Seks
alle pijlers
Minnaar deel 9
vrijdag 26 maart 2010 om 11:42
Kunnen jullie een minnaar hebben echt alleen voor de seks zonder er verliefd op te worden?
Of ga je uiteindelijk toch meer voelen voor zo`n man, je hechten.
Zeker als je hem superaantrekkelijk vindt en verder klikt het ook goed
Dit topic is voornamelijk voor gelijkgestemden. Natuurlijk mogen forummers met een andere mening zich ook hier in de discussie mengen, maar dit kan ook op een ander topic, namelijk deze Vind jij een SV ook zo vervelend?
Of ga je uiteindelijk toch meer voelen voor zo`n man, je hechten.
Zeker als je hem superaantrekkelijk vindt en verder klikt het ook goed
Dit topic is voornamelijk voor gelijkgestemden. Natuurlijk mogen forummers met een andere mening zich ook hier in de discussie mengen, maar dit kan ook op een ander topic, namelijk deze Vind jij een SV ook zo vervelend?
woensdag 14 april 2010 om 21:40
@Marjo: de eerste vrije avonden en -weekenden zonder kinderen (die waren dan bij ex) wist ik me geen raad, zo was ik gewend er 24/7 voor ze te zijn. Had ook geen idee wat ik met die vrijheid moest, vond het vreselijk.
Kan me voorstellen dat ex zich zo voelde als jij het omschrijft: die verliet het huis EN de kinderen, voor 12 vd 14 dagen.. niet meer wakker worden met ze, af en toe een weekend, zou daar ook pertinent NIET aan moeten denken! Dat had ik niet gekund. Simpel. En co-ouderschap was niet aan de orde, ivm zijn drukke bestaan en voor mij ook geen optie. Dat zou hun leven ook ingrijpend veranderd hebben en hij altijd laat thuis, nee hoor, dat had (met hem) niet gewerkt. En had ik vreselijk gevonden. Toch zie ik stellen dit graag en met succes doen.
Wonen het grootste deel vd tijd dus bij mij. (12 van de 14 dagen). Is dat geen optie of begrijp ik iets niet?
Bedoel je met "je kinderen verlaten" dat je het gezin opbreekt en niet met je kinderen in dat huis blijft wonen? En ze dat niet aan wil doen? Of dat je echt bij je sv in zou trekken en zij bij hun vader blijven, grootste deel vd tijd?
Veel sterkte, wat er ook uitkomt en hoe het ook loopt..hoop dat je een middenweg kan vinden (zie eerdere posts) en meer voor jezelf kan leven dan je deed. Wegcijferen van jezelf is echt ook niet okee.. Moeilijk moeilijk, ik weet het.. !!
Kan me voorstellen dat ex zich zo voelde als jij het omschrijft: die verliet het huis EN de kinderen, voor 12 vd 14 dagen.. niet meer wakker worden met ze, af en toe een weekend, zou daar ook pertinent NIET aan moeten denken! Dat had ik niet gekund. Simpel. En co-ouderschap was niet aan de orde, ivm zijn drukke bestaan en voor mij ook geen optie. Dat zou hun leven ook ingrijpend veranderd hebben en hij altijd laat thuis, nee hoor, dat had (met hem) niet gewerkt. En had ik vreselijk gevonden. Toch zie ik stellen dit graag en met succes doen.
Wonen het grootste deel vd tijd dus bij mij. (12 van de 14 dagen). Is dat geen optie of begrijp ik iets niet?
Bedoel je met "je kinderen verlaten" dat je het gezin opbreekt en niet met je kinderen in dat huis blijft wonen? En ze dat niet aan wil doen? Of dat je echt bij je sv in zou trekken en zij bij hun vader blijven, grootste deel vd tijd?
Veel sterkte, wat er ook uitkomt en hoe het ook loopt..hoop dat je een middenweg kan vinden (zie eerdere posts) en meer voor jezelf kan leven dan je deed. Wegcijferen van jezelf is echt ook niet okee.. Moeilijk moeilijk, ik weet het.. !!
