Seks
alle pijlers
Geen ruimte voor fetish in relatie
donderdag 18 augustus 2011 om 12:34
Ik zit met een probleem in mijn relatie en wil daar graag wat meningen over horen vanuit het vrouwen perspectief. Om deze reden heb ik hier speciaal een account aan gemaakt.
Ik heb inmiddels al meer dan 5 jaar een relatie met een top meid. We hebben wel onze ups en downs gehad maar zijn nog altijd bij elkaar.
Waar ik mee zit is dat ik een fetish heb, waar in mijn relatie geen ruimte voor is. Nou klinkt fetish voor de meeste mensen erger dat het in werkelijkheid is. Mijn fetish uit zich in een voorliefde voor jarretels en kousen. Het speelt in mijn sexualiteit een grote rol maar is geen voorwaarde voor mij om opgewonden te worden. Tijdens de sex, fantaseer ik er wel vaak over en ik vertel ook tijdens de sex vaak verhalen waarin dit een rol speelt.
Nou zal je denken waarom bespreek je dit niet met je vriendin. Natuurlijk heb ik dat al gedaan. Ik heb haar enkele jaren geleden met kerst wel een mooi lingerie setje van marlies dekkers cadeau gedaan. (Het is dus niet dat ik haar graag in hele extreme lingerie zie) Maar dat heeft ze in de 4 jaar dat ze het heeft 1 á 2 keer aangedaan. Op mijn verzoek / aandringen. Ik heb het ook al eens geprobeert uit te leggen, maar ik heb het gevoel dat ze nog steeds niet inziet wat het voor mij betekent.
Waar ik nu mee zit is dat mijn vriendin heel goed weet dat ik een zwak heb voor deze dingen, maar ze staat hier in geen geval voor open . Ze voelt zich er niet fijn in zegt ze. Een consessie is er niet: hold-ups of panty/kousen combinatie zijn geen optie.
Nou begrijp ik ook wel dat ik haar niet kan dwingen en dat wil ik ook niet. Wat ik zoek ik dat zij het zelf wil. Maar ik begin sterk te twijfelen of dat moment ooit zal aanbreken. Ik hou heel veel van haar, maar ik weet zeker dat mijn fetish niet weg zal gaan en de behoefte dus ook niet.
Ik twijfel nu eigenlijk heel erg of ik door moet gaan met mijn relatie.
Ik heb inmiddels al meer dan 5 jaar een relatie met een top meid. We hebben wel onze ups en downs gehad maar zijn nog altijd bij elkaar.
Waar ik mee zit is dat ik een fetish heb, waar in mijn relatie geen ruimte voor is. Nou klinkt fetish voor de meeste mensen erger dat het in werkelijkheid is. Mijn fetish uit zich in een voorliefde voor jarretels en kousen. Het speelt in mijn sexualiteit een grote rol maar is geen voorwaarde voor mij om opgewonden te worden. Tijdens de sex, fantaseer ik er wel vaak over en ik vertel ook tijdens de sex vaak verhalen waarin dit een rol speelt.
Nou zal je denken waarom bespreek je dit niet met je vriendin. Natuurlijk heb ik dat al gedaan. Ik heb haar enkele jaren geleden met kerst wel een mooi lingerie setje van marlies dekkers cadeau gedaan. (Het is dus niet dat ik haar graag in hele extreme lingerie zie) Maar dat heeft ze in de 4 jaar dat ze het heeft 1 á 2 keer aangedaan. Op mijn verzoek / aandringen. Ik heb het ook al eens geprobeert uit te leggen, maar ik heb het gevoel dat ze nog steeds niet inziet wat het voor mij betekent.
Waar ik nu mee zit is dat mijn vriendin heel goed weet dat ik een zwak heb voor deze dingen, maar ze staat hier in geen geval voor open . Ze voelt zich er niet fijn in zegt ze. Een consessie is er niet: hold-ups of panty/kousen combinatie zijn geen optie.
