Zin maken

NomenNescio schreef: ↑

09-02-2024 15:10

Dus als je een deel van het probleem aankaart, dan is dat de schuld geven? Ik mis de laatste reacties en ik zie opmerkingen over patriarchaat voorbij komen en volgens mij is de toon alweer gezet.
Maar dergelijke relationele én seksuele problemen kennen 2 oorzaken. Even heel generalistisch en alles over 1 kam scherend: Vrouwen die zijn opgevoed met het idee te pleasen en geen grenzen te durven aangeven, vooropgesteld dat ze uberhaupt bekend zijn met hun eigen grenzen. EN mannen die niet gewend zijn dat vrouwen grenzen kennen, vaak veel subtieler dan waarmee ze zijn opgevoed en dat het in het leven niet draait om de man zijn ego niet te kwetsen. Dat kun je heel eenzijdig bij DE man neerleggen. Maar dat probleem ga je nooit oplossen als vrouwen daarin niet mee veranderen. Vrouwen moeten OOK aan de bak. En OOK hun mond opentrekken, eigenaar worden van hun eigen lijf, hun eigen grenzen leren voelen, communiceren, ook als dat inhoudt dat ze denken dat ze iemand kwetsen, etc.

Dat heeft niks met schuld te maken, maar een verandering inzetten waar je allebei voor nodig bent. Het slachtofferschap uithangen zoals je nu doet, doe je maar lekker alleen. Maar daar voel ik me als vrouw niet mee verwant. Waarmee ik absoluut niet wil ontkennen dat er enorme eikels rondlopen die slachtoffers maken. Maar het idee dat je als vrouw je mond niet zou moeten opentrekken, omdat alles maar fijngevoelig aangevoeld moet worden (bij een groep die maatschappelijk gezien nog vaak geleerd krijgt dat het om hen draait en als er een grens is, deze luid en duidelijk verkondigd wordt). Doe er je voordeel mee zou ik zeggen.

Wat een bizarre reeks aannames doe jij op basis van een regel. Heb je er vaker last van, dat je hele preken tegen iemand houdt terwijl je niet begrepen hebt wat iemand bedoelt?

Maargoed, mijn punt is dus: door te stellen dat vrouwen gewoon geen goede partners zoeken, maak je er een persoonlijk probleem van. Terwijl maatschappelijke verwachtingen en opvoeding juist een grote rol spelen (zoals je zelf ook al zegt), en daar zijn zowel mannen als vrouwen verantwoordelijk voor. Ik zie op dit forum zo vaak vrouwen een in mijn ogen tamelijk vrouwonvriendelijk beeld van seks promoten…

Overigens is mijn ervaring exact wat lilalinda omschrijft: zin maken is echt funest voor mijn libido. Ons seksleven is enorm verbeterd door alle initiatief van mijn kant te laten komen. Overigens kunnen wij hier ook goed over communiceren, maar ik beschouw mijn relatie dan ook wel als meer dan een broer-zusrelatie plus seks.

LaFolie schreef: ↑

09-02-2024 13:31

Je ging toch weg? Zo niet, misschien de verhalen van anderen eens serieus nemen en aanhoren zonder per se de aandacht te willen vestigen op jouw mening of ervaring. Weet je wel, precies dat wat er constant misgaat in de patriarchale maatschappij.

.
Volgens mij schrijven de meesten vanuit hun eigen mening en ervaring. In bijna alle posts wordt ergens in het verhaal de nuance verloren.

Mijn ervaring:
Ik herken (als vrouw) in ieder geval ook het punt dat oude man aanhaalt. Ik heb dit meegemaakt met mijn man. Mijn man die prima rekening met mij hield, lief voor mij was in bed, echt niet alleen aan zichzelf dacht. Maar mijn zin en behoefte aan seks met hem verdween (ik herken me in wat lilalinda aan het begin van het topic schreef over dalend libido). Verder waren we beiden blij met onze relatie, met de overige fysieke intimiteit (wat echt géén seks was en niks met opwinding te maken had), met overige activiteiten die we samen ondernamen, met onze gezamenlijke ideeën over de toekomst. Ik vond mijn man ook verder echt een leuke man. Er was niks mis met hem. En toch had ik geen zin in seks met hem, niet een kwestie van zin maken en dan wordt het wel leuk. Echt een blok.

En voor mijn man was dat heel erg moeilijk. Ook met de optie om seks met andere te hebben. Want hij wilde geen anderen, of in ieder geval niet alleen anderen. Hij wilde (ook) met mij, zijn partner.

