Seks
alle pijlers
Slapende lust, liefde en seks, oorzaken/gevolgen.
donderdag 2 september 2010 om 12:08
De insteek van dit topic is een serieuze variant van het minnaartopic: filosoferen over oorzaken en gevolgen van desinteresse en sleur in de seks binnen je relatie. Accepteren, aan werken en/of een sv, welke oplossing ook. En waarom. En met respect voor ieders keuzes, oplossingen en overwegingen!
Dit topic is dus bedoeld voor mensen die hiermee te maken hebben,over twijfelen, zelf een minnaar/minnares hebben of op het punt staan vreemd te gaan. Of hun partner is vreemdgegaan of een (seks)relatie is begonnen met een ander. Of diegenen die hierin geinteresseerd zijn.
Niet bedoeld voor discussies en oordelen of het moreel verantwoord is om vreemd te gaan en niet voor andere veroordelende reacties. Daar zijn andere topics over.
Mogelijke gevolgen zijn dat je vroeg of laat op zoek gaat of bent gerold in gelijkgestemde seks buiten je relatie, wat kan uitgroeien tot meer gevoelens, worstelingen met verliefdheid/liefde/seks. En veel frustratie, verdriet, jezelf of elkaar tekort doen.
Ik heb gemerkt dat er genoeg mensen zijn die worstelen met dit soort vraagstukken en waarom ze dit gebeurd is, waarom ze hebben gekozen voor bijv vreemdgaan en daar niet makkelijk met familie en vrienden over kunnen praten.
Sommigen hebben behoefte hun ervaringen te delen, herkenning te vinden en te zien hoe anderen hiermee omgaan.
Waarschuwing vooraf: het zullen diepgaander en dus langere reacties zijn dan luchtige oneliners! Het is dus echt alleen bedoeld voor wie dat interessant vindt.
Dit topic is dus bedoeld voor mensen die hiermee te maken hebben,over twijfelen, zelf een minnaar/minnares hebben of op het punt staan vreemd te gaan. Of hun partner is vreemdgegaan of een (seks)relatie is begonnen met een ander. Of diegenen die hierin geinteresseerd zijn.
Niet bedoeld voor discussies en oordelen of het moreel verantwoord is om vreemd te gaan en niet voor andere veroordelende reacties. Daar zijn andere topics over.
Mogelijke gevolgen zijn dat je vroeg of laat op zoek gaat of bent gerold in gelijkgestemde seks buiten je relatie, wat kan uitgroeien tot meer gevoelens, worstelingen met verliefdheid/liefde/seks. En veel frustratie, verdriet, jezelf of elkaar tekort doen.
Ik heb gemerkt dat er genoeg mensen zijn die worstelen met dit soort vraagstukken en waarom ze dit gebeurd is, waarom ze hebben gekozen voor bijv vreemdgaan en daar niet makkelijk met familie en vrienden over kunnen praten.
Sommigen hebben behoefte hun ervaringen te delen, herkenning te vinden en te zien hoe anderen hiermee omgaan.
Waarschuwing vooraf: het zullen diepgaander en dus langere reacties zijn dan luchtige oneliners! Het is dus echt alleen bedoeld voor wie dat interessant vindt.
Een open hart toont de weg naar een bezield leven..
vrijdag 3 september 2010 om 11:01
FcBirdy: heb je ook aangegeven dat je het ook belangrijk vindt wat zij zou willen hierin? Wat zij misschien aan diepgang nodig heeft of aan wensen heeft in seks? Dat je het ook voor haar doet, omdat er meer is dan hoe het nu gaat en zij daar ook meer plezier uit kan en mag halen?
Ik vind het heel respectvol dat je dit zo aanpakt en met haar dit wil onderzoeken. Seks kan zo'n prachtig iets zijn, als je dat samen kan bereiken! Ik hoop ook dat dit niet tijdelijk is, maar om daar zeker van te zijn, kan jij ervoor zorgen dat ze gemotiveerd blijft. Door te bedenken wat jij kan doen om het voor haar aantrekkelijk te maken, te belonen voor de inspanningen om hier weer aandacht aan te besteden.
Het werkt pas echt goed en blijvend als het bij haar van binnenuit weer gaat komen (en niet "voor jou" dit doet).
Ik vind het heel respectvol dat je dit zo aanpakt en met haar dit wil onderzoeken. Seks kan zo'n prachtig iets zijn, als je dat samen kan bereiken! Ik hoop ook dat dit niet tijdelijk is, maar om daar zeker van te zijn, kan jij ervoor zorgen dat ze gemotiveerd blijft. Door te bedenken wat jij kan doen om het voor haar aantrekkelijk te maken, te belonen voor de inspanningen om hier weer aandacht aan te besteden.
Het werkt pas echt goed en blijvend als het bij haar van binnenuit weer gaat komen (en niet "voor jou" dit doet).
Een open hart toont de weg naar een bezield leven..
vrijdag 3 september 2010 om 11:17
@Zonnebloem: eisen werkt niet. Verwijten werkt niet. Misschien een tijdje, als iemand daar gevoelig voor is. Maar seks ontvangen van iemand die het wat "onwillig" doet voor jou, dat is niet wat je echt zou willen dan.
@Jufdoortje: hoe doorbreek je dat? Ik heb gemerkt dat er pas deuren opengaan als je probeert de ander echt te begrijpen. Als je oorzaken ziet (in hem, in jezelf) kan je de wisselwerking zien en dus ook veranderen.
Eens een heel ander soort gesprek voeren, waarin je vraagt om openheid, achter zijn wensen en beleving komt. Dat kan soms makkelijker in een mail. Maar dan moet je partner wel zeker zijn dat ie dat ook kan vertellen en niet "gepakt" wordt op wat ie zegt.
Als je (niet jij, maar iha) bijv altijd verwijtend bent geweest, (of zijn vorige partner) voelt iemand zich er niet gerust op om open te durven praten. En misschien kan het wel luchtiger en op die manier een andere draai aan je seksleven geven. (een spannende fantasie sturen of zo).
Het valt me op dat na een beladen relatie (in de zin van seksueel beladen) zoveel mensen al beginnen met openheid in de volgende relatie/contact. Het is veel makkelijker om vanaf het begin open te zijn, dan eerst in allerlei patronen te verzanden en na jaren met je wensen te komen.
En misschien omdat men (langere relaties) veel jonger was toen je die relatie aanging, jezelf nog niet zo goed kende, of veranderd bent in seksuele zin. Dat maakt het zo moeilijk, om eenmaal gegroeide wisselwerking te doorbreken.
Overigens kan een drempel groter worden in je hoofd (naarmate er meer tijd overheen gaat). Aan de andere kant kan het ook je verlangen laten toenemen (bij mij juist wel). Verschil is misschien of je er (weer) vertrouwen in kan hebben of niet. Als je die hoop hebt opgegeven dan pas je op den duur je libido daar onbewust aan aan. Dat heeft iets fatalistisch.
