Thuis
alle pijlers
Eigen geld laten vastleggen in samenlevingscontract?
donderdag 7 mei 2009 om 10:48
Hallo Allemaal
Ik heb even jullie advies nodig. Vriend en ik gaan een huis kopen. Vriend krijgt behoorlijk wat geld van ouders en wil dit in de hypotheek stoppen om de maandlasten en hypotheek te verminderen. Ik daarintegen heb niet zoveel gespaard. De inrichting kunnen we samen kopen en daar houd het dan ook wel mee op. Nu wil vriend een samenlevingscontract waarin hij vastlegt dat dit geld van hem is en van hem blijft.
Wat is jullie mening hierover?
Ik heb even jullie advies nodig. Vriend en ik gaan een huis kopen. Vriend krijgt behoorlijk wat geld van ouders en wil dit in de hypotheek stoppen om de maandlasten en hypotheek te verminderen. Ik daarintegen heb niet zoveel gespaard. De inrichting kunnen we samen kopen en daar houd het dan ook wel mee op. Nu wil vriend een samenlevingscontract waarin hij vastlegt dat dit geld van hem is en van hem blijft.
Wat is jullie mening hierover?
donderdag 7 mei 2009 om 12:25
quote:Appel_flap schreef op 07 mei 2009 @ 11:36:
@Elninjoo, als het huis niet op mijn naam komt en hij alleen dit huis gaat betalen, blijf ik net zo lief zitten waar ik nu zit.Dat huis staat tenminste wel op mijn naam.
Dat noem je toch geen samenwonen. Het is huis op ons beider naam of niet.Ik ben het daarmee eens. Samenwonen en samen een huis kopen betekent ook dat je samen iets wilt opbouwen.
@Elninjoo, als het huis niet op mijn naam komt en hij alleen dit huis gaat betalen, blijf ik net zo lief zitten waar ik nu zit.Dat huis staat tenminste wel op mijn naam.
Dat noem je toch geen samenwonen. Het is huis op ons beider naam of niet.Ik ben het daarmee eens. Samenwonen en samen een huis kopen betekent ook dat je samen iets wilt opbouwen.
donderdag 7 mei 2009 om 12:33
AF, ik snap je gevoel denk ik wel. Ik had een beetje hetzelfde toen lief en ik een huis kochten. Lief heeft heel veel eigen geld, braaf zelf bij elkaar gespaard. Ik had een eigen appartement daar is al mijn extra geld in gaan zitten (achteraf gewoon iets te duur voor mijn uitgavenpatroon ), doordat ik dat app. had (met hypotheek) zitten wij nu voor extreem lage rente in ons nieuw huis, we konden die hypotheek meenemen naar ons nieuwe huis namelijk( plus een stuk extra hypotheek afgesloten) . Lief wilde een lagere hypotheek en dan eigen geld erin stoppen, ik wilde dat niet, want wilde dat het huis evenveel van mij was als van hem. Vond dat zelf ook terecht, vanwege de toch al lagere lasten ivm `mijn` investering in mijn app. En vond dat we anders zijn geld buiten beschouwing moesten laten voor de hypotheek. Prima afspraak tussen ons beide. Lief ging 20000 euries in de verbouwing stoppen en ik zou geen schuldbekentenis tekenen.
Zitten we bij de notaris..... Hadden we dus nooit moeten zeggen dat lief dat geld in de verbouwing zou investeren, want uiteindelijk gingen we met een door mij getekende schuldbekentenis naar huis. Daar was ik zelf bij, en het klonk ook heel logisch en dat is het ook allemaal maar was er wel pissig over want dat was dus precies wat ik niet wilde.
Uiteindelijk gaan we nu trouwen (en dat wisten we toen ook wel, nog niet de datum maar wel dat we dat binnen een jaar of twee wilden doen) over een maand en dan maakt het allemaal niks meer uit. Want we trouwen in gemeenschap van goederen.
Wat wij ook vast hebben laten leggen in het slc, is dat de gezamenlijke bezittingen/rekeningen bij overlijden naar de partner gaan maar persoonlijke en bij uit elkaar gaan half/half verdeeld worden (min mijn schuldbekentenis natuurlijk) en de persoonlijke rekeningen/bezittingen toekomen aan de partner in kwestie of de familie. DAt zou misschien nog een optie voor jullie zijn? Het geld van zijn ouders niet in het huis investeren maar op een spaarrekening van hem storten? Dan blijft het van hem en word jij niet opgezadeld met een schuldbekentenis vanwege de vrijgevigheid van zijn ouders.
