Communicatie en grenzen

Hoi allemaal,

Ik hoop dat jullie mij advies kunnen geven over het volgende. Sinds ongeveer 8 maanden ben ik samen met mij vriend. Als ik er nu zo over nadenk, loopt eigenlijk vanaf begin af aan onze communicatie over seks niet helemaal lekker. Het begint me echt een beetje op te breken.

Ik ben iemand die tijdens de seks graag het de partner naar de zin maakt, en wil ook best wat experimenteren. In mijn vorige relaties hadden we het uitgebreid over 'nieuwe' dingen met elkaar (dat is onderdeel van het plezier), en maakten we desnoods een plan, zodat we ons allebei prettig zouden voelen. Met mijn huidige partner loopt dat troever. Ik voel heel veel druk. Als ik er op terug kijk is dat eigenlijk al een beetje begonnen tijdens onze eerste keer seks. Ik had hem uitgenodigd voor een etentje, maar in plaats daarvan wilde hij gelijk seks...Ik heb nog wel proberen te zeggen dat ik dit niet heel prettig vond, maar heb dit toch laten gebeuren. Het was eenzijdig, hij kwam binnen een paar minuten klaar, dat was het. Stuurde me later ongevraagd een artikel hoe ik tot een orgasme zou kunnen komen, wat ik heel vreemd vond (aandacht en ontspanning zouden helpen....>>). Ik heb toen even getwijfeld of ik hem nog een keer wilde zien, heb besloten het toch nog een kans te geven.

De maanden daarna werd de seks wel beter, maar...niet echt. Zo wil hij eigenlijk als we elkaar zien iedere ochtend én avond seks en als ik dan 'nee' zeg wordt dit niet zomaar geaccepteerd, voel ik druk. Hij blijkt best wel wat kinks te hebben, sommigen vind ik ok, maar bij anderen voel ik me nogal oncomfortabel. Ik wil hier met liefde tot op bepaalde hoogte in mee gaan, geleidelijk, mijn tempo omdat het bij deze kinks om mijn lichaam gaat, dit heb ik ook aangegeven. Maar sinds ik hier in ben meegegaan, wilt hij meer. Blijft hij er om vragen, ook als ik aangeef het liever zelf aan te geven als ik op een moment er weer klaar voor ben.
Tegelijkertijd is hij begonnen met mij te beffen, "andere meisjes vonden zijn techniek heel goed" blijkbaar, maar ik merk daar niet zo veel van. Ik heb gezegd hoe ik het nog fijner zou vinden, wat hij al goed doet, tips. Maar op een of andere manier komt het niet aan. Alsof ik het fijn moet vinden hoe hij het doet, hij wil het ook heel graag heel veel doen omdat hij er 'zo goed in is' en anders is het...Je wilt iemand ook niet te veel corrigeren, onzeker maken, dus probeer maar met zijn behoeftes een beetje om te gaan. Maar hierdoor heb ik wel het idee alsof ik heel veel (toe)geef, en dat vooral is waar de seks tussen ons om gaat.

De afgelopen weken is het alleen op een punt gekomen dat ik echt niet zo goed meer weet wat ik er mee aan moet. In de begin maanden van onze relatie heb ik mijn vriend een keer in een dronken bui gerimd, hij vond dit geweldig. Vervolgens heeft hij heel vaak gevraagd of ik het nog een keer wilde doen (waar ik steeds toen niet voor in de stemming was) en eindeloooooos gezeurd of hij het een keer bij mij mocht doen. Ik wil dit niet, vind dit niet prettig, heb dit herhaardelijk gezegd. Maar een paar weken geleden was ik het zeuren zo zat, dat ik maar ja heb gezegd. Ik vond het vreselijk, maar moest lachen van ongemak. Vervolgens bleef hij me weken achtervolgen met imitaties van die lach, ook als ik aangeef: "ik vond het echt niet fijn, die lach was uit ongemak, en me steeds daaraan herinner is niet prettig, kan je er mee ophouden?" In dezelfde weken zat hij ook steeds maar weer te pushen om te beffen, dat het herhaaldelijk is voorgekomen dat ik 6 keer nee zei voordat hij zijn pogingen stopte. Ik ben ook boos geworden, en heb gevraagd waarom hij niet na een keer 'nee' gewoon op kan houden.
Ik heb in diezelfde weken ook aan hem gevraagd of hij wat meer dingen kon doen die ik fijn vond: bijvoorbeeld een fijne massage - dit deed hij alleen maar schoorvoetend, met een "ik kan dit niet", terwijl ik hem dingen probeerde uit te leggen. Uiteindelijk kreeg ik wel een voetmassage, (jeeeeh, iets liefs en zachts voor mij!!) dacht ik, maar daarna wilde hij een footjob, iets wat ik nog nooit had gedaan en compleet onvoorbereid op was, waarbij hij ook zei: "zo heb ik iets en jij ook wat". In diezelfde weken wilde hij ook dat ik denigrerend tegen hem ging praten, ik raakte daar helemaal van in paniek en zei dat je dat soort dingen goed door moet spreken, dat communicatie daarbij cruciaal is. Vervolgens, een paar dagen later, probeert hij me dat weer zomaar opeens tijdens een sekspartij te laten doen, terwijl dat voor mij echt een grens over gaat. Ik raak daar echt van in tranen.

