Psyche
alle pijlers
Alleenzijn en gelukkig zijn met jezelf deel VI
maandag 21 maart 2016 om 21:37
Eind 2011 opende Lisanne een topic omdat Lisanne maar niet gelukkig kon worden met zichzelf. Haar eigenwaarde was gebaseerd op de bevestiging die ze kreeg van anderen. In een relatie werd Lisanne afhankelijk en cijferde ze zichzelf weg, als vrijgezel was Lisanne altijd op zoek naar afleiding en naar een potentiële relatie. Na een relatie met een foute man waarin ze zichzelf compleet verloren was wist ze dat er iets moest veranderen, maar hoe?
Inmiddels is dit topic uitgegroeid tot een plek waar mensen hun verhaal (~15.000 berichten!) kwijt kunnen, maar vooral tot een plek waar men elkaar advies geeft en elkaar helpt om gelukkig(er) te worden. Het topic biedt praktische tips voor een aangenamer leven met jezelf en brengt lotgenoten samen. Het doel van dit topic is niet om de uiterste staat van kijk-mij-alleen-eens-gelukkig-zijn te bereiken.
Iedereen die zich op de een of andere manier verbonden voelt met dit onderwerp is hier welkom, of je nou net ontdekt hebt dat je anderen nodig hebt om je goed te voelen, altijd op zoek bent naar afleiding om maar niet alleen te zijn, al bezig bent om je eigenwaarde in jezelf (terug) te vinden of al helemaal gelukkig met jezelf bent. Eveneens is eenieder welkom die ongelukkig is in een relatie. Iets wat in deel III regelmatig ter sprake kwam.
Uit feedback bleek dat personen het waardevol vinden om de eerste vijf delen van het topic te lezen:
Deel I Alleen zijn en gelukkig zijn met jezelf
Deel II Alleen zijn en gelukkig zijn met jezelf - deel 2
Deel III http://forum.viva.nl/foru ... -3/list_messages/215279/0
Deel IV Alleen zijn en gelukkig zijn met jezelf, deel IV
Deel V- Alleenzijn en gelukkig zijn met jezelf deel V
Maart 2016 bestaat de literatuurlijst uit de volgende stukken:
Als hij maar gelukkig is – Robin Norwood
De ideale vrouw is een bitch – Sherry Argov
Coach jezelf naar succes – Talene Miedaner
Verslaafd aan liefde – Jan Geurtz
Je kunt je leven helen – Louise L. Hay
Het monsterverbod – Carolien Roodvoets
Liefhebben zonder voorwaarden – Paul Ferrini
De Kracht van het Nu – Eckhart Tolle
Als succes een spel is, dan zijn dit de regels – Cherie Carter-Scott
Als liefde een spel is, dan zijn dit de regels - Cherie Carter- Scott
De zeven spirituele wetten van succes – Deepak Chopra
Superbrein – Deepak Chopra
Emotionele afhankelijkheid - Dr. Rudolf Snel.
Houd me vast - Dr Sue Johnson
Liefdesbang- Hannah Cuppen
Lisanne: bedankt voor het openen van het oorspronkelijke topic! Alhoewel Lisanne minder actief is, is er nog altijd een ‘harde kern’ actief aangevuld met (eveneens welkome) passanten.
Inmiddels is dit topic uitgegroeid tot een plek waar mensen hun verhaal (~15.000 berichten!) kwijt kunnen, maar vooral tot een plek waar men elkaar advies geeft en elkaar helpt om gelukkig(er) te worden. Het topic biedt praktische tips voor een aangenamer leven met jezelf en brengt lotgenoten samen. Het doel van dit topic is niet om de uiterste staat van kijk-mij-alleen-eens-gelukkig-zijn te bereiken.
Iedereen die zich op de een of andere manier verbonden voelt met dit onderwerp is hier welkom, of je nou net ontdekt hebt dat je anderen nodig hebt om je goed te voelen, altijd op zoek bent naar afleiding om maar niet alleen te zijn, al bezig bent om je eigenwaarde in jezelf (terug) te vinden of al helemaal gelukkig met jezelf bent. Eveneens is eenieder welkom die ongelukkig is in een relatie. Iets wat in deel III regelmatig ter sprake kwam.
Uit feedback bleek dat personen het waardevol vinden om de eerste vijf delen van het topic te lezen:
Deel I Alleen zijn en gelukkig zijn met jezelf
Deel II Alleen zijn en gelukkig zijn met jezelf - deel 2
Deel III http://forum.viva.nl/foru ... -3/list_messages/215279/0
Deel IV Alleen zijn en gelukkig zijn met jezelf, deel IV
Deel V- Alleenzijn en gelukkig zijn met jezelf deel V
Maart 2016 bestaat de literatuurlijst uit de volgende stukken:
Als hij maar gelukkig is – Robin Norwood
De ideale vrouw is een bitch – Sherry Argov
Coach jezelf naar succes – Talene Miedaner
Verslaafd aan liefde – Jan Geurtz
Je kunt je leven helen – Louise L. Hay
Het monsterverbod – Carolien Roodvoets
Liefhebben zonder voorwaarden – Paul Ferrini
De Kracht van het Nu – Eckhart Tolle
Als succes een spel is, dan zijn dit de regels – Cherie Carter-Scott
Als liefde een spel is, dan zijn dit de regels - Cherie Carter- Scott
De zeven spirituele wetten van succes – Deepak Chopra
Superbrein – Deepak Chopra
Emotionele afhankelijkheid - Dr. Rudolf Snel.
Houd me vast - Dr Sue Johnson
Liefdesbang- Hannah Cuppen
Lisanne: bedankt voor het openen van het oorspronkelijke topic! Alhoewel Lisanne minder actief is, is er nog altijd een ‘harde kern’ actief aangevuld met (eveneens welkome) passanten.
Een open hart toont de weg naar een bezield leven..
dinsdag 17 mei 2016 om 11:54
Hoi allemaal!
Veel geschreven weer! Kan niet helemaal alles goed bijhouden hoor. Dus even algemene / ego post
Ben nog steeds erg blij, al begint het iets of wat te normaliseren, in de zin van, te wennen, aan het idee, het veel samen zijn met vriend, het niet meer (zo) onzeker zijn en daardoor meer kunnen / durven genieten van het nu, mét vertrouwen in de toekomst (samen).
Komende 2 weekeinden heeft hij sowieso dingen gepland waardoor we niet veel bij elkaar kunnen zijn, moet dus even afkicken
Hoop toch door de week nog 1 of 2 avonden te kunnen plannen, maar dat komt vast goed.
Even bijslapen is ook wel eens lekker, we komen niet aan heel veel slaap
Vandaag druk met werk want na al die feestdagen etc is er toch eea blijven liggen en tja dat ligt nu dus allemaal op m'n bord. Deze en volgende week ook ff extra druk met m'n vrijwillerswerk, maar dat wordt na volgende week gelukkig weer even iets rustiger.
Verder nog wat familie-verjaardagen etc. Plus natuurlijk het huishouden, dat er nogal eens flink bij in schiet de laatste tijd maar dat is niet zo'n ramp, mijn huis is gelukkig redelijk makkelijk bij te houden
Ben wel van plan binnenkort ook eens een flinke opruimronde te doen. Nu bijna een jaar geleden verhuisde ik hierheen, en er zijn toch aardig wat spullen die ik in al die tijd niet gebruikt heb. Die mogen dus mooi naar de stort / kringloop! Ruimte in huis, in m'n hoofd, heerlijk is dat als het straks flink opgeruimd is!