Misschien kan het tij op een positieve manier alsnog gekeerd worden. En zo niet, dan op een wat luidere manier. Niet verwijtend, maar in de zin van opkomen voor wat je mist in het leven en nodig hebt. En dat je er (dan) over denkt of jullie nog wel bij elkaar passen. Dat alles kan op een niet-eisende manier.
Maar dan luister je wel naar jezelf en dat is volgens mij heel belangrijk: jezelf en essentiele behoeften serieus nemen. Liefde is niet (altijd) de ander zijn belangen boven die van jezelf stellen, daar ben ik van overtuigd.
@Jufdoortje: hoe doorbreek je dat? Ik heb gemerkt dat er pas deuren opengaan als je probeert de ander echt te begrijpen. Als je oorzaken ziet (in hem, in jezelf) kan je de wisselwerking zien en dus ook veranderen.
Eens een heel ander soort gesprek voeren, waarin je vraagt om openheid, achter zijn wensen en beleving komt. Dat kan soms makkelijker in een mail. Maar dan moet je partner wel zeker zijn dat ie dat ook kan vertellen en niet "gepakt" wordt op wat ie zegt.
Als je (niet jij, maar iha) bijv altijd verwijtend bent geweest, (of zijn vorige partner) voelt iemand zich er niet gerust op om open te durven praten. En misschien kan het wel luchtiger en op die manier een andere draai aan je seksleven geven. (een spannende fantasie sturen of zo).
Het valt me op dat na een beladen relatie (in de zin van seksueel beladen) zoveel mensen al beginnen met openheid in de volgende relatie/contact. Het is veel makkelijker om vanaf het begin open te zijn, dan eerst in allerlei patronen te verzanden en na jaren met je wensen te komen.
En misschien omdat men (langere relaties) veel jonger was toen je die relatie aanging, jezelf nog niet zo goed kende, of veranderd bent in seksuele zin. Dat maakt het zo moeilijk, om eenmaal gegroeide wisselwerking te doorbreken.
Overigens kan een drempel groter worden in je hoofd (naarmate er meer tijd overheen gaat). Aan de andere kant kan het ook je verlangen laten toenemen (bij mij juist wel). Verschil is misschien of je er (weer) vertrouwen in kan hebben of niet. Als je die hoop hebt opgegeven dan pas je op den duur je libido daar onbewust aan aan. Dat heeft iets fatalistisch.
Misschien kan het tij op een positieve manier alsnog gekeerd worden. En zo niet, dan op een wat luidere manier. Niet verwijtend, maar in de zin van opkomen voor wat je mist in het leven en nodig hebt. En dat je er (dan) over denkt of jullie nog wel bij elkaar passen. Dat alles kan op een niet-eisende manier.
Maar dan luister je wel naar jezelf en dat is volgens mij heel belangrijk: jezelf en essentiele behoeften serieus nemen. Liefde is niet (altijd) de ander zijn belangen boven die van jezelf stellen, daar ben ik van overtuigd.
Een open hart toont de weg naar een bezield leven..
vrijdag 3 september 2010 om 11:17
quote:attribuutje schreef op 02 september 2010 @ 20:09:
Als je toch sex met elkaar hebt, toch bijna het intiemste wat je met elkaar kunt delen, waarom is het dan toch zo moeilijk erover te praten.
Ja, dat zou je denken hè, dat seks het meest intieme is dat je met elkaar kunt delen. Toch is het in mijn optiek niét het intiemste. Terwijl je in elkaar zit kan je je mijlenver bij iemand vandaan voelen. Zo heb ik met mijn man jarenlang gevreën zonder zoenen.
In kleermakerzit tegenover elkaar zitten en elkaar lang aankijken is veel intiemer. Een goed gesprek over een moeilijk onderwerp en nader tot elkaar komen of juist niet, is veel intiemer.
Seks kan je prima "redelijk emotieloos" doen.
Als je toch sex met elkaar hebt, toch bijna het intiemste wat je met elkaar kunt delen, waarom is het dan toch zo moeilijk erover te praten.
Ja, dat zou je denken hè, dat seks het meest intieme is dat je met elkaar kunt delen. Toch is het in mijn optiek niét het intiemste. Terwijl je in elkaar zit kan je je mijlenver bij iemand vandaan voelen. Zo heb ik met mijn man jarenlang gevreën zonder zoenen.
In kleermakerzit tegenover elkaar zitten en elkaar lang aankijken is veel intiemer. Een goed gesprek over een moeilijk onderwerp en nader tot elkaar komen of juist niet, is veel intiemer.
Seks kan je prima "redelijk emotieloos" doen.
vrijdag 3 september 2010 om 11:20
quote:isolde55 schreef op 02 september 2010 @ 19:44:
Denk je er dan over na hoe het voor je partner is en of hij het dan elders zoekt? Of ga je er van uit dat hij/zij zich er gewoon bij neerlegt zonder actie?
In de tijd dat ik compleet libidoloos was, vroeg ik me wel degelijk af hoe het voor hem was. Bij ons ging het vaak gelijk op, alsof we elkaar versterkten in het libido loze en daarna weer in de groei daarvan. Heel heel soms bracht ik het ter sprake, lastig hoor! Ik wilde weten hoe hij erin stond, er niet aan dacht om zijn behoeften elders te vervullen.
Maar het voelt alsof je op eieren loopt. Heel vervelend!
Denk je er dan over na hoe het voor je partner is en of hij het dan elders zoekt? Of ga je er van uit dat hij/zij zich er gewoon bij neerlegt zonder actie?
In de tijd dat ik compleet libidoloos was, vroeg ik me wel degelijk af hoe het voor hem was. Bij ons ging het vaak gelijk op, alsof we elkaar versterkten in het libido loze en daarna weer in de groei daarvan. Heel heel soms bracht ik het ter sprake, lastig hoor! Ik wilde weten hoe hij erin stond, er niet aan dacht om zijn behoeften elders te vervullen.
Maar het voelt alsof je op eieren loopt. Heel vervelend!
vrijdag 3 september 2010 om 11:23
Hee Rooss! Je bent meer dan welkom hier. En Lisannez ook. Jullie hebben zeker hier eea toe te voegen, met jullie bijzondere ervaringen van hoe het ook kan! Ik hoop dat je je verhaal eens wil doen hier!
Mooi gezegd!Ben met je eens, van dat zoenen, hier idem. En dat je seks kan hebben en ondertussen ver weg kan zijn.
Ik snap trouwens wel dat wanneer je die seks-met-intimiteit mist in je relatie, eerder op zoek zal gaan naar "plain seks". Omdat gevoelens van intimiteit met een ander bedreigend zijn voor je relatie thuis.
