Seksuele opvoeding van jonge kinderen

03-12-2009 16:50 123 berichten
Alle reacties Link kopieren
In het topic over ontmaagding hebben we even het zijpad bewandeld van de seksuele opvoeding van je kind. Naar aanleiding van de vraag hoe je je kind kan behoeden voor zwichten onder druk om de eigen grens over te gaan, postte Pinolover het volgende:quote:pinolover2 schreef op 03 december 2009 @ 11:45:

Hoorde trouwens van een sexuologe dat je je kinderen moet leren genieten van zelfbevrediging zodat ze weten dat ze geen ander nodig hebben om zich lekker te voelen.

Op zich zie ik het dus helemaal niet zitten om mijn dochter te vertellen hoe ze met zichzelf moet spelen maar ergens zit er ook wel een kern van waarheid in denk ik.



Ik vind die kwestie interessant genoeg om er een apart topic over te openen. Ik ben zelf vrij ruimdenkend opgevoed op gebied van seksualiteit, maar masturbatie kwam precies níet aan de orde. Eigenlijk is dat heel vreemd, want masturbatie lijkt me bij uitstek een basis bieden voor seksueel zelfvertrouwen. Ik kan me dus wel vinden in de uitspraak van de sexuologe die Pinolover aanhaalt. Maar hoe ver ga je daarin?



Ik ben zelf in de opvoeding in het algemeen heel erg bezig met het benoemen van emoties, zodat mijn kind ze leert herkennen en erkennen. Maar ik merk dat ik op dit vlak, ondanks eigen ruimdenkende seksuele opvattingen, toch tegen mijn eigen preutsheid aanloop.



Hoe doen jullie dit? Als je zeer jonge kind net ontdekt dat ze genitaliën heeft, ga je dat dan aanmoedigen? Benoem je het gevoel dat je kind er (waarschijnlijk) van krijgt? Kap je het af? Of neem je afstand en laat je het gewoon?



Wat is de beste manier om dit aan te pakken? Hoe voorkom je dat je eigen preutsheid je daarbij in de weg staat? (Is het erg als je preutsheid je daarbij in de weg staat?)
Alle reacties Link kopieren
voorlichting begint vanaf het moment dat ze kunnen praten. Het komt ter sprake als het voorbij komt. Belangrijk is dat jij het doseert en de info aanpast aan de leeftijd van het kind. Mijn kinderen hebben altijd geweten hoe ze zijn gemaakt, dat dat neuken heet en dat iedereen dat doet. ik kan me herinneren dat ik tekeningetjes maakte voor ze om uit te leggen waar de baarmoeder zat en hoe menstruatie werkte, en daarna allemaal proefongesteld met een maandverband.
Alle reacties Link kopieren
quote:Ellsje schreef op 03 december 2009 @ 17:31:

Ja hier ook hoor!

Maar lijkt zo raar als ie naar zijn billen wijst en tegen oma zegt: Kijk oma, mijn anus.... dat is wat ik bedoel met aanpassen aan de leeftijd. Anus is geen woord voor jonge kinderen, billen of kont dat is het
Alle reacties Link kopieren
Eigenlijk ben ik het gewoon eens met DNM, scheelt een hoop typen
Het is zoals het is
quote:Ellsje schreef op 03 december 2009 @ 17:31:

Ja hier ook hoor!

Maar lijkt zo raar als ie naar zijn billen wijst en tegen oma zegt: Kijk oma, mijn anus....







Dat zeg ik ook, opmerking was flauw



Op basisschool waar ik vroeger zat kregen we in groep 8 seksuele voorlichting, dus dat zal vermoedelijk de gemiddelde leeftijd zijn waarop het 'omslaat' in seksuele gedachtes?
Alle reacties Link kopieren
quote:qwertu schreef op 03 december 2009 @ 17:23:

[...]





En als je een dochter zou hebben?Die heb ik ook maar die stopt geen atributen in lichaamsholtes, en zoon stopt werkelijk van alles in van alles.
quote:meds schreef op 03 december 2009 @ 17:33:

[...]



dat is wat ik bedoel met aanpassen aan de leeftijd. Anus is geen woord voor jonge kinderen, billen of kont dat is hetWas jij juist niet diegene die alles benoemde zoals het is? Dus geen plasser, flamoes en dat soort woorden?
Alle reacties Link kopieren
quote:zakdoekjeopviva schreef op 03 december 2009 @ 17:34:

[...]



Die heb ik ook maar die stopt geen atributen in lichaamsholtes, en zoon stopt werkelijk van alles in van alles.leg hem het verschil uit tussen een stofzuiger en een kind
Alle reacties Link kopieren
Ik heb op het VO gewerkt en ik vond het verschil tussen klas 1 (spannend maar heel eng) en klas 2 (Cooooool, vertel zoveel mogelijk!) heel opvallend.

