Wat na 1e geweld?

30-09-2007 22:44 134 berichten
Alle reacties Link kopieren
Hallo allemaal,

Vroeg mij af hoe andere mensen erover denken.

Wat als je vriend af en toe eens agressief wordt?

Ik bedoel dan niet dat hij je helemaal bij elkaar slaagt, maar van enkele blauwe plekken of wat schaafwonden.

En als dit maar af en toe voorkomt (1 keer om de 2 jaar of zo).

Mag je er dan bijblijven of moet je na de 1e keer al zeggen, how! stop! en hem achterlaten?
Alle reacties Link kopieren
Je eerste zin is volkomen herkenbaar voor mij. Dat besefte ik pas nadat het geweld specifiek naar mij werd verplaatst. Toen hadden we alles gehad. Jij bent van mening dat je zelf aandeel hebt gehad in het feit dat het zo ver is gekomen. Ik hoop niet dat je bedoelt dat het mede dankzij jou is dat je geslagen of erger bent. Wat mij betreft houdt het aandeel op zodra de ander zich op je uit begint te leven. Want als je zelf vindt dat je aandeel er in hebt dát je bent mishandeld, zou je evengoed kunnen zeggen of een ander 'eigen schuld' en dat lijkt me wel een beetje wrang om te horen te krijgen of zelf te denken.




Het ligt genuanceerder dan hoe jij het nu schetst. Natuurlijk (!!!) vind ik niet dat het mijn schuld is wat hij heeft gedaan. Ieder mens is verantwoordelijk voor zijn eigen daden. Ik vind echter wel dat ik een aandeel heb gehad in het feit dat ik überhaupt in die situatie terecht ben gekomen. Ik heb onvoorwaardelijk van hem gehouden. En daarmee ben ik volledig uit het oog verloren of hij ook wel van mij hield. En dan bedoel ik niet in woorden, want oh wat heeft hij me vaak gezegd hoe veel hij van me hield. Maar in hoeverre zijn handelen ook overeenkomstig was met die grote liefde die hij zei te voelen. Ik geloof dat hij altijd oprecht is geweest toen hij zei dat hij van me hield. Maar zijn handelen liet onmiskenbaar zien dat hij eigenlijk vooral erg veel van zichzelf houdt.



Dat je zelf een aandeel hebt in de situaties waarin je verzeild raakt is niet altijd makkelijk of fijn om onder ogen te zien. Maar ik denk wel dat het de sleutel is tot het niet nogeens in een dergelijke situatie te belanden.



@TO, Heel veel sterkte en kracht. ALs je er zelf achter staat is het de beste beslissing die je kunt nemen.
Alle reacties Link kopieren
Bedankt, heeft er misschien nog iemand enkele tips of zo?

Denk dat ik wel weet hoe hem aan te pakken, maar toch.

Ben wel bang voor als hij thuiskomt en ik het erover wil hebben.

Het moeilijkste is erover beginnen.

Zal jullie op de hoogte houden.

Hopelijk voel ik mij achteraf beter.
Alle reacties Link kopieren
Over geweld in een relatie op zich...



Mijn vader heeft mijn moeder wel eens geslagen. En hard ook.

Had hij het niet gedaan, dan had ik het wel gedaan. Of mijn andere zus en twee broers.



Is geweld acceptabel? Absoluut niet. Echter zijn er situaties waarin iemand zo de bloed onder je nagels vandaan haalt, dat je jezelf verliest en even geen andere oplossing weet. Dit gebeurt niet zomaar, dit gebeurt slechts na maanden ellende dag en nacht tot uitputting toe.



Dit is dan ook niet structureel, integendeel.



Ik denk wel dat je geweld in de juiste context moet plaatsen. Is iemand echt gewelddadig of is iemand een keer zichzelf verloren in wanhoop? Daar zit echt wel een verschil in. De gene die het overkomt weet dat ergens ook wel. Als je vernederd wordt of dat de relatie normaal gesproken goed is, dat kan je aanvoelen.



TO, als iets niet goed voelt kappen. Dan wordt het nooit goed. Ik vind alleen niet het met open raam slapen zo een big deal eerlijk gezegd. Een duw, wat voor een gevoel heb je erbij? Is dat omdat hij onberekenbaar is en je sowieso slecht behandeld, of een situatie waarin hij steeds uitgedaagd werd.



