Seks
alle pijlers
Minnaar deel 12
zaterdag 7 augustus 2010 om 12:27
Kunnen jullie een minnaar hebben echt alleen voor de seks zonder er verliefd op te worden?
Of ga je uiteindelijk toch meer voelen voor zo`n man, je hechten.
Zeker als je hem superaantrekkelijk vindt en verder klikt het ook goed
Dit topic is voornamelijk voor gelijkgestemden. Natuurlijk mogen forummers met een andere mening zich ook hier in de discussie mengen, maar dit kan ook op een ander topic, namelijk deze Vind jij een SV ook zo vervelend?
Of ga je uiteindelijk toch meer voelen voor zo`n man, je hechten.
Zeker als je hem superaantrekkelijk vindt en verder klikt het ook goed
Dit topic is voornamelijk voor gelijkgestemden. Natuurlijk mogen forummers met een andere mening zich ook hier in de discussie mengen, maar dit kan ook op een ander topic, namelijk deze Vind jij een SV ook zo vervelend?
zaterdag 11 september 2010 om 00:40
Bkst, hoe is de 'voogdij' geregeld dan? Heb jij vaste afspraken mbt de dieren?
Daarnet alle contactmogelijkheden met minnaar verwijderd... Puur impulsief natuurlijk, vanwege het gevoel dat mijn moeite om conflicten op te lossen niet voldoende werd beantwoord. Ik zit helemaal te trillen hier en heb nu al spijt van dat 'drama'. Ik was het gewoon weer even zó zat
Ik had mezelf nog wel beloofd om me niet mee te laten slepen en er geen soap van te maken
Aan de ene kant schreeuwt er iets in mij om hem te mailen en een poging tot verzoening te doen, aan de andere kant denk ik: laat het gaaaaaan... Shit man, heb me echt schandalig laten kennen op deze manier.
Daarnet alle contactmogelijkheden met minnaar verwijderd... Puur impulsief natuurlijk, vanwege het gevoel dat mijn moeite om conflicten op te lossen niet voldoende werd beantwoord. Ik zit helemaal te trillen hier en heb nu al spijt van dat 'drama'. Ik was het gewoon weer even zó zat
Ik had mezelf nog wel beloofd om me niet mee te laten slepen en er geen soap van te maken Aan de ene kant schreeuwt er iets in mij om hem te mailen en een poging tot verzoening te doen, aan de andere kant denk ik: laat het gaaaaaan... Shit man, heb me echt schandalig laten kennen op deze manier.
zaterdag 11 september 2010 om 07:21
Ik ken dat gevoel ja! Bij mij houdt ie er soms rekening mee, maar vaak ook niet. Zoals gisteren. Dan ziet ie niet in waarom ik boos ben en denkt vervolgens dat ik vanzelf wel weer bij trek.
Toch nog beetje geslapen, tot ik dus wakker wordt en het me allemaal besef. Gisteren jankend in bed gelegen, getroost door nr 1 die gelijk zegt dat dat ook echt weer iets voor mij is en dat ik er maar eens een nachtje over moet slapen. Zo lief dat ik me dan gelijk weer afvraag waarom hij niet gewoon genoeg is. Dat weerhoudt me er nu ook van om minnaar te contacteren. Bah, ik voorspel een rotdag! Gelukkig wel wat afleiding vandaag.
Toch nog beetje geslapen, tot ik dus wakker wordt en het me allemaal besef. Gisteren jankend in bed gelegen, getroost door nr 1 die gelijk zegt dat dat ook echt weer iets voor mij is en dat ik er maar eens een nachtje over moet slapen. Zo lief dat ik me dan gelijk weer afvraag waarom hij niet gewoon genoeg is. Dat weerhoudt me er nu ook van om minnaar te contacteren. Bah, ik voorspel een rotdag! Gelukkig wel wat afleiding vandaag.
zaterdag 11 september 2010 om 07:58
boom: bezoekregeling mondeling overeen gekomen zullen we maar zeggen. Honden hebben ruimte nodig, moeten buiten kunnen zijn en mijn landhuis, ondanks dat de naam anders doet vermoeden, is daar niet geschikt voor. Ik mag ze regelmatig ophalen, maar is not the same he.. Verstandelijk weet ik dat t beter voor de beestjes is, maar eat mis ik hun persoonlijkheidjes om me heen!
Fijn dat je goed geslapen hebt iig.
