Seks
alle pijlers
Is ze egoistisch??
zondag 30 december 2007 om 01:56
Meestal ben ik in dit forum alleen een lezer, maar nu moet ik toch wat kwijt. Sinds een jaar of 11 ben ik getrouwd. Ons seksleven is eigenlijk nooit grandioos geweest en het initiatief tijdens het vrijen komt bijna altijd van mijn kant. Vanavond was het weer zover. Omdat de kinderen deze week logeren zijn en we het hujis voor ons alleen hebben, heb ik voor mijn vrouw het het bad vol laten lopen en beneden in de woonkamer het bankstel en de tafel omgetoverd in een bed. Romantische verlichting, kaarsjes, drankje. Vervolgens de attributen die zij leuk vindt er bij gehaald. Zoals massageolie, vibrator, blinddoek, touw (van een beetje vastbinden raakt ze opgewonden).
Na het bad ben ik bijna twee uur met haar aan de slag geweest. Heerlijk vond ze het. Zo ver zo goed. Op mijn opmerking of mde rollen omgedraaid konden worden en ik nu verwend kon worden kwam eerst een twijfelachtig gezicht en vervolgens wilde ze wel even pijpen (heeft ze moeite mee) . Alles bij elkaar een minuutje dat was het, (nog wel geneukt daarna). Later vanavond heb ik haar gevraagd waarom het voor haar zo moeilijk is om zelf het initiatief te nemen. Ze kan kletsen als de beste, maar als het onderwerp seks aan de orde is kan ze zich moeilijk uiten. Ook nu weer. Eigenlijk kwam het er op neer dat zij het probleem niet zo ziet ''je bent toch klaargekomen!?'' Ze heeft er geen enkele moeite mee om verwend te worden en niets terug te doen. Ze geniet wel heel veel van seks, zolang ik haar maar verwen. Een leuke avond eindigt voor mij dan toch weer met een domper.
Ik vraag mij of of er mensen zijn die dit in hun relatie ook herkennen en er wellicht een oplossing voor hebben gevonden.
Na het bad ben ik bijna twee uur met haar aan de slag geweest. Heerlijk vond ze het. Zo ver zo goed. Op mijn opmerking of mde rollen omgedraaid konden worden en ik nu verwend kon worden kwam eerst een twijfelachtig gezicht en vervolgens wilde ze wel even pijpen (heeft ze moeite mee) . Alles bij elkaar een minuutje dat was het, (nog wel geneukt daarna). Later vanavond heb ik haar gevraagd waarom het voor haar zo moeilijk is om zelf het initiatief te nemen. Ze kan kletsen als de beste, maar als het onderwerp seks aan de orde is kan ze zich moeilijk uiten. Ook nu weer. Eigenlijk kwam het er op neer dat zij het probleem niet zo ziet ''je bent toch klaargekomen!?'' Ze heeft er geen enkele moeite mee om verwend te worden en niets terug te doen. Ze geniet wel heel veel van seks, zolang ik haar maar verwen. Een leuke avond eindigt voor mij dan toch weer met een domper.
Ik vraag mij of of er mensen zijn die dit in hun relatie ook herkennen en er wellicht een oplossing voor hebben gevonden.
dinsdag 5 februari 2008 om 19:26
Je hebt het prima samengevat, waarbij je haar zin kan vertalen als mij tegemoetkomen om van mijn gezeur af te zijn. Misschien kom ik wel eens raar uit de hoek met mijn opmerkingen maar ik heb ook nog wel gevoel. Sex zie ik nog steeds iets als iets waar beide plezier aan kunnen beleven. Bij ons is bij beide geen plezier aanwezig. Mijn vrouw wil niets richting mij doen waardoor ik mij bijzonder onprettig voel. Het idee heel plat gezegd hoppa er effe overheen en voor de rest bekijk het maar is niet aan mij besteed.
Misschien is dat wel mijn pech (over humor gesproken)
dinsdag 5 februari 2008 om 22:18
ja ik heb het zelf meegemaakt, ik vertelde je al hoe ik erom gehuilt heb en hoopte dat er niet gewoon een pil was die het kon oplossen. Maar voor zin krijgen bestaat nog steeds niets. dus elke oplossing om meer sex te krijgen met je partner lost jouw probleem dat je geen zin hebt niet op.
