mijn man geeft toe biseksueel te zijn

Ik dacht helderheid in mijn hoofd te krijgen over mijn relatie met mijn man, maar na twee dagen praten met hem, ben ik eigenlijk behoorlijk in de war.



Wat wil het geval? Ik zal eerst in het kort mijn voorgeschiedenis met hem vertellen:



Ik heb een relatie van twaalf jaar met hem, waarvan 9 jaar getrouwd. Van begin af aan lag het iniatief van mijn kant. Ik deed ook nog dingen als striptease, buikdansen voor hem om het allemaal een beetje spannender te maken. Daar ik zag dat het toch alleen maar van mijn kant kwam, heb ik het iniatief van mijn kant gestaakt, om te kijken wat hij dan zou doen. Wat deed hij? NIKS. Ik heb gesprekken met hem gehad, waarbij ik achter wilde komen waarom hij zelf nooit wat ondernam en het altijd van mij verwachtte. We gingen dan plannen maken, van dan gaan we weekendjes weg doen, we gaan dit en dat doen. Afijn, in de praktijk kwam er niks van terecht.



Alleen als ik slok op had, dan hadden we stomende sex, omdat ik dan erg in de mood was. Op deze wijze ben ik ook van mijn eerste kind in verwachting geraakt. Tweede zwangerschap ging heel mechanisch, nuchter en op gezette tijden sex om zwanger te raken. Derde zwangerschap weer een slok op en hup 5 minuten later was ik weer zwanger. Dit is drie jaar geleden. Sindsdien geen sex meer gehad. Althans, ik kan het me echt niet meer herrineren.



Nu ben ik een gesprek aangegaan met hem om werkelijk achter te komen wat daar de reden van is. Hij heeft in eerdere gesprekken, omdat ik zo aandrong op een verklaring, gezegd dat hij het heel moeilijk vond om te zeggen, maar dat ie zich niet tot me aangetrokken voelde. Tijdens ons laatste gesprek heb ik hem gezegd, dat ik het gevoel had, dat ie opgewonden werd van een penis. Tot mijn verbazing beaamde hij dat meteen. Ik was niet verbaasd of geshokkeerd, omdat ik het al vermoedde. Ik moest lachen, niet hardop, maar wel van oor tot oor, omdat ik dacht van zie je wel, ik had wel gelijk. Hij vond het opwindend dat ik zo lachtte,hij vond het ondeugend. Toen hebben we gevreeen op de bank. De dagen erop zijn we verder gegaan met onze gesprekken. We hebben zelfs porno gekeken waarin een donkere man in voorkwam met een enorme penis. Maar hij deed het in elke film met een meisje. Ik vroeg wat hij er opwindend aan vond, hij zei dat ie het opwindend vond hoe die penis van hem in en uit ging bij het meisje. Het penetreren wond hem op. Niet om het meisje, maar om die penis. De hoofdrolspeler was ook zijn favoriet zei hij.

Daarna gaf hij toe opgewonden te worden van shemales. Hij zei dat hij geen homo was en wilde dat heel graag duidelijk maken. Hij houdt van het vrouwelijke aspect. Hij vindt het opwindend als ze mooi en vrouwelijk zijn. Waarom hij dan niet helemaal voor een vrouw gaat. Dat was hem nou net, het feit dat ze geen echte vrouw zijn, maakte het anders.

Hij zegt niet op een man te vallen of verliefd te kunnen worden. Of dat hij genomen wil worden. Hij heeft wel eens afgevraagd hoe het zou zijn om aan een pik te zuigen. Maar niet dat ie dan ook een man zou nemen van achteren. Hij heeft bij zijn ouders toen hij daar logeerde na een ruzie, naar een homo film gekeken. Omdat hij zei dat ik opperde dat ie misschien een latente homo zou zijn.