Zitten we bij de notaris..... Hadden we dus nooit moeten zeggen dat lief dat geld in de verbouwing zou investeren, want uiteindelijk gingen we met een door mij getekende schuldbekentenis naar huis. Daar was ik zelf bij, en het klonk ook heel logisch en dat is het ook allemaal maar was er wel pissig over want dat was dus precies wat ik niet wilde.
Uiteindelijk gaan we nu trouwen (en dat wisten we toen ook wel, nog niet de datum maar wel dat we dat binnen een jaar of twee wilden doen) over een maand en dan maakt het allemaal niks meer uit. Want we trouwen in gemeenschap van goederen.
Wat wij ook vast hebben laten leggen in het slc, is dat de gezamenlijke bezittingen/rekeningen bij overlijden naar de partner gaan maar persoonlijke en bij uit elkaar gaan half/half verdeeld worden (min mijn schuldbekentenis natuurlijk) en de persoonlijke rekeningen/bezittingen toekomen aan de partner in kwestie of de familie. DAt zou misschien nog een optie voor jullie zijn? Het geld van zijn ouders niet in het huis investeren maar op een spaarrekening van hem storten? Dan blijft het van hem en word jij niet opgezadeld met een schuldbekentenis vanwege de vrijgevigheid van zijn ouders.
donderdag 7 mei 2009 om 12:34
quote:Appel_flap schreef op 07 mei 2009 @ 11:14:
Onze spaarrekeningen gaan dadelijk op aan een nieuwe inboedel. van mijn inboedel gaat een gedeelte mee en een gedeelte niet.
Ik snap ook heel goed dat hij dit wil laten vastleggen maar al met al trek ik aan t korste eind mocht het niet goed gaan met de relatie (ik ga er niet vanuit). En je leven lang schuld betalen aan je ex is het laatste wat je wilt (wat return_of_ kreng ook al zegt) Dus dit zullen we dan aan de notaris moeten voorleggen.
Tuurlijk heb ik geen recht op de helft van het geld en het is al mooi dat ik hiervan kan en mag profiteren.
Hoezo trek je aan het kortste eind?
Leg vast dat, bij uit elkaar gaan, de eerste xx euro (zijn inleg) aan overwaarde voor hem is en dat de rest naar rato wordt verdeeld, en dat indien de overwaarde minder is dan zijn inleg de gehele overwaarde voor hem is zonder verdere voorwaarden.... Zit jij niet met een schuld aan hem....
En trouwens, wat doe je met de overwaarde van als jij jouw huis hebt verkocht? Je vriend vindt het vast niet erg dat meteen wordt vastgelegd dat dat van jou blijft.
Onze spaarrekeningen gaan dadelijk op aan een nieuwe inboedel. van mijn inboedel gaat een gedeelte mee en een gedeelte niet.
Ik snap ook heel goed dat hij dit wil laten vastleggen maar al met al trek ik aan t korste eind mocht het niet goed gaan met de relatie (ik ga er niet vanuit). En je leven lang schuld betalen aan je ex is het laatste wat je wilt (wat return_of_ kreng ook al zegt) Dus dit zullen we dan aan de notaris moeten voorleggen.
Tuurlijk heb ik geen recht op de helft van het geld en het is al mooi dat ik hiervan kan en mag profiteren.
Hoezo trek je aan het kortste eind?
Leg vast dat, bij uit elkaar gaan, de eerste xx euro (zijn inleg) aan overwaarde voor hem is en dat de rest naar rato wordt verdeeld, en dat indien de overwaarde minder is dan zijn inleg de gehele overwaarde voor hem is zonder verdere voorwaarden.... Zit jij niet met een schuld aan hem....
En trouwens, wat doe je met de overwaarde van als jij jouw huis hebt verkocht? Je vriend vindt het vast niet erg dat meteen wordt vastgelegd dat dat van jou blijft.
donderdag 7 mei 2009 om 12:47
quote:ossiepossie schreef op 07 mei 2009 @ 12:09:
" Inkomsten - vaste lasten = zakgeld. Delen door 2 en je hebt wat je kunt uitgeven"
Dat zou bij ons echt niet eerlijk uitkomen.
