Seks
alle pijlers
Geen ruimte voor fetish in relatie
donderdag 18 augustus 2011 om 12:34
Ik zit met een probleem in mijn relatie en wil daar graag wat meningen over horen vanuit het vrouwen perspectief. Om deze reden heb ik hier speciaal een account aan gemaakt.
Ik heb inmiddels al meer dan 5 jaar een relatie met een top meid. We hebben wel onze ups en downs gehad maar zijn nog altijd bij elkaar.
Waar ik mee zit is dat ik een fetish heb, waar in mijn relatie geen ruimte voor is. Nou klinkt fetish voor de meeste mensen erger dat het in werkelijkheid is. Mijn fetish uit zich in een voorliefde voor jarretels en kousen. Het speelt in mijn sexualiteit een grote rol maar is geen voorwaarde voor mij om opgewonden te worden. Tijdens de sex, fantaseer ik er wel vaak over en ik vertel ook tijdens de sex vaak verhalen waarin dit een rol speelt.
Nou zal je denken waarom bespreek je dit niet met je vriendin. Natuurlijk heb ik dat al gedaan. Ik heb haar enkele jaren geleden met kerst wel een mooi lingerie setje van marlies dekkers cadeau gedaan. (Het is dus niet dat ik haar graag in hele extreme lingerie zie) Maar dat heeft ze in de 4 jaar dat ze het heeft 1 á 2 keer aangedaan. Op mijn verzoek / aandringen. Ik heb het ook al eens geprobeert uit te leggen, maar ik heb het gevoel dat ze nog steeds niet inziet wat het voor mij betekent.
Waar ik nu mee zit is dat mijn vriendin heel goed weet dat ik een zwak heb voor deze dingen, maar ze staat hier in geen geval voor open . Ze voelt zich er niet fijn in zegt ze. Een consessie is er niet: hold-ups of panty/kousen combinatie zijn geen optie.
Nou begrijp ik ook wel dat ik haar niet kan dwingen en dat wil ik ook niet. Wat ik zoek ik dat zij het zelf wil. Maar ik begin sterk te twijfelen of dat moment ooit zal aanbreken. Ik hou heel veel van haar, maar ik weet zeker dat mijn fetish niet weg zal gaan en de behoefte dus ook niet.
Ik twijfel nu eigenlijk heel erg of ik door moet gaan met mijn relatie.
Ik heb inmiddels al meer dan 5 jaar een relatie met een top meid. We hebben wel onze ups en downs gehad maar zijn nog altijd bij elkaar.
Waar ik mee zit is dat ik een fetish heb, waar in mijn relatie geen ruimte voor is. Nou klinkt fetish voor de meeste mensen erger dat het in werkelijkheid is. Mijn fetish uit zich in een voorliefde voor jarretels en kousen. Het speelt in mijn sexualiteit een grote rol maar is geen voorwaarde voor mij om opgewonden te worden. Tijdens de sex, fantaseer ik er wel vaak over en ik vertel ook tijdens de sex vaak verhalen waarin dit een rol speelt.
Nou zal je denken waarom bespreek je dit niet met je vriendin. Natuurlijk heb ik dat al gedaan. Ik heb haar enkele jaren geleden met kerst wel een mooi lingerie setje van marlies dekkers cadeau gedaan. (Het is dus niet dat ik haar graag in hele extreme lingerie zie) Maar dat heeft ze in de 4 jaar dat ze het heeft 1 á 2 keer aangedaan. Op mijn verzoek / aandringen. Ik heb het ook al eens geprobeert uit te leggen, maar ik heb het gevoel dat ze nog steeds niet inziet wat het voor mij betekent.
Waar ik nu mee zit is dat mijn vriendin heel goed weet dat ik een zwak heb voor deze dingen, maar ze staat hier in geen geval voor open . Ze voelt zich er niet fijn in zegt ze. Een consessie is er niet: hold-ups of panty/kousen combinatie zijn geen optie.
Nou begrijp ik ook wel dat ik haar niet kan dwingen en dat wil ik ook niet. Wat ik zoek ik dat zij het zelf wil. Maar ik begin sterk te twijfelen of dat moment ooit zal aanbreken. Ik hou heel veel van haar, maar ik weet zeker dat mijn fetish niet weg zal gaan en de behoefte dus ook niet.
Ik twijfel nu eigenlijk heel erg of ik door moet gaan met mijn relatie.
donderdag 1 september 2011 om 17:05
quote:Paula_ schreef op 01 september 2011 @ 16:51:
Ik kan me trouwens herinneren dat er een eerder topic is geweest over het -op verzoek- dragen van jarretels. Ik zal eens kijken of ik die nog ergens kan vinden. Misschien heeft TO daar nog iets aan, als aanvulling op al deze reacties.
Gevonden!
[url=mijn partner wenst ... en ik .....]
Ik kan me trouwens herinneren dat er een eerder topic is geweest over het -op verzoek- dragen van jarretels. Ik zal eens kijken of ik die nog ergens kan vinden. Misschien heeft TO daar nog iets aan, als aanvulling op al deze reacties.
