
Libido en frequentie
maandag 6 december 2010 om 14:33
Situatie: hij (56) hoog libido en ik (44) een laag libido. Sinds het begin van onze relatie, nu 3 jaar geleden, stoeien we met de frequentie. We wonen 2 1/2 jaar samen en werken allebei vanuit huis.
Al helemaal aan het begin van onze relatie heb ik hem verteld dat ik seks wel fijn vind maar niet het belangrijkste binnen een relatie. Hij herkende zich hierin volledig en hadden we elkaar hierin gevonden, althans, dat dacht ik. Verder in de relatie bleek al gauw het tegenovergestelde. Hij wilde meer en vaker.
Omdat ik van hem hou ga je hierin toch mee, je wilt immers je partner 'pleasen'. Ik moet mij er wel even toe zetten maar als we vrijen heb ik het 7 van de 10 x naar mijn zin. Je denkt op een moment ook dat je zelf niet spoort omdat je weinig/geen zin hebt in seks.
Het vreemde is wel dat het initiatief bijna nooit van hem afkomt. Hij streelt en plukt wat en daarmee moet ik 'aanvoelen' dat hij graag wil vrijen. Wanneer ik hier niet in meega voelt hij zich afgewezen en/of laat hij non-verbaal duidelijk merken het er niet mee eens te zijn. Een woordenwisseling of ruzie is het gevolg.
De ware aard van het beestje komt echter toch altijd weer boven drijven en na verloop van tijd ging de seks mij steeds vaker tegen staan. 3 x per week vond ik toch echt too much maar vond het ook vervelend hem af te wijzen. En die voor mijn gevoel eeuwige strijd om seks en de frequentie roept in mij ook steeds meer weerstand op.
Als we gevreeën hebben kan ik mij 2 max. 3 dagen ontspannen. Daarna begint het bij hem weer te kriebelen en probeert mij te verleiden tot seks.
80% van de relatie is top, 20% dus niet. Maar ben ik nu op een punt beland dat de 20% zwaarder weegt dan die 80%.
Ja, we hebben, op mijn advies, een seksuoloog/psycholoog ingeschakeld en na een paar gezamenlijke gesprekken is hij alleen verder doorgegaan. Ook omdat er meer problemen bij hem spelen die o.a. dit gedrag veroorzaken. Je zou dus zeggen dat we op het goede spoor zitten ..
Nu een paar maanden verder ben ik echter op een punt beland dat ik 'tabak' heb van onze seksuele relatie. We hebben het letterlijk doodgepraat en de verwijten slingeren over en weer. In mijn beleven draait het in onze relatie alleen nog maar om seks. Verstandelijk weet ik natuurlijk wel dat dat niet het geval is, maar het voelt wel zo.
Verder zijn we elkaars beste vrienden en hebben veel lol samen. Zijn bijna 24 uur samen en dat gaat wonderbaarlijk goed, los van dat ene onderwerp dan. Dat staat nu echt tussen ons in. En veroorzaakt bij mij, na drie jaar strijd, een tweestrijd; knokken of nokken!
Wie oh wie geeft mij hierin een helder licht?
Liefs van mij
Al helemaal aan het begin van onze relatie heb ik hem verteld dat ik seks wel fijn vind maar niet het belangrijkste binnen een relatie. Hij herkende zich hierin volledig en hadden we elkaar hierin gevonden, althans, dat dacht ik. Verder in de relatie bleek al gauw het tegenovergestelde. Hij wilde meer en vaker.
Omdat ik van hem hou ga je hierin toch mee, je wilt immers je partner 'pleasen'. Ik moet mij er wel even toe zetten maar als we vrijen heb ik het 7 van de 10 x naar mijn zin. Je denkt op een moment ook dat je zelf niet spoort omdat je weinig/geen zin hebt in seks.
Het vreemde is wel dat het initiatief bijna nooit van hem afkomt. Hij streelt en plukt wat en daarmee moet ik 'aanvoelen' dat hij graag wil vrijen. Wanneer ik hier niet in meega voelt hij zich afgewezen en/of laat hij non-verbaal duidelijk merken het er niet mee eens te zijn. Een woordenwisseling of ruzie is het gevolg.
