maar af en toe voorkomt (1 keer om de 2 jaar of zo).
Mag je er dan bijblijven of moet je na de 1e keer al zeggen, how! stop! en hem achterlaten?
maandag 1 oktober 2007 om 10:54
Met de laatste alinea van eleonora ben ik het eens.
Ik zou, als je denkt dat meneer na een goed gesprek zijn fouten niet inziet, ervoor zorgen dat je bepaalde zaken al gepakt hebt, en bij hem weg gaat. Ik denk aan dierbare zaken zoals fotoos etc. Dan ben je wat dat betreft niet chantabel en kan je zo opstappen.
Ik zou, als je denkt dat meneer na een goed gesprek zijn fouten niet inziet, ervoor zorgen dat je bepaalde zaken al gepakt hebt, en bij hem weg gaat. Ik denk aan dierbare zaken zoals fotoos etc. Dan ben je wat dat betreft niet chantabel en kan je zo opstappen.
maandag 1 oktober 2007 om 10:58
of t te redden is, is uiteraard aan Somnah, en dat t in geen enkele relatie hoort staat ook buiten keif!
en mn middelste alinea, want dat was eigenlijk het belangrijkste wat ik wilde vertellen. aan alle mensen in zo'n situatie...
zelf heb ik nooit in een relatie gezeten waarin geweld gebruikt werd, maar en vroeger meer dan eens gepest, waarbij wél geweld gebruikt werd. msschien dat ik daarom nu zo fel kan reageren, ik kan me echt boos maken om mensen die in de slachtofferrol blijven hangen. het is voor mijn idee namelijk zo ongelofelijk zonde! je hebt nét zoveel rechten, je kúnt net zoveel, bent minstends nét zoveel waard als welke andere persoon dan ook... laat je alsjeblieft door níemand óóit vertellen dat dat niet zo is!!! noch verbaal noch fysiek!
en mn middelste alinea, want dat was eigenlijk het belangrijkste wat ik wilde vertellen. aan alle mensen in zo'n situatie...
zelf heb ik nooit in een relatie gezeten waarin geweld gebruikt werd, maar en vroeger meer dan eens gepest, waarbij wél geweld gebruikt werd. msschien dat ik daarom nu zo fel kan reageren, ik kan me echt boos maken om mensen die in de slachtofferrol blijven hangen. het is voor mijn idee namelijk zo ongelofelijk zonde! je hebt nét zoveel rechten, je kúnt net zoveel, bent minstends nét zoveel waard als welke andere persoon dan ook... laat je alsjeblieft door níemand óóit vertellen dat dat niet zo is!!! noch verbaal noch fysiek!
maandag 1 oktober 2007 om 11:18
maar inmiddels ben je er wel uit! en dat vind ik knap!!
terug doen is volgens mij ook geen optie, n man blijft nou eenmaal sterker, en je zou van de regen in de drup raken denk ik. en dat je bang voor m blijft kan ik me ook goed voorstellen na zo'n lange tijd.
wat heeft je de kracht gegeven toch te stoppen?
(even Oprah modus, het kost net zoveel kracht om te blijven als om te gaan...)
maandag 1 oktober 2007 om 11:38
Ga weg nu het nog kan.
Na de eerste keer, komt er een tweede. En na een paar blauwe plekken en schaafwonden komt emotionele chantage, kneuzingen en botbreuken. Helaas spreek ik uit ervaring. Als geweld eenmaal zijn intrede heeft gemaakt in een relatie, dan is het einde zoek.
Je zult bang worden, op je tenen gaan lopen, afhankelijk worden…puur omdat je bang bent voor de volgende klap.
Een afschuwelijk middel om iemand onder de duim te houden. Ik heb het ook tijden maar weggemoffeld onder het mom van: tis maar 1 keer, hij ziet zelf wel in dat het fout is, als ik nog maar een beetje beter naar hem luister-> dan stopt ie wel. Allemaal niks van waar.