Een open hart toont de weg naar een bezield leven..
woensdag 14 april 2010 om 22:31
Mooie posts, Suzy ook die van vanmiddag. Ik dacht er twee weken geleden ook zo over, waarom niet af en toe met andere vrouwen omgaan? Ik heb het toen met mijn vrouw besproken. Zij vindt dat je het risico neemt dat je toch gevoelens ontwikkelt voor de ander waardoor de relatie stuk kan gaan. En als ik hier de verhalen lees zou ze daar best eens gelijk in kunnen hebben (lijkt wel ontopic). Ik denk dus dat dat bij mij niet zou gebeuren maar wie kan er in de toekomst kijken? Mijn relatie op het spel zetten wil ik nervernooitnie. Dus we gaan samen verder. Dat ik met een andere vrouw had gezoend heb ik ook verteld. Ik ben blij met de uitkomst en dat we het besproken hebben. Het heeft onze relatie wakker geschud, we zijn nader tot elkaar gekomen weer. Dat moeten we vast houden. En uitbouwen. Samen leuke nieuwe spannende dingen doen....
Misschien is het toch wel zo Suzy dat we in een overgangsfase zitten als maatschappij. In die fase zullen partners er vaak anders over denken, en dan moet je toch op 1 lijn zien te komen.
Lisannez mijn verhaal lijkt een beetje op jouw verhaal maar dan kleiner. Sterkte!
Ennuh, dan moet ik maar verhuizen naar de relatie pijlert he...
Misschien is het toch wel zo Suzy dat we in een overgangsfase zitten als maatschappij. In die fase zullen partners er vaak anders over denken, en dan moet je toch op 1 lijn zien te komen.
Lisannez mijn verhaal lijkt een beetje op jouw verhaal maar dan kleiner. Sterkte!
Ennuh, dan moet ik maar verhuizen naar de relatie pijlert he...
donderdag 15 april 2010 om 00:00
donderdag 15 april 2010 om 00:38
Bestwelmooieman, denk dat een vd moeilijkheden is dat de een levenslang genoeg heeft aan die ene Ware en de partner niet.. of de partner meer/andere behoeften/libido heeft. Of op een eerder moment in de relatie, terwijl de ander nog helemaal hoteldebotel is op de ander. Of de een wel een leuke sv vindt en de ander niet. Of zonder verdere gevoelens voor de sv dat kan en de ander die wel ontwikkelt. Of de sv die ontwikkelt en meer wil..
Blijft dat zelfs de meest ruimdenkende persoon toch niet in staat kan zijn de geliefde seksueel te delen. Laat staan safe seks, als je dat wel kan.
Denk dat het een mogelijkheid moet mogen zijn, als de partners het erover eens zijn (zonder maatschappij-oordelen). Als beiden het niet kunnen vinden, er speciale voorkeuren of aanleg is (biseksueel, bdsm bijv) waar de ander niks mee heeft en allebei elkaar die behoeften gunnen of tevreden mee kunnen zijn.
Denk dat je gelijk hebt en iig meer diversiteit in relatievormen normaler zal worden. Aan de andere kant kweek je ook mensen die volledig van eigenbelang uitgaan, zie het aantal singles en gescheiden mensen.. allemaal op zoek naar de 100% match en niet meer tevreden kan zijn (het zal nooit 100% ideaal zijn). De balans tussen sociaal/saamhorig (gezin, partner) en jezelf is soms zoek.
En soms ligt dat niet in die partner die je gelukkig zou maken, maar doe je zelf niet die dingen die bijdragen aan je geluk (en dat is niet alleen de liefde, maar andere dingen, het werk wat je doet, dingen die je voldoening geven, leven naar je diepere ik). Misschien doen mensen veel teveel wat verwacht wordt en veel te weinig wat ze zelf echt belangrijk en zinvol vinden. Dat eigen stuk in je geluk/ welzijn wordt onderschat en het aandeel van de partner in dat geluk overschat, denk ik.