Gevonden!
[url=mijn partner wenst ... en ik .....]
Paula (spelersnaam P15)
vrijdag 2 september 2011 om 09:40
zaterdag 3 september 2011 om 04:59
Om maar met een cliché in huis binnen te vallen: "Dit is voor mij herkenbaar."
Ik heb ook lang 'last' gehad van mijn fetish die overigens dezelfde is als van Aeon maar raak ik ook sexueel opgewonden van vrouwen de panty's dragen. Ik vind fetish een rotwoord en het klonk vroeger erg beladen omdat vaak met lustmoordenaars geassioceerd werd en ik ooit gelezen had dat het een ziekelijke vorm van sexuele beleving was (vijfentwintig jaar geleden) dus hield ik het maar voor me.
Toen ik mijn vriendin (nu mijn vrouw) leerde kennen, 25 jaar geleden, had ik mij ook vaak afgevraagd hoe ik haar over mijn fetish kon vertellen. En de drempel leek laag omdat mijn vrouw toen cheerleader was bij een American Football club en er behoorlijk sexy bij liep af en toe. Na een jaar samen ben ik er voorzichtig over begonnen maar ze wilde het niet doen omdat ze zich erg opgelaten voelde bij mij. Ik vroeg het niet vaak, hoog uit twee of drie keer in het jaar maar ze wilde voor mij geen pantys aantrekken tijdens de sex. Op een gegeven moment na een ruzie ben ik er maar mee gestopt om te vragen. De sex was verder prima tussens ons dus liet ik het er maar bij.
Uiteindelijk gaat het na een tijd knagen. Ik ging steeds meer op vrouwen letten die panty's droegen, op verjaardagen, kerst of op het werk. Niet opvallend maar een beetje terloops en kon daar dan weer over fantaseren. Toen op een gegeven moment internet gemeengoed begon te worden ging ik daar op zoek en tot mijn verbazing en geluk waren er sexsites waar je naar plaatjes kon kijken van vrouwen die panty's droegen. Zo kwam ik er achter dat ik niet de enige was met deze 'afwijking'.
Maar het verlangen dat mijn vrouw dit voor mij zou willen doen werd alleen maar groter. Het was nog steeds onbespreekbaar en uiteindelijk merkte ik dat ik hier mentaal ook onderdoor begon te gaan. Ik was van tijd tot tijd depressief en merkte dat het een obcessie begon te worden. Toen kwam bij mij het moment dat ik bij mijzelf dacht dat ik niet aan haar kan vragen om een keer een panty of kousen aan te trekken tijdens de sex maar dat ik met haar een keer aan de tafel moest gaan zitten om haar proberen uit te leggen wat ik ervaar, hoe die fantasie bij mij gegroeid is vanaf de pubertijd en wat het allemaal doet bij mij. Het was moeilijk om hier over te praten omdat ze al die jaren zo afwijzend tegenover stond, mij altijd met een diepe zucht stond aan te staren als ik het vroeg, de deur dichtsloeg en het doodzweeg.
Ik heb haar ook de de foto's laten zien van die fetish site en heb haar laten zien waar ik opgewonden van raak.
Ze begon mij steeds meer te begrijpen maar moest zichzelf over een drempel helpen om het een keer te doen voor mij. Na een paar weken heb ik haar gevraagd of ze het een keer wilde proberen en als het haar niet bevalt dat we er dan mee stoppen.
Uiteindelijk heeft ze mij ermee verrast door een keer s'middags vanuit de slaapkamer te roepen of ik haar wou helpen de was op te vouwen omdat ze er niet doorheen kwam...maar ze lag op bed met een mooi zwarte panty aan en zwarte laarzen. De sex was lekker en achteraf viel het haar ook mee. De schroom die ze had was nu verdwenen. Ons 'normale' sexleven is goed en naar onze beleving voldoende een of twee keer in de week. Omdat voor haar sex niet het aller belangrijkste is vindt ze het nu ook niet erg om alleen mij te bevredigen door een panty aan te trekken of dat ik mij daarbij zelf bevredig.
En het positieve voor mij is dat mijn leven ook weer normaler is geworden en rust in mijn donder heb. Het heeft ons dichter bij elkaar gebracht omdat we iets delen met elkaar waar niemand anders mee te maken heeft.
En ik wil Aeon niet de moed in de schoenen laten zakken maar het heeft bij mij wel bijna twintig jaar geduurd voordat ik hiermee iets kon doen. Dus ik raad je aan je verlangens niet te bespreken in bed of tijdens de sex want dat verziekt de sfeer.
Zoek een moment uit dat je er ook tijd voor uit kan trekken om er over te praten bijvoorbeeld s' morgens bij de koffie zoals wij dat hebben gedaan. Het was rustig, de kinderen waren op school en we konden in alle rust er over praten.