Zo´n man gaat de macht die hij door het geweld over je krijgt ten alle tijden gebruiken. Zelfs als zijn broek een keer niet goed gestreken is. Jij gaat je grenzen verleggen. Het sluipt er altijd op dezelfde manier in. Eerst zijn vriendinnen niet meer goed, dan wordt je familie afgezeken, dan volgt er controle van je mobieltje, de eerste klap valt en voor je het weet verander je in een angstig vogeltje.
De dag dat ik hem de deur wees (en dat heeft lang geduurd) voelde ik mij letterlijk verlicht! Op alle fronten. Nu ik een leuke, normale relatie heb…vraag ik me af waarom ik toch al die tijd, bloed en tranen aan zo´n hufter heb verspild.
En bij slaan blijft het vaak ook niet, dat jij je moet aanpassen aan zijn slaapgewoonten zegt ook al iets. Die van mij kon al uit zijn slof schieten als ik er ´s nachts uit moest en ik stoorde mijnheer in zijn slaap. Dus hield ik het maar op tot de volgende ochtend. Of een truitje aan met een iets te blote hals. Of net iets te lang blijven praten met een vriend. (vooral mannen waren een enorm probleem, al vroeg ik de weg)
Sterkte en veel wijsheid toegewenst!
Na de eerste keer, komt er een tweede. En na een paar blauwe plekken en schaafwonden komt emotionele chantage, kneuzingen en botbreuken. Helaas spreek ik uit ervaring. Als geweld eenmaal zijn intrede heeft gemaakt in een relatie, dan is het einde zoek.
Je zult bang worden, op je tenen gaan lopen, afhankelijk worden…puur omdat je bang bent voor de volgende klap.
Een afschuwelijk middel om iemand onder de duim te houden. Ik heb het ook tijden maar weggemoffeld onder het mom van: tis maar 1 keer, hij ziet zelf wel in dat het fout is, als ik nog maar een beetje beter naar hem luister-> dan stopt ie wel. Allemaal niks van waar.
Zo´n man gaat de macht die hij door het geweld over je krijgt ten alle tijden gebruiken. Zelfs als zijn broek een keer niet goed gestreken is. Jij gaat je grenzen verleggen. Het sluipt er altijd op dezelfde manier in. Eerst zijn vriendinnen niet meer goed, dan wordt je familie afgezeken, dan volgt er controle van je mobieltje, de eerste klap valt en voor je het weet verander je in een angstig vogeltje.
De dag dat ik hem de deur wees (en dat heeft lang geduurd) voelde ik mij letterlijk verlicht! Op alle fronten. Nu ik een leuke, normale relatie heb…vraag ik me af waarom ik toch al die tijd, bloed en tranen aan zo´n hufter heb verspild.
En bij slaan blijft het vaak ook niet, dat jij je moet aanpassen aan zijn slaapgewoonten zegt ook al iets. Die van mij kon al uit zijn slof schieten als ik er ´s nachts uit moest en ik stoorde mijnheer in zijn slaap. Dus hield ik het maar op tot de volgende ochtend. Of een truitje aan met een iets te blote hals. Of net iets te lang blijven praten met een vriend. (vooral mannen waren een enorm probleem, al vroeg ik de weg)
Sterkte en veel wijsheid toegewenst!
maandag 1 oktober 2007 om 11:57
Ik wil iets algemener reageren.
Er wordt gesproken over geweld en er wordt meteen verder gesproken over fysiek geweld.
Er is echter ook geestelijk en/of verbaal geweld.
Dit is minstens even erg als fysiek geweld.
Een relatie die goed is, is gelijkwaardig.
Een niet gelijkwaardige relatie kan er een zijn waarin fysiek geweld wordt gebruikt, maar ook een waar middels verbaal/geestelijk geweld de ander steeds wordt gekleineerd, terecht gewezen en klein gemaakt wordt.