Wie de mens in zichzelf begrijpt begrijpt alle mensen.
dinsdag 5 februari 2008 om 22:23
gelukkig dacht mijn man trouwens niet zo. Die zei simpel dat hij sex wilde met een vrouw die zin had en zonder zin loste hij het zelf wel op. En onze relatie bestond uit meer dan alleen uit sex. Hij vond het geen reden om dan maar mij te verlaten.
Later zei hij wel eens, (bij andere verschillen tussen ons) als je met iemand verder wil en een probleem ervaart moet je zorgen dat je het niet meer als probleem ziet. Hoe groter jij dus dit probleem maakt hoe onmogelijker je relatie wordt. Jij moet zien hoeveel zij en jullie relatie je waard is en hoe minder je voor elkaar gaat voelen hoe minder je bereid bent om over verschillen heen te stappen. JIj hebt na 10 jaar besloten dat je het zat bent en niet meer wil wachten, maar het was eigenlijk jouw verwachting en hoop dat het wel beter zou worden. Zij was nooit anders maar dat heb je feitelijk nooit geaccepteerd. Nu kom je er achter dat sexualiteit haar echt weinig doet.
Later zei hij wel eens, (bij andere verschillen tussen ons) als je met iemand verder wil en een probleem ervaart moet je zorgen dat je het niet meer als probleem ziet. Hoe groter jij dus dit probleem maakt hoe onmogelijker je relatie wordt. Jij moet zien hoeveel zij en jullie relatie je waard is en hoe minder je voor elkaar gaat voelen hoe minder je bereid bent om over verschillen heen te stappen. JIj hebt na 10 jaar besloten dat je het zat bent en niet meer wil wachten, maar het was eigenlijk jouw verwachting en hoop dat het wel beter zou worden. Zij was nooit anders maar dat heb je feitelijk nooit geaccepteerd. Nu kom je er achter dat sexualiteit haar echt weinig doet.
Wie de mens in zichzelf begrijpt begrijpt alle mensen.
woensdag 6 februari 2008 om 09:44
Henk, ik heb het hele topic min of meer doorgelezen en wou ook nog iets inbrengen.
Ik heb het idee (maar kan me vergissen) dat je vrouw behoorlijk aseksueel is. Ik bedoel daarmee, dat seks haar zowiezo heel weinig zegt. Dat het niet aan jou ligt, maar aan haar. Dat ze met een andere partner net zo weinig zin zal hebben.
Eerlijk gezegd heb ik ook het idee dat jullie relatie (dus buiten de seks om) ook niet zo denderend is. Je zegt wel dat het voor de rest goed zit, maar het feit dat jouw vrouw je zomaar zegt dat je op kunt hoepelen als het niet op haar manier gaat, vind ik heel vreemd. Dat ze geen hulp wil zoeken. Ze heeft het kennelijk niet voor je over.
Ik heb zelf 29 jaar een relatie (inclusief huwelijk en kinderen) gehad met een man die op seksgebied ongeveer zoals jouw vrouw was. Ik leed eronder, maar pas toen ik gescheiden was en een nieuwe relatie kreeg, zag ik echt in hoeveel ik in mijn eerdere leven gemist had. Ik kan me nu niet meer voorstellen dat ik het zo lang op die manier volgehouden heb. Ik heb tijdens mijn eerste huwelijk ook wel gedacht (althans de eerste tien jaar) dat ik voor de rest een 'goede' relatie had met mijn toenmalige man. Nu besef ik dat het een volkomen langs elkaar heen leven was. Er was nauwelijks enige verbondenheid.
De scheiding, die ik destijds als een noodzakelijk kwaad zag, is voor mij uiteindelijk de sleutel geweest tot mijn huidige grote geluk.
Ik zie voor jou geen oplossing binnen je huwelijk. Ik denk dat je voor de keuze staat: je erbij neerleggen dat de seks de rest van je leven met haar nooit iets zal voorstellen (en dat heeft onvermijdelijk gevolgen voor de kwaliteit van de relatie) of de rollen omdraaien, en haar zeggen dat je wil dat jullie hulp zoeken, zoniet dan gaan jullie elk jullie eigen weg.