De ware aard van het beestje komt echter toch altijd weer boven drijven en na verloop van tijd ging de seks mij steeds vaker tegen staan. 3 x per week vond ik toch echt too much maar vond het ook vervelend hem af te wijzen. En die voor mijn gevoel eeuwige strijd om seks en de frequentie roept in mij ook steeds meer weerstand op.
Als we gevreeën hebben kan ik mij 2 max. 3 dagen ontspannen. Daarna begint het bij hem weer te kriebelen en probeert mij te verleiden tot seks.
80% van de relatie is top, 20% dus niet. Maar ben ik nu op een punt beland dat de 20% zwaarder weegt dan die 80%.
Ja, we hebben, op mijn advies, een seksuoloog/psycholoog ingeschakeld en na een paar gezamenlijke gesprekken is hij alleen verder doorgegaan. Ook omdat er meer problemen bij hem spelen die o.a. dit gedrag veroorzaken. Je zou dus zeggen dat we op het goede spoor zitten ..
Nu een paar maanden verder ben ik echter op een punt beland dat ik 'tabak' heb van onze seksuele relatie. We hebben het letterlijk doodgepraat en de verwijten slingeren over en weer. In mijn beleven draait het in onze relatie alleen nog maar om seks. Verstandelijk weet ik natuurlijk wel dat dat niet het geval is, maar het voelt wel zo.
Verder zijn we elkaars beste vrienden en hebben veel lol samen. Zijn bijna 24 uur samen en dat gaat wonderbaarlijk goed, los van dat ene onderwerp dan. Dat staat nu echt tussen ons in. En veroorzaakt bij mij, na drie jaar strijd, een tweestrijd; knokken of nokken!
Wie oh wie geeft mij hierin een helder licht?
Liefs van mij
maandag 6 december 2010 om 14:53
Oei moeilijk! Vooral omdat er blijkbaar veel druk uitgeoefend wordt....
Misschien even een seksbreak van een maand of zo? Zodat je er even niet aan hoeft te denken (je er niet aan hoeft te storen) en de tijd hebt om na te denken wat jij nou eigenlijk wilt.
Weet je zelf wat je fijn vindt op seksueel gebied? Verlang je naar dat gevoel? Geeft hij je dat wel?
Je klinkt alsof je in een behoorlijke negatieve spiraal zit wat dit onderwerp betreft. Hoe je daaruit komt weet ik niet, maar ik hoop voor jou dat het gaat lukken!
Misschien even een seksbreak van een maand of zo? Zodat je er even niet aan hoeft te denken (je er niet aan hoeft te storen) en de tijd hebt om na te denken wat jij nou eigenlijk wilt.
Weet je zelf wat je fijn vindt op seksueel gebied? Verlang je naar dat gevoel? Geeft hij je dat wel?
Je klinkt alsof je in een behoorlijke negatieve spiraal zit wat dit onderwerp betreft. Hoe je daaruit komt weet ik niet, maar ik hoop voor jou dat het gaat lukken!
maandag 6 december 2010 om 15:08
maandag 6 december 2010 om 15:10
quote:Loekie2010 schreef op 06 december 2010 @ 15:08:
Je doet nu alsof hij een extreem hoog libilo heeft. Om de twee a drie dagen valt wel mee hoor. Gewoon gezond. Daarmee wil ik niet zeggen dat het voor jou goed is, maar jij moet niet doen alsof hem iets mankeert. Dat lijkt me niet fair.
Wat is de mening van de seksuologe?Volgens mij gaat het daar ook helemaal niet om, meer om het feit dat zij blijkbaar moet aanvoelen dat hij zin heeft en dat hij ook nog boos wordt als ze daar geen gehoor aan geeft. Wat veel is en wat niet, dat lijkt me sowieso subjectief.