Wens jullie allemaal een fijne dag
dinsdag 17 mei 2016 om 12:23
Poeh geslapen. Ja en nee.
Ik droom heel fel over hem. Over dat ik berichten krijg en dat hij me zo mist. En kok bedrogen uit als ik niks binnen heb.
Vond de berichten gister zo raar weer. Ik weet dat ik niks meer kan en mag verwachten. Maar toch?
Het voelt als niet af en ik kan geen rust vinden...waar hij die rust blijkbaar duidelijk voelt voel ik dat absoluut niet. Voel me klote wil hem niet missen.
Ik droom heel fel over hem. Over dat ik berichten krijg en dat hij me zo mist. En kok bedrogen uit als ik niks binnen heb.
Vond de berichten gister zo raar weer. Ik weet dat ik niks meer kan en mag verwachten. Maar toch?
Het voelt als niet af en ik kan geen rust vinden...waar hij die rust blijkbaar duidelijk voelt voel ik dat absoluut niet. Voel me klote wil hem niet missen.
dinsdag 17 mei 2016 om 12:33
Fijn Storm, en nu allebei dus ff tijd om aan eigen huis en andere dingen te wijden, wat is blijven liggen.
Moet idd ook weer gebeuren en kan prima naast elkaar, ipv afgelopen weken ipv die dingen, zij het ff wat minder vaak.
Daar vinden jullie vast wel een modus in om elkaar dan iig een paar nachtjes samen door te kunnen brengen.
Goed bezig!
Moet idd ook weer gebeuren en kan prima naast elkaar, ipv afgelopen weken ipv die dingen, zij het ff wat minder vaak.
Daar vinden jullie vast wel een modus in om elkaar dan iig een paar nachtjes samen door te kunnen brengen.
Goed bezig!
Een open hart toont de weg naar een bezield leven..
dinsdag 17 mei 2016 om 12:40
Omdat je nog opstandig bent, Aiksje.
En dat mag je ook zijn, je strijdt nog tegen dat idee dat het over en uit is, anders had kunnen of moeten lopen, enz.
Zolang je daartegen strijdt, leg je je er niet bij neer en vind je die rust ook niet, dat is logisch.
Voor jou is "opgeven" waarschijnlijk nog een vies woord, het staken van pogingen, van proberen.
Dat komt doordat jij er nog wel in geloofde dat het kón slagen, en hij niet.
Dat hij min of meer heeft beslist voor jullie allebei dat het opgegeven werd.
Dat het niet jóuw eigen keuze is geweest voor je gevoel en daar moet jij nu mee dealen: dat 1 vd 2 die streep kan trekken en dat dat dan geldt voor allebei.
De frustratie van iedereen die iets wil wat niet (langer) kán, omdat daar 2 voor nodig zijn.
Veto blijft bij als 1 iets niet wil. Dat lijkt oneerlijk, dat jij ertoe gedwongen bent om je daarbij neer te leggen.
Dat is altijd zo als 1 vd 2 ermee stopt en de ander het daar niet mee eens is.
Het is niet anders, en je kunt nu niet langer de strijd met hem aangaan, maar alleen nog de strijd aanbinden met je eigen tegenstand/opstandigheid/ verzet.
En dat is een lastige, maar wel eentje waar je meer invloed op hebt dan op een ander persoon en wat die vindt/voelt/gelooft.
En dat mag je ook zijn, je strijdt nog tegen dat idee dat het over en uit is, anders had kunnen of moeten lopen, enz.
Zolang je daartegen strijdt, leg je je er niet bij neer en vind je die rust ook niet, dat is logisch.
Voor jou is "opgeven" waarschijnlijk nog een vies woord, het staken van pogingen, van proberen.
Dat komt doordat jij er nog wel in geloofde dat het kón slagen, en hij niet.
Dat hij min of meer heeft beslist voor jullie allebei dat het opgegeven werd.
Dat het niet jóuw eigen keuze is geweest voor je gevoel en daar moet jij nu mee dealen: dat 1 vd 2 die streep kan trekken en dat dat dan geldt voor allebei.
De frustratie van iedereen die iets wil wat niet (langer) kán, omdat daar 2 voor nodig zijn.
Veto blijft bij als 1 iets niet wil. Dat lijkt oneerlijk, dat jij ertoe gedwongen bent om je daarbij neer te leggen.
Dat is altijd zo als 1 vd 2 ermee stopt en de ander het daar niet mee eens is.
Het is niet anders, en je kunt nu niet langer de strijd met hem aangaan, maar alleen nog de strijd aanbinden met je eigen tegenstand/opstandigheid/ verzet.
En dat is een lastige, maar wel eentje waar je meer invloed op hebt dan op een ander persoon en wat die vindt/voelt/gelooft.
Een open hart toont de weg naar een bezield leven..
dinsdag 17 mei 2016 om 15:29
Bonjour mes amie
Hier een relaxde Zela na het weekendje Ardennen waar ik wederom mijn
grenzen verlegd heb.
We zouden gaan kajaken, en dat vond ik vrij eng maar ik heb het gelukkig toch gedaan, echt
enorme lol gehad.
Ik was met mn zwager, ik moest perse voorin gaan zitten van hem, heeft hij geweten want
binnen 5 minuten kreeg hij (nee dat was niet met voorbedachte rade) een enorme plens
water van mij zn broekspijp in...
We waren enorm fanatiek dus we lagen in de voorhoede en waren vooral bezig met mn vader in te halen...
(zwager had een goed argument: namelijk dat we ons niet in laten halen door een man van bijna 70..)
M.a.w ik heb nog pijn in mn armen en mn duim ligt compleet open maar wat ben ik blij dat ik dat gedaan heb.
Verder heb ik het enorm naar zin gehad, erg veel lol gehad.
Door die ontspanning en doordat ik met de Kinese-dinges (Storm ik hou em erin want vind het grappig..)
tot 'de kern' gekomen ben (echt ik weet zeker dat het inzicht van gister daar het gevolg van is)
kreeg ik gister ineens een inzicht door een hele knullige gebeurtenis die er niet echt toe doet.
Ik ben, niet alleen bij potentiele date/relatie kandidaten in het algemeen best wel bang voor afwijzingen.
Daardoor heb ik de neiging te willen pleasen/mezelf te veroordelen dat ik het vast niet goed doe.
Ik ben me overigens al een tijd bewust van het feit dat ik soms de neiging heb om te pleasen, had al langer door
dat ik daarmee toch over mn eigen grenzen neig te gaan en daar moet ik gewoon voor oppassen.
Maar goed nu snap ik ineens dus waarom.
Het grappige is dat Jan Geurtz daar best veel over schrijft, dat herkende ik echter nog niet waar dat precies bij mezelf
zat en vond het dus een beetje overdreven dat hij dat zei.
Maar goed hij heeft dus toch gelijk haha.
Hoe ik dat aan moet pakken, ik denk zelf dat dat tijd nodig heeft en dat het vooral van belang is
dat ik daar 'doorheen' ga.
Ik weet niet meer op welk topic ik iets las over iets wat, ik dacht Winston Churchill ooit gezegd heeft.
Iets van 'je komt alleen over pijn heen als je er doorheen gaat'.
En dat is dus precies wat ik probeer: de vervelende emotie accepteren en toelaten.
Ik merk dat ik daar veel sneller rustig van word dan wanneer ik het rationeel probeer weg te werken.
En ik ben (Mede door een boek wat ik aan het lezen ben, lekker fout: van Dr. Phil - wees slim in de liefde.
