Thuis
alle pijlers
Hoe snel hield jij van je (oudere) huisdier?
dinsdag 12 april 2022 om 10:23
Goedemorgen iedereen!
Vandaag een vraagje waar ik me best voor schaam. Wij hebben nu een paar dagen een 7 jaar oude hond. Ik wilde al heel lang een hond, waarbij ik een voorkeur had voor een grote hond, in het bijzonder een specifiek ras. Ik hou van hun vriendelijkheid en rust, en vind het ook mooie dieren om te zien. Voor mijn vriend was dit geen optie. Hij was sowieso iets minder van honden (ivm geur/viezigheid/haar), maar stond open voor een kleinere. Ik vond kleiner wat lastiger: blaffen vaak meer, minder geschikt voor lange wandelvakanties en ik vind ze vaak minder lief. Uiteindelijk veel over gesproken en besloten tot een tussenformaat. Ook besloten dat we eigenlijk geen gefokte puppy wilden, maar een hondje uit het asiel of via verhuisdieren. Dit weekend is het allemaal heel snel gegaan: interesse getoond en blijkbaar wilde de eigenaar er vanaf want we konden haar meteen ophalen. Toen we haar zagen schrok ik een beetje, want ze is best klein. Maar ze was ook heel lief en aanhankelijk, blafte niet en was een echte allemansvriend. Er was eigenlijk weinig nadenktijd, dus een beetje in een roes hebben we haar meegenomen.
Ik denk dat het voor mij allemaal wat snel is gegaan. Te overweldigend, en ook te weinig 'kennismakingstijd'. Want ze is hier nu, en ik kan niet anders zeggen: ze is mega lief. Ze loopt goed, sloopt niets, doet meteen heel erg haar best, is lief, aanhankelijk en eigenlijk al best gehoorzaam. Maar ik voel het nog niet. Ik weet niet goed waardoor het komt: is het omdat ze wat meer hyper is dan de honden die ik normaal leuk vind (dat zijn toch wat meer grote vriendelijke reuzen), of is het vooral uiterlijk dat ze me niet 'raakt' (ze is toch wel echt aan de kleine kant)? Of verwacht ik gewoon te veel van mezelf? Het idee dat we nu, en mogelijk nog de komende 10 jaar, best beperkt zijn door dit beestje benauwd me. Ik weet dat als ik van een hond hou me dat helemaal niets uitmaakt, maar dat is dus helaas nog niet zo. Ik hoop dat mijn gevoel nog groeit. Ik doe daarom veel met haar: knuffelen, wandelen, ik geef haar eten, en ze ligt eigenlijk de hele dag bij me in de buurt.
Daarom mijn vraag: zijn hier mensen die een wat ouder hondje kregen, en hoe lang duurde het voordat je daar helemaal gek op was? Ik hoop een beetje op geruststelling. Op een hond in de familie was ik wel meteen helemaal verliefd, maar dat was een puppy en ik hoop dat het daardoor komt. Misschien vergelijk ik mijn gevoel ook wel te veel met het gevoel voor die hond - maar die ken ik al 12 jaar en van puppy af aan dus dat is een oneerlijke vergelijking. Bovendien is zij van een ras dat voor mijn vriend te groot is.
Ik begrijp dat dit verhaal mensen kan raken, maar we doen echt ons best om haar gewild en veilig te laten voelen en zorgen goed voor haar. Ik voel me hier ook echt naar en schuldig over. We begrijpen dat de overgang voor haar ook heel lastig is. Overigens is mijn vriend gelukkig al wel gek op haar (wat best ironisch is, aangezien hij dus eigenlijk 'voor mij' een hond wou).
Vandaag een vraagje waar ik me best voor schaam. Wij hebben nu een paar dagen een 7 jaar oude hond. Ik wilde al heel lang een hond, waarbij ik een voorkeur had voor een grote hond, in het bijzonder een specifiek ras. Ik hou van hun vriendelijkheid en rust, en vind het ook mooie dieren om te zien. Voor mijn vriend was dit geen optie. Hij was sowieso iets minder van honden (ivm geur/viezigheid/haar), maar stond open voor een kleinere. Ik vond kleiner wat lastiger: blaffen vaak meer, minder geschikt voor lange wandelvakanties en ik vind ze vaak minder lief. Uiteindelijk veel over gesproken en besloten tot een tussenformaat. Ook besloten dat we eigenlijk geen gefokte puppy wilden, maar een hondje uit het asiel of via verhuisdieren. Dit weekend is het allemaal heel snel gegaan: interesse getoond en blijkbaar wilde de eigenaar er vanaf want we konden haar meteen ophalen. Toen we haar zagen schrok ik een beetje, want ze is best klein. Maar ze was ook heel lief en aanhankelijk, blafte niet en was een echte allemansvriend. Er was eigenlijk weinig nadenktijd, dus een beetje in een roes hebben we haar meegenomen.
