Seks
alle pijlers
Wanneer een vrije relatie vrijblijvend wordt
maandag 21 april 2008 om 22:02
Een vrije relatie. Elkaar respecteren, waarderen, liefhebben en houden van. Elkaar vrij laten in zoveel dingen. Een leven naast elkaar hebben. Eigen dingen. Seksuele vrijheid met de uitgesproken grens van 'verliefdheid is niet in te passen'. Seksuele vrijheid wel. Dat is de relatie die ik wilde. Die ik zo graag wilde hebben. Die ik had.
Die is voorbij.
Dan slik je. Ga je door. Huil je. En realiseer je je dat het wel degelijk de juiste beslissing is. Dat dit niet het gene is wat je gelukkig maakt. Dit niet of hij niet? Geen van ons twee werd verliefd op iemand anders en toch glipte de relatie tussen mijn vingers door en ook tussen zijn vingers... Het is beter zo.
Nee, ik wil niet meer verder, niet meer opnieuw proberen etc. Vechten om een relatie weer terug te krijgen. Daar geloof ik niet in, heb ik nooit in kunnen en willen geloven. Zo ook nu niet. Een streep onder 5 jaar. Een hoofdstuk in mijn levensboek. Een mooi hoofdstuk, dat wel. Een hoofdstuk zonder 'ze leven nog lang en gelukkig', ook al leken sommige momenten net een sprookje, maar die momenten zijn lang geleden.
Maar dan denk je er over na. Ga je denken over jezelf. Nadenken.
Relaties. Toekomst. Vrijheid. Geen vrijheid. Liefde & Lust. Porneau en intimiteit. Wat is Djoels? Wat past bij Djoels. Wat wil Djoels? Het zijn vragen die ik alleen maar zelf wil en kan beantwoorden. Opeens krijg ik een scheut van twijfel over de vrije liefde waar ik zo in geloofde. Ik nam mijn vrijheid en ging er in op en vergat dat er een relatie was. Opeens verlang ik zo sterk naar die monogame liefdes. Ik bevind me in een waas van melancholie, dus wellicht denk ik er morgen anders over.
Begrijp me niet verkeerd. Ik ben niet op zoek naar een relatie nu of wat dan ook. Het is meer een gevoel wat me overvalt en waar ik over nadenk, zoals je over zoveel dingen nadenkt nadat je relatie op de klippen is gelopen. Ik heb prachtige ouders, ik ben gezond, heb een goede baan, lieve vrienden, maar op het gebied van relaties ben ik een ongelofelijke sucker. Op de één of andere manier loopt het altijd spaak na een paar jaar.
Ik ben benieuwd naar ervaringen van anderen. Zijn er mensen die eerst geloofden in een vrije of open relatie, maar dat deze mening veranderd is na een ingrijpende gebeurtenis in het leven en in een volgende relatie compleet gelukkig werden door een monogame relatie te hebben. Of is het zo dat je 'als je eenmaal op die manier een relatie hebt gehad, dit ook altijd zo zou willen?'. Uiteraard is dit voor iedereen anders, maar ik ben benieuwd naar ervaringen van anderen.
Die is voorbij.
Dan slik je. Ga je door. Huil je. En realiseer je je dat het wel degelijk de juiste beslissing is. Dat dit niet het gene is wat je gelukkig maakt. Dit niet of hij niet? Geen van ons twee werd verliefd op iemand anders en toch glipte de relatie tussen mijn vingers door en ook tussen zijn vingers... Het is beter zo.
Nee, ik wil niet meer verder, niet meer opnieuw proberen etc. Vechten om een relatie weer terug te krijgen. Daar geloof ik niet in, heb ik nooit in kunnen en willen geloven. Zo ook nu niet. Een streep onder 5 jaar. Een hoofdstuk in mijn levensboek. Een mooi hoofdstuk, dat wel. Een hoofdstuk zonder 'ze leven nog lang en gelukkig', ook al leken sommige momenten net een sprookje, maar die momenten zijn lang geleden.
Maar dan denk je er over na. Ga je denken over jezelf. Nadenken.
Relaties. Toekomst. Vrijheid. Geen vrijheid. Liefde & Lust. Porneau en intimiteit. Wat is Djoels? Wat past bij Djoels. Wat wil Djoels? Het zijn vragen die ik alleen maar zelf wil en kan beantwoorden. Opeens krijg ik een scheut van twijfel over de vrije liefde waar ik zo in geloofde. Ik nam mijn vrijheid en ging er in op en vergat dat er een relatie was. Opeens verlang ik zo sterk naar die monogame liefdes. Ik bevind me in een waas van melancholie, dus wellicht denk ik er morgen anders over.