Staan goede dingen in, ik vind het een fijn boek!)
er achter gekomen dat ik met mijn 'huidige stadium' (10 katten enz.) weer lekker aan het doorslaan/'zwart-witten' ben.
Eerst was ik wanhopig bezig met weer een relatie willen, en nu ben ik doorgeslagen naar de andere kant.
Dr. Phil zegt dat beide stadia een teken zijn van wanhopig zijn.
En dat klopt wel een beetje, als ik naar mezelf kijk is mijn 10kattenenz-fase terug te koppelen aan de 'afwijs-ikdoeallesfout-angst'.
Alleen al dat inzicht lost veel op voor mijn gevoel .
Fijne middag en avond lieve mensen!
Hier een relaxde Zela na het weekendje Ardennen waar ik wederom mijn
grenzen verlegd heb.
We zouden gaan kajaken, en dat vond ik vrij eng maar ik heb het gelukkig toch gedaan, echt
enorme lol gehad.
Ik was met mn zwager, ik moest perse voorin gaan zitten van hem, heeft hij geweten want
binnen 5 minuten kreeg hij (nee dat was niet met voorbedachte rade) een enorme plens
water van mij zn broekspijp in...
We waren enorm fanatiek dus we lagen in de voorhoede en waren vooral bezig met mn vader in te halen...
(zwager had een goed argument: namelijk dat we ons niet in laten halen door een man van bijna 70..)
M.a.w ik heb nog pijn in mn armen en mn duim ligt compleet open maar wat ben ik blij dat ik dat gedaan heb.
Verder heb ik het enorm naar zin gehad, erg veel lol gehad.
Door die ontspanning en doordat ik met de Kinese-dinges (Storm ik hou em erin want vind het grappig..)
tot 'de kern' gekomen ben (echt ik weet zeker dat het inzicht van gister daar het gevolg van is)
kreeg ik gister ineens een inzicht door een hele knullige gebeurtenis die er niet echt toe doet.
Ik ben, niet alleen bij potentiele date/relatie kandidaten in het algemeen best wel bang voor afwijzingen.
Daardoor heb ik de neiging te willen pleasen/mezelf te veroordelen dat ik het vast niet goed doe.
Ik ben me overigens al een tijd bewust van het feit dat ik soms de neiging heb om te pleasen, had al langer door
dat ik daarmee toch over mn eigen grenzen neig te gaan en daar moet ik gewoon voor oppassen.
Maar goed nu snap ik ineens dus waarom.
Het grappige is dat Jan Geurtz daar best veel over schrijft, dat herkende ik echter nog niet waar dat precies bij mezelf
zat en vond het dus een beetje overdreven dat hij dat zei.
Maar goed hij heeft dus toch gelijk haha.
Hoe ik dat aan moet pakken, ik denk zelf dat dat tijd nodig heeft en dat het vooral van belang is
dat ik daar 'doorheen' ga.
Ik weet niet meer op welk topic ik iets las over iets wat, ik dacht Winston Churchill ooit gezegd heeft.
Iets van 'je komt alleen over pijn heen als je er doorheen gaat'.
En dat is dus precies wat ik probeer: de vervelende emotie accepteren en toelaten.
Ik merk dat ik daar veel sneller rustig van word dan wanneer ik het rationeel probeer weg te werken.
En ik ben (Mede door een boek wat ik aan het lezen ben, lekker fout: van Dr. Phil - wees slim in de liefde.
Staan goede dingen in, ik vind het een fijn boek!)
er achter gekomen dat ik met mijn 'huidige stadium' (10 katten enz.) weer lekker aan het doorslaan/'zwart-witten' ben.
Eerst was ik wanhopig bezig met weer een relatie willen, en nu ben ik doorgeslagen naar de andere kant.
Dr. Phil zegt dat beide stadia een teken zijn van wanhopig zijn.
En dat klopt wel een beetje, als ik naar mezelf kijk is mijn 10kattenenz-fase terug te koppelen aan de 'afwijs-ikdoeallesfout-angst'.
Alleen al dat inzicht lost veel op voor mijn gevoel .
Fijne middag en avond lieve mensen!
dinsdag 17 mei 2016 om 16:35
Opstandig is misschien niet het juiste woord suzy. Ik ben in en in verdrietig en van slag.
Hoe meer de dag vordert hoe moeilijker ik het krijg. Ik mis hem zo...ik mis zn stem...zn appjes...ik keek altijd zo uit naar bellen in de avond. Het voelt kil.
Het gesprek van gister blijft maar door mn hoofd gaat..zijn laatste woorden waren dat ik niet zo gek moest doen dat ik echt wel weet dat hij aan me denkt.
Ik kan het gewoon niet loslaten...het voelt niet goed als ik dat doe. Ik wil het ook niet
Ellende
Hoe meer de dag vordert hoe moeilijker ik het krijg. Ik mis hem zo...ik mis zn stem...zn appjes...ik keek altijd zo uit naar bellen in de avond. Het voelt kil.
Het gesprek van gister blijft maar door mn hoofd gaat..zijn laatste woorden waren dat ik niet zo gek moest doen dat ik echt wel weet dat hij aan me denkt.
Ik kan het gewoon niet loslaten...het voelt niet goed als ik dat doe. Ik wil het ook niet
Ellende
dinsdag 17 mei 2016 om 17:25
Fijn dat eea op zijn plek valt, Zela!
Je hoeft dat denk ik niet zozeer aan te pakken, dat pleasen bijv, hooguit er- en herkennen bij jezelf als je dat weer eens aan het doen bent.
En nu heb je met daten 1x je vingers opnieuw gebrand en trek je je hand terug.
Van de schrik, in een reflex.
Is niet erg.
Komt wel weer, als je je niet door angst laat leiden en er weer wat vertrouwen in krijgt.
Je hoeft dat denk ik niet zozeer aan te pakken, dat pleasen bijv, hooguit er- en herkennen bij jezelf als je dat weer eens aan het doen bent.
En nu heb je met daten 1x je vingers opnieuw gebrand en trek je je hand terug.
Van de schrik, in een reflex.
Is niet erg.
Komt wel weer, als je je niet door angst laat leiden en er weer wat vertrouwen in krijgt.
Een open hart toont de weg naar een bezield leven..
dinsdag 17 mei 2016 om 17:58
Je klinkt lekker enthousiast over je weekend, Zela, leuk om te lezen! En kajakken is idd beetje eng maar super super leuk! Goed ook van dat inzicht; het juiste midden zien te vinden in alles is een levenslange les, en dat is helemaal niet erg! Je bent er bewust mee bezig (wij allemaal hier op dit topic!) en leren gaat met vallen en opstaan en weer vallen en opstaan en opnieuw. Kritische zelfreflectie en ondertussen vooral niet vergeten te genieten!!!
Aiksje,
Weet niet goed wat te zeggen. Je zult hier doorheen moeten, geef jezelf tijd. Je bent er zó mee bezig de laatste tijd dat het vanzelfsprekend niet zomaar uit je gedachten is. Blijf erop vertrouwen dat het minder scherp gaat worden. En dat er weer een fijnere tijd kan komen. Hoe lastig dat ook is om dat vertrouwen vast te houden. Als je het mij anderhalf jaar of zelfs nog korter geleden had gezegd had ik het ook niet geloofd, niet durven hopen. Toch bleek het wel zo te zijn, maar niet zonder slag of stoot.
Gelukkig kunnen we tegen stoten en slagen, maar mènn wat is het klote en pijnlijk soms he!
