Seks
alle pijlers
Als vrouw een hoog libido (is dit nog wel normaal?)
woensdag 10 juni 2015 om 11:24
Hey forumgangers,
Graag wil ik jullie kijk even op mijn 'situatie', ik kan het nl. op dit moment thuis niet kwijt. Ik ben een vrouw van begin 30 jaar en heb altijd al een hoog libido gehad. Mijn man is destijds akkoord gegaan om parenclubs te bezoeken, omdat hij weet dat ik het anders niet kan laten om achter zijn rug een seksrelatie te hebben..
Ondertussen heb ik al met zo'n 100 personen het bed gedeeld (mannen en vrouwen veelal eenmalige contacten die me ook niet prikkelen om meer af te spreken met een bepaalde persoon - t is de spanning van de eerst keer waar ik op kick) en het probleem wordt alsmaar erger.. Momenteel hebben mijn man en ik ongeveer 1x per week seks en dat is veel te weinig voor mij (en dat brengt natuurlijk spanningen mee - ik probeer hem niet te 'pushen', ik neem zelf geen initiatief meer, door de vele afwijzingen en laat hem zo het tempo bepalen maar ik heb zin)
In al mijn seksuele contacten heb ik het heel moeilijk met klaarkomen, het gebeurt maar zeer sporadisch (als ik geen hulpmiddeltjes bij de hand heb, in de parenclub wil het na e 5de van de avond ook weleens lukken maar zeker niet altijd).
Nu heb ik iemand leren kennen waar het op seksueel vlak wel enorm klikt, maar het is een zg. "verboden persoon" (dus iemand waarmee het echt niet kan of mag), maar hij moet bij wijze van spreken nog maar naar mij kijken en ik kom klaar, meerdere keren zelfs.. We proberen dat wel te beperken tot 1 keertje per maand maar dat lukt ons niet altijd..
Jullie zullen begrijpen dat dit voor mij heel moeilijk is, de seks met mijn man is goed en hij doet ook heel erg zijn best om mij te plezieren maar toch lukt het niet om klaar te komen.. Ik was er nooit echt op gefocust (op dat klaarkomen), maar sinds het me bij iemand anders wel lukt frustreert het mij (en bovendien heb ik het al een paar keer niet 'zelf mogen afwerken' - niet dat ik dat elke keer doe, maar soms heb ik daar wel nood aan).. Mijn man heeft ook te kennen gegeven dat hij het hele parenclubgebeuren een beetje beu is (ik weet dat het voor hem niet leuk moet zijn om mij bezig te zien, zelf heeft hij daar weinig behoefte aan)..
Ik hou van mijn man, maar ik ben bang dat het op deze manier de foute kant opgaat..
Hebben jullie wat tips voor mij, want ik zit er echt een beetje door (ik heb zelf al gedacht aan libido-remmers ofzo - contact met een seksuologe).. En hebben jullie enig idee waarom het net met die ene persoon zo makkelijk gaat?
Groetjes
Graag wil ik jullie kijk even op mijn 'situatie', ik kan het nl. op dit moment thuis niet kwijt. Ik ben een vrouw van begin 30 jaar en heb altijd al een hoog libido gehad. Mijn man is destijds akkoord gegaan om parenclubs te bezoeken, omdat hij weet dat ik het anders niet kan laten om achter zijn rug een seksrelatie te hebben..
Ondertussen heb ik al met zo'n 100 personen het bed gedeeld (mannen en vrouwen veelal eenmalige contacten die me ook niet prikkelen om meer af te spreken met een bepaalde persoon - t is de spanning van de eerst keer waar ik op kick) en het probleem wordt alsmaar erger.. Momenteel hebben mijn man en ik ongeveer 1x per week seks en dat is veel te weinig voor mij (en dat brengt natuurlijk spanningen mee - ik probeer hem niet te 'pushen', ik neem zelf geen initiatief meer, door de vele afwijzingen en laat hem zo het tempo bepalen maar ik heb zin)
In al mijn seksuele contacten heb ik het heel moeilijk met klaarkomen, het gebeurt maar zeer sporadisch (als ik geen hulpmiddeltjes bij de hand heb, in de parenclub wil het na e 5de van de avond ook weleens lukken maar zeker niet altijd).