Leg haar uit hoe jij het allemaal ervaar en wanneer de gevoelens voor het eerst openbaarde. Misschien had jij ook schaamte net als ik en zeg dat ook tegen haar! Toon ook begrip voor haar mening en probeer met een compromis te komen. Je kan haar niet dwingen maar het minste wat zij kan doen is er over na te denken om het nog één keer te proberen.
Succes ermee!
Ik heb ook lang 'last' gehad van mijn fetish die overigens dezelfde is als van Aeon maar raak ik ook sexueel opgewonden van vrouwen de panty's dragen. Ik vind fetish een rotwoord en het klonk vroeger erg beladen omdat vaak met lustmoordenaars geassioceerd werd en ik ooit gelezen had dat het een ziekelijke vorm van sexuele beleving was (vijfentwintig jaar geleden) dus hield ik het maar voor me.
Toen ik mijn vriendin (nu mijn vrouw) leerde kennen, 25 jaar geleden, had ik mij ook vaak afgevraagd hoe ik haar over mijn fetish kon vertellen. En de drempel leek laag omdat mijn vrouw toen cheerleader was bij een American Football club en er behoorlijk sexy bij liep af en toe. Na een jaar samen ben ik er voorzichtig over begonnen maar ze wilde het niet doen omdat ze zich erg opgelaten voelde bij mij. Ik vroeg het niet vaak, hoog uit twee of drie keer in het jaar maar ze wilde voor mij geen pantys aantrekken tijdens de sex. Op een gegeven moment na een ruzie ben ik er maar mee gestopt om te vragen. De sex was verder prima tussens ons dus liet ik het er maar bij.
Uiteindelijk gaat het na een tijd knagen. Ik ging steeds meer op vrouwen letten die panty's droegen, op verjaardagen, kerst of op het werk. Niet opvallend maar een beetje terloops en kon daar dan weer over fantaseren. Toen op een gegeven moment internet gemeengoed begon te worden ging ik daar op zoek en tot mijn verbazing en geluk waren er sexsites waar je naar plaatjes kon kijken van vrouwen die panty's droegen. Zo kwam ik er achter dat ik niet de enige was met deze 'afwijking'.
Maar het verlangen dat mijn vrouw dit voor mij zou willen doen werd alleen maar groter. Het was nog steeds onbespreekbaar en uiteindelijk merkte ik dat ik hier mentaal ook onderdoor begon te gaan. Ik was van tijd tot tijd depressief en merkte dat het een obcessie begon te worden. Toen kwam bij mij het moment dat ik bij mijzelf dacht dat ik niet aan haar kan vragen om een keer een panty of kousen aan te trekken tijdens de sex maar dat ik met haar een keer aan de tafel moest gaan zitten om haar proberen uit te leggen wat ik ervaar, hoe die fantasie bij mij gegroeid is vanaf de pubertijd en wat het allemaal doet bij mij. Het was moeilijk om hier over te praten omdat ze al die jaren zo afwijzend tegenover stond, mij altijd met een diepe zucht stond aan te staren als ik het vroeg, de deur dichtsloeg en het doodzweeg.
Ik heb haar ook de de foto's laten zien van die fetish site en heb haar laten zien waar ik opgewonden van raak.
Ze begon mij steeds meer te begrijpen maar moest zichzelf over een drempel helpen om het een keer te doen voor mij. Na een paar weken heb ik haar gevraagd of ze het een keer wilde proberen en als het haar niet bevalt dat we er dan mee stoppen.
Uiteindelijk heeft ze mij ermee verrast door een keer s'middags vanuit de slaapkamer te roepen of ik haar wou helpen de was op te vouwen omdat ze er niet doorheen kwam...maar ze lag op bed met een mooi zwarte panty aan en zwarte laarzen. De sex was lekker en achteraf viel het haar ook mee. De schroom die ze had was nu verdwenen. Ons 'normale' sexleven is goed en naar onze beleving voldoende een of twee keer in de week. Omdat voor haar sex niet het aller belangrijkste is vindt ze het nu ook niet erg om alleen mij te bevredigen door een panty aan te trekken of dat ik mij daarbij zelf bevredig.
En het positieve voor mij is dat mijn leven ook weer normaler is geworden en rust in mijn donder heb. Het heeft ons dichter bij elkaar gebracht omdat we iets delen met elkaar waar niemand anders mee te maken heeft.
En ik wil Aeon niet de moed in de schoenen laten zakken maar het heeft bij mij wel bijna twintig jaar geduurd voordat ik hiermee iets kon doen. Dus ik raad je aan je verlangens niet te bespreken in bed of tijdens de sex want dat verziekt de sfeer.
Zoek een moment uit dat je er ook tijd voor uit kan trekken om er over te praten bijvoorbeeld s' morgens bij de koffie zoals wij dat hebben gedaan. Het was rustig, de kinderen waren op school en we konden in alle rust er over praten.
Leg haar uit hoe jij het allemaal ervaar en wanneer de gevoelens voor het eerst openbaarde. Misschien had jij ook schaamte net als ik en zeg dat ook tegen haar! Toon ook begrip voor haar mening en probeer met een compromis te komen. Je kan haar niet dwingen maar het minste wat zij kan doen is er over na te denken om het nog één keer te proberen.