Ik denk dat het voor mij allemaal wat snel is gegaan. Te overweldigend, en ook te weinig 'kennismakingstijd'. Want ze is hier nu, en ik kan niet anders zeggen: ze is mega lief. Ze loopt goed, sloopt niets, doet meteen heel erg haar best, is lief, aanhankelijk en eigenlijk al best gehoorzaam. Maar ik voel het nog niet. Ik weet niet goed waardoor het komt: is het omdat ze wat meer hyper is dan de honden die ik normaal leuk vind (dat zijn toch wat meer grote vriendelijke reuzen), of is het vooral uiterlijk dat ze me niet 'raakt' (ze is toch wel echt aan de kleine kant)? Of verwacht ik gewoon te veel van mezelf? Het idee dat we nu, en mogelijk nog de komende 10 jaar, best beperkt zijn door dit beestje benauwd me. Ik weet dat als ik van een hond hou me dat helemaal niets uitmaakt, maar dat is dus helaas nog niet zo. Ik hoop dat mijn gevoel nog groeit. Ik doe daarom veel met haar: knuffelen, wandelen, ik geef haar eten, en ze ligt eigenlijk de hele dag bij me in de buurt.
Daarom mijn vraag: zijn hier mensen die een wat ouder hondje kregen, en hoe lang duurde het voordat je daar helemaal gek op was? Ik hoop een beetje op geruststelling. Op een hond in de familie was ik wel meteen helemaal verliefd, maar dat was een puppy en ik hoop dat het daardoor komt. Misschien vergelijk ik mijn gevoel ook wel te veel met het gevoel voor die hond - maar die ken ik al 12 jaar en van puppy af aan dus dat is een oneerlijke vergelijking. Bovendien is zij van een ras dat voor mijn vriend te groot is.
Ik begrijp dat dit verhaal mensen kan raken, maar we doen echt ons best om haar gewild en veilig te laten voelen en zorgen goed voor haar. Ik voel me hier ook echt naar en schuldig over. We begrijpen dat de overgang voor haar ook heel lastig is. Overigens is mijn vriend gelukkig al wel gek op haar (wat best ironisch is, aangezien hij dus eigenlijk 'voor mij' een hond wou).
deleintje wijzigde dit bericht op 12-04-2022 10:27
1.44% gewijzigd
dinsdag 12 april 2022 om 10:27
Geef het even tijd. En lief dat je wel je best doet ondanks dat je het nog niet echt voelt.
Ach..het is een klein levend wezentje. Als ze nu al zo lief is en bij je wil zijn dan wordt het vast toch beter. Ze kan echt een kameraadje van je worden.
(Ik moet eigenlijk niet reageren, heb een zwak voor dieren)
Ach..het is een klein levend wezentje. Als ze nu al zo lief is en bij je wil zijn dan wordt het vast toch beter. Ze kan echt een kameraadje van je worden.
(Ik moet eigenlijk niet reageren, heb een zwak voor dieren)
claudia2010 wijzigde dit bericht op 12-04-2022 10:38
11.96% gewijzigd
dinsdag 12 april 2022 om 10:32
Ik heb alleen ervaring met katten uit het asiel. Daar ben ik vaak gaan kijken en op een dag was er dé klik.
Eerlijk gezegd denk ik dat je te overhaast hebt gehandeld.
Wat niet wil zeggen dat de liefde niet kan groeien.
Wil je het een kans geven? Of zou herplaatsen voor jou een optie zijn?
Voor de hond zou dit nu gewoon nog een paard dagen logeren geweest kunnen zijn.
Eerlijk gezegd denk ik dat je te overhaast hebt gehandeld.
