Seks
alle pijlers
mijn man geeft toe biseksueel te zijn
zondag 3 januari 2010 om 22:30
Ik dacht helderheid in mijn hoofd te krijgen over mijn relatie met mijn man, maar na twee dagen praten met hem, ben ik eigenlijk behoorlijk in de war.
Wat wil het geval? Ik zal eerst in het kort mijn voorgeschiedenis met hem vertellen:
Ik heb een relatie van twaalf jaar met hem, waarvan 9 jaar getrouwd. Van begin af aan lag het iniatief van mijn kant. Ik deed ook nog dingen als striptease, buikdansen voor hem om het allemaal een beetje spannender te maken. Daar ik zag dat het toch alleen maar van mijn kant kwam, heb ik het iniatief van mijn kant gestaakt, om te kijken wat hij dan zou doen. Wat deed hij? NIKS. Ik heb gesprekken met hem gehad, waarbij ik achter wilde komen waarom hij zelf nooit wat ondernam en het altijd van mij verwachtte. We gingen dan plannen maken, van dan gaan we weekendjes weg doen, we gaan dit en dat doen. Afijn, in de praktijk kwam er niks van terecht.
Alleen als ik slok op had, dan hadden we stomende sex, omdat ik dan erg in de mood was. Op deze wijze ben ik ook van mijn eerste kind in verwachting geraakt. Tweede zwangerschap ging heel mechanisch, nuchter en op gezette tijden sex om zwanger te raken. Derde zwangerschap weer een slok op en hup 5 minuten later was ik weer zwanger. Dit is drie jaar geleden. Sindsdien geen sex meer gehad. Althans, ik kan het me echt niet meer herrineren.
Nu ben ik een gesprek aangegaan met hem om werkelijk achter te komen wat daar de reden van is. Hij heeft in eerdere gesprekken, omdat ik zo aandrong op een verklaring, gezegd dat hij het heel moeilijk vond om te zeggen, maar dat ie zich niet tot me aangetrokken voelde. Tijdens ons laatste gesprek heb ik hem gezegd, dat ik het gevoel had, dat ie opgewonden werd van een penis. Tot mijn verbazing beaamde hij dat meteen. Ik was niet verbaasd of geshokkeerd, omdat ik het al vermoedde. Ik moest lachen, niet hardop, maar wel van oor tot oor, omdat ik dacht van zie je wel, ik had wel gelijk. Hij vond het opwindend dat ik zo lachtte,hij vond het ondeugend. Toen hebben we gevreeen op de bank. De dagen erop zijn we verder gegaan met onze gesprekken. We hebben zelfs porno gekeken waarin een donkere man in voorkwam met een enorme penis. Maar hij deed het in elke film met een meisje. Ik vroeg wat hij er opwindend aan vond, hij zei dat ie het opwindend vond hoe die penis van hem in en uit ging bij het meisje. Het penetreren wond hem op. Niet om het meisje, maar om die penis. De hoofdrolspeler was ook zijn favoriet zei hij.
Daarna gaf hij toe opgewonden te worden van shemales. Hij zei dat hij geen homo was en wilde dat heel graag duidelijk maken. Hij houdt van het vrouwelijke aspect. Hij vindt het opwindend als ze mooi en vrouwelijk zijn. Waarom hij dan niet helemaal voor een vrouw gaat. Dat was hem nou net, het feit dat ze geen echte vrouw zijn, maakte het anders.
Hij zegt niet op een man te vallen of verliefd te kunnen worden. Of dat hij genomen wil worden. Hij heeft wel eens afgevraagd hoe het zou zijn om aan een pik te zuigen. Maar niet dat ie dan ook een man zou nemen van achteren. Hij heeft bij zijn ouders toen hij daar logeerde na een ruzie, naar een homo film gekeken. Omdat hij zei dat ik opperde dat ie misschien een latente homo zou zijn.
Hij vertelde me ook, dat toen hij zestien jaar was, op de sportschool zich wel een keer tot een man aangetrokken was. Deze man was heel vrouwelijk volgens hem. Hij ontdekte dat hij dat niet erg vond, deze aantrekking. Vanaf zijn zestiende is hij ook in penissen geinteresseerd. Zou het verband houden? Hij zei, dat hij het met die jongen/man niet erg zou vind om aan zijn pik te zuigen of andere dingen te doen, omdat hij vrouwelijk was. Met een machoman zou hij dat zich absoluut niet kunnen voorstellen en vind het ook niks.
Hij geeft duidelijk aan, dat hij niet op mannen valt, maar dat het puur sexueel is, maar dan met een travestiet of shemale. Ze moeten wel vrouwelijk zijn. Of een vrouwelijke man, zei hij aarzelend, dan is hij de dominante zegt ie.
Na al deze ontboezemingen vroeg ik dus of dit hem belemmerd heeft om sex te hebben met me. Dat was volgens hem niet het geval. Hij heeft zich nooit opgewonden gevoeld jegens mij, tot die avond laatst dat ik om die ontboezeming. Dat was de eerste keer in 12 jaar dat hij opwinding voelde zegt hij.
Nu vraag ik me af? Is deze man latent homo? Of echt bi? Dat hij emotioneel valt op vrouwen en sexueel van mannen/travestieten sex houdt? Ik weet het niet hoor, wat ik hiermee moet. Want ik heb sterk het gevoel dat hij eigenlijk homo is en het voor zichzelf niet durft toe te geven. Hij zegt keer op keer dat ie echt geen homo is, maar wel bi.
Ik laat het eventjes hierbij, ik zei wel kort, maar sorry toch lang.
Wat denken jullie? Ik kan dit echt met niemand bespreken en voel me na 12 jaar NOG eenzamer dan ik al was.
Wat wil het geval? Ik zal eerst in het kort mijn voorgeschiedenis met hem vertellen:
Ik heb een relatie van twaalf jaar met hem, waarvan 9 jaar getrouwd. Van begin af aan lag het iniatief van mijn kant. Ik deed ook nog dingen als striptease, buikdansen voor hem om het allemaal een beetje spannender te maken. Daar ik zag dat het toch alleen maar van mijn kant kwam, heb ik het iniatief van mijn kant gestaakt, om te kijken wat hij dan zou doen. Wat deed hij? NIKS. Ik heb gesprekken met hem gehad, waarbij ik achter wilde komen waarom hij zelf nooit wat ondernam en het altijd van mij verwachtte. We gingen dan plannen maken, van dan gaan we weekendjes weg doen, we gaan dit en dat doen. Afijn, in de praktijk kwam er niks van terecht.
Alleen als ik slok op had, dan hadden we stomende sex, omdat ik dan erg in de mood was. Op deze wijze ben ik ook van mijn eerste kind in verwachting geraakt. Tweede zwangerschap ging heel mechanisch, nuchter en op gezette tijden sex om zwanger te raken. Derde zwangerschap weer een slok op en hup 5 minuten later was ik weer zwanger. Dit is drie jaar geleden. Sindsdien geen sex meer gehad. Althans, ik kan het me echt niet meer herrineren.
Nu ben ik een gesprek aangegaan met hem om werkelijk achter te komen wat daar de reden van is. Hij heeft in eerdere gesprekken, omdat ik zo aandrong op een verklaring, gezegd dat hij het heel moeilijk vond om te zeggen, maar dat ie zich niet tot me aangetrokken voelde. Tijdens ons laatste gesprek heb ik hem gezegd, dat ik het gevoel had, dat ie opgewonden werd van een penis. Tot mijn verbazing beaamde hij dat meteen. Ik was niet verbaasd of geshokkeerd, omdat ik het al vermoedde. Ik moest lachen, niet hardop, maar wel van oor tot oor, omdat ik dacht van zie je wel, ik had wel gelijk. Hij vond het opwindend dat ik zo lachtte,hij vond het ondeugend. Toen hebben we gevreeen op de bank. De dagen erop zijn we verder gegaan met onze gesprekken. We hebben zelfs porno gekeken waarin een donkere man in voorkwam met een enorme penis. Maar hij deed het in elke film met een meisje. Ik vroeg wat hij er opwindend aan vond, hij zei dat ie het opwindend vond hoe die penis van hem in en uit ging bij het meisje. Het penetreren wond hem op. Niet om het meisje, maar om die penis. De hoofdrolspeler was ook zijn favoriet zei hij.
Daarna gaf hij toe opgewonden te worden van shemales. Hij zei dat hij geen homo was en wilde dat heel graag duidelijk maken. Hij houdt van het vrouwelijke aspect. Hij vindt het opwindend als ze mooi en vrouwelijk zijn. Waarom hij dan niet helemaal voor een vrouw gaat. Dat was hem nou net, het feit dat ze geen echte vrouw zijn, maakte het anders.
Hij zegt niet op een man te vallen of verliefd te kunnen worden. Of dat hij genomen wil worden. Hij heeft wel eens afgevraagd hoe het zou zijn om aan een pik te zuigen. Maar niet dat ie dan ook een man zou nemen van achteren. Hij heeft bij zijn ouders toen hij daar logeerde na een ruzie, naar een homo film gekeken. Omdat hij zei dat ik opperde dat ie misschien een latente homo zou zijn.
