Communicatie en grenzen

Hoi allemaal,

Ik hoop dat jullie mij advies kunnen geven over het volgende. Sinds ongeveer 8 maanden ben ik samen met mij vriend. Als ik er nu zo over nadenk, loopt eigenlijk vanaf begin af aan onze communicatie over seks niet helemaal lekker. Het begint me echt een beetje op te breken.

Ik ben iemand die tijdens de seks graag het de partner naar de zin maakt, en wil ook best wat experimenteren. In mijn vorige relaties hadden we het uitgebreid over 'nieuwe' dingen met elkaar (dat is onderdeel van het plezier), en maakten we desnoods een plan, zodat we ons allebei prettig zouden voelen. Met mijn huidige partner loopt dat troever. Ik voel heel veel druk. Als ik er op terug kijk is dat eigenlijk al een beetje begonnen tijdens onze eerste keer seks. Ik had hem uitgenodigd voor een etentje, maar in plaats daarvan wilde hij gelijk seks...Ik heb nog wel proberen te zeggen dat ik dit niet heel prettig vond, maar heb dit toch laten gebeuren. Het was eenzijdig, hij kwam binnen een paar minuten klaar, dat was het. Stuurde me later ongevraagd een artikel hoe ik tot een orgasme zou kunnen komen, wat ik heel vreemd vond (aandacht en ontspanning zouden helpen....>>). Ik heb toen even getwijfeld of ik hem nog een keer wilde zien, heb besloten het toch nog een kans te geven.

De maanden daarna werd de seks wel beter, maar...niet echt. Zo wil hij eigenlijk als we elkaar zien iedere ochtend én avond seks en als ik dan 'nee' zeg wordt dit niet zomaar geaccepteerd, voel ik druk. Hij blijkt best wel wat kinks te hebben, sommigen vind ik ok, maar bij anderen voel ik me nogal oncomfortabel. Ik wil hier met liefde tot op bepaalde hoogte in mee gaan, geleidelijk, mijn tempo omdat het bij deze kinks om mijn lichaam gaat, dit heb ik ook aangegeven. Maar sinds ik hier in ben meegegaan, wilt hij meer. Blijft hij er om vragen, ook als ik aangeef het liever zelf aan te geven als ik op een moment er weer klaar voor ben.
Tegelijkertijd is hij begonnen met mij te beffen, "andere meisjes vonden zijn techniek heel goed" blijkbaar, maar ik merk daar niet zo veel van. Ik heb gezegd hoe ik het nog fijner zou vinden, wat hij al goed doet, tips. Maar op een of andere manier komt het niet aan. Alsof ik het fijn moet vinden hoe hij het doet, hij wil het ook heel graag heel veel doen omdat hij er 'zo goed in is' en anders is het...Je wilt iemand ook niet te veel corrigeren, onzeker maken, dus probeer maar met zijn behoeftes een beetje om te gaan. Maar hierdoor heb ik wel het idee alsof ik heel veel (toe)geef, en dat vooral is waar de seks tussen ons om gaat.