Dit laatste is nooit een excuus voor geweld, don't get me wrong. Alleen kan het soms op die wijze voorkomen. Dat iemand het even niet meer weet. Wat ik al schreef, je kan als slachtoffer zelf wel beoordelen of het echt een eenmalige actie was of dat je meer klappen kan verwachten (oftewel, hoe behandeld ie je)
Alle reacties Link kopieren
Hoi Somah,



lieverd, ik weet niet zeker, maar volgens mij heb je in je laatste bericht zijn naam genoemd?? Wijzig even als het niet de bedoeling is dat er een naam staat.



sterkte vanavond...
Alle reacties Link kopieren
Dankje
Alle reacties Link kopieren
Je moet voor jezelf duidelijk hebben wat je aan hem wilt vertellen. Schrijf het op desnoods.

Probeer te vermijden dat je meegetrokken wordt in een discussie. Blijf bij wat jíj voelt en wat jíj wilt meedelen. Het zal er maar al te snel op uitlopen dat hij jou gaat uitleggen wat híj voelt en wat híj ook nog aan je kwijt wil.

Denk dat dit de belangrijkste zaken zijn. Misschien ben je er vanavond nog niet klaar voor, wil je er nog een nachtje over nadenken. Ook geen man overboord. Belangrijkste is dat jij eigenlijk de leider in het gesprek bent en blijft, iets wat je misschien al heel lang ontwend bent.

Concreet blijven. Met abstracte aanwijzingen kan hij niets. Dus niet 'je houdt geen rekening met me' maar 'ik heb het koud 's nachts, ik vind het fijn als je voortaan het raam sluit'
Alle reacties Link kopieren
Beste Somnah,



Allereerst wil je graag sterkte en wijsheid wensen. Je vroeg in één van je postings of wij een man hebben die echt nog nooit iets heeft gedaan. Ik kan natuurlijk alleen voor mezelf spreken maar mijn vriend en ik schelden en vloeken niet op elkaar, we laten elkaars spullen heel en mishandelen elkaar niet. Voor ons is dat de norm. Jouw situatie is kennelijk heel anders en dat vind ik bijzonder treurig. Niemand zou bang mogen zijn voor zijn partner.

Ik ben geen deskundige op dit gebied maar ik vraag me af hoe groot de kans is dat hij zal veranderen. Eerlijk gezegd ben ik bang dat je een groot risico neemt door bij hem te blijven. Wat nou als hij de volgende keer écht volledig door het lint gaat? Kunnen we je dan komen opzoeken in het ziekenhuis? Of erger? Pas goed op jezelf en zoek steun bij mensen die je kunnen helpen. Ken je het steunpunt huiselijk geweld? Op www.shginfo.nl vind je adressen. Ik hoop dat je hiermee verder komt. Hou je taai, Wuiles
Alle reacties Link kopieren
Het is zover, heb zo goed mogelijk mijn best gedaan om het op een deftige manier te doen, maar tis weer uitgedraaid in roepen en discusies die op niets uitdraaien. Waardoor ik mij weer de schuldige voel. Voel mij nu dus absoluut niet beter, maar zelfs slecht door het schuldgevoel. Pff. Was er zo zeker van en nu heeft die mij daardoor weer zo schuldig laten voelen dat ik er al bijna spijt van heb. Weet het allemaal niet meer hoor. Misschien kan ik beter iets gaan drinken of zo, effe aan iets anders proberen te denken.
Alle reacties Link kopieren
Ben uiteindelijk niets meer gaan drinken. Voel mij nog altijd rot. Neem ik wel de juiste beslissing? Valt er echt niets meer aan te doen? Of wilde ik dat gewoon niet meer? Voel ik mij nu zo twijfelachtig door schuldgevoel of ...?

Het is allemaal zo moeilijk.

Zal nu maar proberen te gaan slapen, moet er morgen weer vroeg uit.
Alle reacties Link kopieren
Lieverd, het is jouw leven. Je hebt het recht om dat zonder hem te leven zonder je daar schuldig over te voelen. Duik lekker onder de wol, probeer te denken aan een zalig strand met een warme zon op je huid en val zo lekker gedachtenloos in slaap. Hoe uitgeruster je bent, hoe beter je de sores van morgen kunt hebben. Op dit uur ga je er toch echt niets meer aan veranderen. En na zo'n emotionele avond is het toch niet het moment om belangrijke beslissingen te nemen. Wees lief voor jezelf en slaap zacht.
Alle reacties Link kopieren
Goeiemorgen somnah,

En hoe was je nacht?? Hoop dat je een beetje geslapen hebt. En dat hij je heeft laten slapen..Ik had ook een heel erg schuldgevoel toen ik mijn ex wilde gaan verlaten.. Zag hem al zielig op de bank in tranen zitten omdat ik weg was.. Alsof hij mij zielig vond als het weer eens uit de hand gelopen was..

