Relaties
alle pijlers
Zwanger van sexpartner
vrijdag 6 juli 2007 om 21:48
quote:
niks verplicht volgens de wet....als je in welke vorm dan ook steun wilt ............... zou vertellen wel een optie zijn.
Niet volgens de wet, maar volgens het geweten? Heeft een jongen recht om te weten wanneer hij een meisje zwanger heeft gemaakt? Dus heren; zouden jullie het willen weten? en waarom?
niks verplicht volgens de wet....als je in welke vorm dan ook steun wilt ............... zou vertellen wel een optie zijn.
Niet volgens de wet, maar volgens het geweten? Heeft een jongen recht om te weten wanneer hij een meisje zwanger heeft gemaakt? Dus heren; zouden jullie het willen weten? en waarom?
vrijdag 6 juli 2007 om 22:28
Ik zou het vertellen. Het hangt natuurlijk af van de persoon in kwestie, maar in basis vind ik dat diegene het moet weten.
Als het iemand is die al jáaaaaren kinderen wil en je wil het zelf pertinent niet, dan zou ik overwegen het achter te houden om hem 'ik had nu kinderen kunnen hebben' gevoel te besparen.
Succes
Als het iemand is die al jáaaaaren kinderen wil en je wil het zelf pertinent niet, dan zou ik overwegen het achter te houden om hem 'ik had nu kinderen kunnen hebben' gevoel te besparen.
Succes
vrijdag 6 juli 2007 om 22:36
nee, als het niet een relatie is doe je zelf wat je goeddunkt, je bent baas in eigen buik, je bent hem niets verschuldigd.
Je kunt het hem vertellen als dat je oplucht of als je hulp van hem wilt, de smart delen, aan de andere kant , het zal zo een mallot zijn die ineesn vader gevoelens heeft, dan heb je een probleem erbij.
Het gaat erom wat jij wil.
Je kunt het hem vertellen als dat je oplucht of als je hulp van hem wilt, de smart delen, aan de andere kant , het zal zo een mallot zijn die ineesn vader gevoelens heeft, dan heb je een probleem erbij.
Het gaat erom wat jij wil.
vrijdag 6 juli 2007 om 23:10
quote:
quote: blijfgewoonbianca reageerde
niks verplicht volgens de wet....als je in welke vorm dan ook steun wilt ............... zou vertellen wel een optie zijn. Niet volgens de wet, maar volgens het geweten? Heeft een jongen recht om te weten wanneer hij een meisje zwanger heeft gemaakt? Dus heren; zouden jullie het willen weten? en waarom?
Ik zou het willen weten. Omdat het een situatie is waar je samen verantwoordelijkheid voor draagt. Het is aan de vrouw om te besluiten of ze abortus wil of niet maar ik zou haar daar wel in willen steunen. Met praktische zaken (meegaan naar de kliniek, geld). En ook emotioneel want een abortus is ingrijpend.
quote: blijfgewoonbianca reageerde
niks verplicht volgens de wet....als je in welke vorm dan ook steun wilt ............... zou vertellen wel een optie zijn. Niet volgens de wet, maar volgens het geweten? Heeft een jongen recht om te weten wanneer hij een meisje zwanger heeft gemaakt? Dus heren; zouden jullie het willen weten? en waarom?
Ik zou het willen weten. Omdat het een situatie is waar je samen verantwoordelijkheid voor draagt. Het is aan de vrouw om te besluiten of ze abortus wil of niet maar ik zou haar daar wel in willen steunen. Met praktische zaken (meegaan naar de kliniek, geld). En ook emotioneel want een abortus is ingrijpend.
vrijdag 6 juli 2007 om 23:14
Hmmm .. ik merk dat ik wel erg uitga van de beslissing om abortus te plegen. Maar dat lijkt me ook de meest voor de hand liggende optie. Als de vrouw het kind persé wil houden ontstaat een heel andere situatie. Of en in hoeverre ik ook dan zou willen ondersteunen kan ik zo niet beoordelen (je praat dan al gauw over alimentatie). Maar ik denk dat ik dan wel eens verplicht zou kunnen zijn om alimentatie te betalen.
vrijdag 6 juli 2007 om 23:48
quote:Hmmm .. ik merk dat ik wel erg uitga van de beslissing om abortus te plegen. Maar dat lijkt me ook de meest voor de hand liggende optie. Als de vrouw het kind persé wil houden ontstaat een heel andere situatie. Of en in hoeverre ik ook dan zou willen ondersteunen kan ik zo niet beoordelen (je praat dan al gauw over alimentatie). Maar ik denk dat ik dan wel eens verplicht zou kunnen zijn om alimentatie te betalen. Als je samen een kind krijgt, ben je verplicht om een onderhoudsbijdrage te doen TL. Als je dat niet wilt, moet je vooral je ding binnen de broek houden.