Stew: fijn te horen dat t goed gaat. Gulzigheid, zo noem ik t maar, was mij ten tijde van sc ook niet vreemd. Als iets fijn en lekker is, goed voelt, wil ik meer meer meer. Emoties gaan met me aan de haal en dan voel ik me zo'n muts dat ik dat mezelf aandeed...
Fijn dat je goed geslapen hebt iig.
Stew: fijn te horen dat t goed gaat. Gulzigheid, zo noem ik t maar, was mij ten tijde van sc ook niet vreemd. Als iets fijn en lekker is, goed voelt, wil ik meer meer meer. Emoties gaan met me aan de haal en dan voel ik me zo'n muts dat ik dat mezelf aandeed...
zaterdag 11 september 2010 om 09:41
Hey bkstr, ik ben ook al een tijd wakker hoor maar ik weet niet altijd wat en of ik iets zal schrijven.
Ik heb nog even nagedacht over Fan die met haar sv sext terwijl ze zwanger wil worden. Ik ben het helemaal eens de meesten hier dat het niet een goede basis lijkt voor het krijgen van een kind. Ik zou daar zelf ook zeker niet voor kiezen maar... in hoeverre "kiezen" wij voor het soort leven dat wij hebben? De meesten van ons zijn ook niet op zoek gegaan naar een sv of sc en jaren eerder hadden we zelfs geroepen dat we daar fel tegen zouden zijn. Wij mogen dus wel leven volgens onze regels ook al zijn dat niet algemeen geaccepteerde regels. We willen zelfs liever geen commentaar op dit feit hebben. Als er dan iemand langskomt die weer andere regels heeft ervaren ( misschien ook helemaal niet zo bewust voor gekozen) hebben we daar wel iets over te zeggen. Ik weet het niet hoor maar ik denk nu dat ik dat toch wat hypocriet vind. Aan de andere kant kan een verhelderende eye-opener in de vorm van streng commentaar misschien iemand toch een seintje geven om in ieder geval weer eens na te denken over wat er nu eigenlijk gebeurt.
Gulzigheid, prachtig omschreven! Ik voel me soms zo vreseljk gulzig en minnaar kan dat stukje veel beter blokken. Ik voel daardoor toch dat ik aan hem trek en dat hij soms toegeeft en soms niet. Het heeft ws ook veel te maken met dat het voor hem stiekem moet gebeuren. Dan is het beperkt en eigenlijk is dat ook wel goed. Iemand moet toch de grenzen bewaken. Ik heb een antwoord gegeven op zijn mail en stuur nu niets meer voordat hij terug is ( en zelf wat laat horen!). Ik ben ook een volwassen en verstandig mens. Toch?
Ik heb nog even nagedacht over Fan die met haar sv sext terwijl ze zwanger wil worden. Ik ben het helemaal eens de meesten hier dat het niet een goede basis lijkt voor het krijgen van een kind. Ik zou daar zelf ook zeker niet voor kiezen maar... in hoeverre "kiezen" wij voor het soort leven dat wij hebben? De meesten van ons zijn ook niet op zoek gegaan naar een sv of sc en jaren eerder hadden we zelfs geroepen dat we daar fel tegen zouden zijn. Wij mogen dus wel leven volgens onze regels ook al zijn dat niet algemeen geaccepteerde regels. We willen zelfs liever geen commentaar op dit feit hebben. Als er dan iemand langskomt die weer andere regels heeft ervaren ( misschien ook helemaal niet zo bewust voor gekozen) hebben we daar wel iets over te zeggen. Ik weet het niet hoor maar ik denk nu dat ik dat toch wat hypocriet vind. Aan de andere kant kan een verhelderende eye-opener in de vorm van streng commentaar misschien iemand toch een seintje geven om in ieder geval weer eens na te denken over wat er nu eigenlijk gebeurt.
Gulzigheid, prachtig omschreven! Ik voel me soms zo vreseljk gulzig en minnaar kan dat stukje veel beter blokken. Ik voel daardoor toch dat ik aan hem trek en dat hij soms toegeeft en soms niet. Het heeft ws ook veel te maken met dat het voor hem stiekem moet gebeuren. Dan is het beperkt en eigenlijk is dat ook wel goed. Iemand moet toch de grenzen bewaken. Ik heb een antwoord gegeven op zijn mail en stuur nu niets meer voordat hij terug is ( en zelf wat laat horen!). Ik ben ook een volwassen en verstandig mens. Toch?