Mijn salaris= 1500
salaris vriend= 3000
Bij elkaar is dat E 4500 min E 1700 vaste lasten = E 2800 over.
Dan zou je per persoon E 1400 " zakgeld" hebben.
Dat komt er dus op neer dat ik maar E 100 betaal en vriend E 1600.
We betalen nu naar rato, vriend verdiend het dubbele en betaald dus ook het dubbele.
Het is maar net wat je wel of niet eerlijk vindt en hoe je het wilt verdelen. Zoals jij het opschrijft, zo gaat het hier (alleen met hogere vaste lasten). Alleen zien wij het als "samen brengen we 4500,- in". Wie daarvan wat inbrengt maakt voor ons niet uit. Man werkt 1 dag meer in de week op kantoor, ik werk meer thuis (als in kinderen verzorgen, huishouden). Wij vinden het niet meer dan logisch het te delen.
In de praktijk wordt het ook niet gedeeld, maar staat het op 1 rekening waar we allebei bij kunnen. Wat we willen kopen, betalen we daarvan. Grotere aankopen overleggen we eerst met elkaar (en met ons saldo ). De ene maand geef ik wat meer uit aan schoenen en kleding, de andere maand hij aan dingen voor hem en weer een andere maand gaat het meeste op aan kinderkleding. Gaat al heel lang goed zo, zonder ruzies of scheve gezichten.
" Inkomsten - vaste lasten = zakgeld. Delen door 2 en je hebt wat je kunt uitgeven"
Dat zou bij ons echt niet eerlijk uitkomen.
Mijn salaris= 1500
salaris vriend= 3000
Bij elkaar is dat E 4500 min E 1700 vaste lasten = E 2800 over.
Dan zou je per persoon E 1400 " zakgeld" hebben.
Dat komt er dus op neer dat ik maar E 100 betaal en vriend E 1600.
We betalen nu naar rato, vriend verdiend het dubbele en betaald dus ook het dubbele.
Het is maar net wat je wel of niet eerlijk vindt en hoe je het wilt verdelen. Zoals jij het opschrijft, zo gaat het hier (alleen met hogere vaste lasten). Alleen zien wij het als "samen brengen we 4500,- in". Wie daarvan wat inbrengt maakt voor ons niet uit. Man werkt 1 dag meer in de week op kantoor, ik werk meer thuis (als in kinderen verzorgen, huishouden). Wij vinden het niet meer dan logisch het te delen.
In de praktijk wordt het ook niet gedeeld, maar staat het op 1 rekening waar we allebei bij kunnen. Wat we willen kopen, betalen we daarvan. Grotere aankopen overleggen we eerst met elkaar (en met ons saldo ). De ene maand geef ik wat meer uit aan schoenen en kleding, de andere maand hij aan dingen voor hem en weer een andere maand gaat het meeste op aan kinderkleding. Gaat al heel lang goed zo, zonder ruzies of scheve gezichten.
donderdag 7 mei 2009 om 12:51
quote:Appel_flap schreef op 07 mei 2009 @ 11:21:
samenlevingscontract en testament komen er ook.
Ik heb namelijk wel spullen die heel oud zijn om van een erfenis zijn en die zou ik wel willen laten vastleggen.
Jij wil wel jouw erfenis vastleggen, maar je vindt 't raar dat je vriend zijn schenking wil vastleggen.
Meten met 2 maten noemen ze dat...........
samenlevingscontract en testament komen er ook.
Ik heb namelijk wel spullen die heel oud zijn om van een erfenis zijn en die zou ik wel willen laten vastleggen.
Jij wil wel jouw erfenis vastleggen, maar je vindt 't raar dat je vriend zijn schenking wil vastleggen.
Meten met 2 maten noemen ze dat...........
donderdag 7 mei 2009 om 12:51
Vriend zou het niet eens erg vinden hoor, om meer te betalen. Het is meer mijn eigen gevoel dat ik dat niet prettig vind. Het belangrijkste is dat je het er samen over eens bent zodat je daar in ieder geval geen gezeur van hebt. We zijn nu samenwonend zonder kinderen en als we in de toekomst getrouwd zijn met kinderen gooien we het misschien wel helemaal om.
donderdag 7 mei 2009 om 12:59
In een samenlevingscontract kun je een bijlage zetten met de spullen en "centjes" die bij een 'scheiding' weer worden verdeeld.
