Is ze egoistisch??

Doddie, ik wil even op jou reageren. Een moeder voelt zich niet sexy? Is altijd moe? Wat een onzin. Het meest vermoeidende is nog altijd de verwachting.



Natuurlijk ligt de druk even op een andere plaats, maar als je dicht bij je partner staat, en de relatie is goed, dan zoek je de ruimte voor intimiteit wel. Want als je echt oprecht van iemand houdt, wil je bij diegene zijn!



@ henk. Ik zie dat ik mosterd ben, en mijn vermoeden werd bevestigd. Vergeef me als ik het onjuist heb, maar als ik het nu goed lees had je dagen geleden al besloten om het buiten de de deur te zoeken, want je vrouw is hartstikke fout. Je besloot daarop te posten in de hoop op advies om het buiten de deur te zoeken (je noemt het natuurlijk niet voor niets zo vaak), en als je dat advies niet krijgt, besluit je het uiteindelijk alsnog. Heb je al iemand uitgekozen, of komt er morgen iemand uit de lucht vallen?



Sorry als ik werkelijk te cynisch reageer, maar het komt op mij als heel typisch over.



Ik ben nog steeds ontzettend benieuwd naar het verhaal, de uitleg van je vrouw. Zonder communicatie zien we dat hier natuurlijk niet, maar ik durf te wedden dat dat een totaal een andere visie is.

Ik kan uit eigen ervaring spreken sleepybeauty en weet dat het heel herkenbaar klinkt voor vele vrouwen. Lees bv het topic eens van die jonge vrouw die sex wil maar een heel wisselend gevoel heeft vanwege haar 4 maanden baby. Ze schaamt zich bv vind dat ze het tegenover haar kind niet kan maken. Een kind doet heel rare dingen met een vrouw en ik zal niet de eerste en zeker niet de laatste vrouw zijn die op moment dat er kinderen komen sex ineens vele male minder aantrekkelijk en belangrijk vinden. Het is een fase in je leven die andere prioriteiten stelt, die veel van je zelf vergt enz. Dat ontkennen is eerder onzin.

een verder met je eens, ik denk ook dat je het sexprobleem er even niet bij moet halen, Tuurlijk is die er, maar daar komt haar geen zin niet vandaan, Dat zit inderdaad in andere zaken, praat eens over haar, dat heb ik ook al als tip gegeven, ipv steeds over de gemiste sex.



Ik vertel hooguit waar het bij mij in zat want ik heb dit ook meegemaakt en bij mij zat het echt in een gevoel van binnen dat mijn tijd geweest was, er andere jonge vrouwen waren waar men op straat naar keek. Ik was moeder en huisvrouw en voelde me alles behalve een sexy vrouw. Tel daarbij onze verschillen in sexbeleving en het feit dat het gewenste lange voorspel bij mij eerder tegensdraads werkte en voila. Daar moest ik wel jaren later achterkomen. In die tijd wist ik het antwoord niet, ik had gewoon geen zin en was inderdaag moe, maar dat kwam simpel omdat ik niet lekker in mijn vel zat. En lekker in je vel zitten is wel het miste dat je moet voelen om zin in sex te hebben. Dat stond dus helemaal los van mijn partner, het was ook zeker niet zo dat ik niet bij hem wilde zijn, maar ik had de hele dag al kinderen aan me hangen (ook dit werd herkend door andere vrouwen) ik was blij dat het lichaam eens even van mij was ipv dat ik zin had dat nu mijn man nog even aan me wilde zitten.

Maandag kom ik met verdere reacties;





Doddie ik snap jouw advies volledig. Zeker als je aangeeft in een soortgelijke situatie gezeten te hebben. Ik snap alleen het verwijt niet dat ik mijn keuze van mijn vrouw laat afhangen. Aan de ene kant zeg je dat ik moet bepalen wat ik wil, anderzijds zeg je als advies: ik blijf bij je maar dan zoek ik het buiten de deur, waarop zij weer kan bepalen dat ze dan niet met je in een relatie wil blijven.



Vervolgens heb je andere reacties gegeven en andere mensen ook, deze ga ik nog effe doorlezen en maandag volgt reactie.



Prettig weekend allemaal.

doddie schreef op 08 februari 2008 @ 07:21:

Ik kan uit eigen ervaring spreken sleepybeauty en weet dat het heel herkenbaar klinkt voor vele vrouwen. Lees bv het topic eens van die jonge vrouw die sex wil maar een heel wisselend gevoel heeft vanwege haar 4 maanden baby. Ze schaamt zich bv vind dat ze het tegenover haar kind niet kan maken. Een kind doet heel rare dingen met een vrouw en ik zal niet de eerste en zeker niet de laatste vrouw zijn die op moment dat er kinderen komen sex ineens vele male minder aantrekkelijk en belangrijk vinden. Het is een fase in je leven die andere prioriteiten stelt, die veel van je zelf vergt enz. Dat ontkennen is eerder onzin.

