mijn man geeft toe biseksueel te zijn

Ik dacht helderheid in mijn hoofd te krijgen over mijn relatie met mijn man, maar na twee dagen praten met hem, ben ik eigenlijk behoorlijk in de war.



Wat wil het geval? Ik zal eerst in het kort mijn voorgeschiedenis met hem vertellen:



Ik heb een relatie van twaalf jaar met hem, waarvan 9 jaar getrouwd. Van begin af aan lag het iniatief van mijn kant. Ik deed ook nog dingen als striptease, buikdansen voor hem om het allemaal een beetje spannender te maken. Daar ik zag dat het toch alleen maar van mijn kant kwam, heb ik het iniatief van mijn kant gestaakt, om te kijken wat hij dan zou doen. Wat deed hij? NIKS. Ik heb gesprekken met hem gehad, waarbij ik achter wilde komen waarom hij zelf nooit wat ondernam en het altijd van mij verwachtte. We gingen dan plannen maken, van dan gaan we weekendjes weg doen, we gaan dit en dat doen. Afijn, in de praktijk kwam er niks van terecht.



Alleen als ik slok op had, dan hadden we stomende sex, omdat ik dan erg in de mood was. Op deze wijze ben ik ook van mijn eerste kind in verwachting geraakt. Tweede zwangerschap ging heel mechanisch, nuchter en op gezette tijden sex om zwanger te raken. Derde zwangerschap weer een slok op en hup 5 minuten later was ik weer zwanger. Dit is drie jaar geleden. Sindsdien geen sex meer gehad. Althans, ik kan het me echt niet meer herrineren.



Nu ben ik een gesprek aangegaan met hem om werkelijk achter te komen wat daar de reden van is. Hij heeft in eerdere gesprekken, omdat ik zo aandrong op een verklaring, gezegd dat hij het heel moeilijk vond om te zeggen, maar dat ie zich niet tot me aangetrokken voelde. Tijdens ons laatste gesprek heb ik hem gezegd, dat ik het gevoel had, dat ie opgewonden werd van een penis. Tot mijn verbazing beaamde hij dat meteen. Ik was niet verbaasd of geshokkeerd, omdat ik het al vermoedde. Ik moest lachen, niet hardop, maar wel van oor tot oor, omdat ik dacht van zie je wel, ik had wel gelijk. Hij vond het opwindend dat ik zo lachtte,hij vond het ondeugend. Toen hebben we gevreeen op de bank. De dagen erop zijn we verder gegaan met onze gesprekken. We hebben zelfs porno gekeken waarin een donkere man in voorkwam met een enorme penis. Maar hij deed het in elke film met een meisje. Ik vroeg wat hij er opwindend aan vond, hij zei dat ie het opwindend vond hoe die penis van hem in en uit ging bij het meisje. Het penetreren wond hem op. Niet om het meisje, maar om die penis. De hoofdrolspeler was ook zijn favoriet zei hij.

Daarna gaf hij toe opgewonden te worden van shemales. Hij zei dat hij geen homo was en wilde dat heel graag duidelijk maken. Hij houdt van het vrouwelijke aspect. Hij vindt het opwindend als ze mooi en vrouwelijk zijn. Waarom hij dan niet helemaal voor een vrouw gaat. Dat was hem nou net, het feit dat ze geen echte vrouw zijn, maakte het anders.

Hij zegt niet op een man te vallen of verliefd te kunnen worden. Of dat hij genomen wil worden. Hij heeft wel eens afgevraagd hoe het zou zijn om aan een pik te zuigen. Maar niet dat ie dan ook een man zou nemen van achteren. Hij heeft bij zijn ouders toen hij daar logeerde na een ruzie, naar een homo film gekeken. Omdat hij zei dat ik opperde dat ie misschien een latente homo zou zijn.



Hij vertelde me ook, dat toen hij zestien jaar was, op de sportschool zich wel een keer tot een man aangetrokken was. Deze man was heel vrouwelijk volgens hem. Hij ontdekte dat hij dat niet erg vond, deze aantrekking. Vanaf zijn zestiende is hij ook in penissen geinteresseerd. Zou het verband houden? Hij zei, dat hij het met die jongen/man niet erg zou vind om aan zijn pik te zuigen of andere dingen te doen, omdat hij vrouwelijk was. Met een machoman zou hij dat zich absoluut niet kunnen voorstellen en vind het ook niks.