Nou begrijp ik ook wel dat ik haar niet kan dwingen en dat wil ik ook niet. Wat ik zoek ik dat zij het zelf wil. Maar ik begin sterk te twijfelen of dat moment ooit zal aanbreken. Ik hou heel veel van haar, maar ik weet zeker dat mijn fetish niet weg zal gaan en de behoefte dus ook niet.
Ik twijfel nu eigenlijk heel erg of ik door moet gaan met mijn relatie.
zondag 4 september 2011 om 16:30
quote:doddie schreef op 04 september 2011 @ 16:15:
[...]
dus alles doen on er voor te zorgen dat de ander maar jouw mening gaat aannemen, waar is de relaviveringsvermogen van de partner? je laatste oplossing dat je er niets mee hebt maar wel ruimte geeft zie ik dan weer wel als de ander zien in zijn behoefte. als ik een man tref die een luier wil dragen en het staat mij tegen zou ik als ik van iemand hou wel kijken hoe hij dit buiten mij om kan beleven maar opgeven voor mij? Nee ik zie het als je houd van je partner met al zijn minkantjes en eigenaardigheden
Precies Doddie, jouw meedoen houdt op bij een luier, mijn meedoen houdt eerder op. Wat is het verschil?
Ik opper dan bijv. een SV erbij, gewoon een andere oplossing. Ik vind het probleem/de oplossing geheel bij de niet-fetishist leggen te eenzijdig.
[...]
dus alles doen on er voor te zorgen dat de ander maar jouw mening gaat aannemen, waar is de relaviveringsvermogen van de partner? je laatste oplossing dat je er niets mee hebt maar wel ruimte geeft zie ik dan weer wel als de ander zien in zijn behoefte. als ik een man tref die een luier wil dragen en het staat mij tegen zou ik als ik van iemand hou wel kijken hoe hij dit buiten mij om kan beleven maar opgeven voor mij? Nee ik zie het als je houd van je partner met al zijn minkantjes en eigenaardigheden
Precies Doddie, jouw meedoen houdt op bij een luier, mijn meedoen houdt eerder op. Wat is het verschil?
Ik opper dan bijv. een SV erbij, gewoon een andere oplossing. Ik vind het probleem/de oplossing geheel bij de niet-fetishist leggen te eenzijdig.
zondag 4 september 2011 om 16:45
@Iris1969 Ik ga er voor het gemak vanuit dat jij monogaam ben. Stel dat jij een vriend had met een dergelijke fetish en fetish is dé grens voor jou. In hoeverre ben jij bereid jouw grens voor hem te verleggen dat hij een sexvriendin er op na houd die in zijn behoefte voorziet. Denk je dat je hiermee kan leven? Ben je niet bang dat zij op langere termijn een bedreiging voor je kan zijn? En ga je je dan niet afvragen wat erger is? Hem te gemoed komen op dat punt of een tweede vrouw dulden waarop hij zijn fantasie kan uitleven terwijl jij met een rotgevoel thuis zit?
Maar ik snap jouw standpunt ook wel van wat je wel en niet wil en dat de fetishist ook moet nadenken of dit het allemaal waard is en er niet iets anders te verzinnen valt.
Maar ik snap jouw standpunt ook wel van wat je wel en niet wil en dat de fetishist ook moet nadenken of dit het allemaal waard is en er niet iets anders te verzinnen valt.
zondag 4 september 2011 om 17:14
quote:doddie schreef op 04 september 2011 @ 15:23:
als je het zo verteld komt er ook uit naar voren dat je het dus niet zomaar kunt opgeven voor een liefde, het hoort bij je en zou je het ondedrukken zou je jezelf geweld aan doen.Misschien zou er in het ergste geval toch een moment aanbreken waar ik me zou realiseren wat nu werkelijk belangrijk is in mijn leven. En dat is wel mijn gezin. Ik wil mijzelf niet in de vernieling helpen alleen om die fetish, dan toch maar hulp zoeken.