Je doet nu alsof hij een extreem hoog libilo heeft. Om de twee a drie dagen valt wel mee hoor. Gewoon gezond. Daarmee wil ik niet zeggen dat het voor jou goed is, maar jij moet niet doen alsof hem iets mankeert. Dat lijkt me niet fair.
Wat is de mening van de seksuologe?Volgens mij gaat het daar ook helemaal niet om, meer om het feit dat zij blijkbaar moet aanvoelen dat hij zin heeft en dat hij ook nog boos wordt als ze daar geen gehoor aan geeft. Wat veel is en wat niet, dat lijkt me sowieso subjectief.
Don't waste your time on jealousy,
Sometimes you're ahead, sometimes you're behind.
Sometimes you're ahead, sometimes you're behind.
maandag 6 december 2010 om 19:01
Lullig idd.
Misschien is de manier waarop hij je benadert datgeen wat je ook tegenstaat. Hij kan toch gewoon zeggen dat hij zin heeft om te vrijen ?
En misschien gaat hij te snel (lees: meteen 'het' doen ipv eerst lekker lang bloot strelen of zo ....).
Wat zijn jouw wensen / zijn wensen ?
Misschien dat bezoek aan de sexuoloog maar weer eens een paar x samen doen ?
Misschien is de manier waarop hij je benadert datgeen wat je ook tegenstaat. Hij kan toch gewoon zeggen dat hij zin heeft om te vrijen ?
En misschien gaat hij te snel (lees: meteen 'het' doen ipv eerst lekker lang bloot strelen of zo ....).
Wat zijn jouw wensen / zijn wensen ?
Misschien dat bezoek aan de sexuoloog maar weer eens een paar x samen doen ?
maandag 6 december 2010 om 19:25
Ik heb ook een andere behoefte als mijn partner, ik heb me er echter bij neergelegd dat niet altijd alles in een relatie perfect aansluit op elkaar. Af en toe "trek" ik me dus even terug op het internet, we doen er gewoon open over en kan zo in mijn behoeften voorzien zonder mijn vrouw het gevoel te geven dat ze "weer moet".
PS hoop dat dit niet te bot overkomt maar zo is het nu eenmaal
PS hoop dat dit niet te bot overkomt maar zo is het nu eenmaal
maandag 6 december 2010 om 23:12
quote:roef schreef op 06 december 2010 @ 23:00:
Wij hebben gelukkig dezelfde behoeften, 4 a 5 maal per week.
Wij gelukkig ook. Een keer of 12 per week! (Hier kan TO ook wat mee, dat scheelt... )
Wat een vervelende situatie.
Ik kan me voorstellen dat dit momenteel heel erg tussen jullie in staat. Waarschijnlijk wordt zijn verlangen ook groter, naarmate deze bij jou afneemt.
En de druk die je voelt, na een dag of twee, snap ik ook.
Anderzijds is het niet zo eerlijk om zijn zin door te drammen, juist omdat je er vooraf duidelijk over geweest bent.
Misschien is een alternatief hem af en toe eens 'helpen', wanneer je zelf de behoefte niet hebt.
Wij hebben gelukkig dezelfde behoeften, 4 a 5 maal per week.
Wij gelukkig ook. Een keer of 12 per week! (Hier kan TO ook wat mee, dat scheelt... )
Wat een vervelende situatie.
Ik kan me voorstellen dat dit momenteel heel erg tussen jullie in staat. Waarschijnlijk wordt zijn verlangen ook groter, naarmate deze bij jou afneemt.
En de druk die je voelt, na een dag of twee, snap ik ook.
Anderzijds is het niet zo eerlijk om zijn zin door te drammen, juist omdat je er vooraf duidelijk over geweest bent.
Misschien is een alternatief hem af en toe eens 'helpen', wanneer je zelf de behoefte niet hebt.
dinsdag 7 december 2010 om 14:39
Bedankt voor jullie reacties!
@ik doet het; ik zit (nog) niet in een negatieve spiraal omdat we het onderwerp open houden en gelukkig ook met elkaar hierover kunnen praten. Het is alleen dat je er op een moment samen niet meer uitkomt en het onderwerp letterlijk dood praat. En dat frustreert en lees je terug in mijn verhaal, dat klopt.