Sterkte!
Ik heb het idee (maar kan me vergissen) dat je vrouw behoorlijk aseksueel is. Ik bedoel daarmee, dat seks haar zowiezo heel weinig zegt. Dat het niet aan jou ligt, maar aan haar. Dat ze met een andere partner net zo weinig zin zal hebben.
Eerlijk gezegd heb ik ook het idee dat jullie relatie (dus buiten de seks om) ook niet zo denderend is. Je zegt wel dat het voor de rest goed zit, maar het feit dat jouw vrouw je zomaar zegt dat je op kunt hoepelen als het niet op haar manier gaat, vind ik heel vreemd. Dat ze geen hulp wil zoeken. Ze heeft het kennelijk niet voor je over.
Ik heb zelf 29 jaar een relatie (inclusief huwelijk en kinderen) gehad met een man die op seksgebied ongeveer zoals jouw vrouw was. Ik leed eronder, maar pas toen ik gescheiden was en een nieuwe relatie kreeg, zag ik echt in hoeveel ik in mijn eerdere leven gemist had. Ik kan me nu niet meer voorstellen dat ik het zo lang op die manier volgehouden heb. Ik heb tijdens mijn eerste huwelijk ook wel gedacht (althans de eerste tien jaar) dat ik voor de rest een 'goede' relatie had met mijn toenmalige man. Nu besef ik dat het een volkomen langs elkaar heen leven was. Er was nauwelijks enige verbondenheid.
De scheiding, die ik destijds als een noodzakelijk kwaad zag, is voor mij uiteindelijk de sleutel geweest tot mijn huidige grote geluk.
Ik zie voor jou geen oplossing binnen je huwelijk. Ik denk dat je voor de keuze staat: je erbij neerleggen dat de seks de rest van je leven met haar nooit iets zal voorstellen (en dat heeft onvermijdelijk gevolgen voor de kwaliteit van de relatie) of de rollen omdraaien, en haar zeggen dat je wil dat jullie hulp zoeken, zoniet dan gaan jullie elk jullie eigen weg.
Sterkte!
woensdag 6 februari 2008 om 19:41
gelukkig dacht mijn man trouwens niet zo. Die zei simpel dat hij sex wilde met een vrouw die zin had en zonder zin loste hij het zelf wel op. En onze relatie bestond uit meer dan alleen uit sex. Hij vond het geen reden om dan maar mij te verlaten.
Doddie en reiger:
Ik heb al eerder aangegeven dat mijn vrouw dan maar eens flink moet zijn en moet zeggen zoek aub de sex buiten de deur want ik wil je niets bieden, effe plat gezegd. Zeker als zij geen hulp wil zoeken en alleen aangeeft op seze manier en anders is daar de deur. Ik heb idd voorgesteld om op sex gebied ieder ons eigen weg te gaan. Ik verwacht dat zij dat aangeeft omdat ik anders het verwijt krijg dat ik alleen aan mezelf denk. Dat vindt ik dus absoluut niet zo, heb geduld genoeg gehad, heb voorstellen gedaan richting professionele hulp, nooit tot iets gedwongen ed. Kijk we kunnen dan wel getrouwd zijn, maar als zij geen enkele waarde aan de sex hecht mag ik toch wel hopen dat zij dat aangeeft. We hebben altijd leuke dingen samengedaan, maar daar staat mijn hoofd nu niet meer naar.