als je het zo verteld komt er ook uit naar voren dat je het dus niet zomaar kunt opgeven voor een liefde, het hoort bij je en zou je het ondedrukken zou je jezelf geweld aan doen.Misschien zou er in het ergste geval toch een moment aanbreken waar ik me zou realiseren wat nu werkelijk belangrijk is in mijn leven. En dat is wel mijn gezin. Ik wil mijzelf niet in de vernieling helpen alleen om die fetish, dan toch maar hulp zoeken.
zondag 4 september 2011 om 17:38
Ik denk dat je nooit alles kunt zijn voor elkaar en dat je elkaar eerder te kort doet als je het zou doen voor een ander terwijl je er niets mee hebt,
Ik vergelijk dat wel eens met tennis, stel mijn partner heeft daar een passie voor en we zouden vinden dat we dit samen moesten kunnnen beleven in onze relatie. Dan zou hij alle ballen naar mij toe slaan en ik zou me in het zweet rennen ze terug te slaan, ik zou alles hebben gegevenn wat in me zat maar had mijn man geen uitdagend spel gegeven. de 1 loopt op zijn tenen en de ander haald er niet echt de voldoening uit.
Zou hij met de buurman gaan die de passie deelde had hij er veel meer lol aan beleefd en met mij de dingen blijven doen die wel bij ons samen passen zonder frustratie van zijn kant omdat hij het noest opgeven,
Ik ben niet bang om dat een ander te laten invullen, je kan ook meer gaan voelen voor je collega op je werk en er achter komen dat die beter bij je past. Als liefde daarin zat ben je zo vervangbaar, er zullen altijd mensen zijn die nog meer of op andere gebied bij je passen die jonger zijn, mooier, rijker enz.
Liefde zit hem veel meer in dingen als öndanks dat hou ik van je: waar je bij iedereen voor zou weglopen maar omdat het hoort bij haar.hem er van bent gaan houden, om die verschillen te overbruggen heb je liefde nodig, daar is aan gewerkt. en een ander kan dat met lekkerdere sex en beter leven nooit inhalen, staat altijd op achterstand en is dus ook geen bedreiging als het goed is, als dat wel zo is was er al onvrede en had dit ook kunnen gebeuren op je werk dat er een ander is of komt
daarbij omdat weer op te bouwen met een ander waar je het met je partner hebt overwonnen, ik moet er niet aan denken het wiel met een ander weer uit te vinden, weer je plek veroveren, dealen met de mindere kantjes, we grappen wel eens tegen elkaar dat we er te lui voor zijn
Ik vergelijk dat wel eens met tennis, stel mijn partner heeft daar een passie voor en we zouden vinden dat we dit samen moesten kunnnen beleven in onze relatie. Dan zou hij alle ballen naar mij toe slaan en ik zou me in het zweet rennen ze terug te slaan, ik zou alles hebben gegevenn wat in me zat maar had mijn man geen uitdagend spel gegeven. de 1 loopt op zijn tenen en de ander haald er niet echt de voldoening uit.
Zou hij met de buurman gaan die de passie deelde had hij er veel meer lol aan beleefd en met mij de dingen blijven doen die wel bij ons samen passen zonder frustratie van zijn kant omdat hij het noest opgeven,
Ik ben niet bang om dat een ander te laten invullen, je kan ook meer gaan voelen voor je collega op je werk en er achter komen dat die beter bij je past. Als liefde daarin zat ben je zo vervangbaar, er zullen altijd mensen zijn die nog meer of op andere gebied bij je passen die jonger zijn, mooier, rijker enz.
Liefde zit hem veel meer in dingen als öndanks dat hou ik van je: waar je bij iedereen voor zou weglopen maar omdat het hoort bij haar.hem er van bent gaan houden, om die verschillen te overbruggen heb je liefde nodig, daar is aan gewerkt. en een ander kan dat met lekkerdere sex en beter leven nooit inhalen, staat altijd op achterstand en is dus ook geen bedreiging als het goed is, als dat wel zo is was er al onvrede en had dit ook kunnen gebeuren op je werk dat er een ander is of komt
daarbij omdat weer op te bouwen met een ander waar je het met je partner hebt overwonnen, ik moet er niet aan denken het wiel met een ander weer uit te vinden, weer je plek veroveren, dealen met de mindere kantjes, we grappen wel eens tegen elkaar dat we er te lui voor zijn
Wie de mens in zichzelf begrijpt begrijpt alle mensen.