Wat niet wil zeggen dat de liefde niet kan groeien.
Wil je het een kans geven? Of zou herplaatsen voor jou een optie zijn?
Voor de hond zou dit nu gewoon nog een paard dagen logeren geweest kunnen zijn.
dinsdag 12 april 2022 om 10:32
Ik denk dat je vaak een plaatje in je hoofd hebt van hoe iets gaat zijn, gebaseerd op herinneringen, wat je meekrijgt van anderen en wensen/dromen.
Dieren hebben nu eenmaal allemaal een eigen karakter. Ook als je een hond had gekozen van dat specifieke ras had je net pech kunnen hebben. Die ervaring heb ik zelf eens gehad. Het was een eigenzinnig diertje en behoefde ook een speciale aanpak.
Geef het tijd. Het is ook opeens veel verantwoordelijkheid en daar kan je ook door overvallen worden.
Dieren hebben nu eenmaal allemaal een eigen karakter. Ook als je een hond had gekozen van dat specifieke ras had je net pech kunnen hebben. Die ervaring heb ik zelf eens gehad. Het was een eigenzinnig diertje en behoefde ook een speciale aanpak.
Geef het tijd. Het is ook opeens veel verantwoordelijkheid en daar kan je ook door overvallen worden.
dinsdag 12 april 2022 om 10:33
Ik heb een wilde kat in huis genomen omdat ze bij het asiel wel kans tot socialiseren zagen.
Tuurlijk, ik het begin was het niet de kat zoals ik mijn katten graag heb. Het was vooral veel werk. Maar ik denk toch dat dat al wel vanuit liefde was?! Maar dat ik echt dacht ‘wat hou ik toch van dit beestje’ was toch echt wel na een paar weken
Tuurlijk, ik het begin was het niet de kat zoals ik mijn katten graag heb. Het was vooral veel werk. Maar ik denk toch dat dat al wel vanuit liefde was?! Maar dat ik echt dacht ‘wat hou ik toch van dit beestje’ was toch echt wel na een paar weken
dinsdag 12 april 2022 om 10:36
Ik herken het wel. Wij hebben een puppy en hoewel ik al mijn hele leven een hond wil en dol ben op alle honden die ik tegenkom, viel het me enorm tegen.
Aan de ene kant heb ik de puppytijd enorm onderschat, maar ook inderdaad alle aanpassingen in mijn leven. Ineens is er een wezentje helemaal afhankelijk van je voor de komende 15 jaar ofzo en dat is best beangstigend.
De eerste weken hebben mijn partner en ik onszelf heel regelmatig afgevraagd: waar zijn we in hemelsnaam aan begonnen? En daar schaamde ik me dan weer heel erg voor, want dat beestje heeft nergens om gevraagd en is gewoon een puppy en ik wilde het toch zo graag?
Maar sinds twee weken ben ik echt helemaal verliefd.
We kennen elkaar beter, we hebben samen een ritme en het gaat gewoon hartstikke goed.
Geef het dus de tijd, het komt vast helemaal goed. Het is ook gewoon heel erg wennen en je hoort toch vooral de halleluja verhalen om je heen (ik in ieder geval).
Aan de ene kant heb ik de puppytijd enorm onderschat, maar ook inderdaad alle aanpassingen in mijn leven. Ineens is er een wezentje helemaal afhankelijk van je voor de komende 15 jaar ofzo en dat is best beangstigend.
De eerste weken hebben mijn partner en ik onszelf heel regelmatig afgevraagd: waar zijn we in hemelsnaam aan begonnen? En daar schaamde ik me dan weer heel erg voor, want dat beestje heeft nergens om gevraagd en is gewoon een puppy en ik wilde het toch zo graag?
Maar sinds twee weken ben ik echt helemaal verliefd.
We kennen elkaar beter, we hebben samen een ritme en het gaat gewoon hartstikke goed.
Geef het dus de tijd, het komt vast helemaal goed. Het is ook gewoon heel erg wennen en je hoort toch vooral de halleluja verhalen om je heen (ik in ieder geval).
dinsdag 12 april 2022 om 10:53
Ook ervaring met een hond die wat ouder was, maar waar ik ook niet op zat te wachten wegens omstandigheden. Lang verhaal kort, het zou tijdelijk zijn maar hond is nu vast bij ons. Wel formaat en ras waar ik ervaring mee had.
