Seks
alle pijlers
Te weinig sex in relatie
woensdag 7 april 2010 om 13:32
Ik ben een getrouwde man van 40. Ik heb gemiddeld 2x per maand sex en dan alleen als ik zelf het initiatief neem. Oraal of standjes zitten er niet in en ook massage is te vermoeiend. Beffen wil mijn vrouw niet en dat heeft niets met mijn techniek te maken. Wij hebben een goede relatie, maar de sex is volgens mij beneden alle peil. Voorstel om dit met anderen te bespreken is geen optie. Bij mij gaat de zin ook langzaam verdwijnen, aangezien de voorspelbaarheid groot is en ik eigenlijk altijd teleurgesteld ben. Stel geen hoge eisen, maar een beetje meer en een beetje variatie is toch niet teveel gevraagd. Wie herkent dit en heeft wellicht een oplossing gevonden.
donderdag 8 april 2010 om 19:23
quote:willem1959 schreef op 07 april 2010 @ 13:50:
Zinloos. Zal nooit meer wat worden.
Eens. Als je getrouwd bent en zeker als je kinderen hebt moet je er het uiterste aan doen om bij elkaar te blijven. En ik denk dat er over bijna alles te praten valt maar als het een liefdeloos huwelijk is houdt het natuurlijk op. Het heeft volgens mij geen zin om je druk te maken wat de oorzaak is, want het feit is dat je vrouw wel toe kan met 2 keer per maand. Dus ook zelfs al zou het straks beter gaan, dan hoeft er maar iets te gebeuren en je zit weer op 2 keer per maand (met frisse tegenzin).
Dus kun je beter op zoek naar iemand met wie je wel op dezelfde golflengte zit. Word je wel zo gelukkig van.
Zinloos. Zal nooit meer wat worden.
Eens. Als je getrouwd bent en zeker als je kinderen hebt moet je er het uiterste aan doen om bij elkaar te blijven. En ik denk dat er over bijna alles te praten valt maar als het een liefdeloos huwelijk is houdt het natuurlijk op. Het heeft volgens mij geen zin om je druk te maken wat de oorzaak is, want het feit is dat je vrouw wel toe kan met 2 keer per maand. Dus ook zelfs al zou het straks beter gaan, dan hoeft er maar iets te gebeuren en je zit weer op 2 keer per maand (met frisse tegenzin).
Dus kun je beter op zoek naar iemand met wie je wel op dezelfde golflengte zit. Word je wel zo gelukkig van.
vrijdag 9 april 2010 om 12:40
Beste Avel2000, een advies:
Neem een sloophamer.
Ga daarmee de dikke eiken balk te lijf.
Als na een paar dagen een splintertje is verwijderd, even pauze nemen.
Na een dag of drie neem je de hamer weer en ga je de balk weer te lijf. Als je dit vaak genoeg herhaalt heb je kans dat er een openingetje ontstaat......
Probeer er dan nog eens met haar over te praten.
Succes!
Neem een sloophamer.
Ga daarmee de dikke eiken balk te lijf.
Als na een paar dagen een splintertje is verwijderd, even pauze nemen.
Na een dag of drie neem je de hamer weer en ga je de balk weer te lijf. Als je dit vaak genoeg herhaalt heb je kans dat er een openingetje ontstaat......
Probeer er dan nog eens met haar over te praten.
Succes!
vrijdag 9 april 2010 om 13:14
Een huwelijk waarin de vrouw minder tot geen behoefte heeft aan sex hoeft zeker geen liefdeloos huwelijk te zijn, weet ik uit directe kring (nee, niet ikzelf). De pil wil bijvoorbeeld nogal eens een spoiler zijn (weet iedereen dat eigenlijk, dat er werkelijk merken zin die compleet libidokillend zijn voor een vrouw?), en los daarvan: voor niet iedereen is sex even belangrijk.
Wat betreft dat beffen: daar vind ik eerlijk gezegd zelf ook geen moer aan. Zo'n vent ergens ver weg tussen je benen, nu en dan priemend omhoog starend om te zien of er iets gebeurt. Dat doet het voor mij ook niet en ik zou het bijzonder onplezierig vinden een man te treffen die van me zou verwachten dat verplicht wel lekker te vinden. Ik hou ook niet van voetbal op tv, ieder zijn meug, hoor.
Als het erop aankomt vind ik dat huwelijkspartners ten opzicht van elkaar bepaalde verplichtingen hebben. Ik ken iemand die haar man sex volledig ontzegt sinds ze kinderen heeft. Prima, maar wat mij betreft geef je hem daarmee een vrijbrief tot buiten-de-deur-piesen. Je kunt niet van een mens verwachten sex volledig uit zijn of haar leven te bannen door binnen de huwelijkse staat een onwillige partner te treffen. Sex hoort bij het huwelijk, ik vind het zelfs een recht. Behalve natuurlijk als beide partners geen behoefte meer voelen, dan ligt het anders.
Als ik jou was, Avel, dan legde ik me erbij neer zelf steeds het initiatief te moeten nemen. Dat onderdeel, daar is namelijk volgens mij best mee te leven. Choose your battles. Wat betreft frequentie ligt dat anders: vier maal per maand moet echt haalbaar zijn. Spreek desnoods een vaste dag af. Dat klinkt boring, maar kan met hetzelfde gemak ook juist heel spannend zijn.
En variatie... Wat bedoel je daarmee? Ik ben ook niet zo'n standjesfanaat, dus heb de neiging ook in deze partij voor je vrouw te kiezen. Aan de andere kant...., als ik zou merken dat mijn man daar heel opgewonden van zou worden, dan zou ik het zelf misschien ook leuker gaan vinden. Weet ik niet. Zu ik in ieder geval niet mee beginnen, als ik jou was.
