
Minnaar deel 28.
dinsdag 17 februari 2015 om 13:08
Al 27 delen lang schrijven we over het wel en wee om en rond onze minnaars.
Heb jij een fladderend hart of zit ze vast verankerd in je eigen borstkas? Eet, slaap en toiletteer jij met je telefoon of leg je hem ook rustig een paar dagen in de la?
Met andere woorden...
Kun jij een minnaar hebben zonder verliefd te worden? Blijf jij met het grootste gemak in de verlust fase hangen of verleg jij constant je grenzen?
Dit topic is voornamelijk bedoeld voor gelijkgestemden al staan we natuurlijk open voor nieuwe input en meningen mits respectvol geschreven, het is de toon die de muziek maakt.
Het is fijn als je een avatar oploadt, zo blijven we kleurrijk en is het makkelijker om de verhalen bij de naam te plaatsen. Bedankt.
Heb jij een fladderend hart of zit ze vast verankerd in je eigen borstkas? Eet, slaap en toiletteer jij met je telefoon of leg je hem ook rustig een paar dagen in de la?
Met andere woorden...
Kun jij een minnaar hebben zonder verliefd te worden? Blijf jij met het grootste gemak in de verlust fase hangen of verleg jij constant je grenzen?
Dit topic is voornamelijk bedoeld voor gelijkgestemden al staan we natuurlijk open voor nieuwe input en meningen mits respectvol geschreven, het is de toon die de muziek maakt.
Het is fijn als je een avatar oploadt, zo blijven we kleurrijk en is het makkelijker om de verhalen bij de naam te plaatsen. Bedankt.
.

woensdag 15 april 2015 om 19:01
quote:glyce schreef op 15 april 2015 @ 14:59:
Het heeft ook wel te maken met de verhalen van Courtisane, Oranje en Relaxing; zij stoppen omdat ze gevoelens krijgen terwijl het daar bij mij juist om draait. Dat maakt het dubbel, en ergens ook wel een beetje "ongepast" voor mijn gevoel om hier te komen vertellen hoe verliefd ik ben, dat het er mag zijn, dat het geweldig en fantastisch is en bladiebla.
Succes verhaal? Zeker. Maar misschien door de onbereikbaarheid voor de meesten die hier schrijven super zuur.Misschien nu iets te veel verhaallijnen Glyce , maar ook ik vind het prima als er gevoelens bij komen kijken. Ik stop pas wanneer ik daadwerkelijk ga nadenken over een leven met mijn minnaar. Maar dat is nog nooit voorgekomen. Ik heb een hele fijne vent thuis zitten.
Het heeft ook wel te maken met de verhalen van Courtisane, Oranje en Relaxing; zij stoppen omdat ze gevoelens krijgen terwijl het daar bij mij juist om draait. Dat maakt het dubbel, en ergens ook wel een beetje "ongepast" voor mijn gevoel om hier te komen vertellen hoe verliefd ik ben, dat het er mag zijn, dat het geweldig en fantastisch is en bladiebla.
Succes verhaal? Zeker. Maar misschien door de onbereikbaarheid voor de meesten die hier schrijven super zuur.Misschien nu iets te veel verhaallijnen Glyce , maar ook ik vind het prima als er gevoelens bij komen kijken. Ik stop pas wanneer ik daadwerkelijk ga nadenken over een leven met mijn minnaar. Maar dat is nog nooit voorgekomen. Ik heb een hele fijne vent thuis zitten.

woensdag 15 april 2015 om 19:08
Ah ik lees hier zoveel om op te reageren! Later uitgebreider maar nu even:
Look Kwartje viel, you know the whole story...Dus wat jij tegen me zegt waardeer ik zeer.
Loui: wel parallellen hè. Schaduwrelatie met alles derop en deraan. Jij lijkt een modus gevonden te hebben, knap . Wie weet hoe de toekomst zal zijn idd.
Hint, Glyce, Drops-hot: dank voor jullie knuffels, doen me echt goed...!
Timing is indeed everything maar de blije verhalen zijn en blijven leuk en opbeurend en zeer gegund!!
Look Kwartje viel, you know the whole story...Dus wat jij tegen me zegt waardeer ik zeer.