Hij vertelde me ook, dat toen hij zestien jaar was, op de sportschool zich wel een keer tot een man aangetrokken was. Deze man was heel vrouwelijk volgens hem. Hij ontdekte dat hij dat niet erg vond, deze aantrekking. Vanaf zijn zestiende is hij ook in penissen geinteresseerd. Zou het verband houden? Hij zei, dat hij het met die jongen/man niet erg zou vind om aan zijn pik te zuigen of andere dingen te doen, omdat hij vrouwelijk was. Met een machoman zou hij dat zich absoluut niet kunnen voorstellen en vind het ook niks.
Hij geeft duidelijk aan, dat hij niet op mannen valt, maar dat het puur sexueel is, maar dan met een travestiet of shemale. Ze moeten wel vrouwelijk zijn. Of een vrouwelijke man, zei hij aarzelend, dan is hij de dominante zegt ie.
Na al deze ontboezemingen vroeg ik dus of dit hem belemmerd heeft om sex te hebben met me. Dat was volgens hem niet het geval. Hij heeft zich nooit opgewonden gevoeld jegens mij, tot die avond laatst dat ik om die ontboezeming. Dat was de eerste keer in 12 jaar dat hij opwinding voelde zegt hij.
Nu vraag ik me af? Is deze man latent homo? Of echt bi? Dat hij emotioneel valt op vrouwen en sexueel van mannen/travestieten sex houdt? Ik weet het niet hoor, wat ik hiermee moet. Want ik heb sterk het gevoel dat hij eigenlijk homo is en het voor zichzelf niet durft toe te geven. Hij zegt keer op keer dat ie echt geen homo is, maar wel bi.
Ik laat het eventjes hierbij, ik zei wel kort, maar sorry toch lang.
Wat denken jullie? Ik kan dit echt met niemand bespreken en voel me na 12 jaar NOG eenzamer dan ik al was.
maandag 4 januari 2010 om 11:20
quote:passionata schreef op 04 januari 2010 @ 11:11:
[...]
Weet je Pelikaan, ik wou dat ik dat echt kon geloven, dat dat kan bestaan. Een normale relatie. Omdat ik zolang in deze situatie zit en mijn zusje jarenlang dit mij voorgehouden heeft en de mensen in mijn omgeving ook niet zo'n jofele relatie hebben, durf ik eigenlijk niet te geloven dat het mogelijk is om passie, liefde, humor en communicatie te hebben binnen een relatie. Dat een man mij wil om mij, geestelijk maar ook lichamelijk.
Het is ook zo, het omgaan met het verlies. Ik ben er nu al verdrietig om, ik had het niet verwacht van mezelf. Want, ik had er niet serieus rekening mee gehouden dat hij homo kon zijn, ik verwachtte eerder dat hij mij niet aantrekkelijk vind, of geen ervaring heeft of door de sleur komt, of door de dingen die er gebeurd zijn, enz. enz. Dat kon ik dan eventueel nog oplossen. Maar nu het misschien duidelijker wordt, dat ie homo is, daar kan ik niet tegen opboksen. Dan heb ik de strijd bij voorbaat al verloren. Dat is wel een geestelijke klap. Hij heeft mij keer op keer voorgehpuden geen homo te zijn, toen ik opperde dat hij misschien een latente homo was.
Hij heeft in het verleden ook naar porno gekeken waarin een trio met twee mannen was. Als er een vrouw bij aanwezig is, dan vind ik het niet erg om die man aan te raken zegt ie. Hij stelde voor om een keer een trio te hebben met een vrouw en daarna met een man, alsof hij dat voor zichzelf dan beter kon rechtvaardigen, van kijk jij hebt het ook gedaan, dan is het voor mij ook niet raar, ook niet in jouw ogen.
Toen we wel eens porno keken, heel in het begin, viel me op, dat hij heel erg opgewonden raakte van een man die zich aftrok, naar vrouwen die penissen pijpen, anaal en als de man kwam tijdens het trekken in de film kwam hij gelijktijdig klaar door zich ook af te trekken. De opwinding van de man, wind hem op, ook dat er sperma uit de penis komt. Door al deze dingen van het verleden, wat me opviel, ben ik gaan denken dat ie latente homo was. Hij zegt, ik vind dat alleen sexueel opwindend, maar ik val niet op een man.
Nu begin ik weer sterk te denken dat ie homo is.Maar stel nou hè, stel nou, dat 'ie geen homo is. Stel je voor dat hij gewoon jouw man is en verder niets dan dat. Ben je dan gelukkig met hem? Voel je je dan zijn vrouw? En als je dan zegt: nee, maar goed, ik ben ervan overtuigd dat er geen gelukkig relaties zijn, alle mannen zijn eender...is het dan niet beter om gelukkig alleen te zijn, in plaats van ongelukkig samen? Ik ben ervan overtuigd dat er wél gelukkige relaties zijn. En mocht ik bedrogen uitkomen, mocht mijn - nu wel fijne en gelukkige- relatie uitlopen op een huwelijk zoals jij dat schetst, dan weet ik dit zeker: dan ben ik liever alleen.
[...]
Weet je Pelikaan, ik wou dat ik dat echt kon geloven, dat dat kan bestaan. Een normale relatie. Omdat ik zolang in deze situatie zit en mijn zusje jarenlang dit mij voorgehouden heeft en de mensen in mijn omgeving ook niet zo'n jofele relatie hebben, durf ik eigenlijk niet te geloven dat het mogelijk is om passie, liefde, humor en communicatie te hebben binnen een relatie. Dat een man mij wil om mij, geestelijk maar ook lichamelijk.
Het is ook zo, het omgaan met het verlies. Ik ben er nu al verdrietig om, ik had het niet verwacht van mezelf. Want, ik had er niet serieus rekening mee gehouden dat hij homo kon zijn, ik verwachtte eerder dat hij mij niet aantrekkelijk vind, of geen ervaring heeft of door de sleur komt, of door de dingen die er gebeurd zijn, enz. enz. Dat kon ik dan eventueel nog oplossen. Maar nu het misschien duidelijker wordt, dat ie homo is, daar kan ik niet tegen opboksen. Dan heb ik de strijd bij voorbaat al verloren. Dat is wel een geestelijke klap. Hij heeft mij keer op keer voorgehpuden geen homo te zijn, toen ik opperde dat hij misschien een latente homo was.
Hij heeft in het verleden ook naar porno gekeken waarin een trio met twee mannen was. Als er een vrouw bij aanwezig is, dan vind ik het niet erg om die man aan te raken zegt ie. Hij stelde voor om een keer een trio te hebben met een vrouw en daarna met een man, alsof hij dat voor zichzelf dan beter kon rechtvaardigen, van kijk jij hebt het ook gedaan, dan is het voor mij ook niet raar, ook niet in jouw ogen.
Toen we wel eens porno keken, heel in het begin, viel me op, dat hij heel erg opgewonden raakte van een man die zich aftrok, naar vrouwen die penissen pijpen, anaal en als de man kwam tijdens het trekken in de film kwam hij gelijktijdig klaar door zich ook af te trekken. De opwinding van de man, wind hem op, ook dat er sperma uit de penis komt. Door al deze dingen van het verleden, wat me opviel, ben ik gaan denken dat ie latente homo was. Hij zegt, ik vind dat alleen sexueel opwindend, maar ik val niet op een man.
Nu begin ik weer sterk te denken dat ie homo is.Maar stel nou hè, stel nou, dat 'ie geen homo is. Stel je voor dat hij gewoon jouw man is en verder niets dan dat. Ben je dan gelukkig met hem? Voel je je dan zijn vrouw? En als je dan zegt: nee, maar goed, ik ben ervan overtuigd dat er geen gelukkig relaties zijn, alle mannen zijn eender...is het dan niet beter om gelukkig alleen te zijn, in plaats van ongelukkig samen? Ik ben ervan overtuigd dat er wél gelukkige relaties zijn. En mocht ik bedrogen uitkomen, mocht mijn - nu wel fijne en gelukkige- relatie uitlopen op een huwelijk zoals jij dat schetst, dan weet ik dit zeker: dan ben ik liever alleen.
maandag 4 januari 2010 om 11:21
**@Rooss4 Bedoel je dat hij eigenlijk homo is? Ik denk dat het ook zo is, dat hij mij waardeert. Hij zei, ik heb nooit langdurige relaties gehad, alleen jij was heel anders, totaal niet doorsnee, lekker gek, grappig, zorgzaam, hebt lef. Ik leer van jou, jij bent mijn leraar zei hij.
Een sexvriend zou niks zijn denk ik, ik wil me begeerd voelen door mijn eigen man, net zoals andere vrouwen. Ook al was het maar 1 keer, dat ik dat meemaak. Aan de andere kant denk ik, als ik nou een vaste minnaar had, waar ik wat voor voelde, van interesses delen, goede gesprekken voeren, spannende dingen beleven, zeg maar avontuur en passie bij hem en een huwelijk met mijn man. Beste van twee werelden. Dat zou wel wat zijn.**
Nee, Passionata, dat bedoel ik juist niet. Ik bedoel niet dat hij homo is, ik bedoel dat hij op smemales en vrouwelijke jongens valt. Jullie hebben een openhartig gesprek gehad, het is niet niks om je partner te vertellen dat je dit soort gevoelens hebt. De maatschappij vind deze voorkeuren toch al onacceptabel en vies, als hij homo was geweest had hij het je op dat moment wellicht verteld. Dat lijkt mij veel logischer.