zondag 4 september 2011 om 17:55
quote:michel_t schreef op 04 september 2011 @ 16:45:
@Iris1969 Ik ga er voor het gemak vanuit dat jij monogaam ben. Stel dat jij een vriend had met een dergelijke fetish en fetish is dé grens voor jou. In hoeverre ben jij bereid jouw grens voor hem te verleggen dat hij een sexvriendin er op na houd die in zijn behoefte voorziet. Denk je dat je hiermee kan leven? Ben je niet bang dat zij op langere termijn een bedreiging voor je kan zijn? En ga je je dan niet afvragen wat erger is? Hem te gemoed komen op dat punt of een tweede vrouw dulden waarop hij zijn fantasie kan uitleven terwijl jij met een rotgevoel thuis zit?
Maar ik snap jouw standpunt ook wel van wat je wel en niet wil en dat de fetishist ook moet nadenken of dit het allemaal waard is en er niet iets anders te verzinnen valt.
Om heel eerlijk te zijn geloof ik niet in monogamie binnen een langdurige relatie. Ik denk niet dat de mens daar op gebouwd is. Ook denk ik niet dat 1 persoon alles kan zijn voor een ander, dus ook niet sexeel. Dus ja voor mij zou de SV een optie kunnen zijn, eerder dan me over mijn weerzin heen zetten.
Ik had ooit een vriend die aan hardcore SM deed, dat vertelde hij mij bijna direct aan het begin van onze relatie. Ik vertelde hem dat ik hier nooit in mee zou gaan. Hij accepteerde dat en liet het er bij rusten.
Uiteindelijk is onze relatie om geheel andere gronden verbroken, maar ik denk persoonlijk dat hij zich hier nooit jarenlang bij neer had kunnen leggen en dat we uiteindelijk een groot probleem hadden gehad.
Het grappige van dit verhaal is dat hij toen we elkaar leerden kennen een SV had en het zelf met haar verbroken had omdat hij hoteldebotel verliefd op mij werd. Eerlijk gezegd had dat niet eens van mij gehoeven, mits hij hier discreet mee om was gegaan.
Wellicht ben ik hier een uitzondering in, maar mijn grenzen zijn mij heilig en het is aan de ander om te beslissen hoe hij hier mee om wenst te gaan (of niet natuurlijk).
@Iris1969 Ik ga er voor het gemak vanuit dat jij monogaam ben. Stel dat jij een vriend had met een dergelijke fetish en fetish is dé grens voor jou. In hoeverre ben jij bereid jouw grens voor hem te verleggen dat hij een sexvriendin er op na houd die in zijn behoefte voorziet. Denk je dat je hiermee kan leven? Ben je niet bang dat zij op langere termijn een bedreiging voor je kan zijn? En ga je je dan niet afvragen wat erger is? Hem te gemoed komen op dat punt of een tweede vrouw dulden waarop hij zijn fantasie kan uitleven terwijl jij met een rotgevoel thuis zit?
Maar ik snap jouw standpunt ook wel van wat je wel en niet wil en dat de fetishist ook moet nadenken of dit het allemaal waard is en er niet iets anders te verzinnen valt.
Om heel eerlijk te zijn geloof ik niet in monogamie binnen een langdurige relatie. Ik denk niet dat de mens daar op gebouwd is. Ook denk ik niet dat 1 persoon alles kan zijn voor een ander, dus ook niet sexeel. Dus ja voor mij zou de SV een optie kunnen zijn, eerder dan me over mijn weerzin heen zetten.
Ik had ooit een vriend die aan hardcore SM deed, dat vertelde hij mij bijna direct aan het begin van onze relatie. Ik vertelde hem dat ik hier nooit in mee zou gaan. Hij accepteerde dat en liet het er bij rusten.