Aiksje,
Weet niet goed wat te zeggen. Je zult hier doorheen moeten, geef jezelf tijd. Je bent er zó mee bezig de laatste tijd dat het vanzelfsprekend niet zomaar uit je gedachten is. Blijf erop vertrouwen dat het minder scherp gaat worden. En dat er weer een fijnere tijd kan komen. Hoe lastig dat ook is om dat vertrouwen vast te houden. Als je het mij anderhalf jaar of zelfs nog korter geleden had gezegd had ik het ook niet geloofd, niet durven hopen. Toch bleek het wel zo te zijn, maar niet zonder slag of stoot.
Gelukkig kunnen we tegen stoten en slagen, maar mènn wat is het klote en pijnlijk soms he!
dinsdag 17 mei 2016 om 18:30
quote:aiksje schreef op 16 mei 2016 @ 22:23:
Whooot.
Kreeg zojuist bericht van hem. Hij wil het voorlopig even laten rusten. Hin ervaart nu rust en weet niet waar het vandaan komt. Hij ziet in dat hij even zichzelf en balans terug moet vinden. Hij zegt letterlijj dat hij het op deze manier niet met iemand zou uithouden en niemand ook met hem. Hij wil opzoek naar zijn eigen ik.
Heb hem aangemoedigd en gezegd dat dat heel verstandig is. En dat ik in hem geloof ondanks alles.
Even een en ander terug gelezen (ik ga je geen sterkte wensen als ik niet weet hoe en wat) en ik word er even emotioneel van want oww wat is dit herkenbaar .
Het is van de persoon in kwestieerg liefdevol dat hij geen gebruik wil maken van je maar je gevoel zegt iets heel anders en dat is heel heel heel erg pijnlijk.
Maar ik heb het overleefd en dat ga jij ook doen
Whooot.
Kreeg zojuist bericht van hem. Hij wil het voorlopig even laten rusten. Hin ervaart nu rust en weet niet waar het vandaan komt. Hij ziet in dat hij even zichzelf en balans terug moet vinden. Hij zegt letterlijj dat hij het op deze manier niet met iemand zou uithouden en niemand ook met hem. Hij wil opzoek naar zijn eigen ik.
Heb hem aangemoedigd en gezegd dat dat heel verstandig is. En dat ik in hem geloof ondanks alles.
Even een en ander terug gelezen (ik ga je geen sterkte wensen als ik niet weet hoe en wat) en ik word er even emotioneel van want oww wat is dit herkenbaar .
Het is van de persoon in kwestieerg liefdevol dat hij geen gebruik wil maken van je maar je gevoel zegt iets heel anders en dat is heel heel heel erg pijnlijk.
Maar ik heb het overleefd en dat ga jij ook doen
dinsdag 17 mei 2016 om 19:37
Élke verandering haalt je in principe uit je comfortzone.
En gaat niet zonder slag of stoot, al helemaal niet als je hecht aan wat je gewend was.
Zelf ben ik nogal associatief, Pavlovgevoelig, (ja, ook visueel met avatars plaatjes, uitzichten, ringtones, wekkers enz) en behoorlijk gewoontemens, en als ik zelf niet nu en dan een verandering inzet, dan gebeurt dat vroeg of laat ( en of je wil of niet) wel van buitenaf.
Alles is in beweging en verandert idd, in eigen tempo, de een sneller dan de ander.
Mijn tuin bij hutje vond ik een verschrikking: zó kaal zonder die heg rondom!
Oh, wat was ik gehecht aan dat groen om me heen, plus de privacy die dat bood!!
Nu na een paar keer daar zijn al aardig gewend (ene kant wijdser, ruimtelijker vergezicht en komt er veel eerder, meer en langer zon in de tuin, dus ga ik het niet terug in de oude staat brengen.
Het is niet meer zo erg dat er eerst weer een laag heggetje wordt geplant, die er misschien nog jaren over doet om uit te groeien.
Dat zou wel erg zijn als ik maar zou vasthouden aan hoe het was, en terugwenste zoals het was.
Nu maak ik er iets nieuws van, wat ook vast weer leuk wordt.
Omdat ik niet op een andere hut wil kijken komt op die plek wél zsm hoge en snelgroeiende (klimop)afscheiding, met misschien een paar kleine boompjes alvast voor die ramen.
opzij heeft wat mij betreft geen haast, want zie ik nu ook wel voordelen van in.
Jij hebt nog maar weinig zicht op evt voordelen, dat het tzt weleens beter zou kunnen worden dan de moeizame relatie die je kende.
Ik ken dat wel, hoor, dat niet los wíllen laten van wat ís, jij had het liever een andere kant op zien groeien.
Jij geloofde daar nog in, terwijl hij misschien al langer bezig was met afscheid nemen.
Dan lijkt het alsof hij dat makkelijker naast zich neer kan leggen, maar natuurlijk denkt hij ook aan jou, is dat ook moeilijk, maar heeft ie dus wellicht een voorsprong.
Neem je tijd om er vol over te treuren, het is ook ellendig, en zal nog echt een tijd moeilijk zijn voor je.
Maar het wordt beter, echt, dat kunnen meerdere mensen hier beamen, denk ook aan Zandvogel en wat Storm en Zela hebben ervaren.
En wanneer jij écht loslaat, mag jij zelf beslissen, als dat op enig moment wel goed gaat voelen om te doen.
Voor jezelf dus goed gaat voelen.
(niet omdat hij dat wil of verwacht, maar jij daar zelf aan toe bent).
Je mag gewoon omkijken, zoveel je maar wilt, terwijl je nu misschien voor je gevoel stilstaat, en toch ongemerkt voortgaat.
Eerst met wankele passen loslopend, en later pas misschien steeds steviger de pas erin zettend.
Jij bepaalt jouw eigen tempo en timing uiteindelijk, op je eigen pad.
Had het er net met mijn zus over aan de telefoon, die gaat verhuizen naar een andere woonplaats, zit tussen afscheid van het vertrouwde (huis, tuin, stad, vrienden, omgeving) en de spanning van het nieuwe in.
Zonder af en toe zo'n stap die de kaarten weer opnieuw schudt bestaat de kans dat je vastroest, los van of dat in gezonde, fijne of minder fijne gewoontes is, het bekende kan ook jou vasthouden waar je bent.
Vertrouwd is niet altijd ook het beste of zelfs als het iets goeds is automatisch ook het énige goede.
En verandering ook niet automatisch altijd beter of vooruitgang, het schudt je iig wakker, vaak een wake-up call waar je niet om vroeg, niet wenste, je tegen verzet.
Want jij wil deze verandering helemaal niet, het voelt alsof het (nog) niet bij je past, het voelt niet goed voor jou, je moet eraan wennen, en je bent er nog lang niet zeker van dat dat ook beter is voor jóu, omdat jij een heel ander soort verandering in mind had of zoals het was dan minstens liever had voortgezet dan helemáál zonder hem.
Dat dit tzt ook jóu ruimte geeft zie je nog niet, logisch, want je zit nog midden in het afscheid en gemis.
Misschien kun je iig dát accepteren alvast, dat dit niet is wat jij wilt, maar wel gebeurt..
En gaat niet zonder slag of stoot, al helemaal niet als je hecht aan wat je gewend was.
Zelf ben ik nogal associatief, Pavlovgevoelig, (ja, ook visueel met avatars plaatjes, uitzichten, ringtones, wekkers enz) en behoorlijk gewoontemens, en als ik zelf niet nu en dan een verandering inzet, dan gebeurt dat vroeg of laat ( en of je wil of niet) wel van buitenaf.