Ik ging er trouwens wel vanuit dat ze al het een en ander wisten (soms ten onrechte) en soms bleek de voorlichting te laat.....
Het is zoals het is
quote:qwertu schreef op 03 december 2009 @ 17:30:

En begrijp me niet verkeerd hoor, ik wil mijn peuter echt geen lesje masturbatie geven of allemaal seksuele gevoelens toedichten ofzo. Maar naar aanleiding van het gefriemel (en mijn gene daarbij), vroeg ik me wel af hoe anderen daar dan mee omgaan.



Uiteindelijk begint in mijn ogen seksuele opvoeding wel bij acceptatie van je eigen lichaam en een ontspannen reactie op het ontdekken daarvan. En echt ontspannen ben ik dus niet, op dit vlak.



Wat ik wel doe is niet moeilijk doen over aanraking. Zeker niet bij hele kleintjes.



Alleen ik raak hun geslachtsdelen niet op dezelfde manier aan zoals zij dat zelf doen. Dat benoem ik wel vanaf een leeftijd van ongeveer 4. Ik raak ze aan met afdrogen, crempjes insmeren, kijken als iets rood is en alle verzorgende taken die nodig zijn. Meer niet. Dat mogen ze wel zelf doen, maar dat is iets van henzelf. Zo leer ik dat er grenzen zijn wat aanraking betreft. Iemand die daar niks te zoeken heeft (behalve verzorgende om te verzorgen) moet daar afblijven.
Alle reacties Link kopieren
quote:Star schreef op 03 december 2009 @ 17:35:

[...]





Was jij juist niet diegene die alles benoemde zoals het is? Dus geen plasser, flamoes en dat soort woorden?



ja, kut en piemel, incidenteel vagina.

Anus is te moeilijk. Testikels of Ovaria gaat er ook niet in op die leeftijd. Ik ben tegen metaforen zoals voorbibs, meisjespiemel en andere onzin
quote:meds schreef op 03 december 2009 @ 17:37:

[...]





ja, kut en piemel, incidenteel vagina.

Anus is te moeilijk. Testikels of Ovaria gaat er ook niet in op die leeftijd. Ik ben tegen metaforen zoals voorbibs, meisjespiemel en andere onzinNee ok, was even van mijn apropos dat je anus ineens te moeilijk vindt
Kut vind ik zo naar klinken bij een kind. Ik noem het wel plasser en dat er een ander woord voor is, vagina. En bij mijn zoon piemel. Plasser kan ook een piemel zijn, maar niet in de wereld van mijn dochter
Wel iets waar ik tegen aanloop inderdaad. Ondanks een opvoeding waarin seksualiteit en seks geen beladen onderwerp is, wordt ik toch wat ongemakkelijk als mijn dochter (20 maanden) op het aankleedkussen uitgebreid aan haar "miniyoni" gaat zitten frummelen.



Ik zeg er nu helemaal niks van, duw haar handjes ook niet weg. Roep iets van "kom op, luiertje aan!" en dan is ze al gauw daar weer druk mee.



Ik denk dat ik, als ze wat ouder is, haar wel vertel dat je het frummelen dus inderdaad op je eigen kamertje doet. Een precieze uitleg van wat het is en hoe je het doet lijkt me vergaand.



Vanuit mijn eigen situatie deed ik als klein kind wel aan frummelen, maar kon ik daar helemaal geen "seksueel label" aanhangen. Dat zijn van die dingen die op zijn plaats vallen als je eens een spannend boekje lees.



Echt bespreken van masturberen of wat lekker is om te doen bij jezelf, dat deed ik pas weer veel later met vriendinnen. Maar dan heb ik het dus echt over een leeftijd van een jaar of 15, 16.



Kan me niet voorstellen dat ik daar een avondje met mijn moeder over zou gaan zitten babbelen.
Alle reacties Link kopieren
Nee ik vind kut helemaal niet naar. Het is naar gemaakt doordat veel mensen het gebruiken als scheldwoord. Ik vind dat je dat moet keren door gewoon te zeggen zoals het is. Kut is niks om je voor te schamen
Alle reacties Link kopieren
Ik vind woorden als voorbibs ook niets, maar ik vind dat er ook niet echt een goed alternatief is voor meisjes. Kut vind ik veel te veel een scheldwoord en vagina is meestal gewoon niet waar het over gaat, je bedoelt dat eigenlijk schaamlippen en plasbuis, maar dat vind ik helemaal geen woorden voor peuters en kleuters. Bovendien vind ik het, na eigen ervaringen belangrijk dat anderen de woorden die mijn kind gebruikt ook begrijpen. Mijn moeder noemde een bh een 'tietenjasje' Dat is anatomisch wel correct maar ik schaamde me dood
Het is zoals het is
Alle reacties Link kopieren
Om in te gaan op je openingpost:



Mijn kinderen hoeven niemand te zoenen of te knuffelen. Dat bepalen ze zelf, bij wie ze dat doen. Iemand begroeten met een hand of even aankijken als we ergens binnenkomen of weggaan, dat leren ze wel.