Loui: wel parallellen hè. Schaduwrelatie met alles derop en deraan. Jij lijkt een modus gevonden te hebben, knap . Wie weet hoe de toekomst zal zijn idd.
Hint, Glyce, Drops-hot: dank voor jullie knuffels, doen me echt goed...!
Timing is indeed everything maar de blije verhalen zijn en blijven leuk en opbeurend en zeer gegund!!
woensdag 15 april 2015 om 21:14
Courtisane: er zijn al heel veel lieve, wijze en ware woorden geschreven. ik kan daar weinig mee aan toevoegen dan nog even een extra knuffel
Hint: Amen! (je diepe dalen en hoge pieken opmerking)
Ik heb nr 2 een app gestuurd of hij vrijdag (vrije dag) even zin heeft in koffie. Krijg geen reactie terug. Ik laat het maar even voor wat het is. Heb prive even genoeg op mijn bordje dus kan even slecht tegen wispelturige mensen.
Ga denk ik oude FWB eens een berichtje sturen om een hapje te gaan eten. Hebben elkaar al weer even niet gezien en hopelijk is ons sprankeltje er nog.
Edit: niet denken maar doen! Heb hem een berichtje gestuurd.
Hint: Amen! (je diepe dalen en hoge pieken opmerking)
Ik heb nr 2 een app gestuurd of hij vrijdag (vrije dag) even zin heeft in koffie. Krijg geen reactie terug. Ik laat het maar even voor wat het is. Heb prive even genoeg op mijn bordje dus kan even slecht tegen wispelturige mensen.
Ga denk ik oude FWB eens een berichtje sturen om een hapje te gaan eten. Hebben elkaar al weer even niet gezien en hopelijk is ons sprankeltje er nog.
Edit: niet denken maar doen! Heb hem een berichtje gestuurd.
anoniem_226855 wijzigde dit bericht op 15-04-2015 21:29
Reden: edit
Reden: edit
% gewijzigd

woensdag 15 april 2015 om 22:51
quote:oranjexx schreef op 15 april 2015 @ 09:55:
Court, eerlijk: ik heb geen idee wie nu verder is. Jij of ik. Ik struisvogel al lange tijd en keer op keer word ik bevestigd in mijn besef dat ik echt los moet laten, maar ik kan het nog niet, om zoveel verschillende redenen. Vorig jaar (vandaag precies een jaar geleden) dacht ik dat ik hem daadwerkelijk los ging laten en hij mij. Maar daar werden we allebei hartstikke onrustig en verdrietig van.
En ik schrijf er ook niet of nauwelijks meer over hier of daar, omdat ik dan niet meer kan struisvogelen. En ik weet wat jullie dan zouden zeggen en ik weet ook nog dat jullie dan gelijk hebben. Maar ik wil het niet horen. Ik wil die strohalm (nou eh, figuurlijk dan. Ik moest even denken aan strohalm in relatie tot de tandenstoker en dan is dat zeker niet van toepassing
) niet loslaten. Oranje, denk je dat als een en ander zich met 1,5 had doorgezet/voortgezet, dat mogelijk toch een risico was geworden voor je nr. 1 relatie?
Ik kan niet meer struisvogelen omdat wij min of meer op dat punt zijn beland.
Er moest iets gebeuren.
Maar onrustig en verdrietig: check. Hij stuurde me vanmorgen toch een berichtje, om te vragen hoe ik me voelde. Vindt (net als ik) dat de beslissing rationeel verklaarbaar en verdedigbaar is, maar dat het verrekte pijn doet plots niet meer te kunnen communiceren met iemand van wie je zoveel houdt.
Bewijs temeer hè dat het veel te diep en te ver ging.
En terwijl ik dit schrijf voel ik ook hoe mooi en bijzonder het is, was. En dat ik absoluut nergens spijt van heb..
Dank je Marsh...eens! Slaap lekker
Court, eerlijk: ik heb geen idee wie nu verder is. Jij of ik. Ik struisvogel al lange tijd en keer op keer word ik bevestigd in mijn besef dat ik echt los moet laten, maar ik kan het nog niet, om zoveel verschillende redenen. Vorig jaar (vandaag precies een jaar geleden) dacht ik dat ik hem daadwerkelijk los ging laten en hij mij. Maar daar werden we allebei hartstikke onrustig en verdrietig van.