Hij geeft duidelijk aan, dat hij niet op mannen valt, maar dat het puur sexueel is, maar dan met een travestiet of shemale. Ze moeten wel vrouwelijk zijn. Of een vrouwelijke man, zei hij aarzelend, dan is hij de dominante zegt ie.



Na al deze ontboezemingen vroeg ik dus of dit hem belemmerd heeft om sex te hebben met me. Dat was volgens hem niet het geval. Hij heeft zich nooit opgewonden gevoeld jegens mij, tot die avond laatst dat ik om die ontboezeming. Dat was de eerste keer in 12 jaar dat hij opwinding voelde zegt hij.



Nu vraag ik me af? Is deze man latent homo? Of echt bi? Dat hij emotioneel valt op vrouwen en sexueel van mannen/travestieten sex houdt? Ik weet het niet hoor, wat ik hiermee moet. Want ik heb sterk het gevoel dat hij eigenlijk homo is en het voor zichzelf niet durft toe te geven. Hij zegt keer op keer dat ie echt geen homo is, maar wel bi.



Ik laat het eventjes hierbij, ik zei wel kort, maar sorry toch lang.



Wat denken jullie? Ik kan dit echt met niemand bespreken en voel me na 12 jaar NOG eenzamer dan ik al was.

@Cootje:

Hoe lang zijn jullie bij elkaar?

Ik weet wel dat wij jaren gesprekken hebben gevoerd en hij: ik weet het niet, beetje dit, misschien, enz. Maar nooit to the point. Maar nu hij doorheeft dat het nu of nooit is, dat ik anders mijn biezen ga pakken, is hij veel opener. Ik heb hem er niet mee gedreigd, hij voelde het zelf zo, van ik heb niets meer te verliezen of alles te verliezen uiteraard. Ik heb hem gezegd dat hij zelf moest weten of hij open tegen me wilde zijn of niet, dat ik hem nergens toe dwong. Maar als hij niks wilde prijsgeven, komt dat bij aan als: ik riskeer liever de relatie dan dat ik gezichtsverlies lijdt. Het is goed zijn recht om zo te denken, even goede vrienden, dan weet ik ook waar ik sta in mijn relatie en is het veel makkelijker om de deur achter me dicht te doen.

Het heeft er ook mee te doen, dat we een nieuwe jaar zijn ingegaan. Nooit eerder heb ik goede voornemens gehad in mijn leven. Voor de eerste keer nam ik voor: ik wil het nu heel anders, ik wil een nieuwe leven, waarin ik het gevoel heb dat ik echt leef en niet half, volledig aanwezig zijn in het moment, niet meer in mijn hoofd leven, er zijn voor mijn andere dierbaren, me volledig kunnen geven aan ieder die het nodig heeft (geestelijk dan he, hahhaha) en straks in mijn beroep uiteraard. Gewoon dingen afwerken, schone lei. Het is nu of nooit. Meer dan een deccennia lijden is genoeg geweest. Mijn mooiste jaren zijn voorbij gegaan, maar gelukkig ben ik nog niet stokoud. Het is niet zo dat ik perse een man nodig heb om gelukkig te zijn. Nee, ik wil transparantie voor de belangrijkste zaken in mijn leven, vooral wanneer het om mijn gevoelsleven gaat.

Cootje, misschien is het een idee dat je mijn stukjes aan je vriend of man laat lezen, als je zelf het niet durft te verwoorden? Dat hij ook ziet dat hij niet de enige is en dat een vrouw er onder kan lijden als ze op een bepaalde manier in de steek gelaten voelt en dat jij je heus niet aanstelt?



Weet je wat ik nu ga doen? Ik ben vanmorgen gaan zoeken naar hulpverleners en gevonden, daarna een stappenplan gemaakt wat wij kunnen doen om hieruit te komen:

• Seksuoloog > adressen geprint

• Hypnotherapeut > adressen opgeslagen

• Psychiater > volledige vergoeding, bekend met deze materie

• Als laatste sekstherapie voor ons beiden

Ik kopieer al mijn eigen berichten onder deze topic neem ik mee naar mijn gesprekken, zodat ik niks over het hoofd zie en het makkelijker is.

@Leander99

Ja, ik neig ook sterk naar het idée dat hij een fetisj heeft. En dat hij zich ervoor schaamt, achteraf dan he. Maar op het moment het opwindend vind uiteraard. Dat ie daarom denkt van: “ als ik penisgefixeerd ben en shemales opwindend vind, zou ik dan homo zijn? Maar dat wil ik niet of in het echte leven kijk ik nooit naar mannen op die mannier en val ik niet op ze, hoe kan het dan dat ik wel een penis opwindend vindt?” Dat dat zijn gedachtengang is. Dat het voor hem zelf zelfs verwarrend is.