Ohhh sorry, ik was even onduidelijk. Natuurlijk is het vermoeiend, en kán het zijn dat een vrouw zich minder sexy voelt. Het kwam even over als een feit. Zelf heb ik 3 kinderen, die vlak na elkaar geboren zijn. Dat zijn natuurlijk tropenjaren geweest waar ik net een beetje uitkom. Als ik minder zin had in sex, of me minder sexy voelde, had dat met andere dingen te maken dan met het feit dat ik moeder was. Het hoeft dus niet per definitie zo te gaan dat je als moeder zijnde moe bent, je minder sexy voelt.



Ik had minder zin in seks omdat mijn ex en ik uit elkaar groeide. We begonnen langs elkaar heen te leven. Dát zorgde er voor dat ik minder zin had in intimiteit, en dáárdoor voelde ik me minder sexy/aantrekkelijk. Daarna had ik een relatie, gedurende een paar jaar en daar kon ik de combinatie zorgen/vrouw zijn niet in vinden, dus ik snap wel dat het moederen/vrouwen wel mee kan spelen. Het was echter niet dat ik niet beiden kon zijn, maar mezelf een rol toebedeelde, ómdat ik wel moederde, maar dacht dat hij me vooral als vrouw wilde zien. Inmiddels heb ik een relatie waarin ik die combinatie wel kan vinden, en dan is na een vermoeiende dag mijn partner toch echt degene waar ik lichamelijk en mentaal naar verlang, en de energie die dat kost als ik moe ben is het echt wel waard. Ik hou van hem, en wil graag heel intiem met hem zijn. Moeder of niet.



Snap je me nu een beetje???

henkmiddelburg schreef op 08 februari 2008 @ 09:44:

Maandag kom ik met verdere reacties;





Doddie ik snap jouw advies volledig. Zeker als je aangeeft in een soortgelijke situatie gezeten te hebben. Ik snap alleen het verwijt niet dat ik mijn keuze van mijn vrouw laat afhangen. Aan de ene kant zeg je dat ik moet bepalen wat ik wil, anderzijds zeg je als advies: ik blijf bij je maar dan zoek ik het buiten de deur, waarop zij weer kan bepalen dat ze dan niet met je in een relatie wil blijven.



Vervolgens heb je andere reacties gegeven en andere mensen ook, deze ga ik nog effe doorlezen en maandag volgt reactie.



Prettig weekend allemaal.

Volgens mij gaf ze niet een tegengesteld advies, maar het advies om hier eerlijk in te zijn naar je vrouw toe. Dát je het buiten de deur wilt zoeken, oke.. als jij hebt uitgezocht wat je wilt, maar zég dat dan ook tegen je vrouw, doe er niet stiekem over en laat haar dan ook een keus. Maar in je vorige post las ik al dat je het al hebt aangegeven. Ze is het er niet mee eens. Dan is het aan haar om daar consequenties aan te verbinden als je toch buiten de deur eet.

doddie schreef op 07 februari 2008 @ 19:42:

nee dat hoeft niet, je kunt niets met sex hebben.



Als ik niet van wandelen hou dan wijs ik wandelen af niet mijn partner. In dit geval draai je het zo dat ik dus mijn partner dan zou afwijzen omdat ik niet met hem wil wandelen.

Doddie, dat kun je niet vergelijken. Wandelen is iets wat buiten je partner valt. Maar het lichaam van je partner maakt deel van hem uit. Als je zijn lichaam niet wil aanraken, wijs je een deel van hem af. Stel je eens voor dat een vrouw een baby heeft en ze vindt het vies om zijn blote lijfje aan te raken! Dan zou je toch ook niet zeggen dat ze alleen zijn lijfje afwijst en de baby zelf niet. Ik weet niet hoe ik het beter kan duidelijk maken, wat ik bedoel.



Ik kan je volgen als je schrijft dat een moeder met kleine kinderen tijdelijk minder zin in seks kan hebben (hoewel ik dat zelf met mijn 3 kort na elkaar geboren kinderen niet ervaren heb). Maar in het geval van Henk zijn vrouw heeft het daar niets mee te maken. Zij heeft nooit zin gehad om hem aan te raken (dat heb ik tenminste zo begrepen).



Natuurlijk is een relatie meer dan seks alleen. Maar volgens mij gáát het Henk ook om meer dan seks alleen, gaat het hem ook om het gevoel dat je partner op een andere manier van je houdt dan als van een broer. Ik geloof best dat er mensen zijn die genoeg hebben aan een puur vriendschappelijke relatie met hun partner, dat is wellicht het geval bij Henk zijn vrouw. Maar andere mensen worden daar heel ongelukkig door, hebben meer nodig, hebben een man-vrouw relatie nodig en geen broer-zus relatie.