Alles is in beweging en verandert idd, in eigen tempo, de een sneller dan de ander.
Mijn tuin bij hutje vond ik een verschrikking: zó kaal zonder die heg rondom!
Oh, wat was ik gehecht aan dat groen om me heen, plus de privacy die dat bood!!
Nu na een paar keer daar zijn al aardig gewend (ene kant wijdser, ruimtelijker vergezicht en komt er veel eerder, meer en langer zon in de tuin, dus ga ik het niet terug in de oude staat brengen.
Het is niet meer zo erg dat er eerst weer een laag heggetje wordt geplant, die er misschien nog jaren over doet om uit te groeien.
Dat zou wel erg zijn als ik maar zou vasthouden aan hoe het was, en terugwenste zoals het was.
Nu maak ik er iets nieuws van, wat ook vast weer leuk wordt.
Omdat ik niet op een andere hut wil kijken komt op die plek wél zsm hoge en snelgroeiende (klimop)afscheiding, met misschien een paar kleine boompjes alvast voor die ramen.
opzij heeft wat mij betreft geen haast, want zie ik nu ook wel voordelen van in.
Jij hebt nog maar weinig zicht op evt voordelen, dat het tzt weleens beter zou kunnen worden dan de moeizame relatie die je kende.
Ik ken dat wel, hoor, dat niet los wíllen laten van wat ís, jij had het liever een andere kant op zien groeien.
Jij geloofde daar nog in, terwijl hij misschien al langer bezig was met afscheid nemen.
Dan lijkt het alsof hij dat makkelijker naast zich neer kan leggen, maar natuurlijk denkt hij ook aan jou, is dat ook moeilijk, maar heeft ie dus wellicht een voorsprong.
Neem je tijd om er vol over te treuren, het is ook ellendig, en zal nog echt een tijd moeilijk zijn voor je.
Maar het wordt beter, echt, dat kunnen meerdere mensen hier beamen, denk ook aan Zandvogel en wat Storm en Zela hebben ervaren.
En wanneer jij écht loslaat, mag jij zelf beslissen, als dat op enig moment wel goed gaat voelen om te doen.
Voor jezelf dus goed gaat voelen.
(niet omdat hij dat wil of verwacht, maar jij daar zelf aan toe bent).
Je mag gewoon omkijken, zoveel je maar wilt, terwijl je nu misschien voor je gevoel stilstaat, en toch ongemerkt voortgaat.
Eerst met wankele passen loslopend, en later pas misschien steeds steviger de pas erin zettend.
Jij bepaalt jouw eigen tempo en timing uiteindelijk, op je eigen pad.
Had het er net met mijn zus over aan de telefoon, die gaat verhuizen naar een andere woonplaats, zit tussen afscheid van het vertrouwde (huis, tuin, stad, vrienden, omgeving) en de spanning van het nieuwe in.
Zonder af en toe zo'n stap die de kaarten weer opnieuw schudt bestaat de kans dat je vastroest, los van of dat in gezonde, fijne of minder fijne gewoontes is, het bekende kan ook jou vasthouden waar je bent.
Vertrouwd is niet altijd ook het beste of zelfs als het iets goeds is automatisch ook het énige goede.
En verandering ook niet automatisch altijd beter of vooruitgang, het schudt je iig wakker, vaak een wake-up call waar je niet om vroeg, niet wenste, je tegen verzet.
Want jij wil deze verandering helemaal niet, het voelt alsof het (nog) niet bij je past, het voelt niet goed voor jou, je moet eraan wennen, en je bent er nog lang niet zeker van dat dat ook beter is voor jóu, omdat jij een heel ander soort verandering in mind had of zoals het was dan minstens liever had voortgezet dan helemáál zonder hem.
Dat dit tzt ook jóu ruimte geeft zie je nog niet, logisch, want je zit nog midden in het afscheid en gemis.
Misschien kun je iig dát accepteren alvast, dat dit niet is wat jij wilt, maar wel gebeurt..
Een open hart toont de weg naar een bezield leven..
dinsdag 17 mei 2016 om 20:03
Suzy wat een mooi stuk heb je hier geschreven!
Was voor Aiksje maar ik begrijp mijn eigen situatie zo nog beter.
Want het klopt zo wat je zegt, iedere verandering kan voor ongemakkelijke situaties zorgen. Ik zelf heb lang geprobeerd dat weg te krijgen. Inmiddels weet ik dat het volkomen normaal is en dat je je beter niet kunt verzetten.
Go Aiksje , houdt vol en geloof in je zelf!
Was voor Aiksje maar ik begrijp mijn eigen situatie zo nog beter.
Want het klopt zo wat je zegt, iedere verandering kan voor ongemakkelijke situaties zorgen. Ik zelf heb lang geprobeerd dat weg te krijgen. Inmiddels weet ik dat het volkomen normaal is en dat je je beter niet kunt verzetten.
Go Aiksje , houdt vol en geloof in je zelf!
dinsdag 17 mei 2016 om 22:45
Thabks voor jullie lieve woordjes.
Ben ontzettend emotioneel dus kan geen zinnig woord uitbrengen.
Heb stille hoop ondanks dat het toch duidelijk een afscheid is. Ik wil het allemaal zo graag weer terug. Het vertrouwde idd suzy..ondanks ik weet dat het wellicht zonder beter is.
Net een vriendin aan de telefoon die zei ook dat ze de berichten van gister als een echt afscheid ziet. dat hij de ballen niet heeft het recht jn mn gezicht te doen.
Ben echt zo verdrietig. Kan het gewoon niet geloven
Ben ontzettend emotioneel dus kan geen zinnig woord uitbrengen.
Heb stille hoop ondanks dat het toch duidelijk een afscheid is. Ik wil het allemaal zo graag weer terug. Het vertrouwde idd suzy..ondanks ik weet dat het wellicht zonder beter is.
Net een vriendin aan de telefoon die zei ook dat ze de berichten van gister als een echt afscheid ziet.
dat hij de ballen niet heeft het recht jn mn gezicht te doen.Ben echt zo verdrietig. Kan het gewoon niet geloven
dinsdag 17 mei 2016 om 23:04
woensdag 18 mei 2016 om 01:23
Zo grappig: ik heb een nieuwe "bench" van stof aangeschaft, zodat hond daaraan kan wennen en als eigen veilige "tentje" ervaart, zodat zij daar een positieve, veilige plek ervaart.
En dan over een tijdje haar daarin vervoeren in de auto en mee kunnen nemen overal naartoe, en toch die eigen plek als fijn voelt.
ook bij hutje hopelijk tzt.
Vandaag begonnen met elke keer dat ze een koekie krijgt, ik die in die reisbench leg.
Daarin ook een vertrouwd hondenmandje.
Deurtje open, niks geforceerd, bovenkant ook opengeritst, dus vrij om erin en eruit te gaan.
En hoe snel dat "werkt": eerder vandaag snel het koekie eruit halen en weer weg.
En nu is ze erin gaan liggen, in die hondenmand, om te gaan slapen!
Had verwacht dat dat weken zou duren voor ze het vertrouwde en als haar plek zou gaan voelen!
Nu moet ik dit een tijdje volhouden natuurlijk, niet denken dat het al bekeken is, dus geheel vrijwillig laten, niet afsluiten.