Je bent alleen verplicht tot alimentatie als je het kind ook erkend. Zo niet dan kan worden afgedwongen door een vaderschapstest.
Je bent alleen verplicht tot alimentatie als je het kind ook erkend. Zo niet dan kan worden afgedwongen door een vaderschapstest.
oh that purrrrrrrrrfect feeling
zaterdag 7 juli 2007 om 02:37
zaterdag 7 juli 2007 om 07:30
zaterdag 7 juli 2007 om 12:37
zaterdag 7 juli 2007 om 15:54
Heb jij naast deze sexpartner een andere partner? Of heeft je sexpartner een andere relatie? Hoedanook, voor jullie allebei is het wellicht een goed idee om je laten testen op SOA's. Niet leuk, maar wel een risico dat je loopt wanneer je (kennelijk) onveilige sex hebt gehad. En mochten er nog anderen in het spel zijn dan lijkt het me niet netjes om wat dit betreft je kop in het zand te steken...
zaterdag 7 juli 2007 om 16:58
quote:
quote: Tenderlover reageerde
Maak jij je nou maar geen zorgen Poez, de kans dat wij samen ooit een kind krijgen is absoluut nihil.
Poez reageert omdat ze ervaring heeft in deze materie. De kans dat zij zich zorgen maakt over een zwangerschap, na een zwoele nacht met jou, acht ik zelfs minder dan nihil.
De kans dat Poez zwanger is na een zwoele nacht met Tender L., acht ik toch wel groter dan nihil hoor..
Maar on-topic: wél vertellen... Ik vind dit een heel moeilijk punt. Kijk, als je het beiden niet wilt, dan is de keuze simpel. Maar hoe zit het wanneer de vrouw het kind absoluut niet wilt, maar de man wel? Of vice versa? Daarom vind ik dat je het toch moet vertellen...
quote: Tenderlover reageerde
Maak jij je nou maar geen zorgen Poez, de kans dat wij samen ooit een kind krijgen is absoluut nihil.
Poez reageert omdat ze ervaring heeft in deze materie. De kans dat zij zich zorgen maakt over een zwangerschap, na een zwoele nacht met jou, acht ik zelfs minder dan nihil.
De kans dat Poez zwanger is na een zwoele nacht met Tender L., acht ik toch wel groter dan nihil hoor..
Maar on-topic: wél vertellen... Ik vind dit een heel moeilijk punt. Kijk, als je het beiden niet wilt, dan is de keuze simpel. Maar hoe zit het wanneer de vrouw het kind absoluut niet wilt, maar de man wel? Of vice versa? Daarom vind ik dat je het toch moet vertellen...
zondag 23 maart 2008 om 16:37
Ik heb t destijds wél verteld. Ik wist al een paar dagen dat ik zwanger was en zat met hetzelfde dilemma. Wél.. of niet vertellen. SV bleef slapen en die nacht had ik een bloeding. Was behoorlijk van slag (ondanks dat ik het kindje niet wilde houden) en hij heeft ook behoorlijk door moeten vragen voordat ik zo ver was dat ik het kon vertellen. Hij was ook best pissed dat ik het niet meteen verteld had. Maar begreep ook wel weer dat ik zelf gewoon totaal overdonderd was.
Hij wilde zelf ook geen kind, dus we waren het er over eens dat ik abortus zou laten doen. Hij zou dan met me mee gaan.
Dat vond ik wel een prettig idee.
Maar tot zo ver zijn begrip..
