Passie volledig weg?

Suzy, ik lees nog wel eens mee op het andere topic en ik begrijp je heel goed. Denk dat we ook wel op 1 lijn zitten grootendeels. Ik durf nog steeds niet te posten op dat andere topic... maar lees met jullie mee

quote:isitme schreef op 17 mei 2010 @ 09:32:

Mijn vriendin en ik hebben een fantastische relatie en een geweldig kind, maar...



De eerste paar jaren was de seks echt geweldig. Op de bank, in de keuken, op kantoor, zo'n beetje overal. Het begon ook bijna altijd buiten het bed. Alleen is langzaam maar zeker de sleur erin geslopen. De frequentie is op zich wel okay, we doen het zo'n 2 tot 3x per week. Maar het moet altijd in bed, altijd op dezelfde (inmiddels dodelijk saaie) manier (mannetje on top, vrouwtje eronder) en altijd... altijd, en altijd in bed en pas nadat ze haar "broodnodige" shotje ontspanning voor de TV heeft gehad.



Voor die tijd wil ik haar wel opwarmen maar zij reageert er totaal niet op. Als ik haar wil zoenen in haar nek draait ze haar schouder omhoog zodat ik er niet bij kan, als ik lekker op de gevoelige plekjes aan het friemelen ben (zoals borsten) reageert ze echt totaal niet en wee je gebeente als je richting het kruis gaat want daar kom ik al helemaal niet bij omdat ze haar benen stijf bij elkaar houdt. Dat voelt iedere keer weer als een afwijzing, wat ik haar ook al heel vaak gezegd heb. Pas wanneer de TV gekeken is, en het inmiddels een uurtje of 10:30 of later is en ik al moe begin te worden, komt soms het na het douchen de dooddoener vraag "heb je zin?". Ja, dat had ik, maar omdat je totaal niet reageert op mijn avances inmiddels niet meer. En dan is ze verbaasd.



We hebben hier al vrij vaak ruzie over gehad waarbij ik heel duidelijk kenbaar heb gemaakt wat ik wil. Ik wil zo graag dat we eens op de niet-gebruikeleijke plek gewoon opwarmen voordat we naar bed gaan. Of beter nog, dat we iets van voorspel hebben (waar dan ook, hoe dan ook) en al seksend door het huis heen in bed belanden.



Ik heb er alles aan gedaan om haar duidelijk te maken wat ik wil, maar zij zegt "ik ben nu eenmaal niet zo, daar moet je maar mee leven" en ik kan er niet mee leven. Zeker niet omdat ze in de eerste jaren echt totaal niet zo was en ze echt vele malen spontaner was.



Inmiddels heb ik de hoop opgegeven. Na een romantisch avondje zitten we op de bank, ze wil opstaan om naar bed te gaan en ik trek haar op mijn schoot om haar shirt omhoog te doen. Ze keek boos, reageerde (de gordijnen zaten dicht); "niet doen, straks ziet iemand ons" en trok haar shirt weer omlaag en stond op. Dat was voor mij de zoveelste afwijzing en ik ben er inmiddels zo klaar mee dat ik besloten heb geen initiatief meer te nemen en eigenlijk wel klaar ben met hoe we seks hebben. Het is zo saai geworden dat het mij niet meer kan boeien en daar baal ik zo enorm van dat ik momenteel niet te genieten ben. Dat gaat over, maar ik vrees dat het dan echt helemaal bergafwaarts gaat.



Een vriend van ons is onlangs vreemd gegaan om ongeveer dezelfde reden, alleen wij hij tamelijk extreme dingen. Bij mij gaat het om normalere dingen zoals voorspel. Na de laatste ruzie die we hadden is dat verhaal naar voren gekomen en ze realiseerde zich volgens mij dat zoiets ook bij ons zou kunnen gebeuren. Dus hebben we daarna twee keer, sinds jaaaaaaaaren, in bed iets spannends gedaan maar dat voelde zo geforceerd van haar kant dat ik me afvroeg of ze dit nou echt wel zelf wilde of dat het een poging was n.a.v. de zoveelste ruzie en de mogelijke angst dat ik vreemd zou gaan om toch maar iets te doen. Vreemd gaan zit niet in mijn karakter, maar ik begin wel steeds meer te begrijpen waarom mensen het doen inmiddels.