Over Pavlovjes gesproken, paar koekies en iig al een positieve associatie gelegd
En dan over een tijdje haar daarin vervoeren in de auto en mee kunnen nemen overal naartoe, en toch die eigen plek als fijn voelt.
ook bij hutje hopelijk tzt.
Vandaag begonnen met elke keer dat ze een koekie krijgt, ik die in die reisbench leg.
Daarin ook een vertrouwd hondenmandje.
Deurtje open, niks geforceerd, bovenkant ook opengeritst, dus vrij om erin en eruit te gaan.
En hoe snel dat "werkt": eerder vandaag snel het koekie eruit halen en weer weg.
En nu is ze erin gaan liggen, in die hondenmand, om te gaan slapen!
Had verwacht dat dat weken zou duren voor ze het vertrouwde en als haar plek zou gaan voelen!
Nu moet ik dit een tijdje volhouden natuurlijk, niet denken dat het al bekeken is, dus geheel vrijwillig laten, niet afsluiten.
Over Pavlovjes gesproken, paar koekies en iig al een positieve associatie gelegd
Een open hart toont de weg naar een bezield leven..
woensdag 18 mei 2016 om 05:17
Hoeft ook niet lieve Aiksje, dat snappen we allemaal.
Liefdesverdriet sucks maar je gaat het echt overleven ondanks dat dat nu niet zo voelt.
Wees vooral lief voor jezelf!!
Suzy: viel idd wel mee, niet erg warm maar wel droog over het algemeen
leuk zijn dieren he..
Slim van je om de hond er zo in te lokken....
(Beetje jammer als je een mand koopt waar ze vervolgens niet in gaan liggen... )
Liefdesverdriet sucks maar je gaat het echt overleven ondanks dat dat nu niet zo voelt.
Wees vooral lief voor jezelf!!
Suzy: viel idd wel mee, niet erg warm maar wel droog over het algemeen
leuk zijn dieren he..
Slim van je om de hond er zo in te lokken....
(Beetje jammer als je een mand koopt waar ze vervolgens niet in gaan liggen... )
woensdag 18 mei 2016 om 08:08
Wat goed suzy dat hondje meteen erin is gaan slapen! altijd fijn als een hond overal z'n fijne plekje heeft.
Die van mij is zwaar claustrofobisch maar kan wel heel goed aan de riem liggen. Zolang ie z'n balletje maar heeft is hij thuis
Ik voel me ook al steeds meer thuis bij vriend, heb m gisteravond verrast door zomaar naar m toe te gaan, ik zei, als je alleen wilt slapen stuur je me maar naar huis hoor! Haha, dat had je gedroomd zei die. Ik vond het wel spannend want onaangekondigd was ik nog niet eerder bij m geweest, maar was dus zeer gewenst kort nachtje weer, maar slapen kan altijd nog he
Ik besefte trouwens gisteren ineens dat m'n onzekerheid echt zo goed als weg is, en dat komt voor een groot deel omdat ik (veel van) zn familie heb ontmoet inmiddels; ik weet dat hij niet zomaar iemand bij ze zou introduceren. Dus dat geeft een veiliger gevoel en is heel fijn! Kom ook weer iets beter aan werk etc toe, qua concentratie en dergelijken. Ook wel handig, want op die roze wolk is t fijn maar de 'echte wereld' bestaat ook nog
Die van mij is zwaar claustrofobisch maar kan wel heel goed aan de riem liggen. Zolang ie z'n balletje maar heeft is hij thuis
Ik voel me ook al steeds meer thuis bij vriend, heb m gisteravond verrast door zomaar naar m toe te gaan, ik zei, als je alleen wilt slapen stuur je me maar naar huis hoor! Haha, dat had je gedroomd zei die. Ik vond het wel spannend want onaangekondigd was ik nog niet eerder bij m geweest, maar was dus zeer gewenst kort nachtje weer, maar slapen kan altijd nog he
Ik besefte trouwens gisteren ineens dat m'n onzekerheid echt zo goed als weg is, en dat komt voor een groot deel omdat ik (veel van) zn familie heb ontmoet inmiddels; ik weet dat hij niet zomaar iemand bij ze zou introduceren. Dus dat geeft een veiliger gevoel en is heel fijn! Kom ook weer iets beter aan werk etc toe, qua concentratie en dergelijken. Ook wel handig, want op die roze wolk is t fijn maar de 'echte wereld' bestaat ook nog
woensdag 18 mei 2016 om 08:37
Ik denk dat je een wonderlijke match te pakken hebt, Storm!
Zoveel bij elkaar in korte tijd en elkaar nog niet zat, haha
Dat het beantwoord wordt moge wel duidelijk zijn, nu al familie enzo leren kennen, gaat snel, maar aan de andere kant als het zo spontaan vanzelf gaat zegt ook wel veel, vind ik.
Geen gedoe over dat soort dingen: heerlijk!
Als je weet dat je elkaar toch wel weer ziet, is het idd ook makkelijker om weer op werk te concentreren, dan hoef je niet zo te smachten (wat gebeurt als het weken of maanden onzeker blijft en afwachten of er weer een datevoorstel komt oid).
Het "vervelend-onzekere" wat vaak bij verliefdheid komt kijken ligt denk ik idd meer in niet weten of het (in dezelfde mate) ook andersom is.
Je kent het wel, dat afvragen wat menigeen doet, is het van zijn kant alleen om de seks of serieuzer? enz.
Dat hele gedoe van de behoefte die je vaak ziet met "om duidelijkheid vragen" duidt er waarschijnlijk meestal op dat het niet soepel verloopt.
Als het goed zit mérk je dat aan alle kanten, zoals jij, haha, niet alleen in woord maar ook in daad!
Wie had dat kunnen denken, he, dat in korte tijd je er zo anders voor staat, je leven zo'n leuke wending heeft genomen!
Dat je met dat slaaptekort nog niet eens chagrijnig bent, zegt ook wel wat, haha!
Handig ook dat jullie zo dichtbij elkaar wonen.
Als je zoals gisteren naar hem toe gaat, neem je je hond dan mee?
Echt fijn om te lezen en tis je zo gegund!
Zoveel bij elkaar in korte tijd en elkaar nog niet zat, haha
Dat het beantwoord wordt moge wel duidelijk zijn, nu al familie enzo leren kennen, gaat snel, maar aan de andere kant als het zo spontaan vanzelf gaat zegt ook wel veel, vind ik.
Geen gedoe over dat soort dingen: heerlijk!
Als je weet dat je elkaar toch wel weer ziet, is het idd ook makkelijker om weer op werk te concentreren, dan hoef je niet zo te smachten (wat gebeurt als het weken of maanden onzeker blijft en afwachten of er weer een datevoorstel komt oid).
Het "vervelend-onzekere" wat vaak bij verliefdheid komt kijken ligt denk ik idd meer in niet weten of het (in dezelfde mate) ook andersom is.
Je kent het wel, dat afvragen wat menigeen doet, is het van zijn kant alleen om de seks of serieuzer? enz.
Dat hele gedoe van de behoefte die je vaak ziet met "om duidelijkheid vragen" duidt er waarschijnlijk meestal op dat het niet soepel verloopt.
Als het goed zit mérk je dat aan alle kanten, zoals jij, haha, niet alleen in woord maar ook in daad!
Wie had dat kunnen denken, he, dat in korte tijd je er zo anders voor staat, je leven zo'n leuke wending heeft genomen!
Dat je met dat slaaptekort nog niet eens chagrijnig bent, zegt ook wel wat, haha!
Handig ook dat jullie zo dichtbij elkaar wonen.