De afgelopen weken is het alleen op een punt gekomen dat ik echt niet zo goed meer weet wat ik er mee aan moet. In de begin maanden van onze relatie heb ik mijn vriend een keer in een dronken bui gerimd, hij vond dit geweldig. Vervolgens heeft hij heel vaak gevraagd of ik het nog een keer wilde doen (waar ik steeds toen niet voor in de stemming was) en eindeloooooos gezeurd of hij het een keer bij mij mocht doen. Ik wil dit niet, vind dit niet prettig, heb dit herhaardelijk gezegd. Maar een paar weken geleden was ik het zeuren zo zat, dat ik maar ja heb gezegd. Ik vond het vreselijk, maar moest lachen van ongemak. Vervolgens bleef hij me weken achtervolgen met imitaties van die lach, ook als ik aangeef: "ik vond het echt niet fijn, die lach was uit ongemak, en me steeds daaraan herinner is niet prettig, kan je er mee ophouden?" In dezelfde weken zat hij ook steeds maar weer te pushen om te beffen, dat het herhaaldelijk is voorgekomen dat ik 6 keer nee zei voordat hij zijn pogingen stopte. Ik ben ook boos geworden, en heb gevraagd waarom hij niet na een keer 'nee' gewoon op kan houden.
Ik heb in diezelfde weken ook aan hem gevraagd of hij wat meer dingen kon doen die ik fijn vond: bijvoorbeeld een fijne massage - dit deed hij alleen maar schoorvoetend, met een "ik kan dit niet", terwijl ik hem dingen probeerde uit te leggen. Uiteindelijk kreeg ik wel een voetmassage, (jeeeeh, iets liefs en zachts voor mij!!) dacht ik, maar daarna wilde hij een footjob, iets wat ik nog nooit had gedaan en compleet onvoorbereid op was, waarbij hij ook zei: "zo heb ik iets en jij ook wat". In diezelfde weken wilde hij ook dat ik denigrerend tegen hem ging praten, ik raakte daar helemaal van in paniek en zei dat je dat soort dingen goed door moet spreken, dat communicatie daarbij cruciaal is. Vervolgens, een paar dagen later, probeert hij me dat weer zomaar opeens tijdens een sekspartij te laten doen, terwijl dat voor mij echt een grens over gaat. Ik raak daar echt van in tranen.

Ik weet niet zo goed wat ik moet doen. Seks begint voor mij steeds meer als een verplichting te voelen, alsof ik "op" raak. Het gaat ook verder dan seks: het lijkt alsof hij alles in de relatie wil op wat hij als exact 'gelijk' ziet. Ik heb hem het verschil tussen gelijk en gelijkwaardig uitproberen te leggen, dat als ik niet gerimd wil worden en hij wel, maar het toch bij mij doet, het dan niet per se 'gelijk' is. Maar ik weet niet of dit aan komt. Hij wil altijd ieder ding tot op de cent nauwkeurig splitten. Laats bijvoorbeeld ook: vroeg ik, is het ok/heb je even tijd om samen met mij te skypen met mijn broertje? Hij: ja leuk. Een week later belde ik hem vanwege een noodgeval, en zegt hij, kan je nu even praten met mijn zusje. Ik: normaal vind ik dit heel leuk, maar het is nu echt even noodgeval, iedere andere keer is prima. Vervolgens negeert hij mijn nee, en geeft me haar evengoed, want dan zijn dingen "gelijk". Gister zei mijn vriend trouwens dat met mij de beste seks ooit was, waardoor ik nog meer het idee heb dat hij gewoon niet ziet of hoort dat ik dingen liever iets anders zou willen, dat hij niet ziet hoe veel ik al voor hem doe en hem geef.

Blijenvrij schreef: ↑

11-08-2019 19:24

Maar als JIJ daar behoefte aan hebt, dan doe je dat gewoon. Heb je zijn toestemming niet bij nodig.

Over die grapjes: de meeste grapjes bevatten een kern van waarheid. Let er maar eens op. Dit soort 'grapjes' maakt hij niet zomaar. Dit doet hij om je voor te bereiden. Om te weten hoe jij reageert op zo'n grap. Want stel dat je meteen uitroept: het lijkt me heerlijk, in mijn mond poepen, dan weet hij dat en kan hij er weer op terug komen.

Ik denk dat voor mij zo'n pauze van een week/paar weken misschien wel goed is, zodat ik bij zo'n gesprek iig dingen voor mezelf helemaal duidelijk heb? Mssn kan ik dan ook kijken of die spanning die ik in mn lijf voel iets af neemt. Sorry, ik ben een beetje zoekend.

Mja, ik ben denk ik heel naief geweest in grapjes slechts als grapjes te zien. Misschien dat meerdere mensen dit zo aanpakken/denken dat het handig is om zo dingen te pijlen bij nogal kinky dingen? Uit onzekerheid? Maar ik vind het gewoon niet prettig; ik denk dat juist bij extremere dingen het beter is head-on te bespreken?