Uiteindelijk is onze relatie om geheel andere gronden verbroken, maar ik denk persoonlijk dat hij zich hier nooit jarenlang bij neer had kunnen leggen en dat we uiteindelijk een groot probleem hadden gehad.
Het grappige van dit verhaal is dat hij toen we elkaar leerden kennen een SV had en het zelf met haar verbroken had omdat hij hoteldebotel verliefd op mij werd. Eerlijk gezegd had dat niet eens van mij gehoeven, mits hij hier discreet mee om was gegaan.
Wellicht ben ik hier een uitzondering in, maar mijn grenzen zijn mij heilig en het is aan de ander om te beslissen hoe hij hier mee om wenst te gaan (of niet natuurlijk).
maandag 5 september 2011 om 17:21
Doddie en Iris
Ik vind het knap dat jullie zo op deze manier ermee kunnen omgaan als je denk dat je je partner niet in een bepaalde behoefte kan voorzien.
Iris zo als jij over fetish denkt en hoe ik of een ander er mee omgaan heb ik het nog nooit bekeken. Was als of er een spiegel voor mijn neus werd gehouden. Ik heb wel toen aan mijn vrouw gevraagd hoe ze er tegen over stond als ik vroeg of ze op dat gebied iets voor mij zou willen doen.
Ze vond niet dat ze gepusht werd door mij maar het was meer de onzekerheid over haar zelf en dat ze zich opgelaten voelde als ze een panty voor mij aantrok alleen voor mijn lust. Zoals ik al eerder schreef had ze dat na de eerste keer niet meer zo'n probleem en vond ze het wel leuk om mij op die manier te verwennen.
Als ik mijn probleem toen beter uitgelegd had was het misschien niet zo'n issue geweest.
Ik vind het knap dat jullie zo op deze manier ermee kunnen omgaan als je denk dat je je partner niet in een bepaalde behoefte kan voorzien.
Iris zo als jij over fetish denkt en hoe ik of een ander er mee omgaan heb ik het nog nooit bekeken. Was als of er een spiegel voor mijn neus werd gehouden. Ik heb wel toen aan mijn vrouw gevraagd hoe ze er tegen over stond als ik vroeg of ze op dat gebied iets voor mij zou willen doen.
Ze vond niet dat ze gepusht werd door mij maar het was meer de onzekerheid over haar zelf en dat ze zich opgelaten voelde als ze een panty voor mij aantrok alleen voor mijn lust. Zoals ik al eerder schreef had ze dat na de eerste keer niet meer zo'n probleem en vond ze het wel leuk om mij op die manier te verwennen.
Als ik mijn probleem toen beter uitgelegd had was het misschien niet zo'n issue geweest.
zondag 11 februari 2018 om 09:18
Ik ben benieuwd hoe het verhaal nu afgelopen is, is er een compromis of tegemoetkoming of niet?
Zit zo'n beetje met het zelfde verhaal, mijn nieuwe vriendin begrijpt deze fetish ook niet ondanks meerdere hints.
Zoals altijd, viel ik ook op haar kledingstijl tijdens de eerste contacten.
Maar zoals het meestal is dirken single vrouwen zich op, om mannen te strikken.
De eerste drie dates had ze een jurk / lange rok aan ... heb daar nooit opmerkingen over gemaakt of gewag gemaakt dat ze mij sexueel aantrok dat zou er over zijn.
Sindien, een jaar en half draagt ze alleen maar broeken. Jurkjes draagt ze alleen occasioneel als we eens uitgaan. (dan nog 2 keer per jaar)
Andere vrouwen die wel vrouwelijk zijn, vind ze dan soms vulgair waarschijnlijk uit jaloersheid.
Mijn vriending is niet mis, en haar onderstel zeker niet ik maak al eens een complimentje of een hint maar vrijgevochten zoals ze is zou ze zich nooit extreem kleden kwa lingerie.
Nu wat is extreem, als men panty's al zelden aandoet is een kous en jarretel al een serieuze opdracht.