Jullie wonen al drie jaar samen en blijkbaar was er toen geen reden om iets te regelen. Dat is jullie keuze toen geweest. Als jij nu komt te overlijden, zou hij toch dat huurhuis uit moeten bijv. Dat is dus toen de keuze.
Nu gaat de situatie veranderen en dan zul je dus samen opnieuw moeten kijken hoe en wat. Daar hoort dan nu volgens jullie wel een samenlevingscontract en testament bij.
Over het geld wat ieder zelf inbrengt, kun je dus of een bedrag of een percentage opnemen.
Stel dat je vriend (weliswaar via je ouders) 25000 euro zou inbrengen en jij 5000 euro dan zou bij een evt. 'scheiding' de overwaarde voor 5/6 van hem en 1/6 van jou zijn (tot een bedrag van 30.000 en daarna 50/50).
Dat hoeft dus niet het gehele bedrag te zijn, want het is maar de vraag of je het totale bedrag van 30000 euro er wel uitkrijgt.
En je kunt aangeven dat je naar rato van inkomen de vaste lasten betaald en dat op een gezamenlijke rekening stort. Je houdt dan een eigen rekening waarmee je dan zelf kunt doen wat je wilt en waar je geen gedoe over krijgt...
Jullie wonen al drie jaar samen en blijkbaar was er toen geen reden om iets te regelen. Dat is jullie keuze toen geweest. Als jij nu komt te overlijden, zou hij toch dat huurhuis uit moeten bijv. Dat is dus toen de keuze.
Nu gaat de situatie veranderen en dan zul je dus samen opnieuw moeten kijken hoe en wat. Daar hoort dan nu volgens jullie wel een samenlevingscontract en testament bij.
Over het geld wat ieder zelf inbrengt, kun je dus of een bedrag of een percentage opnemen.
Stel dat je vriend (weliswaar via je ouders) 25000 euro zou inbrengen en jij 5000 euro dan zou bij een evt. 'scheiding' de overwaarde voor 5/6 van hem en 1/6 van jou zijn (tot een bedrag van 30.000 en daarna 50/50).
Dat hoeft dus niet het gehele bedrag te zijn, want het is maar de vraag of je het totale bedrag van 30000 euro er wel uitkrijgt.
En je kunt aangeven dat je naar rato van inkomen de vaste lasten betaald en dat op een gezamenlijke rekening stort. Je houdt dan een eigen rekening waarmee je dan zelf kunt doen wat je wilt en waar je geen gedoe over krijgt...
donderdag 7 mei 2009 om 13:09
Over het verhaal van overwaarde en de vordering van de eigen inbreng van je partner moet je goed nadenken. Er zijn grofweg twee constructies mogelijk in deze. Ik probeer ze uit te leggen ahv conctrete voorbeelden.
Inbreng partner 50.000
Overwaarde huis 100.000
Voorbeeld 1
Overwaarde (100.000) - inbreng partner (50.000) / 2 = 25.000 voor jou
Voorbeeld 2
Overwaarde (100.000) / 2 - inbreng partner als vordering op jouw deel van de overwaarde (50.000) = 0 voor jou
Inbreng partner 50.000
Overwaarde huis 100.000
Voorbeeld 1
Overwaarde (100.000) - inbreng partner (50.000) / 2 = 25.000 voor jou
Voorbeeld 2
Overwaarde (100.000) / 2 - inbreng partner als vordering op jouw deel van de overwaarde (50.000) = 0 voor jou
Fortis et liber
donderdag 7 mei 2009 om 13:42
Die tweede berekening lijkt me niet fair, Thai. Hij zou dan zijn oorspronkelijke inleg volledig claimen van háár overwaarde, terwijl hij fdie moet claimen van hun beider overwaarde. Stel dat die 50.000 euro door de derde wordt geclaimd, dan moeten ze ook beiden de helft daarvan ophoesten.
oh that purrrrrrrrrfect feeling
donderdag 7 mei 2009 om 14:06
Lijkt me idd ook niet fair die tweede berekening. Is wel goed dat Thai dit laat zien. Dat geeft je weer een voorsprong.
By the way. We hebben het altijd met scheidingen over gezamelijke / aparte advocaten. Is het ook geen idee dat je je eerst eens goed laat voorlichten door een "eigen" notaris?