En dat dat niet bevredigt, plain seks. (op minnaartopic lees je eigenlijk dat iedereen daar een zekere intimiteit in zoekt en/of heeft gevonden). Dus uiteindelijk toch uitmondt in intieme seks of een teleurstelling, als die intimiteit ontbreekt. Denk dat je hier een heel groot punt hebt, Rooss.
Omdat dat eigenlijk is wat je zocht. En niet plain seks. Dat is op den duur niet bevredigend, te oppervlakkig en voedt de behoefte aan warmte en het prachtige van intieme seks niet.
Vind het wel een eye-opener eigenlijk..(voor mezelf, bedoel ik). Ik wil zelf seks met die verbondenheid erbij. Ik wil die intimiteit juist meeemaken. Het is ook lichaamswarmte en intimiteit, die seks an sich mooier of "goedkoper" doet voelen. Daarom is het zo dubbel, een sv alleen voor de seks. En vaak frustrerend. Of die intimiteit is er wel bij (en dan kans op/verwarring met verliefdheid) of niet (en blijf je daarnaar verlangen, verloopt het frustrerend).
Dank voor deze spiegel, Rooss!
Het gaat idd voor mij om intimiteit ontwikkelen als uitdaging, niet zozeer mijn seksuele kant.
Mooi gezegd!Ben met je eens, van dat zoenen, hier idem. En dat je seks kan hebben en ondertussen ver weg kan zijn.
Ik snap trouwens wel dat wanneer je die seks-met-intimiteit mist in je relatie, eerder op zoek zal gaan naar "plain seks". Omdat gevoelens van intimiteit met een ander bedreigend zijn voor je relatie thuis.
En dat dat niet bevredigt, plain seks. (op minnaartopic lees je eigenlijk dat iedereen daar een zekere intimiteit in zoekt en/of heeft gevonden). Dus uiteindelijk toch uitmondt in intieme seks of een teleurstelling, als die intimiteit ontbreekt. Denk dat je hier een heel groot punt hebt, Rooss.
Omdat dat eigenlijk is wat je zocht. En niet plain seks. Dat is op den duur niet bevredigend, te oppervlakkig en voedt de behoefte aan warmte en het prachtige van intieme seks niet.
Vind het wel een eye-opener eigenlijk..(voor mezelf, bedoel ik). Ik wil zelf seks met die verbondenheid erbij. Ik wil die intimiteit juist meeemaken. Het is ook lichaamswarmte en intimiteit, die seks an sich mooier of "goedkoper" doet voelen. Daarom is het zo dubbel, een sv alleen voor de seks. En vaak frustrerend. Of die intimiteit is er wel bij (en dan kans op/verwarring met verliefdheid) of niet (en blijf je daarnaar verlangen, verloopt het frustrerend).
Dank voor deze spiegel, Rooss!
Het gaat idd voor mij om intimiteit ontwikkelen als uitdaging, niet zozeer mijn seksuele kant.
Een open hart toont de weg naar een bezield leven..
vrijdag 3 september 2010 om 11:37
@Rooss 11.20 u: oei, dat herken ik ook, de schroom om dat aan te roeren, op eieren lopen, beiden in een boog om elkaar heen lopen. Hij durfde ook steeds minder erom te vragen (ivm eerdere afwijzingen in de trant van: niet nu svp, kan het ook vrijdag?)..
Eigenlijk wacht je op elkaar om aktie te nemen om die impasse te doorbreken. En heb je allebei een drempel. Op een gegeven moment hebben wij (ex en ik) toen afgesproken dat ik (de libidoloze in het verhaal) het initiatief zou nemen.
Nu is dat helemaaaal niet mijn ding, enorme drempel juist. Maar het werkte wel. In die zin dat ik op zo'n avond speciaal de tijd nam om in de stemming te komen en eenmaal geil durfde ik die drempel wel te nemen.. (helaas was dat dan midden in de nacht, als iedereen sliep ivm kleine kinderen en ik wel aardig wat tijd nodig had, ik loop graag een tijdje geil in de rondte).
*"Seks op afspraak" werkt voor mij dus heel goed. Net als bij (geheime) minnaars: een week vooraf al weten dat er een date staat, verheugen, voorpret, voorbereiding. Dan ben je er langere tijd mee bezig en dat werkt voor mij heel goed om in de mood te komen.. en kennelijk voor veel meer mensen, want dat is oa een van de oorzaken dat het bij minnaars zo spannend blijft, denk ik*
Eigenlijk wacht je op elkaar om aktie te nemen om die impasse te doorbreken. En heb je allebei een drempel. Op een gegeven moment hebben wij (ex en ik) toen afgesproken dat ik (de libidoloze in het verhaal) het initiatief zou nemen.
Nu is dat helemaaaal niet mijn ding, enorme drempel juist. Maar het werkte wel. In die zin dat ik op zo'n avond speciaal de tijd nam om in de stemming te komen en eenmaal geil durfde ik die drempel wel te nemen.. (helaas was dat dan midden in de nacht, als iedereen sliep ivm kleine kinderen en ik wel aardig wat tijd nodig had, ik loop graag een tijdje geil in de rondte).
*"Seks op afspraak" werkt voor mij dus heel goed. Net als bij (geheime) minnaars: een week vooraf al weten dat er een date staat, verheugen, voorpret, voorbereiding. Dan ben je er langere tijd mee bezig en dat werkt voor mij heel goed om in de mood te komen.. en kennelijk voor veel meer mensen, want dat is oa een van de oorzaken dat het bij minnaars zo spannend blijft, denk ik*
Een open hart toont de weg naar een bezield leven..
vrijdag 3 september 2010 om 11:54
vrijdag 3 september 2010 om 12:22
quote:Suzy65 schreef op 03 september 2010 @ 11:54:
Ik ga ff andere dingen doen, moet ook gebeuren. En wil juist ruimte voor anderen maken en hun ervaringen/verhalen, (triggert me teveel en reageer ik op alles (teveel), dus neem ik ff wat gas terug
Goed plan, ik kan het allemaal niet bijhouden, wil ook reageren maar het moet ook begrijpelijk blijven, zit nog bij gisteren 15.58
Ga hier een dagtaak aan krijgen
Ik ga ff andere dingen doen, moet ook gebeuren. En wil juist ruimte voor anderen maken en hun ervaringen/verhalen, (triggert me teveel en reageer ik op alles (teveel), dus neem ik ff wat gas terug
Goed plan, ik kan het allemaal niet bijhouden, wil ook reageren maar het moet ook begrijpelijk blijven, zit nog bij gisteren 15.58
Ga hier een dagtaak aan krijgen
vrijdag 3 september 2010 om 12:32
Ik was ook weer aan het bijlezen Suzy 
.