@impale; overdenk ook om weer een x of wat samen naar de 'loog' te gaan. Baat het niet dan schaad het niet. Het schept allicht een ander en beter licht op onze situatie. Dat ik niet meer mee ging was na overleg met de loog. We dachten het lek boven te hebben. Maar ligt het probleem dieper bij hem wat gevolg heeft op onze seksuele relatie. Lees: de druk die hij uitoefent en bij mij op weerstand stuit.
@Yekkie; ik begrijp jouw redenatie. Maar vroeg of laat loop je toch tegen die bekende muur op. Je mag nooit jezelf 'opofferen' om in de behoefte van de ander te voorzien.
Geen seks is ook voor mij geen optie en bedenk dat het goed is elkaar weer te (her)ontdekken. De seksuele relatie langzaam opbouwen zonder het gevoel van 'moeten' te ervaren.
@ik doet het; ik zit (nog) niet in een negatieve spiraal omdat we het onderwerp open houden en gelukkig ook met elkaar hierover kunnen praten. Het is alleen dat je er op een moment samen niet meer uitkomt en het onderwerp letterlijk dood praat. En dat frustreert en lees je terug in mijn verhaal, dat klopt.
@impale; overdenk ook om weer een x of wat samen naar de 'loog' te gaan. Baat het niet dan schaad het niet. Het schept allicht een ander en beter licht op onze situatie. Dat ik niet meer mee ging was na overleg met de loog. We dachten het lek boven te hebben. Maar ligt het probleem dieper bij hem wat gevolg heeft op onze seksuele relatie. Lees: de druk die hij uitoefent en bij mij op weerstand stuit.
@Yekkie; ik begrijp jouw redenatie. Maar vroeg of laat loop je toch tegen die bekende muur op. Je mag nooit jezelf 'opofferen' om in de behoefte van de ander te voorzien.
Geen seks is ook voor mij geen optie en bedenk dat het goed is elkaar weer te (her)ontdekken. De seksuele relatie langzaam opbouwen zonder het gevoel van 'moeten' te ervaren.

woensdag 8 december 2010 om 22:24
Hoi springintveld
toevallig heb ik afgelopen week een tentamen gehad over seksuologie. Je zegt dat er best veel druk op zit nu, en dat het alleen nog maar over seks lijkt te gaan de laatste tijd.
Nu las ik in mijn boek (god, wat klinkt dit wijsneuzerig), dat je juist bij een seksuoloog opdrachten kunt krijgen, waarin je juist een poos NIET seks hebt, dat je alles behalve dat doet. Dat dat pas de laatste 'opdracht' is. Zodat de druk er vanaf is.
Klinkt even een beetje raar, heb mn hoofd er ook niet volledig bij, maar vroeg me af hoe het bij jullie eraan toe gaat/ging bij een seksuoloog.
toevallig heb ik afgelopen week een tentamen gehad over seksuologie. Je zegt dat er best veel druk op zit nu, en dat het alleen nog maar over seks lijkt te gaan de laatste tijd.
Nu las ik in mijn boek (god, wat klinkt dit wijsneuzerig), dat je juist bij een seksuoloog opdrachten kunt krijgen, waarin je juist een poos NIET seks hebt, dat je alles behalve dat doet. Dat dat pas de laatste 'opdracht' is. Zodat de druk er vanaf is.
Klinkt even een beetje raar, heb mn hoofd er ook niet volledig bij, maar vroeg me af hoe het bij jullie eraan toe gaat/ging bij een seksuoloog.
zaterdag 11 december 2010 om 10:27
Ik vind het jammer dat die seksuoloog kennelijk het probleem verder bij hem heeft gelegd. Het is meestal een wisselwerking en het is geen kwestie van: wie heeft gelijk/geen gelijk.. Het doet er niet toe wat "normale" behoefte is, het gaat erom dat hier 2 partners zijn met verschillende behoefte en een oplossing te vinden waar je je allebei zoveel mogelijk in kan vinden.
