Seks
alle pijlers
Minnaar deel 12
zaterdag 7 augustus 2010 om 12:27
Kunnen jullie een minnaar hebben echt alleen voor de seks zonder er verliefd op te worden?
Of ga je uiteindelijk toch meer voelen voor zo`n man, je hechten.
Zeker als je hem superaantrekkelijk vindt en verder klikt het ook goed
Dit topic is voornamelijk voor gelijkgestemden. Natuurlijk mogen forummers met een andere mening zich ook hier in de discussie mengen, maar dit kan ook op een ander topic, namelijk deze Vind jij een SV ook zo vervelend?
Of ga je uiteindelijk toch meer voelen voor zo`n man, je hechten.
Zeker als je hem superaantrekkelijk vindt en verder klikt het ook goed
Dit topic is voornamelijk voor gelijkgestemden. Natuurlijk mogen forummers met een andere mening zich ook hier in de discussie mengen, maar dit kan ook op een ander topic, namelijk deze Vind jij een SV ook zo vervelend?
vrijdag 10 september 2010 om 13:44
Fan, dat klinkt nogal naief. Je weet het alleen zeker als je niet met iemand anders neukt.
Je weet het nu misschien vrij zeker. Als je er mee door gaat wordt de kans steeds groter dat je een kind van iemand anders krijgt en dat het uitkomt.
En als het uitkomt... denk je ook een beetje aan het kind dat zich dan in je buik aan het ontwikkelen is.
Itsyou, dat dus!
Je weet het nu misschien vrij zeker. Als je er mee door gaat wordt de kans steeds groter dat je een kind van iemand anders krijgt en dat het uitkomt.
En als het uitkomt... denk je ook een beetje aan het kind dat zich dan in je buik aan het ontwikkelen is.
Itsyou, dat dus!
vrijdag 10 september 2010 om 13:51
sorry, maar ik hoor hier niks nieuws, dus ga jullie weer verlaten (en niet omdat het te moeilijk wordt of zo hoor)
ik heb een tijd geleden op dit forum gezeten en toen waren er hele andere mensen actief; erg jammer dit. ik kom hier om mn verhaal kwijt te kunnen en niet om zgn. 'wijze lessen' van anderen te krijgen.... helaas
ik heb een tijd geleden op dit forum gezeten en toen waren er hele andere mensen actief; erg jammer dit. ik kom hier om mn verhaal kwijt te kunnen en niet om zgn. 'wijze lessen' van anderen te krijgen.... helaas
vrijdag 10 september 2010 om 14:32
Fan, dit klinkt anders wel als een typisch geval 'het wordt me te moeilijk hier'.
Je kunt dan prima stoppen met dit topic, dat is je goed recht.
Ik vraag me af wat je dan wel had verwacht hier.
Een kind heeft een stabiele basis nodig. Als jij in een periode dat je zwanger probeert te worden met een ander de koffer in duikt roept natuurlijk reacties op, dat had je kunnen verwachten.
Dat kun je 'wijze lessen' noemen, ik noem het gewoon gezond verstand.
Ik zou eerst met je partner je behoefte aan seks buiten de deur bespreken voordat ik verder zou gaan met je plan om zwanger te worden.
Dan heb je een stabiele relatie, nu niet!
Je kunt dan prima stoppen met dit topic, dat is je goed recht.
Ik vraag me af wat je dan wel had verwacht hier.
Een kind heeft een stabiele basis nodig. Als jij in een periode dat je zwanger probeert te worden met een ander de koffer in duikt roept natuurlijk reacties op, dat had je kunnen verwachten.
Dat kun je 'wijze lessen' noemen, ik noem het gewoon gezond verstand.
Ik zou eerst met je partner je behoefte aan seks buiten de deur bespreken voordat ik verder zou gaan met je plan om zwanger te worden.
Dan heb je een stabiele relatie, nu niet!
vrijdag 10 september 2010 om 14:42
Absurd hoe men met hun "geliefde" hier om gaan.. vooral dat met het proberen zwanger te worden en tergelijk krikken met iemand anders? Heb niet alle posts gelezen maar kruip je na zo'n "avondje" stappen gewoon bij je man/vriend in bed met de boodschap dat de film leuk was?