Blijft dat zelfs de meest ruimdenkende persoon toch niet in staat kan zijn de geliefde seksueel te delen. Laat staan safe seks, als je dat wel kan.
Denk dat het een mogelijkheid moet mogen zijn, als de partners het erover eens zijn (zonder maatschappij-oordelen). Als beiden het niet kunnen vinden, er speciale voorkeuren of aanleg is (biseksueel, bdsm bijv) waar de ander niks mee heeft en allebei elkaar die behoeften gunnen of tevreden mee kunnen zijn.
Denk dat je gelijk hebt en iig meer diversiteit in relatievormen normaler zal worden. Aan de andere kant kweek je ook mensen die volledig van eigenbelang uitgaan, zie het aantal singles en gescheiden mensen.. allemaal op zoek naar de 100% match en niet meer tevreden kan zijn (het zal nooit 100% ideaal zijn). De balans tussen sociaal/saamhorig (gezin, partner) en jezelf is soms zoek.
En soms ligt dat niet in die partner die je gelukkig zou maken, maar doe je zelf niet die dingen die bijdragen aan je geluk (en dat is niet alleen de liefde, maar andere dingen, het werk wat je doet, dingen die je voldoening geven, leven naar je diepere ik). Misschien doen mensen veel teveel wat verwacht wordt en veel te weinig wat ze zelf echt belangrijk en zinvol vinden. Dat eigen stuk in je geluk/ welzijn wordt onderschat en het aandeel van de partner in dat geluk overschat, denk ik.
Een open hart toont de weg naar een bezield leven..
donderdag 15 april 2010 om 00:46
Helaas wordt dat "verantwoordelijk zijn voor je eigen geluk" vaak uitgelegd als de juiste partner kiezen daarvoor. Terwijl het heel andere dingen kunnen zijn, die ontbreken in je leven of levenswijze. Passie en uitdaging of diepgang kan je op meerdere vlakken vinden of missen. En zich vertalen naar grote behoefte aan passievolle seks? Of andersom? Passievolle seks je een boost geeft om andere veranderingen in te zetten, kan ook..
Een open hart toont de weg naar een bezield leven..
donderdag 15 april 2010 om 10:33
Even voor Ninah, en anderen die worstelen met wel/niet kiezen voor nr 1 of sv..Weer zo'n lang stuk namelijk, dus anderen moeten maar ff overslaan..
@Ninah: meen dat jij het was die schreef dat je in je nr 1 relatie nooit aan bod bent gekomen of iets dergelijks? (kan het niet terugvinden zo gauw). Jullie langs elkaar heen leven, hij zijn bezigheden, enz?
Dat herken ik helemaal. Het kan helemaal scheef groeien, ik vond dat vrijlaten heel belangrijk, maar aangezien we een gezin hadden, neemt dat zodanige vormen aan dat het ontaardt in onverschilligheid..Bij ons:
a)betrokkenheid bij/als gezin als "in verloren uurtjes" voelde
b)geen echte aandacht voor elkaar (als man-vrouw)
c)mijn vrije tijd afhankelijk werd van man en kinderen (dus zelf niet die vrijheid, die hij wel had naast gezin)
Ik vond mezelf steeds minder interessant. Maar nam ook geen stappen tot verandering, goed gesprek, communiceren van mijn behoeften. Dat bedoel ik met eigen verantwoordelijkheid nemen, ik deed er niks aan, was een leuke moeder, maar als vrouw "verpieterde" ik. Ik wou totaal niet aan zijn (volle) vrijheid komen.(hij werkte al zo hard, hij verdiende ook zijn ontspanning, vond ik).
Eenmaal gegroeide patronen "zijn niet nu eenmaal zo", die kan je veranderen. Ik verschool me ook hierachter, om geen initiatief te hoeven nemen.. Deed mezelf tekort in allerlei opzichten, maar gaf hem onbewust "de schuld", omdat hij niet wat meer zorg en betrokkenheid op zich nam.