Begrijp me niet verkeerd. Ik ben niet op zoek naar een relatie nu of wat dan ook. Het is meer een gevoel wat me overvalt en waar ik over nadenk, zoals je over zoveel dingen nadenkt nadat je relatie op de klippen is gelopen. Ik heb prachtige ouders, ik ben gezond, heb een goede baan, lieve vrienden, maar op het gebied van relaties ben ik een ongelofelijke sucker. Op de één of andere manier loopt het altijd spaak na een paar jaar.
Ik ben benieuwd naar ervaringen van anderen. Zijn er mensen die eerst geloofden in een vrije of open relatie, maar dat deze mening veranderd is na een ingrijpende gebeurtenis in het leven en in een volgende relatie compleet gelukkig werden door een monogame relatie te hebben. Of is het zo dat je 'als je eenmaal op die manier een relatie hebt gehad, dit ook altijd zo zou willen?'. Uiteraard is dit voor iedereen anders, maar ik ben benieuwd naar ervaringen van anderen.
djoels wijzigde dit bericht op 21-04-2008 22:04
Reden: spelfoutje
Reden: spelfoutje
% gewijzigd
DTEEZ!
maandag 21 april 2008 om 23:03
wat lief dat je zo uitgebreid reageert op mijn posting djoels.
ik vond je altijd al heel speciaal ook al kende ik je alleen van lezen, het zijn moeilijke vragen en dingen die je opnoemt, ik weet niet het antwoord ook niet, de antwoorden zullen hopelijk duidelijk worden, ik hoop het voor jou ( en ook een beetje voor mezelf en alle andere mensen die het zich afvragen ).
ik vond je altijd al heel speciaal ook al kende ik je alleen van lezen, het zijn moeilijke vragen en dingen die je opnoemt, ik weet niet het antwoord ook niet, de antwoorden zullen hopelijk duidelijk worden, ik hoop het voor jou ( en ook een beetje voor mezelf en alle andere mensen die het zich afvragen ).
maandag 21 april 2008 om 23:08
Ik denk ook niet dat er een perfecte relatie vorm is omdat je veranderd in het leven.
datmeenjeniet geloofd bv in een monogame relatie. Maar hoe ideaal is die dan als blijkt dat er in 1 op de 3 relatie's wordt vreemdgegaan? Als daar dan weer monogame relaties op stuk gaan.
Zeg je dan ook "had je maar niet moeten trouwen en voor monogamie moeten kiezen". Dat is dan net zo goed met vuur spelen. Je beloofd iets en kan het blijkbaar niet waar maken.
En zolang er al eeuwen wordt vreemgegaan is er niets mee mis om te bekijken of monogamie wel de vorm van relatie is die bij je past. Is het goed om daar misschien eens van af te wijken als je al inziet dat het problemen kan gaan geven. (in dit geval dus met bi gevoelens die er spelen)
Ik zie dat niet als een vorm van met vuur spelen. DAt zou het pas zijn geweest als Djoels en haar vriend voor een monogame relatie hadden gekozen met deze wetenschap. Het gevaar van vreemdgaan was dan veel groter geweest. Nu hebben ze er afspraken over gemaakt.
En dat geeft ook niet altijd een garantie. Maar stom zeker niet.
Wat ik me afvraag is hoe het zou zijn geweest als je inderdaad eerst op elkaar gericht was gebleven en dit pas als iets voor over tig jaar had gezien. Dat blijft koffiedik kijken natuurlijk en het antwoord krijg je nooit.
datmeenjeniet geloofd bv in een monogame relatie. Maar hoe ideaal is die dan als blijkt dat er in 1 op de 3 relatie's wordt vreemdgegaan? Als daar dan weer monogame relaties op stuk gaan.
Zeg je dan ook "had je maar niet moeten trouwen en voor monogamie moeten kiezen". Dat is dan net zo goed met vuur spelen. Je beloofd iets en kan het blijkbaar niet waar maken.
En zolang er al eeuwen wordt vreemgegaan is er niets mee mis om te bekijken of monogamie wel de vorm van relatie is die bij je past. Is het goed om daar misschien eens van af te wijken als je al inziet dat het problemen kan gaan geven. (in dit geval dus met bi gevoelens die er spelen)
Ik zie dat niet als een vorm van met vuur spelen. DAt zou het pas zijn geweest als Djoels en haar vriend voor een monogame relatie hadden gekozen met deze wetenschap. Het gevaar van vreemdgaan was dan veel groter geweest. Nu hebben ze er afspraken over gemaakt.
En dat geeft ook niet altijd een garantie. Maar stom zeker niet.
Wat ik me afvraag is hoe het zou zijn geweest als je inderdaad eerst op elkaar gericht was gebleven en dit pas als iets voor over tig jaar had gezien. Dat blijft koffiedik kijken natuurlijk en het antwoord krijg je nooit.
Wie de mens in zichzelf begrijpt begrijpt alle mensen.
maandag 21 april 2008 om 23:10
Dank je Tangerine, ik kan je woorden bijzonder waarderen.