“Ik weet uit mijn eigen ervaring dat dit kan, en dat het je seks leven behoorlijk kan verstoren. Uit eigen ervaring weet ik ook dat dit probleem is op te lossen.” > hoe heb jij dit opgelost? Duurde het lang voordat het je opgelost had? Kostte het je moeite? En ervaarde jij het zelf toen ook als een probleem of alleen je partner? Hebben jullie het opgelost door naar een seksuoloog te gaan samen?

Hij is er ook niet gelukkig mee, verre van dat. Hij heeft last van paniekaanvallen en hyperventilatie door alles op te kroppen. Dus hij lijdt er zeer zeker onder. Hij weet gewoon niet hoe hij eruit moet komen en hoe het aan te pakken. Hij denkt ook dat het verspilde moeite is en dat het te laat is. En dat het allemaal zijn eigen schuld is. Dat zijn zijn woorden.

Hij wil heel graag een gelukkige relatie. Hij zei ook van ik zie je nu iets anders nu we wat gedaan en gedeeld hebben samen. Het gesprek gisteravond ging niet door omdat hij weer dingen voor zijn werk moest doen. Dat staat ook zo tussen ons in he. Niet gewoon na het eten nog samen zijn, moet ie nog heleboel dingen afwerken en voor je het weet is het negen uur ’s avonds of half tien, dan is ie moe.

We hadden door de onderhuidse spanningen ook weinig geduld meer met elkaar. Steevast elke zaterdag ruzie, omdat we met elkaar geconfronteerd werden. Normaliter zie je elkaar de hele dag niet.

Ik ben heel blij dat je gereageerd heb, want nogmaals, ook ik denk dat hij een fetisj heeft wat hem erg belemmert.

@Kereltje:

Dit denk ik ook. Dat hij bij mij iets mist wat hem opwindt. Het ligt niet aan jou zegt ie.

Hij stelde me van de week ook voor om eens een trio te doen, eerst een trio met een vrouw zegt ie, maar ja, hij wil het liefst met een man, dat weet ik wel zeker. Hij zegt dan schuw ik ook niet om aan hem te zitten terloops. Zonder te ver te gaan. Dus fantaseert hij dat ook wel regelmatig.

Op zich heb ik er absoluut niks tegen om aan zijn fantasien tegemoet te komen, hij moet het wel eerst uitspreken natuurlijk. Maar ik ben wel bang voor soa’s, zoals eerder vermeld in een bericht. Ik zie zoiets dan als ook russisch roulette. Dat is dan waarschijnlijk mijn fobie.

Ik ga dit vanavond ook met hem bespreken, hopen dat ie tijd heeft, anders ga ik hem niet op zijn huid zitten. Hij zei morgen gaan we ons gesprekje weer voeren, uit zichzelf. Ik zei alleen als jij het zelf wil.

Hoi Leander,

Dank je wel voor je openhartige bericht.

Ik ben heel blij dat jij dit hier zo neergezet hebt, want mijn man zegt ook altijd dat ie in een sleur zit.

Ik heb ook jarenlang gedacht dat dat het ook zou kunnen zijn, dat hij door porno en masturbatie de seks met mij niet meer zag zitten.

Mijn man is naar vrouwen toe ook verlegen en is nooit een versierder geweest. Nooit een langdurige relatie gehad, voor mij dan. Ik heb hem toen we elkaar ontmoetten erg laten blijken dat ik hem knap vond. Hij vond mij ook heel knap, bijzonder en apart, maar hij voelde zich vooral gesterkt door het feit dat ik duidelijke interesse in hem toonde. Anders had hij geen moed gehad om mij uit te vragen.

Toen ik hem leerde kennen, had hij tassen vol pornoblaadjes. Toen was er geen internet. Maar gewoon van vrouwen hoor.

Ik denk ook dat hij door zijn penisfascinatie ook aan zichzelf twijfelt en bij gebrek aan beter zich dan maar bi noemt, omdat je dan volgens mij iets moet zijn. Hij wordt ook absoluut niet opgewonden van twee vrijende vrouwen alleen. Dat zei hij toen een keer tegen me. Elke keer dat hij een terloopse opmerking maakte in het verleden, kwam dat in mijn database, in mijn hoofd. Ik onthield dat soort dingen natuurlijk, door het gebrek aan een sexleven tussen ons. Penetratie,vooral de penis die penetreert, niet de vrouw die gepenetreerd wordt, dat vind ie mooi, op zijn zachtst gezegd.