Nu heb ik iemand leren kennen waar het op seksueel vlak wel enorm klikt, maar het is een zg. "verboden persoon" (dus iemand waarmee het echt niet kan of mag), maar hij moet bij wijze van spreken nog maar naar mij kijken en ik kom klaar, meerdere keren zelfs.. We proberen dat wel te beperken tot 1 keertje per maand maar dat lukt ons niet altijd..
Jullie zullen begrijpen dat dit voor mij heel moeilijk is, de seks met mijn man is goed en hij doet ook heel erg zijn best om mij te plezieren maar toch lukt het niet om klaar te komen.. Ik was er nooit echt op gefocust (op dat klaarkomen), maar sinds het me bij iemand anders wel lukt frustreert het mij (en bovendien heb ik het al een paar keer niet 'zelf mogen afwerken' - niet dat ik dat elke keer doe, maar soms heb ik daar wel nood aan).. Mijn man heeft ook te kennen gegeven dat hij het hele parenclubgebeuren een beetje beu is (ik weet dat het voor hem niet leuk moet zijn om mij bezig te zien, zelf heeft hij daar weinig behoefte aan)..
Ik hou van mijn man, maar ik ben bang dat het op deze manier de foute kant opgaat..
Hebben jullie wat tips voor mij, want ik zit er echt een beetje door (ik heb zelf al gedacht aan libido-remmers ofzo - contact met een seksuologe).. En hebben jullie enig idee waarom het net met die ene persoon zo makkelijk gaat?
Groetjes
woensdag 10 juni 2015 om 11:36
woensdag 10 juni 2015 om 11:52
quote:spectral schreef op 10 juni 2015 @ 11:36:
Hoog libido en verslaafd aan de eerste keer? Volgens mij heb je gewoon een probleem... en heb je daar professionele hulp bij nodig.
Dit probleem blijft je namelijk bij elke volgende relatie ook achtervolgen, ook bij iemand die je wel makkelijk klaar laat komen.Dit was ook mn eerste gedachte toen ik de OP las...
Hoog libido en verslaafd aan de eerste keer? Volgens mij heb je gewoon een probleem... en heb je daar professionele hulp bij nodig.
Dit probleem blijft je namelijk bij elke volgende relatie ook achtervolgen, ook bij iemand die je wel makkelijk klaar laat komen.Dit was ook mn eerste gedachte toen ik de OP las...
Nou ja.. dat dus..
woensdag 10 juni 2015 om 12:11
woensdag 10 juni 2015 om 12:15
quote:Rooss4.0 schreef op 10 juni 2015 @ 12:11:
Ik kom bij de ene persoon ook makkelijker dan bij de andere, kwestie van juist wel of net niet op de juiste knoppen drukken. Je klinkt inderdaad niet als relatiemateriaal, wel als aardig seksverslaafd.
Geef je toe aan je verslaving of ga je voor je relatie? Dat lijkt me vraag 1.
Ze heeft al toegegeven aan haar verslaving, al meer dan 100x....
To zien we overigens niet meer terug is mijn voorspelling.
Ik kom bij de ene persoon ook makkelijker dan bij de andere, kwestie van juist wel of net niet op de juiste knoppen drukken. Je klinkt inderdaad niet als relatiemateriaal, wel als aardig seksverslaafd.
Geef je toe aan je verslaving of ga je voor je relatie? Dat lijkt me vraag 1.
Ze heeft al toegegeven aan haar verslaving, al meer dan 100x....
To zien we overigens niet meer terug is mijn voorspelling.
woensdag 10 juni 2015 om 13:12
Ik ben al 18 jaar gelukkig met mn man (was dus nog heel erg jong toen we elkaar leerden kennen).. En 100 bierbuiken, excuseer ik ben wel een beetje kieskeurig hoor 
...