Je geeft zeker nog om elkaar, daarom is het ook pijnlijk. Ik haat hem niet, hij mij niet. Wonen nog even in één huis, we delen nog steeds het zelfde bed (om te slapen). We hebben nog steeds respect voor elkaar. We zien alleen geen toekomst meer samen met elkaar.
Het irriteert me gewoon dat mensen zulke zinnen (zoals in eerdere postings) eruit gooien en mij allerlei zaken om de oren gooien. Ik kan tegen kritiek, maar als men bereid is zaken te onderbouwen kan ik er iets mee of niets mee. Nu wil ik er niets mee kunnen, omdat het mijns inziens kant noch wal raakt.
Het 'lukte' inderdaad niet. Jezelf aankijken, zien in je eigen ogen dat het niet gelukt is, is kut, zo kut.
Je geeft zeker nog om elkaar, daarom is het ook pijnlijk. Ik haat hem niet, hij mij niet. Wonen nog even in één huis, we delen nog steeds het zelfde bed (om te slapen). We hebben nog steeds respect voor elkaar. We zien alleen geen toekomst meer samen met elkaar.
Het irriteert me gewoon dat mensen zulke zinnen (zoals in eerdere postings) eruit gooien en mij allerlei zaken om de oren gooien. Ik kan tegen kritiek, maar als men bereid is zaken te onderbouwen kan ik er iets mee of niets mee. Nu wil ik er niets mee kunnen, omdat het mijns inziens kant noch wal raakt.
Het 'lukte' inderdaad niet. Jezelf aankijken, zien in je eigen ogen dat het niet gelukt is, is kut, zo kut.
DTEEZ!
maandag 21 april 2008 om 23:13
Misschien klink ik wel gek maar voor iedereen bestaat er een WARE, een persoon die bij hen past op alle vlakken. Geestelijk, emotioneel, psychisch en lichamelijk.
Noem me naïef of wat dan ook maar ik geloof in die ene persoon die Ment To Be is.
Voordat men deze tegen komt heeft men al een lange weg afgelegd, je leven is immers een grote ervaring en het doel van alle ervaringen is de werkelijke waarde ervan te leren, en of dit nu in een vrije of in een monogame relatie is heeft er niks mee te maken maar alleen met jou persoonlijk.
Het heeft alles te maken met je levensdoel. Sommige mensne zijn snel tevreden en weinig avontuurlijk aangelegd en anderen willen weten waarom.
Dus Djoels twijfel niet aan jezelf, het einde van deze relatie betekent nog niet het einde, alleen een stukje meer ervaring, zelfkennis en uitzoekerij. Hoort waarschijnlijk bij jou stukje levensdoel te vinden....
Ik klink wellich erg wazig dus ga er maar vandoor
Noem me naïef of wat dan ook maar ik geloof in die ene persoon die Ment To Be is.
Voordat men deze tegen komt heeft men al een lange weg afgelegd, je leven is immers een grote ervaring en het doel van alle ervaringen is de werkelijke waarde ervan te leren, en of dit nu in een vrije of in een monogame relatie is heeft er niks mee te maken maar alleen met jou persoonlijk.
Het heeft alles te maken met je levensdoel. Sommige mensne zijn snel tevreden en weinig avontuurlijk aangelegd en anderen willen weten waarom.
Dus Djoels twijfel niet aan jezelf, het einde van deze relatie betekent nog niet het einde, alleen een stukje meer ervaring, zelfkennis en uitzoekerij. Hoort waarschijnlijk bij jou stukje levensdoel te vinden....
Ik klink wellich erg wazig dus ga er maar vandoor
maandag 21 april 2008 om 23:15
Tuurlijk is dat ontzettend kut. Dan voel je je zo stom en mislukt en zo. Je wílt tenslotte dat het lukt, je hebt tenslotte rspect voor elkaar, je geeft om elkaar. Maar soms werkt het niet, en dat doet pijn.
En ik denk dat het dan echt 0,0% uitmaakt of je nu in een 'monogame relatie' of een 'open relatie' zat, je insteek in de relatie is gewoon precies hetzelfde: je wilt dat je het samen redt, omdat je om elkaar geeft.
Ik vind het persoonlijk gemeen dat mensen zo'n moment gebruiken om nog even hun eigen keuzes op te hemelen. ("Zie je wel")
Dit heeft helemaal niks te maken met wel of niet een open relatie, het heeft gewoonweg te maken met twee mensen die wel om elkaar geven, best zouden willen, maar waarbij het jammer genoeg niet lukt. En dat mag gewoon hartstikke veel pijn doen....
En ik denk dat het dan echt 0,0% uitmaakt of je nu in een 'monogame relatie' of een 'open relatie' zat, je insteek in de relatie is gewoon precies hetzelfde: je wilt dat je het samen redt, omdat je om elkaar geeft.
