Thuis
alle pijlers
van huwelijk naar lat relatie
vrijdag 6 februari 2009 om 11:33
Hallo, even in het kort een situatie schets;
ik ben getrouwd en samen hebben we twee kleine kinderen. Nu is het zo dat ik heel graag weer op mijzelf wil wonen. Ik wil eigenlijk latten; al heel lang maar mijn man heeft al die tijd gezegd; wanneer je uit huis gaat is t over, en dus bleef ik. Onderhand was ik zo ver dat ik een scheiding zou accepteren als ik maar een eigen huis mocht hebben.
Mijn man die dus nooit verwacht had dat het gevoel zo sterk was is bij gedraai en is dus bereid om te gaan (proberen) te latten (met enorm veel weerstand, dat wel!)
Alleen ik weet niet hoe! Tot nu toe loop ik vast op ons huwelijk, als ik in aanmerking wil komen voor een huis zouden we moeten scheiden en dan nog is de kans groot dat ik pas over 4 jaar een huis krijg.
Samen een tweede appartement kopen (we hebben nu een koop appartement) is misschien wel mogelijk maar als het latten niet goed gaat moeten we in plaats van 1 huis 2 huizen verkopen.
Verder ben ik 80 tot 100% afgekeurd en heb ik een WaJong; als ik op mijzelf wonen ga zal dat aangevuld moeten worden met een bijstandsuitkering, die ik niet krijg want getrouwd.
Oke; tot zo ver duidelijk er zit niks anders op dan scheiden. Nu vind ik dat niet zo erg; ik hecht weinig tot geen waarde aan het boterbriefje, maar mijn man dus wel...
Eenmaal gescheiden (en dus zo'n 1100 euro lichter) heb ik nog steeds geen huis en omdat ik dan samen leef nog steeds geen aanvullende uitkering...
Hoe moet ik dit in hemels naam oplossen/aanpakken?
ik ben getrouwd en samen hebben we twee kleine kinderen. Nu is het zo dat ik heel graag weer op mijzelf wil wonen. Ik wil eigenlijk latten; al heel lang maar mijn man heeft al die tijd gezegd; wanneer je uit huis gaat is t over, en dus bleef ik. Onderhand was ik zo ver dat ik een scheiding zou accepteren als ik maar een eigen huis mocht hebben.
Mijn man die dus nooit verwacht had dat het gevoel zo sterk was is bij gedraai en is dus bereid om te gaan (proberen) te latten (met enorm veel weerstand, dat wel!)
Alleen ik weet niet hoe! Tot nu toe loop ik vast op ons huwelijk, als ik in aanmerking wil komen voor een huis zouden we moeten scheiden en dan nog is de kans groot dat ik pas over 4 jaar een huis krijg.
Samen een tweede appartement kopen (we hebben nu een koop appartement) is misschien wel mogelijk maar als het latten niet goed gaat moeten we in plaats van 1 huis 2 huizen verkopen.
Verder ben ik 80 tot 100% afgekeurd en heb ik een WaJong; als ik op mijzelf wonen ga zal dat aangevuld moeten worden met een bijstandsuitkering, die ik niet krijg want getrouwd.
Oke; tot zo ver duidelijk er zit niks anders op dan scheiden. Nu vind ik dat niet zo erg; ik hecht weinig tot geen waarde aan het boterbriefje, maar mijn man dus wel...
Eenmaal gescheiden (en dus zo'n 1100 euro lichter) heb ik nog steeds geen huis en omdat ik dan samen leef nog steeds geen aanvullende uitkering...
Hoe moet ik dit in hemels naam oplossen/aanpakken?
vrijdag 6 februari 2009 om 20:02
"Een alleenstaande ouder met een kind jonger dan 18 jaar, die recht heeft op een volledige bijstandsuitkering, krijgt een netto-uitkering van € 853,76 per maand (70% van het minimumloon) en een vakantietoeslag van € 44,94 per maand (bedragen gelden per 1 januari 2009).