Ik heb gisteren kaarsjes uit de kast gehaald en zin gemaakt. Eenmaal bezig gaat het prima, geniet er ook van alleen ik moet een soort drempel over.
Meerdere malen aangegeven dat een vluggertje ook erg lekker is alleen hebben we beiden andere gedachten over een vluggertje. Grappig om dan van elkaar te horen hoe iemand over een redelijk algemene term denkt. En er ook iets mee doen. Verder ben ik van wat wildere sex, man niet maar probeert het wel.
Zelf om over sex te praten, lastig. Ik ben opgevoed met dat sex heel gewoon is maar er over spreken werd er niet gedaan. Er werd antwoord gegeven op vragen, gesproken over voortplanting en dat was het dan. Nu ben ik voorzichtig (en een beetje beschaamd soms) dit onderwerp met mijn man aan het bespreken.
Het ínplannen van sex doe ik nu zelf. Minimaal 1x per week, het liefst 2x per week. Niet echt romantisch maar ik kan me, net zoals Suzy voorbereiden.
Ik ben niet vaak open geweest naar anderen. Als ik het met vriendinnen over had (hoe vaak sexen jullie e.d.) komen ze altijd uit op het gemiddelde van 2 keer!
.Ik heb gisteren kaarsjes uit de kast gehaald en zin gemaakt. Eenmaal bezig gaat het prima, geniet er ook van alleen ik moet een soort drempel over.
Meerdere malen aangegeven dat een vluggertje ook erg lekker is alleen hebben we beiden andere gedachten over een vluggertje. Grappig om dan van elkaar te horen hoe iemand over een redelijk algemene term denkt. En er ook iets mee doen. Verder ben ik van wat wildere sex, man niet maar probeert het wel.
Zelf om over sex te praten, lastig. Ik ben opgevoed met dat sex heel gewoon is maar er over spreken werd er niet gedaan. Er werd antwoord gegeven op vragen, gesproken over voortplanting en dat was het dan. Nu ben ik voorzichtig (en een beetje beschaamd soms) dit onderwerp met mijn man aan het bespreken.
Het ínplannen van sex doe ik nu zelf. Minimaal 1x per week, het liefst 2x per week. Niet echt romantisch maar ik kan me, net zoals Suzy voorbereiden.
Ik ben niet vaak open geweest naar anderen. Als ik het met vriendinnen over had (hoe vaak sexen jullie e.d.) komen ze altijd uit op het gemiddelde van 2 keer!
Nee echt?
vrijdag 3 september 2010 om 12:33
@Suzy65: Goed dat je hier een apart topic over hebt gestart. Er is alweer heel veel zinvols geschreven.
Even een korte reactie op wat je gisteren schreef over de alarmbellen. [Misschien bewijs je iemand juist een enorme dienst door als "wake-up call" te fungeren.] Dat is helemaal waar!
De rest zal ik dit weekend nog eens rustig herlezen. Maar pas op dat het (nu alweer) niet te veel wordt!, ik kan het ook niet meer behappen.
Even een korte reactie op wat je gisteren schreef over de alarmbellen. [Misschien bewijs je iemand juist een enorme dienst door als "wake-up call" te fungeren.] Dat is helemaal waar!
De rest zal ik dit weekend nog eens rustig herlezen. Maar pas op dat het (nu alweer) niet te veel wordt!, ik kan het ook niet meer behappen.
vrijdag 3 september 2010 om 12:55
quote:Suzy65 schreef op 03 september 2010 @ 09:36:
@Francesco: haha, ik waarschuwde al in mijn beginpost dat het weleens filosofisch kan zijn,
Niet iedereen gelooft dat er een levensdoel is, dat mag ieder voor zich weten. Ik kan voor mijzelf zeggen dat ik dat niet geloof, maar inmiddels weet.
O.K. , dit is nogal een stevige uitspraak, of bedoel je dat je er sterk van overtuigd bent?
En daarvoor komen dingen op je pad (kansen, tegenslagen, hobbels die je wel of niet wil nemen). Jezelf overwinnen in angsten en belemmeringen (om naar je beste zelf te streven).
Ik heb ook de overtuiging gekregen, dat bepaalde dingen die je in je leven tegenkomt haast geen toeval kunnen zijn.
Of bepaalde mensen die je leert kennen, een doel in jouw leven lijken te hebben.
Ik ken iemand die bij alle belangrijke momenten en beslissingen in mijn leven aanwezig was of een belangrijke rol speelde, mij dingen in liet zien door een kleine opmerking. Dingen op hun plek liet vallen.
Soms luister je daar pas naar of kom je daar pas achter als het echt moet of te laat is (eoa crisis in je leven). Omdat je geneigd bent in je comfortzone te blijven en alles te willen houden zoals het is. Maar dan veranderen anderen wel of je omstandigheden. Hoe dan ook is het niet de bedoeling om in je persoonlijkheid stil te staan en te denken: "zo ben ik nu eenmaal".
Dit kan ik helemaal beamen,!
Het stomste kan ik nu nog vinden dat ik eea niet gezien of gedaan heb toen het nog wel samen veranderd kon worden. Ik ben ervan overtuigd (nu) dat ik weet wat ik te leren had (en heb) van mijn ex.
En dit is het punt waar ik bang voor ben bij mijn toekomstige ex partner, ze is heel goed in het negeren van problemen, niet over praten , dan bestaat het niet zoiets
Toch kan ik me absoluut niet voorstellen dat het haar echt niks doet om zonder sex, zonder intimiteit, langs elkaar heenleven.
Ben bang dat ze straks, als het te laat is pas in gaat zien hoe het anders had kunnen gaan en ondanks dat ik nu de hoop heb opgegeven dat het nog goedkomt, is het toch de vrouw waar ik ooit voor gekozen heb en zou haar graag gelukkig zien.
Maar misschien heb je gelijk, is de pijn nodig om verder te groeien als mens.
Achteraf ben ik blij met die "wake-up call", omdat het me zo enorm veel heeft opgeleverd aan inzichten. Anders sukkelde ik misschien nog zo door. Ik had zelf niet door dat ik daar niet gelukkig mee was. Elkaar een comfortzone bieden is best relaxed, maar volgens mij niet geluk of bedoeling.
Dit dus
Tot zover nu even, maar er komt meer..
@Francesco: haha, ik waarschuwde al in mijn beginpost dat het weleens filosofisch kan zijn,
Niet iedereen gelooft dat er een levensdoel is, dat mag ieder voor zich weten. Ik kan voor mijzelf zeggen dat ik dat niet geloof, maar inmiddels weet.
O.K. , dit is nogal een stevige uitspraak, of bedoel je dat je er sterk van overtuigd bent?
En daarvoor komen dingen op je pad (kansen, tegenslagen, hobbels die je wel of niet wil nemen). Jezelf overwinnen in angsten en belemmeringen (om naar je beste zelf te streven).