Hoe dan ook vind ik, dat als het voor jou een probleem is, zij dat op geen ekele manier mag bagatelliseren of alleen bij jou mag leggen. Als jij tweemaal per jaar met vakantie wil en zij nooit, dan ga je dat ook bespreken en samen tot een compromis komen. Met dit is het precies hetzelfde.
Wat betreft dat beffen: daar vind ik eerlijk gezegd zelf ook geen moer aan. Zo'n vent ergens ver weg tussen je benen, nu en dan priemend omhoog starend om te zien of er iets gebeurt. Dat doet het voor mij ook niet en ik zou het bijzonder onplezierig vinden een man te treffen die van me zou verwachten dat verplicht wel lekker te vinden. Ik hou ook niet van voetbal op tv, ieder zijn meug, hoor.
Als het erop aankomt vind ik dat huwelijkspartners ten opzicht van elkaar bepaalde verplichtingen hebben. Ik ken iemand die haar man sex volledig ontzegt sinds ze kinderen heeft. Prima, maar wat mij betreft geef je hem daarmee een vrijbrief tot buiten-de-deur-piesen. Je kunt niet van een mens verwachten sex volledig uit zijn of haar leven te bannen door binnen de huwelijkse staat een onwillige partner te treffen. Sex hoort bij het huwelijk, ik vind het zelfs een recht. Behalve natuurlijk als beide partners geen behoefte meer voelen, dan ligt het anders.
Als ik jou was, Avel, dan legde ik me erbij neer zelf steeds het initiatief te moeten nemen. Dat onderdeel, daar is namelijk volgens mij best mee te leven. Choose your battles. Wat betreft frequentie ligt dat anders: vier maal per maand moet echt haalbaar zijn. Spreek desnoods een vaste dag af. Dat klinkt boring, maar kan met hetzelfde gemak ook juist heel spannend zijn.
En variatie... Wat bedoel je daarmee? Ik ben ook niet zo'n standjesfanaat, dus heb de neiging ook in deze partij voor je vrouw te kiezen. Aan de andere kant...., als ik zou merken dat mijn man daar heel opgewonden van zou worden, dan zou ik het zelf misschien ook leuker gaan vinden. Weet ik niet. Zu ik in ieder geval niet mee beginnen, als ik jou was.
Hoe dan ook vind ik, dat als het voor jou een probleem is, zij dat op geen ekele manier mag bagatelliseren of alleen bij jou mag leggen. Als jij tweemaal per jaar met vakantie wil en zij nooit, dan ga je dat ook bespreken en samen tot een compromis komen. Met dit is het precies hetzelfde.
vrijdag 9 april 2010 om 14:07
quote:Miriam_Nobel schreef op 09 april 2010 @ 13:14:
Als het erop aankomt vind ik dat huwelijkspartners ten opzicht van elkaar bepaalde verplichtingen hebben. Sex hoort bij het huwelijk, ik vind het zelfs een recht.
Als ik jou was, Avel, dan legde ik me erbij neer zelf steeds het initiatief te moeten nemen. Choose your battles. Wat betreft frequentie ligt dat anders: vier maal per maand moet echt haalbaar zijn. Spreek desnoods een vaste dag af.
Tja ik weet het niet, maar voor mij zou de sjeu er wel een beetje vanaf zijn zo.
Als het erop aankomt vind ik dat huwelijkspartners ten opzicht van elkaar bepaalde verplichtingen hebben. Sex hoort bij het huwelijk, ik vind het zelfs een recht.
Als ik jou was, Avel, dan legde ik me erbij neer zelf steeds het initiatief te moeten nemen. Choose your battles. Wat betreft frequentie ligt dat anders: vier maal per maand moet echt haalbaar zijn. Spreek desnoods een vaste dag af.
Tja ik weet het niet, maar voor mij zou de sjeu er wel een beetje vanaf zijn zo.
vrijdag 9 april 2010 om 15:33
quote:robbie75 schreef op 08 april 2010 @ 19:23:
[...]
En ik denk dat er over bijna alles te praten valt maar als het een liefdeloos huwelijk is houdt het natuurlijk op.Mee eens! Alleen......ik zie hier nergens 'liefdeloos huwelijk' voorbij komen. Of concludeer jij dat uit het feit dat er amper seks is?
[...]
En ik denk dat er over bijna alles te praten valt maar als het een liefdeloos huwelijk is houdt het natuurlijk op.Mee eens! Alleen......ik zie hier nergens 'liefdeloos huwelijk' voorbij komen. Of concludeer jij dat uit het feit dat er amper seks is?
vrijdag 9 april 2010 om 16:14
zaterdag 10 april 2010 om 11:54
Ik wou dat ik de twee keer per maand zou halen. Eens in de twee maanden komt hier helaas meer in de buurt. Mijn vriend en ik zijn notabene begin 30 en pas een jaar bij elkaar. Ik probeer het bespreekbaar te maken maar dat lukt nog niet erg. Ik vrees dat het bij hem voornamelijk te maken heeft met wat onzekerheden. Ik probeer hem al sinds het begin op zijn gemak te krijgen en minder onzeker; blijkbaar zonder succes want de hoeveelheid seks neemt alleen maar verder af. Hij neemt uberhaupt geen initiatief wat er voor zorgt dat ik me afgewezen en lelijk voel waardoor ik moeite heb met initiatief nemen (ondanks dat ik wel zin heb).
Ik word er echt moedeloos van. Ik vrees dat dit bij mij een breekpunt gaat worden ondanks dat het verder goed gaat tussen ons. Het is triest en het maakt me intens verdrietig. Deze week maar eens een rustig moment uitzoeken om dit uit te praten en alle kaarten op tafel te leggen want ik trek dit niet lang meer.