Hij vertelde me ook, dat toen hij zestien jaar was, op de sportschool zich wel een keer tot een man aangetrokken was. Deze man was heel vrouwelijk volgens hem. Hij ontdekte dat hij dat niet erg vond, deze aantrekking. Vanaf zijn zestiende is hij ook in penissen geinteresseerd. Zou het verband houden? Hij zei, dat hij het met die jongen/man niet erg zou vind om aan zijn pik te zuigen of andere dingen te doen, omdat hij vrouwelijk was. Met een machoman zou hij dat zich absoluut niet kunnen voorstellen en vind het ook niks.



Hij geeft duidelijk aan, dat hij niet op mannen valt, maar dat het puur sexueel is, maar dan met een travestiet of shemale. Ze moeten wel vrouwelijk zijn. Of een vrouwelijke man, zei hij aarzelend, dan is hij de dominante zegt ie.



Na al deze ontboezemingen vroeg ik dus of dit hem belemmerd heeft om sex te hebben met me. Dat was volgens hem niet het geval. Hij heeft zich nooit opgewonden gevoeld jegens mij, tot die avond laatst dat ik om die ontboezeming. Dat was de eerste keer in 12 jaar dat hij opwinding voelde zegt hij.



Nu vraag ik me af? Is deze man latent homo? Of echt bi? Dat hij emotioneel valt op vrouwen en sexueel van mannen/travestieten sex houdt? Ik weet het niet hoor, wat ik hiermee moet. Want ik heb sterk het gevoel dat hij eigenlijk homo is en het voor zichzelf niet durft toe te geven. Hij zegt keer op keer dat ie echt geen homo is, maar wel bi.



Ik laat het eventjes hierbij, ik zei wel kort, maar sorry toch lang.



Wat denken jullie? Ik kan dit echt met niemand bespreken en voel me na 12 jaar NOG eenzamer dan ik al was.

Kijk, dit is het fijne aan een gesprek met vrouwen.

Jullie hebben meteen door waarom ik dan op een bepaalde manier voel en dat ik met precies dezelfde vragen zit.

Ik bedank jullie dan ook erg voor de moeite. Het betekent nu heel veel voor me. Dit kan ik echt niet met mijn zus of wie dan ook bespreken. Dat gezegd hebbende:

@yathibiyya: Ik weet nog niet wat ik met hem wil, ik weet alleen dat ik iets voel, wat ik geen naam kan geven.

@Kym: ja, waarom hij al die jaren bij me is. Misschien kop in de zand doen? Veiligheid? Een gezin met kinderen?

@hannaviva het is ook heel moeilijk om als vrouw dat te horen. Ik heb nooit gedacht dat ik zo’n relatie zou hebben. Het is oneerlijk als hij echt homo blijkt te zijn of alleen maar opgewonden wordt van shemales. Ik zei tegen hem, hoe hard en moeilijk het is, ik heb liever echte eerlijkheid dan weet ik ten minste waar ik aan toe ben. Hij zei in al die jaren een paar keer, dat ik hem dwong tot die antwoord. Dat deed ik niet, maar het is dus echt waar , hij voelt zich niet aangetrokken met mij. Maar waarom??? Dat wil je dan toch ook weten? Dat weet ik nog steeds niet eerlijk gezegd, dat zit me dwars.

@noevoobehalve dan tijdens die ontboezeming, waarbij dan, denk ik, vooral de spanning meespeelt.

Dit denk ik ook, dat het niet specifiek om mij ging.



mijn man is ook bi, hoewel ik bij hem het idee heb dat het grotendeels om de spanning gaat.

het idee dat het "verboden" is.....

Dit gaf hij ook aan, dat het taboe is en daarom opwindend

@gliene Wil jij een relatie met iemand die jou niet ziet als sexpartner?

Lijkt me erg belangrijk. Als je genoegen mee kunt nemen komen jullie er misschien wel uit....

Persoonlijk lijkt het me wel heel frustrerend zeg...