IK heb het gevoel dat jouw verhaal zich exact spiegelt aan zijn situatie. Omdat hij het er ook moeilijk mee heeft en zichzelf niet normaal vindt. Hij verzekert me keer op keer dat het niet aan mij ligt, it’s my own sick mind zei hij laatst. Hij zei, ik weet niet of ik ook andere vrouwen zou kunnen geven wat ze willen. Waarschijnlijk ben ik geen relatiemateriaal, zei hij. Zo vaag. Maar dan zou het kunnen omdat hij weet dat hij alleen op zijn manier bevredigd wordt, door zijn fetisj, dat hij bij voorbaat een normale relatie noodgedwongen uitsluit. Wellicht bij hem dezelfde verslaving.

Ik ben benieuwd waar die penisfascinatie van hem vandaan komt. Er bestaat ook een naam voor: phallaphilia. Dat is gewoon pure nieuwsgierigheid van mijn kant.

Ben jij met behulp van een seksuoloog eruit gekomen? Mijn man heeft al die tijd wel makkelijk gehad, hij had en heeft al die tijd een relatie. Maar hij voelt aan dat er nu een bom onder ligt. Want, hij neemt het mij ook niet kwalijk als ik zou weggaan, hij wordt wel boos als ik daarop zinspeel in de zin van: als jij niet tot me aangetrokken bent, wat voor soort relatie hebben we dan in jouw ogen? Dan is er toch geen sprake van een echte huwelijk? Dan zegt ie, zie je wel, dat wilde jij, je wilt gewoon weggaan, heb je allang besloten en wordt ie boos. Dan denk ik, volgens mij heeft ie nooit van zich in een ander verplaatsen gehoord.

Je zegt dat je er een paar jaar erover hebt gedaan om er vanaf te komen. Ik weet niet of ik dat wel wil, tegen die tijd ben ik een ouwe taart en is mijn leven voorbij. Nu heb ik nog energie en zie ik er leuk uit. Mannen kunnen nog over het algemeen langer beschikbaar zijn op de relatiemarkt, maar vrouwen worden nu eenmaal harder afgerekend op hun leeftijd. Dat is misschien geen feit, maar dat is mijn visie. En buiten dat, wie zegt dat hij over een paar jaar “genezen” is?

Ik ergerde me vandaag aan mezelf, dat ik zoo met hem bezig ben. Niet met mij zelf of wat dan ook, nee, het lijkt haast een obsessie. Dat komt, omdat ik eindelijk wil weten, net zoals jij over jezelf zo eerlijk was, wat het al die jaren was. Dan kan ik het boek voor mezelf pas sluiten, anders zal ik het mijn leven lang afvragen. Als het een relatie van een jaar was geweest, dan niet, maar een relatie van over een decennia, daar wil ik wel verklaring voor.

Leander,



ik vind het heel knap en moedig dat jij zelf op eigen kracht de dingen aangepakt hebt. Dat spreekt van karakter, want je hebt eerst je dingen onder ogen durven zien en belangrijker nog, de actie ondernomen om met je zelf in het reine te komen. Ik heb daar echt respect voor. Zoals ik uit je verhaal uitmaak ben je er sterk uit gekomen. Ik ben ook blij dat je je ware geluk uiteindelijk hebt gevonden. En ken je dat liedje " trouw niet voor je 40 bent...."



Ik ben erg blij met alle reacties die ik heb mogen ontvangen. Ik bedoel, je hoeft ook niet te reageren, daarom dank ik iedereen die gereageerd heeft, jullie weten niet hoeveel het voor me betekend heeft.



Leander, als ik je berichten zo lees, begin ik me zelfs af te vragen of je geen tweelingbroer van mijn man bent.



Het lukt me niet om doordeweeks te praten met mijn man. We hebben een praatdate voor a.s. zaterdag. Ik zal hier neerpennen wat de uitkomst van dat gesprek zal zijn. Immers, ik zou zelf wel benieuwd welk reden de beste man had, hahahhaah, ik spreek dan over mezelf he.

Hoi,



ik wou even zeggen dat ik morgen even hierop uitgebreid terugkom.



Want tussen het huishouden door had ik de nieuwe berichten gelezen en zakte de moed mij enorm in de schoenen. Was er echt van slag. Niet dat ik de berichten hier voor verantwoordelijk houd, maar stel dat het echt zo is, dat ie homo is, die gedachte maakte me dat ik mij gebruikt voelde.