Ik heb ook de overtuiging gekregen, dat bepaalde dingen die je in je leven tegenkomt haast geen toeval kunnen zijn.
Of bepaalde mensen die je leert kennen, een doel in jouw leven lijken te hebben.
Ik ken iemand die bij alle belangrijke momenten en beslissingen in mijn leven aanwezig was of een belangrijke rol speelde, mij dingen in liet zien door een kleine opmerking. Dingen op hun plek liet vallen.
Soms luister je daar pas naar of kom je daar pas achter als het echt moet of te laat is (eoa crisis in je leven). Omdat je geneigd bent in je comfortzone te blijven en alles te willen houden zoals het is. Maar dan veranderen anderen wel of je omstandigheden. Hoe dan ook is het niet de bedoeling om in je persoonlijkheid stil te staan en te denken: "zo ben ik nu eenmaal".
Dit kan ik helemaal beamen,!
Het stomste kan ik nu nog vinden dat ik eea niet gezien of gedaan heb toen het nog wel samen veranderd kon worden. Ik ben ervan overtuigd (nu) dat ik weet wat ik te leren had (en heb) van mijn ex.
En dit is het punt waar ik bang voor ben bij mijn toekomstige ex partner, ze is heel goed in het negeren van problemen, niet over praten , dan bestaat het niet zoiets
Toch kan ik me absoluut niet voorstellen dat het haar echt niks doet om zonder sex, zonder intimiteit, langs elkaar heenleven.
Ben bang dat ze straks, als het te laat is pas in gaat zien hoe het anders had kunnen gaan en ondanks dat ik nu de hoop heb opgegeven dat het nog goedkomt, is het toch de vrouw waar ik ooit voor gekozen heb en zou haar graag gelukkig zien.
Maar misschien heb je gelijk, is de pijn nodig om verder te groeien als mens.
Achteraf ben ik blij met die "wake-up call", omdat het me zo enorm veel heeft opgeleverd aan inzichten. Anders sukkelde ik misschien nog zo door. Ik had zelf niet door dat ik daar niet gelukkig mee was. Elkaar een comfortzone bieden is best relaxed, maar volgens mij niet geluk of bedoeling.
Dit dus
Tot zover nu even, maar er komt meer..
vrijdag 3 september 2010 om 13:00
@Suzy
Sommige dingen die je schrijft zijn zo herkenbaar: Voor mij was het ook echt niet langer mogelijk om te accepteren dat ik bepaalde verlangens niet zou kunnen verwezenlijken. Ik hoop echt dat ik op tijd ben geweest met het bespreekbaar maken. Er is tussen mijn vrouw en mij nog liefde zat over, de vraag wordt of mijn vrouw hierdoor zelf ook ontwaakt, of dat zij anders in ieder geval kan accepteren dat dit voor mij wel belangrijk is en dit een plaats kan geven.
Wanneer dit haar beiden echt niet lukt ben ik bang dat we het niet redden. Ik merk namelijk nu al dat mijn frustraties verdwijnen; juist omdat het onmogelijke is verdwenen. Het idee dat ik tzt me op seksueel gebied helemaal kan en mag laten gaan bij iemand die daar hetzelfde over denkt doet veel met me. Ik kan me ook niet voorstellen dat dit tegen zal vallen.
Thuis blijf ik in gesprek, niet vaak maar wel voldoende. De sfeer thuis is eigenlijk heel goed, mijn vrouw merkt dat ik anders in mijn vel zit. Ik kan ook makkelijker bij mijn liefde voor haar komen en dat heeft niets met compenseren te maken.
Sommige dingen die je schrijft zijn zo herkenbaar: Voor mij was het ook echt niet langer mogelijk om te accepteren dat ik bepaalde verlangens niet zou kunnen verwezenlijken. Ik hoop echt dat ik op tijd ben geweest met het bespreekbaar maken. Er is tussen mijn vrouw en mij nog liefde zat over, de vraag wordt of mijn vrouw hierdoor zelf ook ontwaakt, of dat zij anders in ieder geval kan accepteren dat dit voor mij wel belangrijk is en dit een plaats kan geven.
Wanneer dit haar beiden echt niet lukt ben ik bang dat we het niet redden. Ik merk namelijk nu al dat mijn frustraties verdwijnen; juist omdat het onmogelijke is verdwenen. Het idee dat ik tzt me op seksueel gebied helemaal kan en mag laten gaan bij iemand die daar hetzelfde over denkt doet veel met me. Ik kan me ook niet voorstellen dat dit tegen zal vallen.
Thuis blijf ik in gesprek, niet vaak maar wel voldoende. De sfeer thuis is eigenlijk heel goed, mijn vrouw merkt dat ik anders in mijn vel zit. Ik kan ook makkelijker bij mijn liefde voor haar komen en dat heeft niets met compenseren te maken.
vrijdag 3 september 2010 om 13:27
@suus: dit misverstand van dat inplannen en niet romantisch, is hardnekkig. Inplannen wordt inmiddels zelfs aanbevolen door seksuologen.
Mensen raken teleurgesteld omdat ze allemaal geloven of geloofden dat dat vanzelf bleef komen en zou blijven gaan. Dat is onmogelijk, zeker in deze hectische tijden. Je moet bewust aandacht voor jezelf, voor elkaar en voor seks maken. Na verliefdheid moet je het zelf (samen) op gang houden. Tijd en aandacht voor maken (zoals alles tegenwoordig ingepland moet, omdat het er anders niet van komt.
Dit geldt zelfs voor de aangename dingen des levens. En ook voor liefde, seks en gevoelens in stand houden. Dingen die toch leuk zouden moeten zijn..
Gevaar ligt op de loer dat bij overvolle agenda's het gevoel om de hoek komt: moet ik dat ook nog? Triest maar waar: die overbelasting kan een gevoel geven dat het weer iets is wat "moet". (ik moet mijn kinderen aandacht geven, ik moet mijn vriendin bellen, enz, moet je eens opletten hoe vaak je dat woord gebruikt!
Bewust tijd en aandacht aan iemand geven is een cadeautje! Goed om het zo op te lossen!
Mensen raken teleurgesteld omdat ze allemaal geloven of geloofden dat dat vanzelf bleef komen en zou blijven gaan. Dat is onmogelijk, zeker in deze hectische tijden. Je moet bewust aandacht voor jezelf, voor elkaar en voor seks maken. Na verliefdheid moet je het zelf (samen) op gang houden. Tijd en aandacht voor maken (zoals alles tegenwoordig ingepland moet, omdat het er anders niet van komt.
Dit geldt zelfs voor de aangename dingen des levens. En ook voor liefde, seks en gevoelens in stand houden. Dingen die toch leuk zouden moeten zijn..