zaterdag 11 september 2010 om 09:44
Boompje, bah wat een rotgevoel he! ik wens je heel veel sterkte en het helpt zeker om hier te posten. Ik doe dat ook wel eens een dagje en mij helpt het vaak. Het helpt mij ook om actief iets anders te gaan doen. Lekker muziekje op en huishouden of naar buiten en voelen dat het heerlijk weer is.
sterkte!
sterkte!
zaterdag 11 september 2010 om 09:45
kan me helemaal vinden in wat je zegt Mela: tuurlijk hebben we allemaal een keuze, maar bewust opzoeken is een ander verhaal. Misschien meer gewetenswroeging als je bezig bent kinderen te krijgen? Ik kan het me niet voorstellen dan ook met andere mannen te rommelen, als je aan kinderen werkt, maar ik kon me voorheen ook niet voorstellen een andere man in mijn leven toe te laten als ik nog een relatie heb. Dus beetje pot-ketelen voelt het voor mij ook wel weer ja.
Weet niet of gulzigheid met beschikbaarheid te maken heeft. MOmenteel ben ik beschikbaar, en sc was dat altijd al, maar ik lijk (of leek) nog altijd gulziger dan hij (momenteel weinig gulzigheid). MIsschien toch wat vrouwelijks?
Weet niet of gulzigheid met beschikbaarheid te maken heeft. MOmenteel ben ik beschikbaar, en sc was dat altijd al, maar ik lijk (of leek) nog altijd gulziger dan hij (momenteel weinig gulzigheid). MIsschien toch wat vrouwelijks?
zaterdag 11 september 2010 om 09:57
bkstr, je kunt natuurlijk allerlei redenen verzinnen waarom sc nu minder gulzig is ( Jij bent nu een vrije vrouw en dat is bedreigender bv) maar misschien is het inderdaad een man-vrouw verschil. Ik heb zelf het idee dat mannen in het begin heel gulzig zijn maar dat dit vermindert als het spannende er een beetje af is. Vrouwen gaan dan juist meer binding voelen en willen dan meeeeer! ( ik dus wel in idere geval).
Het is grappig. Toen ik gisteren week het mailtje stuurde aan minnaar kwam het boek van Hofstede ( over cultuurverschillen, ken je het?) in mijn hoofd voorbij. De man-vrouw verschillen die beschreven worden maar ook de korte en lange termijnplanning die mensen in hun leven kunnen hebben. Onzekerheidsvermijdeing speelt ook een rol. Als je het boek niet kent, begrijp je hier ws niets van maar ik vind het interessant.
Ik ga nu even wat anders doen dus ik stuur pas later vandaag iets terug.
Het is grappig. Toen ik gisteren week het mailtje stuurde aan minnaar kwam het boek van Hofstede ( over cultuurverschillen, ken je het?) in mijn hoofd voorbij. De man-vrouw verschillen die beschreven worden maar ook de korte en lange termijnplanning die mensen in hun leven kunnen hebben. Onzekerheidsvermijdeing speelt ook een rol. Als je het boek niet kent, begrijp je hier ws niets van maar ik vind het interessant.
Ik ga nu even wat anders doen dus ik stuur pas later vandaag iets terug.
zaterdag 11 september 2010 om 10:22
ken het boek niet Mela; aanrader?
sc is altijd al minder gulzig geweest: toen weet ik het aan mijn niet-vrijgezel zijn, nu wijt ik het gewoon aan zijn persoonlijkheid. Kan geen keuzes maken, neemt geen verantwoordelijkheid e.d. Daar heb ik geen zin meer in. Heb niet voor niets mijn relatie met exnr1 beëindigd: het is bkstr-time right now!
Ik ga ook wat anders doen (goed idee Mela ) tot straks allen!
sc is altijd al minder gulzig geweest: toen weet ik het aan mijn niet-vrijgezel zijn, nu wijt ik het gewoon aan zijn persoonlijkheid. Kan geen keuzes maken, neemt geen verantwoordelijkheid e.d. Daar heb ik geen zin meer in. Heb niet voor niets mijn relatie met exnr1 beëindigd: het is bkstr-time right now!