De spijker op zijn kop. Tot nu toe nam ik er genoegen mee, maar ik het bleef onbewust wel aan me knagen, vooral als je dan op televisie dingen ziet, of liefdesfilms. Of mensen die over relaties praten, dan kom je er achter dat je aan de zijlijn staat en vanaf de zijkant alleen maar toekijkt, dat je er niet aan meedoet. Het doet je verdriet. Net of er iets mis met je is. Ik ben niet egogericht dat niet, als er scenes op tv zijn van twee vrijende mensen, dan voelen we ons beiden erg ongemakkelijk. Dat zei hij ook. Dat op zijn werk mannen dan over sex praatten en hij niet mee kon doen.

@Rooss4 Bedoel je dat hij eigenlijk homo is? Ik denk dat het ook zo is, dat hij mij waardeert. Hij zei, ik heb nooit langdurige relaties gehad, alleen jij was heel anders, totaal niet doorsnee, lekker gek, grappig, zorgzaam, hebt lef. Ik leer van jou, jij bent mijn leraar zei hij.

Een sexvriend zou niks zijn denk ik, ik wil me begeerd voelen door mijn eigen man, net zoals andere vrouwen. Ook al was het maar 1 keer, dat ik dat meemaak. Aan de andere kant denk ik, als ik nou een vaste minnaar had, waar ik wat voor voelde, van interesses delen, goede gesprekken voeren, spannende dingen beleven, zeg maar avontuur en passie bij hem en een huwelijk met mijn man. Beste van twee werelden. Dat zou wel wat zijn.

Als ik straks achter de geraniums zit, wil ik niet achterom kijken en denken, dat ik eigenlijk niet echt geleefd heb.

Ik ga inderdaad deze week nog afspraak maken bij een sexuoloog voor ons allebei en bij een psycholoog voor hem alleen.



@blijfgewoonbianca: je begrijpt me verkeerd. Ik zeg hij is niet vrijgezel, ook al is het maar af en toe, heeel af en toe, dat hij zin heeft, dan ben ik er toch? Dat bedoel ik.



@noevoo: dat is ook precies wat ik denk nu. Dan wordt je toch ook opgewonden van je eigen vrouw? Of ben ik niet geil genoeg volgens hem als vrouw, of opwindend genoeg enz.enz. Dan moet dat het zijn toch?

Ik ben een erg gepassioneerde vrouw, zie mijn nick. Ik houd van sex, maar dring niets op. Van mijn kant uit weet ik dus dat ik geen frigide ben.



@blijfgewoonbianca: dat heb ik hem gisteren ook gezegd, dat ie misschien van shemales opgewonden wordt, omdat ze beste van twee werelden verenigen, vrouwelijk en penis. Bovendien heb ik het idee dat hij de manier waarop ze doen ook geil vindt.

We waren een keer uit in een homotent, waar ook hetero’s kwamen, toen werd hij daar ook opgewonden van een travo. Dat bekende hij een tijdje later weer.



@misspoez Ik weet gelukkig dat hij zijn heil niet buitenshuis zoekt.

Ik wens je sterkte, rust, een goed gevoel voor wat je zelf wil en een heldere blik > Dit is waar ik op dit moment naar streef, niet wat mijn next move is, daar ben ik nog niet aan toe. Ik heb sterk het gevoel, dat dit niet alles is, maar dat hij nog steeds wat voor me verborgen houdt.

Hij schaamde zich er ook voor zei hij. Ik vroeg, als je nou voor jezelf duidelijk hebt, dat je homo zou zijn, zou je het je ouders of broer vertellen? Nooit, zei hij, heel stellig zei hij dat. Ik denk dat hij homo is en dat ie dat voor zichzelf niet wil toegeven of verklaren. Ik vind dat ook erg voor hem, daar niet van, maar ik heb recht op de waarheid, het gaat tenslotte ook om mijn leven en toekomst.