Doddie en reiger:
Ik heb al eerder aangegeven dat mijn vrouw dan maar eens flink moet zijn en moet zeggen zoek aub de sex buiten de deur want ik wil je niets bieden, effe plat gezegd. Zeker als zij geen hulp wil zoeken en alleen aangeeft op seze manier en anders is daar de deur. Ik heb idd voorgesteld om op sex gebied ieder ons eigen weg te gaan. Ik verwacht dat zij dat aangeeft omdat ik anders het verwijt krijg dat ik alleen aan mezelf denk. Dat vindt ik dus absoluut niet zo, heb geduld genoeg gehad, heb voorstellen gedaan richting professionele hulp, nooit tot iets gedwongen ed. Kijk we kunnen dan wel getrouwd zijn, maar als zij geen enkele waarde aan de sex hecht mag ik toch wel hopen dat zij dat aangeeft. We hebben altijd leuke dingen samengedaan, maar daar staat mijn hoofd nu niet meer naar.
woensdag 6 februari 2008 om 20:32
woensdag 6 februari 2008 om 21:43
Maar zoiets kun je toch zelf ook aandragen? Ik snap niet goed waarom zij daar mee moet komen als dat in feite de enige optie is die JIJ nog ziet zitten.
Ik denk nl dat zij zolang jij dat niet voorsteld het liever zo houd. Als jij echter aangeeft zo niet verder te willen en dan het buiten de deur te willen zoeken dan kan ze daarop haar antwoord geven. Kan ze daar niet mee leven, dan zal ze wel een oplossing op dit gebied met jou moeten zoeken (al geloof ik nooit dat dat werkt en dat ze dat hooguit een maand vol houd aangezien ze het voor jou doet) of ze zegt "dan ga je maar"
Wil ze je ook niet kwijt en ook vasthouden aan jullie relatie dan zou inderdaad de optie om sex buiten de deur te hebben met haar toestemming een optie zijn. Maar je geeft haar dan wel de keus, en nogmaals snap ik niet zo goed waarom je van haar verwacht dat ze daarmee komt
Ik denk nl dat zij zolang jij dat niet voorsteld het liever zo houd. Als jij echter aangeeft zo niet verder te willen en dan het buiten de deur te willen zoeken dan kan ze daarop haar antwoord geven. Kan ze daar niet mee leven, dan zal ze wel een oplossing op dit gebied met jou moeten zoeken (al geloof ik nooit dat dat werkt en dat ze dat hooguit een maand vol houd aangezien ze het voor jou doet) of ze zegt "dan ga je maar"
Wil ze je ook niet kwijt en ook vasthouden aan jullie relatie dan zou inderdaad de optie om sex buiten de deur te hebben met haar toestemming een optie zijn. Maar je geeft haar dan wel de keus, en nogmaals snap ik niet zo goed waarom je van haar verwacht dat ze daarmee komt
Wie de mens in zichzelf begrijpt begrijpt alle mensen.
woensdag 6 februari 2008 om 22:50
Ik heb ooit ook een hele tijd geen zin in seks gehad.
Net of ik bij mezelf tegen een muur aanliep.
Ik kon het niet opbrengen, snap er nu nog niks van, helemaal op slot.
Ik ben toen begonnen met mezelf dagelijks een orgasme te geven, had ik ook geen zin in. Maar toch gedaan!
Maar ik dacht als daar eenmaal weer wat beweging in is de rest misschien ook wel weer komt
En inderdaad na een tijdje had ik alweer zoiets van,hmm
Het koste even wat inspanning
Maar je moet ergens beginnen.
Geen idee of je er wat aanhebt...
Net of ik bij mezelf tegen een muur aanliep.
Ik kon het niet opbrengen, snap er nu nog niks van, helemaal op slot.
Ik ben toen begonnen met mezelf dagelijks een orgasme te geven, had ik ook geen zin in. Maar toch gedaan!
Maar ik dacht als daar eenmaal weer wat beweging in is de rest misschien ook wel weer komt
En inderdaad na een tijdje had ik alweer zoiets van,hmm
Het koste even wat inspanning
Maar je moet ergens beginnen.Geen idee of je er wat aanhebt...
donderdag 7 februari 2008 om 00:47
Henk: jouw vrouw moet dit, jouw vrouw moet dat... Maar Zíj is niet veranderd in haar opvattingen en gedrag op dit gebied en jij wel. Ik heb je in dit topic niets positiefs over haar horen zeggen, waaruit ik op kan maken dat je om haar geeft. Het lijkt of je gewoon de makkelijkste oplossing wil: dat zij zegt dat jij het buiten de deur mag zoeken, want dan doe jij niets fout.