Ik heb een aantal dagen na die bloeding een miskraam gekregen. Een behoorlijk gecompliceerde miskraam. Begon met heftige buikpijn. Dienstdoende huisarts is gekomen en ik moest met spoed naar het zkh vanwege verdenking op een buitenbaarmoederlijke zwangerschap. Kon SV niet bereiken was aan het werk. Dus smsje gestuurd met hoe en wat. En ben met de taxi naar het zkh gegaan. Onderzoek gehad, bloed geprikt etc. Gelukkig geen bbz. Slechts bloed van de miskraam dat in mijn buikholte was gekomen. Mocht gelukkig gewoon naar huis met een flinke pijnstiller.
'snachts wel foontje gehad van SV, begripvol. Maar toen ik 'sochtends smste dat ik me echt kut voelde, smste hij dat hij ging slapen. 'S avonds laat is ie een x tje langs gekomen.
De ochtend daarna kreeg ik heftige bloedingen en veel pijn, de gyn wilde me toch weer zien. Dus SV gebeld.. mocht niet rijden namelijk. Maar geen gehoor. Gesmst.. geen reactie.
Zusje gebeld, die is met me naar het zkh gegaan. Kon niet meer staan,zitten,lopen, liggen van de pijn en had een gigabuik. Controle gehad en bleek dat de miskraam goed op gang was, waardoor mijn baarmoeder zo hard aan t werk was dat mijn darmen daardoor geirriteerd waren. Alles helemaal opgezwollen. En pijn.. zo'n pijn.. Ik heb zware pijnstillers meegekregen op recept. Mijn zusje is ze gaan halen en ik ben naar bed gegaan. Kon niks meer. Later SV nog gesmst met hoe de situatie was. Geen reactie..
Andere vriend is later nog pakken maandverband gaan halen omdat ik het niet in huis had en de lappen van het zkh ook niet meer voldeden.
Maar geen teken van SV. Wat een verantwoordelijkheidsgevoel.. je laat je hond nog niet zo creperen..
Zijn reactie was later.. ik zat er toch te erg mee dat je het niet meteen verteld had. Daarom vond ik dat ik er nu ook niet hoefde te zijn..
Hij wilde zelf ook geen kind, dus we waren het er over eens dat ik abortus zou laten doen. Hij zou dan met me mee gaan.
Dat vond ik wel een prettig idee.
Maar tot zo ver zijn begrip..
Ik heb een aantal dagen na die bloeding een miskraam gekregen. Een behoorlijk gecompliceerde miskraam. Begon met heftige buikpijn. Dienstdoende huisarts is gekomen en ik moest met spoed naar het zkh vanwege verdenking op een buitenbaarmoederlijke zwangerschap. Kon SV niet bereiken was aan het werk. Dus smsje gestuurd met hoe en wat. En ben met de taxi naar het zkh gegaan. Onderzoek gehad, bloed geprikt etc. Gelukkig geen bbz. Slechts bloed van de miskraam dat in mijn buikholte was gekomen. Mocht gelukkig gewoon naar huis met een flinke pijnstiller.
'snachts wel foontje gehad van SV, begripvol. Maar toen ik 'sochtends smste dat ik me echt kut voelde, smste hij dat hij ging slapen. 'S avonds laat is ie een x tje langs gekomen.
De ochtend daarna kreeg ik heftige bloedingen en veel pijn, de gyn wilde me toch weer zien. Dus SV gebeld.. mocht niet rijden namelijk. Maar geen gehoor. Gesmst.. geen reactie.
Zusje gebeld, die is met me naar het zkh gegaan. Kon niet meer staan,zitten,lopen, liggen van de pijn en had een gigabuik. Controle gehad en bleek dat de miskraam goed op gang was, waardoor mijn baarmoeder zo hard aan t werk was dat mijn darmen daardoor geirriteerd waren. Alles helemaal opgezwollen. En pijn.. zo'n pijn.. Ik heb zware pijnstillers meegekregen op recept. Mijn zusje is ze gaan halen en ik ben naar bed gegaan. Kon niks meer. Later SV nog gesmst met hoe de situatie was. Geen reactie..
Andere vriend is later nog pakken maandverband gaan halen omdat ik het niet in huis had en de lappen van het zkh ook niet meer voldeden.
Maar geen teken van SV. Wat een verantwoordelijkheidsgevoel.. je laat je hond nog niet zo creperen..
Zijn reactie was later.. ik zat er toch te erg mee dat je het niet meteen verteld had. Daarom vond ik dat ik er nu ook niet hoefde te zijn..