Gevaar ligt op de loer dat bij overvolle agenda's het gevoel om de hoek komt: moet ik dat ook nog? Triest maar waar: die overbelasting kan een gevoel geven dat het weer iets is wat "moet". (ik moet mijn kinderen aandacht geven, ik moet mijn vriendin bellen, enz, moet je eens opletten hoe vaak je dat woord gebruikt!
Bewust tijd en aandacht aan iemand geven is een cadeautje! Goed om het zo op te lossen!
Een open hart toont de weg naar een bezield leven..
vrijdag 3 september 2010 om 13:35
@Soul, dank je. Je hebt gelijk, ik zie het zelf ook.
@Francesco: het hoeft niet eens zo ver te komen. Je kan dit ook vertellen, en dat jullie daar niet ver vanaf zitten. Dat kan al eyeopener genoeg zijn.
Wees eerlijk, er is al niet veel meer te verliezen. En jawel, zij kan uitermate tevreden zijn met een leventje zonder seks en intimiteit en langs elkaar heen leven. Onderhuids zal misschien af en toe iets knagen bij haar en zichzelf daarvan afleiden (winkelen, werken, leuke dingen doen).
Het is geen leuke taak, maar tis aan jou om die eyeopener toe te dienen. Anders loopt het alsnog fout. Zeg dat je dit niet meer wil, zo langs elkaar heen leven. Gooi het niet op seks, maar op (gebrek aan) intmiteit, dat je je steeds minder verbonden voelt met haar. Dat je dat anders wil, de persoon mist die ze kan zijn en de liefde die steeds minder voelbaar wordt.
En vraag of ze wil nadenken wat er voor haar nodig is, wat eraan ontbreekt, in haarzelf of in de relatie. Sta er dan ook echt voor open dat je eerlijke antwoorden kan krijgen, en zij misschien niet met alles van jou blij is. Het moet een wederzijds open staan worden, verwijten en kritiek liggen op de loer (uit zelfbescherming en shock). Kan je dat aan?
Er zijn hier diverse mensen die het gesprek zijn aangegaan. Het maakt veel uit op welke manier. Succes!! (ik wou oprecht dat mijn ex dat gedaan had, toen hij die onvrede voelde, en voordat er allemaal consequenties waren, zoals een sv al in gang)
@Francesco: het hoeft niet eens zo ver te komen. Je kan dit ook vertellen, en dat jullie daar niet ver vanaf zitten. Dat kan al eyeopener genoeg zijn.
Wees eerlijk, er is al niet veel meer te verliezen. En jawel, zij kan uitermate tevreden zijn met een leventje zonder seks en intimiteit en langs elkaar heen leven. Onderhuids zal misschien af en toe iets knagen bij haar en zichzelf daarvan afleiden (winkelen, werken, leuke dingen doen).
Het is geen leuke taak, maar tis aan jou om die eyeopener toe te dienen. Anders loopt het alsnog fout. Zeg dat je dit niet meer wil, zo langs elkaar heen leven. Gooi het niet op seks, maar op (gebrek aan) intmiteit, dat je je steeds minder verbonden voelt met haar. Dat je dat anders wil, de persoon mist die ze kan zijn en de liefde die steeds minder voelbaar wordt.
En vraag of ze wil nadenken wat er voor haar nodig is, wat eraan ontbreekt, in haarzelf of in de relatie. Sta er dan ook echt voor open dat je eerlijke antwoorden kan krijgen, en zij misschien niet met alles van jou blij is. Het moet een wederzijds open staan worden, verwijten en kritiek liggen op de loer (uit zelfbescherming en shock). Kan je dat aan?
Er zijn hier diverse mensen die het gesprek zijn aangegaan. Het maakt veel uit op welke manier. Succes!! (ik wou oprecht dat mijn ex dat gedaan had, toen hij die onvrede voelde, en voordat er allemaal consequenties waren, zoals een sv al in gang)
Een open hart toont de weg naar een bezield leven..
vrijdag 3 september 2010 om 13:37
quote:Suzy65 schreef op 03 september 2010 @ 11:01:
FcBirdy: heb je ook aangegeven dat je het ook belangrijk vindt wat zij zou willen hierin? Wat zij misschien aan diepgang nodig heeft of aan wensen heeft in seks? Dat je het ook voor haar doet, omdat er meer is dan hoe het nu gaat en zij daar ook meer plezier uit kan en mag halen?
Ik vind het heel respectvol dat je dit zo aanpakt en met haar dit wil onderzoeken. Seks kan zo'n prachtig iets zijn, als je dat samen kan bereiken! Ik hoop ook dat dit niet tijdelijk is, maar om daar zeker van te zijn, kan jij ervoor zorgen dat ze gemotiveerd blijft. Door te bedenken wat jij kan doen om het voor haar aantrekkelijk te maken, te belonen voor de inspanningen om hier weer aandacht aan te besteden.
Het werkt pas echt goed en blijvend als het bij haar van binnenuit weer gaat komen (en niet "voor jou" dit doet).
Ik merk wel dat er vooruitgang inzit, maar toch blijf ik het gevoel hebben dat ze zich niet volledig kan laten gaan. Zij zegt echter van wel. Zij vindt ons sexleven blijkbaar wel bevredigend. Om het misschien cliche uit te te drukken, vrijt ze meer als een man (het clichebeeld uit de boekskens en films dan). Zo weinig mogelijk voorspel, snel klaarkomen en gedaan.
Dus met kleine stapjes probeer ik haar er van te overtuigen dat er meer is dan vluggertjes, maar zodner te pushen want ik besef ook wel dat dat al helemaal niet zal helpen. Vooralsnog blijf ik hopen dat ze ooit haar remmingen kan laten varen en kan genieten van andere vormen van seks dan enkel penetratie.
FcBirdy: heb je ook aangegeven dat je het ook belangrijk vindt wat zij zou willen hierin? Wat zij misschien aan diepgang nodig heeft of aan wensen heeft in seks? Dat je het ook voor haar doet, omdat er meer is dan hoe het nu gaat en zij daar ook meer plezier uit kan en mag halen?
Ik vind het heel respectvol dat je dit zo aanpakt en met haar dit wil onderzoeken. Seks kan zo'n prachtig iets zijn, als je dat samen kan bereiken! Ik hoop ook dat dit niet tijdelijk is, maar om daar zeker van te zijn, kan jij ervoor zorgen dat ze gemotiveerd blijft. Door te bedenken wat jij kan doen om het voor haar aantrekkelijk te maken, te belonen voor de inspanningen om hier weer aandacht aan te besteden.
Het werkt pas echt goed en blijvend als het bij haar van binnenuit weer gaat komen (en niet "voor jou" dit doet).