Als u uw (woon)kosten niet met iemand anders deelt, krijgt u een toeslag van maximaal € 243,93 per maand (20% van het minimumloon) en daarbij een vakantietoeslag van € 12,84 (bedragen per 1 januari 2009). Het vakantiegeld ontvangt u één maal per jaar, in juni."
Zowel gehuwd als gescheiden is je man/exman onderhoudsplichtig voor jullie kinderen en jou. Ik denk niet dat je recht hebt op een aanvulling, aangezien je in je eentje de bijstandsnorm al haalt met je wajong en voor een eventuele toeslag zal de alimentatie van je man je uitsluiten.
Overigens vind ik de optie van kinderen in eigen huis laten en ze daar overdag opvangen en zelf een studiootje in de buurt huren helemaal niet verkeerd. Ga je na het eten naar huis ofzo. Je bent dan 's avonds lekker op jezelf, je hebt een plek voor jezelf, lage woonlasten en de kinderen ondervinden er minimaal hinder van jullie veranderde leef/relatiestatus.
Je kunt wel zeggen dat dat jou niks lijkt, maar voor je kinderen zou het wel heel fijn zijn en een stuk stabieler. Bovendien blijft hun vader op die manier veel meer betrokken bij ze. Misschien toch eens over nadenken.
Als u uw (woon)kosten niet met iemand anders deelt, krijgt u een toeslag van maximaal € 243,93 per maand (20% van het minimumloon) en daarbij een vakantietoeslag van € 12,84 (bedragen per 1 januari 2009). Het vakantiegeld ontvangt u één maal per jaar, in juni."
Zowel gehuwd als gescheiden is je man/exman onderhoudsplichtig voor jullie kinderen en jou. Ik denk niet dat je recht hebt op een aanvulling, aangezien je in je eentje de bijstandsnorm al haalt met je wajong en voor een eventuele toeslag zal de alimentatie van je man je uitsluiten.
Overigens vind ik de optie van kinderen in eigen huis laten en ze daar overdag opvangen en zelf een studiootje in de buurt huren helemaal niet verkeerd. Ga je na het eten naar huis ofzo. Je bent dan 's avonds lekker op jezelf, je hebt een plek voor jezelf, lage woonlasten en de kinderen ondervinden er minimaal hinder van jullie veranderde leef/relatiestatus.
Je kunt wel zeggen dat dat jou niks lijkt, maar voor je kinderen zou het wel heel fijn zijn en een stuk stabieler. Bovendien blijft hun vader op die manier veel meer betrokken bij ze. Misschien toch eens over nadenken.
oh that purrrrrrrrrfect feeling
vrijdag 6 februari 2009 om 20:37
Ik ben er denk ik gewoon al uit hoe t werkt 
(ik ben er dus wel al een week mee aan t puzzelen, maar als ik t goed heb is er nu een kwartje gevallen)
Ben nu wat aan t rekenen met wat ik krijg aan zorg toeslag en kindgebonden budget en alles en dan kan ik inderdaad rond komen, dus geen aanvullende uitkering nodig.
Enigste waar ik nu dus mee zit is een wachttijd van 4 jaar.... maar goed ik zie onderhand sterretjes van het nadenken, morgen puzzel ik weer verder.
poezewoes dit lat gebeuren is een probeersel; het is gaan latten of scheiden. om nu zelf een onderkomen te zoeken en dan later als nog met kinderen te verhuizen vind ik niet echt in het belang van de kinderen. Bovendien heeft hun vader ook wel recht op een eigen leven; zeker als we besluiten dat latten definitief scheiden word.
(ik ben er dus wel al een week mee aan t puzzelen, maar als ik t goed heb is er nu een kwartje gevallen)Ben nu wat aan t rekenen met wat ik krijg aan zorg toeslag en kindgebonden budget en alles en dan kan ik inderdaad rond komen, dus geen aanvullende uitkering nodig.