By the way. We hebben het altijd met scheidingen over gezamelijke / aparte advocaten. Is het ook geen idee dat je je eerst eens goed laat voorlichten door een "eigen" notaris?
Wie zonder zonde is gooie de eerste steen
donderdag 7 mei 2009 om 15:40
quote:Appel_flap schreef op 07 mei 2009 @ 12:14:
Ik heb elke maand 1350 netto. Maar we willen over een paar jaar nog wel een kindje en dan ga ik sowieso minder werken.Als jullie een stel zijn dat alles wat met waarde te maken heeft heel zakelijk wil regelen, hoe ga je dan je inkomensdip en pensioengat verrekenen? Of gaan jullie allebei minder werken vanwege de stichting gezin?
Ik heb elke maand 1350 netto. Maar we willen over een paar jaar nog wel een kindje en dan ga ik sowieso minder werken.Als jullie een stel zijn dat alles wat met waarde te maken heeft heel zakelijk wil regelen, hoe ga je dan je inkomensdip en pensioengat verrekenen? Of gaan jullie allebei minder werken vanwege de stichting gezin?
donderdag 7 mei 2009 om 17:06
Appelflap, ik vind je oplossing die je als een van de laatste genoemd hebt idd vrij redelijk.
Hij houdt zijn geld wat hij van zn ouders krijgt.
Daarnaast gewoon alle eigendommen vastleggen in het slc, beter teveel dan teweinig vind ik.
Daarnaast zou ik de volgende berekening toepassen:
als voorbeeld:
Jij 1500
hij 2000
gezamelijk inkomen van 3500
Alle lasten bij elkaar optellen. stel dat dit 2000 euro is, houdt je 1500 over.
Voor een ieder eigen spaarrekening ook zo verdelen.
Dus als je de 1500 euro neemt, niet 750 naar ieders spaarrekening maar 43 % van 1500 naar jou en 57 % van spaarrekening van hem.
Overigens hadden wij ook de lasten naar rato verdeeld. Ik verdiende fiks meer dan vriend dus betaalde ook meer aan de vaste lasten.
Trouwens wel perfect dat je mee kan profiteren van de verlaging vd maandlasten doordat hij t in de hypotheek brengt.
Hij houdt zijn geld wat hij van zn ouders krijgt.
Daarnaast gewoon alle eigendommen vastleggen in het slc, beter teveel dan teweinig vind ik.
Daarnaast zou ik de volgende berekening toepassen:
als voorbeeld:
Jij 1500
hij 2000
gezamelijk inkomen van 3500
Alle lasten bij elkaar optellen. stel dat dit 2000 euro is, houdt je 1500 over.
Voor een ieder eigen spaarrekening ook zo verdelen.
Dus als je de 1500 euro neemt, niet 750 naar ieders spaarrekening maar 43 % van 1500 naar jou en 57 % van spaarrekening van hem.
Overigens hadden wij ook de lasten naar rato verdeeld. Ik verdiende fiks meer dan vriend dus betaalde ook meer aan de vaste lasten.
Trouwens wel perfect dat je mee kan profiteren van de verlaging vd maandlasten doordat hij t in de hypotheek brengt.
koffie, zwart graag...
donderdag 7 mei 2009 om 17:19
[quote]wohman schreef op 07 mei 2009 @ 12:23:
Hier soortgelijke situatie, maar dan omgekeerd. Ik kreeg van mijn ouders een grote som geld voor de aankoop van ons huis. Kun je je misschien voorstellen dat mijn ouders (hoe gek ze ook op vriend zijn) niet wilden dat mocht het ooit fout gaan, dat hij er dan met "hun" geld vandoor zou gaan? Misschien hebben de ouders van jouw vriend dit ook als voorwaarde gesteld?
Ik lees al een tijdje mee op het topic en wilde graag op de bovenstaande opmerking reageren.