Welke de ergste is durf ik niet eens te bepalen. Feit blijft dat voor beide situaties geldt dat er geen gelijkheid is en daarmee een machtpositie van een van de partners is ontstaan.
Zolang de ondergeschikte partner zich maar schikt in deze positie lijkt de relatie "normaal", gebeurd dat niet, dan heeft dat meteen "geweld" tot gevolg. Fysiek, dan wel verbaal/geestelijk om ervoor te zorgen dat de ander zijn of haar plaats weer weet/inneemt.
Meestal is dit proces een dusdanig langzaam verlopend proces dat het onopgemerkt kan verlopen. Stukje bij beetje wordt deze ongelijkwaardig. Het kan zijn dat je "ineens" ontdekt dat je relatie niet meer gelijkwaardig is.
Hierdoor is het verbreken of veranderen van de relatie ook zo moeilijk. Je hebt, ongemerkt, zelf "meegeholpen" de situatie te laten ontstaan, dus is het ook moeilijk om dit proces weer te keren. Even voor de duidelijkheid, ik spreek hier nu niet over bruut geweld!.
Je eigen motivatie en idee over je relatie, in combinatie met wel of niet aanwezige liefde, kan bepalen of je nog moeite wilt steken in het veranderingsproces.
Daar kunnen weinig mensen je in raden.
Sterkte in ieder geval!.
Er wordt gesproken over geweld en er wordt meteen verder gesproken over fysiek geweld.
Er is echter ook geestelijk en/of verbaal geweld.
Dit is minstens even erg als fysiek geweld.
Een relatie die goed is, is gelijkwaardig.
Een niet gelijkwaardige relatie kan er een zijn waarin fysiek geweld wordt gebruikt, maar ook een waar middels verbaal/geestelijk geweld de ander steeds wordt gekleineerd, terecht gewezen en klein gemaakt wordt.
Welke de ergste is durf ik niet eens te bepalen. Feit blijft dat voor beide situaties geldt dat er geen gelijkheid is en daarmee een machtpositie van een van de partners is ontstaan.
Zolang de ondergeschikte partner zich maar schikt in deze positie lijkt de relatie "normaal", gebeurd dat niet, dan heeft dat meteen "geweld" tot gevolg. Fysiek, dan wel verbaal/geestelijk om ervoor te zorgen dat de ander zijn of haar plaats weer weet/inneemt.
Meestal is dit proces een dusdanig langzaam verlopend proces dat het onopgemerkt kan verlopen. Stukje bij beetje wordt deze ongelijkwaardig. Het kan zijn dat je "ineens" ontdekt dat je relatie niet meer gelijkwaardig is.
Hierdoor is het verbreken of veranderen van de relatie ook zo moeilijk. Je hebt, ongemerkt, zelf "meegeholpen" de situatie te laten ontstaan, dus is het ook moeilijk om dit proces weer te keren. Even voor de duidelijkheid, ik spreek hier nu niet over bruut geweld!.
Je eigen motivatie en idee over je relatie, in combinatie met wel of niet aanwezige liefde, kan bepalen of je nog moeite wilt steken in het veranderingsproces.
Daar kunnen weinig mensen je in raden.
Sterkte in ieder geval!.
maandag 1 oktober 2007 om 14:43
Zoveel reacties, zal mijn best doen om zoveel mogelijk te antwoorden.
1. Branwen76: Hij 'laat' me met veel kledij aan slapen. = Hij wil niet dat ik er de verwarming opzet, omdat dat onnodige kosten zijn. Want 's nachts gaat het raam dan open en dan gaat die warmte terug verloren. Hij slaapt liever cool en met verse lucht. Maar ik vind het er meestal te koud voor. Nu weet ik ook niet hoe het komt, maar nog steeds wil ik het beste voor hem. Maar zoals ik zei, dacht ik overlaatst, als ik de rollen nu eens omdraai? Dan zou ik het niet over mijn hart krijgen om hem met al die kleren te laten slapen. Zou al gauw de verwarming een beetje opzetten.