Gisteren avond in bed werd ze boos omdat ik zo afstandelijk was de afgelopen dagen. Dat komt doordat ik me aan het afschermen ben omdat ik de teleurstellingen en afwijzingen gewoon niet langer meer aankan. Dreigen met "nou, dan gaan we maar uit elkaar" en "jij denkt alleen maar aan jezelf" was wat ik te horen kreeg. Ik reageerde niet en ging slapen.



Hoe krijg ik haar nou zover dat ze weer eens wat initiatief gaat tonen en reageert op me. De passie is er zover uit inmiddels dat ik er eigenlijk klaar mee ben, terwijl ik onwijs veel van d'r hou en we hebben verder een waanzinnig goede relatie, maar ik vrees dat dit verhaal toch uiteindelijk de doodsteek gaat worden.



Sorry voor het lange verhaal, maar dit speelt al ruim 4 jaar inmiddels.Ze doet totaal geen moeite om ook maar op enige manier aan jouw wensen tegemoet te komen. (De sex he, dames!) Dat blijkt wel uit je verhaal. Nu, wat moet je met iemand die zoiets doet? Lijkt me duidelijk! (Lees anders eerst even wat topics door over soortgelijke onderwerpen, je conclusie komt sneller dan je denkt)

@Mylenevalerie: het hoeft helemaal niet zo te zijn dat TO zijn relatie niet goed is.. Hij schrijft dat ze verder een geweldige relatie hebben zelfs. Dat je problemen kan hebben op gebied van seks en zin hebben/maken overkomt de beste stellen na een tijd bij elkaar en in bepaalde fases. Betekent niet dat je er niet uit kan komen en ook niet dat die liefde er niet is. Het betekent wel dat het tijd is dat dit weer rechtgetrokken wordt, oorzaken opgespoord, gecommuniceerd, openheid moet komen (wat best moeilijk is, juist als je van elkaar houdt) en waar nog zoveel verbetering in kan komen!



Het zijn vaak vaste patroontjes waar je uit moet breken en er is heel veel te (her)winnen. TO heeft gelijk dat ie dit signaleert, het er niet bij laat zitten en er iets aan wil doen!



Je kan echt weer op 1 lijn komen hierin, en ik denk zeker niet dat TO en zijn vrouw te laat zijn hiermee..



@Isitme: er zijn laatste weken meer van dit soort topics gepasseerd. Lees daar ook svp ff alle antwoorden, waren heel goede dingen bij, herinner ik me. Ook 1 man, die al succes geboekt had..En veel succes!

Naarmate men ouder wordt, verandert ook je gedrag, smaak, behoeften e.d. Je merkt dat aan de muziek waar je van houdt, aan eten waar je van houdt, enz...



Ook zie je dat seksuele voorkeuren veranderen. Dat je het ineens veel lekkerder vindt om rustig en wat langer tijd te nemen om te vrijen in plaats van snel, wild en hard. Of andersom natuurlijk. Je behoefte aan seks, genegenheid en intimiteit verandert ook.



Dit heeft met leeftijd te maken, maar zeer zeker ook met je levensstijl:Altijd tijd te kort hebben (te druk zijn) lijdt tot stress.Structureel te weinig slaap hebben, zorgt er voor dat je oververmoeid bent!Verschillen in werktijden (nachtdiensten e.d.) zorgen er voor dat je langs elkaar heen kunt gaan leven.Nooit fantasieën delen, kan er voor zorgen dat je partner en jij uit elkaar groeien voor wat betreft "wat je spannend vindt of een uitdaging vindt".Als je niet praat over je seksleven, zul je zien dat het vanzelf een sleur wordt, omdat beiden maar aannemen dat het goed is wat men doet. De variatie zal vanzelf steeds minder worden. En uiteindelijk gaat een van beiden zich daaraan ergeren.Je vrouw kan zich wel groen en geel ergeren aan het feit dat je altijd maar op dat ene plekje op haar arm aan het strelen bent. Dat is er zo ingeslopen (als je er niet over praat) en dat staat voor haar synoniem aan het begin van "dat riedeltje gebeurtenissen dat hij weer wil afwerken" Oftewel: Dit is weer het begin...