Ik heb zelf jarenlang in een huwelijk geleefd waarin ik het erotische aspect miste, en voor mij was dat gemis fundamenteel. Ik mis nog liever mijn benen of ben nog liever blind, straatarm of oerlelijk dan dat ik in een broer-zus relatie moet leven. Zelfs kinderen zijn voor mijn geluk minder van fundamenteel belang dan een echte man-vrouwrelatie, die alle aspecten van dat soort liefde (dus ook de lichamelijke aantrekkingskracht) inhoudt.

Van mensen voor wie lichamelijke intimiteit van fundamenteel belang is, kun je niet eisen dat ze ervan afzien. Net zoals je van mensen die niets met seks hebben, niet kunt eisen dat ze ervan genieten.

Je kunt de schuld daarom niet bij één van beiden leggen, maar alleen vaststellen dat Henk en zijn vrouw kennelijk met elkaar niet de complete liefdevolle man-vrouwrelatie kunnen hebben waar Henk gelukkig van zou worden.

Ik zou in Henk zijn plaats zeker niet kiezen om er dan maar een seksrelatie naast te hebben, dat heb in in mijn vorige huwelijk een tijdje gedaan en dat was voor mij erg onbevredigend.

Maar als hij van scheiden niet wil weten, zal er niets anders op zitten.

Ik heb dit allemaal zo meegelezen. Mijn ervaring uit het verleden is dat ik destijds in mijn huwelijk eenzaam was. Mijn ex wilde wel met mij naar bed, maar ik op den duur niet meer, ik vond er niets aan, het ging op de konijnenmanier, graai hier graai daar, erop en twee tellen later klaar, er kwam niets van genegenheid aan te pas. Ik heb hem dat regelmatig voor de voeten gegooid en geprobeerd er over te praten maar daar liep hij voor weg. Mijn fout was dat toen ik hem nog niet zo lang kende, ik dach dat het kwam omdat ik zijn eerste was en dat het nog wel zou veranderen. Helaas niet dus. Ik kreeg nooit spontaan een zoen, hij pakte me ook nooit spontaan vast wat ik bij hem allemaal wel deed, maar dan komt er een moment dat je het ook niet meer doet omdat het niks uithaalt. En uiteindelijk bij ons laatste gesprek zei hij dat hij nou eenmaal niet van dat "kleffe gedoe" hield. Het resulteerde uiteindelijk in een scheiding. En nu heb ik een vriend en er is een wereld voor mij open gegaan, het feit dat je gewoon lekker kunt knuffelen, elkaar beet kunt pakken, spontaan een zoen...met resultaat dat het in bed ook geweldig is, nog steeds!!

Wat ik hiermee wil zeggen is dat het niet alleen aan geen zin in sex hebben ligt, maar dat er nog veel meer mee kan spelen voor Henk zijn vrouw wat zij misschien mist?

sleepybeauty begreep het goed.



Jij geeft aan wat je wil, zegt eerst dat het vanuit je vrouw moet komen, dan leg je het voor maar krijgt een afwijzend antwoord. Logisch je vrouw heeft het liever zo heeft liever dat je het prima vind zoals het gaat. Jij wil verandering en zoekt hier een oplossing in.



Maar wat nou als jij het niet meer zo wil en dus gewoon doet wat je van plan bent of dat in ieder geval aangeeft. Want het ging al jaren zoals zij het wilde en dat wil jij niet meer. Dus als jij nu beslist dat je het buiten de deur gaat zoeken dan draaien die rollen om, zit zij ineens niet meer in de gewenste relatie en situatie en kan ze wel eens gedwongen worden er dus wel wat aan te gaan doen of het inderdaad toe te staan. Door het te forceren verander je iets. Of ze gaat er toch wat aan doen of het blijkt dat jullie uit elkaar gaan omdat dit niet de bedoeling is en ze hier niet mee kan leven maar in ieder geval verander je iets aan de situatie waar je nu al jaren in een situatie zit van hoop en geen verandering. Of.. en dan kan ook nog je accepteerd het.