Daar ben je zelf bij en als je daar niks aan doet, dan "voel je het niet meer" tegenover elkaar, na een tijd.
Ik heb het zelf ook laten afweten, versloffen, mijn leven zelf leuk en interessant te maken (als vrouw). Dat bedoel ik: je bent altijd zelf verantwoordelijk, om er iets aan te doen als je je er bewust van wordt.
Ook het gevoel dat je je leven in eigen handen neemt, geeft een beter gevoel dan "afwachten" binnen de vrije tijd, die hij (en je werk en kinderen) voor je overlaat..
Het is zaak erachter te komen wat je werkelijk mist in het leven en in hoeverre je te weinig dingen doet die voor jou belangrijk zijn. Patronen kan je doorbreken, veranderingen afdwingen, keuzes maken, als je weet wat je wil/ echt nodig hebt.
Gevaar is nl dat nr 1 en jij al jaren onbewust de boodschap (jaren) geeft dat je niet de moeite waard bent.. En dat een SV (met aandacht, seks, passie) dat compenseert. Je wel de moeite waard vindt en je je gezien voelt in (een deel van) je behoeften. Dat kan een boost geven dat je jezelf ook weer ziet staan en bewust wordt wat je (verder) mist en zou willen met je leven.
Je kan dit aangrijpen om helder te krijgen waarin je jezelf tekort doet en of dat idd de liefde is die dat moet oplossen of aandacht, (zelf)waardering, uitdagingen, passie (in werk en andere vlakken), enz.
@Ninah: meen dat jij het was die schreef dat je in je nr 1 relatie nooit aan bod bent gekomen of iets dergelijks? (kan het niet terugvinden zo gauw). Jullie langs elkaar heen leven, hij zijn bezigheden, enz?
Dat herken ik helemaal. Het kan helemaal scheef groeien, ik vond dat vrijlaten heel belangrijk, maar aangezien we een gezin hadden, neemt dat zodanige vormen aan dat het ontaardt in onverschilligheid..Bij ons:
a)betrokkenheid bij/als gezin als "in verloren uurtjes" voelde
b)geen echte aandacht voor elkaar (als man-vrouw)
c)mijn vrije tijd afhankelijk werd van man en kinderen (dus zelf niet die vrijheid, die hij wel had naast gezin)
Ik vond mezelf steeds minder interessant. Maar nam ook geen stappen tot verandering, goed gesprek, communiceren van mijn behoeften. Dat bedoel ik met eigen verantwoordelijkheid nemen, ik deed er niks aan, was een leuke moeder, maar als vrouw "verpieterde" ik. Ik wou totaal niet aan zijn (volle) vrijheid komen.(hij werkte al zo hard, hij verdiende ook zijn ontspanning, vond ik).
Eenmaal gegroeide patronen "zijn niet nu eenmaal zo", die kan je veranderen. Ik verschool me ook hierachter, om geen initiatief te hoeven nemen.. Deed mezelf tekort in allerlei opzichten, maar gaf hem onbewust "de schuld", omdat hij niet wat meer zorg en betrokkenheid op zich nam.
Daar ben je zelf bij en als je daar niks aan doet, dan "voel je het niet meer" tegenover elkaar, na een tijd.
Ik heb het zelf ook laten afweten, versloffen, mijn leven zelf leuk en interessant te maken (als vrouw). Dat bedoel ik: je bent altijd zelf verantwoordelijk, om er iets aan te doen als je je er bewust van wordt.
Ook het gevoel dat je je leven in eigen handen neemt, geeft een beter gevoel dan "afwachten" binnen de vrije tijd, die hij (en je werk en kinderen) voor je overlaat..
Het is zaak erachter te komen wat je werkelijk mist in het leven en in hoeverre je te weinig dingen doet die voor jou belangrijk zijn. Patronen kan je doorbreken, veranderingen afdwingen, keuzes maken, als je weet wat je wil/ echt nodig hebt.