Wellicht ben ik gewoon heel naief en mis ik de hele boodschap hier, raak altijd te verblind.. Misschien begrijp ik het verkeerd en heeft de desbetreffende dame een open relatie en/of weet haar partner van de spannende avonden?
Wellicht ben ik gewoon heel naief en mis ik de hele boodschap hier, raak altijd te verblind.. Misschien begrijp ik het verkeerd en heeft de desbetreffende dame een open relatie en/of weet haar partner van de spannende avonden?
vrijdag 10 september 2010 om 15:15
Even een late reactie!
Haddock, misschien is mijn hart wel té groot. Daar kan ik natuurlijk allerlei redenen voor bedenken maar dat feit ligt er gewoon. Ik vat dat niet op als verwijt, vraag me alleen wel eens af waar dit toch naartoe moet...? En of dit wel ergens naartoe moet? De dingen die hij doet, of juist niet doet, hij doet het niet expres, daar ben ik van overtuigd. Dat wil niet zeggen dat ik het dan maar moet accepteren of er nooit eens echt genoeg van krijg.
Suzy, de reactie's zijn inderdaad kinderlijk te noemen, en het zal vast ergens vandaan komen, maar zijn jeugd was niet erg comfortabel. De mijne nog minder dus dat hoeft helemaal geen ecxuus te zijn. Op een bepaald moment ben je echt zelf verantwoordelijk voor je daden en je leven!
Uitleggen ja, heb jij enig idee hoe vaak en hoeveel ik al uitgelegd heb? Al dan niet per mail? Het is doodvermoeiend als er geen eind komt aan dat uitleggen.... En ik wil inderdaad niet in de rol van opvoeder want als ik daar zoveel behoefte aan heb maak ik nog wel een kindje
Haddock, misschien is mijn hart wel té groot. Daar kan ik natuurlijk allerlei redenen voor bedenken maar dat feit ligt er gewoon. Ik vat dat niet op als verwijt, vraag me alleen wel eens af waar dit toch naartoe moet...? En of dit wel ergens naartoe moet? De dingen die hij doet, of juist niet doet, hij doet het niet expres, daar ben ik van overtuigd. Dat wil niet zeggen dat ik het dan maar moet accepteren of er nooit eens echt genoeg van krijg.
Suzy, de reactie's zijn inderdaad kinderlijk te noemen, en het zal vast ergens vandaan komen, maar zijn jeugd was niet erg comfortabel. De mijne nog minder dus dat hoeft helemaal geen ecxuus te zijn. Op een bepaald moment ben je echt zelf verantwoordelijk voor je daden en je leven!
Uitleggen ja, heb jij enig idee hoe vaak en hoeveel ik al uitgelegd heb? Al dan niet per mail? Het is doodvermoeiend als er geen eind komt aan dat uitleggen.... En ik wil inderdaad niet in de rol van opvoeder want als ik daar zoveel behoefte aan heb maak ik nog wel een kindje
vrijdag 10 september 2010 om 15:36
@Fan: je had hier vast andere reacties verwacht. Dat ligt niet aan de personen die hier nu zijn, maar aan dat die ook hun eigen grenzen hebben, al zijn ze vaak zelf in een sv verwikkeld (geraakt).
En vaak met alle verdriet van dien tav de kinderen is afgelopen of zich iig zeer bewust van zijn. Jij staat daar nog voor, er zijn nog geen kinderen. De meesten hier die kinderen hebben, waren nog 100% into hun nr 1 toen die verwekt zijn.
Misschien vind je meer bijval op het parenclub-topic, hoewel dat ook niet gegarandeerd is. Ook daar meestal mensen die pas later in hun (jarenlange) relatie hiertoe overgegaan zijn, en samen in overleg zo'n open relatie zijn begonnen.
En vaak met alle verdriet van dien tav de kinderen is afgelopen of zich iig zeer bewust van zijn. Jij staat daar nog voor, er zijn nog geen kinderen. De meesten hier die kinderen hebben, waren nog 100% into hun nr 1 toen die verwekt zijn.