Sterkte Avel
Ik word er echt moedeloos van. Ik vrees dat dit bij mij een breekpunt gaat worden ondanks dat het verder goed gaat tussen ons. Het is triest en het maakt me intens verdrietig. Deze week maar eens een rustig moment uitzoeken om dit uit te praten en alle kaarten op tafel te leggen want ik trek dit niet lang meer.
Sterkte Avel
zaterdag 10 april 2010 om 16:33
quote:Sarah Scott schreef op 09 april 2010 @ 16:14:
Je schopt me daarmee niet tegen mijn schenen hoor
Ik ben het wel met je eens. Maar wat nu als je partner daar anders over denkt? Of beter gezegd, niet zoveel behoefte heeft daaraan? Ik zie zijn mindere libido in elk geval echt niet als een teken dat ie niet van me houdt.
Je kunt je relatie alleen maar spiegelen aan het gemiddelde in Nederland en dat schijnf 2-3 keer per week te zijn en niet 2x per maand met moeite. En natuurlijk wordt die 2-3 keer peer week veroorzaakt door stelletjes die het 2x per dag doen versus stellen die eens per maand de liefde bedrijven, maar je kunt veilig zeggen dat die 2x per maand een beetje weinig is. Ik vind het dan jammer dat avel2000's vrouw er niet over wil praten met een sekstherapeut ofzo, zoiets moet je mijns inziens toch voor je relatie overhebben.
Een relatie is toch geven en nemen, maar ik denk dat als je partner ergens echt mee zit, je alles moet doen om hem/haar tegemoet te komen. Uiteindelijk is je libido ook gewoon een soort van chemie in je eigen lichaam, beinvloed door je dagelijks leven, voeding en weet ik het wat. Daar moet dus wel iets aan te doen zijn, zou ik zeggen.
Je schopt me daarmee niet tegen mijn schenen hoor
Ik ben het wel met je eens. Maar wat nu als je partner daar anders over denkt? Of beter gezegd, niet zoveel behoefte heeft daaraan? Ik zie zijn mindere libido in elk geval echt niet als een teken dat ie niet van me houdt.
Je kunt je relatie alleen maar spiegelen aan het gemiddelde in Nederland en dat schijnf 2-3 keer per week te zijn en niet 2x per maand met moeite. En natuurlijk wordt die 2-3 keer peer week veroorzaakt door stelletjes die het 2x per dag doen versus stellen die eens per maand de liefde bedrijven, maar je kunt veilig zeggen dat die 2x per maand een beetje weinig is. Ik vind het dan jammer dat avel2000's vrouw er niet over wil praten met een sekstherapeut ofzo, zoiets moet je mijns inziens toch voor je relatie overhebben.
Een relatie is toch geven en nemen, maar ik denk dat als je partner ergens echt mee zit, je alles moet doen om hem/haar tegemoet te komen. Uiteindelijk is je libido ook gewoon een soort van chemie in je eigen lichaam, beinvloed door je dagelijks leven, voeding en weet ik het wat. Daar moet dus wel iets aan te doen zijn, zou ik zeggen.
zaterdag 10 april 2010 om 20:54
Wat me opvalt is toch weer die mening dat iemand "toch niet meer verandert"..
Er zijn meerdere topics over geen zin van de vrouw (en soms de man, komt ook voor) en zelden heeft dat met de partner te maken. Vaak zitten de oorzaken in iemands eigen remmingen, schaamte, andere voorkeuren die je niet kan of durft te vertellen en daar kan ik van meepraten.
Helemaal niet gezegd dat dat niet kan veranderen. Mensen zeggen te snel: "zo ben ik nu eenmaal". Vaak ben je "zo" helemaal niet, maar is veel aangeleerd of overtuiging (van je opvoeding, cultuur, ervaringen) en dat kan diepgeworteld zijn, zodat je zelf gelooft dat dat "je karakter" of persoonlijkheid nu eenmaal is, niet seksueel bent aangelegd of wat dan ook.
Een laag libido is geen vast gegeven. En zonder enige zin of opwinding seksen is gewoon niet leuk en niet fijn, alleen om de ander een plezier te doen, maar als je het zelf niet voelt.. en kan zelfs zeer gaan tegenstaan en het libido meer fout dan goed doen. En als je niet geil bent, is gebeft worden of andere genotshandelingen ontvangen gewoon niet aan de orde (dat iemand die moeite doet, wat zinloos is als je seksknop op "uit" staat).
@Avel: niet dat je dat hoeft te accepteren. Ik denk (vanuit eigen ervaring dus) dat het niet aan jou of haar liefde voor jou ligt. Wel vind ik dat jij veel mist en vooral zij zelf veel mist. Ik heb het elders al op soortgelijk topic gezegd: je moet dit toch forceren, zeggen dat je verwacht dat ze er wel wat aan doet, omdat een liefdesrelatie alleen op den duur goed blijft als er ook fijne en goede seks is en je haar dat ook gunt. Dat je dat niet gaat volhouden op termijn, hoeveel jullie ook van elkaar houden. Dat dat ook niet van je verwacht kan worden en jij niet wil dat het (zoals zoveel stellen) uiteindelijk eindigt omdat jij het bij een ander gaat zoeken..
Klinkt hard, maar alleen alarmbellen helpen soms, om iets te veranderen.Zolang ik dacht dat ex het wel prima vond zo, had ik ook niet veel reden om er iets aan te doen.. ik dacht dat liefde alles overwon en het niet zo belangrijk was..