Vanaf dag 1 hield ik van hond, maar evengoed merk ik nog steeds dagelijks hoeveel rekening je ook met een hond moet houden om het beestje een fijn leven te geven. Als ik nu een weekend weg ben zonder hond, mis ik dat beestje echt wel.
Ik denk dat het overhaast is gegaan en je bepaalde (mogelijk niet hele reeele) verwachtingen had van een hond. En dat je daardoor nu ook nadelen ziet. Met een kleine hond kan je ook prima verre afstanden lopen, moet ie wel getraind zijn maar dat geldt ook voor jezelf. De hond die je nu hebt heeft een ander formaat, maar betekent niet dat de eigenschappen die je noemt per se aan ras of formaat gebonden zijn. Probeer die verwachtingen te parkeren en er wat minder gekleurd in te staan, ook omdat je hond mogelijk je twijfels aanvoelt en al een heftige periode (wisseling van baas) heeft meegemaakt.
Wat hier enorm hielp was samen op honden training. De hond dingen leren (hond was als puppy getraind overigens) is een leuk proces samen waarbij de band tussen jou en hond versterkt wordt.
Vanaf dag 1 hield ik van hond, maar evengoed merk ik nog steeds dagelijks hoeveel rekening je ook met een hond moet houden om het beestje een fijn leven te geven. Als ik nu een weekend weg ben zonder hond, mis ik dat beestje echt wel.
Ik denk dat het overhaast is gegaan en je bepaalde (mogelijk niet hele reeele) verwachtingen had van een hond. En dat je daardoor nu ook nadelen ziet. Met een kleine hond kan je ook prima verre afstanden lopen, moet ie wel getraind zijn maar dat geldt ook voor jezelf. De hond die je nu hebt heeft een ander formaat, maar betekent niet dat de eigenschappen die je noemt per se aan ras of formaat gebonden zijn. Probeer die verwachtingen te parkeren en er wat minder gekleurd in te staan, ook omdat je hond mogelijk je twijfels aanvoelt en al een heftige periode (wisseling van baas) heeft meegemaakt.
Wat hier enorm hielp was samen op honden training. De hond dingen leren (hond was als puppy getraind overigens) is een leuk proces samen waarbij de band tussen jou en hond versterkt wordt.
dinsdag 12 april 2022 om 11:02
Dankjulliewel voor alle reacties!
Ik denk inderdaad dat we te overhaast hebben gehandeld. Het past ook niet bij mijn karakter: ik moet plannen vaak langere tijd laten 'weken' zodat ik de rust vind om te voelen, en vaak verander ik dan nog van mening. Ik was denk ik te overweldigd. En ook enthousiast natuurlijk. Eindelijk een hondje, en dan ook nog zo'n lieverd! Hoe dan ook was het niet slim van mij/ons.
Goed om te lezen dat de meeste van jullie denken dat het kan groeien, en sommigen het ook herkennen. Dat stelt me gerust. Ik moest ook wat huilen tijdens het typen van de OP, en dan komt ze ook bij me staan ik vind ik haar ook wel echt een schatje. Ik denk dat de verwachtingen inderdaad te hoog gespannen waren, en waarschijnlijk niet realistisch. Lieve woordjes en training ga ik proberen! Gisteren zijn we erachter gekomen dat ze heel graag dingen retrieved, en dat was inderdaad al erg leuk!
Iemand vroeg of herplaatsen een optie zou zijn. Uiteindelijk wil ik het beste voor haar, en dat is een gezin dat van haar houdt. Maar ik vind dit moeilijk, vooral qua timing. Ik wil ons een eerlijke kans geven en ik wil het echt proberen, maar wil niet dat zij wel aan mij hecht en ik niet aan haar (vandaar ook dit topic). Verder heeft ze chronische medische zorg nodig, en zou ik bang zijn dat ze ergens terechtkomt waarbij dat niet goed wordt geregeld. Voor nu heb ik het gevoel dat er een te grote kans is dat het goed komt om al serieus naar herplaatsen te kijken.