Ik merk wel dat er vooruitgang inzit, maar toch blijf ik het gevoel hebben dat ze zich niet volledig kan laten gaan. Zij zegt echter van wel. Zij vindt ons sexleven blijkbaar wel bevredigend. Om het misschien cliche uit te te drukken, vrijt ze meer als een man (het clichebeeld uit de boekskens en films dan). Zo weinig mogelijk voorspel, snel klaarkomen en gedaan.
Dus met kleine stapjes probeer ik haar er van te overtuigen dat er meer is dan vluggertjes, maar zodner te pushen want ik besef ook wel dat dat al helemaal niet zal helpen. Vooralsnog blijf ik hopen dat ze ooit haar remmingen kan laten varen en kan genieten van andere vormen van seks dan enkel penetratie.
vrijdag 3 september 2010 om 13:37
Sarah, ik schreef een stukje hierboven al
Ik heb ook de overtuiging gekregen, dat bepaalde dingen die je in je leven tegenkomt haast geen toeval kunnen zijn.
Of bepaalde mensen die je leert kennen, een doel in jouw leven lijken te hebben.
en dat is vreemd genoeg ook nu weer het geval, de BDSM verlangens bij de een, afwijzing bij de ander..
Wij hebben het wel samen beleefd, en het was helemaal o.k.
Haar reden om zich hier niet meer mee bezig te willen houden was dat het "niet zo hoort"
Als je een fantastische periode hebt meegemaakt, en dat weg ziet glippen omdat het niet hoort is misschien nog wel moeilijker te verwerken.
Ik heb ook de overtuiging gekregen, dat bepaalde dingen die je in je leven tegenkomt haast geen toeval kunnen zijn.
Of bepaalde mensen die je leert kennen, een doel in jouw leven lijken te hebben.
en dat is vreemd genoeg ook nu weer het geval, de BDSM verlangens bij de een, afwijzing bij de ander..
Wij hebben het wel samen beleefd, en het was helemaal o.k.
Haar reden om zich hier niet meer mee bezig te willen houden was dat het "niet zo hoort"
Als je een fantastische periode hebt meegemaakt, en dat weg ziet glippen omdat het niet hoort is misschien nog wel moeilijker te verwerken.
vrijdag 3 september 2010 om 13:43
@ Suzy, ik ben dan wel een man, maar soms weet je gewoon dat er geen hoop meer is.
Er is te veel, te lang lekker in de comfort zone gebleven, ook al was die niet altijd even comfortabel.
Besef, niet alleen door dit topic hoor, dat ik hier zelf ook schuldig aan ben door het te lang afwachten en hopen op betere tijden.
Maar ik weet nu echt dat het laat is, tijd om verder te gaan
Maar moet wel die stap nog gaan nemen, en dat valt niet mee!
Er is te veel, te lang lekker in de comfort zone gebleven, ook al was die niet altijd even comfortabel.
Besef, niet alleen door dit topic hoor, dat ik hier zelf ook schuldig aan ben door het te lang afwachten en hopen op betere tijden.
Maar ik weet nu echt dat het laat is, tijd om verder te gaan
Maar moet wel die stap nog gaan nemen, en dat valt niet mee!
vrijdag 3 september 2010 om 13:43
@Garden: wat een mooie en herkenbare post!
Ik vind dat je het heel geduldig en respectvol aanpakt. Ik had geen idee gehad hoe ik zoiets had moeten aankaarten. Echt prima hoe je dat gedaan hebt.
Hem laten wennen aan het idee is heel netjes en liefdevol. Ik hoop dat ie het kan begrijpen tzt. Heb je voor jezelf een limiet hoe lang je daar nog op kan wachten? Kom je er regelmatig op terug? (anders hoopt ie misschien dat het overwaait?) En heeft ie door dat het een essentieel onderdeel van je is, wat zich niet laat "temmen" of onderdrukken? Het is soms idd makkelijker te accepteren voor hem als je kan uitleggen dat het geen tekortkoming van hem is, maar iets wat hij je niet zou kunnen geven. Zoals bisexueel zijn. Je man kan de behoefte aan een vrouw nooit invullen (en dan is het ook minder bedreigend).
Als jij weet wat je man moeilijk vindt, wat het is dat hem tegenhoudt om je dat te laten onderzoeken/ontwikkelen, en je kan hem geruststellen daarin, dan zal hij misschien sneller geneigd zijn dat los te laten.. en wennen aan het idee. (er zijn er ook die bdsm doen zonder seks, is dat een optie?
(bij mij is het juist alleen maar seksueel en dus geen optie).
Ik vind dat je het heel geduldig en respectvol aanpakt. Ik had geen idee gehad hoe ik zoiets had moeten aankaarten. Echt prima hoe je dat gedaan hebt.
Hem laten wennen aan het idee is heel netjes en liefdevol. Ik hoop dat ie het kan begrijpen tzt. Heb je voor jezelf een limiet hoe lang je daar nog op kan wachten? Kom je er regelmatig op terug? (anders hoopt ie misschien dat het overwaait?) En heeft ie door dat het een essentieel onderdeel van je is, wat zich niet laat "temmen" of onderdrukken? Het is soms idd makkelijker te accepteren voor hem als je kan uitleggen dat het geen tekortkoming van hem is, maar iets wat hij je niet zou kunnen geven. Zoals bisexueel zijn. Je man kan de behoefte aan een vrouw nooit invullen (en dan is het ook minder bedreigend).
Als jij weet wat je man moeilijk vindt, wat het is dat hem tegenhoudt om je dat te laten onderzoeken/ontwikkelen, en je kan hem geruststellen daarin, dan zal hij misschien sneller geneigd zijn dat los te laten.. en wennen aan het idee. (er zijn er ook die bdsm doen zonder seks, is dat een optie?
(bij mij is het juist alleen maar seksueel en dus geen optie).
Een open hart toont de weg naar een bezield leven..
vrijdag 3 september 2010 om 13:47
@Francesco 13.43 u: dat is idd opmerkelijk.. dat je dat vindt en bij diezelfde weer moet laten gaan. Omdat het niet zo hoort?
Ja, dat houdt veel bdsm-ers zelf ook tegen, lange tijd voor ze eraan toegeven (maar daarna?!).. Grootste obstakel. Schaamte en wat anderen ervan zouden denken, hoe het hoort.
Je zou zeggen dat ze dat overwonnen had.. hoe heerlijk is het om onconventioneel te zijn?! Jezelf te zijn?!
Of vond jij het geweldig en ging zij erin mee om jou een plezier te doen? Voor jou een drang, voor haar een variatietje wat ze kan missen?
Goed, je zal het zelf wel het beste aanvoelen ongetwijfeld.. maar je weet nooit hoe ze omdraait als je dit gaat vertellen, dat het over is..