En ik schrijf er ook niet of nauwelijks meer over hier of daar, omdat ik dan niet meer kan struisvogelen. En ik weet wat jullie dan zouden zeggen en ik weet ook nog dat jullie dan gelijk hebben. Maar ik wil het niet horen. Ik wil die strohalm (nou eh, figuurlijk dan. Ik moest even denken aan strohalm in relatie tot de tandenstoker en dan is dat zeker niet van toepassing

Ik kan niet meer struisvogelen omdat wij min of meer op dat punt zijn beland.
Er moest iets gebeuren.
Maar onrustig en verdrietig: check. Hij stuurde me vanmorgen toch een berichtje, om te vragen hoe ik me voelde. Vindt (net als ik) dat de beslissing rationeel verklaarbaar en verdedigbaar is, maar dat het verrekte pijn doet plots niet meer te kunnen communiceren met iemand van wie je zoveel houdt.
Bewijs temeer hè dat het veel te diep en te ver ging.
En terwijl ik dit schrijf voel ik ook hoe mooi en bijzonder het is, was. En dat ik absoluut nergens spijt van heb..
Dank je Marsh...eens! Slaap lekker

woensdag 15 april 2015 om 23:08
quote:Rooss4.0 schreef op 15 april 2015 @ 12:00:
Koert, wat een pijn. En wat een besef zo, zo' n opmerking over zijn kinderen. Ook op jou is de opmerking "zijn thuissituatie is lekker geheel en al zijn verantwoordelijkheid" niet van toepassing. We zijn immers niet alleen geile vrouwen, we zijn vaak ook moeders en we kunnen ons best wel inleven in vaders en onwetende bedrogen vrouwen. Het is een sterk besluit en je gaat er ook zeker bovenop komen maar neem je tijd, deze meters hartepijn zijn niet in 3 dagen weggehuild.
-----
Ik heb in die zin ook niet zoveel meer te melden, ben gewoon best happy in deze situatie al vind ik de afstand en het gebrek aan tijd superstom.
Maar als we samen zijn zijn we blij en gelukkig en daar gaat het om. Reality was closing in on the bubble...Nou ja het was natuurlijk allang veel meer dan een leuk geil bubbeltje, maar van lasten of sleur was tussen ons geen sprake. Daarom is het gemis nu ook zo hevig
Kijk en zelfs bij twee niet gebonden minnaars kunnen een gebrek aan tijd en een teveel aan afstand toch voor een wolkje zorgen;) Maar zo fijn dat jullie elkaar gevonden hebben..!
Koert, wat een pijn. En wat een besef zo, zo' n opmerking over zijn kinderen. Ook op jou is de opmerking "zijn thuissituatie is lekker geheel en al zijn verantwoordelijkheid" niet van toepassing. We zijn immers niet alleen geile vrouwen, we zijn vaak ook moeders en we kunnen ons best wel inleven in vaders en onwetende bedrogen vrouwen. Het is een sterk besluit en je gaat er ook zeker bovenop komen maar neem je tijd, deze meters hartepijn zijn niet in 3 dagen weggehuild.
-----
Ik heb in die zin ook niet zoveel meer te melden, ben gewoon best happy in deze situatie al vind ik de afstand en het gebrek aan tijd superstom.
Maar als we samen zijn zijn we blij en gelukkig en daar gaat het om. Reality was closing in on the bubble...Nou ja het was natuurlijk allang veel meer dan een leuk geil bubbeltje, maar van lasten of sleur was tussen ons geen sprake. Daarom is het gemis nu ook zo hevig
Kijk en zelfs bij twee niet gebonden minnaars kunnen een gebrek aan tijd en een teveel aan afstand toch voor een wolkje zorgen;) Maar zo fijn dat jullie elkaar gevonden hebben..!
woensdag 15 april 2015 om 23:34
Wij zijn niet twee niet gebonden minnaars hoor Koertje, wij zijn in love, helemaal zeg maar.
Hoe gaat het nu met je? Helpt het schrijven hier een beetje, kan je een beetje relativeren?
Eén ding is zeker, er loopt iemand rond die net zoveel verdriet heeft als jij. Mooi dat hij af en toe nog wel iets van zich laat horen, dat zal je vast goed doen.
Of zou complete radiostilte beter zijn?
Ik ben even vergeten of hij net zo achter het besluit stond als jij.