Ik begin ook te vrezen dat het een verslaving (aan het worden) is..
Natuurlijk wil ik mijn relatie redden (we hebben ook kinderen en zoals ik al zei ik zie hem echt graag), maar ik heb gewoon niet het gevoel dat ik echt leef zonder de bevrediging..
Bij die ene persoon, tja dat is echt heel erg, hij hoeft zelf geen knopjes te vinden.. Zelfs als we samen aan tafel zitten in gezelschap en hij geeft me een blik kan het al gebeuren..
Als ik er niet mee inzat zou ik hier geen raad komen zoeken he..
...Ik begin ook te vrezen dat het een verslaving (aan het worden) is..
Natuurlijk wil ik mijn relatie redden (we hebben ook kinderen en zoals ik al zei ik zie hem echt graag), maar ik heb gewoon niet het gevoel dat ik echt leef zonder de bevrediging..
Bij die ene persoon, tja dat is echt heel erg, hij hoeft zelf geen knopjes te vinden.. Zelfs als we samen aan tafel zitten in gezelschap en hij geeft me een blik kan het al gebeuren..
Als ik er niet mee inzat zou ik hier geen raad komen zoeken he..
woensdag 10 juni 2015 om 13:14
quote:Twijfeltje32 schreef op 10 juni 2015 @ 13:12:
Ik ben al 18 jaar gelukkig met mn man (was dus nog heel erg jong toen we elkaar leerden kennen).. En 100 bierbuiken, excuseer ik ben wel een beetje kieskeurig hoor...
Ik begin ook te vrezen dat het een verslaving (aan het worden) is..
Natuurlijk wil ik mijn relatie redden (we hebben ook kinderen en zoals ik al zei ik zie hem echt graag), maar ik heb gewoon niet het gevoel dat ik echt leef zonder de bevrediging..
Bij die ene persoon, tja dat is echt heel erg, hij hoeft zelf geen knopjes te vinden.. Zelfs als we samen aan tafel zitten in gezelschap en hij geeft me een blik kan het al gebeuren..
Als ik er niet mee inzat zou ik hier geen raad komen zoeken he..
zoek een therapeut gespecialiseerd in sexverslaving.
Kan misschien ook wel via huisarts, dan wordt het vergoed(ben je wel eigen risico van 375 euro kwijt!)
Ik ben al 18 jaar gelukkig met mn man (was dus nog heel erg jong toen we elkaar leerden kennen).. En 100 bierbuiken, excuseer ik ben wel een beetje kieskeurig hoor
...Ik begin ook te vrezen dat het een verslaving (aan het worden) is..
Natuurlijk wil ik mijn relatie redden (we hebben ook kinderen en zoals ik al zei ik zie hem echt graag), maar ik heb gewoon niet het gevoel dat ik echt leef zonder de bevrediging..
Bij die ene persoon, tja dat is echt heel erg, hij hoeft zelf geen knopjes te vinden.. Zelfs als we samen aan tafel zitten in gezelschap en hij geeft me een blik kan het al gebeuren..
Als ik er niet mee inzat zou ik hier geen raad komen zoeken he..
zoek een therapeut gespecialiseerd in sexverslaving.
Kan misschien ook wel via huisarts, dan wordt het vergoed(ben je wel eigen risico van 375 euro kwijt!)
zaterdag 13 juni 2015 om 22:27
Ik weet niet of ik je helemaal goed begrijp. Op zich is er niks mis mee dat je veel zin in seks hebt. Hoewel je man misschien wat minder vaak zin heeft, zouden jullie daar samen toch wel uit moeten kunnen komen.
Maar ik snap niet dat je elke keer behoefte hebt aan een nieuw persoon. Wat dat is natuurlijk per definitie een relatiekiller. Wat voor spanning zoek je in zo'n nieuw contact, en waarom kun je niet zonder die spanning? Zo heeft het veel weg van een seksverslaving, en dat kan heel andere achtergronden hebben.
