Ik fake tijdens de seks, maar wil dit stoppen

Beste dames,



Eigenlijk zit ik nooit op een forum, maar nu zit ik ergens mee wat ik niet zo goed met mijn vriendinnen durf te delen.

Ik heb soms moeite met klaarkomen, maar dit heb ik nooit tegen iemand durven zeggen. Daarom heb ik in meerdere, eigenlijk al mijn relaties gefaket (pfff dit klinkt zo slecht). Het is niet dat ik nooit klaar kwam, maar ik wilde altijd dé perfecte bedpartner zijn van een ander. Ik ben best onzeker en wilde de ander niet teleur stellen. Daarom durfde ik niet altijd aan te geven dat het mij niet lukte om klaar te komen. Met als gevolg dat ik deed alsof,. Als ik het nu op schrijf voel ik me zo'n sukkel.

Ik zou het zelf namelijk helemaal niet erg vinden als een ander zou zeggen dat het niet altijd lukt, maar toch stel ik die eis blijkbaar aan mezelf. Op het moment dat ik dan een aantal keren heb gefaket, kan ik voor mijn gevoel eigenlijk al niet meer terug, Want ik durf niet aan te geven dat het toch iets meer tijd kost, en dat het toch niet zo vaak lukt als de vorige keren. Dus ik ga maar door en hou mijn leugen in stand. Zo heb ik het tijdens verschillende relaties een aantal jaren vol gehouden.



Nu heb ik een ontzettende leuke vrouw ontmoet. In de eerste instantie leek het niet serieus tussen ons te worden, dus ben ik zo door gegaan zoals het was (het gaat inmiddels vanzelf). Dit gaat al 8 maanden zo, wel met periodes er tussen dat we afstand van elkaar hebben gehouden en dus ook geen seks hadden. Ik denk dat we misschien 25 keer seks hebben gehad.



Nu de laatste tijd heb ik het idee dat ik nog wel eens een relatie met deze vrouw kan gaan krijgen en ik raak compleet ik paniek.

Eigenlijk hou ik ontzettend veel van haar en zou ik een relatie met haar willen, maar ik ben alweer in mijn eigen leugen verstrikt geraakt. Als het serieus met haar wordt, wil ik dit niet meer, ik wil niet meer doen alsof. Het is niet eerlijk tegenover iemand anders maar ook niet tegenover mezelf. Ik weet alleen niet hoe ik dit moet gaan vertellen, en of ik het wel moet gaan vertellen.

Als ik me ontspan en er de tijd voor neem lukt het me wel om bij haar klaar te komen. Alleen neem ik er de tijd niet meer voor en is zij in de veronderstelling dat ik 7 keer achter elkaar klaar kan komen in een korte tijd terwijl dit eigenlijk niet zo is.

Verder is de seks fantastisch, daar ligt het absoluut niet aan.



Op dit moment is de afstand tussen ons weer iets groter door omstandigheden, dus het kan zijn dat wij nooit een serieuze relatie krijgen en maak ik me op dit moment misschien druk om niks. Ik heb zelfs gedacht, misschien moet ik het überhaupt geen kans geven, want dat hoef ik niks met dit probleem. Maar eigenlijk kies ik dan de makkelijkste weg.



Ik heb er wel over na gedacht of ik het misschien langzaam af kan bouwen en er iets langer de tijd voor moet nemen.

Aan de andere kant wil ik dit probleem met haar delen. Dit is altijd mijn grote geheim geweest (verder ben ik altijd behoorlijk eerlijk over van alles). Dit is iets waarover ik met niemand heb durven praten en het is een terugkerend patroon.



Het probleem is, ik wil haar niet kwetsen en daarom probeer ik een manier te bedenken om dit nog om te draaien. Ik weet niet of ik hier eerlijk over moet zijn, ik ben namelijk ontzettend bang dat ze of afhaakt, of de seks, die nu heel goed is, ingewikkeld of ongemakkelijk wordt. Zelf zou ik me misschien wel onzeker gaan voelen als ik dit na 8 maanden te horen krijg of ik zou me voor de gek gehouden voelen.



Ik heb hier nachten wakker van gelegen en hoop dat jullie mij hierin kunnen adviseren, ik weet namelijk echt niet meer wat ik moet doen.

ja, ik ben zelf ook een vrouw. En ik wil het opzich wel vertellen, maar ik ben zo bang dat ik haar daardoor kwets en kwijt raak.

Ik schaam me ook dood.

ja de seks is echt heel fijn, alleen kom ik niet altijd tot een hoogtepunt en ik moet me er voor inspannen en de tijd voor nemen, wat ik nu niet doe. Maar voor mij is dat ook niet iets wat altijd moet, ik kan hele fijne seks hebben zonder dat ik klaar kom.

Ja, het probleem wordt ook steeds groter, zo is het altijd gegaan.

Tuurlijk hoop ik op haar begrip maar zouden jullie niet het gevoel hebben dat je voor de gek gehouden bent?

Lizzy, proberen om het nog te beïnvloeden en af te bouwen.

Al klinkt dat ook niet ideaal

ja dat is wel wederzijds denk ik, de situatie is nu best complex dus dat zou iets zijn voor over een tijdje.

Daarom wil ik nog wel afwachten of het echt serieus wordt voordat ik dit bespreek. Maar ik lig er nu dus al wakker van dat het eventueel nodig zou zijn

Roos, opzich is het niet erg dat ik niet altijd tot een hoogtepunt kom, maar wel dat ik altijd heb gedaan dat het wel zo is.

Eigenlijk hou je dan toch iemand voor de gek. Dat vind ik lastig om tegen haar te zeggen