1. Branwen76: Hij 'laat' me met veel kledij aan slapen. = Hij wil niet dat ik er de verwarming opzet, omdat dat onnodige kosten zijn. Want 's nachts gaat het raam dan open en dan gaat die warmte terug verloren. Hij slaapt liever cool en met verse lucht. Maar ik vind het er meestal te koud voor. Nu weet ik ook niet hoe het komt, maar nog steeds wil ik het beste voor hem. Maar zoals ik zei, dacht ik overlaatst, als ik de rollen nu eens omdraai? Dan zou ik het niet over mijn hart krijgen om hem met al die kleren te laten slapen. Zou al gauw de verwarming een beetje opzetten.
maandag 1 oktober 2007 om 14:59
2. Eleonora: Ken je alleen mannen die hun vrouwen weleens iets doen? Je vader? Broers? Opa's? Mannen van vriendinnen? = Die doen dat inderdaad niet, of toch niet dat ik weet. Bij ons weet ook niemand dat.
Vorige relaties: Heb er hiervoor maar 1 gehad van 2 jaar. Daar was dat inderdaad niet bij, maar was ook niet zo lang en woonden niet samen. Dus moeilijk om te vergelijken.
Vorige relaties: Heb er hiervoor maar 1 gehad van 2 jaar. Daar was dat inderdaad niet bij, maar was ook niet zo lang en woonden niet samen. Dus moeilijk om te vergelijken.
maandag 1 oktober 2007 om 15:17
Somnah, wat heeft hij eigenlijk de ochtend na het gebeuren tegen je gezegd over zijn uitval richting jou? Je zegt, dat er nu niets aan de hand is, maar is hij er zelf nog op terug gekomen? Jij zelf zit met het hele gebeuren nogal in je maag. Is er eigenlijk wel een reactie van zijn kant gekomen of hult hij zich in stilzwijgen?
maandag 1 oktober 2007 om 15:22
3. Not4Bree: proficiat dat jij die stap hebt kunnen zetten. Bij mij maakt hij ook al wel eens mijn dierbaarste dingen stuk. Deze probeert hij dan achteraf gelukkig wel te vervangen. Maar een soory niet, 'twas mijn eigen schuld' zegt ie dan als ik erachter vraag. Ben nogal vergevingsgezind en kan niet lang kwaad blijven en denk er dan meestal niet meer over na. Maar nu pas begin ik in te zien dat dat eig. misschien allemaal niet kan.
maandag 1 oktober 2007 om 15:38
Ik had er één die zijn handen op een gegeven moment niet meer alleen vuil maakte aan mijn spullen als hij kwaad was maar ineens ook aan mij. Daarna was het einde verhaal. Ik had meer dan genoeg van de escalaties. Ik heb veel van hem gepikt maar daarna was het wat mij betreft meteen over.
Het is mij: shaHla 
(Iranian version)
(Iranian version)
maandag 1 oktober 2007 om 15:52
Geweld is niet goed. Niet door een man naar zijn vrouw toe, niet door een vrouw naar haar man toe en niet door een ouder naar zijn kind toe. Een ouder uit de ouderlijke macht laten zetten die haar kind een keer heeft geslagen vind ik niet in verhouding staan met uit een relatie stappen. Je kind is je vlees en bloed, daar ga je niet zomaar bij weg als je fouten maakt, als je een keer losse handjes hebt. Wat je dan wel doet? Beseffen dat je fout bezig bent en je leven onmiddellijk proberen te verbeteren, desnoods door hulp te zoeken. Als je familie van elkaar bent, probeer je nog te lijmen, trek je alles uit de kast je fout goed te maken. Maar voor iemand die niet mijn vlees en bloed is en dus geen familie, daar pik ik absoluut niet van dat hij me alle hoeken van het huis laat zien, al is het maar één keer. Moet een kind dat zijn ouder slaat dan ook maar meteen uit huis dan? Dat zijn heel wat meer gecompliceerde relatieprocessen dan een partner die slecht voor je is.