De reden dat ik weer een gesprek ben aangegaan is, omdat ik nu alle kaarten op tafels wilde. Ik voelde dat ik een depressie raakte en niet oprecht vrolijk kon zijn naar mijn kinderen toe. Ik deed gemaakt en forceerde het. Toen ik dat merkte, dat mijn kinderen er de dupe van werden en dat ze recht hebben op een mamma die er lichamelijk EN geestelijk voor ze is, dat gaf mij de doorslag om een heel open gesprek te hebben. Ik heb hem te kennen gegeven, dat of hij mij iets zou zeggen of niet, ik niet meer zo verder kon. Met een neprelatie. Dat mijn kinderen er de dupe van worden en dat dat voor mij de grens is.



@Vl43inder Hij weet dat het voor mij kwetsend is om dat te horen, maar hij weet dat ik op de waarheid aandring en hij voelt zich dan genoodzaakt om het te zeggen. Het kwetst me wel, maar dan weet ik het tenminste.

Ik denk dat voor mijn man misschien het ook zo is, dat hij vertroebeld door een fetish hij niet weet wat gewone aantrekkingskracht is. Als ik eens maar wist, zou hij het zelf weten, dat is de vraag.

Want als hij het eigenlijk wel heel duidelijk voor zichzelf weet hoe de vork in de steel zit, is het erg oneerlijk van hem om mij te laten spartelen in het water, terwijl hij mij ook de reddingsboei kan toegooien en ik opgelucht aan de kant gaan zitten om op adem te komen, metaforisch gezien.

Als het om willens en wetens informatie achterhouden gaat, dat vind ik het ergste. Dat is waar ik me druk om maak. Want intuïtief voel ik aan dat er iets meer speelt. Tot nu toe heeft mijn intuitie mij nooit in de steek gelaten namelijk.

Ik ga straks ieder apart nog respons geven maar eerst nog even dit he, daarom ben ik zo verward. Ik bevind gevoelsmatig letterlijk in een vacuum. Mijn gevoel is nu noch vlees noch vis. Ik ben erg in de war.



Dit zijn een aantal dingen wat mij verwarren:



• Hij bewondert wel vrouwelijke schoonheid, hij kijkt wel naar mooie vrouwen, hij kan heel charmant doen tegen vrouwen en dus ook gecharmeerd zijn van hen

• Hij kijkt niet naar mannen

• Hij gaat gewoon als een hetero man met mannen om, niet nep, maar echt zo

• Hij zegt dat ie geen relatie zou kunnen hebben met een man

• Dat ie niet zou kunnen vallen/verliefd zou kunnen met een man

• Hij vind vrouwen schoner dan mannen, dat wil zeggen, hij zegt ik doe het liever anaal met een vrouw dan met een man

• Hij houdt van vrouwelijke vrouwen, echt met die gebaren, manier van kijken en lopen

• Maar tevens ook van zelfstandige vrouwen, die niet afhankelijk zijn en eigen boontjes kunnen doppen

• Hij zei over die jongen van de sportschool, dat ie dat meer 1 keer heeft gehad en daarna nooit meer. Het verbaasde hem wel dat ie het niet erg vond van zichzelf om op die manier naar hem te kijken. Hij was een vrouwelijk typ zegt ie. Ik denk dat die jongen overduidelijk een vrouwelijke homo was.

• Ik heb vaak genoeg na het douchen spiernaakt in zijn aanwezigheid geweest, maar hij verroerde geen vin, of op een bepaalde manier kijken ofzoiets. Alleen over mijn kontje wel regelmatig een opmerking. Voor een blanke vrouw heb ik zeg maar hele ronde kont die rechtop staat. Een wipkont zeg maar, hihijhihi, moet nu een beetje erom lachen, terwijl ik me eerder depressief voel, maar ja

• Hij zei ook dat ie niet het initiatief nam, omdat hij zich onzeker voelde in bed, of hij het wel goed deed.