Maar als je toch al hebt besloten dat je weg wilt, waarom begin je dan niet met zoeken naar woonruimte en waarom neem je het er dan niet van buiten de deur? je hebt kennelijk besloten dat er toch niets meer te redden valt als zij geen seks met je wil.
Verder krijg ik het idee dat jullie niet écht gepraat hebben. Heb je haar duidelijk gezegd; vrouw, dit zit me zo hoog dat ik nú aan een concrete oplossing wil werken en anders zie ik dit huwelijk niet meer zitten?
Vraag haar eens concreet wat zij ervabn zou vinden als jij je lusten buiten de deur bevredigt... wat zij daarbij zou voelen, of zij het zou begrijpen, of het een optie is omdat je bijvoorbeeld vanwege je kinderen toch graag je huwelijk wilt redden, maar het op de manier waarop het nu gaat niet kan. Ga eens een gesprek aan zonder verwijten en zonder de nadruk op jouw behoefte aan bevrediging te leggen maar eerder op: hoe lossen we dit voor ons allebei op want zo kunnen we niet meer verder.
Ik denk dat ik in het begin van mijn post wat hard overkwam. Maar dat kwam over de manier waarop je er hier over praat. Ik kan me heel goed voorstellen hoe rot je de houding van je vrouw vindt en dat je daar zozeer onder leidt dat je het niet meer met haar volhoudt. Maar als ik objectief kijk, dan is het feit dat iemand geen seks wil geen reden om het liefst zo snel mogelijk mijn koffers te willen pakken... als diegene ook de moeder van mijn kinderen zou zijn. (oké, vader in mijn geval...) Dan zou ik eindeloos twijfelen, verdriet hebben omdat ik van diegen houd, meer aan de kinderen denken... daarom denk ik dat er bij jou door al die jaren zonder seks meer kapot is gegaan dan je seksleven alleen.
Maar als je toch al hebt besloten dat je weg wilt, waarom begin je dan niet met zoeken naar woonruimte en waarom neem je het er dan niet van buiten de deur? je hebt kennelijk besloten dat er toch niets meer te redden valt als zij geen seks met je wil.
Verder krijg ik het idee dat jullie niet écht gepraat hebben. Heb je haar duidelijk gezegd; vrouw, dit zit me zo hoog dat ik nú aan een concrete oplossing wil werken en anders zie ik dit huwelijk niet meer zitten?
Vraag haar eens concreet wat zij ervabn zou vinden als jij je lusten buiten de deur bevredigt... wat zij daarbij zou voelen, of zij het zou begrijpen, of het een optie is omdat je bijvoorbeeld vanwege je kinderen toch graag je huwelijk wilt redden, maar het op de manier waarop het nu gaat niet kan. Ga eens een gesprek aan zonder verwijten en zonder de nadruk op jouw behoefte aan bevrediging te leggen maar eerder op: hoe lossen we dit voor ons allebei op want zo kunnen we niet meer verder.
Ik denk dat ik in het begin van mijn post wat hard overkwam. Maar dat kwam over de manier waarop je er hier over praat. Ik kan me heel goed voorstellen hoe rot je de houding van je vrouw vindt en dat je daar zozeer onder leidt dat je het niet meer met haar volhoudt. Maar als ik objectief kijk, dan is het feit dat iemand geen seks wil geen reden om het liefst zo snel mogelijk mijn koffers te willen pakken... als diegene ook de moeder van mijn kinderen zou zijn. (oké, vader in mijn geval...) Dan zou ik eindeloos twijfelen, verdriet hebben omdat ik van diegen houd, meer aan de kinderen denken... daarom denk ik dat er bij jou door al die jaren zonder seks meer kapot is gegaan dan je seksleven alleen.
donderdag 7 februari 2008 om 07:34
Mizzie dat deed ik ook wel eens maar zelfbevrediging is wat anders dan samen sexen, daar was ik nl zo vanaf, daar werd je niets terug gevraagt terwijl sex met mijn man uren duurde en ik dat niet kon opbrengen (en hij niets had met vluggertjes)
Achteraf is dat ook ons probleem geweest. Ik ben best wel sexueel aktief blijkt nu maar had niets met het lange voorspel dan werd ik loom en slaperig en wilde liever slapen, het maakt me niet geil. (vandaar dat ik dus zei dat het bij mij jaren duurde voor ik wist wat het was)
Verder eens met Raaf, ik mis dat ook in je berichten, vandaar dat ik dus ook aanhaal dat mijn man zo niet handelde en dacht, Er was liefde en we wilde niet om deze reden uit elkaar, hij wilde me niet met iets belasten waar ik geen zin in had als hij dat ook anders kon oplossen. Hij wilde sex met iemand die ook zin had en niet met iemand die zin moest maken en oplossingen moest zoeken.