Dat was het dus wel. En dat snap ik nu ook wel (nu ik mijn eigen libido weer op peil heb). Heeft me mijn huwelijk gekost en ik had liever geweten wat ik nu weet. Jammer, maar daardoor heb ik wel (te laat voor mijn relatie) mijn eigen passie en zin in seks teruggevonden.. (dat had ook binnen mijn relatie gekund). Dus niet bij laten zitten..
Alleen is het niet zinvol dat te benaderen als verwijten en aankaarten. Breng het in de zin dat je haar een fijn seksleven gunt, dat er zoveel meer uit te halen is, dat ze een gezond en belangrijk deel van zichzelf kan leren kennen en geen genoegen zou moeten nemen met een leven zonder passie en opwinding..
Uit (kennis en) ervaring weet ik nu dat je je libido kan oppeppen door er simpelweg tijd en aandacht voor te maken. Door erover te lezen (vrouwen), bijv boeken van Nancy Friday, (fantasieen van vrouwen en mannen), erachter te komen wat je opwindt of dat zelf bedenken, door er aktief mee bezig te zijn (fantaseren, weten wat je wil en lekker vindt), tijd voor haarzelf te nemen dus (terugtrekken, privacy, tijd)..
Blijft triest eigenlijk dat stellen die van elkaar houden en volop de gelegenheid hebben tot genieten, daar niet toe komen..
Ik heb zelf iig spijt dat ik hier niet veel eerder achter gekomen ben. En deels is dat door die crisis, dat ik van alles van mezelf ben gaan onderzoeken en "healen", waaronder mijn seksuele geremdheid. Maar nogmaals: mensen zijn vaak pas bereid te veranderen/ er iets aan te doen/doorbreken, als het moet, als er crisis is, als het niet anders kan..
Succes en kijk ff op andere topics hierover.
Er zijn meerdere topics over geen zin van de vrouw (en soms de man, komt ook voor) en zelden heeft dat met de partner te maken. Vaak zitten de oorzaken in iemands eigen remmingen, schaamte, andere voorkeuren die je niet kan of durft te vertellen en daar kan ik van meepraten.
Helemaal niet gezegd dat dat niet kan veranderen. Mensen zeggen te snel: "zo ben ik nu eenmaal". Vaak ben je "zo" helemaal niet, maar is veel aangeleerd of overtuiging (van je opvoeding, cultuur, ervaringen) en dat kan diepgeworteld zijn, zodat je zelf gelooft dat dat "je karakter" of persoonlijkheid nu eenmaal is, niet seksueel bent aangelegd of wat dan ook.
Een laag libido is geen vast gegeven. En zonder enige zin of opwinding seksen is gewoon niet leuk en niet fijn, alleen om de ander een plezier te doen, maar als je het zelf niet voelt.. en kan zelfs zeer gaan tegenstaan en het libido meer fout dan goed doen. En als je niet geil bent, is gebeft worden of andere genotshandelingen ontvangen gewoon niet aan de orde (dat iemand die moeite doet, wat zinloos is als je seksknop op "uit" staat).
@Avel: niet dat je dat hoeft te accepteren. Ik denk (vanuit eigen ervaring dus) dat het niet aan jou of haar liefde voor jou ligt. Wel vind ik dat jij veel mist en vooral zij zelf veel mist. Ik heb het elders al op soortgelijk topic gezegd: je moet dit toch forceren, zeggen dat je verwacht dat ze er wel wat aan doet, omdat een liefdesrelatie alleen op den duur goed blijft als er ook fijne en goede seks is en je haar dat ook gunt. Dat je dat niet gaat volhouden op termijn, hoeveel jullie ook van elkaar houden. Dat dat ook niet van je verwacht kan worden en jij niet wil dat het (zoals zoveel stellen) uiteindelijk eindigt omdat jij het bij een ander gaat zoeken..
Klinkt hard, maar alleen alarmbellen helpen soms, om iets te veranderen.Zolang ik dacht dat ex het wel prima vond zo, had ik ook niet veel reden om er iets aan te doen.. ik dacht dat liefde alles overwon en het niet zo belangrijk was..
Dat was het dus wel. En dat snap ik nu ook wel (nu ik mijn eigen libido weer op peil heb). Heeft me mijn huwelijk gekost en ik had liever geweten wat ik nu weet. Jammer, maar daardoor heb ik wel (te laat voor mijn relatie) mijn eigen passie en zin in seks teruggevonden.. (dat had ook binnen mijn relatie gekund). Dus niet bij laten zitten..
Alleen is het niet zinvol dat te benaderen als verwijten en aankaarten. Breng het in de zin dat je haar een fijn seksleven gunt, dat er zoveel meer uit te halen is, dat ze een gezond en belangrijk deel van zichzelf kan leren kennen en geen genoegen zou moeten nemen met een leven zonder passie en opwinding..
Uit (kennis en) ervaring weet ik nu dat je je libido kan oppeppen door er simpelweg tijd en aandacht voor te maken. Door erover te lezen (vrouwen), bijv boeken van Nancy Friday, (fantasieen van vrouwen en mannen), erachter te komen wat je opwindt of dat zelf bedenken, door er aktief mee bezig te zijn (fantaseren, weten wat je wil en lekker vindt), tijd voor haarzelf te nemen dus (terugtrekken, privacy, tijd)..
Blijft triest eigenlijk dat stellen die van elkaar houden en volop de gelegenheid hebben tot genieten, daar niet toe komen..
Ik heb zelf iig spijt dat ik hier niet veel eerder achter gekomen ben. En deels is dat door die crisis, dat ik van alles van mezelf ben gaan onderzoeken en "healen", waaronder mijn seksuele geremdheid. Maar nogmaals: mensen zijn vaak pas bereid te veranderen/ er iets aan te doen/doorbreken, als het moet, als er crisis is, als het niet anders kan..