Verkijk je svp niet op die bdsmbehoefte. Dat je gelukkiger wordt als je dat kan gaan doen, dat is nog te bezien. je laat ook weer andere dingen schieten. De kans is klein, dat je dat EN liefde vindt (maar dat is mijn overtuiging alleen, hoeft natuurlijk niet zo te zijn..maar speld in de hooiberg en de combi is niet makkelijk te vinden)..
Zou je ermee kunnen leven (met bij je vrouw blijven) als je met een 3e dat bdsm zou mogen uitoefenen? (stel)?
Misschien brengt de shock eea teweeg in haar. Ook al geloof je er niet meer in, houd moed en vertrouwen (iig in jezelf!)
Ja, dat houdt veel bdsm-ers zelf ook tegen, lange tijd voor ze eraan toegeven (maar daarna?!).. Grootste obstakel. Schaamte en wat anderen ervan zouden denken, hoe het hoort.
Je zou zeggen dat ze dat overwonnen had.. hoe heerlijk is het om onconventioneel te zijn?! Jezelf te zijn?!
Of vond jij het geweldig en ging zij erin mee om jou een plezier te doen? Voor jou een drang, voor haar een variatietje wat ze kan missen?
Goed, je zal het zelf wel het beste aanvoelen ongetwijfeld.. maar je weet nooit hoe ze omdraait als je dit gaat vertellen, dat het over is..
Verkijk je svp niet op die bdsmbehoefte. Dat je gelukkiger wordt als je dat kan gaan doen, dat is nog te bezien. je laat ook weer andere dingen schieten. De kans is klein, dat je dat EN liefde vindt (maar dat is mijn overtuiging alleen, hoeft natuurlijk niet zo te zijn..maar speld in de hooiberg en de combi is niet makkelijk te vinden)..
Zou je ermee kunnen leven (met bij je vrouw blijven) als je met een 3e dat bdsm zou mogen uitoefenen? (stel)?
Misschien brengt de shock eea teweeg in haar. Ook al geloof je er niet meer in, houd moed en vertrouwen (iig in jezelf!)
Een open hart toont de weg naar een bezield leven..
vrijdag 3 september 2010 om 13:51
Nee, daar was ik al bang voor dat iemand dat zou zeggen, maar als je samen, echt samen bent, dan zie je ook zonder woorden wel of iemand echt gelukkig is of het doet om de ander een plezier te doen.
Gewoon de stralende manier van leven toen, glittertjes in de ogen, bloemetjes om je hoofd
Weet niet hoe ik het moet beschrijven, maar dat zie je, dat weet je
Gewoon de stralende manier van leven toen, glittertjes in de ogen, bloemetjes om je hoofd
Weet niet hoe ik het moet beschrijven, maar dat zie je, dat weet je
vrijdag 3 september 2010 om 13:56
@Garden of Sarah: geweldig! Men gaat die gesprekken vaak uit de weg uit angst voor afwijzing en elkaar kwijt raken. Het komt niet in ze op dat je elkaar juist kwijt (aan het raken) was en nu juist weer connectie maakt. Op een dieper niveau dan eerst. Elkaar juist vindt, dus..
Je laten leiden door angst voor afwijzing of waar dan ook voor, is jammer. Ik zie diverse voorbeelden hier waar het juist dichter bij elkaar heeft gebracht.
Je staat iig op veel eerlijker basis tegenover elkaar. Ik heb nu ook veel eerlijker band met ex bijv dan toen we nog officieel samen waren. Huwelijk over, maar een veel fijner relatie aan over gehouden met hem, waarin ik 100% mijzelf kan zijn en hij ook (die schaduwkanten ken je al , hahaha, die angst voor afwijzing of het onbekende valt dan weg).
Je laten leiden door angst voor afwijzing of waar dan ook voor, is jammer. Ik zie diverse voorbeelden hier waar het juist dichter bij elkaar heeft gebracht.
Je staat iig op veel eerlijker basis tegenover elkaar. Ik heb nu ook veel eerlijker band met ex bijv dan toen we nog officieel samen waren. Huwelijk over, maar een veel fijner relatie aan over gehouden met hem, waarin ik 100% mijzelf kan zijn en hij ook (die schaduwkanten ken je al , hahaha, die angst voor afwijzing of het onbekende valt dan weg).
Een open hart toont de weg naar een bezield leven..
vrijdag 3 september 2010 om 13:56
quote:Suzy65 schreef op 03 september 2010 @ 13:47:
Goed, je zal het zelf wel het beste aanvoelen ongetwijfeld.. maar je weet nooit hoe ze omdraait als je dit gaat vertellen, dat het over is..
Verkijk je svp niet op die bdsmbehoefte. Dat je gelukkiger wordt als je dat kan gaan doen, dat is nog te bezien. je laat ook weer andere dingen schieten. De kans is klein, dat je dat EN liefde vindt (maar dat is mijn overtuiging alleen, hoeft natuurlijk niet zo te zijn..maar speld in de hooiberg en de combi is niet makkelijk te vinden)..
Zou je ermee kunnen leven (met bij je vrouw blijven) als je met een 3e dat bdsm zou mogen uitoefenen? (stel)?
Misschien brengt de shock eea teweeg in haar. Ook al geloof je er niet meer in, houd moed en vertrouwen (iig in jezelf!)
Nee, dit soort dingen kun je denk ik alleen doen als je helemaal gelukkig met elkaar bent voor 100%, (of 99)
Als ze nu weer daarin toe zou stemmen zou het wel zijn om mij te plezieren, en dat is niet wat ik zou willen.
Denk ook niet dat zoiets ooit terug komt in een evt. andere relatie ooit.
Het was gewoon speciaal toen, en dat koester ik nog steeds hoor
Goed, je zal het zelf wel het beste aanvoelen ongetwijfeld.. maar je weet nooit hoe ze omdraait als je dit gaat vertellen, dat het over is..
Verkijk je svp niet op die bdsmbehoefte. Dat je gelukkiger wordt als je dat kan gaan doen, dat is nog te bezien. je laat ook weer andere dingen schieten. De kans is klein, dat je dat EN liefde vindt (maar dat is mijn overtuiging alleen, hoeft natuurlijk niet zo te zijn..maar speld in de hooiberg en de combi is niet makkelijk te vinden)..
Zou je ermee kunnen leven (met bij je vrouw blijven) als je met een 3e dat bdsm zou mogen uitoefenen? (stel)?
Misschien brengt de shock eea teweeg in haar. Ook al geloof je er niet meer in, houd moed en vertrouwen (iig in jezelf!)
Nee, dit soort dingen kun je denk ik alleen doen als je helemaal gelukkig met elkaar bent voor 100%, (of 99)
Als ze nu weer daarin toe zou stemmen zou het wel zijn om mij te plezieren, en dat is niet wat ik zou willen.
Denk ook niet dat zoiets ooit terug komt in een evt. andere relatie ooit.
Het was gewoon speciaal toen, en dat koester ik nog steeds hoor