Ik ga ook wat anders doen (goed idee Mela ) tot straks allen!
zaterdag 11 september 2010 om 11:22
Ik ben aan het wachten op vrienden
Die binding herken ik ook ja. Eerst was ik wat koeler en kon het meer relativeren, maar die verhouding is nu omgedraaid. Ik voel die binding, maar krijg niet terug waar ik om vraag. Volgens hem heeft het feit dat ik nou eenmaal niet beschikbaar ben een groot aandeel daarin. Hij wil zich niet teveel hechten aan iemand waarmee hij geen echte relatie kan hebben. Toch denk ik ook wel dat het ook in zijn persoonlijkheid zit. Het is een beetje een gesloten persoon en ook dat botst wel eens. Dan zie ik dus zijn onmacht aan voor onwil. En toch weet ik ook dat hij wel meer open is geworden en zijn best doet, dus straf ik dat nu eigenlijk niet af? Hij zei nog dat hij zijn reserves houdt omdat hij er nog niet van overtuigd is dat ik niet compleet uit zijn leven verdwijn (ook als gewone vriendin). Wat doe ik vervolgens? Ik besluit wel heel drastisch om alle contact te verbreken. Hij heeft juist alle recht om boos op mij te zijn. Terwijl ik bijna zeker weet dat hij dat hij alleen verdrietig is en niet boos.
Die binding herken ik ook ja. Eerst was ik wat koeler en kon het meer relativeren, maar die verhouding is nu omgedraaid. Ik voel die binding, maar krijg niet terug waar ik om vraag. Volgens hem heeft het feit dat ik nou eenmaal niet beschikbaar ben een groot aandeel daarin. Hij wil zich niet teveel hechten aan iemand waarmee hij geen echte relatie kan hebben. Toch denk ik ook wel dat het ook in zijn persoonlijkheid zit. Het is een beetje een gesloten persoon en ook dat botst wel eens. Dan zie ik dus zijn onmacht aan voor onwil. En toch weet ik ook dat hij wel meer open is geworden en zijn best doet, dus straf ik dat nu eigenlijk niet af? Hij zei nog dat hij zijn reserves houdt omdat hij er nog niet van overtuigd is dat ik niet compleet uit zijn leven verdwijn (ook als gewone vriendin). Wat doe ik vervolgens? Ik besluit wel heel drastisch om alle contact te verbreken. Hij heeft juist alle recht om boos op mij te zijn. Terwijl ik bijna zeker weet dat hij dat hij alleen verdrietig is en niet boos.
zaterdag 11 september 2010 om 11:48
Mela, ik vind het wel mooi dat je de andere kant van Fan belicht. Je hebt zeker een punt. Als ik lees dat 2 mensen graag een kindje willen, heel bewust de volgende stap zetten in de relatie, dan is mijn eerste idee ook: een minnaar hoort daar niet bij. Aan de andere kant, wat voor mij geld, hoeft voor een ander niet te gelden. Het verlangen naar blijft waarschijnlijk gewoon. In de tijd dat ik kinderen kreeg was het niet aan de orde. Laag libido, geen sprake van een sv en er ook helemaal niet mee bezig.
Als ik NU een kind zou willen, terwijl ik een sv heb, zou het anders zijn. Stop ik met hem omdat ik van mijn man zwanger wil raken? Ik weet het niet. De verlustheid blijft toch...
De vraag in de OP is voor mij nu met zekerheid beantwoord. Nee, ik kan geen minnaar hebben zonder gevoel voor hem te hebben. Ik geef om hem en hij om mij. En dat is oké!
En als het stopt, dan zal het pijn doen... dat is het risico van gevoel. Ik zou nooit zulke heerlijke seks kunnen hebben met een man die mij qua gevoel compleet soïcijns laat...
Als ik NU een kind zou willen, terwijl ik een sv heb, zou het anders zijn. Stop ik met hem omdat ik van mijn man zwanger wil raken? Ik weet het niet. De verlustheid blijft toch...
De vraag in de OP is voor mij nu met zekerheid beantwoord. Nee, ik kan geen minnaar hebben zonder gevoel voor hem te hebben. Ik geef om hem en hij om mij. En dat is oké!
En als het stopt, dan zal het pijn doen... dat is het risico van gevoel. Ik zou nooit zulke heerlijke seks kunnen hebben met een man die mij qua gevoel compleet soïcijns laat...
zaterdag 11 september 2010 om 11:55
Hoi Thang! Hoi Boom! Hoi Bkstr!!
Bkstr, het is bij jou echt "ik worstel en kom boven" hè? Het gaat nog niet zo geweldig proef ik. Knap dat je hier nog blijft schrijven, ik merk dat mijn schrijf behoefte hier verdwijnt als ik niet lekker ga!! Sneu dat je je beestjes zo mist. Die harige vachtjes kunnen net voor dat beetje troost zorgen...