Succes ermee!
zaterdag 3 september 2011 om 08:26
zaterdag 3 september 2011 om 11:56
Dank je wel Doddie! Dat hoop ik ook. Ik weet dat het in een relatie geven en nemen is en dat niet al je wensen in vervulling kunnen gaan en dat vind ik niet erg,maar een fetish is iets wat onderdeel uitmaakt van je persoonlijkheid net als bij mensen die sm-gevoelens hebben.
Heb je een partner die daar in mee wil gaan dan mag je in je handjes knijpen maar is dat niet het geval dan heb je een probleem. Hoe ga je hier mee om? Wat kan je er nog mee? En dan zal je het op de een of andere manier bespreekbaar moeten maken bij je partner of desnoods samen bij een therapeut en dat laatste vond ik een enorme hindernis dus koos ik er voor om hier eerst met elkaar te praten na zoveel jaren....pfff
En voorstellen om naar een therapeut te gaan vond ik ook te drammerig overkomen, als of ik mijn zin wilde door drijven.
Ik heb ook wel eens getwijfeld (vooral toen we nog geen kinderen hadden) aan mijn relatie wat mijn fetish betreft omdat het bij tijden mijn stemming beheerste maar ik vind dat een fetish geen voorwaarde kan en mag zijn voor een relatie. Je kan beter je relatie uitdiepen zodat je vertrouwen krijgt en dat het bespreekbaar word.
Heb je een partner die daar in mee wil gaan dan mag je in je handjes knijpen maar is dat niet het geval dan heb je een probleem. Hoe ga je hier mee om? Wat kan je er nog mee? En dan zal je het op de een of andere manier bespreekbaar moeten maken bij je partner of desnoods samen bij een therapeut en dat laatste vond ik een enorme hindernis dus koos ik er voor om hier eerst met elkaar te praten na zoveel jaren....pfff
En voorstellen om naar een therapeut te gaan vond ik ook te drammerig overkomen, als of ik mijn zin wilde door drijven.
Ik heb ook wel eens getwijfeld (vooral toen we nog geen kinderen hadden) aan mijn relatie wat mijn fetish betreft omdat het bij tijden mijn stemming beheerste maar ik vind dat een fetish geen voorwaarde kan en mag zijn voor een relatie. Je kan beter je relatie uitdiepen zodat je vertrouwen krijgt en dat het bespreekbaar word.
zaterdag 3 september 2011 om 13:37
Ik snap het wel. Sommige mannen raken opgewonden van vrouwen in panty's en jarretels, ik werd opgewonden als mijn vriend bij warm weer zijn shirt uit trok en alleen rond liep in een strakke spijkerbroek. Das dan ook niet direct een fetish? Of als ie een strakke boxer aan had. Of helemaal rosig en lekker ruikend uit de badkamer kwam. Zijn zoveel dingen die tot de verbeelding spreken.
zaterdag 3 september 2011 om 14:41
quote:ashley1983 schreef op 03 september 2011 @ 13:37:
Ik snap het wel. Sommige mannen raken opgewonden van vrouwen in panty's en jarretels, ik werd opgewonden als mijn vriend bij warm weer zijn shirt uit trok en alleen rond liep in een strakke spijkerbroek. Das dan ook niet direct een fetish? Of als ie een strakke boxer aan had. Of helemaal rosig en lekker ruikend uit de badkamer kwam. Zijn zoveel dingen die tot de verbeelding spreken.
Ja dat heeft iedereen wel. Maar dat heeft meer te maken met het moment. Op dát moment ziet je vriend er uit dat je hem zou willen opvreten. Als ik een schone spijkerbroek aantrek dan heeft mijn vrouw dat ook en moet ze altijd even een tik tegen mijn bil geven of als mijn haar door de war zit als het waait. Dan vindt ze mij ook onweerstaanbaar. Maar als het een onderdeel word van je sexuele fantasie waardoor je iedere keer van opgewonden raakt dan kan je het als een fetish gaan beschouwen.
Om even terug te komen op de TO. Je vriendin kan zich een lustobject voelen omdat je graag wil dat ze dat voor je aantrekt. Het lijkt meer een doel dan een middel en ik denk dat daar ook het grootste bezwaar aankleeft. Belangrijk is wel dat je haar zegt dat je dit graag wil delen met haar omdat je van haar houd en dat je alleen aan haar zo durft bloot te geven. Dat heb ik ook tegen mijn vrouw gezegd.
Niet om op een gladde manier haar om te praten maar omdat het zo is. Ik zat ook te shaken toen ik mijn hele hebben en houwen aan haar vertelde en er hebben bij mij ook tranen gevloeid omdat het mij allemaal hoog zat na al die jaren. Daardoor begon ze begrip te krijgen voor mij en kwam haar frustratie ook naar buiten dat ze er mee zat dat ze het niet durfde.