Succes en kijk ff op andere topics hierover.
Een open hart toont de weg naar een bezield leven..
zondag 11 april 2010 om 20:39
quote:
Vier maal per maand moet haalbaar zijn? Van wie? Leg eens uit hoe je dat voor elkaar krijgt dan, als je getrouwd bent met iemand met een heel laag libido?
Vaste dag; werkt niet. Zie het al voor me *dinsdag neukdag* kom maar schat, ik lig er al klaar voor hoor!
(En ja; geprobeerd en gefaald)
Van Avel, overduidelijk. Ik weet zeker dat er talloze zeer liefdevolle relaties zijn waarbinnen het veel minder plaatsvindt. Maar wanneer een van de twee partners daar niet genoeg aan heeft, dan moet er een oplossing gevonden worden. Ik weet niet hoe het is om een laag libido te hebben, maar als het twee keer per maand kan, dan ook vier keer per maand. Het geval waarvan ik spreek (de pilgebruikster) had helemaal geen zin en daar gebeurde het dus nooit. Ook niet twee keer per maand. Of twee keer per jaar, als het erover gaat. Alleen toen ze kinderen wilde, toen kon het wel. Maar... toen gebruikte ze dus die pil niet. Waarbij ik dan meteen denk: dat moet ze gemerkt hebben zelf, dat verschil. Er zijn trouwens ook aanwijzingen dat diegene dat gemerkt heeft. Maar er niets mee gedaan en het seksprobleem was en bleef zijn probleem. En daar heb ik, het spijt me, bijzonder weinig sympathie voor.
Dus blijf ik bij mijn stelling dat, wanneer het tweemaal per maand kan, het ook best viermaal per maand kan. En als ik Avel was verdiepte ik me dus ook eens in het pilgedrag van zijn vrouw.
Oh,, en vaste neukdag werkt wel, kan ik je verzekeren. Hier ooit door mij ingevoerd omdat de hele boel schrikbarend was ingedut (van beide kanten) door werk, kinderen, drukte, het bekende verhaal. Gewoon de afspraak gemaakt: zaterdagavond wordt gewoon onze avond. Omdat dat altijd nog beter was dan (bijna)niks. De praktijk leerde dat dat best spannend was (vooral op zaterdag) en dat inmiddels de frequentie hetzelfde is gebleven, maar die vaste dag volkomen verwaterd.
Vier maal per maand moet haalbaar zijn? Van wie? Leg eens uit hoe je dat voor elkaar krijgt dan, als je getrouwd bent met iemand met een heel laag libido?
Vaste dag; werkt niet. Zie het al voor me *dinsdag neukdag* kom maar schat, ik lig er al klaar voor hoor!
(En ja; geprobeerd en gefaald)
Van Avel, overduidelijk. Ik weet zeker dat er talloze zeer liefdevolle relaties zijn waarbinnen het veel minder plaatsvindt. Maar wanneer een van de twee partners daar niet genoeg aan heeft, dan moet er een oplossing gevonden worden. Ik weet niet hoe het is om een laag libido te hebben, maar als het twee keer per maand kan, dan ook vier keer per maand. Het geval waarvan ik spreek (de pilgebruikster) had helemaal geen zin en daar gebeurde het dus nooit. Ook niet twee keer per maand. Of twee keer per jaar, als het erover gaat. Alleen toen ze kinderen wilde, toen kon het wel. Maar... toen gebruikte ze dus die pil niet. Waarbij ik dan meteen denk: dat moet ze gemerkt hebben zelf, dat verschil. Er zijn trouwens ook aanwijzingen dat diegene dat gemerkt heeft. Maar er niets mee gedaan en het seksprobleem was en bleef zijn probleem. En daar heb ik, het spijt me, bijzonder weinig sympathie voor.
Dus blijf ik bij mijn stelling dat, wanneer het tweemaal per maand kan, het ook best viermaal per maand kan. En als ik Avel was verdiepte ik me dus ook eens in het pilgedrag van zijn vrouw.
Oh,, en vaste neukdag werkt wel, kan ik je verzekeren. Hier ooit door mij ingevoerd omdat de hele boel schrikbarend was ingedut (van beide kanten) door werk, kinderen, drukte, het bekende verhaal. Gewoon de afspraak gemaakt: zaterdagavond wordt gewoon onze avond. Omdat dat altijd nog beter was dan (bijna)niks. De praktijk leerde dat dat best spannend was (vooral op zaterdag) en dat inmiddels de frequentie hetzelfde is gebleven, maar die vaste dag volkomen verwaterd.
zondag 11 april 2010 om 21:59
Naomii, ik voel met je mee meid. Ik zit in dezelfde situatie, alleen dan met een langere relatie én 2 kinderen. Het is voor mij ook echt een hele poos een dealbreaker geweest. Ik zou je willen adviseren om inderdaad je kaarten op tafel te gooien en dan zelf te beslissen wat je wilt (vóórdat je verder in een relatie zit met eventueel een koophuis en kinderen). Sterkte
Rene30, interessant. Maar wat nu als de partner-met-het-lage-libido er zelf geen problemen mee heeft? Die ziet geen heil in therapie en vind dat de andere partner zich er maar bij neer moet leggen (want staat ook geen andere oplossingen toe). Dan wat?
Overigens geloof ik niet, dat je door voeding oid je libido kan laten toenemen.