reiger we zullen het niet eens worden ik zie dat anders. Ik zie het niet houden van sex en daarvanuit dus ook je partner niet sexueel willen aanraken dus niet als afwijzing van hem. Hierin zullen we elkaar niet naderen omdat ik dat niet zo voel en het zie als afwijzing van sex. Ik begrijp wel dat je het zo kunt voelen. Maar met sex afwijzen hoef je nog niet je partner af te wijzen. Als ik iets vies vind dan heeft dat niets met mijn partner te maken bv maar kan dat gelden als algemeenheid. Ze kan een piemel vies vinden om aan te raken maar dat hoeft niet te betekenen dat ze haar partner ook vies vind. Ze kan sex niet leuk vinden maar haar partner nog wel leuk vinden! Stel het eens anders dan, als ze morgen zegt dat ze niet uit zijn neus wil eten wijst ze hem dan ook af ondanks dat ze misschien dolgraag hem sexueel aanraakt? Wat is het verschil? Ook dan vind je iets van je partner minder lekker en moet je daar even niet aan denken waarom zou dat dan voor een piemel anders zijn? omdat we dat lekker moeten vinden? Wat is het verschil met een hapje snot dan? Je kan dus iets vies vinden waar een ander geen moeite mee heeft en die ziet dat als afwijzing maar met dit voorbeeld wordt het ineens toch wel even anders en zou je het wel begrijpen en niet zien als algehele afwijzing maar simpel als iets niet zo lekker om te doen.



En je zal dus maar wat minder met sex hebben, Ik weet dat veel zo iets verbinden met een met broer zus relatie's maar daar ben ik het niet mee eens. Er zijn stellen genoeg geweest in verleden toen er geen pil bestond die heel gelukkig als echtpaar oud werden. Sex is nu veel belangrijker geworden en we moeten het leuk vinden. Maar ik vind als je samen een gezin hebt dan leef je niet als broer en zus, dan heb je een relatie en dan ben je man en vrouw. Ook als de sex om wat voor reden dan ook minder wordt, of minder belangrijk was.



Ik snap je dus wel en snap ook je verlangens en je hoe je in een relatie wil staan, maar ik zie dat zelf dus niet als voorwaarde meer als keus. Dan zouden heel wat grootouders geen relatie hebben gehad en juist die relatie's hielden het vaak langer uit dan de relatie's tegenwoordig waarin men hoge eisen stelt aan passie, sex en intimiteit. Is dat minder dan geld tegenwoordig al snel dat de relatie niets meer voor stelt. Ik begrijp dat je die eisen stelt maar heb er moeite mee als het als voorwaarde wordt gesteld. Er zijn stellen zat met een minder frequent sexleven die daar prima meer kunnen leven en helemaal geen gevoel hebben dat ze als broer en zus samen leven. Ze genieten van wat er nog wel samen is en zijn in een andere fase beland met elkaar.



(toevoeging na alles te hebben gelezen, bleken we dat dus ook wel eens te zijn met elkaar)

nb het is natuurlijk wel een probleem als daar verschillend over wordt gedacht, dus vandaar dat het hier ook wordt besproken. Henk zal of zijn eigen weg moeten gaan en moeten halen waar hij behoefte aan heeft (met de concequenties die dat met zich meebrengen), moeten accepteren als hij dat niet wil forceren of moeten besluiten dat ze uit elkaar moeten gaan, Maar na 10 jaar nog hopen dat het veranderd en het probleem bij zijn vrouw blijven leggen heeft geen zin.

(reiger ik las net je stuk nog eens over en kom tot de conclusie dat we hetzelfde zeggen, het kan wel maar niet iedereen is er gelukkig mee en dan moet je inderdaad forceren of keuze's maken)

Sluit me bij de dames aan. Jij vindt dat je vrouw een keuze moet maken maar zij heeft geen problemen met de situatie dus als jij dat wel hebt dan moet jij er iets aan veranderen. Nu heb je het weer aan je vrouw voorgelegd en zij zei nee. Wat ik me kan voorstellen als je getrouwd bent met kinderen en zij wel op haar rug gaat liggen zodat jij (volgens haar) je belangrijkste behoeftes kunt bevredigen. Als ik in jouw situatie zat zou ik niet meteen naar een ander hoppen maar tegen mijn vrouw zeggen hóezeer het me dwars zit en een compromis zoeken bijvoorbeeld dat zij jou kriebelt of masseert of door je haren woelt op de bank. Iets waar ze zich niet opgelaten bij voelt en waardoor jij je geliefder voelt.



Verder blijf ik benieuwd naar je antwoorden op mijn andere vragen.



Wat ik zou doen in een relatie zonder seks? Ik durf het echt niet te zeggen. In mijn laatste lange relatie had ik op het einde bijna geen seks meer (een keer in de drie maanden... ik voelde me gewoon écht niet meer tot heb aangetrokken) maar dat kwam voort uit andere voorvallen in onze relatie.

Mijn andere ex was vrij soft in bed. Deed wel zijn best om mij te plezieren maar op de een of andere manier leek hij zich te schamen voor zijn lichaam waardoor er toch iets miste. Zelfs dat vond ik soms al jammer.