Gevaar is nl dat nr 1 en jij al jaren onbewust de boodschap (jaren) geeft dat je niet de moeite waard bent.. En dat een SV (met aandacht, seks, passie) dat compenseert. Je wel de moeite waard vindt en je je gezien voelt in (een deel van) je behoeften. Dat kan een boost geven dat je jezelf ook weer ziet staan en bewust wordt wat je (verder) mist en zou willen met je leven.
Je kan dit aangrijpen om helder te krijgen waarin je jezelf tekort doet en of dat idd de liefde is die dat moet oplossen of aandacht, (zelf)waardering, uitdagingen, passie (in werk en andere vlakken), enz.
Een open hart toont de weg naar een bezield leven..
donderdag 15 april 2010 om 11:48
Wat een post's zeg, goedemorgen.
Veel van wat is geschreven is weer wederom zeer herkenbaar.
Suzy jij schrijft wel enorme lappen tekst, maar wat je schrijft is duidelijk en zie ik daar zeker veel overeenkomsten.
Natuurlijk ben je zelf altijd verantwoordelijk voor wat je bent en doet in je leven. Soms heb je het niet door en duurt het lang voordat het kwartje is gevallen. Dat heeft denk ik ook met erkenning naar jezelf toe te maken.
@Jahoe1968: Wat een impact kan het hebben als je elkaar al via de mail, msn enzo kent en gevoelens krijgt.
@SL: Ook herkenbaar wat jij schrijft.
@Stew: Ik vind je een krachtige vrouw en ben blij voor je dat je het nu een plekje hebt kunnen geven. Dus ergens goed dat het nu zo op je pad kwam.
@Ninah: Sterkte meid. Het is inderdaad zeer moeilijk, je kinderen zijn het allerbelangrijkste en het leven zoals je leidt met nr1 is als een relatie tussen broer en zus. Idd niet kiezen is ook een keuze. Maar kijk vooral naar datgene wat jij wil met je leven en hoe je dat wil leven.
Gisteren heb ikzelf met mijn sv gesproken over mijn gevoelens die ik nog koester voor mijn ex sv. Mijn sv heeft daar met heel veel respect naar geluisterd. Zij vroeg mij redenen op te noemen waarom ik met haar omga en toe moest ik concluderen dat ik dat niet doe vanwege mijn gevoelens t.o.v. ex sv.
We hebben nu afgesproken dat ik mijn gevoelens een plekje ga geven en blijven sv en ik elkaar zeker zien.
Veel van wat is geschreven is weer wederom zeer herkenbaar.
Suzy jij schrijft wel enorme lappen tekst, maar wat je schrijft is duidelijk en zie ik daar zeker veel overeenkomsten.
Natuurlijk ben je zelf altijd verantwoordelijk voor wat je bent en doet in je leven. Soms heb je het niet door en duurt het lang voordat het kwartje is gevallen. Dat heeft denk ik ook met erkenning naar jezelf toe te maken.
@Jahoe1968: Wat een impact kan het hebben als je elkaar al via de mail, msn enzo kent en gevoelens krijgt.
@SL: Ook herkenbaar wat jij schrijft.
@Stew: Ik vind je een krachtige vrouw en ben blij voor je dat je het nu een plekje hebt kunnen geven. Dus ergens goed dat het nu zo op je pad kwam.
@Ninah: Sterkte meid. Het is inderdaad zeer moeilijk, je kinderen zijn het allerbelangrijkste en het leven zoals je leidt met nr1 is als een relatie tussen broer en zus. Idd niet kiezen is ook een keuze. Maar kijk vooral naar datgene wat jij wil met je leven en hoe je dat wil leven.
Gisteren heb ikzelf met mijn sv gesproken over mijn gevoelens die ik nog koester voor mijn ex sv. Mijn sv heeft daar met heel veel respect naar geluisterd. Zij vroeg mij redenen op te noemen waarom ik met haar omga en toe moest ik concluderen dat ik dat niet doe vanwege mijn gevoelens t.o.v. ex sv.