• Eergisteren zei hij dat hij gewone sex saai vindt. Hij houdt van anaal, van sm, en ik weet niet wat. Gewone sex windt hem niet op. Kan ik best inkomen, maar het hoeft toch niet ALTIJD extreem te zijn om lekkere sex te hebben. Soms voel je toch geilheid jegens je vrouw, dat je haar wilt nemen, dat je zin in haar hebt. Daar heb ik het over, het zin in mij hebben, ik heb nooit het gevoel gehad dat ie zin mijn had. Zou het dan door zijn geringe sexuele ervaring komen en door zijn onzekerheid daarover?

• Ik heb voor ons huwelijk geen echte sex met hem gehad. Tijdens ons huwelijksnacht, toen hij de kans had, heeft hij alleen maar met water zitten spelen. Ik moest mijn eigen trouwjurk uitdoen en we zijn zonder wat te doen naar bed gegaan. Ik voelde me erg afgewezen. Ik had speciaal jarretels gekocht, een string en een mooie beha, voor deze speciale nacht. Je zou dan toch denken dat je dan je kans waarneemt? Dat je tot dit moment hebt gewacht en het eindelijk kan gebeuren? Zelfs daarna is het niet gebeurd, tot bijna twee maanden niet.

• Hij zei ook vaak, ja maar jij doet ook niks. Pardon, ik heb in het begin er iets van proberen te maken. Toen ik mijn activiteiten staakte, gebeurde er niks meer.

• Vroeger toen we nog veel uitgingen, keek hij wel naar andere vrouwen. Staren zelfs. En naar dansende optredende meisjes in de disco.

Nu vraag ik me af:

1. Vind hij mij specifiek niet aantrekkelijk, zou hij een andere vrouw wel aantrekkelijk genoeg vinden om seks mee te hebben. Hij zegt je bent mijn sextype niet.

2. Mis ik in zijn ogen iets? Hij zei je bent een heel aantrekkelijke vrouw, het ligt aan mij, niet aan jou. Hij kan dat ook zo zeggen om mij niet te kwetsen.

3. Hij helpt zichzelf wel heel vaak, onder de douche, ’s avonds, als ik weg ben, steevast. Dus daardoor gaat de druk bij hem ook weg, om het te doen zeg maar.

4. Hij zegt: volgens mij zijn alle mannen zo hoor. Ik zei: je kunt toch niet generaliseren? dat alle mannen sex willen of fantaseren over een piemel of over een transsexueel. Toen werd ie kwaad, van wat bedoel je, bedoel je dat ik niet normaal ben of zo? Ik zei: nee, daar gaat het mij niet om, daar ben ik niet onderste boven van, maar ik erger me dat je alle mannen onder 1 kam scheert. Zoals mijn zus het ook doet, zij en hij ontnemen mij zo de hoop of de illusie dat er gewoon hetero sexuele mannen zijn, die echt alleen maar vrouwgericht zijn. Eerlijk gezegd houd ik van zulke mannen. Die in mijn ogen, in mijn ogen dan, ik wil niemand op de teentjes trappen of anderen minder zien, maar in mijn wereld echte mannen zijn. Ik houd van de jing en jang. De mannelijke man en de vrouwelijke vrouw combinatie. Misschien ben ik wel ouderwets, maar dat is het ook niet, anders was ik geshokkeerd geweest. Ik ken nagenoeg geen taboes, ik laat ieder in zijn waarde zonder oordeel, ik leef en laat leven. Mij gaat het erom, dat ik wil weten waar ik aan toe ben. Wat is er precies met hem aan de hand? Het gaat om eerlijkheid.

5. Hij zegt: ik kan me niet zo verbaal uitdrukken als jij dat kan. Jij hebt een grotere woordenschat, daarom kan ik het ook niet zo precies zeggen zegt ie. Hij wil dat ik vragen stel en hij antwoorden geeft. Ik word na zo’n gesprek zo moe he. Ik denk voor mezelf, voor hem, stel vragen, na deze vragen, rijzen er andere vragen die ik stel. Ik moet die antwoorden analyseren en filteren, terwijl mijn intuitie op scherp staat, buiten mijn zintuigen en analyserende brein om. Ik ben dan helemaal gevloerd.