Deze punten (en nog veel meer, die je zelf maar even zult moeten verzinnen...) zul je in je hele leven goed in de gaten moeten houden, anders kan het zijn dat je uit elkaar groeit.



Omdat bij beide partners voorkeuren in het leven veranderen, zul je dit samen moeten blijven volgen. Veel over praten... veel aan denken en je hiervan bewust zijn...



En ja, het kan zijn dat er voorkeuren bij beiden dusdanig veranderen dat je uiteindelijk niet meer bij elkaar past. Op verschillende vlakken. Dit kan ook het seksuele vlak zijn...



Zo zie je (heel vaak) dat het niet zozeer is dat "ze geen zin heeft in seks" maar dat het bijna altijd diepere redenen heeft. Zodra je je daar niet in verdiept zul je er nooit uit komen.



Probeer eens met haar om tafel te gaan en weer bij nul te beginnen.



Eerst hierover praten... veel praten ! En dan even een maandje rust... Niet uit elkaar gaan, maar elkaar even lekker met rust laten. Niets van de ander verwachten ! Beide de het hoofd leeg maken!



Leer elkaar vervolgens opnieuw kennen. Leer dan ook van haar wat ze lekker vind (en denk niet bij jezelf: DUH, dat weet ik toch, het bleek immers dat je dat niet wist !!!). Op die manier kun je samen weer een nieuwe seksuele (en daarmee misschien ook wel totale) relatie opbouwen.



Veel succes !

@Bert: mooie post. Ik denk zelf dat we er meer een meer gaan achterkomen dat eea naast psychologische groei en ontwikkeling ook door biologische factoren wordt beinvloed. Dit is jarenlang afgedaan als onzin, we mochten geen last meer hebben van stemmingen, ongesteldheid of moederinstinct.



Maar sommige dingen worden toch hormonaal bepaald en ik denk dat in sommige fases je meer of minder stoffen van het een of ander aanmaakt. Oa chemie van stress, van altijd alert en regelend bezig zijn, of juist veel met verzorging en gebrek aan stress en drukte gewend zijn.. veel oxytocine (bindingsstof) of juist veel adrenaline/cortisol (stresshormoon)..



Je kan iemand ook emotioneel "besmetten". Mensen die dichtbij elkaar leven zeker! Bijv als 1 nogal gestressed thuiskomt of ongeduldig is kan je die sfeer/emotie (aan)voelen en overnemen..



Ook het bezig zijn met kleine kinderen kan ervoor zorgen dat je "in rustige tijd" bevindt (niet gestressed, niet haastig, maar juist geduldig en aangepast aan het langzamere ritme van kinderen). Dat kan juist vermoeiend zijn, zeer ontspannen maar zo ontspannen dat je slaperig wordt.. dan zeggen anderen: waar kan je nou moe van worden, wat heb je nou helemaal gedaan vandaag? Juist van dat lage tempo kan je moe en initiatiefloos worden. (vaak moet je ook niet op de bank gaan zitten als je net van je werk komt en nog moet koken, gaat het in 1 moeite door).



In verschillende soorten "tijdsbeleving" zitten: de een sloom, de ander nog levendig en alert. Of juist stressy en moet bijkomen terwijl de ander juist lekker al ontspannen is.

En daarbij is het kip-ei-verhaal: ze onderzoeken momenteel dat je biologische gesteldheid (en daarmee je gezondheid of welke genen aktief worden en welke niet) beinvloed wordt door bijvoorbeel empathie van je partner of bepaalde andere emoties (vijandigheid, ergernis, negeren). Je kan elkaar met gedachten over de ander "vergiftigen", toxische relaties, die relaties die je "leegzuigen", dat zeggen sommige mensen al langer en lijkt weleens waar te kunnen zijn.



En andersom, de stimulerende werking van "op 1 lijn zitten", empathische relaties, elkaar op den duur met een half woord begrijpen, op elkaar kunnen rekenen in nood, enz.