Ik denk inderdaad dat we te overhaast hebben gehandeld. Het past ook niet bij mijn karakter: ik moet plannen vaak langere tijd laten 'weken' zodat ik de rust vind om te voelen, en vaak verander ik dan nog van mening. Ik was denk ik te overweldigd. En ook enthousiast natuurlijk. Eindelijk een hondje, en dan ook nog zo'n lieverd! Hoe dan ook was het niet slim van mij/ons.
Goed om te lezen dat de meeste van jullie denken dat het kan groeien, en sommigen het ook herkennen. Dat stelt me gerust. Ik moest ook wat huilen tijdens het typen van de OP, en dan komt ze ook bij me staan ik vind ik haar ook wel echt een schatje. Ik denk dat de verwachtingen inderdaad te hoog gespannen waren, en waarschijnlijk niet realistisch. Lieve woordjes en training ga ik proberen! Gisteren zijn we erachter gekomen dat ze heel graag dingen retrieved, en dat was inderdaad al erg leuk!
Iemand vroeg of herplaatsen een optie zou zijn. Uiteindelijk wil ik het beste voor haar, en dat is een gezin dat van haar houdt. Maar ik vind dit moeilijk, vooral qua timing. Ik wil ons een eerlijke kans geven en ik wil het echt proberen, maar wil niet dat zij wel aan mij hecht en ik niet aan haar (vandaar ook dit topic). Verder heeft ze chronische medische zorg nodig, en zou ik bang zijn dat ze ergens terechtkomt waarbij dat niet goed wordt geregeld. Voor nu heb ik het gevoel dat er een te grote kans is dat het goed komt om al serieus naar herplaatsen te kijken.
dinsdag 12 april 2022 om 11:06
Wij hebben 2 zwervertjes in huis genomen 5 jaar geleden
Bij het reutje was er een instant klik, bij ons teefje zeker niet.
Ze was echt lief,maar ik voelde Her gewoon niet. Heb huilend op de bank gezeten. Zij wilde zo graag en bij mij lukte het gewoon niet.
Tot ze na een paar weken ontsnapte tijdens het uitlaten
Doodsangsten heb ik uitgestaan
Toen we haar vonden heb ik haar in mijn armen genomen en haar beloofd dat ik er altijd voor haar zou zijn.
Vanaf dat moment klikte we en dat is tot op de dag van vandaag niet meer over gegaan.
Zij is echt mijn hond geworden en het reutje is heel erg gericht op mijn man.
Geef het dus tijd, komt goed
Bij het reutje was er een instant klik, bij ons teefje zeker niet.
Ze was echt lief,maar ik voelde Her gewoon niet. Heb huilend op de bank gezeten. Zij wilde zo graag en bij mij lukte het gewoon niet.
Tot ze na een paar weken ontsnapte tijdens het uitlaten
Doodsangsten heb ik uitgestaan
Toen we haar vonden heb ik haar in mijn armen genomen en haar beloofd dat ik er altijd voor haar zou zijn.
Vanaf dat moment klikte we en dat is tot op de dag van vandaag niet meer over gegaan.
Zij is echt mijn hond geworden en het reutje is heel erg gericht op mijn man.
Geef het dus tijd, komt goed
Luister nou maar gewoon naar wat ik zeg!
dinsdag 12 april 2022 om 11:21
Ik heb 2 konijntjes uit het asiel. Ze waren 4 en 1 toen ik ze kreeg. Het echt houden van als huisdier duurde maanden bij mij. Tot die tijd vond ik ze heel leuk om te zien en heel lief en zo en ik verzorgde ze uiteraard met alle inzet, maar als ze dood neer waren gevallen had ik er geen traan om gelaten. Nu wil ik er niet eens aan denken dat mijn ene nijntje al een oud besje van 8 is en geen decennium meer mee gaat (nou ja, kan wel maar dan zet ze een nieuw wereld record). Het duurt bij mij meestal sowieso lang voor ik me ergens aan hecht. Zeer zeldzaam hecht ik me meteen aan iets, maar dat is echt een rarity voor mij. Van mijn vorige (en 1e) konijntje hield ik wel meteen, maar dat was een babietje van 6 weken die ik als kind in mijn schoot geworpen kreeg. Dat is toch anders denk ik.
dinsdag 12 april 2022 om 11:27
Als je kijkt op hondenpage.nl forum zie je soortgelijke ervaringen. Als het een pup is noemen ze het wel de puppy blues, onder die benaming staat het fenomeen bekend. Dat kan ook heel goed ontstaan als je je zeer goed hebt voorbereid en ook als het een ouder hondje is. Het wrikt op het gebied van aanpassing en wennen.