Ik snap het wel. Sommige mannen raken opgewonden van vrouwen in panty's en jarretels, ik werd opgewonden als mijn vriend bij warm weer zijn shirt uit trok en alleen rond liep in een strakke spijkerbroek. Das dan ook niet direct een fetish? Of als ie een strakke boxer aan had. Of helemaal rosig en lekker ruikend uit de badkamer kwam. Zijn zoveel dingen die tot de verbeelding spreken.
Ja dat heeft iedereen wel. Maar dat heeft meer te maken met het moment. Op dát moment ziet je vriend er uit dat je hem zou willen opvreten. Als ik een schone spijkerbroek aantrek dan heeft mijn vrouw dat ook en moet ze altijd even een tik tegen mijn bil geven of als mijn haar door de war zit als het waait. Dan vindt ze mij ook onweerstaanbaar. Maar als het een onderdeel word van je sexuele fantasie waardoor je iedere keer van opgewonden raakt dan kan je het als een fetish gaan beschouwen.
Om even terug te komen op de TO. Je vriendin kan zich een lustobject voelen omdat je graag wil dat ze dat voor je aantrekt. Het lijkt meer een doel dan een middel en ik denk dat daar ook het grootste bezwaar aankleeft. Belangrijk is wel dat je haar zegt dat je dit graag wil delen met haar omdat je van haar houd en dat je alleen aan haar zo durft bloot te geven. Dat heb ik ook tegen mijn vrouw gezegd.
Niet om op een gladde manier haar om te praten maar omdat het zo is. Ik zat ook te shaken toen ik mijn hele hebben en houwen aan haar vertelde en er hebben bij mij ook tranen gevloeid omdat het mij allemaal hoog zat na al die jaren. Daardoor begon ze begrip te krijgen voor mij en kwam haar frustratie ook naar buiten dat ze er mee zat dat ze het niet durfde.
zaterdag 3 september 2011 om 17:17
michel misschien kun je dat uitleggen,.ik begrijp dat veel vrouwen hier bang zijn dat een man met een fetish ze alleen nog maar leuk vind als ze die kousen aan heeft of in jouw geval die panty.
Kan jij je vrouw ook nog opvreten als ze geen panty aanheeft bv?
Kan jij je vrouw ook nog opvreten als ze geen panty aanheeft bv?
Wie de mens in zichzelf begrijpt begrijpt alle mensen.
zondag 4 september 2011 om 02:42
Jazeker doddie ze is voor mij onweerstaanbaar als ze op een zomeravond naakt op haar buik in bed lig, of een lekker geurtje op heeft of als ze op een bepaalde manier naar mij kijkt. Ik heb ook van die kleine dingen waardoor ik haar kan opvreten 
Als je daar geen oog voor heb dan roep je zeker weerstand op en gaat je relatie naar de knoppen. Mijn vrouw is een echte 'rokjes' vrouw en draagt als ze een rokje aan heeft in het dagelijkse leven een legging of alleen blote benen en ik heb ook nooit aan haar gevraagd of ze in het dagelijkse leven een panty aantrek voor mij. Dat hoeft voor mij ook niet.Het is voor ons iets wat binnen de slaapkamer gebeurt.
En als ik op een mooie zomerse dag zoals gisteren een vrouw zie lopen die een panty draagt dan denk ik ook bij mezelf 'waarom laat je met dit weer je blote benen niet zien? Dat vind ik net zo benauwend eruit zien als iemand een winterjas draagt in de zomer.
Dan weet je tenminste hoe ik er in sta wat dat betreft
Als je daar geen oog voor heb dan roep je zeker weerstand op en gaat je relatie naar de knoppen. Mijn vrouw is een echte 'rokjes' vrouw en draagt als ze een rokje aan heeft in het dagelijkse leven een legging of alleen blote benen en ik heb ook nooit aan haar gevraagd of ze in het dagelijkse leven een panty aantrek voor mij. Dat hoeft voor mij ook niet.Het is voor ons iets wat binnen de slaapkamer gebeurt.
En als ik op een mooie zomerse dag zoals gisteren een vrouw zie lopen die een panty draagt dan denk ik ook bij mezelf 'waarom laat je met dit weer je blote benen niet zien? Dat vind ik net zo benauwend eruit zien als iemand een winterjas draagt in de zomer.
Dan weet je tenminste hoe ik er in sta wat dat betreft
zondag 4 september 2011 om 10:24
zondag 4 september 2011 om 11:58
quote:doddie schreef op 04 september 2011 @ 03:23:
Leuk om te horenl, en het haalt een hoop vooroordelen weg,
het valt heus wel mee een man met een fetish, hoewel ik bij een man die luiers bij me wil dragen toch wel mijn grens heb lolIk vind sommige fetisjen extremer dan andere. Ik laat mijn (tong)fetisj even buiten beschouwing, en dan vind ik een kousen- of een jarretelfetisj minder extreem dan een luierfetisj (ik vergelijk even twee fetisjen die ik beide niet heb).