Ik kan me dus voorstellen dat ik een relatie zonder seks niet trek. Niet omdat ik niet zonder seks kan maar omdat ik me ongeliefd en onaantrekkelijk zou voelen. Maar ik denk dat ik er na een jaar wel uit zou zijn of het voor mij een probleem is of niet. Ik zou daar over nadenken vóór ik aan kinderen begin, voor er twaalf jaar voorbij zijn... De kans is groot dat ik zou besluiten dat er iets moet veranderen of dat ik n iet verder wil. Het kan ook zijn dat ik zo verkikkerd op de betreffende man ben dat ik bij hem wil blijven. En als ik die keus dan gemaakt heb dan zou ik daar ook bij blijven en zeker als de rest van de relatie goed zit er samen uit proberen te komen.

doddie schreef:

(reiger ik las net je stuk nog eens over en kom tot de conclusie dat we hetzelfde zeggen, het kan wel maar niet iedereen is er gelukkig mee en dan moet je inderdaad forceren of keuze's maken)



Precies doddie, ik denk ook dat we eigenlijk hetzelfde zeggen.



Maar los daarvan stel ik me enkele vragen.



Het zal, denk ik, voor jou moeilijk zijn om je voor te stellen hoe onbevredigend sommige mensen het vinden om geen seksuele/erotische intimiteit met hun partner te hebben (ik vind overigens dat het woord 'seks' hier niet volstaat, het gaat om heel wat meer dan de puur fysieke seks, daarom is een minnaar niet altijd een oplossing voor zo'n situatie) ; net zoals het voor mij moeilijk is om me voor te stellen dat je een vervullende relatie kunt hebben door alleen maar samen een gezin te hebben (wat overigens met kinderloze stellen?) en als goede vrienden een huis te delen.



Als je seks vies vindt, wat is dan eigenlijk nog het verschil tussen een gewone goede vriend en een partner? Bijna iedereen hier op het forum vindt dat je naast je partner ook een hele goede, levenslange vriend kunt/mag hebben van het andere geslacht en dat dat niets afdoet aan de exclusiviteit van de liefde voor je partner. Dat betekent toch dat precies dat éne, die seksuele intimiteit/aantrekkingskracht, het verschil maakt tussen een hele goede, diepe, hechte, levenslange vriendschap en man-vrouwliefde?

Ik vraag me dat af, naar aanleiding van wat je schreef over een man-vrouwrelatie zonder seksuele intimiteit.

Ik heb een man en een minnaar, toch kan ik dat onderscheid maken. Mijn man is mijn keuze, is de man waar ik mee oud wil worden, Wij zeggen wel eens dat liefde niet zit in al het leuke dat je met elkaar hebt. Met mijn minnaar is het leuk en spannend en heftig.



Maar je partner daar hou je van met al zijn onhebbelijkheden, Waar je bij een ander voor zijn mindere kanten bij weg loopt daar hou je van van je partner, niet ik hou van je omdat (zeg ik wel eens) maar ondanks. Ik geloof dus dat een relatie ook een keuze is, Een keuze voor elkaar en ik denk dat je voor veel mensen kunt kiezen als je maar wil. Want het zit niet in wat zo leuk is maar juist in die dingen die je in liefde moet oplossen met elkaar. Daar heb je nl liefde voor nodig. Anders dan bij broer en zus is het niet een band die er nu eenmaal is maar een keuze voor elkaar.



Zou het om leuke dingen gaan dan ben je ook makkelijker vervangbaar. Iemand die nog betere sex bied? Nog vaker sext? Nog meer passie? Knapper is, meer kan bieden? Is een relatie daarop gebaseerd ben je ook zo vervangbaar want er zullen altijd mensen zijn die nog meer kunnen bieden of op bepaalde momenten dat kunnen zijn voor je. Maar zit de liefde in die verschillen, dat wat je van niemand pikt maar waar je van houd bij je partner, simpel omdat dat is wat hij/zij is, dat is voor (ons) mij liefde, dat is niet zomaar door een ander in te vullen, daarin ben je niet zomaar te vervangen, dat kost ook tijd.



Daarom vind ik minder sex of passie voor mij geen bewijs dat het dan een broer zus relatie is, voor mij is dat de keuze voor elkaar en broer en zussen kies je nu eenmaal niet.

toevoeging, dus ondanks dat ik met mijn minnaar geweldige sex heb en heel veel liefde voor hem voel ondanks dat ik met hem zeker ook een geweldige relatie zou kunnen hebben weten we beiden dat we als we voor elkaar zouden kiezen heel veel weer zouden missen van onze partners, hier laat je wat daar krijg je wat. Ik idealiseer dat dus niet. We zijn trouw we hebben gekozen en zijn blij met onze keuze. Maar dat we ook dit kunnen en mogen beleven van onze partners is super. Het kan ook want ze hoeven geen angst te hebben dat we daarom andere keuze's zouden maken.

doddie schreef op 08 februari 2008 @ 22:38:

I



Maar je partner daar hou je van met al zijn onhebbelijkheden, Waar je bij een ander voor zijn mindere kanten bij weg loopt daar hou je van van je partner, niet ik hou van je omdat (zeg ik wel eens) maar ondanks. Ik geloof dus dat een relatie ook een keuze is, Een keuze voor elkaar en ik denk dat je voor veel mensen kunt kiezen als je maar wil. Want het zit niet in wat zo leuk is maar juist in die dingen die je in liefde moet oplossen met elkaar. Daar heb je nl liefde voor nodig. Anders dan bij broer en zus is het niet een band die er nu eenmaal is maar een keuze voor elkaar.