Als ik wel eens zin maakte was hij ook de eerste die stopte en dat gelijk doorhad, "je hebt eigenlijk geen zin he, ik merk het, ga maar lekker slapen schat" en dan kreeg ik een kus.
Ik mis erg het liefdevolle naar je vrouw toe in alle stukjes, Misschien omdat je het haar verwijt misschien omdat het te lang duurt. Maar of je het echt haar zo kwalijk moet nemen, ze geeft tenslotte aan dat ze het ook erg vind voor jou. Zij is nooit anders geweest blijkbaar, en jij hoopte dat het wel anders werd, dat is jouw verkeerde inschatting en jouw verkeerde uitgangspunt. Jullie verschillen hierin gewoon erg, maar daarom hoeft ze het nog niet slecht te bedoelen lijkt me.
Achteraf is dat ook ons probleem geweest. Ik ben best wel sexueel aktief blijkt nu maar had niets met het lange voorspel dan werd ik loom en slaperig en wilde liever slapen, het maakt me niet geil. (vandaar dat ik dus zei dat het bij mij jaren duurde voor ik wist wat het was)
Verder eens met Raaf, ik mis dat ook in je berichten, vandaar dat ik dus ook aanhaal dat mijn man zo niet handelde en dacht, Er was liefde en we wilde niet om deze reden uit elkaar, hij wilde me niet met iets belasten waar ik geen zin in had als hij dat ook anders kon oplossen. Hij wilde sex met iemand die ook zin had en niet met iemand die zin moest maken en oplossingen moest zoeken.
Als ik wel eens zin maakte was hij ook de eerste die stopte en dat gelijk doorhad, "je hebt eigenlijk geen zin he, ik merk het, ga maar lekker slapen schat" en dan kreeg ik een kus.
Ik mis erg het liefdevolle naar je vrouw toe in alle stukjes, Misschien omdat je het haar verwijt misschien omdat het te lang duurt. Maar of je het echt haar zo kwalijk moet nemen, ze geeft tenslotte aan dat ze het ook erg vind voor jou. Zij is nooit anders geweest blijkbaar, en jij hoopte dat het wel anders werd, dat is jouw verkeerde inschatting en jouw verkeerde uitgangspunt. Jullie verschillen hierin gewoon erg, maar daarom hoeft ze het nog niet slecht te bedoelen lijkt me.
Wie de mens in zichzelf begrijpt begrijpt alle mensen.
donderdag 7 februari 2008 om 09:26
Mizzi,Doddi,Raaf,
Zij is niet veranderd, maar ik ben ook niet veranderd.
Mijn vrouw heeft wel zin in sex op haar manier.
Ik ga op mijn rug liggen en sluit me van je af. Doe mijn ogen dicht, hoop dat het niet te lang duurt en voor de rest niet zeuren.
In een eerdere reactie heb ik al aangegeven dat dit al veel langer speelt, mogelijke oplossingen aangedragen, die allemaal naar het rijk der fabelen gingen.
Ja Raaf ik klink inderdaad niet positief, ik wil wel van de sex genieten maar bij mijn vrouw kan dat niet. Ik ben blijkbaar het probleem en zij is de oorzaak.
Doddie:
Mijn vrouw vindt het heel erg voor mij, en daar kan ik wel begrip voor opbrengen. Maar als je een probleem erkent verwacht ik wel een oplossing.
Die oplossing is er niet omdat zij niets wil, ja ik moet maar accepteren dat het zo is. En dat neem ik haar zeer kwalijk want dan komt het op mij over alsof ze het wel allemaal best vindt en dan vindt ze het dus niet erg voor mij. Ondanks haar goede bedoelingen.