Over een seksvriend. Ik snap dat je wilt dat je mán geil van je word maar dat is nu eenmaal niet zo. Pijnlijk maar waar...je kunt geen ijzer met handen breken.
Ik wil graag dat mijn man wat dominanter is, dat is hij niet dus dan houd het op.
Ik heb "toestemming" van mijn man om dat buiten de deur te zoeken.
Iemand waar ik een klik mee heb, die ik heel goed seksueel kan matchen met datgene wat ik wél thuis vind...
Ik wil je niet pushen om maar vooral een seks vriend te zoeken maar wellicht moet je even aan het idee wennen? Of eens bespreken met je man?
Ik vind het echt rot voor je, deze situatie!!
Een sexvriend zou niks zijn denk ik, ik wil me begeerd voelen door mijn eigen man, net zoals andere vrouwen. Ook al was het maar 1 keer, dat ik dat meemaak. Aan de andere kant denk ik, als ik nou een vaste minnaar had, waar ik wat voor voelde, van interesses delen, goede gesprekken voeren, spannende dingen beleven, zeg maar avontuur en passie bij hem en een huwelijk met mijn man. Beste van twee werelden. Dat zou wel wat zijn.**
Nee, Passionata, dat bedoel ik juist niet. Ik bedoel niet dat hij homo is, ik bedoel dat hij op smemales en vrouwelijke jongens valt. Jullie hebben een openhartig gesprek gehad, het is niet niks om je partner te vertellen dat je dit soort gevoelens hebt. De maatschappij vind deze voorkeuren toch al onacceptabel en vies, als hij homo was geweest had hij het je op dat moment wellicht verteld. Dat lijkt mij veel logischer.
Over een seksvriend. Ik snap dat je wilt dat je mán geil van je word maar dat is nu eenmaal niet zo. Pijnlijk maar waar...je kunt geen ijzer met handen breken.
Ik wil graag dat mijn man wat dominanter is, dat is hij niet dus dan houd het op.
Ik heb "toestemming" van mijn man om dat buiten de deur te zoeken.
Iemand waar ik een klik mee heb, die ik heel goed seksueel kan matchen met datgene wat ik wél thuis vind...
Ik wil je niet pushen om maar vooral een seks vriend te zoeken maar wellicht moet je even aan het idee wennen? Of eens bespreken met je man?
Ik vind het echt rot voor je, deze situatie!!
maandag 4 januari 2010 om 11:23
Je moet je echt niet laten ontmoedigen door de seksuele behoeften van je huidige man. Ik bedoel, je moet niet bij hem blijven alleen omdat je verwacht dat de volgende man die je treft ook zo zal zijn. Er zijn echt wel mannen die hetero zijn, hoor. Genoeg mannen die het idee van seks met een man afstotelijk vinden. Ik ben erg onder de indruk van je hele verhaal, ik ben zelf altijd bang geweest om er in een relatie achter te komen dat mijn partner hele afwijkende seksuele behoeften heeft. Ik heb zelf nogal een smalle horizon wat seks betreft. Als mijn partner met een rare fetisj, SM o.i.d. zou aankomen dan zou ik hem niet meer serieus kunnen nemen. Seksueel gezien niet en als compleet persoon niet. Ik denk dat dit iets te maken heeft met mijn (beroepshalve) ervaringen met gestoorden. Ik vind anaal al te ver gaan. Dus dat test ik dan gewoon. Mijn huidige vriend is dol op seks en hij vindt het geweldig als ik hem verras met mooie lingerie e.d., maar toen ik anale seks voorstelde zei hij dat hij echt niet vies van me is maar dat de anus voor hem toch echt een uitgang is en geen ingang. Ik blij!
Ik vind het wel bijzonder dat je schrijft dat je de mannelijke en vrouwelijke combinatie zo belangrijk vindt en van vrouwgerichte mannen houdt, maar het toch al zo lang uithoudt met deze man.
Ik vind het wel bijzonder dat je schrijft dat je de mannelijke en vrouwelijke combinatie zo belangrijk vindt en van vrouwgerichte mannen houdt, maar het toch al zo lang uithoudt met deze man.
maandag 4 januari 2010 om 11:44
Zijn er vrouwen waarvan hij wel opgewonden wordt?
Dat ljikt me namelijk het grootste issue, dat jij samenwoont met een man die feitelijk nooit opgewonden is geworden van jou... jij, zoals je bent, zoals hij je heeft leren kennen.... nooit.
Dat lijkt me verschrikkelijk en voor mij wel een reden om weg te gaan bij iemand.
Ik heb zelf jarenlang een relatie gehad met een bi seksuele man. Die relatie is overgegaan, maar had niets te maken met zijn bi seskualiteit. Open en eerlijk is hij daar altijd over geweest en het heeft nooit tussen ons in gestaan.
Dat ljikt me namelijk het grootste issue, dat jij samenwoont met een man die feitelijk nooit opgewonden is geworden van jou... jij, zoals je bent, zoals hij je heeft leren kennen.... nooit.
Dat lijkt me verschrikkelijk en voor mij wel een reden om weg te gaan bij iemand.
Ik heb zelf jarenlang een relatie gehad met een bi seksuele man. Die relatie is overgegaan, maar had niets te maken met zijn bi seskualiteit. Open en eerlijk is hij daar altijd over geweest en het heeft nooit tussen ons in gestaan.
DTEEZ!
maandag 4 januari 2010 om 13:26
maandag 4 januari 2010 om 13:40
quote:Rooss4 schreef op 04 januari 2010 @ 11:21:
**@Rooss4 Bedoel je dat hij eigenlijk homo is? Ik denk dat het ook zo is, dat hij mij waardeert. Hij zei, ik heb nooit langdurige relaties gehad, alleen jij was heel anders, totaal niet doorsnee, lekker gek, grappig, zorgzaam, hebt lef. Ik leer van jou, jij bent mijn leraar zei hij.
Een sexvriend zou niks zijn denk ik, ik wil me begeerd voelen door mijn eigen man, net zoals andere vrouwen. Ook al was het maar 1 keer, dat ik dat meemaak. Aan de andere kant denk ik, als ik nou een vaste minnaar had, waar ik wat voor voelde, van interesses delen, goede gesprekken voeren, spannende dingen beleven, zeg maar avontuur en passie bij hem en een huwelijk met mijn man. Beste van twee werelden. Dat zou wel wat zijn.**
Nee, Passionata, dat bedoel ik juist niet. Ik bedoel niet dat hij homo is, ik bedoel dat hij op smemales en vrouwelijke jongens valt. Jullie hebben een openhartig gesprek gehad, het is niet niks om je partner te vertellen dat je dit soort gevoelens hebt. De maatschappij vind deze voorkeuren toch al onacceptabel en vies, als hij homo was geweest had hij het je op dat moment wellicht verteld. Dat lijkt mij veel logischer.
Over een seksvriend. Ik snap dat je wilt dat je mán geil van je word maar dat is nu eenmaal niet zo. Pijnlijk maar waar...je kunt geen ijzer met handen breken.
Ik wil graag dat mijn man wat dominanter is, dat is hij niet dus dan houd het op.
Ik heb "toestemming" van mijn man om dat buiten de deur te zoeken.
Iemand waar ik een klik mee heb, die ik heel goed seksueel kan matchen met datgene wat ik wél thuis vind...
Ik wil je niet pushen om maar vooral een seks vriend te zoeken maar wellicht moet je even aan het idee wennen? Of eens bespreken met je man?
Ik vind het echt rot voor je, deze situatie!!
Ik vind het ook ontzettend moedig dat hij zich kwetsbaar heeft opgesteld. Daar heb ik wel waardering voor. Net wat je zegt, het is niet niks, vooral voor de meeste mannen niet. Hij zegt, ik schaam me ervoor om het zo te zeggen. En ik begrijp dat heel goed.
Maar als hij daarnaast ook nog homo is, dat gaat dan weer een stapje te ver voor hem denk ik om daarvoor uit te komen. Omdat hij zo het vrouwelijke aspect benadert, dat ik vooral niet denk dat hij homo is. Daar is ie echt bang voor. Maar ja, op den duur zal dat, als dat zo is, ook wel uitkomen.
Ik heb het hem ook wel eens voorgesteld hoor, een minnaar erbij. Daar wil hij niks van weten, dan wordt ie veelste jaloers. Hij zegt, als je een beurt wil, kun je het van mij krijgen. Dan voel ik me zo beledigd, net of het mij om de beurt gaat. Als wij het met elkaar doen, lijkt het eerder op een wederzijdse masturbatie, dan een wisselwerking.