Enigste waar ik nu dus mee zit is een wachttijd van 4 jaar.... maar goed ik zie onderhand sterretjes van het nadenken, morgen puzzel ik weer verder.
poezewoes dit lat gebeuren is een probeersel; het is gaan latten of scheiden. om nu zelf een onderkomen te zoeken en dan later als nog met kinderen te verhuizen vind ik niet echt in het belang van de kinderen. Bovendien heeft hun vader ook wel recht op een eigen leven; zeker als we besluiten dat latten definitief scheiden word.
vrijdag 6 februari 2009 om 20:39
quote:gigaluilak schreef op 06 februari 2009 @ 19:07:
I Dat je niet hoeft te scheiden om een gescheiden huishouding te voeren wil ik wel meer over weten, waar kan ik dat vinden dan? .http://www.google.nl/sear...scheiding+tafel+bed&meta=
I Dat je niet hoeft te scheiden om een gescheiden huishouding te voeren wil ik wel meer over weten, waar kan ik dat vinden dan? .http://www.google.nl/sear...scheiding+tafel+bed&meta=
Wat gij niet wilt dat u geschiedt, doe dat ook een ander niet.
vrijdag 6 februari 2009 om 20:59
Beste Gigaluilak,
als je alleenstaand en in de Wajong bent, krijg je een 'kopje' (toeslag) van het UWV, om zo aan een minimum uitkering te komen. Als je getrouwd bent, krijg je dit 'kopje' niet.
Als je gehuwd bent, maar gescheiden woont, ben je voor de belastingdienst geen 'toeslagpartners'en dan krijg je zowel zorgtoeslag als huurtoeslag, waardoor je huur veeel lager wordt. (Ik spreek uit ervaring; ik ben eerst getrouwd en toen pas samen gaan wonen. Ik heb huurtoeslag ontvangen tot het huis van mijn man verbouwd was en ik erbij in kon trekken.)
Hoe je nu aan een huisje komt ... ik blijf toch het idee hebben dat je 'scheiden van tafel en bed' nog eens uit moet zoeken? Weet een notaris of de rechtswinkel dit niet? Misschioen is die optie ook psychologisch meer wat het is?
Succes!
als je alleenstaand en in de Wajong bent, krijg je een 'kopje' (toeslag) van het UWV, om zo aan een minimum uitkering te komen. Als je getrouwd bent, krijg je dit 'kopje' niet.
Als je gehuwd bent, maar gescheiden woont, ben je voor de belastingdienst geen 'toeslagpartners'en dan krijg je zowel zorgtoeslag als huurtoeslag, waardoor je huur veeel lager wordt. (Ik spreek uit ervaring; ik ben eerst getrouwd en toen pas samen gaan wonen. Ik heb huurtoeslag ontvangen tot het huis van mijn man verbouwd was en ik erbij in kon trekken.)
Hoe je nu aan een huisje komt ... ik blijf toch het idee hebben dat je 'scheiden van tafel en bed' nog eens uit moet zoeken? Weet een notaris of de rechtswinkel dit niet? Misschioen is die optie ook psychologisch meer wat het is?
Succes!
zaterdag 7 februari 2009 om 01:05
quote:elianne69 schreef op 06 februari 2009 @ 19:45:
[...]
Wel waar!
http://web.mac.com/zwiep/Zwiep/Waar.html
Zwiep valt onder de gemeente Lochem
[...]
Wel waar!
http://web.mac.com/zwiep/Zwiep/Waar.html
Zwiep valt onder de gemeente Lochem
zaterdag 7 februari 2009 om 16:06
quote:Spijker schreef op 06 februari 2009 @ 12:19:
Jezus Gigaluilak, doe nou niet alsof je hier iets doodnormaals vraagt en vervolgens rare antwoorden krijgt.