We hebben nu afgesproken dat ik mijn gevoelens een plekje ga geven en blijven sv en ik elkaar zeker zien.
donderdag 15 april 2010 om 11:58
Kort lapje tekst van Helle:
De knoop is gehakt, ik ben aan het scheiden.
Het is hel! Geloof het maar.
Tegelijkertijd voel ik een kracht, opluchting dat het hoge woord eruit is en zelfs al iets van bevrijding.
Het ongeluk van de kinderen is enorm zwaar, maar ik blijf niet nog 10, 20, 30... jaar alleen om hen dit te besparen. Kies voor geluk! Ooit. Eerst hier doorheen. Heel erg zwaar. Maar ik denk aan al die mensen (ook op het forum) die het ook gedaan hebben, overleefd hebben en geen spijt hebben. Dat kan ik ook. Als ik blijf moet ik de kinderen dat ook uitleggen later, namelijk.... Ja dus: ik geef alles op omdat ik pure liefde wil, en trouw èn geweldige seks. Of niks.
Met dank aan therapie/psych ter ondersteuning.
Geluk voor iedereen hier!! X
De knoop is gehakt, ik ben aan het scheiden.
Het is hel! Geloof het maar.
Tegelijkertijd voel ik een kracht, opluchting dat het hoge woord eruit is en zelfs al iets van bevrijding.
Het ongeluk van de kinderen is enorm zwaar, maar ik blijf niet nog 10, 20, 30... jaar alleen om hen dit te besparen. Kies voor geluk! Ooit. Eerst hier doorheen. Heel erg zwaar. Maar ik denk aan al die mensen (ook op het forum) die het ook gedaan hebben, overleefd hebben en geen spijt hebben. Dat kan ik ook. Als ik blijf moet ik de kinderen dat ook uitleggen later, namelijk.... Ja dus: ik geef alles op omdat ik pure liefde wil, en trouw èn geweldige seks. Of niks.
Met dank aan therapie/psych ter ondersteuning.
Geluk voor iedereen hier!! X
donderdag 15 april 2010 om 12:06
@ Ninah, als ik je berichten lees word ik echt verdrietig, zo herkenbaar. Je hoeft niets te kiezen inderdaad. Komt wel of niet.
En dan de verliefdheid, ik heb ook geen idee. Heb gewoon geen idee/beeld vd toekomst. Zie wel. Ik sta er nu voor en zal verder moeten, geen weg terug. Pijn voor iedereen, hoe kun je daar nu voor kiezen? Omdat de situatie is zoals hij is, en je ineens voelt dat het zo niet blijven kan. Voelen vanuit het allerdiepste. En ineens komt alles los en eruit: een trein die je niet meer stopt.
En dan de verliefdheid, ik heb ook geen idee. Heb gewoon geen idee/beeld vd toekomst. Zie wel. Ik sta er nu voor en zal verder moeten, geen weg terug. Pijn voor iedereen, hoe kun je daar nu voor kiezen? Omdat de situatie is zoals hij is, en je ineens voelt dat het zo niet blijven kan. Voelen vanuit het allerdiepste. En ineens komt alles los en eruit: een trein die je niet meer stopt.
donderdag 15 april 2010 om 12:20
donderdag 15 april 2010 om 12:23
Nick, wat goed dat je sv en jij daar zo'n eerlijk gesprek over gehad hebben. En fijn dat je zo tot de conclusie gekomen bent dat je niet bij haar bent vanwege gevoelens voor je ex-sv.
Stew, hoe is het met je? Alles opgeruimd? Lucht het een beetje op? Geeft het ruimte?
Marjo, moet best veel aan je denken, houd je het allemaal een beetje vol?
Haddock, wakker worden!
MissT, nog iets gehoord over het zakelijke voorstel?
Stew, hoe is het met je? Alles opgeruimd? Lucht het een beetje op? Geeft het ruimte?