Boompje, wat een worsteling. Verloochen jezelf niet hè? Zogenaamd alle minnaar banden verbreken en je daar vervolgens zwaar kut over voelen is toch ook de manier niet. Dan kan je beter even tot 10 tellen of hem bellen en even boos worden. Tenminste, bij mij lucht dat op. Sv en ik hebben elkaar een poosje geleden per telefoon elkaar de huid vol gescholden. Zo fijn om hem te vertellen dat hij het inlevingsvermogen van een amoebe heeft en terug te krijgen dat ik een ongelooflijk zeikwijf ben!!
Dan lachen we even hard en kunnen we gewoon weer seksen... nu besef ik wel dat het niet bij elk persoon zo werkt...
Thang, off topics? Vertel??
Bkstr, het is bij jou echt "ik worstel en kom boven" hè? Het gaat nog niet zo geweldig proef ik. Knap dat je hier nog blijft schrijven, ik merk dat mijn schrijf behoefte hier verdwijnt als ik niet lekker ga!! Sneu dat je je beestjes zo mist. Die harige vachtjes kunnen net voor dat beetje troost zorgen...
Boompje, wat een worsteling. Verloochen jezelf niet hè? Zogenaamd alle minnaar banden verbreken en je daar vervolgens zwaar kut over voelen is toch ook de manier niet. Dan kan je beter even tot 10 tellen of hem bellen en even boos worden. Tenminste, bij mij lucht dat op. Sv en ik hebben elkaar een poosje geleden per telefoon elkaar de huid vol gescholden. Zo fijn om hem te vertellen dat hij het inlevingsvermogen van een amoebe heeft en terug te krijgen dat ik een ongelooflijk zeikwijf ben!!
Dan lachen we even hard en kunnen we gewoon weer seksen... nu besef ik wel dat het niet bij elk persoon zo werkt...
Thang, off topics? Vertel??
zaterdag 11 september 2010 om 13:27
@Bkster: ik snap helemaal hoeveel je van je dieren houdt en ze mist. Supermegamoeilijk om dat ook nog te accepteren. Gelukkig zie je ze af en toe wel. Ook die liefde kan heel heftig voelen bij gemis. En je bent nu natuurlijk al gevoelig qua nr 1 en je hele leven (met dieren) samen missen. Sterkte!
@Rooss: qua Fan veroordeel ik het niet, ik vind het gewoon zonde dat je zelfs in die fase het gevoel ergens mist, van ultieme intimiteit en verbondenheid met je partner als je samen een gezin sticht. Meer dat ik het haar zou gunnen, dan veroordelen. Het is zo mooi, als je (dan) nog uitgaat van dat dat kindje in enorme liefde en vertrouwen in elkaar verwekt gaat worden. Een mooiere start is er niet, ook al kan dat (later) toch anders lopen. Ik gun het iedereen om dat gevoel mee te maken van hechting, vertrouwen, verbondenheid.
Blijft toch het ultieme sprookje en dat gevoel van toen, dat het ook bestond/bestaat, wat toch ook geweldig was en ook heel "voelbaar" was, die wederzijdse liefde, de saamhorigheid, de spannende en heerlijke verwachting van een gelukkig leven samen.
Dat je vroeg of laat daaruit "wakker wordt" is ook niet alles. Geeft ook een veel nuchterder beeld van het leven en aangetast geloof in dat sprookje. Terecht misschien, realistischer enz. Maar ben toch wel heel blij dat ik dat ook heb mogen ervaren, dat het (jaren) wel klopte en mij ten deel was gevallen, zo'n Ware Liefde.. Dat gun ik anderen ook, om in die sfeer een kind te verwelkomen..
En aan jou: het is fijn te horen dat je je gevoelens niet hoeft te onderdrukken, niet bezig hoeft te zijn jezelf te verontschuldigen dat je nu eenmaal gevoelens hebt. Niet naar je nr 1 noch naar je sv (denk ik?) een ander beeld van jezelf hoeft op te hangen, je in te houden, na te denken over wel/geen contact en hoeveel, je niet opdringerig hoeft te voelen, of je in moet houden (om hem niet kwijt te raken), enz.
Ik zie hier teveel mensen die zich op welke manier moeten inhouden met hun gevoelens (tonen), naar nr 1 en/of sv/sc en dat is niet prettig. Dan worden je behoeften nog niet ingevuld (naar openheid en intimiteit en gevoelens delen, welke dat ook mogen zijn).