Als je zoals gisteren naar hem toe gaat, neem je je hond dan mee?
Echt fijn om te lezen en tis je zo gegund!
Een open hart toont de weg naar een bezield leven..
woensdag 18 mei 2016 om 09:31
Zela: wat was je weer vroeg wakker!
Wat doe je dan zo vroeg, voor je naar je werk gaat?!
Sinds ik me voorgenomen heb om eerder op te staan (oa meer daglicht, minder computeren 's avonds met kunstlicht) word ik standaard vroeg wakker, (ruim) vóór de wekker zelfs!
Met die hooikoorts (berk) was het vorige week helemaal drama, neem ik een pil dan helpt dat wel, maar heb wel het idee dat ik er slaperiger/slomer van word. (ik las ergens de tip om die 's avonds in te nemen ipv 's ochtends, ga ik ook maar uitproberen. Gelukkig is het tijdelijk en heb ik het niet bij grassoorten).
Uurtje me-time/"meditatie"/ontspanning 's middags kan ik dan weleens in slaap vallen dus daar zet ik ook een wekker voor, voor de zekerheid. (dat valt minder op als je zo'n pauze in het zonnetje houdt).
's Avonds na het eten (ook dat tijdstip heb ik vervroegd) ben ik niet veel meer waard, maar dat geeft in je eentje niet, dat zal ook wel wennen zijn. Dan is een stukje lopen juist wel fijn, vaak gaat de wind liggen, zoals gisteravond en met zonsondergang fluiten dan de vogels, is het licht zo mooi buiten, beetje zo'nzelfde sfeer als zonsopgang (die ik niet vaak meemaak, maar eenzelfde serene rust en stilte geeft).
Soms ga ik dan alsnog laat slapen (ben ik weer over die moeheid heen), toch maar ff doorzetten nu, al zal ik nooit zo'n ochtendmens worden denk ik, die fris en fruitig fluitend het bed uit stapt. Pas na 2 koffie word ik aanspreekbaar
Gisteravond even naar de bouwmarkt gereden nog, bij hutje heb ik een ding op steel om onkruid tussen tegels te verwijderen en ik heb hier op de oprit gespoten, en dat heeft geholpen, maar moet dan ook nog verwijderd anders is het nog geen gezicht.
Was het uitverkocht
Dat moet ik niet te lang achter elkaar doen trouwens, ivm rug, maar elke dag een stukje dan komen we er ook, he.
Valt me trouwens op dat de gemeente ook niks tegen onkruid doet op stoepen en straat: geen gezicht, dat was vroeger volgens mij toch wel anders?! (die mogen geen gif meer spuiten of zo? Daardoor gaat het wel al die tuinen in, mn van dat soort wat onder tegels door woekert en je niet met wortel en al eruit kunt trekken).
Ik overweeg nog steeds een parttime baan ernaast, ik heb toch alle tijd en van zzp-en word ik wat zenuwachtig, omdat in deze branche een voor ons stillere tijd aanbreekt en allerlei kosten doorlopen.
Dat het wat stiller is vond ik vorig jaar nog gunstig ivm lekker naar hutje kunnen bij lekker weer en wat kunnen schuiven met werk (naar mindere dagen), maar kosten lopen intussen wel door en het mag wat drukker worden wat mij betreft.
Ik heb soms wat teveel vrijheid, wat meer vast ritme (& buiten de deur) zou mij goed doen.
Hoe dat met hond moet weet ik nog niet, paar uur overdag weg moet kunnen.
Hond heeft niet lang in de stoffen bench geslapen, maar het begin is er, dat ze snapt dat het voor haar is en niet onwelwillend tegenover staat. Het zou fijn zijn als ze daarin in de auto ook niet meer gestresst is, dan kan ik haar makkelijker meenemen naar mijn moeder of zus (is soort grote reistas, die je zo met buizen tot bench omtovert, maar dan van stof en gaas, dus zonder tralies.
(mijn hond wordt ook claustrofobisch van een echte bench, Storm).
Die puppie-ren is al een uitkomst denk ik, ik legde haar ook vast, en heb vorig jaar zo getobt met wat nu het beste was, want soms draaide ze zich vast, heb ik iets verzonnen van 2 dingen in de grond en daartussen dan een lijn en "vrij" kunnen bewegen zonder ergens verstrikt te kunnen raken).
Wat doe je dan zo vroeg, voor je naar je werk gaat?!
Sinds ik me voorgenomen heb om eerder op te staan (oa meer daglicht, minder computeren 's avonds met kunstlicht) word ik standaard vroeg wakker, (ruim) vóór de wekker zelfs!
Met die hooikoorts (berk) was het vorige week helemaal drama, neem ik een pil dan helpt dat wel, maar heb wel het idee dat ik er slaperiger/slomer van word. (ik las ergens de tip om die 's avonds in te nemen ipv 's ochtends, ga ik ook maar uitproberen. Gelukkig is het tijdelijk en heb ik het niet bij grassoorten).
Uurtje me-time/"meditatie"/ontspanning 's middags kan ik dan weleens in slaap vallen dus daar zet ik ook een wekker voor, voor de zekerheid. (dat valt minder op als je zo'n pauze in het zonnetje houdt).
's Avonds na het eten (ook dat tijdstip heb ik vervroegd) ben ik niet veel meer waard, maar dat geeft in je eentje niet, dat zal ook wel wennen zijn. Dan is een stukje lopen juist wel fijn, vaak gaat de wind liggen, zoals gisteravond en met zonsondergang fluiten dan de vogels, is het licht zo mooi buiten, beetje zo'nzelfde sfeer als zonsopgang (die ik niet vaak meemaak, maar eenzelfde serene rust en stilte geeft).
Soms ga ik dan alsnog laat slapen (ben ik weer over die moeheid heen), toch maar ff doorzetten nu, al zal ik nooit zo'n ochtendmens worden denk ik, die fris en fruitig fluitend het bed uit stapt. Pas na 2 koffie word ik aanspreekbaar
Gisteravond even naar de bouwmarkt gereden nog, bij hutje heb ik een ding op steel om onkruid tussen tegels te verwijderen en ik heb hier op de oprit gespoten, en dat heeft geholpen, maar moet dan ook nog verwijderd anders is het nog geen gezicht.
Was het uitverkocht
Dat moet ik niet te lang achter elkaar doen trouwens, ivm rug, maar elke dag een stukje dan komen we er ook, he.
Valt me trouwens op dat de gemeente ook niks tegen onkruid doet op stoepen en straat: geen gezicht, dat was vroeger volgens mij toch wel anders?! (die mogen geen gif meer spuiten of zo? Daardoor gaat het wel al die tuinen in, mn van dat soort wat onder tegels door woekert en je niet met wortel en al eruit kunt trekken).
Ik overweeg nog steeds een parttime baan ernaast, ik heb toch alle tijd en van zzp-en word ik wat zenuwachtig, omdat in deze branche een voor ons stillere tijd aanbreekt en allerlei kosten doorlopen.
Dat het wat stiller is vond ik vorig jaar nog gunstig ivm lekker naar hutje kunnen bij lekker weer en wat kunnen schuiven met werk (naar mindere dagen), maar kosten lopen intussen wel door en het mag wat drukker worden wat mij betreft.
Ik heb soms wat teveel vrijheid, wat meer vast ritme (& buiten de deur) zou mij goed doen.
Hoe dat met hond moet weet ik nog niet, paar uur overdag weg moet kunnen.