Hoe gaat het nu met je? Helpt het schrijven hier een beetje, kan je een beetje relativeren?
Eén ding is zeker, er loopt iemand rond die net zoveel verdriet heeft als jij. Mooi dat hij af en toe nog wel iets van zich laat horen, dat zal je vast goed doen.
Of zou complete radiostilte beter zijn?
Ik ben even vergeten of hij net zo achter het besluit stond als jij.
.

woensdag 15 april 2015 om 23:48
quote:Rooss4.0 schreef op 15 april 2015 @ 23:34:
Wij zijn niet twee niet gebonden minnaars hoor Koertje, wij zijn in love, helemaal zeg maar.
Hoe gaat het nu met je? Helpt het schrijven hier een beetje, kan je een beetje relativeren?
Eén ding is zeker, er loopt iemand rond die net zoveel verdriet heeft als jij. Mooi dat hij af en toe nog wel iets van zich laat horen, dat zal je vast goed doen.
Of zou complete radiostilte beter zijn?
Ik ben even vergeten of hij net zo achter het besluit stond als jij. Grappig: ik had eerst geschreven "mensen" maar vond minnaars in het topic-kader iets toepasselijker;) Maar die looove spat er echt wel vanaf hoor
Schrijven helpt inderdaad. En dat hij iets van zich liet horen deed me ook goed. Maar voor de verwerking is complete radiostilte beter en dat heb ik hem geschreven.
Nee hij staat er niet net zo achter als ik. Hij vond dat hij het nog goed hanteren, onze mate van contact en onze dates. Maar Roos, die uitspraak over zijn huwelijk en kinderen zei mij zoveel...Het was pijnlijker geworden, daar twijfel ik eigenlijk niet aan.
Wij zijn niet twee niet gebonden minnaars hoor Koertje, wij zijn in love, helemaal zeg maar.
Hoe gaat het nu met je? Helpt het schrijven hier een beetje, kan je een beetje relativeren?
Eén ding is zeker, er loopt iemand rond die net zoveel verdriet heeft als jij. Mooi dat hij af en toe nog wel iets van zich laat horen, dat zal je vast goed doen.
Of zou complete radiostilte beter zijn?
Ik ben even vergeten of hij net zo achter het besluit stond als jij. Grappig: ik had eerst geschreven "mensen" maar vond minnaars in het topic-kader iets toepasselijker;) Maar die looove spat er echt wel vanaf hoor
Schrijven helpt inderdaad. En dat hij iets van zich liet horen deed me ook goed. Maar voor de verwerking is complete radiostilte beter en dat heb ik hem geschreven.
Nee hij staat er niet net zo achter als ik. Hij vond dat hij het nog goed hanteren, onze mate van contact en onze dates. Maar Roos, die uitspraak over zijn huwelijk en kinderen zei mij zoveel...Het was pijnlijker geworden, daar twijfel ik eigenlijk niet aan.
donderdag 16 april 2015 om 00:17
Wat ben je toch een sterke vrouw!
Hij kon nog geen afscheid van je nemen maar hij zal toch ook in tweestrijd gezeten hebben, heen en weer geslingerd tussen zijn fantastische minnares en anderzijds zijn vrouw en vooral kinders. Maar ja jôh, man. Uitschakelen dat moeilijke gedoe en doorrausen. Waarschijnlijk had hij nog wel een poosje door gekund op deze manier.
Dat het pijnlijker geworden was kan ik me goed voorstellen, in elk geval voor jou. Het is een vrij onmogelijke situatie op deze manier en je hikte hier al zo lang tegenaan.
Hij kon nog geen afscheid van je nemen maar hij zal toch ook in tweestrijd gezeten hebben, heen en weer geslingerd tussen zijn fantastische minnares en anderzijds zijn vrouw en vooral kinders. Maar ja jôh, man. Uitschakelen dat moeilijke gedoe en doorrausen. Waarschijnlijk had hij nog wel een poosje door gekund op deze manier.
Dat het pijnlijker geworden was kan ik me goed voorstellen, in elk geval voor jou. Het is een vrij onmogelijke situatie op deze manier en je hikte hier al zo lang tegenaan.
.