Suzy; ik kan inderdaad een heel eind met je meekomen. Mag ik vragen of er kinderen in je huwelijk waren? Ik zit zelf dus in de situatie van jouw ex....maar vind (voor nu) het (relatief) stabiel laten opgroeien van mijn kinderen belangrijker dan zelf seksueel aan mijn trekken komen. Moeilijke beslissing, waar ik nog regelmatig aan twijfel. Maar het feit dat verder mijn relatie redelijk goed is, is me ook veel waard. Ik weet wél dat ik zonder kinderen eerder gekozen zou hebben om ermee te stoppen. Wel fijn dat jij inmiddels je libido terug hebt, jammer dat het je huwelijk heeft moeten kosten....
Miriam, het voorbeeld wat je noemt van de pilgebruikster.....daar zou ik ook geen begrip voor kunnen opbrengen geloof ik.... Maar dat gaat dus puur om het lage libido van de vrouw.....net als bij het geval van Avel.
Je vaste dag bij 'verslonzing' van beide zijden is m.i. inderdaad een oplossing als beide partners wat ingedut zijn door drukte. Dat vind ik niet 'een laag libido hebben' eigenlijk
Rene30, interessant. Maar wat nu als de partner-met-het-lage-libido er zelf geen problemen mee heeft? Die ziet geen heil in therapie en vind dat de andere partner zich er maar bij neer moet leggen (want staat ook geen andere oplossingen toe). Dan wat?
Overigens geloof ik niet, dat je door voeding oid je libido kan laten toenemen.
Suzy; ik kan inderdaad een heel eind met je meekomen. Mag ik vragen of er kinderen in je huwelijk waren? Ik zit zelf dus in de situatie van jouw ex....maar vind (voor nu) het (relatief) stabiel laten opgroeien van mijn kinderen belangrijker dan zelf seksueel aan mijn trekken komen. Moeilijke beslissing, waar ik nog regelmatig aan twijfel. Maar het feit dat verder mijn relatie redelijk goed is, is me ook veel waard. Ik weet wél dat ik zonder kinderen eerder gekozen zou hebben om ermee te stoppen. Wel fijn dat jij inmiddels je libido terug hebt, jammer dat het je huwelijk heeft moeten kosten....
Miriam, het voorbeeld wat je noemt van de pilgebruikster.....daar zou ik ook geen begrip voor kunnen opbrengen geloof ik.... Maar dat gaat dus puur om het lage libido van de vrouw.....net als bij het geval van Avel.
Je vaste dag bij 'verslonzing' van beide zijden is m.i. inderdaad een oplossing als beide partners wat ingedut zijn door drukte. Dat vind ik niet 'een laag libido hebben' eigenlijk
maandag 12 april 2010 om 00:55
Sarah Scott: ja, 2 kids..
En dat libido is niet vanzelf teruggekomen, het is meer dat ik op allerlei gebied mijzelf onder de loep heb genomen, en ook in dit opzicht. Maar dat niet alleen, het was meer dan een seksueel probleem, ook aandacht en tijd voor elkaar, gezin, moe tegen de tijd dat de kids in bed lagen, het feit dat ik te weinig met mijn eigen leven en ontwikkeling deed, en ook te weinig ruimte en te weinig tijd voor mezelf had/nam enz enz.
Wat ik wou zeggen met mijn verhaal is dat een laag libido niet een vaststaand iets is. Je kan dat wel degelijk oppeppen.. de enige manier daarvoor is daar aandacht aan geven, zelf of samen. Maar ja, dan moet die lage-libido-partner zelf ook inzien dat dat zo is en iets aan willen veranderen..
Mijn ex stond ook niet open voor suggesties van mij, die ik wel wist. en ook niet bereid daar iets aan te doen, "lag allemaal aan mij", maar ik ben wel een passioneel en seksueel mens. Soms zijn het remmingen in jezelf, maar ook die relationeel bepaald worden.
Overigens ken ik ook zo'n ander verhaal van een vriendin, wier man laag libido heeft. Net zo moeilijk, dus kan jouw verhaal erg begrijpen. En die houden echt veel van elkaar. Laag libido heeft vaak niets met de partner te maken, iemand met laag libido gaat bijv ook niet buiten de deur zoeken.. (maar legt zich er zelf vaak bij neer, vindt het zelf immers geen probleem).. En ik weet ook hoe moeilijk dat te veranderen is binnen een relatie! Succes, maar ga niet aan jezelf twijfelen svp! Het heeft niets te maken met hoe sexy jij bent, maar wat in de ander leeft (of niet leeft)..
En dat libido is niet vanzelf teruggekomen, het is meer dat ik op allerlei gebied mijzelf onder de loep heb genomen, en ook in dit opzicht. Maar dat niet alleen, het was meer dan een seksueel probleem, ook aandacht en tijd voor elkaar, gezin, moe tegen de tijd dat de kids in bed lagen, het feit dat ik te weinig met mijn eigen leven en ontwikkeling deed, en ook te weinig ruimte en te weinig tijd voor mezelf had/nam enz enz.
Wat ik wou zeggen met mijn verhaal is dat een laag libido niet een vaststaand iets is. Je kan dat wel degelijk oppeppen.. de enige manier daarvoor is daar aandacht aan geven, zelf of samen. Maar ja, dan moet die lage-libido-partner zelf ook inzien dat dat zo is en iets aan willen veranderen..
Mijn ex stond ook niet open voor suggesties van mij, die ik wel wist. en ook niet bereid daar iets aan te doen, "lag allemaal aan mij", maar ik ben wel een passioneel en seksueel mens. Soms zijn het remmingen in jezelf, maar ook die relationeel bepaald worden.
Overigens ken ik ook zo'n ander verhaal van een vriendin, wier man laag libido heeft. Net zo moeilijk, dus kan jouw verhaal erg begrijpen. En die houden echt veel van elkaar. Laag libido heeft vaak niets met de partner te maken, iemand met laag libido gaat bijv ook niet buiten de deur zoeken.. (maar legt zich er zelf vaak bij neer, vindt het zelf immers geen probleem).. En ik weet ook hoe moeilijk dat te veranderen is binnen een relatie! Succes, maar ga niet aan jezelf twijfelen svp! Het heeft niets te maken met hoe sexy jij bent, maar wat in de ander leeft (of niet leeft)..