Eigenlijk zou ik dat wel willen hoor, ook de beste van twee werelden voor mij. Een minnaar en een man. Het vreemde is, dat hij wel jaloers wordt van een gedachte van mij met een andere man. Dat kan ie niet uitstaan, hij zei alsof hij dan niet voldoet. Als ik lesbisch zou zijn, zou hij dat helemaal niet erg vinden, zei hij.
Ik zou het wel vreemd vinden. Ga je weg, hij weet dan waar je heen gaat. Weet je, ik ben ook bang voor soa's, dat ik na zoiets meteen hiv of iets anders overhoudt. Dat ik die risico neem. Niet dat ik iemand ben die meteen het bed induikt met iemand. Nee, juist niet, ik wil eerst verdieping in een relatie, die man moet het wel waard zijn. Bij Oprah waren er van die vrouwen, tranen en tuiten, dat ze oftewel door de escapades van hun man hiv hadden, of door eenmalig of meervoudig contact met een andere man. Stom misschien, het zou je maar gebeuren.
Buiten het niet begeren om, we hebben verder ook geen echte relatie in die zin van, communiceren, kletsen, aardig tegen elkaar doen, samen iets ondernemen. En vooral de wil ervoor hebben. Ik heb door de jaren heen een soort wrok tegen hem gekoesterd, waarbij ik flink van hem afgekoeld ben. Hij zegt ook, ik heb het gevoel dat alles wat ik zou doen, het bij jou als nep zou aandoen, daarom doe ik maar niets. Inderdaad, na zoveel jaar, zou ik niet meer geloven dat ie ineens een Don Juan is voor mij. Ik zou denken dat hij zich forceert. Omdat we gesprekken hebben gehad.
Hij zei laatst ook, je hebt gelijk, je hebt chemie met elkaar of niet. En hij voelt geen chemie met mij. Had ie ook eerder kunnen bedenken.
**@Rooss4 Bedoel je dat hij eigenlijk homo is? Ik denk dat het ook zo is, dat hij mij waardeert. Hij zei, ik heb nooit langdurige relaties gehad, alleen jij was heel anders, totaal niet doorsnee, lekker gek, grappig, zorgzaam, hebt lef. Ik leer van jou, jij bent mijn leraar zei hij.
Een sexvriend zou niks zijn denk ik, ik wil me begeerd voelen door mijn eigen man, net zoals andere vrouwen. Ook al was het maar 1 keer, dat ik dat meemaak. Aan de andere kant denk ik, als ik nou een vaste minnaar had, waar ik wat voor voelde, van interesses delen, goede gesprekken voeren, spannende dingen beleven, zeg maar avontuur en passie bij hem en een huwelijk met mijn man. Beste van twee werelden. Dat zou wel wat zijn.**
Nee, Passionata, dat bedoel ik juist niet. Ik bedoel niet dat hij homo is, ik bedoel dat hij op smemales en vrouwelijke jongens valt. Jullie hebben een openhartig gesprek gehad, het is niet niks om je partner te vertellen dat je dit soort gevoelens hebt. De maatschappij vind deze voorkeuren toch al onacceptabel en vies, als hij homo was geweest had hij het je op dat moment wellicht verteld. Dat lijkt mij veel logischer.
Over een seksvriend. Ik snap dat je wilt dat je mán geil van je word maar dat is nu eenmaal niet zo. Pijnlijk maar waar...je kunt geen ijzer met handen breken.
Ik wil graag dat mijn man wat dominanter is, dat is hij niet dus dan houd het op.
Ik heb "toestemming" van mijn man om dat buiten de deur te zoeken.
Iemand waar ik een klik mee heb, die ik heel goed seksueel kan matchen met datgene wat ik wél thuis vind...
Ik wil je niet pushen om maar vooral een seks vriend te zoeken maar wellicht moet je even aan het idee wennen? Of eens bespreken met je man?
Ik vind het echt rot voor je, deze situatie!!
Ik vind het ook ontzettend moedig dat hij zich kwetsbaar heeft opgesteld. Daar heb ik wel waardering voor. Net wat je zegt, het is niet niks, vooral voor de meeste mannen niet. Hij zegt, ik schaam me ervoor om het zo te zeggen. En ik begrijp dat heel goed.
Maar als hij daarnaast ook nog homo is, dat gaat dan weer een stapje te ver voor hem denk ik om daarvoor uit te komen. Omdat hij zo het vrouwelijke aspect benadert, dat ik vooral niet denk dat hij homo is. Daar is ie echt bang voor. Maar ja, op den duur zal dat, als dat zo is, ook wel uitkomen.
Ik heb het hem ook wel eens voorgesteld hoor, een minnaar erbij. Daar wil hij niks van weten, dan wordt ie veelste jaloers. Hij zegt, als je een beurt wil, kun je het van mij krijgen. Dan voel ik me zo beledigd, net of het mij om de beurt gaat. Als wij het met elkaar doen, lijkt het eerder op een wederzijdse masturbatie, dan een wisselwerking.
Eigenlijk zou ik dat wel willen hoor, ook de beste van twee werelden voor mij. Een minnaar en een man. Het vreemde is, dat hij wel jaloers wordt van een gedachte van mij met een andere man. Dat kan ie niet uitstaan, hij zei alsof hij dan niet voldoet. Als ik lesbisch zou zijn, zou hij dat helemaal niet erg vinden, zei hij.
Ik zou het wel vreemd vinden. Ga je weg, hij weet dan waar je heen gaat. Weet je, ik ben ook bang voor soa's, dat ik na zoiets meteen hiv of iets anders overhoudt. Dat ik die risico neem. Niet dat ik iemand ben die meteen het bed induikt met iemand. Nee, juist niet, ik wil eerst verdieping in een relatie, die man moet het wel waard zijn. Bij Oprah waren er van die vrouwen, tranen en tuiten, dat ze oftewel door de escapades van hun man hiv hadden, of door eenmalig of meervoudig contact met een andere man. Stom misschien, het zou je maar gebeuren.
Buiten het niet begeren om, we hebben verder ook geen echte relatie in die zin van, communiceren, kletsen, aardig tegen elkaar doen, samen iets ondernemen. En vooral de wil ervoor hebben. Ik heb door de jaren heen een soort wrok tegen hem gekoesterd, waarbij ik flink van hem afgekoeld ben. Hij zegt ook, ik heb het gevoel dat alles wat ik zou doen, het bij jou als nep zou aandoen, daarom doe ik maar niets. Inderdaad, na zoveel jaar, zou ik niet meer geloven dat ie ineens een Don Juan is voor mij. Ik zou denken dat hij zich forceert. Omdat we gesprekken hebben gehad.
Hij zei laatst ook, je hebt gelijk, je hebt chemie met elkaar of niet. En hij voelt geen chemie met mij. Had ie ook eerder kunnen bedenken.
maandag 4 januari 2010 om 13:50
quote:Djoels schreef op 04 januari 2010 @ 11:44:
Zijn er vrouwen waarvan hij wel opgewonden wordt?
Dat ljikt me namelijk het grootste issue, dat jij samenwoont met een man die feitelijk nooit opgewonden is geworden van jou... jij, zoals je bent, zoals hij je heeft leren kennen.... nooit.
Dat lijkt me verschrikkelijk en voor mij wel een reden om weg te gaan bij iemand.
Ik heb zelf jarenlang een relatie gehad met een bi seksuele man. Die relatie is overgegaan, maar had niets te maken met zijn bi seskualiteit. Open en eerlijk is hij daar altijd over geweest en het heeft nooit tussen ons in gestaan.
Dat vraag ik me ook af. Of hij van andere vrouwen wel opgewonden wordt. Volgens mij wel van Carmen Elektra. Laatst klikte hij op een filmpje waarbij zij zou meedoen, maar was een nepperd. Hij was een beetje teleurgesteld. Hij zei in de boekenwinkel, je had een keer je haar als Carmen Elektra, dat stond je heel mooi, waarschijnlijk windt zij hem wel op. Das in ieder geval wel een goed teken, of niet. Niet, omdat het betekent dat ik hem niet opwind.
Ik heb ook twee kinderen en een hypotheek he, geen baan op dit moment, maar op den duur, als ik straks mijn financiele vrijheid hervonden heb, na mijn opleiding, dan zal ik wel vrijer zijn in mijn beslissing.
Ik heb ook tegen hem gezegd in het verleden, als de kinderen er niet waren, was ik allaaaang weg. Echt. Ik wil hun leventje niet verstoren, ik heb een mooie huis, ze hebben mooie ruime kamers. Wat heb ik hen te bieden, werkloos, enz. Op dit moment is dat ook geen optie. Dus het economische deel weegt nu ook zwaar. Als ik geld zat had, of spaargeld, dan was het makkelijker. We komen nu al amper rond.
Ik voel ook heel sterk aan, dat ik bij hem weg zal gaan.
Ik ben best wel monogaam ingesteld, alhoewel ik niet vies ben van flirten, daar houd ik weer heel veel van. Als ik de keuze heb gemaakt, ben ik daarin standvastig, houd ik ook vol. Ik geef het dan niet meteen op. Terwijl ik in heel veel dingen juist doorzettingsvermogen ontbeer.
Zijn er vrouwen waarvan hij wel opgewonden wordt?