Ik vind ook dat Gigaluilak bijzonder rare antwoorden krijgt op. Vooral antwoorden op dingen die ze helemaal niet gevraagd heeft.
In mijn omgeving ken ik persoonlijk al twee echtparen die na een aantal jaren huwelijk niet direct wilden scheiden, maar eerst een andere oplossing zochten vanwege de kinderen. Beiden hebben ze hun huis 'omgebouwd' tot woongroep. Verder ken ik talloze vrouwen die ontzettend veel moeite hebben een plekje voor zichzelf te vinden binnen het huwelijk. Ik ken zelfs een journaliste die daar een reportage over heeft gemaakt.
Dus inderdaad een doodnormale vraag.
En dan zo'n reeks van zotte antwoorden achter elkaar: "je bent egoistisch", "had je maar moeten bedenken voor je ging trouwen", "je kunt beter naar een therapeut gaan", "m'n haren gaan overeind staan van je nick"... jezus mina, ga vreemdgangers pesten op de Relatiepijler...
Jezus Gigaluilak, doe nou niet alsof je hier iets doodnormaals vraagt en vervolgens rare antwoorden krijgt.
Ik vind ook dat Gigaluilak bijzonder rare antwoorden krijgt op. Vooral antwoorden op dingen die ze helemaal niet gevraagd heeft.
In mijn omgeving ken ik persoonlijk al twee echtparen die na een aantal jaren huwelijk niet direct wilden scheiden, maar eerst een andere oplossing zochten vanwege de kinderen. Beiden hebben ze hun huis 'omgebouwd' tot woongroep. Verder ken ik talloze vrouwen die ontzettend veel moeite hebben een plekje voor zichzelf te vinden binnen het huwelijk. Ik ken zelfs een journaliste die daar een reportage over heeft gemaakt.
Dus inderdaad een doodnormale vraag.
En dan zo'n reeks van zotte antwoorden achter elkaar: "je bent egoistisch", "had je maar moeten bedenken voor je ging trouwen", "je kunt beter naar een therapeut gaan", "m'n haren gaan overeind staan van je nick"... jezus mina, ga vreemdgangers pesten op de Relatiepijler...
zaterdag 7 februari 2009 om 19:28
Ach korenwolf ik waardeer je mosterd enorm hoor
In ieder geval gaat ik bij deze (voor mijzelf ) dit topic weer afsluiten; we zijn er uit; en financieel gaan we het redden (wat mij nog t meest verbaast!) nu is het een kwestie van op huizen reageren en zien hoe het loopt. Mocht het echt te lang gaan duren of de situatie zodanig veranderen dat het niet houdbaar meer is zien we vanaf daar wel weer verder. Ik heb in ieder geval vertrouwen in de toekomst en hoe t komt; tja zo gaat t komen
In ieder geval gaat ik bij deze (voor mijzelf ) dit topic weer afsluiten; we zijn er uit; en financieel gaan we het redden (wat mij nog t meest verbaast!) nu is het een kwestie van op huizen reageren en zien hoe het loopt. Mocht het echt te lang gaan duren of de situatie zodanig veranderen dat het niet houdbaar meer is zien we vanaf daar wel weer verder. Ik heb in ieder geval vertrouwen in de toekomst en hoe t komt; tja zo gaat t komen
dinsdag 3 maart 2009 om 13:45
Ik heb een uitkering van 875 netto (bruto 1015) en geen mogelijkheid tot werken nu. daar komt dan huurtoeslag; kindertoeslag; alleen staande ouderkorting en zorg toeslag bij, hoeveel dat alles precies word weet ik niet, maar ik weet dat ik er mee kan rondkomen.
De kinderen gaan met mij mee, hier blijven wonen waar ik woon is geen optie, ik kan de hypotheek niet betalen, wanneer hij tijdelijk ergens anders gaat wonen hebben we nog steeds een probleem, dankzij het uit elkaar gaan krijg ik die toeslagen, hij verdient te veel daar voor en krijgt ze niet; we zouden beide dan niet meer rond kunnen komen...