Leuk om te horenl, en het haalt een hoop vooroordelen weg,
het valt heus wel mee een man met een fetish, hoewel ik bij een man die luiers bij me wil dragen toch wel mijn grens heb lolIk vind sommige fetisjen extremer dan andere. Ik laat mijn (tong)fetisj even buiten beschouwing, en dan vind ik een kousen- of een jarretelfetisj minder extreem dan een luierfetisj (ik vergelijk even twee fetisjen die ik beide niet heb).
World of Warcraft: Legion
zondag 4 september 2011 om 14:09
Tuurlijk is de ene fetish extremer dan de andere en een kous wordt sneller aangetrokken dan een luier of zoiets, maar ik denk dat het toch valt of staat met de mate van drang die de persoon laat zien en of er nog een sexleven is buiten de fetish om. Is de fetish dus je gehele sexleven of is het een plezierige aanvulling erop.
zondag 4 september 2011 om 14:57
quote:iris1969 schreef op 04 september 2011 @ 14:09:
Tuurlijk is de ene fetish extremer dan de andere en een kous wordt sneller aangetrokken dan een luier of zoiets, maar ik denk dat het toch valt of staat met de mate van drang die de persoon laat zien en of er nog een sexleven is buiten de fetish om. Is de fetish dus je gehele sexleven of is het een plezierige aanvulling erop.
Ons sexleven buiten mijn fetish om is prima. Daar zijn we tevreden over. Mijn fetish is hier een aanvulling op geworden.
Maar omdat het eerst onbespreekbaar was werd het langzaam maar zeker iets wat steeds meer je leven ging beheersen. Ik kon maanden lang rustig leven met mijn fantasie maar er kon ook wel eens een periode aanbreken dat ik gefrustreerd raakte. Daardoor funktioneerde ik slechter en sloot ik mijzelf maar af. Op een gegeven moment realiseerde ik dat dit niet langer kon doorgaan omdat ik smoezen begon te verzinnen voor mijn gedrag zoals te druk op het werk enz..
Toen heb ik voorzichtig een poging gedaan om het bespreekbaar te maken en ik was daar ook hypernerveus om. En zoals ik het al eerder schreef heb ik alles eruit gegooit over dat onderwerp en dat ik merk dat ik daardoor in de knoop kwam te zitten. Enerzijds dat het niet kon en anderzijds dat je er voor schaamde dat je een fetish had.
Toen begreep ze het ook beter en vertelde mij dat het bij haar ook dwars zat dat ze zich er niet toe kon zetten om dat voor mij te doen. Maar ze had de indruk dat die verlangens bij mij waren weggeëbt.
Tuurlijk is de ene fetish extremer dan de andere en een kous wordt sneller aangetrokken dan een luier of zoiets, maar ik denk dat het toch valt of staat met de mate van drang die de persoon laat zien en of er nog een sexleven is buiten de fetish om. Is de fetish dus je gehele sexleven of is het een plezierige aanvulling erop.
Ons sexleven buiten mijn fetish om is prima. Daar zijn we tevreden over. Mijn fetish is hier een aanvulling op geworden.
Maar omdat het eerst onbespreekbaar was werd het langzaam maar zeker iets wat steeds meer je leven ging beheersen. Ik kon maanden lang rustig leven met mijn fantasie maar er kon ook wel eens een periode aanbreken dat ik gefrustreerd raakte. Daardoor funktioneerde ik slechter en sloot ik mijzelf maar af. Op een gegeven moment realiseerde ik dat dit niet langer kon doorgaan omdat ik smoezen begon te verzinnen voor mijn gedrag zoals te druk op het werk enz..
Toen heb ik voorzichtig een poging gedaan om het bespreekbaar te maken en ik was daar ook hypernerveus om. En zoals ik het al eerder schreef heb ik alles eruit gegooit over dat onderwerp en dat ik merk dat ik daardoor in de knoop kwam te zitten. Enerzijds dat het niet kon en anderzijds dat je er voor schaamde dat je een fetish had.
Toen begreep ze het ook beter en vertelde mij dat het bij haar ook dwars zat dat ze zich er niet toe kon zetten om dat voor mij te doen. Maar ze had de indruk dat die verlangens bij mij waren weggeëbt.
zondag 4 september 2011 om 15:40
Ik blijf moeite hebben met een dergelijke innelijke drang merk ik. Op een een of andere manier komt het me zo gefixeerd over, maar dat komt dan ook omdat ik dergelijke drangen niet ken, op geen enkel gebied.
Ik vraag me dan ook af of begrip en toegeven van de partner de enige oplossing is. Wat nu als deze persoon dat niet kan en wil, omdat het geheel haar met weerzin vervult?
Dan kun je inderdaad uit elkaar gaan, maar zijn er dan geen andere oplossingen? Ik denk dan bijv. aan therapie om e.e.a. in een relativerend geheel te gaan zien, zelfbevrediging of zelfs een SV er naast. Al zal dat laatste wellicht niet bij iedereen werken.
Waarom kan de fetishist hier niet aan de niet-fetishist tegemoet komen? Hij is tenslotte degene met de "afwijking".