Ik weet niet zo goed wat ik moet doen. Seks begint voor mij steeds meer als een verplichting te voelen, alsof ik "op" raak. Het gaat ook verder dan seks: het lijkt alsof hij alles in de relatie wil op wat hij als exact 'gelijk' ziet. Ik heb hem het verschil tussen gelijk en gelijkwaardig uitproberen te leggen, dat als ik niet gerimd wil worden en hij wel, maar het toch bij mij doet, het dan niet per se 'gelijk' is. Maar ik weet niet of dit aan komt. Hij wil altijd ieder ding tot op de cent nauwkeurig splitten. Laats bijvoorbeeld ook: vroeg ik, is het ok/heb je even tijd om samen met mij te skypen met mijn broertje? Hij: ja leuk. Een week later belde ik hem vanwege een noodgeval, en zegt hij, kan je nu even praten met mijn zusje. Ik: normaal vind ik dit heel leuk, maar het is nu echt even noodgeval, iedere andere keer is prima. Vervolgens negeert hij mijn nee, en geeft me haar evengoed, want dan zijn dingen "gelijk". Gister zei mijn vriend trouwens dat met mij de beste seks ooit was, waardoor ik nog meer het idee heb dat hij gewoon niet ziet of hoort dat ik dingen liever iets anders zou willen, dat hij niet ziet hoe veel ik al voor hem doe en hem geef.

Tintelfris schreef: ↑

10-08-2019 23:17

Dat is ookal een rode vlag he.

Hoezo? Door de week werkt hij ongeveer 200 km verderop, soms kom ik hem daar ook opzoeken of komt hij door de week mij, maar dat komt gewoon niet altijd uit. Door de week skypen we wel veel.

Tintelfris schreef: ↑

10-08-2019 23:30

Oke.
Lange afstandsrelatie?
Echt zicht op wat hij uitspookt heb je dus ook niet.
Hoop dat je jezelf in iedergeval goed beschermd tijdens de seks, want hij laat keer op keer zien maling aan je te hebben
Wie weet wat hij nog meer uitvreet.

Wat betreft bescherming is het ok - hoewel hij dan ook weer soms ongevraagd met 'ribbel'/smaak etc condooms aan komt zetten, bedenk ik me nu. Ik kom ook vaak bij zijn ouders over de vloer, heb zijn familie en vrienden ontmoet, dus dat zit allemaal wel goed, ik denk niet dat hij vreemd gaat ofzo. Het is echt vooral dat seks element in de relatie waar ik over val.

Hoi allemaal, ik heb zoals sommigen van jullie aanraadden mijn eigen posts doorgelezen. Gister schrok ik nogal van jullie reacties (hoewel ik weet dat ik directe feedback van viva forum kan verwachten, haha), maar als ik er nu als buitenstaander naar kijk denk ik ook sterk: waarom ga je jezelf steeds meer een beetje voorbij? waar eindigt dit? Zou ik net als jullie reageren en snap ik de spanning die ik in mijn lijf voel ook een stuk beter.
Sommigen van jullie vroegen ook wat ik nu ga doen, en ik wil (en ik snap dat sommigen het hier mee oneens zijn) voor mezelf in ieder geval nog een (laatste) keer het gesprek hierover aan gaan, duidelijk uitleggen wat dit doet met mij en dat voor mij 'grapjes' over seksuele handelingen niet de manier zijn om uit te testen of ik dit zou willen, net als het 'zomaar' proberen, of nog een keer proberen als ik al nee heb gezegd. Al is het maar als een soort afsluiting naar mezelf, dat ik in ieder geval alles heb geprobeerd en me heb uitgesproken.