Voor de kinderen vind ik het ook niet prettig; eerst papa weg en dan papa terug en dan wij verhuizen... zeker ook omdat ze te jong zijn om er iets van te snappen.
De spanning hier in huis is te veel, ik leid er onder, man leid er onder en de kinderen helemaal! We maken dan weleens waar geen knallende ruzies meer maar die spanning is gewoon echt voelbaar! Ik kan onderhand ook gewoon niks meer hebben, ik eet niet ik slaap niet en hoewel ik niet bedreigd word op welke manier dan ook voel ik mij heel onveilig.
Ik weet gewoon ook niet waar ik het zoeken moet, man en ik staan qua gevoel lijnrecht tegen over elkaar, hij wil als maar knuffelen en kroelen, zich geliefd voelen, ik wil ruimte en rust en we verliezen nu dus beide... Ik heb zelfs voorgesteld dat hij t ergens anders zoekt, maar dat resulteert in verwijten dat ik op zoek ga naar een ander en seks wil met andere (want ja daar staat mijn hoofd echt naar... niet dus!) want als hij t mag mag ik t ook... ja vast wel; dat is alleen de insteek niet, ik wil met rust gelaten worden, ik wil dat hij van mij afblijft...!
oh bah; ik moet heel eerlijk zeggen dat ik nu er gewoon onwijs door heen zit; ik wist wel dat er spanning zou komen, en dat een huis vinden niet makkelijk ging maar dat hij in ene zo dwars zou gaan liggen had ik niet verwacht.. t breekt mij op en ik merk dat dat mij labiel maakt. Ik wilde zelfs seks met hem gaan hebben tegen mijn zin in zodat hij maar zou ophouden (bedacht mij op tijd en wil dat gewoon ook echt niet meer!) de kans dat t nog erger word want t werkt is trouwens groter...
oh bah ik zit er zo door heen nu en ik kan nergens mijn ei kwijt (of mijzelf!)
De kinderen gaan met mij mee, hier blijven wonen waar ik woon is geen optie, ik kan de hypotheek niet betalen, wanneer hij tijdelijk ergens anders gaat wonen hebben we nog steeds een probleem, dankzij het uit elkaar gaan krijg ik die toeslagen, hij verdient te veel daar voor en krijgt ze niet; we zouden beide dan niet meer rond kunnen komen...
Voor de kinderen vind ik het ook niet prettig; eerst papa weg en dan papa terug en dan wij verhuizen... zeker ook omdat ze te jong zijn om er iets van te snappen.
De spanning hier in huis is te veel, ik leid er onder, man leid er onder en de kinderen helemaal! We maken dan weleens waar geen knallende ruzies meer maar die spanning is gewoon echt voelbaar! Ik kan onderhand ook gewoon niks meer hebben, ik eet niet ik slaap niet en hoewel ik niet bedreigd word op welke manier dan ook voel ik mij heel onveilig.
Ik weet gewoon ook niet waar ik het zoeken moet, man en ik staan qua gevoel lijnrecht tegen over elkaar, hij wil als maar knuffelen en kroelen, zich geliefd voelen, ik wil ruimte en rust en we verliezen nu dus beide... Ik heb zelfs voorgesteld dat hij t ergens anders zoekt, maar dat resulteert in verwijten dat ik op zoek ga naar een ander en seks wil met andere (want ja daar staat mijn hoofd echt naar... niet dus!) want als hij t mag mag ik t ook... ja vast wel; dat is alleen de insteek niet, ik wil met rust gelaten worden, ik wil dat hij van mij afblijft...!