.

Doddie, maar als je het woord 'partner' in het bovenstaande vervangt door 'goede vriend' dan klopt het toch nog altijd?! Wat is dan het verschil tussen vriendschap en man-vrouwliefde, als er in die laatste geen seksuele intimiteit is?



Voor de rest ben ik het met je eens: seks alleen (zonder liefde dus) is een heel mager iets om een relatie op te baseren en is makkelijk te krijgen en erg vervangbaar.

Toch nog tijd gevonden om te reageren na een gezamelijke dagje strand:



Bij deze wil ik mijn reactie geven naar aanleiding van jullie reacties:



Mijn beslissing is om bij mijn vrouw te blijven en de sex buiten de deur te zoeken. Wij hebben een zeer afwijkend sex leven waarbij ik blijkbaar te veel vraag van haar omdat zij alleen op haar rug ligt en zich van mij afsluit. Ik ben veranderd blijkbaar en zij niet en dat moet ik maar accepteren.

Er zijn bepaalde verwijten gekomen richting mij omdat ik alleen mijn visie geef,

praat alleen ""ik"" ,gebrekkige communicatie, dominant, oorzaken in de prive sfeer,aannames ed.

Nu kan ik dat allemaal ontkennen maar dat heeft geen zin. Blijft mijn kant vh verhaal en aan jullie de keus wat je ervan gelooft.



Feit is wel dat mijn vrouw mijn piemel niet durft aan te raken ongeacht wat er prive/communicatie en noem jullie argumenten maar op, speelt. Het idee goede relatie, goede sex en omgekeerd is zeker niet altijd van toepassing.



Mijn vrouw is zeer modern, is geschoren(helemaal kaal), draagt een paddle BH (als je dat zo schrijft). Allemaal prima hoor, maar door haar bedgedrag naar mij toe geeft mij dat zeer tegenstrijdige gevoelens.

Ik voel het gewoon als een afwijzing, alsof ze een ander heeft,iets in het verleden, alsof ze vies van me is. In ieder geval ze geeft mij het gevoel dat ik sexueel niet aantrekkelijk genoeg voor haar ben. We hebben het over haar zin/opwinding gehad maar niemand vraagt zich af of ik onder deze omstandigheden in de slaapkamer nog wel opgewonden van haar wordt?



Ondanks dat zij misschien haar best heeft gedaan op haar manier om mij tegemoet te komen is dit niet voldoende gebleken omdat ontevreden gevoel bij mij weg te nemen. Sterker ze heeft duidelijk aangegeven dat ze niet wil (willen is ongelijk aan kunnen) veranderen en dat ik het zo maar moet accepteren. Op mij komt dit over alsof het haar geen ene moer kan schelen.

Zolang zij dit gevoel niet bij mij weg kan nemen kan ik het beter bij een ander zoeken omdat ik niet wil scheiden.





Raaf:

Prive:

wij zijn niet veel eisend, werken allebei 20 uur, hebben de huishoudelijke taken/school kinderen enz naar eer en geweten eerlijk verdeeld en doen beide ons best. In de weekenden gaan we naar de sport van de kinderen en gaan we er met z'n tweeen(m/v) of vieren (met kids) op uit. sávonds zijn we of beide thuis of de ander gaat sporten/hobbies. Een of 2 keer per jaar op vakantie.

Kortom in mijn optiek een eenvoudig gezin, niet spectaculair, gewoon gewoon.

In deze situatie voelen wij ons beide happy.

Om op je laatste reactie terug te komen:

Dat dwarszitten/compromis daar heb ik juist tig keren met haar over gesproken. Dat is juist mijn bron van frustatie. Zie boven.

Wat masseren ed betreft, de spontaniteit ontbreekt bij haar. Na 10 massages staat het 8-2 en om die 2 keer moet ik nog vragen ook en dan durft ze bv mijn billen niet eens aan te raken.

in principe zou je met een goede vriend ook een relatie kunnen hebben natuurlijk er mee samen kunnen wonen.



Wat maakt nu het verschil, ik denk dat henk als hij deze vraag zo'n 50 a 70 jaar geleden had gesteld heel andere antwoorden had gehad. Toen sexte je omdat je een gezin wilde stichten. Daarna was sex minder nodig. Toen was het normaal dat je vrouw er even voor ging liggen. Pijpen? standje 69 een pik aanraken om af te trekken? Nee je trouwde er daar hoorde sex bij omdat er kinderen moesten komen en daarna als die niet meer welkom waren stopje je met sexen en werd je samen oud.