Ze leren dat ze goed zijn zoals ze zijn en dat ze mogen zijn wie ze zijn. ze hoeven niet aan eisen te voldoen en worden onvoorwaardelijk geliefd, ook als ze boos zijn of als ze niet doen hoe wij zouden willen dat ze doen.



Ze leren dat hun eigen vrijheid ophoudt, waar die van de ander begint, m.a.w. je mag niet over andermans grenzen heengaan.



Ik hoop dat ze, door onder andere bovenstaande zaken, sterk genoeg zijn om zelf te bepalen met wie, wanneer, ze wat doen en dat ze daarin niet over hun eigen of andermans grenzen heengaan. (en volgens mijn eigen normen en waarden kunnen ze dat het beste bewaren voor 1 persoon waar ze echt mee verdergaan in het leven, maar zover reikt mijn invloed in hun leven niet)



Hier in huis word volop gefriemeld. Alleen als je in je eigen kamer of in de badkamer bent, papa zit immers ook niet op de bank te friemelen. Verder benoem ik het niet.
Helemaal met je eens sosofie!
Alle reacties Link kopieren
quote:Youk79 schreef op 03 december 2009 @ 17:36:

Ik heb op het VO gewerkt en ik vond het verschil tussen klas 1 (spannend maar heel eng) en klas 2 (Cooooool, vertel zoveel mogelijk!) heel opvallend.

Ik ging er trouwens wel vanuit dat ze al het een en ander wisten (soms ten onrechte) en soms bleek de voorlichting te laat.....



Natuurlijk is dat veel te laat. Als je je kinderen zelf wilt vertellen hoe het zit, moet je daar voor hun achtste klaar mee zijn, anders horen ze het op straat/schoolplein etc.

is uit onderzoek gebleken)
Alle reacties Link kopieren
quote:meds schreef op 03 december 2009 @ 17:35:

[...]





leg hem het verschil uit tussen een stofzuiger en een kind

Die snap ik niet.



Sowieso vind ik het een moeilijk iets. Ik weet dat de kinderen het niet sekueel zien, maar ik zie het zo wel. Ik Probeer ze te laten maar stel wel grenzen (niet in het openbaar friemelen en geen dingen in je anus stoppen) Om mij zelf over de schaamte heen te zetten zeg ik wel als ik dochter betrap (als voorbeeld) oh ben je friemelen? Nou niet meer want we gaan dit dat dus zo doen.



Zoon is er helemaal niet meer mee bezig, die had al vrij jong door dat als je aan je piemel zit hij 'groeit' dat hebben we 100x moeten aanschouwen en toen was het weer over met het uitproberen.
Alle reacties Link kopieren
een stofzuiger daar verdwijnen dingen in omdat het een schoonmaak en opruimmachine is. In een kind horen geen dingen te verdwijnen.

(ik begreep die ie van alles in zijn openingen stopte)



Kut is niet alleen een scheldwoord het is ook een gangbare benaming voor het vrouwelijke geslacht. Ik vind dat als je het woord kut vermijdt, je meisjes leert dat hun geslacht iets is waar je je voor moet schamen, want het is slechts een scheldwoord.



De meeste tienermeisjes zeggen kut. Het is jammer dat ze dan vanuit huis uit mee hebben gekregen dat dat alleen een scheldwoord is
Alle reacties Link kopieren
hoe moeilijker de ouders het vinden, hoe meer lading er aan wordt gegeven en hoe meer het kind gaat denken dat het toch wel iets heel raars is
Als iemand het niet zo benoemd, betekent het niet dat ze het meegeven als scheldwoord
quote:meds schreef op 03 december 2009 @ 17:56:

hoe moeilijker de ouders het vinden, hoe meer lading er aan wordt gegeven en hoe meer het kind gaat denken dat het toch wel iets heel raars isDaar ben ik het volledig mee eens.
Alle reacties Link kopieren
mijn ervaring is trouwens ook dat als je bepaalde woorden vermijdt, jouw kind op het schoolplein die woorden heel hard gaat roepen
Dat denk ik ook wel. Ik zelf vermijd het ook niet, maar noem het niet zo. Sowieso als ergens heel erg de nadruk op ligt wordt het extra spannend.

Dit is een oud topic. Het topic is daarom gesloten.
Maak een nieuw topic aan om verder praten over dit onderwerp.

Terug naar boven