Voor vele gaat het rotgevoel weg na gewenning.
Voor vele gaat het rotgevoel weg na gewenning.
dinsdag 12 april 2022 om 11:50
Wij hebben onze hond nu ruim 6 jaar. We kregen haar met 3 maanden. Een hondje uit het buitenland. Ik was van begin af aan gek op haar. Nog steeds. Mijn vriend heeft wel een paar weken nodig gehad om die band te krijgen. Hij was ook echt lief hoor maar had niet die instant moeder gevoelens die ik wel had. En het is helemaal goed gekomen. Hij is ontzettend gek op haar.
ach.. ik doe ook maar wat..
dinsdag 12 april 2022 om 11:52
Ik moet ook altijd wennen en liefde moet echt groeien bij mij. Mijn kinderen toen ze geboren werden, mijn vorige kat en nu de kitten die we een goede maand in huis hebben. Bij mij is het nooit meteen liefde op het eerste gezicht. Maar uiteindelijk komt het wel en zit het goed. Dus geef het wat tijd!
dinsdag 12 april 2022 om 11:53
Het lijkt mij logisch dat je even elkaar moet leren kennen en dat dit niet in een paar dagen gebeurd. Soms wel, soms ook niet. Net zoals dat de een gelijk al knetterverliefd was op de partner en bij sommigen dit even tijd nodig had.
Als klagen telde als werk, dan had mijn ex zich ook moeiteloos een Mercedes kunnen veroorloven.
dinsdag 12 april 2022 om 11:58
Zoals reeds gezegd, geef het even tijd. Ik heb zelf sinds een half jaar een bejaarde kat uit het asiel, dat is ook onverwacht snel gegaan maar we wouden een oudje de kans geven om bij ons een fijne tijd te hebben (ze zat ook al een tijdje in het asiel, niemand wou haar). Vanaf het eerste moment had ik onmiddelijk het "zorgende" gevoel maar echte liefde moet soms ook groeien. Ik wist onmiddelijk dat ik nooit spijt zou krijgen maar een band heb je natuurlijk nog niet, dus ik kan alleen maar adviseren om daarvoor open te staan en leuke dingen te doen samen. Ik kan mijn kat absoluut niet meer missen in ieder geval.
dinsdag 12 april 2022 om 11:58
Geef het tijd. Gun jezelf tijd en ook de hond. Zij mag niet de dupe worden van jouw overhaaste beslissing. Zij heeft er niet om gevraagd om in een opwelling opgenomen te worden. Je moet jouw verwachtingen niet op haar projecteren. Met de tijd ga je kleine en grote dingen waarderen in je hond. En zij in jou. Maar dan moet je haar wel die kans gunnen en ook geven. Dan komt het goed. Huisdieren moet je inderdaad niet in een opwelling nemen, maar goed over nadenken. Bij jou liep het anders, dat kan, jullie moeten nog aan elkaar wennen. Zo te horen klinkt ze als een lieve trouwe en aanhankelijke hond. Veel plezier samen.
sweetfirefly wijzigde dit bericht op 12-04-2022 11:59
0.08% gewijzigd
Vanaf eind juli worden er weer egeltjes geboren, zorg voor een schuilplekje in je tuin, en een klein en laag bakje water. Nooit melk. Dank je wel.
dinsdag 12 april 2022 om 11:58
Gun jezelf wat tijd TO!
Wij hebben 5,5 jaar geleden onze eerste herplaatser kat gekregen. Dat was meteen liefde.
Na twee jaar van zeuren ging mijn man afgelopen zomer overstag en kwam er een tweede herplaatser. En wat was dat een ramp..Het ging totaal niet in huis en ik voelde er niets bij. Zat al te kijken of ik hem kon herplaatsen want iedereen liep op z’n tandvlees. Ik had zo’n spijt, en voelde me daar heel schuldig over. Na een paar weken vond de kat z’n draai en gingen wij ons hechten. Het heeft een paar maanden geduurd eer hij echt gewend was, maar we zijn blij dat we hebben doorgezet. Hij is zo leuk! We houden net zoveel van hem als van kat 1, maar het heeft moeten groeien.