Dat ljikt me namelijk het grootste issue, dat jij samenwoont met een man die feitelijk nooit opgewonden is geworden van jou... jij, zoals je bent, zoals hij je heeft leren kennen.... nooit.
Dat lijkt me verschrikkelijk en voor mij wel een reden om weg te gaan bij iemand.
Ik heb zelf jarenlang een relatie gehad met een bi seksuele man. Die relatie is overgegaan, maar had niets te maken met zijn bi seskualiteit. Open en eerlijk is hij daar altijd over geweest en het heeft nooit tussen ons in gestaan.
Dat vraag ik me ook af. Of hij van andere vrouwen wel opgewonden wordt. Volgens mij wel van Carmen Elektra. Laatst klikte hij op een filmpje waarbij zij zou meedoen, maar was een nepperd. Hij was een beetje teleurgesteld. Hij zei in de boekenwinkel, je had een keer je haar als Carmen Elektra, dat stond je heel mooi, waarschijnlijk windt zij hem wel op. Das in ieder geval wel een goed teken, of niet. Niet, omdat het betekent dat ik hem niet opwind.
Ik heb ook twee kinderen en een hypotheek he, geen baan op dit moment, maar op den duur, als ik straks mijn financiele vrijheid hervonden heb, na mijn opleiding, dan zal ik wel vrijer zijn in mijn beslissing.
Ik heb ook tegen hem gezegd in het verleden, als de kinderen er niet waren, was ik allaaaang weg. Echt. Ik wil hun leventje niet verstoren, ik heb een mooie huis, ze hebben mooie ruime kamers. Wat heb ik hen te bieden, werkloos, enz. Op dit moment is dat ook geen optie. Dus het economische deel weegt nu ook zwaar. Als ik geld zat had, of spaargeld, dan was het makkelijker. We komen nu al amper rond.
Ik voel ook heel sterk aan, dat ik bij hem weg zal gaan.
Ik ben best wel monogaam ingesteld, alhoewel ik niet vies ben van flirten, daar houd ik weer heel veel van. Als ik de keuze heb gemaakt, ben ik daarin standvastig, houd ik ook vol. Ik geef het dan niet meteen op. Terwijl ik in heel veel dingen juist doorzettingsvermogen ontbeer.
maandag 4 januari 2010 om 14:04
Het lijkt net of ik hier een monoloog voer, maar dit werkt ook therapeutisch voor mij. Ik kan dit niet op mijn pc zetten, want er zijn mensen die er wel eens gebruik maken en snuffelen door mijn bestanden. Dat heb ik een keer door schade en schande geleerd.
Door dit hier zo neer te zetten, zet ik het ook een beetje op een rijtje.
Bovendien wordt me ook een spiegel voorgehouden door medeforummers.
We zijn samen drie keer op vakantie geweest, naar het buitenland. Geen een keer hebben we het dan gedaan. Je zou zeggen, in het buitenland, zomer, geen werkstress, je hebt dan alle tijd en gelegenheid. Nee, niks, nada. Ik kwam zwaar teleurgesteld thuis elke keer. Kon me niet voorstellen dat anderen dit ook hadden. Heb je dan helemaal geen zin???
Ik begin nu ook te denken, misschien ben ik niet sexy, kan toch? Of ben ik niet sexy voor hem. Waarom zou een ander mij wel sexy vinden? Toen ik vroeger uitging had ik wel heel veel aandacht, zelfs als ik met hem uitging. Dus ik heb nooit een tekort ervaren, ik voelde me toendertijd daar wel zeker over. Maar ja, bijna alle vrouwen worden aangesproken, dus dat is dan ook weer niets bijzonders voor mij. Het zou dus heel goed ook aan mij kunnen liggen. Dat maakt de zaak dan nog erger eigenlijk. Dat het misschien mijn schuld is. Niet helemaal, maar wel veel. Dat als ik maar aantrekkelijk genoeg was, hij wel naar me zou verlangen.
Ik weet, ik leg hier mijn ziel en zaligheid bloot, maar ik ben in de praktijk normaliter ook een open boek. Dat ik dit met niemand kan bespreken, maakt dat ik me eenzamer voel. Ik maak van mijn hart geen moordkuil, maar ik zal onder geen beding zijn geheim aan iemand prijs geven, hoe gekwetst ik ook ben, dat is mijn erecode.
Hoe nu verder? Waar zou ik hulp kunnen krijgen, wie heeft er ervaring mee, hoe opgelost?
Ik ben verdwaasd, maar moet toch schoonmaken, kinderen naar school en terug, koken, de was, administratie, gaat allemaal door. Terwijl ik veel meer zin heb om me in een hol terug te trekken en een paar dagen flink na te denken.
Ik dacht bijmezelf, welk kapsel ik ook neem, hoe ik me ook kleed, die man zal nooit zin in me krijgen. Hij vindt me wel heel mooi als ik opgemaakt ben, haren stijl, nauwe kleding. Dan kijkt ie wel heel bewonderend hele tijd. Tsja, daar blijft het dan ook bij.
Sorry, ik denk dat ik jullie misschien enorm verveeld heb, maar dit moest ik wel kwijt, het is iets van 12 jaar! wat ik opgekropt heb. Dat komt nu helemaal weer los.
Misschien moet ik contact opnemen met lotgenoten.
Door dit hier zo neer te zetten, zet ik het ook een beetje op een rijtje.
Bovendien wordt me ook een spiegel voorgehouden door medeforummers.
We zijn samen drie keer op vakantie geweest, naar het buitenland. Geen een keer hebben we het dan gedaan. Je zou zeggen, in het buitenland, zomer, geen werkstress, je hebt dan alle tijd en gelegenheid. Nee, niks, nada. Ik kwam zwaar teleurgesteld thuis elke keer. Kon me niet voorstellen dat anderen dit ook hadden. Heb je dan helemaal geen zin???
Ik begin nu ook te denken, misschien ben ik niet sexy, kan toch? Of ben ik niet sexy voor hem. Waarom zou een ander mij wel sexy vinden? Toen ik vroeger uitging had ik wel heel veel aandacht, zelfs als ik met hem uitging. Dus ik heb nooit een tekort ervaren, ik voelde me toendertijd daar wel zeker over. Maar ja, bijna alle vrouwen worden aangesproken, dus dat is dan ook weer niets bijzonders voor mij. Het zou dus heel goed ook aan mij kunnen liggen. Dat maakt de zaak dan nog erger eigenlijk. Dat het misschien mijn schuld is. Niet helemaal, maar wel veel. Dat als ik maar aantrekkelijk genoeg was, hij wel naar me zou verlangen.
Ik weet, ik leg hier mijn ziel en zaligheid bloot, maar ik ben in de praktijk normaliter ook een open boek. Dat ik dit met niemand kan bespreken, maakt dat ik me eenzamer voel. Ik maak van mijn hart geen moordkuil, maar ik zal onder geen beding zijn geheim aan iemand prijs geven, hoe gekwetst ik ook ben, dat is mijn erecode.
Hoe nu verder? Waar zou ik hulp kunnen krijgen, wie heeft er ervaring mee, hoe opgelost?
Ik ben verdwaasd, maar moet toch schoonmaken, kinderen naar school en terug, koken, de was, administratie, gaat allemaal door. Terwijl ik veel meer zin heb om me in een hol terug te trekken en een paar dagen flink na te denken.
Ik dacht bijmezelf, welk kapsel ik ook neem, hoe ik me ook kleed, die man zal nooit zin in me krijgen. Hij vindt me wel heel mooi als ik opgemaakt ben, haren stijl, nauwe kleding. Dan kijkt ie wel heel bewonderend hele tijd. Tsja, daar blijft het dan ook bij.
Sorry, ik denk dat ik jullie misschien enorm verveeld heb, maar dit moest ik wel kwijt, het is iets van 12 jaar! wat ik opgekropt heb. Dat komt nu helemaal weer los.
Misschien moet ik contact opnemen met lotgenoten.
maandag 4 januari 2010 om 14:13
[quote]fashionvictim schreef op 04 januari 2010 @ 14:09:
Passionata,
Ik heb geen advies voor je, helaas, maar ik wil je alleen even laten weten dat ik zit mee te lezen. Dat je niet helemaal het gevoel hebt dat je tegen jezelf zit te praten, zeg maar.
Sterkte meid.[/quo
Dank je wel Fashionvictim, dat vind ik heel lief van je.
En ik begrijp dat het geven van advies in deze heel moeilijk is, als ik het al niet snap. Het is ook een heel ingewikkelde kwestie, als hij vreemdging met een andere vrouw enz. was het veel makkelijker geweest.
Het gevoel tegen mezelf praten heb ik al die jaren gehad en daarom wilde ik dit eens in de buitenwereld gooien zeg maar.
Passionata,
Ik heb geen advies voor je, helaas, maar ik wil je alleen even laten weten dat ik zit mee te lezen. Dat je niet helemaal het gevoel hebt dat je tegen jezelf zit te praten, zeg maar.
Sterkte meid.[/quo
Dank je wel Fashionvictim, dat vind ik heel lief van je.