Ik vind het persoonlijk gemeen dat mensen zo'n moment gebruiken om nog even hun eigen keuzes op te hemelen. ("Zie je wel")
Dit heeft helemaal niks te maken met wel of niet een open relatie, het heeft gewoonweg te maken met twee mensen die wel om elkaar geven, best zouden willen, maar waarbij het jammer genoeg niet lukt. En dat mag gewoon hartstikke veel pijn doen....
maandag 21 april 2008 om 23:28
Ja wat is monogamie, weet je, eigenlijk interesseert me dat niet. En dat bedoel ik niet op jou hoor Lavuera, ik bedoel het in het algemeen. Ik ben iemand van 'leven en laten leven'. Zo lang je niemand kwaad doet, gelukkig bent met wat je doet, dan moet je je leven leiden zoals je dat wenst. Of dat nou te maken heeft met de 'soort relatie' of een bepaalde hobby waar ik geen ruk van begrijp. Of een baan hebben waarvan ik denk 'waarom vind je dat leuk?!' Het interesseert me niet.
Het 'zie je wel' wat jij nu aangeeft Tangerine vind ik ook zo misselijkmakend. Ooit trouwde een goede vriendin van mij. Ik heb haar een paar dagen voor haar bruiloft voor de laatste keer gevraagd 'weet je zeker dat je dit echt wilt?'. Ze zei ja. Twee jaar later stond ze aan mijn deur om te vertellen dat ze ging scheiden. 'Je zult nu wel denken, ik heb het je toch gezegd' zei ze. Ik nam haar in mijn armen en zei 'je hebt verdriet en dat vind ik zo erg.' Achteraf is altijd alles zo makkelijk. Maar zo zit het leven niet in elkaar. Misschien ben ik veeleisend, misschien ook helemaal niet. Misschien verwachtte ik teveel, misschien ook niet. Maar altijd stap ik weer die onbekende weg op naar de toekomst, vol goede moed. Bang om op mijn bek te gaan ben ik niet (meer). Ik heb geleerd dat dat nu eenmaal nodig is om ergens te komen. Voor niets gaat de zon op. 'Jij bent altijd zo'n sterke vrouw Djoels, jij redt je altijd wel' hoor ik al sinds jaar en dag. En dat is ook zo.... maar ook sterke vrouwen hebben dagen dat de zoute smaak van tranen als vertrouwd op hun lippen ligt.. Om dan woorden als 'zie je wel' te lezen, maakt me verdrietig omdat ik zelf zo niet ben. Ja, ik neuk(te) wel eens met iemand anders dan mijn partner, dat wel.
Het 'zie je wel' wat jij nu aangeeft Tangerine vind ik ook zo misselijkmakend. Ooit trouwde een goede vriendin van mij. Ik heb haar een paar dagen voor haar bruiloft voor de laatste keer gevraagd 'weet je zeker dat je dit echt wilt?'. Ze zei ja. Twee jaar later stond ze aan mijn deur om te vertellen dat ze ging scheiden. 'Je zult nu wel denken, ik heb het je toch gezegd' zei ze. Ik nam haar in mijn armen en zei 'je hebt verdriet en dat vind ik zo erg.' Achteraf is altijd alles zo makkelijk. Maar zo zit het leven niet in elkaar. Misschien ben ik veeleisend, misschien ook helemaal niet. Misschien verwachtte ik teveel, misschien ook niet. Maar altijd stap ik weer die onbekende weg op naar de toekomst, vol goede moed. Bang om op mijn bek te gaan ben ik niet (meer). Ik heb geleerd dat dat nu eenmaal nodig is om ergens te komen. Voor niets gaat de zon op. 'Jij bent altijd zo'n sterke vrouw Djoels, jij redt je altijd wel' hoor ik al sinds jaar en dag. En dat is ook zo.... maar ook sterke vrouwen hebben dagen dat de zoute smaak van tranen als vertrouwd op hun lippen ligt.. Om dan woorden als 'zie je wel' te lezen, maakt me verdrietig omdat ik zelf zo niet ben. Ja, ik neuk(te) wel eens met iemand anders dan mijn partner, dat wel.
DTEEZ!
maandag 21 april 2008 om 23:44
Kijk, ik heb ook járen geleden een open relatie gehad met een ontzettend lief persoon, we deelden geestelijk/lichamelijk/emotioneel alles met elkaar, maar toch ging deze relatie uit na 7 jaren. Ik hou nog steeds ontzettend veel van die persoon, maar wij pasten niet bij elkaar, was waarschijnlijk het verkeerde moment om bij elkaar te zijn.
Toen het uitging hadden we ook een huis samen, maar gingen beiden onze eigen weg, en dat is heel moeilijk. Je weet dat je niet voor elkaar bestemd bent en dat roept allerlei boze, ontevreden, ongelukkige gevoelens bij elkaar op.