oh bah; ik moet heel eerlijk zeggen dat ik nu er gewoon onwijs door heen zit; ik wist wel dat er spanning zou komen, en dat een huis vinden niet makkelijk ging maar dat hij in ene zo dwars zou gaan liggen had ik niet verwacht.. t breekt mij op en ik merk dat dat mij labiel maakt. Ik wilde zelfs seks met hem gaan hebben tegen mijn zin in zodat hij maar zou ophouden (bedacht mij op tijd en wil dat gewoon ook echt niet meer!) de kans dat t nog erger word want t werkt is trouwens groter...
oh bah ik zit er zo door heen nu en ik kan nergens mijn ei kwijt (of mijzelf!)
dinsdag 3 maart 2009 om 14:00
weet ik wel; alleen het werkt niet! en ik blijf het herhalen en herhalen... 
Zelfs zo erg dat andere nu ook zeggen; waarom doe je nou niet wat ze vraagt? en dan zegt hij; ja maar dat doe ik toch; om dan gelijk tegen mij aan te gaan zitten en aan mij te gaan zitten friemelen... echt ik kan wel janken! ik weet niet meer hoe en wat te doen om maar met rust gelaten te worden...
Zelfs zo erg dat andere nu ook zeggen; waarom doe je nou niet wat ze vraagt? en dan zegt hij; ja maar dat doe ik toch; om dan gelijk tegen mij aan te gaan zitten en aan mij te gaan zitten friemelen... echt ik kan wel janken! ik weet niet meer hoe en wat te doen om maar met rust gelaten te worden...
dinsdag 3 maart 2009 om 14:17
Poeh moeilijk giga. Ik denk dat je huiswise ofwe particulier moet huren, wat te duur is, ofwel moet wachten, wat te lang is of in onderhuur moet. En dat laatste is nou ook niet bepaald een ideale optie. Ik weet het ook even niet. Ben je gebonden aan hier of kan het ook in bijvoorbeeld Rotterdam? Want daar heb je wel weer vrij goedkoop studiootjes.
donderdag 5 maart 2009 om 11:11
Ik vind het nogal een verwarrend topic - niet scheiden, wel scheiden, latten, kinderen hier, kinderen daar...
Mijn algehele indruk is dat de individualsering een beetje te ver doorgeslagen is.
Als je gaat trouwen (en zeker als je samen kinderen krijgt) doe je dat toch met de intentie om er alles aan te doen om de relatie te laten slagen. Probeer daar dan eerst uit te komen met therapie bv. Koop samen een groter huis met een zolderkamer voor jezelf. Ga iets voor jezelf doen (vrijwilligerswerk/hobby) zodat je het gevoel hebt een eigen leven te hebben.
Mochten er echt grote problemen zijn die niet kunnen worden opgelost kan scheiden altijd nog. Met een uitkering op jezelf wonen met twee knderen is geen vetpot, ondanks alimentatie. En bedenk dat je kinderen van jullie samen blijven, dus jullie blijven met elkaar te maken hebben.
Waarom wil je eigenlijk bij hem weg? Wat gaat er niet goed aan het samenwonen?
Mijn algehele indruk is dat de individualsering een beetje te ver doorgeslagen is.
Als je gaat trouwen (en zeker als je samen kinderen krijgt) doe je dat toch met de intentie om er alles aan te doen om de relatie te laten slagen. Probeer daar dan eerst uit te komen met therapie bv. Koop samen een groter huis met een zolderkamer voor jezelf. Ga iets voor jezelf doen (vrijwilligerswerk/hobby) zodat je het gevoel hebt een eigen leven te hebben.
Mochten er echt grote problemen zijn die niet kunnen worden opgelost kan scheiden altijd nog. Met een uitkering op jezelf wonen met twee knderen is geen vetpot, ondanks alimentatie. En bedenk dat je kinderen van jullie samen blijven, dus jullie blijven met elkaar te maken hebben.
Waarom wil je eigenlijk bij hem weg? Wat gaat er niet goed aan het samenwonen?