Een open hart toont de weg naar een bezield leven..
maandag 12 april 2010 om 01:02
Overigens stelde ik zelf een vaste dag voor, dan kon ik me erop voorbereiden, en ook zelfs voorpret van hebben, naartoe leven, verheugen. Voor mij werkte dat goed dus, net als minnaars. Ook dat je dan zorgt dat je de tijd en privacy ervoor hebt (kinderen eerder in bed, voorbereidingen, ff ontspannen in bad of zo, wat er ook voor nodig is)..
Ex vond dat niet zo spontaan, maar wat hij spontaan noemde, was meestal wanneer HIJ spontaan zin kreeg. En het werkte zeker wel, vaste avond. Haalt ook de druk eraf, wetende dat je die andere avonden gewoon kan slapen en niet onverwachts ineens nog in die mood moest raken (en snel). Ik neem graag de tijd ervoor..
Achteraf was er niet eens zoveel voor nodig geweest, wat meer aandacht en betrokkenheid vooraf doet ook veel. En tijd om in die stemming te komen/ elkaar opgeilen. En dat gebeurde niet, er kan ook een idee zijn van dat dat allemaal vanzelf en vanzelfsprekend moet gaan.. het is ook de moeite die je voor elkaar (nog) wil doen..(en niet eenzijdig).. was bij ons ook een (groot) gebrek aan intimiteit en betrokkenheid buiten het bed om... totaal langs elkaar heen leven en dan opeens intimiteit verwachten?!
Ex vond dat niet zo spontaan, maar wat hij spontaan noemde, was meestal wanneer HIJ spontaan zin kreeg. En het werkte zeker wel, vaste avond. Haalt ook de druk eraf, wetende dat je die andere avonden gewoon kan slapen en niet onverwachts ineens nog in die mood moest raken (en snel). Ik neem graag de tijd ervoor..
Achteraf was er niet eens zoveel voor nodig geweest, wat meer aandacht en betrokkenheid vooraf doet ook veel. En tijd om in die stemming te komen/ elkaar opgeilen. En dat gebeurde niet, er kan ook een idee zijn van dat dat allemaal vanzelf en vanzelfsprekend moet gaan.. het is ook de moeite die je voor elkaar (nog) wil doen..(en niet eenzijdig).. was bij ons ook een (groot) gebrek aan intimiteit en betrokkenheid buiten het bed om... totaal langs elkaar heen leven en dan opeens intimiteit verwachten?!
Een open hart toont de weg naar een bezield leven..
maandag 12 april 2010 om 12:19
quote:Suzy65 schreef op 10 april 2010 @ 20:54:
Zolang ik dacht dat ex het wel prima vond zo, had ik ook niet veel reden om er iets aan te doen.. ik dacht dat liefde alles overwon en het niet zo belangrijk was..Lees dit wel vaker op het forum. Kan me gewoon niet voorstellen dat er mensen zijn die dit echt geloven. Wat is de gedachte hierachter? Denk je dan mannen vinden seks eigenlijk niet zo belangrijk als vaak gezegd wordt, mijn man vindt seks niet zo belangrijk, mijn man vindt seks wel belangrijk maar omdat hij van mij houdt vindt hij het wel goed als dat hij geen seks meer heeft...
Zolang ik dacht dat ex het wel prima vond zo, had ik ook niet veel reden om er iets aan te doen.. ik dacht dat liefde alles overwon en het niet zo belangrijk was..Lees dit wel vaker op het forum. Kan me gewoon niet voorstellen dat er mensen zijn die dit echt geloven. Wat is de gedachte hierachter? Denk je dan mannen vinden seks eigenlijk niet zo belangrijk als vaak gezegd wordt, mijn man vindt seks niet zo belangrijk, mijn man vindt seks wel belangrijk maar omdat hij van mij houdt vindt hij het wel goed als dat hij geen seks meer heeft...
maandag 12 april 2010 om 13:59
quote:Suzy65 schreef op 12 april 2010 @ 00:55:
Overigens ken ik ook zo'n ander verhaal van een vriendin, wier man laag libido heeft. Net zo moeilijk, dus kan jouw verhaal erg begrijpen. En die houden echt veel van elkaar. Laag libido heeft vaak niets met de partner te maken, iemand met laag libido gaat bijv ook niet buiten de deur zoeken.. (maar legt zich er zelf vaak bij neer, vindt het zelf immers geen probleem).. En ik weet ook hoe moeilijk dat te veranderen is binnen een relatie! Succes, maar ga niet aan jezelf twijfelen svp! Het heeft niets te maken met hoe sexy jij bent, maar wat in de ander leeft (of niet leeft)..Yep, dat is dus inderdaad ook waar ik tegenaan loop
Overigens ken ik ook zo'n ander verhaal van een vriendin, wier man laag libido heeft. Net zo moeilijk, dus kan jouw verhaal erg begrijpen. En die houden echt veel van elkaar. Laag libido heeft vaak niets met de partner te maken, iemand met laag libido gaat bijv ook niet buiten de deur zoeken.. (maar legt zich er zelf vaak bij neer, vindt het zelf immers geen probleem).. En ik weet ook hoe moeilijk dat te veranderen is binnen een relatie! Succes, maar ga niet aan jezelf twijfelen svp! Het heeft niets te maken met hoe sexy jij bent, maar wat in de ander leeft (of niet leeft)..Yep, dat is dus inderdaad ook waar ik tegenaan loop
dinsdag 13 april 2010 om 10:51
Robbie75: zo dacht ik toendertijd. Nu niet meer. Het heeft denk ik te maken met dat je hoopt dat liefde onvoorwaardelijk is, of je dikker of dunner bent, gezond of ziek, het sprookje dat jij die ene hebt getroffen die van je houdt MET al je onvolkomenheden erbij. En ja, dat zorgt ervoor dat je minder geneigd bent om je onvolkomenheden aan te pakken.