@Boompje: die binding is niet alleen mentaal, maar ook lichamelijk (stoffen, zoals oxytocine, een hechtingsstof), die vrouwen aanmaken door seks. Dus dat is wel degelijk ook een factor om rekening mee te houden: al wil je je niet binden en wil je dat niet voelen, het voelt echt als een "verslaving" en verbondenheid. Mannen houden dat juist vaak af, maken andere stoffen aan, kunnen "nuchterder" die binding juist afwijzen, als dat niet realistisch is.
Bepaalde stoffen hebben nu eenmaal invloed op ons en andersom denk ik ook dat onze gedachten stoffen aanmaken (hoe vaker je over hem fantaseert en in gedachten met hem sekst hoe meer van die stoffen je aanmaakt). En moet "afkicken" als dat niet ingevuld wordt, dat kan je echt fysiek voelen, is niet alleen mentaal dus. En ook geen kwestie van willen, soms. Het is er dan al volop. We maken die keuzes nu eenmaal niet alleen op verstand/mentaal, ook al denken we graag van wel..
@Rooss: qua Fan veroordeel ik het niet, ik vind het gewoon zonde dat je zelfs in die fase het gevoel ergens mist, van ultieme intimiteit en verbondenheid met je partner als je samen een gezin sticht. Meer dat ik het haar zou gunnen, dan veroordelen. Het is zo mooi, als je (dan) nog uitgaat van dat dat kindje in enorme liefde en vertrouwen in elkaar verwekt gaat worden. Een mooiere start is er niet, ook al kan dat (later) toch anders lopen. Ik gun het iedereen om dat gevoel mee te maken van hechting, vertrouwen, verbondenheid.
Blijft toch het ultieme sprookje en dat gevoel van toen, dat het ook bestond/bestaat, wat toch ook geweldig was en ook heel "voelbaar" was, die wederzijdse liefde, de saamhorigheid, de spannende en heerlijke verwachting van een gelukkig leven samen.
Dat je vroeg of laat daaruit "wakker wordt" is ook niet alles. Geeft ook een veel nuchterder beeld van het leven en aangetast geloof in dat sprookje. Terecht misschien, realistischer enz. Maar ben toch wel heel blij dat ik dat ook heb mogen ervaren, dat het (jaren) wel klopte en mij ten deel was gevallen, zo'n Ware Liefde.. Dat gun ik anderen ook, om in die sfeer een kind te verwelkomen..
En aan jou: het is fijn te horen dat je je gevoelens niet hoeft te onderdrukken, niet bezig hoeft te zijn jezelf te verontschuldigen dat je nu eenmaal gevoelens hebt. Niet naar je nr 1 noch naar je sv (denk ik?) een ander beeld van jezelf hoeft op te hangen, je in te houden, na te denken over wel/geen contact en hoeveel, je niet opdringerig hoeft te voelen, of je in moet houden (om hem niet kwijt te raken), enz.
Ik zie hier teveel mensen die zich op welke manier moeten inhouden met hun gevoelens (tonen), naar nr 1 en/of sv/sc en dat is niet prettig. Dan worden je behoeften nog niet ingevuld (naar openheid en intimiteit en gevoelens delen, welke dat ook mogen zijn).
@Boompje: die binding is niet alleen mentaal, maar ook lichamelijk (stoffen, zoals oxytocine, een hechtingsstof), die vrouwen aanmaken door seks. Dus dat is wel degelijk ook een factor om rekening mee te houden: al wil je je niet binden en wil je dat niet voelen, het voelt echt als een "verslaving" en verbondenheid. Mannen houden dat juist vaak af, maken andere stoffen aan, kunnen "nuchterder" die binding juist afwijzen, als dat niet realistisch is.
Bepaalde stoffen hebben nu eenmaal invloed op ons en andersom denk ik ook dat onze gedachten stoffen aanmaken (hoe vaker je over hem fantaseert en in gedachten met hem sekst hoe meer van die stoffen je aanmaakt). En moet "afkicken" als dat niet ingevuld wordt, dat kan je echt fysiek voelen, is niet alleen mentaal dus. En ook geen kwestie van willen, soms. Het is er dan al volop. We maken die keuzes nu eenmaal niet alleen op verstand/mentaal, ook al denken we graag van wel..
Een open hart toont de weg naar een bezield leven..
zaterdag 11 september 2010 om 13:36
@Toy: dat is weer k*t. Met goede reden? Of wegloopgedrag? Zo blijft hij het gevoel geven dat je niet van hem op aan kan, he? Waarom begrijpt iemand zoiets niet?!