Ik zou het zelf erg onplezierig vinden als mijn ouders of zijn ouders een grote som geld beschikbaar zouden stellen aan mij of partner, dat gebruikt zou gaan worden voor iets gezamelijks. Bij mijn partner komt er ook wel eens geld vanuit de familie onze kant op, maar ik ervaar dat eigenlijk als bedreigend. Hoezeer ik er ook van kan profiteren, we zijn beide niet gelijkwaardig doordat ik nooit zoveel geld bij elkaar kan werken als hij van zij ouders 'zomaar krijgt'. Hij kan dus veel meer sparen dan ik, en ook op grotere voet leven dan ik, terwijl we een gezamelijk huishouden en ook samen grote wensen hebben, zoals een nieuwe auto of een vakantie. In theorie kan dat nooit werkelijkheid worden omdat ik niet evenveel kan inleggen als hij.
We hebben nu de constructie dat als er van de ouders iets komt, dat het dan voor ons beiden gegeven wordt. Liever zelfs nog in natura. Zo hebben we bijvoorbeeld van mijn ouders een nieuwe wasmachine gekregen toen de oude stuk ging. Hoeft hij niks aan te betalen, hij gebruikt het net zo goed en het is van ons samen. Moet het geld dat van zijn ouders komt dan wel prive zijn? Ik voel me daar heel ongemakkelijk bij, alsof hij een spaarpotje aanlegt met hulp van de ouders voor het geval dat we uit elkaar gaan. Ik heb dat echt als motie van wantrouwen ervaren. Terwijl het vanuit de ouders uit liefde wordt gegeven. Ik vind dat de psychologische impact van het zomaar geven van geld door ouders aan een van de twee personen in de relatie zwaar onderschat wordt. Ik voel me er in ieder geval kleiner door worden, en minder 'waard' dan mijn partner. Terwijl wij een hele gelijkwaardige, liefdevolle relatie hebben. Geld zorgt op deze manier in ons geval vooral voor meer onenigheid. Dan heb ik het liever niet.
Hier soortgelijke situatie, maar dan omgekeerd. Ik kreeg van mijn ouders een grote som geld voor de aankoop van ons huis. Kun je je misschien voorstellen dat mijn ouders (hoe gek ze ook op vriend zijn) niet wilden dat mocht het ooit fout gaan, dat hij er dan met "hun" geld vandoor zou gaan? Misschien hebben de ouders van jouw vriend dit ook als voorwaarde gesteld?
Ik lees al een tijdje mee op het topic en wilde graag op de bovenstaande opmerking reageren.
Ik zou het zelf erg onplezierig vinden als mijn ouders of zijn ouders een grote som geld beschikbaar zouden stellen aan mij of partner, dat gebruikt zou gaan worden voor iets gezamelijks. Bij mijn partner komt er ook wel eens geld vanuit de familie onze kant op, maar ik ervaar dat eigenlijk als bedreigend. Hoezeer ik er ook van kan profiteren, we zijn beide niet gelijkwaardig doordat ik nooit zoveel geld bij elkaar kan werken als hij van zij ouders 'zomaar krijgt'. Hij kan dus veel meer sparen dan ik, en ook op grotere voet leven dan ik, terwijl we een gezamelijk huishouden en ook samen grote wensen hebben, zoals een nieuwe auto of een vakantie. In theorie kan dat nooit werkelijkheid worden omdat ik niet evenveel kan inleggen als hij.
We hebben nu de constructie dat als er van de ouders iets komt, dat het dan voor ons beiden gegeven wordt. Liever zelfs nog in natura. Zo hebben we bijvoorbeeld van mijn ouders een nieuwe wasmachine gekregen toen de oude stuk ging. Hoeft hij niks aan te betalen, hij gebruikt het net zo goed en het is van ons samen. Moet het geld dat van zijn ouders komt dan wel prive zijn? Ik voel me daar heel ongemakkelijk bij, alsof hij een spaarpotje aanlegt met hulp van de ouders voor het geval dat we uit elkaar gaan. Ik heb dat echt als motie van wantrouwen ervaren. Terwijl het vanuit de ouders uit liefde wordt gegeven. Ik vind dat de psychologische impact van het zomaar geven van geld door ouders aan een van de twee personen in de relatie zwaar onderschat wordt. Ik voel me er in ieder geval kleiner door worden, en minder 'waard' dan mijn partner. Terwijl wij een hele gelijkwaardige, liefdevolle relatie hebben. Geld zorgt op deze manier in ons geval vooral voor meer onenigheid. Dan heb ik het liever niet.
donderdag 7 mei 2009 om 18:33
quote:loomii schreef op 07 mei 2009 @ 15:40:
[...]