donderdag 16 april 2015 om 00:55
Ik ervoer het inderdaad als pijnlijker. Hij "rauste door en schakelde moeilijk gedoe uit" waar mogelijk, met zijn 60-urige werkweek (en anders dronk hij gewoon een extra wijntje. Of twee).
Compartmentalizing noemen de Engelsen dat zo mooi. Mijn echtgenoot heeft het zelfs bijna tot kunst verheven.
Het lijkt mij soms behoorlijk handig!
Compartmentalizing noemen de Engelsen dat zo mooi. Mijn echtgenoot heeft het zelfs bijna tot kunst verheven.
Het lijkt mij soms behoorlijk handig!

donderdag 16 april 2015 om 08:45
quote:courtisane schreef op 16 april 2015 @ 00:55:
Ik ervoer het inderdaad als pijnlijker. Hij "rauste door en schakelde moeilijk gedoe uit" waar mogelijk, met zijn 60-urige werkweek (en anders dronk hij gewoon een extra wijntje. Of twee).
Compartmentalizing noemen de Engelsen dat zo mooi. Mijn echtgenoot heeft het zelfs bijna tot kunst verheven.
Het lijkt mij soms behoorlijk handig!
Hier sla je de spijker op zijn kop...
Sterkte verder Courtisane. .
Ik ervoer het inderdaad als pijnlijker. Hij "rauste door en schakelde moeilijk gedoe uit" waar mogelijk, met zijn 60-urige werkweek (en anders dronk hij gewoon een extra wijntje. Of twee).
Compartmentalizing noemen de Engelsen dat zo mooi. Mijn echtgenoot heeft het zelfs bijna tot kunst verheven.
Het lijkt mij soms behoorlijk handig!
Hier sla je de spijker op zijn kop...
Sterkte verder Courtisane. .
donderdag 16 april 2015 om 08:49
Ik merk zelf ook dat mijn relatie met Meneer2 zich verder aan het verdiepen is, na wat strubbelingen de afgelopen weken.
Hoewel we het onderwerp moeder de vrouw en thuissituaties vermijden, merk ik wel hoe fijn het is om met elkaar te praten en wat extra aandacht te krijgen. Op zich fijn natuurlijk, maar als ik die verhalen lees van Courtisane dan wil ik het ook weer liever niet.
Hoewel we het onderwerp moeder de vrouw en thuissituaties vermijden, merk ik wel hoe fijn het is om met elkaar te praten en wat extra aandacht te krijgen. Op zich fijn natuurlijk, maar als ik die verhalen lees van Courtisane dan wil ik het ook weer liever niet.
donderdag 16 april 2015 om 08:54
Hoe doen degenen dat met een open relatie? Voelen jullie je ook schuldig als je mertkt dat de relatie toch wel verder gaat dan alleen een potje seksen? Alles is dan wel out in the open, maar wat als je partner iemand vindt (of jullie zelf) wat veel meer is dan alleen de seks. Wordt dat dan ook eerlijk uitgesproken naar elkaar?
donderdag 16 april 2015 om 08:58
In mijn open relatie was dat zeker aan de orde en werd dat ook besproken, mijn ex vond dat geen enkel probleem maar die vond eigenlijk helemaal niks een probleem.
Als ik erop terugkijk voelt het als armoe, pure armoe.
Zo gelukkig in mijn wekelijkse geluksbubbel maar er kwam altijd een moment waarop ik eruit moest. Elke keer als ik langs het bewuste station rijd voel ik die knoop in mijn maag, terug naar huis, daar waar het naar en zwaar en vermoeiend liep, weg van de plek waar het alleen maar om ons, liefde en lust draaide. Als ik erop terugkijk snap ik niet waarom ik mezelf dat heb aangedaan, ik had toen hele andere keuzes moeten maken.
Als ik erop terugkijk voelt het als armoe, pure armoe.
Zo gelukkig in mijn wekelijkse geluksbubbel maar er kwam altijd een moment waarop ik eruit moest. Elke keer als ik langs het bewuste station rijd voel ik die knoop in mijn maag, terug naar huis, daar waar het naar en zwaar en vermoeiend liep, weg van de plek waar het alleen maar om ons, liefde en lust draaide. Als ik erop terugkijk snap ik niet waarom ik mezelf dat heb aangedaan, ik had toen hele andere keuzes moeten maken.
.
donderdag 16 april 2015 om 09:01