Ik zou praten met een seksuologe, want zo langzamerhand begin je al vreemd te gaan (als ik je goed begrijp). Misschien kan die je helpen...
Maar ik snap niet dat je elke keer behoefte hebt aan een nieuw persoon. Wat dat is natuurlijk per definitie een relatiekiller. Wat voor spanning zoek je in zo'n nieuw contact, en waarom kun je niet zonder die spanning? Zo heeft het veel weg van een seksverslaving, en dat kan heel andere achtergronden hebben.
Ik zou praten met een seksuologe, want zo langzamerhand begin je al vreemd te gaan (als ik je goed begrijp). Misschien kan die je helpen...
Snel internet vraagt niet per se om een snelle mening
zondag 14 juni 2015 om 01:36
IK denk eerlijk gezegd ook dat het een obsessie is geworden en weinig meer te maken heeft met seks. Nu kan je eindelijk klaarkomen van iemand maar die is ook nog eens verboden terrein. Je man is het beu en dus word he tijd om niet meer aan te modderen als je je huwelijk in stand wil houden en goede hulp gaan zoeken over het hoe en waarom want je kan toch moeilijk zo je hele leven door blijven gaan en met name omdat het ok eigenlijk helemaal niet bevredigend is.
maandag 15 juni 2015 om 12:57
Hey Forumgangers,
Blij dat er nog een paar reacties zijn bijgekomen waar ik iets aan heb. Mijn kinderen niet benijden, ik zie niet in wat zij daarmee te maken hebben, ik ben naast een vrouw met een gezonde lust ook nog gewoon moeder.. Ik ben best trots op het feit dat we vanaf mijn 14de samenzijn, in een relatie waarin alles (behalve het laatste jaar mijn minnaar) bespreekbaar is..
Ik vind mezelf niet echt seksverslaafd. 1x seks per week met mn man, 1 x per maand met mn minnaar en zo om de 1 à 2 maanden naar de parenclub (waar ik mezelf helemaal kan laten gaan, maar het is al meer dan eens voorgevallen dat ik dan alleen seks met mn man heb, evengoed met 5 anderen - hangt van de sfeer en de mensen af natuurlijk). Naar mn man verlang ik altijd, zelfs na 18 jaar, want los van het feit dat ik moeilijk en zelden klaarkom is de seks wel goed..
Mijn 'kronkel' is eigenlijk begonnen met mn minnaar.. Normaal is één keer (noem het de verovering, het gevoel aantrekkelijk te zijn) voor mij meer dan genoeg, gehad is gehad.. Maar over hem heb ik jarenlang gefantaseerd, maar er altijd tegen gevochten. Door omstandigheden ben ik te weten gekomen dat hij al jaren hetzelfde voelde en ik kon er op dat moment niet meer tegen vechten.. Na zijn bekentenis heeft het nog wel een maand geduurd voor we tot de echte daad zijn overgegaan en toen heb ik iets gevonden waarnaar ik niet op zoek was.. Ik had nooit gedacht/verwacht dat een man mij met 1 blik kon doen klaarkomen.. Waarom zou hij anders zijn dan al die anderen? Ik dacht, ok 1 keer en het is uit ons systeem, maar hij doet me constant verlangen naar meer.. Na een ontmoeting gaat het wel weer even goed maar nooit langer dan een week voor ik terug naar hem begin te verlangen.. Het liefst zou ik hem nooit meer zien, dan zou het mss slijten maar zowel werk als privé is dat onmogelijk.. We hebben geprobeerd om te laten, maar wanneer we met 2 alleen zijn, onze stem begint te trillen als we dan tegen elkaar moeten spreken (over het werk) en we ons gesprek maar niet kunnen afronden.. Tja dan houden we het gewoon niet meer.. Als ik hem zie heb ik kippenvel over heel mijn lijf, zijn aanrakingen branden op mijn lichaam en zijn blik neemt gewoon de laatste weerstand weg..