chirimoya schreef: ↑

11-08-2019 17:10

inderdaad. en bereid je erop voor dat wanneer jij het uitmaakt hij je gouden bergen & alle veranderingen die je ooit had gewenst zal beloven.
hij zal je zeggen dat hij geen idee had, en je aanpraten dat jij nooit ECHT duidelijk hebt gemaakt dat je dingen niet wilden. en dat is een lastige, omdat je dat stiekem zelf ook denkt. weet dat dat niet waar is, juist in bed en juist met kinks heb je beide een verantwoordelijkheid om subtiele tekens van elkaar op te pikken en serieus te nemen. daarbij is heel vaak nee zeggen zeker geen subtiel signaal. wat hij je ook zal zeggen wanneer je er mee stopt, je bent echt heel duidelijk tegen hem geweest. hij heeft het gewoon nooit willen horen.

Wat fijn dat je dit zegt. Dit is precies waar ik vanmiddag over heb lopen piekeren. Ik weet dat mijn "nee's" heel duidelijk waren, maar over andere dingen zit ik echt te twijfelen: ben ik misschien te subtiel geweest? Ben ik te meegaand? Is dat ik dingen soms deels wilde proberen en dit zei verwarrend? Ik heb best vaak subtiel hints gegeven, maar soms heb ik ook dingen laten gebeuren/gedaan waar ik me acheraf niet prettig bij voelde, omdat tijdens die handeling hij me niet op me gemak stelde of er geen open communicatie was, en dat verwijt ik dan mezelf. Pppppppfffffffff. Ik weet dat dit niet ok is hoor, rationeel. Maar mijn emoties/gedachten werken even anders.

SilverShadow schreef: ↑

11-08-2019 17:54

Subtiel hints geven werkt vaak niet. Maar je geeft aan al vaker duidelijk te zijn geweest, nee te hebben gezegd. Daar is nooit rekening mee gehouden. Waarom denk je dat het nu anders zal zijn?

Ik heb vaak subtiel of duidelijk mijn grenzen aangegeven, maar ik heb het idee dat hij nooit echt duidelijk is geweest over hoe ver hij wilt gaan: daar kom ik nu stukje bij beetje achter, ik heb steeds meer de indruk dat de "grapjes" (over plas/poep etc) eigenlijk serieus zijn, "subtiele" hints. Ik denk dat ik gewoon uit gesproken wil hebben dat ik dat geen fijne manier vind van praten over seks?

Zazamaenade schreef: ↑

11-08-2019 18:15

Het probleem zit toch niet alleen bij 'praten over seks'?
Het gaat toch ook over de seks zelf, en de manier waarop hij jou dwingt?
Als je het presenteert als een probleem van communicatie zal hij denken dat het allemaal ok is, en dat jij dit ook allemaal wilt, dat het enige wat hoeft te veranderen is de manier hoe hij het brengt.
Volgens mij heb je het zelf ook niet echt op een rij hoor, wat het probleem is.
Daar zou ik eerst maar eens bij stil gaan staan voor je wat dan ook onderneemt in zijn richting.
En als ik jou was zou ik in ieder geval eens een paar weken afstand van hem nemen om je gevoelens en gedachten op een rij te krijgen.
Je komt heel onhelder op me over.

Sorry, ik had dit een beetje haastig geschreven en zit hier nogal over te malen. Je hebt gelijk, het is niet alleen communicatie, ook zijn handelen/denken over dat dingen 'gelijk' ipv gelijkwaardig moeten zijn, en dat dingen gewoon a) te eenzijdig zijn en b) nee nee is. Ik heb ook al gedacht over afstand nemen, maar *verrassing* een van zijn 'regels' is dat hij daar niet aan doet. Het is of aan (dus regelmatig contact), of uit, niets ertussen in.