Je zal nog wel ff een rot gevoel hebben, maar zodra je beslissing hebt genomen en uitgevoerd hebt ga je je beslist anders voelen.. Ik geloofde hierin ook niet echt, meerdere vrouwen hier ,hadden mij dat toen ook gezegt en idd zodra ik de deur achter me dicht had getrokken en de straat uit reed kreeg ik meteen een ander gevoel. Een gevoel dat alles anders ging worden...

Ik wens je veel sterkte met je beslissing, welke het ook gaat worden..



Liefs Jolan
Alle reacties Link kopieren
Somnah, waar is de discussie dan op uit gedraaid? Heeft hij toegegeven dat hij fout zat met het fysieke geweld richting jou of heeft hij bijv. jou ervan proberen te overtuigen dat het allemaal niks voorstelde?

Ik krijg het gevoel dat je een door hem gevoed bent met schuldgevoelens en dat is natuurlijk niet terecht. Besef goed dat hij er goed in is om jou dit gevoel te geven, net zoals bijv. beargumentering inzake het fysieke geweld, dat dit jouw schuld was.

Heel veel sterkte vandaag!
Alle reacties Link kopieren
Somnah: Dat je schuldgevoelens hebt is te begrijpen. Die had en heb ik ook af en toe. Hier zijn er ook nog eens 3 kinderen de dupe van de scheiding en ook dat is moeilijk. Ondanks dat ik mentaal af en toe een dip heb, ben ik er zeker dat een scheiding onvermijdelijk is. Maar het is niet zo dat ik er dan niet verdrietig om ben, op momenten best wel.Ook zijn er momenten van grote angst, wat gaat er gebeuren? Aan de andere kant weet ik dat is straks me vrij zal voelen, al is de weg nog lang.



Trouwens, de opmerkingen over geestelijke mishandeling raken mij ook, omdat ik het herken. De neerbuigende opmerkingen, beschuldiging dat ik een geestesziekte zou hebben, familie en vriendinnen die afgebrand worden. Zeer herkenbaar. Maar ik heb altijd gevoeld dat het niet klopte, alhoewel ik wel steeds meer in mezelf kroop en iedereen afstootte. Soort hersenspoeling??

Ben nu langzaam mezelf aan het worden al zal dat nog wel met vele ups en downs gaan. Ik ben er echter ZEKER van dat ik het ga redden...



Somnah: Volg je gevoel.. het bedriegt je nooit...
Somnah,

waarover voel je je schuldig? En waarom?
Alle reacties Link kopieren
Voel mij schuldig omdat het weer precies allemaal mijn schuld is dat het nu gedaan is. Over dat slagen, is niet ok, maar zo er is dat nu toch ook niet, vond hij. Voor de rest wist hij zogezegd niet dat er iets mis was, dacht dat ik heel gelukkig was buiten het feit dat ik graag naar het buitenland zou verhuizen. Terwijl hij enkele weken geleden in een ruzie zelf nog zei dat we geen relatie hebben, dat wij alleen maar samen wonen. Ik weet het echt niet meer hoor.

Bedankt voor de steun.
Kom op !! Je weet het best. Je hoeft je ten eerste nooit schuldig te voelen omdat je een relatie beëindigd.

Zijn mening over het slaan, over jouw geluk enz, is zijn mening. Dat hoeft niet jouw mening te zijn of te worden.

En bovendien is juist het verschil van mening over zulke essentiële zaken een hele goede reden om de relatie beëindigen. Hij heeft je dus eigenlijk alleen maar bevestigd in de juistheid van je besluit om er mee te kappen.



Je hele posting gaat over wat hij vindt, vond enz. Heeft hij de wijsheid in pacht?

Waarom laat je platpraten, terwijl je diep van binnen best weet dat het niet jouw mening is, en zeker geen wijsheid.

Je hebt hier inmiddels 3 pagina's postings van mensen die achter je staan, je steunen en raden; ik denk dat dat een hele grote bron van wijsheid is. Doe er iets mee.