Onder het mom van: "je neemt me maar zoals ik ben" zijn heel wat teleurstellingen gevallen als dat niet zo blijkt te werken.. En zeker niet bij (grote) verschillen in behoefte.
Het was een angst van mijzelf, voor seks en intimiteit (negatieve ervaringen, opvoeding enz) die mijn remmingen veroorzaakte, een psychisch iets. En ja, dat wist ik wel, maar niet hoe dat te ontwikkelen/veranderen/ mijn libido aan te wakkeren.En voor wat ik wel wist dat zou kunnen helpen het voor mij aantrekkelijker te maken, was hij niet voor in of luisterde hij niet naar..
Het is ook makkelijk om te volstaan met de ander te verwijten dat hij/zij tekort schiet, en te hameren op dat ie tekort komt, zonder samen te willen kijken naar evt oplossingen of hoe het anders kan, wat het voor jou makkelijker zou maken. Je hebt samen een probleem of patroon, tis fijner als je gestimuleerd wordt naar een verandering, of dat het is om hem een plezier te doen. Het is voor degene met laag libido ook vervelend, want je ontzegt je een hoop genieten en fijne gevoelens (weet ik nu)..
Mensen zijn eerder geneigd hun zwakkere plekken (vaak pijnlijke plekken namelijk) te vermijden en te zeggen "zo ben ik nu eenmaal (geworden), niks aan te doen". Er is vaak WEL iets aan te doen, maar dat kan een pijnlijk proces zijn, of therapie, wie weet wat het losmaakt, denk je vooraf. Nu ben ik blij dat ik door dat pijnlijke heengegaan ben, want dat heeft mijn hart en libido "geheeld" en geopend
Maar vergeet niet: mensen zijn zeer patroon- en honkvast. Niet iedereen houdt van veranderingen en laat het liever zoals het is, ook als die situatie niet optimaal is. Pas bij crisis gaan mensen die zich vasthouden aan (valse) "zekerheden" openstaan om (grotere) veranderingen doorvoeren, dat is bekend.
In die zin is die crisis (scheiding) een grote eyeopener geweest. Maar dan moet je ook wel bereid zijn (eerlijk en soms pijnlijk) naar jezelf en je rol en aandeel in je leven en liefdes te kijken.. als je al weet dat er pijn onder zit, dan zijn de meeste mensen geneigd dat te vermijden. Gemiste kans, want juist dat kan die pijn oplossen.. dat is heftig,maar wel de moeite waard dat niet levenslang mee te zeulen. En kan je (hopelijk) van leren en meenemen in je relatie/volgende relaties.
Onder het mom van: "je neemt me maar zoals ik ben" zijn heel wat teleurstellingen gevallen als dat niet zo blijkt te werken.. En zeker niet bij (grote) verschillen in behoefte.
Het was een angst van mijzelf, voor seks en intimiteit (negatieve ervaringen, opvoeding enz) die mijn remmingen veroorzaakte, een psychisch iets. En ja, dat wist ik wel, maar niet hoe dat te ontwikkelen/veranderen/ mijn libido aan te wakkeren.En voor wat ik wel wist dat zou kunnen helpen het voor mij aantrekkelijker te maken, was hij niet voor in of luisterde hij niet naar..
Het is ook makkelijk om te volstaan met de ander te verwijten dat hij/zij tekort schiet, en te hameren op dat ie tekort komt, zonder samen te willen kijken naar evt oplossingen of hoe het anders kan, wat het voor jou makkelijker zou maken. Je hebt samen een probleem of patroon, tis fijner als je gestimuleerd wordt naar een verandering, of dat het is om hem een plezier te doen. Het is voor degene met laag libido ook vervelend, want je ontzegt je een hoop genieten en fijne gevoelens (weet ik nu)..
Mensen zijn eerder geneigd hun zwakkere plekken (vaak pijnlijke plekken namelijk) te vermijden en te zeggen "zo ben ik nu eenmaal (geworden), niks aan te doen". Er is vaak WEL iets aan te doen, maar dat kan een pijnlijk proces zijn, of therapie, wie weet wat het losmaakt, denk je vooraf. Nu ben ik blij dat ik door dat pijnlijke heengegaan ben, want dat heeft mijn hart en libido "geheeld" en geopend
Maar vergeet niet: mensen zijn zeer patroon- en honkvast. Niet iedereen houdt van veranderingen en laat het liever zoals het is, ook als die situatie niet optimaal is. Pas bij crisis gaan mensen die zich vasthouden aan (valse) "zekerheden" openstaan om (grotere) veranderingen doorvoeren, dat is bekend.
In die zin is die crisis (scheiding) een grote eyeopener geweest. Maar dan moet je ook wel bereid zijn (eerlijk en soms pijnlijk) naar jezelf en je rol en aandeel in je leven en liefdes te kijken.. als je al weet dat er pijn onder zit, dan zijn de meeste mensen geneigd dat te vermijden. Gemiste kans, want juist dat kan die pijn oplossen.. dat is heftig,maar wel de moeite waard dat niet levenslang mee te zeulen. En kan je (hopelijk) van leren en meenemen in je relatie/volgende relaties.
Een open hart toont de weg naar een bezield leven..