Ik vraag me dan ook af of begrip en toegeven van de partner de enige oplossing is. Wat nu als deze persoon dat niet kan en wil, omdat het geheel haar met weerzin vervult?
Dan kun je inderdaad uit elkaar gaan, maar zijn er dan geen andere oplossingen? Ik denk dan bijv. aan therapie om e.e.a. in een relativerend geheel te gaan zien, zelfbevrediging of zelfs een SV er naast. Al zal dat laatste wellicht niet bij iedereen werken.
Waarom kan de fetishist hier niet aan de niet-fetishist tegemoet komen? Hij is tenslotte degene met de "afwijking".
zondag 4 september 2011 om 16:11
quote:iris1969 schreef op 04 september 2011 @ 15:40:
Ik blijf moeite hebben met een dergelijke innelijke drang merk ik. Op een een of andere manier komt het me zo gefixeerd over".
Het IS een fixatie! waarom moet je in vredesnaam alles opgeven wat voor jou belangrijk is voor een partner? en dat wordt dan gezien als liefde tonen en bewijzen, maar ik zie geen liefde bij iemand die dat verlangd, als heb je er niets mee, dat je niet eens begrip kunt opbrengen en zelfs verwacht dat die ander van zo'n handeling afzien omdat die het als onbenulligz ziet en fixatie en niet als iets dat bij hem hoord en ook nooit over zal gaan.
Dat vind ik liefdeloos en respectloos het afdoen als onbenullig en niet erkennen dat het voor je partner wel belangrijk is.
Ik blijf moeite hebben met een dergelijke innelijke drang merk ik. Op een een of andere manier komt het me zo gefixeerd over".
Het IS een fixatie! waarom moet je in vredesnaam alles opgeven wat voor jou belangrijk is voor een partner? en dat wordt dan gezien als liefde tonen en bewijzen, maar ik zie geen liefde bij iemand die dat verlangd, als heb je er niets mee, dat je niet eens begrip kunt opbrengen en zelfs verwacht dat die ander van zo'n handeling afzien omdat die het als onbenulligz ziet en fixatie en niet als iets dat bij hem hoord en ook nooit over zal gaan.
Dat vind ik liefdeloos en respectloos het afdoen als onbenullig en niet erkennen dat het voor je partner wel belangrijk is.
Wie de mens in zichzelf begrijpt begrijpt alle mensen.
zondag 4 september 2011 om 16:15
quote:iris1969 schreef op 04 september 2011 @ 15:40:
dat niet kan en wil, omdat het geheel haar met weerzin vervult?
Dan kun je inderdaad uit elkaar gaan, maar zijn er dan geen andere oplossingen? Ik denk dan bijv. aan therapie om e.e.a. in een relativerend geheel te gaan zien, zelfbevrediging of zelfs een SV er naast. Al zal dat laatste wellicht niet bij iedereen werken.
Waarom kan de fetishist hier niet aan de niet-fetishist tegemoet komen? Hij is tenslotte degene met de "afwijking".dus alles doen on er voor te zorgen dat de ander maar jouw mening gaat aannemen, waar is de relaviveringsvermogen van de partner? je laatste oplossing dat je er niets mee hebt maar wel ruimte geeft zie ik dan weer wel als de ander zien in zijn behoefte. als ik een man tref die een luier wil dragen en het staat mij tegen zou ik als ik van iemand hou wel kijken hoe hij dit buiten mij om kan beleven maar opgeven voor mij? Nee ik zie het als je houd van je partner met al zijn minkantjes en eigenaardigheden
dat niet kan en wil, omdat het geheel haar met weerzin vervult?
Dan kun je inderdaad uit elkaar gaan, maar zijn er dan geen andere oplossingen? Ik denk dan bijv. aan therapie om e.e.a. in een relativerend geheel te gaan zien, zelfbevrediging of zelfs een SV er naast. Al zal dat laatste wellicht niet bij iedereen werken.
Waarom kan de fetishist hier niet aan de niet-fetishist tegemoet komen? Hij is tenslotte degene met de "afwijking".dus alles doen on er voor te zorgen dat de ander maar jouw mening gaat aannemen, waar is de relaviveringsvermogen van de partner? je laatste oplossing dat je er niets mee hebt maar wel ruimte geeft zie ik dan weer wel als de ander zien in zijn behoefte. als ik een man tref die een luier wil dragen en het staat mij tegen zou ik als ik van iemand hou wel kijken hoe hij dit buiten mij om kan beleven maar opgeven voor mij? Nee ik zie het als je houd van je partner met al zijn minkantjes en eigenaardigheden
Wie de mens in zichzelf begrijpt begrijpt alle mensen.
zondag 4 september 2011 om 16:17
quote:iris1969 schreef op 04 september 2011 @ 15:40:
Waarom kan de fetishist hier niet aan de niet-fetishist tegemoet komen? Hij is tenslotte degene met de "afwijking".De fetishist en de niet-fetishist zijn afwijkend t.o.v. elkaar in hun behoeftes. Waarom is de niet-fetishist de norm? Wat afwijkend is, ligt aan het referentiekader. Dat is voor iedereen anders, en dus ook voor ieder koppel anders.