Sterkte en succes

Mabel007
Alle reacties Link kopieren
Bedankt,

Doe mijn best, maar toch voel ik mij schuldig, kennen elkaar, buiten wat gevoelens en zo betreft, zo door en door. Dat maakt het ook zo moeilijk. En ik vind het zo moeilijk om mensen zo te kwetsen, dat was hij duidelijk.

Als het aan hem lag, gingen we er gewoon mee door.

Wou dat ik een knopje had zodanig dat ik mijn verstand even zou kunnen afzetten. Zo vermoeiend dat denken en denken en ...

Groetjes
Alle reacties Link kopieren
Somnah,



Wil jij op deze manier oud met hem worden??

En je vindt dat je hem kwetst, maar als hij je slaat en je blijft, wie wordt er dan gekwetst??

Jij ligt in bed met drie lagen kleding aan.... wie wordt er dan gekwetst?

Jij geeft weerwoord en wordt weggeduwd.... wie wordt er gekwetst??

Jij hebt daar genoeg van en gaat weg..... wie wordt er dan gekwetst??

Je voelt je schuldig en je komt terug... wie wordt er dan gekwetst??
Nou ik zou me over zijn gekwetste gevoelens maar niet zo druk maken. Als hij werkelijk zo gekwetst zou zijn omdat jij de relatie verbreekt, zou hij er wel heel veel aan doen om de situatie beter te maken, om zodoende zo weinig mogelijk kans te lopen dat jij de relatie verbreekt.

Eerst slaan en dan ook nog zeggen dat het niet zo erg is .......... ??!!

JIJ vond het toch erg! Daarom heb je dit topic toch geopend?



Jij moet je verstand helemaal niet afzetten. Jij moet je verstand juist gebruiken en besluiten dat je je over een halfjaar, een jaar, tien jaar niet nog zo wilt voelen. Geloof me maar, je verstand is in dit geval de beste raadgever.

En als je met je verstand de juiste beslissing neemt en je daar strak aan houdt, komt het met je gevoel vanzelf ook wel goed. En ja, in t begin is het pijnlijk en verdrietig, de bekende zure appel. Maar.... aan de andere kant is het ook kicken dat je in staat bent die zure appel maar te nemen in je eigen belang voor een betere toekomst.
Alle reacties Link kopieren
Elke dag dat te lang bij mijn ex ben geweest daar heb ik nu spijt van.. Zorg dat jij dit ook niet gaat krijgen!!!
Alle reacties Link kopieren
Weet ook niet meer, hebben beiden hiervoor nog geen 'echte' of 'lange' relatie gehad met iemand. En ik weet dat hij heel veel van me houdt en me nooit in de steek zou laten als er echt iets is. Zal er ooit nog wel iemand zoveel van me houden als hij? Enkele jaren geleden ging het al niet zo goed, kreeg niet het gevoel echt 'begrepen' en 'liefde' te krijgen. En nog wat andere dingen, maar die zijn niet zo doorslaggevend. Waardoor ik mij slecht voelde en op een zwak moment met iem anders heb gekust (die gaf me natuurlijk wel dat gevoel). Ben dan weggeweest. Achteraf ben ik terug gekomen, en we zijn weer verder gegaan met onze relatie. Dat betekend toch dat hij me graag ziet, niet? Probleem is uiteraard (is mijn eigen schuld, weet ik) dat hij me niet meer helemaal vertrouwd. Wat ik ook wel heel lastig vind. Mocht nog altijd doen en gaan waar ik wilde hoor, maar ik merkte het wel aan hem, en bij berichtjes vroeg ie altijd wie het was. (Ook niet stikjaloers hoor, toch niet volgens wat ik zag) Het is altijd moeilijk geweest tussen ons om over gevoelens en dergelijke te spreken. Waarom twijfel ik toch altijd zo, vind het vreselijk niet te weten wat te doen.
Alle reacties Link kopieren
Somnah, jouw (ex) vriend bepaalt nu richting jou wat wel erg is binnen een relatie en wat niet erg is binnen een relatie.

Kort samengevat, jij overdrijft en hij fout doet binnen jullie relatie is omdat jij zo onmogelijk bent. Hij bepaalt nu wat jij feitelijk hoe jij je op moet stellen binnen de relatie en praat je hiermee een schuldgevoel aan. Maar wat zegt hij over het fysieke geweld? Heeft hij enig berouw hierover getoond? Ik verwacht van niet en dat is nu juist hetgene waar jij zo bang voor bent. Dat dit geweld zich gaat herhalen. En, vanwege het ontbreken van enig berouw en het je aan kunnen praten van schuldgevoelens, verwacht ik dat dit fysieke en emotionele geweld een onderdeel zal blijven van jullie relatie.