Als jullie een stel zijn dat alles wat met waarde te maken heeft heel zakelijk wil regelen, hoe ga je dan je inkomensdip en pensioengat verrekenen? Of gaan jullie allebei minder werken vanwege de stichting gezin?
Goede vraag. TO en vriend gaan samenwonen, niet trouwen. Dat betekent dat TO bij uit elkaar gaan sowieso geen aanspraak kan maken op het pensioen van haar vriend. Als zij minder gaat werken bouwt ze ook minder pensioen op. Dat is voor haar een groot nadeel, zeker bij uit elkaar gaan. Vriend profiteert wel van haar minder werken: zij doet meer in huishouden, onderhoud van gezamenlijk huis en volledig op de opvoeding van het gezamenlijke kind. Hij kan fulltime of meer werken en zo aan zijn carriere werken.
Als TO en vriend uit elkaar gaan moet zij weer fulltime gaan werken (geen recht op partneralimentatie als samenwoner). Ondertussen heeft zij wel een achterstand op de arbeidsmarkt (ze zal niet meer dat salaris en die positie bereiken als iemand die gewoon fulltime heeft doorgewerkt) en ze is gebonden vanwege het kind. (Ex kan gewoon door blijven werken en in zijn vrije weekeinde het kind ophalen.)
Natuurlijk ga je er niet van uit dat je uit elkaar gaat als je gaat samenwonen, maar 40 procent van de samenwoners en 1/3 van de gehuwden overkomt het wel. Vrouwen met kinderen komen financieel meestal heel slecht uit zo'n situatie.
De vriend van TO bekijkt alles nu heel zakelijk, maar ook erg eenzijdig. Het wordt tijd dat TO ook zakelijk naar het samenwonen, samen kinderen krijgen en het kopen van een huis gaat kijken.
[...]
Als jullie een stel zijn dat alles wat met waarde te maken heeft heel zakelijk wil regelen, hoe ga je dan je inkomensdip en pensioengat verrekenen? Of gaan jullie allebei minder werken vanwege de stichting gezin?
Goede vraag. TO en vriend gaan samenwonen, niet trouwen. Dat betekent dat TO bij uit elkaar gaan sowieso geen aanspraak kan maken op het pensioen van haar vriend. Als zij minder gaat werken bouwt ze ook minder pensioen op. Dat is voor haar een groot nadeel, zeker bij uit elkaar gaan. Vriend profiteert wel van haar minder werken: zij doet meer in huishouden, onderhoud van gezamenlijk huis en volledig op de opvoeding van het gezamenlijke kind. Hij kan fulltime of meer werken en zo aan zijn carriere werken.
Als TO en vriend uit elkaar gaan moet zij weer fulltime gaan werken (geen recht op partneralimentatie als samenwoner). Ondertussen heeft zij wel een achterstand op de arbeidsmarkt (ze zal niet meer dat salaris en die positie bereiken als iemand die gewoon fulltime heeft doorgewerkt) en ze is gebonden vanwege het kind. (Ex kan gewoon door blijven werken en in zijn vrije weekeinde het kind ophalen.)
Natuurlijk ga je er niet van uit dat je uit elkaar gaat als je gaat samenwonen, maar 40 procent van de samenwoners en 1/3 van de gehuwden overkomt het wel. Vrouwen met kinderen komen financieel meestal heel slecht uit zo'n situatie.
De vriend van TO bekijkt alles nu heel zakelijk, maar ook erg eenzijdig. Het wordt tijd dat TO ook zakelijk naar het samenwonen, samen kinderen krijgen en het kopen van een huis gaat kijken.
vrijdag 8 mei 2009 om 17:03
Als samenwonenden heb je qua pensioen dezelfde rechten als gehuwden. Dus als ze uit elkaar gaan dan heeft ze gewoon recht op haar deel van het pensioen. Ik stond er zelf ook van te kijken, maar de pensioenspecialist van de bank vertelde mij dit. Dit is zo geregeld om de partner die minder pensioen opbouwt / minder werkt te beschermen.
vrijdag 8 mei 2009 om 18:48
quote:Rosalie1980 schreef op 08 mei 2009 @ 17:03:
Als samenwonenden heb je qua pensioen dezelfde rechten als gehuwden. Dus als ze uit elkaar gaan dan heeft ze gewoon recht op haar deel van het pensioen. Ik stond er zelf ook van te kijken, maar de pensioenspecialist van de bank vertelde mij dit. Dit is zo geregeld om de partner die minder pensioen opbouwt / minder werkt te beschermen.Dat is echt niet waar (en niet de eerste keer dat een 'specialist' een juridisch onjuist advies geeft). TO heeft natuurlijk recht op haar eigen pensioen als zij uit elkaar gaan, maar geen recht op pensioenverevening. Dat geldt alleen voor gehuwden.