En ik begrijp dat het geven van advies in deze heel moeilijk is, als ik het al niet snap. Het is ook een heel ingewikkelde kwestie, als hij vreemdging met een andere vrouw enz. was het veel makkelijker geweest.
Het gevoel tegen mezelf praten heb ik al die jaren gehad en daarom wilde ik dit eens in de buitenwereld gooien zeg maar.
maandag 4 januari 2010 om 14:36
Praat lekker door meid.. Ik heb helaas ook geen advies voor je behalve jezelf en je relatie eens flink onder de loep te nemen en zo langzaam aan toch naar een beslissing toe werken..
Zoals het op dit moment gaat en de laatste jaren is gegaan lijkt mij niet vol te houden..
Goed dat je hulp gaat zoeken!
Veel sterkte!
Zoals het op dit moment gaat en de laatste jaren is gegaan lijkt mij niet vol te houden..
Goed dat je hulp gaat zoeken!
Veel sterkte!
maandag 4 januari 2010 om 14:43
quote:passionata schreef op 04 januari 2010 @ 14:04:
Hoe nu verder? Waar zou ik hulp kunnen krijgen, wie heeft er ervaring mee, hoe opgelost?
Misschien moet ik contact opnemen met lotgenoten.Je hebt de stichting Orpheus, maar die is dacht ik meer gericht op de homo- of biseksuele partner in de "heterorelatie". Maar ongetwijfeld weet men daar ook andere adressen of fora, waar je je verhaal kwijt kan en/of hulp kunt krijgen. Je kan natuurlijk ook aan je huisarts een verwijzing vragen voor een psycholoog o.i.d., om daar je gedachten eens op een rij te kunnen zetten.
Hoe nu verder? Waar zou ik hulp kunnen krijgen, wie heeft er ervaring mee, hoe opgelost?
Misschien moet ik contact opnemen met lotgenoten.Je hebt de stichting Orpheus, maar die is dacht ik meer gericht op de homo- of biseksuele partner in de "heterorelatie". Maar ongetwijfeld weet men daar ook andere adressen of fora, waar je je verhaal kwijt kan en/of hulp kunt krijgen. Je kan natuurlijk ook aan je huisarts een verwijzing vragen voor een psycholoog o.i.d., om daar je gedachten eens op een rij te kunnen zetten.
maandag 4 januari 2010 om 14:52
Dag Passionata,
Ingewikkeld probleem, lijkt het me.
Ik weet er natuurlijk niet echt iets vanaf, maar ik ben geneigd te zeggen dat hij homo is. Geneigd, tot ik lees dat hij van she-males houdt. She-males, zo leren homo-auteurs mij, zijn voor homo's niet interessant. She-males zijn vrouwen met een pik, geschikt dus voor mannen die op vrouwen vallen maar die ook naar een pik (dat is niet hetzelfde als een man) verlangen.
Maar ja, het kan natuurlijk ook dat hij nu zogenaamd bi is omdat hij als homo nog in een soort ontkennings-tussenfase zit. Die she-males passen daar goed bij.
Mijn enige echte tip aan je is eens te bladeren door de archieven van Savage Love. Dan Savage is een seks-columnist die geen blad voor de mond neemt, en homo bovendien, en hij heeft veel geschreven over de situatie waarin je zit. Je kunt zijn stukken vinden op http://www.thestranger.com/seattle/SavageLove
Hij maakt ook een podcast waarin het probleem vaak voorbij komt.
Sterkte,
Shepherd
Ingewikkeld probleem, lijkt het me.
Ik weet er natuurlijk niet echt iets vanaf, maar ik ben geneigd te zeggen dat hij homo is. Geneigd, tot ik lees dat hij van she-males houdt. She-males, zo leren homo-auteurs mij, zijn voor homo's niet interessant. She-males zijn vrouwen met een pik, geschikt dus voor mannen die op vrouwen vallen maar die ook naar een pik (dat is niet hetzelfde als een man) verlangen.
Maar ja, het kan natuurlijk ook dat hij nu zogenaamd bi is omdat hij als homo nog in een soort ontkennings-tussenfase zit. Die she-males passen daar goed bij.
Mijn enige echte tip aan je is eens te bladeren door de archieven van Savage Love. Dan Savage is een seks-columnist die geen blad voor de mond neemt, en homo bovendien, en hij heeft veel geschreven over de situatie waarin je zit. Je kunt zijn stukken vinden op http://www.thestranger.com/seattle/SavageLove
Hij maakt ook een podcast waarin het probleem vaak voorbij komt.
Sterkte,
Shepherd
maandag 4 januari 2010 om 15:24
Hoi Passionata,
Normaal ben ik geen actief forummer maar wel een actieve meelezer. Maar in dit geval wil ik toch even reageren.
Waarom? Omdat je verhaal me raakt.....1 en al herkenning. Hier 6 jaar samen en ook een kindje.....op dezelfde manier verwekt hoe het bij jullie ging. Mijn vriend kijkt altijd porno met shemales en toont ook geen interesse in seks met mij. De keren dat het wel gebeurd is altijd onder invloed en zelfs dat gaat de laatste tijd niet meer. Hij gaf de laatste keer aan dat dit door faalangst kwam, maar ik weet het niet hoor.....hij is geen prater dus dubbel zo moeilijk. Onze communicatie is niet goed. Het gekke is dat we het verder wel heel goed kunnen vinden samen en ook dezelfde humor hebben enzo, maar doordat de seks ontbreekt voel ik me niet 100% gelukkig in deze relatie en denk er ook vaak aan om ermee te stoppen. Maar is dat dan de oplossing?
Heb wel eens een sexuoloog voorgesteld maar daar heeft ie geen oren naar (is geen prater hé) dus wat moet je dan...
Je ziet, ik heb ook geen oplossing maar wil je zeggen dat je zeker niet de enige bent met dit probleem....Sterkte!
Normaal ben ik geen actief forummer maar wel een actieve meelezer. Maar in dit geval wil ik toch even reageren.
Waarom? Omdat je verhaal me raakt.....1 en al herkenning. Hier 6 jaar samen en ook een kindje.....op dezelfde manier verwekt hoe het bij jullie ging. Mijn vriend kijkt altijd porno met shemales en toont ook geen interesse in seks met mij. De keren dat het wel gebeurd is altijd onder invloed en zelfs dat gaat de laatste tijd niet meer. Hij gaf de laatste keer aan dat dit door faalangst kwam, maar ik weet het niet hoor.....hij is geen prater dus dubbel zo moeilijk. Onze communicatie is niet goed. Het gekke is dat we het verder wel heel goed kunnen vinden samen en ook dezelfde humor hebben enzo, maar doordat de seks ontbreekt voel ik me niet 100% gelukkig in deze relatie en denk er ook vaak aan om ermee te stoppen. Maar is dat dan de oplossing?
Heb wel eens een sexuoloog voorgesteld maar daar heeft ie geen oren naar (is geen prater hé) dus wat moet je dan...
Je ziet, ik heb ook geen oplossing maar wil je zeggen dat je zeker niet de enige bent met dit probleem....Sterkte!
maandag 4 januari 2010 om 16:39
Dank je Sheperd voor de info. Ik ga zeker kijken.
Op Orpheus heb ik ook gekeken, maar ik ben wat terughoudend en hij zeker denk ik om tussen andere mensen te zitten met dit "probleem".
Ik ben ook ondertussen geneigd te denken dat hij een penisfetish heeft en daarom kikt op shemales. Want dat bestond, dat heet phallophilia. Door die fetish mijn geslachtsdeel hem niet opwindt.
Ik ga in ieder geval weer een gesprek aan met hem vanavond, want als ik dat weer laat verwateren, gaat het weer als vanouds.
Op Orpheus heb ik ook gekeken, maar ik ben wat terughoudend en hij zeker denk ik om tussen andere mensen te zitten met dit "probleem".
Ik ben ook ondertussen geneigd te denken dat hij een penisfetish heeft en daarom kikt op shemales. Want dat bestond, dat heet phallophilia. Door die fetish mijn geslachtsdeel hem niet opwindt.
Ik ga in ieder geval weer een gesprek aan met hem vanavond, want als ik dat weer laat verwateren, gaat het weer als vanouds.
maandag 4 januari 2010 om 16:46
Hoi Cootje,
bedankt in ieder geval voor het herkenbare verhaal. Het is geen troost, maar je gaat wel denken van: ik ben dus niet gek.
Oftewel hij is een homo in een ontkenningsfase, oftewel hij heeft een penisfetish, want hij kikt op grote, vooral dikke lullen. Zou het wel eens willen pijpen, maar verder niks. Dat met die shemales is ook een fetish denk ik , misschien ook wel van je man? Dat mijn man wellicht twee fetishen heeft.
Daar kom ik hopelijk vanavond achter.
bedankt in ieder geval voor het herkenbare verhaal. Het is geen troost, maar je gaat wel denken van: ik ben dus niet gek.
Oftewel hij is een homo in een ontkenningsfase, oftewel hij heeft een penisfetish, want hij kikt op grote, vooral dikke lullen. Zou het wel eens willen pijpen, maar verder niks. Dat met die shemales is ook een fetish denk ik , misschien ook wel van je man? Dat mijn man wellicht twee fetishen heeft.