Als hij nou gewoon vertelde van zo, zo en zo, dat is makkelijker.

quote:elfje26 schreef op 04 januari 2010 @ 02:15:

Hallo TO



Als ik dat zo lees dan ben ik toch bang dat je man homo is.

Als hij bi zou zijn zou hij zich ook tot jou en andere vrouwen aangetrokken voelen.

Je verteld dat hij nooit zijn ouders en broer zou vertellen dat hij homo zou zijn.

Dit verklaart voor mijn gevoel een hoop.

Ik denk dat hij in jou een levenspartner heeft gevonden waar hij heel veel van houd en waar hij de rest van zijn leven mee kan doorbrengen omdat je zo speciaal voor hem bent. Maar die sexuele aantrekkingskracht is er nooit geweest en zal nooit komen.

Ik ken helaas meerdere homo's die niet uit de kast kunnen/willen komen uit angst voor verstoting en zij zijn stuk voor stuk er heel goed in om voor hun omgeving een facade op te bouwen. Het is absoluut oneerlijk voor jou als partner, en dus zou ik maar eens heel goed gaan overwegen of je dit de rest van je leven volhoudt.

Als jullie goed uit elkaar gaan, zou er heel hard gezegd, niet veel verschil zijn met de huidige situate behalve dat jullie niet meer samenwonen.

Je verdiend passie. En ik geloof niet dat je dat noodzakelijkerwijs verliest in een huwelijk. Elk huwelijk kost werk, maar sexuele aantrekkingskracht door beide partijen is een must.

Ik wens je veel sterkte



Maar als hij echt homo zou zijn, dan zou hij dat gewoon durven zeggen. Alleen hetero mannen kunnen zich dat niet voorstellen denk ik dan, omdat ze daar nog te macho voor zijn. Alhoewel hij geen macho is hoor. Ik houd toevallig wel van macho's met een klein hartje. Dat wel dan weer. Dat terzijde.



Je hebt ook gelijk, dat als we uit elkaar gaan niet zo veel verschil zou zijn, afgezien van het feit dat ik weet waar ik aan toe ben. Ik heb hem dat ook gezegd, of je nou binnen het huis bent of buiten het huis, zou geen verschil uitmaken. Maar de afgelopen dagen merkte ik wel, dat hij toch een beetje een deel van mijn leven is geworden, dat het moeilijker is voor mij dan ik dacht. Hij is geen slecht iemand, heeft het ook niet makkelijk gehad, altijd geldgebrek en hard werken. Dat is ie wel, een harde werker.

Maar de man-vrouw dynamiek ontbreekt geheel tussen ons. Hij zegt het komt ook omdat ik bepaalde dingen heb meegemaakt. Ik heb ook bepaalde dingen meegemaakt, maar dat staat los van het feit van wat ik voor een man kan voelen.



De vraag is inderdaad: kan ik hier genoegen mee blijven nemen? is het egoistisch ten opzichte van mijn kinderen om de benen te nemen? Wat doe ik ze aan?

hij vroeg me ook waarom ik bij hem bleef. Ik zei, dat mijn kinderen een vader verdienen. Ik heb dat nooit gekend, ik gun het mijn kinderen. Met mijn beslissing beslis ik ook over hun leventjes.



Bovendien speelt het een grote rol van: is seks werkelijk zo belangrijk? Bij mij gaat het niet zozeer van veel sex hebben, maar dat je weet dat je je begeerd voelt, en dan denk ik, maar dat is ego denken. Maar waarom wil ik dat zo graag, kan het toch ook zonder. Hele tijd zo gegaan. Toen voelde ik me net zo oud als mijn schoonmoeder, in ieder geval veel ouder dan ik ben in werkelijkheid. Dat ging knagen. En andere stellen zien he. Dat speelt ook een rol. Het continu alleen maar verzorgen, geen tijd voor jezelf hebben en daardoor vliegen de jaren voorbij. Voor je het weet, is je leven voorbij.