Waarom kan de fetishist hier niet aan de niet-fetishist tegemoet komen? Hij is tenslotte degene met de "afwijking".De fetishist en de niet-fetishist zijn afwijkend t.o.v. elkaar in hun behoeftes. Waarom is de niet-fetishist de norm? Wat afwijkend is, ligt aan het referentiekader. Dat is voor iedereen anders, en dus ook voor ieder koppel anders.
zondag 4 september 2011 om 16:18
quote:iris1969 schreef op 04 september 2011 @ 15:40:
Waarom kan de fetishist hier niet aan de niet-fetishist tegemoet komen? Hij is tenslotte degene met de "afwijking".wie zegt dat het afwijkend is? omdat JIJ er niets mee hebt? en waarom kan je de fetishist niet andersom tegemoet komen? zijn fetish was er eerder dan jij op toneel kwam, ik zie dat totaal anders, je accepteerd dat als iets wat belangrijk is voor die gene of moet er niet aan beginnen.
Waarom kan de fetishist hier niet aan de niet-fetishist tegemoet komen? Hij is tenslotte degene met de "afwijking".wie zegt dat het afwijkend is? omdat JIJ er niets mee hebt? en waarom kan je de fetishist niet andersom tegemoet komen? zijn fetish was er eerder dan jij op toneel kwam, ik zie dat totaal anders, je accepteerd dat als iets wat belangrijk is voor die gene of moet er niet aan beginnen.
Wie de mens in zichzelf begrijpt begrijpt alle mensen.
zondag 4 september 2011 om 16:27
quote:doddie schreef op 04 september 2011 @ 16:18:
[...]
wie zegt dat het afwijkend is? omdat JIJ er niets mee hebt? en waarom kan je de fetishist niet andersom tegemoet komen? zijn fetish was er eerder dan jij op toneel kwam, ik zie dat totaal anders, je accepteerd dat als iets wat belangrijk is voor die gene of moet er niet aan beginnen.
Nee Doddie, het IS een afwijking van het gewone sexuele en niet omdat ik dat vind. Dat is nu eenmaal de definitie van een fetish: je raakt opgewonden van iets wat gewoonlijk niet sexueel is.
Ik opper slecht het omgekeerde: jij stelt tegemoet komen aan de fetishist voor, ik vraag me af of er nog andere mogelijkheden zijn.
[...]
wie zegt dat het afwijkend is? omdat JIJ er niets mee hebt? en waarom kan je de fetishist niet andersom tegemoet komen? zijn fetish was er eerder dan jij op toneel kwam, ik zie dat totaal anders, je accepteerd dat als iets wat belangrijk is voor die gene of moet er niet aan beginnen.
Nee Doddie, het IS een afwijking van het gewone sexuele en niet omdat ik dat vind. Dat is nu eenmaal de definitie van een fetish: je raakt opgewonden van iets wat gewoonlijk niet sexueel is.
Ik opper slecht het omgekeerde: jij stelt tegemoet komen aan de fetishist voor, ik vraag me af of er nog andere mogelijkheden zijn.
zondag 4 september 2011 om 16:29
Ik snap wat je bedoelt Iris maar als we niet nader tot elkaar waren gekomen dan was ik wel gaan praten met een therapeut om te kijken hoe ik hier mee kan omgaan.
Maar mijn huwelijk laten ploffen alleen daarvoor is mij het niet waard. In het 'ergste geval' zou een vrouw of vriendin er bij een optie kunnen zijn maar dat vindt ik nogal wat... dan vraag ik van mijn vrouw ook wel erg veel. Dat betekend dat ze haar grenzen wat betreft mij nog verder moet opschroeven.
Maar gelukkig is dat in ons geval niet nodig geweest en ze vraagt zich nu ook af waarom ze dit niet eerder had durven doen. We zijn nu vijf jaar verder. Het is nu ongedwongen en ze verrast me ermee zonder dat ik daar om vraag. Om een voorbeeld te noemen: Als ik vrij ben en ik breng s' morgensvroeg de kinderen naar school dan komt het wel eens voor dat ze mij ermee verrast als ik weer thuis kom.
Maar mijn huwelijk laten ploffen alleen daarvoor is mij het niet waard. In het 'ergste geval' zou een vrouw of vriendin er bij een optie kunnen zijn maar dat vindt ik nogal wat... dan vraag ik van mijn vrouw ook wel erg veel. Dat betekend dat ze haar grenzen wat betreft mij nog verder moet opschroeven.
Maar gelukkig is dat in ons geval niet nodig geweest en ze vraagt zich nu ook af waarom ze dit niet eerder had durven doen. We zijn nu vijf jaar verder. Het is nu ongedwongen en ze verrast me ermee zonder dat ik daar om vraag. Om een voorbeeld te noemen: Als ik vrij ben en ik breng s' morgensvroeg de kinderen naar school dan komt het wel eens voor dat ze mij ermee verrast als ik weer thuis kom.