Daar kom ik hopelijk vanavond achter.
maandag 4 januari 2010 om 16:49
Hmm, mij viel vooral het volgende op:
**********************************************
3. Hij helpt zichzelf wel heel vaak, onder de douche, ’s avonds, als ik weg ben, steevast. Dus daardoor gaat de druk bij hem ook weg, om het te doen zeg maar.
**********************************************
Het lijkt me dat de je vriend te vaak 'zichzelf helpt', waardoor hij geen libido meer over heeft. Daarbij heeft hij ook nog allerlei wilde fantasieen, waardoor normale seks een probleem is geworden.
Ik herken het enigszins want ik had zelf vroeger een laag libido doordat ik overmatig 'mezelf hielp'. Omdat ik ook nog eens weinig zelfvertrouwen had en erg verlegen was, was het aangaan van een relatie voor mij destijds erg moeilijk.
Het heeft me een paar jaar gekost om mezelf los te worstelen van mijn onvolwassenheid. Ondertussen heb ik mijn leven weer op orde, heb ik een vaste relatie, en een normaal seksleven.
Mijn libido bouwt zich nu gedurende een paar dagen op, met als ontlading een stevig vrijpartij. Als ik nog elke dag 'mezelf zou helpen' zou ik daar simpelweg niet toe in staat zijn. Ook de wilde fantasieen die ik toen had zijn ondertussen verdwenen.
Passionata beschrijft dus enkele dingen die ik zelf wel herken.
De echte vraag hier is niet "is hij homo", maar "waarom heeft hij geen interesse in haar".
Dat de vriend van TO bepaalde fantasieen heeft is minder belangrijk dan het lijkt. Hij zegt geen een relatie te kunnen hebben met een man, en dat hij niet verliefd zou kunnen worden op een man. Op basis daarvan zou ik concluderen dat hij gewoon hetero is.
Waarschijnlijk moet de vriend van TO leren zijn eigen libido te beheersen, en dus op houden zichzelf te helpen. Ik denk dat een sexuoloog kan helpen hier.
**********************************************
3. Hij helpt zichzelf wel heel vaak, onder de douche, ’s avonds, als ik weg ben, steevast. Dus daardoor gaat de druk bij hem ook weg, om het te doen zeg maar.
**********************************************
Het lijkt me dat de je vriend te vaak 'zichzelf helpt', waardoor hij geen libido meer over heeft. Daarbij heeft hij ook nog allerlei wilde fantasieen, waardoor normale seks een probleem is geworden.
Ik herken het enigszins want ik had zelf vroeger een laag libido doordat ik overmatig 'mezelf hielp'. Omdat ik ook nog eens weinig zelfvertrouwen had en erg verlegen was, was het aangaan van een relatie voor mij destijds erg moeilijk.
Het heeft me een paar jaar gekost om mezelf los te worstelen van mijn onvolwassenheid. Ondertussen heb ik mijn leven weer op orde, heb ik een vaste relatie, en een normaal seksleven.
Mijn libido bouwt zich nu gedurende een paar dagen op, met als ontlading een stevig vrijpartij. Als ik nog elke dag 'mezelf zou helpen' zou ik daar simpelweg niet toe in staat zijn. Ook de wilde fantasieen die ik toen had zijn ondertussen verdwenen.
Passionata beschrijft dus enkele dingen die ik zelf wel herken.
De echte vraag hier is niet "is hij homo", maar "waarom heeft hij geen interesse in haar".
Dat de vriend van TO bepaalde fantasieen heeft is minder belangrijk dan het lijkt. Hij zegt geen een relatie te kunnen hebben met een man, en dat hij niet verliefd zou kunnen worden op een man. Op basis daarvan zou ik concluderen dat hij gewoon hetero is.
Waarschijnlijk moet de vriend van TO leren zijn eigen libido te beheersen, en dus op houden zichzelf te helpen. Ik denk dat een sexuoloog kan helpen hier.
maandag 4 januari 2010 om 18:17
passionata, wat een heftig verhaal. Ondanks dat je het wel vermoedde komt het toch keihard aan. Hoe je het went of keert het zal zeker op langere termijn aan je knagen dat je een realtie met iemand hebt die niet van je opgewonden raakt. Ook al wil je misschien verder met hem. Het gaat niet werken in de toekomst omdat je je steeds nog eenzamer gaat voelen.Je gaat je beseffen datje ook een realtiemet iemand kan hebben die jou wel super aantrekkelijk vindt en dat gaat wringen.
Ik wens je sterkte en kies wat voor jou het beste is
Ik wens je sterkte en kies wat voor jou het beste is
wees jezelf, er zijn genoeg anderen.
maandag 4 januari 2010 om 18:52
Hey Passionata,
Herkenbaar weer, dat 'kicken op grote, dikke lullen'....weet je, eigenlijk gaat het mij niet eens om die shemales(ben het inmiddels gewend al schrok ik er wel van in het begin) maar het gaat me er meer om dat ie van mij niet opgewonden lijkt te worden, volgens mij mist er van hem uit een stuk chemie ofzo, iets wat jij ook al eerder beschreef.
Ik heb wel al vanalles geprobeerd hoor om er wat van te maken, ben zelfs wel eens 'meegegaan'in zijn fantasie en met voorbinddildo seks gehad....daar werd ie wel zeer opgewonden van. Dit was overigens wel toen we beide behoorlijk wat gedronken hadden. Maar goed, dit is maar een paar keer gebeurd, maar wil liever gewoon begeerd worden i.pl.v dat hij eerst uren naar die shemales aan het kijken is en dan naar mij komt.....dat voelt gewoon niet goed.
Heb verder ook niet te klagen over aandacht van andere mannen maar dat maakt het juist zo moeilijk want je wilt juist die aandacht van je eigen man...
Pfff.....supermoeilijk allemaal....
Herkenbaar weer, dat 'kicken op grote, dikke lullen'....weet je, eigenlijk gaat het mij niet eens om die shemales(ben het inmiddels gewend al schrok ik er wel van in het begin) maar het gaat me er meer om dat ie van mij niet opgewonden lijkt te worden, volgens mij mist er van hem uit een stuk chemie ofzo, iets wat jij ook al eerder beschreef.
Ik heb wel al vanalles geprobeerd hoor om er wat van te maken, ben zelfs wel eens 'meegegaan'in zijn fantasie en met voorbinddildo seks gehad....daar werd ie wel zeer opgewonden van. Dit was overigens wel toen we beide behoorlijk wat gedronken hadden. Maar goed, dit is maar een paar keer gebeurd, maar wil liever gewoon begeerd worden i.pl.v dat hij eerst uren naar die shemales aan het kijken is en dan naar mij komt.....dat voelt gewoon niet goed.
Heb verder ook niet te klagen over aandacht van andere mannen maar dat maakt het juist zo moeilijk want je wilt juist die aandacht van je eigen man...
Pfff.....supermoeilijk allemaal....
maandag 4 januari 2010 om 19:37
Wilde je ook nog even laten weten dat ik je verhaal nog lees, maar ik heb echt geen advies voor je. Ik kan je alleen zeggen wat ik zou doen in dit geval en dat is weggaan. Voor mij geldt in een relatie; graag of niet, en dit komt op me over dat het van zijn kant 'niet' is. Maar tot die conclusie ben je zelf ook al min of meer gekomen...
Heel veel sterkte en blijf vooral schrijven. Een blog wil ook nog wel eens helpen wat schrijven betreft trouwens.
Heel veel sterkte en blijf vooral schrijven. Een blog wil ook nog wel eens helpen wat schrijven betreft trouwens.
anoniem_91744 wijzigde dit bericht op 04-01-2010 22:49
Reden: hinderlijke typo's
Reden: hinderlijke typo's
% gewijzigd
maandag 4 januari 2010 om 22:14
quote:hannaviva schreef op 04 januari 2010 @ 19:37:
Wilde je ook nog even laten weten dat ik je verhaal nog lees, maar ik heb echt geen advies voor e. Ik kan je alleen zeggen wat ik zou doen in dit geval en dat is weggaan. Voor mij geldt in een rlatie; graag of niet, en dit komt op me over dat het van zijn kant 'niet' is. Maar tot die conclusie ben je zelf ook al min of meer gekomen...
Heel veel sterkte en blijf vooral schrijven. Een blog wil ook nog wel eens helpen wat schrijven betreft trouwens.
HihIhiihii, Ondanks mijn vermoeidheid door dat gepieker moet ik even reageren. Vond het grappig van die blog .
Ik vind het wel prachtig zo'n forum en vooral de forummers, heel tof dat jullie me ondanks mijn oneindige relaas nog "aanhoren".
Morgen ga ik weer hier verder met bloggen. Het heeft een stukje onrust bij me weggehaald.
Tot morgen.
Wilde je ook nog even laten weten dat ik je verhaal nog lees, maar ik heb echt geen advies voor e. Ik kan je alleen zeggen wat ik zou doen in dit geval en dat is weggaan. Voor mij geldt in een rlatie; graag of niet, en dit komt op me over dat het van zijn kant 'niet' is. Maar tot die conclusie ben je zelf ook al min of meer gekomen...