Juist hij heeft eea te bewijzen aan of je op hem kan rekenen, want voorlopig heeft ie daar een achterstand in bewezen (van niet).. En dat is toch wel heel belangrijk, wil je dat vertrouwen ooit krijgen in hem. Maar hij kan het kennelijk gewoon (nog) niet.. dit zal zo blijven, lieve Toy, zolang hij dat zelf niet inziet. Hoe vaak je ook teleurgesteld reageert, hoe vaak je dit ook niet pikt, onder de aandacht brengt.. (en weer "vergeeft" en het daarna weer "goed komt". Hij beseft niet dat het een keer teveel en te vaak zal zijn geweest.
Hij rekent erop, dat het altijd weer goed komt, dat er geen (zware) consequenties aan zitten. (ook al heb jij al consequenties daaraan verbonden, zoals niet samenwonen). Of neemt dat risico erbij. Hij zal nog raar opkijken als het echt een keer too late is, voorgoed. (en dan jaren nodig hebben om die afwijzing te aanvaarden).. Sneu maar ik denk dat je het goed aanvoelt met Date.. sommigen zoeken alsmaar die onvoorwaardelijkheid op en zullen alsmaar teleurgesteld raken daarin.. komen weer (tijdelijk) boven en leren er niks van. Helaas.
Juist hij heeft eea te bewijzen aan of je op hem kan rekenen, want voorlopig heeft ie daar een achterstand in bewezen (van niet).. En dat is toch wel heel belangrijk, wil je dat vertrouwen ooit krijgen in hem. Maar hij kan het kennelijk gewoon (nog) niet.. dit zal zo blijven, lieve Toy, zolang hij dat zelf niet inziet. Hoe vaak je ook teleurgesteld reageert, hoe vaak je dit ook niet pikt, onder de aandacht brengt.. (en weer "vergeeft" en het daarna weer "goed komt". Hij beseft niet dat het een keer teveel en te vaak zal zijn geweest.
Hij rekent erop, dat het altijd weer goed komt, dat er geen (zware) consequenties aan zitten. (ook al heb jij al consequenties daaraan verbonden, zoals niet samenwonen). Of neemt dat risico erbij. Hij zal nog raar opkijken als het echt een keer too late is, voorgoed. (en dan jaren nodig hebben om die afwijzing te aanvaarden).. Sneu maar ik denk dat je het goed aanvoelt met Date.. sommigen zoeken alsmaar die onvoorwaardelijkheid op en zullen alsmaar teleurgesteld raken daarin.. komen weer (tijdelijk) boven en leren er niks van. Helaas.
Een open hart toont de weg naar een bezield leven..
zaterdag 11 september 2010 om 14:31
Bkstr, jouw posting gisteren, superlief! Moet zeggen dat het me goed doet om te lezen Hoop dat het bij jou weer gauw wat bergopwaarts gaat, helaas kost het tijd, om alle dingen een plaatsje te geven en je draai zelf weer te vinden. En dat van die beestjes snap ik ook helemaal! Hang in there!
Boompje, hoe is het nu met jou? Ik begrijp dat je man overal van op de hoogte is en er ook voor je is? Goud waard, vind ik zo bijzonder! Dat je het contact afgekapt hebt met minnaar is meer uit zelfbescherming? Heb je nog contact gehad inmiddels?
Rooss, dat klinkt goed, zoals minnaar en jij dat kunnen! Met Date zou dat nooit kunnen, ten eerste niet omdat hij in dat soort situaties de telefoon niet opneemt en ten tweede omdat als ik ook maar één keer (vanuit onmacht of frustratie) mijn stem iets verhef hij wegloopt en drie weken van slag is, bij wijze van....
Suzy, geen idee, geen reden opgegeven dus ik gok op wegloopgedrag. Gisteren kreeg ik nog de meest mooie liefdesverklaringen en vandaag alleen een sms dat hij niet af gaat spreken morgen. Toen ik liet weten hoe vreselijk ik ervan baal dat hij weer een dag van te voren af smst liet hij weten dat hij het wel even uit wilde komen leggen morgen.
Ik heb er geen zin in, het is goed weer, ben voor het eerst sinds juli een weekend vrij (ja echt) en dan krijg ik dit. Ik ga wel wat anders doen morgen.