Misschien vind je meer bijval op het parenclub-topic, hoewel dat ook niet gegarandeerd is. Ook daar meestal mensen die pas later in hun (jarenlange) relatie hiertoe overgegaan zijn, en samen in overleg zo'n open relatie zijn begonnen.
Een open hart toont de weg naar een bezield leven..
vrijdag 10 september 2010 om 15:46
@Toy: het is niet (alleen) een lullige jeugd. Uit hetzelfde gezin zal elk kind op verschillende wijze reageren in zijn/haar latere leven. Dat heeft dan met het karakter te maken, leeftijd enz. Dus dat jij dat wel kan/ geleerd hebt in je leven mee om te gaan wil niet zeggen dat een ander dat ook moet kunnen, met eenzelfde achtergrond vroeger thuis..
Sommigen zien die lessen niet maar herhalen ze wel in eigen leven en hij ziet kennelijk het leven niet als eigen verantwoordelijkheid nemen, dat er iets aan te doen is om dat te leren en je jeugd te overstijgen. Sommigen zetten blindelings hun eigen opvoeding/voorbeeld voort, "zijn nu eenmaal zo" en snappen niet dat zij dat (familie)patroon kunnen doorbreken.
Alleen een therapeut kan dat verhelpen, een geliefde/bekende krijgt dat niet voor elkaar, denk ik, hij neemt het gewoon niet aan. (misschien dus wel van een vreemde). Maar je hebt gelijk: het is dus jouw taak en rol niet en ik zou die ook niet willen!! Groot gelijk dus!
(en hier net zo. Lullige voor mij is dat ik altijd degene ben die "laatste redmiddel" was en mijn hulp terugtrekken dan betekent dat iemand naar de bodem zakt.. maar tis niet anders, ik wil dat ik ook serieus genomen word in mijn grenzen en dat kan alleen als je daar consequenties aan verbindt. Vervelend dat diegene zijn best nu pas/opeens wel doet, maar dat is ongeveer 5 maanden too late. En ik wil mijn eigen plannen niet aanpassen vanwege anderen die het niet regelen.. ).
Dus ik begrijp het zeker. (zou het daarom zijn dat zoveel singles liever latten en eea gescheiden houden van elkaar?)
Sommigen zien die lessen niet maar herhalen ze wel in eigen leven en hij ziet kennelijk het leven niet als eigen verantwoordelijkheid nemen, dat er iets aan te doen is om dat te leren en je jeugd te overstijgen. Sommigen zetten blindelings hun eigen opvoeding/voorbeeld voort, "zijn nu eenmaal zo" en snappen niet dat zij dat (familie)patroon kunnen doorbreken.
Alleen een therapeut kan dat verhelpen, een geliefde/bekende krijgt dat niet voor elkaar, denk ik, hij neemt het gewoon niet aan. (misschien dus wel van een vreemde). Maar je hebt gelijk: het is dus jouw taak en rol niet en ik zou die ook niet willen!! Groot gelijk dus!
(en hier net zo. Lullige voor mij is dat ik altijd degene ben die "laatste redmiddel" was en mijn hulp terugtrekken dan betekent dat iemand naar de bodem zakt.. maar tis niet anders, ik wil dat ik ook serieus genomen word in mijn grenzen en dat kan alleen als je daar consequenties aan verbindt. Vervelend dat diegene zijn best nu pas/opeens wel doet, maar dat is ongeveer 5 maanden too late. En ik wil mijn eigen plannen niet aanpassen vanwege anderen die het niet regelen.. ).
Dus ik begrijp het zeker. (zou het daarom zijn dat zoveel singles liever latten en eea gescheiden houden van elkaar?)
Een open hart toont de weg naar een bezield leven..
vrijdag 10 september 2010 om 16:58
Ik lees nog regelmatig (via mobiel) bij hier, maar neem meestal niet de tijd om zelf te reageren Ik wilde nu toch even reageren.
Allereerst Fan, iedereen heeft natuurlijk zijn/haar mening, dat is nou eenmaal zo. Doe er iets mee, of doe er niets mee, net wat jij wil. Je kunt altijd je hart hier luchten!