Nu mijn sexleven was zoals in den beginnen ook goed, maar ik mis toch iets wat als een domper op mijn sexleven weegt
Voor mijn vriending is er niets aan de hand, zijn geniet van de sex en ik mag altijd als ik wil.
Ik voel me slecht om er een breekpunt van te maken , zeker omdat de sex op zich niet fantastisch is. Ik voel geen lust of verlangen, het is een sleur.
Met mijn ex vrouw had ik deze fetish wel deelbaar, ze genoot er zelf van. Dus voor mij is deze vooruitzicht een tweemaal per jaar een rokje, met te dikke ondoorzichtige nylons aan een afknapper. Zeker als ik rondom mij andere vrouwen zie die nog niet eens weten hoe sexy er zijn, dan hoef je er ook niet om te vragen.
Ergens woel ik in een gevaarlijk vaarwater, je hebt de liefde en de lust.
Mijn partner wil geen compromis, ik wil ook niet uitleggen wat er scheelt zij begrijpt van zo'n dingen niet.
Vroeg of laat maak ik er een einde aan de relatie, als dit bovenop andere problemen komt. Een matig sexleven en matige eisen, op de duur vraag je ook of dat er evenwicht is en naar welke kant de weegschaal wijst.
Ik vind vrouwen die rokjes dragen en nylon / hakken geen perversie van de man, maar een voorkeur voor vrouwelijkheid net zoals sommige vallen op slonzen tattoo's spierbundels etc.
Zit zo'n beetje met het zelfde verhaal, mijn nieuwe vriendin begrijpt deze fetish ook niet ondanks meerdere hints.
Zoals altijd, viel ik ook op haar kledingstijl tijdens de eerste contacten.
Maar zoals het meestal is dirken single vrouwen zich op, om mannen te strikken.
De eerste drie dates had ze een jurk / lange rok aan ... heb daar nooit opmerkingen over gemaakt of gewag gemaakt dat ze mij sexueel aantrok dat zou er over zijn.
Sindien, een jaar en half draagt ze alleen maar broeken. Jurkjes draagt ze alleen occasioneel als we eens uitgaan. (dan nog 2 keer per jaar)
Andere vrouwen die wel vrouwelijk zijn, vind ze dan soms vulgair waarschijnlijk uit jaloersheid.
Mijn vriending is niet mis, en haar onderstel zeker niet ik maak al eens een complimentje of een hint maar vrijgevochten zoals ze is zou ze zich nooit extreem kleden kwa lingerie.
Nu wat is extreem, als men panty's al zelden aandoet is een kous en jarretel al een serieuze opdracht.
Nu mijn sexleven was zoals in den beginnen ook goed, maar ik mis toch iets wat als een domper op mijn sexleven weegt
Voor mijn vriending is er niets aan de hand, zijn geniet van de sex en ik mag altijd als ik wil.
Ik voel me slecht om er een breekpunt van te maken , zeker omdat de sex op zich niet fantastisch is. Ik voel geen lust of verlangen, het is een sleur.
Met mijn ex vrouw had ik deze fetish wel deelbaar, ze genoot er zelf van. Dus voor mij is deze vooruitzicht een tweemaal per jaar een rokje, met te dikke ondoorzichtige nylons aan een afknapper. Zeker als ik rondom mij andere vrouwen zie die nog niet eens weten hoe sexy er zijn, dan hoef je er ook niet om te vragen.
Ergens woel ik in een gevaarlijk vaarwater, je hebt de liefde en de lust.
Mijn partner wil geen compromis, ik wil ook niet uitleggen wat er scheelt zij begrijpt van zo'n dingen niet.
Vroeg of laat maak ik er een einde aan de relatie, als dit bovenop andere problemen komt. Een matig sexleven en matige eisen, op de duur vraag je ook of dat er evenwicht is en naar welke kant de weegschaal wijst.
Ik vind vrouwen die rokjes dragen en nylon / hakken geen perversie van de man, maar een voorkeur voor vrouwelijkheid net zoals sommige vallen op slonzen tattoo's spierbundels etc.