Marjo, moet best veel aan je denken, houd je het allemaal een beetje vol?
Haddock, wakker worden!
MissT, nog iets gehoord over het zakelijke voorstel?
donderdag 15 april 2010 om 12:32
Shit Helle, heftig! Maar je weet waar je het over hebt. En volgens mij lees ik dat je wat aan therapie hebt, dat je leert naar jezelf luisteren, in die enorme wirwar van emoties.
Dit herken ik:
quote:
Pijn voor iedereen, hoe kun je daar nu voor kiezen? Omdat de situatie is zoals hij is, en je ineens voelt dat het zo niet blijven kan.
Het klinkt alsof je een goede en weloverwogen beslissing hebt genomen.
Desondanks is het heel erg zwaar. Sterkte met deze heftige tijd!
Dit herken ik:
quote:
Pijn voor iedereen, hoe kun je daar nu voor kiezen? Omdat de situatie is zoals hij is, en je ineens voelt dat het zo niet blijven kan.
Het klinkt alsof je een goede en weloverwogen beslissing hebt genomen.
Desondanks is het heel erg zwaar. Sterkte met deze heftige tijd!
donderdag 15 april 2010 om 12:43
donderdag 15 april 2010 om 13:10
@ Hellehille, heel veel sterkte met deze hel, maar zoals je zelf al schrijft; je voelt je gelukkig wel opgelucht.
@ Toy, dat zal nog wel vaker gebeuren dat het mis gaat, met vallen en opstaan he! (boom voor boom gnagna)
Ik weet eigenlijk niet zo goed wat ik voel. Het liefst vergeet ik die periode zo snel mogelijk. Ik denk dat dat al aardig lukt want soms kan ik me niet eens meer voorstellen dat het gebeurd is. Dus ik denk wel dat het goed met me gaat.
@MissT, jij bent verdacht stil....bezig met het zakelijke voorstel soms
@ Toy, dat zal nog wel vaker gebeuren dat het mis gaat, met vallen en opstaan he! (boom voor boom gnagna)
Ik weet eigenlijk niet zo goed wat ik voel. Het liefst vergeet ik die periode zo snel mogelijk. Ik denk dat dat al aardig lukt want soms kan ik me niet eens meer voorstellen dat het gebeurd is. Dus ik denk wel dat het goed met me gaat.
@MissT, jij bent verdacht stil....bezig met het zakelijke voorstel soms
donderdag 15 april 2010 om 13:11
Helle, je klinkt sterk! Heel veel sterkte de komende tijd.
Je schreef over een trein die niet meer te stoppen is, ik voelde dat juist omgekeeerd, dat ik door te zeggen dat ik wilde scheiden eindelijk aan de noodrem van die sneltrein had getrokken. (weet dat je bedoeld het proces dat daarna komt).
Hahahaha, Haddock, ik moest weer eens vreselijk lachen om je reactie op die bestwelmooie man! Hoe is het met je? Nog iets leuks in de planning?
Toy, naast die achtbaan blijven staan, he?
Je schreef over een trein die niet meer te stoppen is, ik voelde dat juist omgekeeerd, dat ik door te zeggen dat ik wilde scheiden eindelijk aan de noodrem van die sneltrein had getrokken. (weet dat je bedoeld het proces dat daarna komt).
Hahahaha, Haddock, ik moest weer eens vreselijk lachen om je reactie op die bestwelmooie man! Hoe is het met je? Nog iets leuks in de planning?
Toy, naast die achtbaan blijven staan, he?
The trick is forgiving the unforgivable (Nip/Tuck).
donderdag 15 april 2010 om 13:12
donderdag 15 april 2010 om 13:25
Precies Toy, 'even niet weten' is stukken beter dan in de achtbaan.
Ik zit zelf eigenlijk nooit in een achtbaan gelukkig. Soms denk ik van wel maar dan blijkt later dat ik er langs liep en even stond te kijken. Daar kun je ook duizelig van worden.