Nu moeten we sex leuk blijven vinden. Bladen vol dat sex belangrijk is en dat je wel passie moet blijven voelen voor je partner.



Het probleem was er 50 jaar geleden niet geweest nu wel omdat dit nu ineens een voorwaarde is geworden voor een goede relatie. Maar frappant is wel dat er meer mensen ontevreden zijn als ze langer bij elkaar zijn, meer relatie's stuk gaan dan toen. We stellen hogere eisen en als we er niet aan voldoen deugt er niets meer aan onze relatie en moeten we ons afvragen (omdat andere dat beweren) of we niet als broer en zus samen leven, want als er geen sex is in de relatie wat is dan nog het verschil met een goede vriend? Die vraag kreeg je vroeger niet, men nam zonder meer aan dat je die relatie had met elkaar en die liefde deelde dat sex een fase was in je relatie toen er kinderen moesten komen maar dat je nu in een andere fase was aangekomen. Ik denk dus ook dat je je niet moet laten aanpraten dat er een probleem is. Wel natuurlijk zoals Henk het voelt Hij ervaart het als een probleem omdat hij ervan hoort omdat hij denkt dat het dus zo hoort te zijn in dit tijdsbeeld. Maar als een stel het prima vind zoals het is en genniet van die volgende fase samen wie zal zich dan druk maken dat een ander dat vergelijkt met een broer zus relatie. Als jij het maar niet zo voelt en zo ervaart, als je zelf maar weet dat het echt wel anders is dan dat.

sleepybeauty schreef op 08 februari 2008 @ 02:28:

Doddie, ik wil even op jou reageren. Een moeder voelt zich niet sexy? Is altijd moe? Wat een onzin. Het meest vermoeidende is nog altijd de verwachting.



Natuurlijk ligt de druk even op een andere plaats, maar als je dicht bij je partner staat, en de relatie is goed, dan zoek je de ruimte voor intimiteit wel. Want als je echt oprecht van iemand houdt, wil je bij diegene zijn!



@ henk. Ik zie dat ik mosterd ben, en mijn vermoeden werd bevestigd. Vergeef me als ik het onjuist heb, maar als ik het nu goed lees had je dagen geleden al besloten om het buiten de de deur te zoeken, want je vrouw is hartstikke fout. Je besloot daarop te posten in de hoop op advies om het buiten de deur te zoeken (je noemt het natuurlijk niet voor niets zo vaak), en als je dat advies niet krijgt, besluit je het uiteindelijk alsnog. Heb je al iemand uitgekozen, of komt er morgen iemand uit de lucht vallen?



Sorry als ik werkelijk te cynisch reageer, maar het komt op mij als heel typisch over.



Ik ben nog steeds ontzettend benieuwd naar het verhaal, de uitleg van je vrouw. Zonder communicatie zien we dat hier natuurlijk niet, maar ik durf te wedden dat dat een totaal een andere visie is.

Sorrie hoor maar ik kan je niet helemaal volgen, misschien kan je uitleggen wat je bedoel (mosterd ,hardstikke fout,vaak noem, typisch overkomen, verhaal van mijn vrouw,communicatie)

Henk hoe reageerde je vrouw op je voornemen?



nb ik denk dat ik wel begrijp waarom ze je niet intiem wil aanraken, ik denk dat ze bang is iets aan sexuele gevoelens aan te wakkeren. Ze ontwijkt dus plekken die erotisch zijn om het bij een massage te houden en je niet op te winden.



Ik vind het wel jammer voor je maar ik hoop toch dat jullie een manier vinden om toch samen gelukkig te kunnen zijn of anders alleen je weg vinden. Je hebt lang genoeg gehoopt en ik denk dat je inderdaad mag concluderen dat wat jij hoopt er simpel niet in zit.

doddie schreef op 08 februari 2008 @ 23:05:

in principe zou je met een goede vriend ook een relatie kunnen hebben natuurlijk er mee samen kunnen wonen.



Wat maakt nu het verschil, ik denk dat henk als hij deze vraag zo'n 50 a 70 jaar geleden had gesteld heel andere antwoorden had gehad. Toen sexte je omdat je een gezin wilde stichten. Daarna was sex minder nodig. Toen was het normaal dat je vrouw er even voor ging liggen. Pijpen? standje 69 een pik aanraken om af te trekken? Nee je trouwde er daar hoorde sex bij omdat er kinderen moesten komen en daarna als die niet meer welkom waren stopje je met sexen en werd je samen oud.



