Seks
alle pijlers
Seksuele problemen al 5 jaar: komt het ooit nog goed??
donderdag 17 februari 2011 om 23:48
Eerste half jaar van onze relatie lekker 'handmatige' en orale seks gehad, maar toen de penetratie kwam volgde vaginisme vanuit mijn kant en nu zijn we 5 jaar verder en nog steeds pijn bij de seks. Inmiddels wel voor in behandeling bij verschillende hulpverleners. Maar juist door die hulp wordt het voor mij een nóg groter probleem omdat ik er des te meer mee bezig ben... Ik ga me zelfs afvragen of de seks ooit nog goed zal zijn. Want hoewel álles in onze relatie goed zit, is het op seksgebied dus al 5 jaar moeilijk (oftewel voor mij vooral pijnlijk)... Iemand misschien ervaring mee en kun je me zeggen of ik toch nog mag hopen op een wél leuk en lekker seksleven? Ik heb de hoop namelijk bijna opgegeven....
zaterdag 19 maart 2011 om 11:31
@Tralalam: ik vind dat geen kleine stapjes, hoor!
En je hebt gelijk, nu verder op jouw tempo, niet opeens teveel van jezelf verwachten, je bent die circel duidelijk gepasseerd en in een opgaande lijn beland. Neem je tijd nu, dat voel je heel goed zelf aan (en dat betekent al dat je beter naar jezelf luistert, daar gaat het om, dat is eigenliefde idd! En dat zal je versterken, elke keer dat je naar jouw innerlijk luistert).
Jij ook langzaamaan voorzichtig genieten, meid, vergeet niet dat "normale cq probleemloze" vrouwen hier vaak ook jaren over gedaan hebben (om wat "losser" te worden in seksueel opzicht), ook zonder jouw specifieke drempels, deels is het dus ook nog vrouwen-eigen, dat kost gewoon tijd. En dat geeft niet. Het blijkt misschien zelfs een "voordeel" dat jij je daar nu van bewust bent en de wil hebt (waar sommige "normale" vrouwen het wel best vinden en niks mee doen).
En je hebt gelijk, nu verder op jouw tempo, niet opeens teveel van jezelf verwachten, je bent die circel duidelijk gepasseerd en in een opgaande lijn beland. Neem je tijd nu, dat voel je heel goed zelf aan (en dat betekent al dat je beter naar jezelf luistert, daar gaat het om, dat is eigenliefde idd! En dat zal je versterken, elke keer dat je naar jouw innerlijk luistert).
Jij ook langzaamaan voorzichtig genieten, meid, vergeet niet dat "normale cq probleemloze" vrouwen hier vaak ook jaren over gedaan hebben (om wat "losser" te worden in seksueel opzicht), ook zonder jouw specifieke drempels, deels is het dus ook nog vrouwen-eigen, dat kost gewoon tijd. En dat geeft niet. Het blijkt misschien zelfs een "voordeel" dat jij je daar nu van bewust bent en de wil hebt (waar sommige "normale" vrouwen het wel best vinden en niks mee doen).
Een open hart toont de weg naar een bezield leven..
dinsdag 22 maart 2011 om 22:06
Hee tralalam, wat een mooi positief bericht! En zelf zin, en dat laten merken, en geen pijn bij vingeren! Ook oefenen kan best leuk zijn he? 
Ik ben wel met Suzy eens dat de vraag wel is waarom je je geslachtsdelen vies vindt. Maar tegelijkertijd kun je gewoon leren om met dat idee om te gaan, juist door het gewoon te doen.
Succes ermee, ik vind je eigen afsluiter erg mooi!
Ik ben wel met Suzy eens dat de vraag wel is waarom je je geslachtsdelen vies vindt. Maar tegelijkertijd kun je gewoon leren om met dat idee om te gaan, juist door het gewoon te doen.
Succes ermee, ik vind je eigen afsluiter erg mooi!
There are only two ways to live your life. One is like nothing is a miracle, the other is like everything is - Albert Einstein
zaterdag 26 maart 2011 om 21:24
@ Kiki, Suzy, Mayaelf, Sunny_mar: Bedankt voor jullie fijne en lieve reacties!
En zoals jullie ook al aangeven, ik moet mijn eigen tempo aanhouden. Ik merkte bijv. met het oefenen met de vinger(s) dat het ineens weer even wat minder goed lukte. Ik wilde eerst lichtelijk boos worden op mezelf, maar toen ik het de volgende dag weer rustig opnieuw probeerde en merkte dat het weer ietsje beter lukte, dacht ik: opfokken heeft geen zin! Dus ook al ging het even ietsje minder, er zat uiteindelijk toch weer een stijgende lijn in en zo probeer ik, met ups en downs, steeds een stapje verder te komen
P.S.: @ Sunny_mar: Ik kom er niet precies uit als ik ga nadenken waaróm ik mijn geslachtsdelen vies vind. Wel merk ik dat als ik er gewoon probeer iedere keer een stapje verder mee te komen (bijv. met crème smeren en inmiddels lukt het bijv. al om 2 vingers i.p.v. 1 te gebruiken – dat is echt heel wat voor mij!) en er niet al te veel bij na te denken (vooral niet over het vieze), dat dat gevoel steeds meer op de achtergrond komt!
En zoals jullie ook al aangeven, ik moet mijn eigen tempo aanhouden. Ik merkte bijv. met het oefenen met de vinger(s) dat het ineens weer even wat minder goed lukte. Ik wilde eerst lichtelijk boos worden op mezelf, maar toen ik het de volgende dag weer rustig opnieuw probeerde en merkte dat het weer ietsje beter lukte, dacht ik: opfokken heeft geen zin! Dus ook al ging het even ietsje minder, er zat uiteindelijk toch weer een stijgende lijn in en zo probeer ik, met ups en downs, steeds een stapje verder te komen
P.S.: @ Sunny_mar: Ik kom er niet precies uit als ik ga nadenken waaróm ik mijn geslachtsdelen vies vind. Wel merk ik dat als ik er gewoon probeer iedere keer een stapje verder mee te komen (bijv. met crème smeren en inmiddels lukt het bijv. al om 2 vingers i.p.v. 1 te gebruiken – dat is echt heel wat voor mij!) en er niet al te veel bij na te denken (vooral niet over het vieze), dat dat gevoel steeds meer op de achtergrond komt!
zondag 27 maart 2011 om 00:29
@Tralalam: het gaat nu ff om jou, he? En je doet het prima!!Probeer te achterhalen waarom je dat "vies" vindt.. Voor heel veel mensen = is vies helemaal niet zo.Omarm en accepteer je eigen seksualiteit, dat hoort bij je.. en zie...Soms helpt het om bepaalde dingen voor te zijn..
Een open hart toont de weg naar een bezield leven..