Stew, het gaat vast beter met je. Is het misschien zo dat je dit 'zetje' even nodig had, omdat je toch al niet goed wist wat je met deze periode moest? Dat je nu wel gedwongen wordt om er wat mee te doen. En al is dat niet op een leuke manier, het ruimt wel op.
(ik lul ook maar wat, maar jij komt er wel, en ik vind het stiekum toch k#t voor je)
MissT, ik moest ten tijde van het plaatsen van die reactie diep zuchten. Nu ik jouw reactie daarop lees heb ik wel een glimlach op mijn gezicht.
Lijkt het zo dat je het afwijzen van dat zakelijke voorstel je vrij goed af ging, of was het toch lastig?
Ik zit zelf eigenlijk nooit in een achtbaan gelukkig. Soms denk ik van wel maar dan blijkt later dat ik er langs liep en even stond te kijken. Daar kun je ook duizelig van worden.
Stew, het gaat vast beter met je. Is het misschien zo dat je dit 'zetje' even nodig had, omdat je toch al niet goed wist wat je met deze periode moest? Dat je nu wel gedwongen wordt om er wat mee te doen. En al is dat niet op een leuke manier, het ruimt wel op.
(ik lul ook maar wat, maar jij komt er wel, en ik vind het stiekum toch k#t voor je)
MissT, ik moest ten tijde van het plaatsen van die reactie diep zuchten. Nu ik jouw reactie daarop lees heb ik wel een glimlach op mijn gezicht.
Lijkt het zo dat je het afwijzen van dat zakelijke voorstel je vrij goed af ging, of was het toch lastig?
donderdag 15 april 2010 om 13:31
Dank dames, voor het compliment. Ik glim helemaal.
Haddock, goed dat ik je nog kan laten glimlachen
Weet je, dat zakelijke voorstel zou niet zijn dat ik direct met hem zou werken, maar zou hem wel tegenkomen op locatie en ik heb besloten dat ik dat niet wil. Ook omdat hij tijdens het gesprek dat we hadden gezegd heeft dat wat wij hadden verleden tijd is. Nou, dan is het dat dus ook. Dan ga je dus uit mijn skype en neem ik dat voorstel niet aan. (hij was al uit mijn telefoon). Als ik eenmaal een beslissing genomen heb, dan sta ik er ook achter en gaat het heel snel. Helaas kan het weleens even duren voor dat ik een beslissing genomen heb, haha.
Haddock, goed dat ik je nog kan laten glimlachen
Weet je, dat zakelijke voorstel zou niet zijn dat ik direct met hem zou werken, maar zou hem wel tegenkomen op locatie en ik heb besloten dat ik dat niet wil. Ook omdat hij tijdens het gesprek dat we hadden gezegd heeft dat wat wij hadden verleden tijd is. Nou, dan is het dat dus ook. Dan ga je dus uit mijn skype en neem ik dat voorstel niet aan. (hij was al uit mijn telefoon). Als ik eenmaal een beslissing genomen heb, dan sta ik er ook achter en gaat het heel snel. Helaas kan het weleens even duren voor dat ik een beslissing genomen heb, haha.
The trick is forgiving the unforgivable (Nip/Tuck).
donderdag 15 april 2010 om 13:35
Huh, Haddock, náást de achtbaan? Ik ben gek op achtbanen, het kan mij niet spannend genoeg.
Achja, zetje, ik weet nu wel dat hij niet mijn prins op het witte paard was, dus dat idee is wel opgeruimd. Maar wel een gek idee dat ik me op mijn leeftijd nog zo kan vergissen in mensen. Ik denk dus dat dát mijn les was. Verder voel ik me er gek genoeg niet meer k*t onder.
Achja, zetje, ik weet nu wel dat hij niet mijn prins op het witte paard was, dus dat idee is wel opgeruimd. Maar wel een gek idee dat ik me op mijn leeftijd nog zo kan vergissen in mensen. Ik denk dus dat dát mijn les was. Verder voel ik me er gek genoeg niet meer k*t onder.