Ik ben een passioneel iemand en ik mis passie. Ik mis avontuur, ik mis samen lachen, eerlijke communicatie, tijd maken voor elkaar, dat het niet van een kant komt.

quote:Paque_in_Pink schreef op 04 januari 2010 @ 10:15:

[...]





Oh ja?

Nou niet dus.

Mijn ex wist het echt al lang, en toch heeft hij mij 6 jaar lang gebruikt als hoofdrolspeelster in zijn grote toverdetoversprookje van "kijk mij het eens voor elkaar hebben".



Hij is nu alweer tijden gelukkig met zijn vriend.



dAT bedoel ik nou. Het WEL weten en een ander maar laten stikken, gebruiken enz. Mijn leven is ook kostbaar, het zelf een keuze maken wordt dan op deze manier je ontnomen. Dat is zo oneerlijk.



Weet je, ik denk dat ik gewoon contact ga opnemen met een sexuoloog en dat we samen op gesprek gaan. Hij ook alleen, omdat ie misschien dan meer durft toe te geven tegen zo'n therapeut. Dat we zodoende eruit kunnen komen. Ik zie geen andere mogelijkheid.



Ik verlang duidelijkheid en dan zie ik wel wat ik ga doen. Ik denk dat als ik zeker weet dat hij homo is, dan zal ik deze relatie verbreken, er zit niks anders op. Dan heeft toch geen zin meer? Ik bedoel, daarvoor ben je toch niet met elkaar getrouwd? Dat was niet de bedoeling.



Het is niet zo dat ik directs een andere man wil of uberhaupt nog een man wil, niet dat ik dan voor vrouwen ga ofzo. Dan hoef ik niet meer dingen af te vragen, kan ik verder. Word ik ook niet meer telkens gekwetst.



Ik ben ook bang, dat ik hem dingen aanpraat en hij dat normaler gaat vinden en juist belangstelling daarvoor krijgt. Van een fetish een way of life gaat maken, doordat ik daarop hamer.



Want hij is niet van kleins af aan geinteresseerd in mannen. Hij heeft zelfs op zijn 12e sex gehad met een meisje uit zijn klas, echt gepenetreerd,hij is vroeger met zijn kameraden naar de hoeren geweest, wat ie ook eergisteren voor het eerste vertelde. Hij vond het bij een prostituee heel lekker, omdat ze iets met haar vaginaspieren kon doen. Het was dan ook een ervaren vrouw. Hij was een jaar of 20 geloof ik.

Ook sex gehad met een meisje uit zijn sportschool, omdat zijn vrienden daar zeiden van waarom doe je het niet bij haar, ze ziet duidelijk wat in jou. Met haar uitgeweest en in bed beland, maar haar vond ie saai, lag er als een dooie pier bij zei hij.

Als ik het zo hoor van hem, bitter weinig ervaring met vrouwen. Ik dacht zelfs tot eergisteren, dat ie maagd het huwelijk was ingegaan en dat ie daarom ervaring mistte en dat dat de medeoorzaak was. Hij zei toen een keer, ik ben heel kieskeurig wat vrouwen betreft, ik kan niet met elke vrouw zomaar doen, zoals andere mannen.



Ik heb mannen wel eens horen praten over vrouwen en sex, maar hij praat nooit zo over vrouwen, ook niet onder mannen. Dat hoeft ook niet veel te zeggen, dat weet ik.



Kijk, als hij biseksueel is, wil ik weten, in wat voor gradatie. Hij zegt, ik ben 25% bi, 75% hetero. Ik ben wel vrouwgericht zegt ie. Ok, 25% bi, vind hij dat gedeelte opwinderder? Dat wil ik weten.



Stel dat hij niet bi was, maar gewoon hetero, (ik vraag me nu werkelijk af, bestaat wel zo'n man), maar dan nog voelt hij zich niet aangetrokken tot mij. Dat is ook een reden op zich om de relatie te verbreken. Nooit sex, alleen als ik iniatief neem.