Dus, wees niet zo streng voor jezelf. Als je je lang verheugd hebt valt de werkelijkheid bijna altijd tegen.
Wij hebben 5,5 jaar geleden onze eerste herplaatser kat gekregen. Dat was meteen liefde.
Na twee jaar van zeuren ging mijn man afgelopen zomer overstag en kwam er een tweede herplaatser. En wat was dat een ramp..Het ging totaal niet in huis en ik voelde er niets bij. Zat al te kijken of ik hem kon herplaatsen want iedereen liep op z’n tandvlees. Ik had zo’n spijt, en voelde me daar heel schuldig over. Na een paar weken vond de kat z’n draai en gingen wij ons hechten. Het heeft een paar maanden geduurd eer hij echt gewend was, maar we zijn blij dat we hebben doorgezet. Hij is zo leuk! We houden net zoveel van hem als van kat 1, maar het heeft moeten groeien.
Dus, wees niet zo streng voor jezelf. Als je je lang verheugd hebt valt de werkelijkheid bijna altijd tegen.
dinsdag 12 april 2022 om 12:01
dinsdag 12 april 2022 om 12:06
Dit ging dus verkeerd, sorry!
Ik zag haar dus en dacht nee dat wordt m niet, mocht haar twee weken op proef nemen.
Ik kan alleen maar zeggen dat het idee dat ik haar zou moeten missen vreselijk is.
Ze is zo lief en intelligent. Gaat mee op mijn scootmobiel en geniet er van.
Het was zeker wennen, het houden van was er niet gelijk. Wennen aan een kleine hond enz.
Ze is nu 13 en een enorme lieverd.
Kortom; geef het tijd, dat houden van komt wel, geloof me
Ik zag haar dus en dacht nee dat wordt m niet, mocht haar twee weken op proef nemen.
Ik kan alleen maar zeggen dat het idee dat ik haar zou moeten missen vreselijk is.
Ze is zo lief en intelligent. Gaat mee op mijn scootmobiel en geniet er van.
Het was zeker wennen, het houden van was er niet gelijk. Wennen aan een kleine hond enz.
Ze is nu 13 en een enorme lieverd.
Kortom; geef het tijd, dat houden van komt wel, geloof me
dinsdag 12 april 2022 om 12:33
Deleintje schreef: ↑12-04-2022 11:02Dankjulliewel voor alle reacties!
…
Iemand vroeg of herplaatsen een optie zou zijn. Uiteindelijk wil ik het beste voor haar, en dat is een gezin dat van haar houdt. Maar ik vind dit moeilijk, vooral qua timing. Ik wil ons een eerlijke kans geven en ik wil het echt proberen, maar wil niet dat zij wel aan mij hecht en ik niet aan haar (vandaar ook dit topic). Verder heeft ze chronische medische zorg nodig, en zou ik bang zijn dat ze ergens terechtkomt waarbij dat niet goed wordt geregeld. Voor nu heb ik het gevoel dat er een te grote kans is dat het goed komt om al serieus naar herplaatsen te kijken.
Misschien geeft het je wat rust om een termijn in gedachten te nemen? Dan weet je dat ze er sowieso de komende x weken is, kun je het een beetje loslaten en hak je daarna de knoop door.
dinsdag 12 april 2022 om 12:33
Als ik al lees hoe het vooraf is gegaan, vriend vindt haren vies, jij wil eigenlijk iets anders, niet bij een asiel gaan buurten maar binnen 5 min bij iemand die van zijn ouder hond af wil....op die manier voor een intensief huisdier kiezen, dat snap ik niet.
Ook zielig voor het beestje.
Mijn kat komt uit het asiel en we hadden een klik toen zij meteen haar koppie tegen mij aan duwde. Thuis ook meteen 1000 kopjes gehad. Het is een verder een loeder.
Ook zielig voor het beestje.
Mijn kat komt uit het asiel en we hadden een klik toen zij meteen haar koppie tegen mij aan duwde. Thuis ook meteen 1000 kopjes gehad. Het is een verder een loeder.
This user may use sarcasm and cynicism in a way you are not accustomed to. You might suffer severe mental damage.
Om te kunnen reageren moet je ingelogd zijn
Al een account? Log dan hier in