Jarenlange stress en andere emoties waar je aan blootgesteld wordt kan waarschijnlijk zelfs dus via chemische bijbehorende stoffen een blijvende goede of slechte invloed hebben op je genen. En geloof ik dat bepaalde aanleg teniet gedaan kan worden door (negatieve) ervaringen.. maar het goede nieuws is dat bepaalde "foutjes" ook waarschijnlijk "gerepareerd" kunnen worden door herhaalde positieve ervaringen.



En zo geloof ik dat bepaalde seksuele gedachten je libido kunnen verhogen of verlagen, omdat je meer stoffen aanmaakt. Nu wordt vaak gemeten en daaruit conclusies getrokken. En als je bepaalde genen (die op "aan" stonden) verwaarloost, niet gebruikt, ze inactief worden. En andersom kan aanwakkeren, wat in aanleg op "uit" staat, of tijdelijk op uit/laag pitje stond (door bevallingen, kinderen enz).



Maar ook door overtuigingen (in jezelf of omgeving), de mate waarin je je gesteund voelt daarin door anderen (en media en wat "normaal" is), opvoeding van je af kan gooien, je echte eigen behoeften voelt/weet en daarnaar luistert. Ik denk dat je in aanleg allerlei genen hebt, sommigen op aan of uit staan, en dat je eea kan ontwikkelen, door te oefenen.



Zoals iemand die geen aanleg voor tennissen heeft, toch heel ver kan komen door te trainen. Dat is hoopvoller iig dan je erbij neerleggen, omdat je "nu eenmaal zo bent".. en soms is iets wat je niet heel erg meegekregen hebt (genen of opvoeding) dus naar mijn idee misschien wel gekomen door er niks of weinig mee te doen. Of de aandacht teveel op andere vlakken gericht is (bijv rationele vlak: werken, geld verdienen, verzorgen, sociaal leven, enz). We hebben weinig tijd, dus is het vaak een kwestie van prioriteit geworden. (liever kleren kopen dan een paar uur fantaseren bijv).



Mensen die aan meditatie doen vinden die 10 minuten per dag al niet. Maar wel tv kijken, snel vermaak, soms die prioriteit niet bij werkelijk kunnen genieten of van andere dingen genieten (hobby's, vrienden, enz). Mag ieder voor zich natuurlijk weten, maar in een relatie wel belangrijk om hier tijd voor uit te trekken en echt je volle aandacht aan te besteden nu en dan (aan seks). Seks kan ook een soort meditatie zijn, aandacht en concentratie op voelen, gedachten uitschakelen (behalve de spannende, haha).



Denk ook dat teveel tv kijken je fantasie en voorstellings- en inlevingsvermogen onderuit haalt: het wordt immers voor je bedacht, is passief vermaak. En moet je eens kijken wat die hersenen al niet te verwerken krijgen op een dag, tegenwoordig, aan info en harde werkelijkheid.. En hoe weinig mensen eigen origineel proberen te zijn, of creatief, scheppend, met fantasie. Zelfs koken wordt voor ons bedacht, en mensen willen soms liever bij de groep horen dan eigen dingen te bedenken en echt individeel/origineel te (durven) zijn en daarnaar te leven.

quote:isitme schreef op 17 mei 2010 @ 10:13:

[...]

. Alleen ze wordt nooit spontaan geil, dat zegt ze zelf ook.



Ik moet zeggen dat ik me door maar een deel van alle posts heb kunnen heen werken maar boven staand gedeelte gaf mij toch enigsinds het idee je wel wat aan te kunnen dragen..



Dat is voor vrouwen wel iets lastiger, althans voor veel vrouwen, zeker als ze op een moment in hun leven staan waar er heel veel gaande is wat veel energie vergt (werk, huishouden, financieen, kind, sociale beslommeringen, sport)



Ga eens zoeken hoe je haar kunt triggeren op heel andere wijze dan dat je dat tot nu toe hebt gedaan. Stuur haar eens een ondeugend sms'je. laat eens een briefje voor haar achter. Laat haar weten wat jouw opwindt. Juist door het 'op afstand' te doen (dus via smsje of email) geef je haar de kans om in de mood te komen, en haar de kans jou vast te pakken zodra ze er klaar voor is. Het zijn soms kleine dingen die iemand kunnen triggeren.. maar oohhh zo welkom