Mabel zegt het al, gebruik je verstand! Want dat is de juiste raadgever in deze.Helaas niet je gevoel, want die zijn een speelbal geworden van zijn manipulaties.
Alle reacties Link kopieren
somnah schreef op 02 oktober 2007 @ 14:34:

Weet ook niet meer, hebben beiden hiervoor nog geen 'echte' of 'lange' relatie gehad met iemand. En ik weet dat hij heel veel van me houdt en me nooit in de steek zou laten als er echt iets is. Zal er ooit nog wel iemand zoveel van me houden als hij? Enkele jaren geleden ging het al niet zo goed, kreeg niet het gevoel echt 'begrepen' en 'liefde' te krijgen. En nog wat andere dingen, maar die zijn niet zo doorslaggevend. Waardoor ik mij slecht voelde en op een zwak moment met iem anders heb gekust (die gaf me natuurlijk wel dat gevoel). Ben dan weggeweest. Achteraf ben ik terug gekomen, en we zijn weer verder gegaan met onze relatie. Dat betekend toch dat hij me graag ziet, niet? Probleem is uiteraard (is mijn eigen schuld, weet ik) dat hij me niet meer helemaal vertrouwd. Wat ik ook wel heel lastig vind. Mocht nog altijd doen en gaan waar ik wilde hoor, maar ik merkte het wel aan hem, en bij berichtjes vroeg ie altijd wie het was. (Ook niet stikjaloers hoor, toch niet volgens wat ik zag) Het is altijd moeilijk geweest tussen ons om over gevoelens en dergelijke te spreken. Waarom twijfel ik toch altijd zo, vind het vreselijk niet te weten wat te doen.




Somnah, jij vertrouwt hem ook niet meer, op een geheel ander vlak, maar jouw vertrouwen in hem is ook behoorlijk beschadigd.

Maar, iemand anders schrijft het ook al, het draait alleen maar om hem.
Alle reacties Link kopieren
Somnah.. op deze manier leef je niet je wordt geleefd zo.. Op een moment raak je je eigen ik kwijt en doe je alles zoals hij het wilt.. Je bent nu al met hem rekening aan het houden en jezelf aan het wegcijferen.. Als je zo doorgaat met hem op deze manier wordt het steeds moeilijker om voor jezelf te kiezen en gaat voor allerlei dingen excuses verzinnen en raak je steeds verder in een isolement.. Wil je dat zo je leven wordt?? Elke dag op je tenen te moeten lopen omdat je hem niks voor de voeten wilt leggen??? Ja?? ga dan zo door. Nee??? kies voor jezelf hoe moeilijk het ook LIJKT! Het is niet moeilijk maar je moet er klaar voor zijn..
Kijk Somnah, het feit dat je hiervoor nog geen andere relatie hebt gehad, maakt dat je ook geen betere ervaringen hebt, dat je niet weet dat het anders kan, een relatie waarin je je veilig, geliefd, gerespecteerd voelt. Daarom denk je misschien dat wel min of meer normaal is. Maar hoe zit het met de mensen om je heen? Hebben die ook allemaal zo'n akelige relatie als jij?

Je zegt dat je je afvraagt of er ooit nog iemand zòveel van je houden zal....... Maar je moet eerst van je zelf houden; en als je van jezelf houdt ben je nooit alleen, je bent je eigen beste vriend!! En als je eenmaal weet wie je bent en wat je van leven verwacht, weet je ook wat je van een partner verwacht, van een relatie. Je kunt je geluk niet van een ander laten afhangen; en zeker niet van een persoon die je alleen maar een rotgevoel geeft, die je gevoelens niet serieus neemt, met wie je het alleen maar leuk hebt als hij in een goede bui is, die je slaat en zich er dan ook nog vanaf maakt, dat het niet zo erg is.



En geloof me maar, deze jongen houdt niet zòveel van je; hij houdt voornamelijk van zichzelf en jij bent gewoon een hebbedingetje, een poppetje voor hem; wat zn leven een beetje leuker maakt. Zo hoort een relatie niet te zijn.

Dit is een oud topic. Het topic is daarom gesloten.
Maak een nieuw topic aan om verder praten over dit onderwerp.

Terug naar boven