Zelf heb ik het de laatste tijd moeilijk met minnaar. Het is moeilijk te definiëren wat we nu 'hebben'. Dat maakt het verwarrend voor ons beiden. Enerzijds denken we dat het verstandig is om datgeen wat we hebben te beëindigen. We zien onszelf dit niet jarenlang doen bijvoorbeeld. Voor mij is het lastig om 'twee mannen' te hebben en mijn liefde te moeten verdelen. Voor hem is het lastig dat hij niets met mij op kan bouwen en daardoor bang is dat hij te veel van mij zal gaan houden. Anderzijds voelt het niet ook niet goed om dit nu al op te geven, want de momenten dat we samen zijn voelen (uiteraard) zó ontzettend goed. Dus hebben we laatst een potje staan janken en geprobeerd er een einde aan te breien, maar ook direct weer besloten om dat toch nog maar niet te doen. Moeilijk...
Allereerst Fan, iedereen heeft natuurlijk zijn/haar mening, dat is nou eenmaal zo. Doe er iets mee, of doe er niets mee, net wat jij wil. Je kunt altijd je hart hier luchten!
Zelf heb ik het de laatste tijd moeilijk met minnaar. Het is moeilijk te definiëren wat we nu 'hebben'. Dat maakt het verwarrend voor ons beiden. Enerzijds denken we dat het verstandig is om datgeen wat we hebben te beëindigen. We zien onszelf dit niet jarenlang doen bijvoorbeeld. Voor mij is het lastig om 'twee mannen' te hebben en mijn liefde te moeten verdelen. Voor hem is het lastig dat hij niets met mij op kan bouwen en daardoor bang is dat hij te veel van mij zal gaan houden. Anderzijds voelt het niet ook niet goed om dit nu al op te geven, want de momenten dat we samen zijn voelen (uiteraard) zó ontzettend goed. Dus hebben we laatst een potje staan janken en geprobeerd er een einde aan te breien, maar ook direct weer besloten om dat toch nog maar niet te doen. Moeilijk...
vrijdag 10 september 2010 om 18:43
de grote lijn die eigenlijk uit vele reacties toch steeds terug lijkt te komen is precies wat jij zegt boompje: 'wat hebben we nu eigenlijk?' Maar eigenlijk is het vragen naar de bekende weg; meestal 'hebben' we namelijk gewoon niks. Ja seks, maar definiëren van de relatie, als je al over relatie spreekt, is al een groot gebaar an sich. Door het te definiëren maak je het groot, terwijl je het niet aan jezelf kunt verkopen dat het ergens ook groot is. Et voila gewetensconflict!
Reactie op Toy: lieve schat, jij mag nooit nooit nooit meer degene zijn die alleen maar voor de ander zorgt; of dit nu mentaal, fysiek of zorginhoudelijk is. JIj verdient het om ook voor gezorgd te worden! Jij verdient meer, beter en het beste zelfs! Zo!
Suzy: inderdaad zou hypothetisch gezien een therapeut dan moeten kunnen helpen, echter alleen wanneer alle betrokken partijen daar het nut van inzien heeft dat enige kans van slagen (weet ik beroerd genoeg uit ervaring).
Fan: ik kan niet meepraten over de wens om kinderen te krijgen, of over het gevoel dat je dan wel of niet meer voor je nr1 hebt, of dat dit naast het minnaarschap kan bestaan. Wat ik wel weet is dat ik voor minnaar (sc) ook dacht dat naast nr1 niet iemand anders kon bestaan, maar ook dat gebeurde mij.
Reactie op Toy: lieve schat, jij mag nooit nooit nooit meer degene zijn die alleen maar voor de ander zorgt; of dit nu mentaal, fysiek of zorginhoudelijk is. JIj verdient het om ook voor gezorgd te worden! Jij verdient meer, beter en het beste zelfs! Zo!
Suzy: inderdaad zou hypothetisch gezien een therapeut dan moeten kunnen helpen, echter alleen wanneer alle betrokken partijen daar het nut van inzien heeft dat enige kans van slagen (weet ik beroerd genoeg uit ervaring).