Je wilt toch die ander gelukkig zien en aan de andere kant wil je toch deel uit blijven maken van die andere persoon zijn of haar leven. En dat is heel moeilijk, vooral de losmakingsperiode is erg moeilijk.
Maar loslaten is ook van elkaar houden en elkaar vrijheid gunnen, en dat heel tegenstrijdig zijn met wat er dan in je binnenste omgaat.
Toen het uitging hadden we ook een huis samen, maar gingen beiden onze eigen weg, en dat is heel moeilijk. Je weet dat je niet voor elkaar bestemd bent en dat roept allerlei boze, ontevreden, ongelukkige gevoelens bij elkaar op.
Je wilt toch die ander gelukkig zien en aan de andere kant wil je toch deel uit blijven maken van die andere persoon zijn of haar leven. En dat is heel moeilijk, vooral de losmakingsperiode is erg moeilijk.
Maar loslaten is ook van elkaar houden en elkaar vrijheid gunnen, en dat heel tegenstrijdig zijn met wat er dan in je binnenste omgaat.
maandag 21 april 2008 om 23:50
Ik geloof ook niet in een ware anders zou ik nog bij mijn middelbare school liefde zijn.
Maar mensen veranderen en dan kan de liefde zich mee veranderen. Ik vind het heel knap dat er mensen zijn die al 30 jaar getrouwd zijn en ook nog monogaam. Dat kan er bij mij namelijk niet in want sommige mensen zijn net als dieren. En niet ieder mens is een duif of een pinguin die voor de rest van zijn of haar leven monogaam is. Sommige mensen blijven altijd jagers, zoekende.....
Maar mensen veranderen en dan kan de liefde zich mee veranderen. Ik vind het heel knap dat er mensen zijn die al 30 jaar getrouwd zijn en ook nog monogaam. Dat kan er bij mij namelijk niet in want sommige mensen zijn net als dieren. En niet ieder mens is een duif of een pinguin die voor de rest van zijn of haar leven monogaam is. Sommige mensen blijven altijd jagers, zoekende.....
maandag 21 april 2008 om 23:54
jeetje Djoels,
Wat verdrietig!Wat kan ik ervan zeggen?
werelijk geen idee,je verwoord het zelf zo mooi dat ik er niks aan kan toevoegen.
Ik heb veel aan je tips gehad,toen zeg maar even Tarzan en ik de eerste voorzichtige stappen in de open relatie zetten.
Het heeft bij ons ook niet gewerkt uiteindelijk....
Laten we zeggen dat tarzan het moeilijk vond om zijn bisexualiteit te erkennen.T O mij,zichzelf en dus al helemaal to mij.
Hij hield dus eea achter en dan werkt het niet.
Het heeft even geduurd voor ik het vertrouwen weer terug had.
En toch geloof ik nog steeds dat het kan,maar dan moeten beide partijen wel volledig open tegen elkaar zijn.
Die garantie krijg ik nu niet en daarom zijn we ermee gestopt.
Ik wens je heel veel sterkte met je verdriet.Een relatie die stukloopt,om wat voor reden dan ook,is nooit fijn.
Wat verdrietig!Wat kan ik ervan zeggen?
werelijk geen idee,je verwoord het zelf zo mooi dat ik er niks aan kan toevoegen.
Ik heb veel aan je tips gehad,toen zeg maar even Tarzan en ik de eerste voorzichtige stappen in de open relatie zetten.
Het heeft bij ons ook niet gewerkt uiteindelijk....
Laten we zeggen dat tarzan het moeilijk vond om zijn bisexualiteit te erkennen.T O mij,zichzelf en dus al helemaal to mij.
Hij hield dus eea achter en dan werkt het niet.
Het heeft even geduurd voor ik het vertrouwen weer terug had.
En toch geloof ik nog steeds dat het kan,maar dan moeten beide partijen wel volledig open tegen elkaar zijn.
Die garantie krijg ik nu niet en daarom zijn we ermee gestopt.
Ik wens je heel veel sterkte met je verdriet.Een relatie die stukloopt,om wat voor reden dan ook,is nooit fijn.
dinsdag 22 april 2008 om 00:26
Jeetje Djoels...wat een bericht... Wat een herkenning...
Een hele dikke knuffel voor jou...
Hier helaas hetzelfde verhaal. Soms is het gewoon not meant to be.... Soms 'lukt' het gewoon niet. En dat doet pijn. Heel veel pijn.
Inhoudelijk kan ik (nog) niet echt reageren. Even te confronterend, te pijnlijk. Nog te vers allemaal.
Hou je taai.
Een hele dikke knuffel voor jou...
Hier helaas hetzelfde verhaal. Soms is het gewoon not meant to be.... Soms 'lukt' het gewoon niet. En dat doet pijn. Heel veel pijn.