Anyway, bedankt voor jullie hulp en meedenken en geschokte reacties, voor t klankbord

lolapaloeza schreef: ↑

11-08-2019 19:34

Je bent ten eerste veel voorzichtiger met hem dan hij met jou.
En ten tweede heb je met deze verkering opeens een probleem wat je eerder niet had. Dan kan je er alles aan doen om aan dit probleem op te lossen, of je beseft dat dit niet de verkering is die je wil.

Ja waar, consent en seksueel plezier van mijn partner is voor mij zó belangrijk. Vraag tijdens seks zelf juist ook vaak: vind je dit en dat prettig, is dit ok? Krijg dat alleen nooit terug :/

lolapaloeza schreef: ↑

11-08-2019 19:36

Want stel je bent niet super gechoqueerd...dan kan hij er al weer een keer over beginnen.

Yup, ik negeer het meestal maar, die poep grapjes, heb het nooit serieus genomen. Maar hij blijft ze maar maken. Bijna n vreemde vorm van t idee in mijn hoofd planten, maar dan raar.

lolapaloeza schreef: ↑

11-08-2019 19:51

Past heel goed bij iemand die de grenzen van een ander niet snel serieus neemt. Zolang jij niet héél sterk reageert is er in zijn hoofd consent.
En dan kom je dit tijdens de seks opeens tegen, en vindt hij dat jullie het er al over gehad hebben en je niet afwerend was, dus dan kan het.

Wat ik denk als ik je lees, en het hoeft zeker niet zo te zijn en is niet veroordelend bedoeld, maar misschien heb je er wat aan;
Je bent inderdaad of heel meegaand met weinig idee van je eigen identiteit, of je kent alleen maar fijne gezonde mensen en bent dus een beetje naïef als het op dit soort dingen aankomt. Anders is het moeilijk te begrijpen hoe dit kan ontstaan.

Als je er niks mee kan, lekker laten zitten.

Ja, misschien is dat wat voor hem werkt? Ik heb wel intuitief soms het gevoel dat hij verwacht van mij dat ik altijd 'heel sterk' ben? Maar ik kan niet echt mijn vinger leggen op waarom ik dat zo ervaar.

Ik vind je feedback alleen maar fijn, zie ik totaal niet als veroordelend! Ik denk dat het een combinatie is: mijn twee relaties voor hem had ik gewoon open, gezonde communicatie over seks, Seks was liefdevol, soms een beetje spannend, fijn. Maar ik voel me wat betreft mij seksuele identiteit nog wel in ontwikkeling, alhoewel ik het idee heb dat dat misschien nooit helemaal 'af' is? Dus misschien dat het daar wringt: ik wil best onderzoeken, zoals ook bij mijn vorige relaties, maar ben gewoon een beetje verward door zo ver/deze in mijn ogen rare/verkeerd aanvoelende manier?

blijfgewoonbianca schreef: ↑

11-08-2019 19:51

Echt ? Hij klinkt als iemand die niet helemaal goedjes is : of hij zijn informatie uit porno heeft, dat onderscheid tussen echte seks en porno gedoe niet weet te maken en jouw stemmingen niet aanvoelt en je uitleg niet begrijpt. Dan zal hij misschien niet verstandelijk beperkt zijn, maar dan toch minimaal een autisme achtig iets , hoor. Want zo gluiperig ....kan ik me erg slecht iets bij voorstellen.

Mja, wat ik net al zei, als ik er goed over denk heb ik wel soms de gut-feeling dat ik 'sterk' moet zijn, of dat er een soort van onzichtbare regels zijn van wat hij 'gelijk' vind - en dat dat boven wat ik daadwerkelijk gelijkwaardig/fijn vind gaat? En of porno een rol kan spelen, ik heb geen idee. Ik heb ook wel eens gevraagd hoe het dan was voor mij/met andere partners, om iets meer een idee te krijgen/dit te kunnen plaatsen, maar dat vind hij ongepast.