Het is mij: shaHla (Iranian version)
(Iranian version)
maandag 1 oktober 2007 om 15:56
Je eerste zin is volkomen herkenbaar voor mij. Dat besefte ik pas nadat het geweld specifiek naar mij werd verplaatst. Toen hadden we alles gehad. Jij bent van mening dat je zelf aandeel hebt gehad in het feit dat het zo ver is gekomen. Ik hoop niet dat je bedoelt dat het mede dankzij jou is dat je geslagen of erger bent. Wat mij betreft houdt het aandeel op zodra de ander zich op je uit begint te leven. Want als je zelf vindt dat je aandeel er in hebt dát je bent mishandeld, zou je evengoed kunnen zeggen of een ander 'eigen schuld' en dat lijkt me wel een beetje wrang om te horen te krijgen of zelf te denken.
Het is mij: shaHla (Iranian version)
(Iranian version)
maandag 1 oktober 2007 om 16:35
Somnah, dat hij je spullen vernielt die je dierbaar zijn, vind ik echt te gek voor woorden, al vervangt hij ze 10 keer. En dan ook nog zeggen dat het jouw schuld is, zelfkritiek kent hij niet. Ik denk dat je moet kappen met deze man.
Ik ken de naam somnah niet, ben je afkomstig uit de Islam cultuur?
Ik ken de naam somnah niet, ben je afkomstig uit de Islam cultuur?
maandag 1 oktober 2007 om 16:46
uit een relatie met geweld kan geen liefde meer komen want je hebt elkaar gezien op een manier die niet meer weg te wissen is
Deze zin heb ik er even uitgepikt. .....Dit is zo waar wat hier boven staat.
En daar ben je nu misschien nog niet achter, maar dat besef gaat wel komen!
Sterkte met alles....
Deze zin heb ik er even uitgepikt. .....Dit is zo waar wat hier boven staat.
En daar ben je nu misschien nog niet achter, maar dat besef gaat wel komen!
Sterkte met alles....
maandag 1 oktober 2007 om 16:57
Tsja, dat vind ik een zeer slecht teken, dat hij niet inziet dat fysiek geweld feitelijk niet kan in een relatie. Hij geeft daar ook mee aan, dat jij verantwoordelijk bent voor zijn fysieke uitbarstingen.
Ik heb met zo'n houding ook te maken gehad in een relatie en met zo'n houding valt er feitelijk weinig te bepraten nog. Dan is het gewoon wachten tot de volgende uitbarsting.
Je gaat daardoor wel steeds meer op je tenen lopen, je gedrag aanpassen en kunt steeds minder jezelf zijn. Somnah, is dat het je waard?
maandag 1 oktober 2007 om 17:19
Beste mensen,
Het lijkt mij duidelijker en duidelijker te worden dat er teveel dingen al mis zitten in onze relatie. Had er al eens aan gedacht van hem te verlaten. Nu weet ik het dus wel zeker. Bedankt voor de vele reacties.
Ga er straks al meteen werk van proberen te maken. Al weet ik nog niet goed hoe het aan te brengen zonder teveel boze reacties te krijgen.
Alvast bedankt voor jullie steun.
Somnah = afkortingen van naam
Het lijkt mij duidelijker en duidelijker te worden dat er teveel dingen al mis zitten in onze relatie. Had er al eens aan gedacht van hem te verlaten. Nu weet ik het dus wel zeker. Bedankt voor de vele reacties.
Ga er straks al meteen werk van proberen te maken. Al weet ik nog niet goed hoe het aan te brengen zonder teveel boze reacties te krijgen.
Alvast bedankt voor jullie steun.
Somnah = afkortingen van naam