Inhoudelijk kan ik (nog) niet echt reageren. Even te confronterend, te pijnlijk. Nog te vers allemaal.
Hou je taai.
dinsdag 22 april 2008 om 01:04
Door dingen mee te maken, heb ik in de loop der jaren zeer uitéénlopende meningen gehad over menselijke relaties.
Gaande van er is maar één de ware tot te keer gaan zoals een kind in een speelgoedwinkel.
Wat ik met zekerheid weet is, dat álle relaties kunnen stukgaan : goede relaties, slechte relaties, open relaties, gesloten relaties...
Ik heb te maken gehad met goede relaties, slechte relaties, doodgebloeide relaties, mijn lief die jaren geleden verongelukte...
Al die dingen doen mij soms vergeten dat ik dankbaar zou moeten zijn met wie ik ben en wat ik heb...
Anyway en hoe spijtig het ook is, een goed relatievoorschrift bestaat niet.
Gun jezelf de nodige rust, geef je hart de nodige onafhankelijkheid.
Wat ik ook nog leerde en hoe ongepast het nu ook overkomt :
Het slijt, uiteindelijk verdwijnt alle pijn .
Gaande van er is maar één de ware tot te keer gaan zoals een kind in een speelgoedwinkel.
Wat ik met zekerheid weet is, dat álle relaties kunnen stukgaan : goede relaties, slechte relaties, open relaties, gesloten relaties...
Ik heb te maken gehad met goede relaties, slechte relaties, doodgebloeide relaties, mijn lief die jaren geleden verongelukte...
Al die dingen doen mij soms vergeten dat ik dankbaar zou moeten zijn met wie ik ben en wat ik heb...
Anyway en hoe spijtig het ook is, een goed relatievoorschrift bestaat niet.
Gun jezelf de nodige rust, geef je hart de nodige onafhankelijkheid.
Wat ik ook nog leerde en hoe ongepast het nu ook overkomt :
Het slijt, uiteindelijk verdwijnt alle pijn .
dinsdag 22 april 2008 om 08:45
Djoels ik ken je ook niet zo goed, maar toch veel sterkte.
Als ik je verhaal lees krijg ik ook niet de indruk dat jullie uit elkaar zijn vanwege het "swingen".
Vreemde situatie als je relatie stukloopt terwijl je nog wel veel om elkaar geeft, ik weet er helaas alles van.
Negeer de mensen die hier ongevraagd je lifestyle komen bashen voor zover je dat kan.
Die weten immers niet dat "elkaar" het mooiste is wat je kunt delen.
Als ik je verhaal lees krijg ik ook niet de indruk dat jullie uit elkaar zijn vanwege het "swingen".
Vreemde situatie als je relatie stukloopt terwijl je nog wel veel om elkaar geeft, ik weet er helaas alles van.
Negeer de mensen die hier ongevraagd je lifestyle komen bashen voor zover je dat kan.
Die weten immers niet dat "elkaar" het mooiste is wat je kunt delen.
dinsdag 22 april 2008 om 08:47
Je nám niet - alleen - je vrijheid .... je kréég die , toch ? . Zou je - met wat je nu weet - kunnen zeggen waar(door) het dan kennelijk fout heeft kunnen gaan ? Achteraf kijk je een koe in d'r kont , maar naar mijn idee hebben jullie die eerste tijd in ieder geval vreselijk genoten . Zo kwamen jouw postings in ieder geval wel over . In het begin beleefden jullie alles samen , daarna was er bij jullie ruimte om los van elkaar dingen te beleven . Is dat voor jullie het begin van het einde geweest ?
Wat gij niet wilt dat u geschiedt, doe dat ook een ander niet.
dinsdag 22 april 2008 om 09:09
MrDod had dat gevoel een tijdje terug ook, dat we niets meer samen deelde. Veel met andere werd gedaan.
Nu had hij het in die tijd ook erg druk en zag daardoor wat dingen negatiever, maar toch was het even voor ons reden om ernstig te praten.
Weer elkaar vinden, ook tussen de anderen. Elkaar weer even aankijken met een blik van verstandhouding, opzoeken, even bijkletsen.
We zitten nog steeds in die bewustheidsfase. Want gevaar dat je steeds meer langs elkaar heen gaat leven zit er wel in. Maar ik geloof niet dat het iets is van open of swingrelatie's. Ik hoor het nl ook vaak als reden van uit elkaar gaan bij relatie's die monogaam zijn.
TE druk met werk, beiden een eigen leven, steeds meer zelf doen omdat dat ook wel gaat maar daardoor gevoel krijgen van naast elkaar ipv met elkaar leven.
Nogmaals denk ik niet dat het te maken heeft met open of monogame relatie's we worden steeds onafhankelijker, krijgen het steeds drukker en soms moet je weer even stil staan dat je ook nog een relatie en leven samen hebt.