Moet ik hem testen, met een andere vrouw? Wat hij daarmee zal doen? Een echte vrouwelijke aantrekkelijke vrous? Eergisteren zag ik een boek van Heleen van Rooyen, de mannentester, een beetje doorgelezen, het verhaal gaat over vrouwen die hun mannen testen met een vrouw. Dat lijkt me wel wat. Zou zoiets bestaan?



Misschien vinden jullie me onderhand hardstikke gek, tja, komt omdat ik het ook niet meer weet. Ik denk en praat voor hem, daarom.

quote:Pelikaan schreef op 04 januari 2010 @ 10:55:

[...]





Vrouw, wat een armoe! Het is doodzonde dat je zus je dit beeld geeft. Zoals eerder gezegd is het misschien haar ervaring, maar denk je serieus dat alle huwelijken op de wereld zo zijn als dat geschetste beeld? Man, ik zou er direct van in een depressie schieten. Je verdient zoveel beter! Je echtgenoot voelt dit alles niet expres en het gevoel an sich is hem niet aan te rekenen. Wat hem zéker wel aan te rekenen valt is dat hij dit niet eerder -véél eerder- met jou besproken heeft, op een eerlijke, volwassen manier. Voel jij je geliefd? Geborgen? Gesteund? Bemind? Al die dingen die in een huwelijk thuishoren? Nee? Dan verdien je beter passionata. Je hoeft niet in dit huwelijk te blijven en je voor altijd alleen te voelen.



Weet je Pelikaan, ik wou dat ik dat echt kon geloven, dat dat kan bestaan. Een normale relatie. Omdat ik zolang in deze situatie zit en mijn zusje jarenlang dit mij voorgehouden heeft en de mensen in mijn omgeving ook niet zo'n jofele relatie hebben, durf ik eigenlijk niet te geloven dat het mogelijk is om passie, liefde, humor en communicatie te hebben binnen een relatie. Dat een man mij wil om mij, geestelijk maar ook lichamelijk.

Het is ook zo, het omgaan met het verlies. Ik ben er nu al verdrietig om, ik had het niet verwacht van mezelf. Want, ik had er niet serieus rekening mee gehouden dat hij homo kon zijn, ik verwachtte eerder dat hij mij niet aantrekkelijk vind, of geen ervaring heeft of door de sleur komt, of door de dingen die er gebeurd zijn, enz. enz. Dat kon ik dan eventueel nog oplossen. Maar nu het misschien duidelijker wordt, dat ie homo is, daar kan ik niet tegen opboksen. Dan heb ik de strijd bij voorbaat al verloren. Dat is wel een geestelijke klap. Hij heeft mij keer op keer voorgehpuden geen homo te zijn, toen ik opperde dat hij misschien een latente homo was.



Hij heeft in het verleden ook naar porno gekeken waarin een trio met twee mannen was. Als er een vrouw bij aanwezig is, dan vind ik het niet erg om die man aan te raken zegt ie. Hij stelde voor om een keer een trio te hebben met een vrouw en daarna met een man, alsof hij dat voor zichzelf dan beter kon rechtvaardigen, van kijk jij hebt het ook gedaan, dan is het voor mij ook niet raar, ook niet in jouw ogen.



Toen we wel eens porno keken, heel in het begin, viel me op, dat hij heel erg opgewonden raakte van een man die zich aftrok, naar vrouwen die penissen pijpen, anaal en als de man kwam tijdens het trekken in de film kwam hij gelijktijdig klaar door zich ook af te trekken. De opwinding van de man, wind hem op, ook dat er sperma uit de penis komt. Door al deze dingen van het verleden, wat me opviel, ben ik gaan denken dat ie latente homo was. Hij zegt, ik vind dat alleen sexueel opwindend, maar ik val niet op een man.



Nu begin ik weer sterk te denken dat ie homo is.