Wat je vriend aangaat: omdat je verondersteld wordt seks exclusief met je partner te hebben, draaien sommigen dat om naar interpreteren sommigen dat ook als een recht: ik heb behoefte aan (vaker) seks, en ik heb daar toch een vriendin voor? Waardoor jij de "onwillige" vriendin wordt. En tegenover zijn gevoel van "ik heb daar recht op, een voor mij bevredigend seksleven" staat dus voor jouw gevoel nu een plicht. Een gevoel van "moeten".
Als iets killing is voor je libido is het wel het gevoel dat je seks moet hebben om de ander tevreden te houden, te plezieren. Seks (met lust) is een vrij "egoistisch" iets, om die lust erin te houden is het nodig dat je er zelf plezier in hebt en jou bevredigt. En ook als dat het geval is, kan een teveel aan dat genieten, meer dan jouw behoefte dus, gaan tegenstaan.
Iets wat bijzonder is/zou moeten zijn, wordt dan een soort routine. Eigenlijk net als dat een goed liedje op de radio wordt doodgedraaid.
Mannen lijken daar in het algemeen minder last van te hebben, voor velen is de frequentie (van bevrediging) belangrijk, misschien toch wel omdat er een sterke fysieke "drang"/aanleg is om "te lozen".
Het gaat erom dat seks weer leuk wordt, spannend beladen, dat jij er echt lust bij voelt, echte zin hebt, ipv dat het zo negatief beladen is (hij het gevoel meedraagt dat hem "tekortgedaan wordt"). Een relatie is niet hetzelfde als elkaars behoeften invullen en daarom mogen vragen/verwachten/"eisen.
Verongelijkt/tekortgedaan wekt eerder schuldgevoel op dan een gevoel van zin en lust. Dat is dus juist niet de manier om eea aan te wakkeren bij jou. Jammer dat het vaak toch zo gaat. Als hij vaker wil, zal hij op eoa leuke manier dit bij je moeten aanwakkeren, stimuleren dat jij er ook zin in hebt, rekening houden met jouw wensen, gewenste tijdstippen, relaxtheid (spanningen wegnemen), je in de stemming brengen (ophitsen bijv) enz.
En wat jij kan doen is bedenken wat jouw lust nodig heeft. Of je meer variatie nodig hebt, wat jij kan doen om de routine eruit te halen. En soms werkt een tijdje "time out" juist heel goed, omdat jij nu nauwelijks (tussendoor) de tijd krijgt om naar hem te verlangen. Juist het opbouwen van verlangen is belangrijk voor veel vrouwen.
Persoonlijk vind ik het jammer als een partner als hij/zij zin heeft dan ook direct moet bevredigen. In verlangen en "hunkeren" zit veel goeds, de spanning opbouwen, niet meteen aan toegeven. Misschien kunnen jullie dat inbouwen, er een leuke uitdaging van maken. Elkaar ophitsen via sms overdag, een bepaald tijdstip afspreken, zoals minnaars, en dan er speciaal werk van maken. Kortom: de kwaliteit en spanning omhoog brengen.
Er zijn ook vrouwen die dat niet zo nodig hebben, maar nu eenmaal ook die dat wel nodig hebben. En zeker als die lading er al op ligt, kan je er ook een leuk-spannende verwachting en leuk uitdagen van maken. Die kans krijg je niet, als het vooral vaak "moet"/verwacht wordt. Misschien kunnen jullie afspreken dat het initiatief ff bij jou ligt en jij de komende zoveel maanden bepaalt (en bijv mailt) wat de seksverwachtingen zijn/worden. Op eoa manier moeten jullie dat "moeten" en wat normaal is, loslaten en het weer aantrekkelijk maken. Nu draait het alsmaar om zijn (niet bevredigde) behoefte, en is dat het uitgangspunt lijkt het wel. Maak er een tijdje jouw uitgangspunt van (en hoe/wanneer, vooral).
Moet nu weg, dus ik laat het hier ff bij. Succes!