Nu had hij het in die tijd ook erg druk en zag daardoor wat dingen negatiever, maar toch was het even voor ons reden om ernstig te praten.
Weer elkaar vinden, ook tussen de anderen. Elkaar weer even aankijken met een blik van verstandhouding, opzoeken, even bijkletsen.
We zitten nog steeds in die bewustheidsfase. Want gevaar dat je steeds meer langs elkaar heen gaat leven zit er wel in. Maar ik geloof niet dat het iets is van open of swingrelatie's. Ik hoor het nl ook vaak als reden van uit elkaar gaan bij relatie's die monogaam zijn.
TE druk met werk, beiden een eigen leven, steeds meer zelf doen omdat dat ook wel gaat maar daardoor gevoel krijgen van naast elkaar ipv met elkaar leven.
Nogmaals denk ik niet dat het te maken heeft met open of monogame relatie's we worden steeds onafhankelijker, krijgen het steeds drukker en soms moet je weer even stil staan dat je ook nog een relatie en leven samen hebt.
Wie de mens in zichzelf begrijpt begrijpt alle mensen.
dinsdag 22 april 2008 om 11:05
Djoels,
Ik herken je van postings van lang geleden, in de tijd dat je samen met een clubje meiden van het forum naar de ladiesnights in de fun ging. Hele topics werden erover vol geschreven. Boeiend van de eerste tot de laatste letter.
Op de een of andere manier raakt het me, dat je nu in zo'n situatie zit. Gek, terwijl ik je niet eens ken.
Zwaar kut. Dat is wat me te binnen schoot. En nee, ik denk niet een twee drie dat jullie vorm van de relatie oorzaak is van de breuk. Het enige lampje dat aanging bij mij, was dat je ook echt dingen apart van elkaar ging doen. Misschien dat dat de eerste stap op de verkeerde weg was, zoals een iemand voor mij dat ook al aangaf.
Ergens moet er een basis zijn. Een basis om op terug te vallen, in welke situatie dan ook. Als die er niet is, of nooit is geweest, dan wordt het wel heel moeilijk.
En volgens mij maakt het geen bal uit of je nu al 20 jaar monogaam samen bent, meteen gaat swingen als je pas samen bent, of na heel veel jaren een open relatie krijgt.
Blijft over dat ik het hardstikke vervelend vind voor je. Dat ik het superstoer van je vind dat je je verdriet hier uit. En je mag als een sterke vrouw overkomen: Ook jij blijft een mens met gevoelens. En ja, ook die mag je tonen.
Sterkte hoor meid!
Ik herken je van postings van lang geleden, in de tijd dat je samen met een clubje meiden van het forum naar de ladiesnights in de fun ging. Hele topics werden erover vol geschreven. Boeiend van de eerste tot de laatste letter.
Op de een of andere manier raakt het me, dat je nu in zo'n situatie zit. Gek, terwijl ik je niet eens ken.
Zwaar kut. Dat is wat me te binnen schoot. En nee, ik denk niet een twee drie dat jullie vorm van de relatie oorzaak is van de breuk. Het enige lampje dat aanging bij mij, was dat je ook echt dingen apart van elkaar ging doen. Misschien dat dat de eerste stap op de verkeerde weg was, zoals een iemand voor mij dat ook al aangaf.
Ergens moet er een basis zijn. Een basis om op terug te vallen, in welke situatie dan ook. Als die er niet is, of nooit is geweest, dan wordt het wel heel moeilijk.
En volgens mij maakt het geen bal uit of je nu al 20 jaar monogaam samen bent, meteen gaat swingen als je pas samen bent, of na heel veel jaren een open relatie krijgt.
Blijft over dat ik het hardstikke vervelend vind voor je. Dat ik het superstoer van je vind dat je je verdriet hier uit. En je mag als een sterke vrouw overkomen: Ook jij blijft een mens met gevoelens. En ja, ook die mag je tonen.
Sterkte hoor meid!
dinsdag 22 april 2008 om 12:17
Ik kan me voorstellen als je zo iets hebt meegemaakt dat je in een volgende relatie zegt "zo doen we dat niet meer, we doen alles samen" Maar dat komt dan omdat je het zo hebt zien misgaan.
Ik ken zelf ook een stel dat elkaar is leren kennen vanuit het swingen. Hij was de vaste huisvriend en hij en zij werden verliefd. Logisch dat zij nu het grootste gevaar zien in nauwer contact in het swingen. Ze zijn zelfs het voorbeeld hoe het mis kan gaan en houden nu bewust afstand. Maar ik ken ook stellen waar het prima bij ging (wij bv)
Vaak zul je er dus lering uittrekken in volgende relatie's zul je tot conclusie zijn gekomen dat open relatie's niet werken, dat intimiteit zoeken bij andere niet werkt, dat apart van elkaar dingen doen niet goed is enz. Omdat het bij je de vorige keer mis ging en dat nu wil voorkomen. Dus wil je het anders doen. Maar het zal niet per definitie zijn. Ik denk dat er stellen genoeg zijn waar het wel goed bij ging maar die daarin elkaar niet uit het oog zijn verloren.