Heb hem de laatste tijd regelmatig laten weten dat ik nog steeds zo graag een manier zou willen vinden die we samen kunnen, omdat ook ik echt graag samen met hem wil zijn. Maar ik laat me niet meer depressief in een hoekje trekken/duwen. Hij verwijt mij dat ik hem laat bungelen, maar mijn mening verandert niet, ik doe wat ik beloof en ik meen wat ik zeg. Wat ik vandaag zeg meen ik morgen ook nog. Dus wie laat wie nou bungelen??
Over twee weken zouden we een weekendje weg gaan, kaarten gehaald, hotel geboekt, ik vroeg hem of hij dan toch ook niet één dag van te voren af smst. Geen reactie.... Ik ga daar niet op zitten wachten, weekendje gaat gewoon niet door, of voor mij misschien wel, maar niet met hem.
Bah, hopeloos!!
Boompje, hoe is het nu met jou? Ik begrijp dat je man overal van op de hoogte is en er ook voor je is? Goud waard, vind ik zo bijzonder! Dat je het contact afgekapt hebt met minnaar is meer uit zelfbescherming? Heb je nog contact gehad inmiddels?
Rooss, dat klinkt goed, zoals minnaar en jij dat kunnen! Met Date zou dat nooit kunnen, ten eerste niet omdat hij in dat soort situaties de telefoon niet opneemt en ten tweede omdat als ik ook maar één keer (vanuit onmacht of frustratie) mijn stem iets verhef hij wegloopt en drie weken van slag is, bij wijze van....
Suzy, geen idee, geen reden opgegeven dus ik gok op wegloopgedrag. Gisteren kreeg ik nog de meest mooie liefdesverklaringen en vandaag alleen een sms dat hij niet af gaat spreken morgen. Toen ik liet weten hoe vreselijk ik ervan baal dat hij weer een dag van te voren af smst liet hij weten dat hij het wel even uit wilde komen leggen morgen.
Ik heb er geen zin in, het is goed weer, ben voor het eerst sinds juli een weekend vrij (ja echt) en dan krijg ik dit. Ik ga wel wat anders doen morgen.
Heb hem de laatste tijd regelmatig laten weten dat ik nog steeds zo graag een manier zou willen vinden die we samen kunnen, omdat ook ik echt graag samen met hem wil zijn. Maar ik laat me niet meer depressief in een hoekje trekken/duwen. Hij verwijt mij dat ik hem laat bungelen, maar mijn mening verandert niet, ik doe wat ik beloof en ik meen wat ik zeg. Wat ik vandaag zeg meen ik morgen ook nog. Dus wie laat wie nou bungelen??
Over twee weken zouden we een weekendje weg gaan, kaarten gehaald, hotel geboekt, ik vroeg hem of hij dan toch ook niet één dag van te voren af smst. Geen reactie.... Ik ga daar niet op zitten wachten, weekendje gaat gewoon niet door, of voor mij misschien wel, maar niet met hem.
Bah, hopeloos!!
zaterdag 11 september 2010 om 15:48
Toy, wat voelt dat ontzettend ondankbaar, na alles wat je voor hem gedaan hebt krijg je het verwijt dat jij hem laat bungelen? Omdat je hem op zijn verantwoordelijkheden wijst, de kolen niet meer uit het vuur haalt! Ik kan me voorstellen dat je er even helemaal klaar mee bent! Ik weet niet of er nog een manier voor jullie is, Toy... om leuk met elkaar om te gaan. Ik denk dat er aardig wat beschadigd is en hij stelt behoorlijk "losergedrag" tentoon, tenminste, dat is het gevoel dat ik erbij krijg.
Ik hoop echt dat je je vrije dagen heerlijke invulling kunt geven, dateloos!
Ik merk steeds meer dat het erg fijn is om een communicatieve sv te hebben, één die duidelijk is, die het ook zegt als ik stom doe of juist leuk.. Ik spat nou niet bepaald uit elkaar van zekerheid dus duidelijkheid is voor mij een heel groot goed. Een man die weken niks laat horen en áls hij wat laat horen alsnog vaag is, zou voor mij een slechte seks partner zijn... ik hou hem nog even!!
Ik hoop echt dat je je vrije dagen heerlijke invulling kunt geven, dateloos!
Ik merk steeds meer dat het erg fijn is om een communicatieve sv te hebben, één die duidelijk is, die het ook zegt als ik stom doe of juist leuk.. Ik spat nou niet bepaald uit elkaar van zekerheid dus duidelijkheid is voor mij een heel groot goed. Een man die weken niks laat horen en áls hij wat laat horen alsnog vaag is, zou voor mij een slechte seks partner zijn... ik hou hem nog even!!