Als samenwonenden heb je qua pensioen dezelfde rechten als gehuwden. Dus als ze uit elkaar gaan dan heeft ze gewoon recht op haar deel van het pensioen. Ik stond er zelf ook van te kijken, maar de pensioenspecialist van de bank vertelde mij dit. Dit is zo geregeld om de partner die minder pensioen opbouwt / minder werkt te beschermen.Dat is echt niet waar (en niet de eerste keer dat een 'specialist' een juridisch onjuist advies geeft). TO heeft natuurlijk recht op haar eigen pensioen als zij uit elkaar gaan, maar geen recht op pensioenverevening. Dat geldt alleen voor gehuwden.
vrijdag 8 mei 2009 om 21:29
quote:wanda_p schreef op 08 mei 2009 @ 18:48:
[...]
Dat is echt niet waar (en niet de eerste keer dat een 'specialist' een juridisch onjuist advies geeft). TO heeft natuurlijk recht op haar eigen pensioen als zij uit elkaar gaan, maar geen recht op pensioenverevening. Dat geldt alleen voor gehuwden.
Ook niet helemaal waar: mijn partner heeft wel recht op mijn pensioen aangezien we een notarieel vastgesteld samenlevingscontract hebben en dit ook aan de PGGM (in dit geval) hebben getoond. In hun voorwaarden staat dat dit voldoende is.
Even navragen dus bij je pensioenfonds dus wat de voorwaarden zijn.
[...]
Dat is echt niet waar (en niet de eerste keer dat een 'specialist' een juridisch onjuist advies geeft). TO heeft natuurlijk recht op haar eigen pensioen als zij uit elkaar gaan, maar geen recht op pensioenverevening. Dat geldt alleen voor gehuwden.
Ook niet helemaal waar: mijn partner heeft wel recht op mijn pensioen aangezien we een notarieel vastgesteld samenlevingscontract hebben en dit ook aan de PGGM (in dit geval) hebben getoond. In hun voorwaarden staat dat dit voldoende is.
Even navragen dus bij je pensioenfonds dus wat de voorwaarden zijn.
zaterdag 9 mei 2009 om 18:29
quote:Suze2 schreef op 08 mei 2009 @ 21:29:
[...]
Ook niet helemaal waar: mijn partner heeft wel recht op mijn pensioen aangezien we een notarieel vastgesteld samenlevingscontract hebben en dit ook aan de PGGM (in dit geval) hebben getoond. In hun voorwaarden staat dat dit voldoende is.
Dat gaat dan om het partnerpensioen (bij overlijden). Dat is ook iets anders dan pensioenverevening bij echtscheiding. Als TO minder gaat werken vanwege een gezamenlijk kind betekent dat een inkomstenderving en dus minder pensioenopbouw voor haar. Een regeling treffen voor compensatie bij uit elkaar gaan is een goed idee.
[...]
Ook niet helemaal waar: mijn partner heeft wel recht op mijn pensioen aangezien we een notarieel vastgesteld samenlevingscontract hebben en dit ook aan de PGGM (in dit geval) hebben getoond. In hun voorwaarden staat dat dit voldoende is.
Dat gaat dan om het partnerpensioen (bij overlijden). Dat is ook iets anders dan pensioenverevening bij echtscheiding. Als TO minder gaat werken vanwege een gezamenlijk kind betekent dat een inkomstenderving en dus minder pensioenopbouw voor haar. Een regeling treffen voor compensatie bij uit elkaar gaan is een goed idee.
zondag 10 mei 2009 om 06:14
Je wilt het graag goed geregeld hebben, yeah right! Voor jezelf dus. Naar draagkracht aan de vaste kosten bijdragen en ook nog eens willen dat het geld van zijn ouders ook jouw geld wordt. Dat je gesponsord wordt door je vriend is dus nog niet genoeg. Ik zou nog maar eens achter mijn oren krabben als ik jouw vriend was.