Om dan te lezen hier dat de relatie “blijkbaar” niet goed is en je “blijkbaar” toch niet bij elkaar past vind ik ook een eenzijdige conclusie. Wij waren verder oprecht heel blij met elkaar. Dat past niet in ons (maatschappelijk) beeld van een relatie blijkbaar. Er moet liefde, opwinding en seks zijn. Een zonder seks betekent blijkbaar dat je partner net zo goed je broer kan zijn (las ik eerder) maar dat was mijn man ook niet! We hadden meer dan broer/zus of goede vrienden, maar de opwinding en seks van het begin was er helaas echt niet meer. En mijn man was niet een dwingende, met erectie prikkende hork. Hij deed alles war hij kon om het makkelijker voor mij te maken. En ik ook. En toch…

Dus ik herken eigenlijk ook wel wat oude man schrijft. En vind het ongenuanceerd om dat af te schrijven als “de man bepaalt weer”. Het is óók een ervaring, net zo goed als de ervaringen van mensen met seksloze relaties van wie die relatie toch niet meer goed was, of de mensen met relaties met dwingende, drammende mannen die daardoor geen zin (meer) hadden, of de vrouwen die hun lichaam en behoeftes onvoldoende kenden om tot echt lekkere seks te komen en om die reden geen zin ervaarden. En zo zullen er vast nog meer situaties en ervaringen zijn die in beginsel op elkaar lijken, maar toch uiteen gaan lopen in allerlei combinaties van nuances.

1x is genoeg.

@sailship: hoe is het met jouw relatie afgelopen uiteindelijk?

Ik ben het er ook wel mee eens dat iedereen spreekt vanuit eigen ervaring, en dat iedereen dat zou moeten mogen.

Ik heb dit meegemaakt van de andere kant. Mijn ex wilde heel zelden seks met mij. Daar zat nog wel meer achter, het was eigenlijk een heel toxische relatie met ook huiselijk geweld. Dat is de reden dat ik bij hem weg ben gegaan (dus niet per se vanwege het gebrek aan seks).

Ik vond het oprecht wel lastig. Het tastte mijn zelfvertrouwen eigenlijk echt wel aan, en misschien was dat ook wel zijn bedoeling. Misschien ligt dat ook wel deels aan mij, dat ik liefde te veel met seks associeer, en dat ik me niet geliefd voel als er geen seks is...

Ik ben inderdaad niet te veel voor "zin maken" zoals TO het omschrijft, dat klinkt bijna als verkrachting. Maar de keren dat ik het "probleem" aan probeerde te kaarten kreeg ik te horen dat hij gewoon wat volwassener in het leven stond en seks niet zo belangrijk vond, of dat ik me gewoon bezig moest houden met mijn werk en intelligente zaken. Dat is natuurlijk in mijn ogen wel respectloos. Je partners behoeften wegwuiven als onbelangrijk, en het afdoen met "je doet het er maar mee" is in mijn ogen ook een beetje liefdeloos.

En tja, ik denk ook niet dat seks met anderen zou hebben geholpen in die situatie. Dan nog had ik gedacht: "Ik moet het hier zoeken omdat mijn eigen vriend me niet wil". Uiteindelijk wilde ik gewoon seks met hém, de man op wie ik toen verliefd was, de man met wie ik samenwoonde. Seks met een ander had die behoefte niet (helemaal) kunnen vervullen.

In mijn huidige relatie zitten we meer op één lijn wat dit betreft. Er is wel een periode geweest dat het minder lekker liep (vanwege mentale problemen). Dat was wel lastig, maar als de ander toch in ieder geval oog voor jou en jouw behoeften heeft maakt dat al een wereld van verschil. Wij zijn er dus wel uitgekomen samen.

Hiermee wil ik overigens niet zeggen dat je dan maar "zin moet maken", niet op de manier waarop TO het omschrijft. Daar zou ik ook van dichtklappen.

Ik heb laatst Come As You Are van Emily Nagoski gelezen (nou ja, deels). Daarin stelt ze dat libido niet per se een ding is, maar dat je meer "accelerators" en "brakes" hebt. Dingen die je opgewonden maken (bijv. je partner die zonder shirt rondloopt, ofzo), en dingen die je afremmen (stress bijvoorbeeld). Als je je partner dan tegemoet wilt komen zou je dus misschien ipv "zin maken" kunnen proberen om omstandigheden te creëren waarin je zelf zin krijgt om seks te hebben?

Muggle22 schreef: ↑

10-02-2024 12:57

Ik heb laatst Come As You Are van Emily Nagoski gelezen (nou ja, deels). Daarin stelt ze dat libido niet per se een ding is, maar dat je meer "accelerators" en "brakes" hebt. Dingen die je opgewonden maken (bijv. je partner die zonder shirt rondloopt, ofzo), en dingen die je afremmen (stress bijvoorbeeld). Als je je partner dan tegemoet wilt komen zou je dus misschien ipv "zin maken" kunnen proberen om omstandigheden te creëren waarin je zelf zin krijgt om seks te hebben?