Nu moeten we sex leuk blijven vinden. Bladen vol dat sex belangrijk is en dat je wel passie moet blijven voelen voor je partner.



Het probleem was er 50 jaar geleden niet geweest nu wel omdat dit nu ineens een voorwaarde is geworden voor een goede relatie. Maar frappant is wel dat er meer mensen ontevreden zijn als ze langer bij elkaar zijn, meer relatie's stuk gaan dan toen. We stellen hogere eisen en als we er niet aan voldoen deugt er niets meer aan onze relatie en moeten we ons afvragen (omdat andere dat beweren) of we niet als broer en zus samen leven, want als er geen sex is in de relatie wat is dan nog het verschil met een goede vriend? Die vraag kreeg je vroeger niet, men nam zonder meer aan dat je die relatie had met elkaar en die liefde deelde dat sex een fase was in je relatie toen er kinderen moesten komen maar dat je nu in een andere fase was aangekomen. Ik denk dus ook dat je je niet moet laten aanpraten dat er een probleem is. Wel natuurlijk zoals Henk het voelt Hij ervaart het als een probleem omdat hij ervan hoort omdat hij denkt dat het dus zo hoort te zijn in dit tijdsbeeld. Maar als een stel het prima vind zoals het is en genniet van die volgende fase samen wie zal zich dan druk maken dat een ander dat vergelijkt met een broer zus relatie. Als jij het maar niet zo voelt en zo ervaart, als je zelf maar weet dat het echt wel anders is dan dat.

Ik ervaar het wel als probleem en dat heeft niemand mij aangepraat. Mensen zijn veel vrijer geworden in vele opzichten en veel media gevoeliger. De mens is een kudde dier, volgt braaf zijn voorganger want anders hoor je er niet bij.

Daar ben ik dus absoluut niet gevoelig voor en laat mij zeker daar niet door lijden. Ik snap je hele redenatie en wil je niet aanvallen, maar als je de tijd van nu toepast op 50-70 jar geleden, dan zag het er ook heel anders uit. Noem het maar bewustwording van een ontevreden gevoel en niet omdat een ander dat wil.

Niet omdat een ander het wil, maar omdat je er continu op gewezen wordt dat het ook anders kan. Daarom willen we dat nu allemaal.

zoals je al las henk begreep ik dat ook Ik zeg ook niet dat jij zo moet denken, ik snap dat je mee wil in deze tijd, maar ik snap ook dat je vrouw het prima vind en bv in die tijd geen probleem had gehad. Maar omdat jullie er verschillend in staan is het wel een probleem in jullie relatie.

Ik vind het overigens ook heel naar klinken 'dat je het buiten de deur gaat zoeken'. Dat zóeken maakt het in mijn optiek zo respectloos tegenover je vrouw. Misschien als er een ander op je pad was gekomen, dat ik me kon voorstellen dat je voor de charmes of gewoon het idee van goede seks bezweek. Maar nu lijk je bewust te plannen dat je je vrouw gaat besodemieteren.



Ik heb je trouwens nog steeds niks liefdevols over haar horen zeggen. Ik neem nu aan dat wat je aanstaat in haar is de situatie waarin jullie samenleven. Je hebt geen zin om dat overhoop te gooien maar zíj is je niet zoveel waard. Tenminste, niet om de persoon die ze is.

Dat is wat ik opmaak uit je teksten, als ik het helemaal mis heb corrigeer me dan vooral.

ja maar raaf hoeveel houden dat vol tegenwoordig? HOeveel relatie's ken jij nog die het langer dan 7 jaar uithouden? Ik vind dat schrikbarend weinig. De stellen die lang bij elkaar zijn en die ik ken die behoren tot de groep swingers waar wij bij horen. Ook zij ervaarde dat spanning niet zo lang vast te houden is binnen een relatie, de 1 noemt het sleur, de ander voorspelbaarheid of men gaat uit elkaar of men gaat naar de parenclub of 1 van de twee gaat vreemd. Ik ken maar weinig die na 25 jaar nog monogaam zijn en dan nog weet je niet wat er werkelijk binnen de relatie speelt. Want is die wel zo monogaam als we denken? Ik ben ook al 28 jaar samen met mijn man en ook van ons denken ze dat we al 28 jaar gelukkig en monogaam zijn.



We willen het dus allemaal maar is het ook haalbaar? Misschien voor een enkeling misschien geloven we het van veel maar weten we het het fijne niet van.



In die zin vind ik de oplossing van Henk helemaal niet zo gek. Ik denk zelfs dat het wel eens verhelderend kan zijn. Wie weet wordt zijn vrouw wakker. Wie weet ziet hij dat die sex toch ook niet alles is, wie weet ziet hij in dat sex met andere toch ook niet echt gelukkig maakt. Maar er veranderd wel iets waar het 10 jaar lang op een dood spoor leek te staan.