Wat je vriend aangaat: omdat je verondersteld wordt seks exclusief met je partner te hebben, draaien sommigen dat om naar interpreteren sommigen dat ook als een recht: ik heb behoefte aan (vaker) seks, en ik heb daar toch een vriendin voor? Waardoor jij de "onwillige" vriendin wordt. En tegenover zijn gevoel van "ik heb daar recht op, een voor mij bevredigend seksleven" staat dus voor jouw gevoel nu een plicht. Een gevoel van "moeten".
Als iets killing is voor je libido is het wel het gevoel dat je seks moet hebben om de ander tevreden te houden, te plezieren. Seks (met lust) is een vrij "egoistisch" iets, om die lust erin te houden is het nodig dat je er zelf plezier in hebt en jou bevredigt. En ook als dat het geval is, kan een teveel aan dat genieten, meer dan jouw behoefte dus, gaan tegenstaan.
Iets wat bijzonder is/zou moeten zijn, wordt dan een soort routine. Eigenlijk net als dat een goed liedje op de radio wordt doodgedraaid.
Mannen lijken daar in het algemeen minder last van te hebben, voor velen is de frequentie (van bevrediging) belangrijk, misschien toch wel omdat er een sterke fysieke "drang"/aanleg is om "te lozen".
Het gaat erom dat seks weer leuk wordt, spannend beladen, dat jij er echt lust bij voelt, echte zin hebt, ipv dat het zo negatief beladen is (hij het gevoel meedraagt dat hem "tekortgedaan wordt"). Een relatie is niet hetzelfde als elkaars behoeften invullen en daarom mogen vragen/verwachten/"eisen.
Verongelijkt/tekortgedaan wekt eerder schuldgevoel op dan een gevoel van zin en lust. Dat is dus juist niet de manier om eea aan te wakkeren bij jou. Jammer dat het vaak toch zo gaat. Als hij vaker wil, zal hij op eoa leuke manier dit bij je moeten aanwakkeren, stimuleren dat jij er ook zin in hebt, rekening houden met jouw wensen, gewenste tijdstippen, relaxtheid (spanningen wegnemen), je in de stemming brengen (ophitsen bijv) enz.
En wat jij kan doen is bedenken wat jouw lust nodig heeft. Of je meer variatie nodig hebt, wat jij kan doen om de routine eruit te halen. En soms werkt een tijdje "time out" juist heel goed, omdat jij nu nauwelijks (tussendoor) de tijd krijgt om naar hem te verlangen. Juist het opbouwen van verlangen is belangrijk voor veel vrouwen.
Persoonlijk vind ik het jammer als een partner als hij/zij zin heeft dan ook direct moet bevredigen. In verlangen en "hunkeren" zit veel goeds, de spanning opbouwen, niet meteen aan toegeven. Misschien kunnen jullie dat inbouwen, er een leuke uitdaging van maken. Elkaar ophitsen via sms overdag, een bepaald tijdstip afspreken, zoals minnaars, en dan er speciaal werk van maken. Kortom: de kwaliteit en spanning omhoog brengen.
Er zijn ook vrouwen die dat niet zo nodig hebben, maar nu eenmaal ook die dat wel nodig hebben. En zeker als die lading er al op ligt, kan je er ook een leuk-spannende verwachting en leuk uitdagen van maken. Die kans krijg je niet, als het vooral vaak "moet"/verwacht wordt. Misschien kunnen jullie afspreken dat het initiatief ff bij jou ligt en jij de komende zoveel maanden bepaalt (en bijv mailt) wat de seksverwachtingen zijn/worden. Op eoa manier moeten jullie dat "moeten" en wat normaal is, loslaten en het weer aantrekkelijk maken. Nu draait het alsmaar om zijn (niet bevredigde) behoefte, en is dat het uitgangspunt lijkt het wel. Maak er een tijdje jouw uitgangspunt van (en hoe/wanneer, vooral).
Moet nu weg, dus ik laat het hier ff bij. Succes!
Een open hart toont de weg naar een bezield leven..