Fan: ik kan niet meepraten over de wens om kinderen te krijgen, of over het gevoel dat je dan wel of niet meer voor je nr1 hebt, of dat dit naast het minnaarschap kan bestaan. Wat ik wel weet is dat ik voor minnaar (sc) ook dacht dat naast nr1 niet iemand anders kon bestaan, maar ook dat gebeurde mij.
vrijdag 10 september 2010 om 19:16
vrijdag 10 september 2010 om 21:35
vrijdag 10 september 2010 om 21:38
ah ja, vrouwen zijn nogal goed in analyseren. Maar waarom en wat je voelt voor iemand laat zich niet met verstand verklaren. Dat is misschien onze eindeloze puzzel, die niet opgelost kan worden, en waar we onszelf mee kwellen (en ook vele mannen trouwens, die voor zichzelf verklaringen zoeken en/of willen benoemen wat er nu wel en niet is).
Het is gewoon heel lastig om gevoelens te ontcijferen/ scheiden. Maar verstandelijk kan je eea nog zo goed begrijpen, verstand en gevoel zijn gewoon 2 verschillende dingen, en ook 2 verschillende "hersenroutes" die je loslaat op hetzelfde. Gevoel gaat sneller, verstand is de "hoge route", die afweegt, die het langs de meetlat van geweten en kennis leidt, en tot een heel ander "oordeel" kan komen dan de "lage route" (gevoel, instinct), die sneller reageert (en dus impulsiever).
Dat is die worsteling die je voelt, als die 2 strijdig met elkaar elk hun eigen antwoord geven.. Daar kom je niet uit. Uiteindelijk maak je de keuze op je gevoel of je verstand. (dat verklaart ook: ik weet dat het niet mag/niet okee is, maar het voelt zo goed).
En los daarvan is het ook nog moeilijk diverse gevoelens van elkaar te onderscheiden. In werkelijkheid is het ene misschien niet je gevoel, maar je verstand. Kunnen jullie het nog volgen, hahaha?
Succes, Stew en Boompje, met al die verwarrende gedachten en vraagstukken. Dat heftige is ook heftig als het niet leuk/ duidelijk is. En dat is minder..
Het is gewoon heel lastig om gevoelens te ontcijferen/ scheiden. Maar verstandelijk kan je eea nog zo goed begrijpen, verstand en gevoel zijn gewoon 2 verschillende dingen, en ook 2 verschillende "hersenroutes" die je loslaat op hetzelfde. Gevoel gaat sneller, verstand is de "hoge route", die afweegt, die het langs de meetlat van geweten en kennis leidt, en tot een heel ander "oordeel" kan komen dan de "lage route" (gevoel, instinct), die sneller reageert (en dus impulsiever).
Dat is die worsteling die je voelt, als die 2 strijdig met elkaar elk hun eigen antwoord geven.. Daar kom je niet uit. Uiteindelijk maak je de keuze op je gevoel of je verstand. (dat verklaart ook: ik weet dat het niet mag/niet okee is, maar het voelt zo goed).
En los daarvan is het ook nog moeilijk diverse gevoelens van elkaar te onderscheiden. In werkelijkheid is het ene misschien niet je gevoel, maar je verstand. Kunnen jullie het nog volgen, hahaha?
Succes, Stew en Boompje, met al die verwarrende gedachten en vraagstukken. Dat heftige is ook heftig als het niet leuk/ duidelijk is. En dat is minder..
Een open hart toont de weg naar een bezield leven..
vrijdag 10 september 2010 om 21:46
vrijdag 10 september 2010 om 21:56
goede materie om te lezen vanuit de trein dit topic. Minnaar en ik hebben regelmatig gesprekken over 'wat hebben we nou', zeker in het begin had het te maken met verwachtingen, neuzen zelfde kant op. Omdat je intiem bent met elkaar is het niet altijd duidelijk waar de grens ligt
@bkstr, meisje toch.missen is naar en pijnlijk, ook al schuift t andere dingen naar de achtergrond
@bkstr, meisje toch.missen is naar en pijnlijk, ook al schuift t andere dingen naar de achtergrond