Raaf:
En over de weg van de minste weerstand gesproken: zie hierbij Doddie.
Zij is niet veranderd, maar ik ben ook niet veranderd.
Mijn vrouw heeft wel zin in sex op haar manier.
Ik ga op mijn rug liggen en sluit me van je af. Doe mijn ogen dicht, hoop dat het niet te lang duurt en voor de rest niet zeuren.
In een eerdere reactie heb ik al aangegeven dat dit al veel langer speelt, mogelijke oplossingen aangedragen, die allemaal naar het rijk der fabelen gingen.
Ja Raaf ik klink inderdaad niet positief, ik wil wel van de sex genieten maar bij mijn vrouw kan dat niet. Ik ben blijkbaar het probleem en zij is de oorzaak.
Doddie:
Mijn vrouw vindt het heel erg voor mij, en daar kan ik wel begrip voor opbrengen. Maar als je een probleem erkent verwacht ik wel een oplossing.
Die oplossing is er niet omdat zij niets wil, ja ik moet maar accepteren dat het zo is. En dat neem ik haar zeer kwalijk want dan komt het op mij over alsof ze het wel allemaal best vindt en dan vindt ze het dus niet erg voor mij. Ondanks haar goede bedoelingen.
Raaf:
En over de weg van de minste weerstand gesproken: zie hierbij Doddie.
donderdag 7 februari 2008 om 09:34
donderdag 7 februari 2008 om 10:03
Ik heb mijn verhaal gedaan en dan nu nog een vraagje voor de vrouwelijke lezers,
Stel je hebt een vriend en die wil pas na 1,5 jaar met je naar bed. Stel dat hij hem niet voldoende overeind kan krijgen. Jij vindt dat niet leuk, je helpt hem wel. Hij gooit het op de spanning of zo.
De situatie veranderd niet en hij blijkt impotent te zijn. Hij zegt heel vervelend voor je maar je moet dit maar accepteren. Je mag geen speeltjes kopen, geen andere vent. Het is nou eenmaal zoals het is, geen dokter, geen viagra (als dat mocht helpen) enz.
Mijn vraag is dan hoe je daarmee omgaat??
Stel je hebt een vriend en die wil pas na 1,5 jaar met je naar bed. Stel dat hij hem niet voldoende overeind kan krijgen. Jij vindt dat niet leuk, je helpt hem wel. Hij gooit het op de spanning of zo.
De situatie veranderd niet en hij blijkt impotent te zijn. Hij zegt heel vervelend voor je maar je moet dit maar accepteren. Je mag geen speeltjes kopen, geen andere vent. Het is nou eenmaal zoals het is, geen dokter, geen viagra (als dat mocht helpen) enz.
Mijn vraag is dan hoe je daarmee omgaat??
donderdag 7 februari 2008 om 10:38
donderdag 7 februari 2008 om 12:12
Ligt eraan. Helemaal niks? Dus ook niet knuffelen enzo? Tsja, ik kan nu wel zeggen dat ik dan een einde aan de relatie zou maken, maar dat weet ik natuurlijk helemaal niet. Een relatie is meer dan seks alleen, en hoe belangrijk het voor mij is merk ik denk ik pas als het echt zo is. Ik zou het er wel erg moeilijk mee hebben in ieder geval.
Wat jij nu van plan bent (op seksgebied je eigen gang gaan): ik denk ook dat dat een bedreiging voor jullie relatie kan zijn. Want wat als je verliefd wordt op iemand met wie je wel lekkere seks kunt hebben? Ga je dan alsnog weg bij je vrouw? Of blijf je dan bij haar, ondanks je gevoelens voor iemand anders?
Wat jij nu van plan bent (op seksgebied je eigen gang gaan): ik denk ook dat dat een bedreiging voor jullie relatie kan zijn. Want wat als je verliefd wordt op iemand met wie je wel lekkere seks kunt hebben? Ga je dan alsnog weg bij je vrouw? Of blijf je dan bij haar, ondanks je gevoelens voor iemand anders?