Ik heb het boek laatst ook gelezen en vond het heel verhelderend. Het vetgedrukte is gewoon de kern van het verhaal (bij mij althans). Voorbeeld: de hele dag ‘gewoon’ leven, ‘s avonds naast elkaar op de bank ploffen (ieder z’n eigen ding op scherm) en dan als het bedtijd is ‘ineens’ seks hebben.. Nou, dat werkt bij mij dus écht niet.

__appelbloesem__ schreef: ↑

10-02-2024 09:47

Ik zie op dit forum zo vaak vrouwen een in mijn ogen tamelijk vrouwonvriendelijk beeld van seks promoten…

Wat bedoel je hiermee?

Camocamo schreef: ↑

10-02-2024 08:31

Laat ik het wat nuanceren: het helpt wel. Als verwacht dat er iets leuks gaat gebeuren, dan heb je sneller zin.

Realiteit was voor mij helaas ook dat ik er weinig aan vond.

Dat lijkt me dan ook de beste reden om niet te willen. Maar dat heeft voor mij weinig van doen met zin maken en alles met het ondergaan onder het mom van dan hebben we dat maar gehad.
Zin maken gaat bij de meeste stellen uit van een seksleven waar beide partners plezier aan beleven, maar doordat je moe bent of druk bent, even je focus moet vinden, de laptop dicht moet klappen en tijd nemen om in die ontspannen modus te komen. En als dat niet lukt, dan stop je.

Rooss4.0 schreef: ↑

10-02-2024 14:53

Wat bedoel je hiermee?

Bijvoorbeeld heel veel verschillende variaties op het idee dat seks iets is dat je als vrouw aan een man geeft.

Camocamo schreef: ↑

09-02-2024 19:42

En wat ook nog wel een goede is die ik laatst heb gehoord: als de vrouw (en natuurlijk ook man) de verwachting zou hebben dat er iets leuks gaat gebeuren, dan zou ze gerust wel zin hebben. Dus ook zeker reden om je als partner van eens achter de oren te krabben.

Appeltaart is heerlijk. Warm, met slagroom, met kruimel, juist door variatie is het bijna altijd wel weer lekker. Dus als je me vraagt of ik appeltaart lust? Ja! Daar kan ik heel bevestigend op antwoorden.
Maar heb ik er ook zin in? Nee. Soms heb ik teveel gegeten. Soms is het te vroeg. Of te laat. Of ik heb geen tijd. Of ik ben afgeleid. Of ik bewaar mijn eetlust voor wat nog komen gaat. Of ik voel me niet zo lekker.

Maar op het juiste moment, op de juiste plaats kan ik énorm genieten van appeltaart!!

No way dat ik tegen mijn zin dat stuk appeltaart ga eten. Dan vergaat echt mijn eetlust. En dan duurt het wel even voordat ik er weer zin in krijg.

M3LL0N4 schreef: ↑

16-02-2024 12:35

No way dat ik tegen mijn zin dat stuk appeltaart ga eten. Dan vergaat echt mijn eetlust. En dan duurt het wel even voordat ik er weer zin in krijg.

en als je elke keer, zin gaat maken om appeltaart te eten
gaat je Echte, oprechte zin in appeltaart volledig stuk
hoe lief je de bakker van de taart ook vindt, hoe erg je hem het ook gunt om lekker samen een taartje te eten

Lila-Linda schreef: ↑

16-02-2024 14:09

en als je elke keer, zin gaat maken om appeltaart te eten
gaat je Echte, oprechte zin in appeltaart volledig stuk
hoe lief je de bakker van de taart ook vindt, hoe erg je hem het ook gunt om lekker samen een taartje te eten

Het is vooral ongemakkelijk omdat je niet wilt laten merken dat je met lange tanden zit te eten. Dus af en toe, tussen de hapjes door, probeer je er een overtuigende 'Mmmmmm" tussendoor te laten klinken. Het slikken gaat moeizaam, je krijgt het amper weg... Een onderdrukte kokhals reflex maakt je ogen waterig. Hoe kan die bakker niet zien dat je hier geen zin in hebt? Of interesseert het hem wellicht helemaal niet?

M3LL0N4 schreef: ↑

16-02-2024 15:09

Het is vooral ongemakkelijk omdat je niet wilt laten merken dat je met lange tanden zit te eten. Dus af en toe, tussen de hapjes door, probeer je er een overtuigende 'Mmmmmm" tussendoor te laten klinken. Het slikken gaat moeizaam, je krijgt het amper weg... Een onderdrukte kokhals reflex maakt je ogen waterig. Hoe kan die bakker niet zien dat je hier geen zin in hebt? Of interesseert het hem wellicht helemaal niet?

ik wil de schuld niet bij de bakker leggen, het begint bij jezelf.
En bij een samenleving die het normaal is gaan vinden, dat vrouwen massaal "zin maken"
Het is zo zonde, op termijn zit je in een seksloze relatie

Oma vroeg vroeger aan opa: 'most mie nog broek'n? Voordat ze gingen slapen.

Dat was veel duidelijker.