Zoals ik al zei heeft MrDod ook even aan de bel getrokken, voelde hij dat we uit elkaar gleden, minder deelde en was het voor hem even een aandachtspunt. Niet alles maar bij andere halen en zoeken maar elkaar ook nog zien. En nu is het ook heel simpel daarop terug te vallen omdat het nog niet weg is. Nu blijkt dat 1 blik naar elkaar weer die verbondenheid geeft. Waren we te lang doorgesukkelt had het misschien ook te ver gegaan. Dat weten we niet. Maar ergens moet er nog iets zijn waardoor je van een relatie kunt spreken met elkaar en niet alleen maar het samen delen van een huis. Moet je elkaar blijven zien en elkaars leven blijven delen. En dat hoeft voor mij dan niet te zijn in alles samen doen, al denk ik wel dat je het daarmee kunt voorkomen en je daarmee een veiliger pad opgaat. Het zal je misschien minder snel gebeuren.
Het heeft ook niets te maken met swingen of monogamie. Het is iets waar ieder stel zich bewust van moet zijn. Je kunt naast elkaar gaan leven ipv met elkaar. En je zult dat dus moeten bewaken. Even weer die band aantrekken, elkaar zien, dingen met elkaar delen of dat nu in praten zit of in letterlijk alles samen doen. Maar je zult moeten weten met wie je samen leeft. zult er een bepaalde invulling aan moeten geven wil het nog iets voorstellen.
Ik ken zelf ook een stel dat elkaar is leren kennen vanuit het swingen. Hij was de vaste huisvriend en hij en zij werden verliefd. Logisch dat zij nu het grootste gevaar zien in nauwer contact in het swingen. Ze zijn zelfs het voorbeeld hoe het mis kan gaan en houden nu bewust afstand. Maar ik ken ook stellen waar het prima bij ging (wij bv)
Vaak zul je er dus lering uittrekken in volgende relatie's zul je tot conclusie zijn gekomen dat open relatie's niet werken, dat intimiteit zoeken bij andere niet werkt, dat apart van elkaar dingen doen niet goed is enz. Omdat het bij je de vorige keer mis ging en dat nu wil voorkomen. Dus wil je het anders doen. Maar het zal niet per definitie zijn. Ik denk dat er stellen genoeg zijn waar het wel goed bij ging maar die daarin elkaar niet uit het oog zijn verloren.
Zoals ik al zei heeft MrDod ook even aan de bel getrokken, voelde hij dat we uit elkaar gleden, minder deelde en was het voor hem even een aandachtspunt. Niet alles maar bij andere halen en zoeken maar elkaar ook nog zien. En nu is het ook heel simpel daarop terug te vallen omdat het nog niet weg is. Nu blijkt dat 1 blik naar elkaar weer die verbondenheid geeft. Waren we te lang doorgesukkelt had het misschien ook te ver gegaan. Dat weten we niet. Maar ergens moet er nog iets zijn waardoor je van een relatie kunt spreken met elkaar en niet alleen maar het samen delen van een huis. Moet je elkaar blijven zien en elkaars leven blijven delen. En dat hoeft voor mij dan niet te zijn in alles samen doen, al denk ik wel dat je het daarmee kunt voorkomen en je daarmee een veiliger pad opgaat. Het zal je misschien minder snel gebeuren.
Het heeft ook niets te maken met swingen of monogamie. Het is iets waar ieder stel zich bewust van moet zijn. Je kunt naast elkaar gaan leven ipv met elkaar. En je zult dat dus moeten bewaken. Even weer die band aantrekken, elkaar zien, dingen met elkaar delen of dat nu in praten zit of in letterlijk alles samen doen. Maar je zult moeten weten met wie je samen leeft. zult er een bepaalde invulling aan moeten geven wil het nog iets voorstellen.
Wie de mens in zichzelf begrijpt begrijpt alle mensen.
dinsdag 22 april 2008 om 12:33
Ik moet wel zeggen , Doddie , dat in de jaren dat wij dit nu doen wij nooit gehoord hebben dat dit goed ging ; alle keren dat mensen vanuit samen swingen ook alleen gingen afspreken en/ of héél erg close werden met een vast stel hebben wij dat fout zien gaan . Nou ken ik niet alle swingers , en ik ben ook niet op de hoogte van alle ins en outs van iedereen en ik heb ook zeker de wijsheid niet in pacht en ook geen glazen bol ofzo .... maar ik vind het toch wel frappant .
Wat gij niet wilt dat u geschiedt, doe dat ook een ander niet.