Ik voel me enorm schuldig tov mn man, zeker wel, maar ik heb dit nooit gewild of naar verlangd omdat ik dat gevoel simpelweg niet kende (maar wie zien gat verbrand moet op de blaren zitten)..
Blij dat er nog een paar reacties zijn bijgekomen waar ik iets aan heb. Mijn kinderen niet benijden, ik zie niet in wat zij daarmee te maken hebben, ik ben naast een vrouw met een gezonde lust ook nog gewoon moeder.. Ik ben best trots op het feit dat we vanaf mijn 14de samenzijn, in een relatie waarin alles (behalve het laatste jaar mijn minnaar) bespreekbaar is..
Ik vind mezelf niet echt seksverslaafd. 1x seks per week met mn man, 1 x per maand met mn minnaar en zo om de 1 à 2 maanden naar de parenclub (waar ik mezelf helemaal kan laten gaan, maar het is al meer dan eens voorgevallen dat ik dan alleen seks met mn man heb, evengoed met 5 anderen - hangt van de sfeer en de mensen af natuurlijk). Naar mn man verlang ik altijd, zelfs na 18 jaar, want los van het feit dat ik moeilijk en zelden klaarkom is de seks wel goed..
Mijn 'kronkel' is eigenlijk begonnen met mn minnaar.. Normaal is één keer (noem het de verovering, het gevoel aantrekkelijk te zijn) voor mij meer dan genoeg, gehad is gehad.. Maar over hem heb ik jarenlang gefantaseerd, maar er altijd tegen gevochten. Door omstandigheden ben ik te weten gekomen dat hij al jaren hetzelfde voelde en ik kon er op dat moment niet meer tegen vechten.. Na zijn bekentenis heeft het nog wel een maand geduurd voor we tot de echte daad zijn overgegaan en toen heb ik iets gevonden waarnaar ik niet op zoek was.. Ik had nooit gedacht/verwacht dat een man mij met 1 blik kon doen klaarkomen.. Waarom zou hij anders zijn dan al die anderen? Ik dacht, ok 1 keer en het is uit ons systeem, maar hij doet me constant verlangen naar meer.. Na een ontmoeting gaat het wel weer even goed maar nooit langer dan een week voor ik terug naar hem begin te verlangen.. Het liefst zou ik hem nooit meer zien, dan zou het mss slijten maar zowel werk als privé is dat onmogelijk.. We hebben geprobeerd om te laten, maar wanneer we met 2 alleen zijn, onze stem begint te trillen als we dan tegen elkaar moeten spreken (over het werk) en we ons gesprek maar niet kunnen afronden.. Tja dan houden we het gewoon niet meer.. Als ik hem zie heb ik kippenvel over heel mijn lijf, zijn aanrakingen branden op mijn lichaam en zijn blik neemt gewoon de laatste weerstand weg..
Ik voel me enorm schuldig tov mn man, zeker wel, maar ik heb dit nooit gewild of naar verlangd omdat ik dat gevoel simpelweg niet kende (maar wie zien gat verbrand moet op de blaren zitten)..
maandag 15 juni 2015 om 13:06
Alle verslaafden zeggen toch dat ze niet verslaafd zijn? Hoe vaak je seks hebt zegt denk ik niet alleen of je verslaafd bent, maar ook hoeveel je er in je hoofd mee bezig bent.
Ik benijd je kinderen ook niet. Je zet vanwege jouw geiligheid hun veilige thuisbasis op de tocht. Je man is er nu al klaar mee, laat staan als hij hier achter komt. Dat kun je toch niet voor jezelf verantwoorden?
Ik benijd je kinderen ook niet. Je zet vanwege jouw geiligheid hun veilige thuisbasis op de tocht. Je man is er nu al klaar mee, laat staan als hij hier achter komt. Dat kun je toch niet voor jezelf verantwoorden?
Hallo?!
maandag 15 juni 2015 om 13:10