Heel veel sterkte en blijf vooral schrijven. Een blog wil ook nog wel eens helpen wat schrijven betreft trouwens.
HihIhiihii, Ondanks mijn vermoeidheid door dat gepieker moet ik even reageren. Vond het grappig van die blog .
Ik vind het wel prachtig zo'n forum en vooral de forummers, heel tof dat jullie me ondanks mijn oneindige relaas nog "aanhoren".
Morgen ga ik weer hier verder met bloggen. Het heeft een stukje onrust bij me weggehaald.
Tot morgen.
dinsdag 5 januari 2010 om 00:18
Hi Passionata,
Ingewikkeld hoor allemaal!
Ik wilde wel nog even kwijt dat veel homos graag naar vrouwen kijken. Met een soort bewondering en bestuderende blik. Sterker nog ze zijn ook fysiek heel aanhankelijk naar vrouwen toe. Dus dat is geen reden om geen homo te zijn.
Ik hoop dat jullie een goed gesprek hebben vanavond.
Succes
Ingewikkeld hoor allemaal!
Ik wilde wel nog even kwijt dat veel homos graag naar vrouwen kijken. Met een soort bewondering en bestuderende blik. Sterker nog ze zijn ook fysiek heel aanhankelijk naar vrouwen toe. Dus dat is geen reden om geen homo te zijn.
Ik hoop dat jullie een goed gesprek hebben vanavond.
Succes
dinsdag 5 januari 2010 om 10:03
Cootje,
Mijn man is ook absoluut geen prater. Ik moet alles uit hem trekken. Ik kom met analyses en hij reageert daarop. Hij antwoordt tenminste wel. Vroeger (jaren en jaren) was dat anders. Hij draaide erom heen, van misschien wel, een beetje en meer vaagheden als deze. Ik werd er niet wijs uit en werd dan kwaad. Bij mij is het zo iets is zo of niet zo, bijvoorbeeld je bent ook niet een beetje zwanger. Je bent aangetrokken tot me, of niet. Je bent verliefd of niet, beetje verliefd bestaat ook niet.
Hoe weet je dat hij naar shemale porno kijkt? Heb je dat zelf ontdekt op de pc of heeft hij jou dat opgebiecht?
Het zou zo kunnen zijn, dat mijn man door het kijken elke keer naar dit soort porno, gewone sex niet meer interessant is en dat ie bij zijn eigen vrouw wat mist, namelijk een bungelend ding. Of door zich te helpen bij die filmpjes, dat ie daar tevreden mee is en geen zin heeft in mij. Hij is zo in zijn sexbeleving gewend om alleen hierdoor opgewonden te raken, dat dat andere hem niet meer opwindt. Dat het zijn fetish is geworden.
Hij ziet mij niet als een sexpartner maar wel als zijn vrouw. Hoe kan dat dan? Ik kan iemand niet als mijn man zien, volledig dan, als ik er geen sex mee heb. Dan is het gewoon een vriend.
Gisteren zei hij, ik zat op de bank: wat doe je dat toch vrouwelijk. Ik had kennelijk een gebaar gemaakt en hij deed dat na. Hij houdt wel van heel vrouwelijk. Ik denk niet echt dat ie homo is, want ik zie hem niet samen leven met een man en hij zelf ook niet. Hij zegt ik heb geprobeerd om naar mannen te kijken zoals ik naar vrouwen kijk, maar het doet me werkelijk niets.
Nu werd mij gevraagd waarom ik dan nog bij hem bleef, als hij mij toch niet aantrekkelijk vond. Omdat ik ten eerste echt wilde weten waarom al die jaren, die vraag heeft mij zoals nu, immer bezig gehouden, ik ga niet weg voordat ik het weet. Naar mijn gevoel heb ik er recht op. Ten tweede, mocht het zo zijn, dat hij toch geen homo is, maar door een soort fetish een verstoord sexleven heeft, dan kun je daar nog wat aan doen, met gesprekken en zoals Shepperd dat gedaan heeft. Dan kun je de tij nog keren en er wat proberen van te maken. In een relatie geef ik niet snel op.
Mocht het toch zo zijn dat hij echt homo is, dan rest mij niks anders dan te vertrekken. Ik hecht aan puurheid, eerlijkheid en de waarheid. Een schijnleven is niet voor mij weggelegd, want laatst tijdens een bruiloft toen we gingen schuifelen, voelde ik alsof we huichelden tegenover onszelf en anderen. Die anderen hadden soort blik naar elkaar toe. Ik ontweek zijn blik. Ik vond het zo nep aandoen.
Mocht hij bi zijn dan kunnen we afspraken maken over bepaalde dingen en in eerste instantie proberen bij elkaar te blijven. Kijken hoe dat dan gaat.
Mijn man is ook absoluut geen prater. Ik moet alles uit hem trekken. Ik kom met analyses en hij reageert daarop. Hij antwoordt tenminste wel. Vroeger (jaren en jaren) was dat anders. Hij draaide erom heen, van misschien wel, een beetje en meer vaagheden als deze. Ik werd er niet wijs uit en werd dan kwaad. Bij mij is het zo iets is zo of niet zo, bijvoorbeeld je bent ook niet een beetje zwanger. Je bent aangetrokken tot me, of niet. Je bent verliefd of niet, beetje verliefd bestaat ook niet.
Hoe weet je dat hij naar shemale porno kijkt? Heb je dat zelf ontdekt op de pc of heeft hij jou dat opgebiecht?
Het zou zo kunnen zijn, dat mijn man door het kijken elke keer naar dit soort porno, gewone sex niet meer interessant is en dat ie bij zijn eigen vrouw wat mist, namelijk een bungelend ding. Of door zich te helpen bij die filmpjes, dat ie daar tevreden mee is en geen zin heeft in mij. Hij is zo in zijn sexbeleving gewend om alleen hierdoor opgewonden te raken, dat dat andere hem niet meer opwindt. Dat het zijn fetish is geworden.
Hij ziet mij niet als een sexpartner maar wel als zijn vrouw. Hoe kan dat dan? Ik kan iemand niet als mijn man zien, volledig dan, als ik er geen sex mee heb. Dan is het gewoon een vriend.
Gisteren zei hij, ik zat op de bank: wat doe je dat toch vrouwelijk. Ik had kennelijk een gebaar gemaakt en hij deed dat na. Hij houdt wel van heel vrouwelijk. Ik denk niet echt dat ie homo is, want ik zie hem niet samen leven met een man en hij zelf ook niet. Hij zegt ik heb geprobeerd om naar mannen te kijken zoals ik naar vrouwen kijk, maar het doet me werkelijk niets.
Nu werd mij gevraagd waarom ik dan nog bij hem bleef, als hij mij toch niet aantrekkelijk vond. Omdat ik ten eerste echt wilde weten waarom al die jaren, die vraag heeft mij zoals nu, immer bezig gehouden, ik ga niet weg voordat ik het weet. Naar mijn gevoel heb ik er recht op. Ten tweede, mocht het zo zijn, dat hij toch geen homo is, maar door een soort fetish een verstoord sexleven heeft, dan kun je daar nog wat aan doen, met gesprekken en zoals Shepperd dat gedaan heeft. Dan kun je de tij nog keren en er wat proberen van te maken. In een relatie geef ik niet snel op.
Mocht het toch zo zijn dat hij echt homo is, dan rest mij niks anders dan te vertrekken. Ik hecht aan puurheid, eerlijkheid en de waarheid. Een schijnleven is niet voor mij weggelegd, want laatst tijdens een bruiloft toen we gingen schuifelen, voelde ik alsof we huichelden tegenover onszelf en anderen. Die anderen hadden soort blik naar elkaar toe. Ik ontweek zijn blik. Ik vond het zo nep aandoen.
Mocht hij bi zijn dan kunnen we afspraken maken over bepaalde dingen en in eerste instantie proberen bij elkaar te blijven. Kijken hoe dat dan gaat.
dinsdag 5 januari 2010 om 10:08
Ik kom niet meer met andere mannen in aanraking nu om deze vraag te kunnen stellen, dus stel ik hem hier aan de mannen op het forum.
Mannen,
kun je van je vrouw houden maar haar niet als sexmaterial / sexpartner zien? Verder vindt je haar perfect, in alles, je houdt echt van haar, je vindt haar mooi, zegt dat bijna elke dag, je zou alles voor haar doen. Niks is je te veel, alleen sexueel doet ze jou niks, kan dat?
In het begin speelde lichamelijke nieuwsgierigheid wel mee, maar dat was die nieuwsgierigheid zegt hij.
(Wij zijn tussen de 33 en 38 jaar oud)
Mannen,
kun je van je vrouw houden maar haar niet als sexmaterial / sexpartner zien? Verder vindt je haar perfect, in alles, je houdt echt van haar, je vindt haar mooi, zegt dat bijna elke dag, je zou alles voor haar doen. Niks is je te veel, alleen sexueel doet ze jou niks, kan dat?
In het begin speelde lichamelijke nieuwsgierigheid wel mee, maar dat was die nieuwsgierigheid zegt hij.
(Wij zijn tussen de 33 en 38 jaar oud)