Hond heeft niet lang in de stoffen bench geslapen, maar het begin is er, dat ze snapt dat het voor haar is en niet onwelwillend tegenover staat. Het zou fijn zijn als ze daarin in de auto ook niet meer gestresst is, dan kan ik haar makkelijker meenemen naar mijn moeder of zus (is soort grote reistas, die je zo met buizen tot bench omtovert, maar dan van stof en gaas, dus zonder tralies.
(mijn hond wordt ook claustrofobisch van een echte bench, Storm).
Die puppie-ren is al een uitkomst denk ik, ik legde haar ook vast, en heb vorig jaar zo getobt met wat nu het beste was, want soms draaide ze zich vast, heb ik iets verzonnen van 2 dingen in de grond en daartussen dan een lijn en "vrij" kunnen bewegen zonder ergens verstrikt te kunnen raken).
Een open hart toont de weg naar een bezield leven..
woensdag 18 mei 2016 om 09:43
Haha, die lijn herinner ik me nog, suzy, die had je toen net gespannen. Maar dan is er altijd nog de tafelpoot om verstrikt in te raken
Maar wel fijn om t beestje wat te laten wennen. Zou fijn zijn als je m wat makkelijker mee kunt nemen in de auto.
En zou fijn zijn als je een part time baan kunt vinden, het zzpen is leuk maar idd altijd onzeker. Ben benieuwd of je wat op je pad krijgt!
Tja slaapritme omgooien, ik probeer het elke keer weer maar ben ook gewoon echt geen ochtendmens, jammer genoeg want de vroege ochtend is idd heel sereen!
Ja met vriend, hij woont idd vlakbij, ik had gisteren oppas voor de hond dus even van de gelegenheid gebruik gemaakt en niet thuis geslapen
Mijn hond logeert regelmatig bij m'n familie, om mij wat rust en vrijheid te gunnen en hen wat levendigheid in huis. Win-win situatie dus
En idd het geeft rust nu dat vervelend-onzekere weg is, van beide kanten. En is het gewoon genieten. We kunnen elkaar de komende 2 weekenden even niet zien, of althans heel beperkt, maar dan is het wel zo fijn als je door de korte afstand ook even elkaar kunt zien, ook al is het maar 10 minuten bij wijze van spreken.
Echt heel grappig dat hij zo dichtbij woont, onder m'n neus bijna, en we elkaar nu zijn tegengekomen. En heel bijzonder idd dat we elkaar maar niet zat zijn ook al zien we elkaar zo veel. Dat is een goed teken hoor want ik heb dat niet gauw; heb juist normaal gesproken heel veel behoefte aan me-time.
Maar wel fijn om t beestje wat te laten wennen. Zou fijn zijn als je m wat makkelijker mee kunt nemen in de auto.
En zou fijn zijn als je een part time baan kunt vinden, het zzpen is leuk maar idd altijd onzeker. Ben benieuwd of je wat op je pad krijgt!
Tja slaapritme omgooien, ik probeer het elke keer weer maar ben ook gewoon echt geen ochtendmens, jammer genoeg want de vroege ochtend is idd heel sereen!
Ja met vriend, hij woont idd vlakbij, ik had gisteren oppas voor de hond dus even van de gelegenheid gebruik gemaakt en niet thuis geslapen
Mijn hond logeert regelmatig bij m'n familie, om mij wat rust en vrijheid te gunnen en hen wat levendigheid in huis. Win-win situatie dus
En idd het geeft rust nu dat vervelend-onzekere weg is, van beide kanten. En is het gewoon genieten. We kunnen elkaar de komende 2 weekenden even niet zien, of althans heel beperkt, maar dan is het wel zo fijn als je door de korte afstand ook even elkaar kunt zien, ook al is het maar 10 minuten bij wijze van spreken.
Echt heel grappig dat hij zo dichtbij woont, onder m'n neus bijna, en we elkaar nu zijn tegengekomen. En heel bijzonder idd dat we elkaar maar niet zat zijn ook al zien we elkaar zo veel. Dat is een goed teken hoor want ik heb dat niet gauw; heb juist normaal gesproken heel veel behoefte aan me-time.
woensdag 18 mei 2016 om 10:31
Nee, uiteindelijk een lange lijn gespannen en een riem gekocht die net korter was zodat ie niet om die tafelpoot heen kon, haha.
Dus tussen 2 punten een waslijn en daaraan hond met riem van net minder dan de 80 cm tussen die tafelpoten
Maar bleef behelpen.
Nu lekker in het gras, parasol erboven en voor het geval de zon draait en ik toch verzekerd wil zijn van schaduw hang ik dan een handdoek met wasknijpers op aan 1 of 2 van die zijwanden.
Met regen heb ik nog geen oplossing, misschien als schuurtje aan de andere kant van de tuin (graskant) staat, dat ik dan die ren eromheen zet met de schuurdeur open, en dan haar kussen daarin leg, zodat ze naar binnen kan?
In die hut opsluiten is problematischer, al zal dat ook wel weer gaan met de radio (wat harder) aan misschien, als we vaker zijn geweest.
En tevoren lang en ver lopen, zodat ze goed moe is
Hier thuis heeft ze altijd nog een kattenluik en kan ze naar buiten naar wens.
Ergste vind ik wel dat ik met mijn net-wakker-hoofd en koffie-to-go nu meteen moet wandelen in de ochtend waar ze eerder het dringendste ff onder de bosjes/heg in de tuin alvast kwijt kon).
Dan bleef ze in de tuin als ik met mijn eerste koffie buiten ging zitten, maar nu zonder duidelijke omheining loopt ze zo andere tuinen in of het weggetje op.
Als ik erbij ben laat ik haar nog steeds loslopen in de tuin, ze verliest me momenteel toch niet uit het oog (voor zover ze dat kan zien/ merkt).
Thuis laat ik haar tegenwoordig al een hele tijd aan de riem uit, omdat ze anders gedesorienteerd raakt en als ik roep ook niet kan duiden waar dat geluid vandaan komt. Verder slaapt ze evengoed hele dagen.. dat ze ouder wordt kan ik goed merken!
Naja, we zien het wel, roeien met de riemen die ik heb (en inventief blijven)
Goede balans houden in thuis/weg zijn, ik merk dat extra belonen (aandacht, prijzen, koekies, meenemen onder de mensen zoals een terrasje) zich begint terug te betalen.
Geven en nemen he
Fijn dat jouw hond naar familie kan en daar zo vertrouwd is, zodat je lekker zorgeloos je gangetje kunt gaan.
En goede stap geweest toch achteraf he, dat je verhuisd bent daarheen?!
Hoe anders is alles toch in vrij korte tijd veranderd ten goede he!
De ene verandering zette toch vanalles in gang, als je terugkijkt, tot en met deze kers op de taart
Dus tussen 2 punten een waslijn en daaraan hond met riem van net minder dan de 80 cm tussen die tafelpoten
Maar bleef behelpen.
Nu lekker in het gras, parasol erboven en voor het geval de zon draait en ik toch verzekerd wil zijn van schaduw hang ik dan een handdoek met wasknijpers op aan 1 of 2 van die zijwanden.
Met regen heb ik nog geen oplossing, misschien als schuurtje aan de andere kant van de tuin (graskant) staat, dat ik dan die ren eromheen zet met de schuurdeur open, en dan haar kussen daarin leg, zodat ze naar binnen kan?
In die hut opsluiten is problematischer, al zal dat ook wel weer gaan met de radio (wat harder) aan misschien, als we vaker zijn geweest.
En tevoren lang en ver lopen, zodat ze goed moe is
Hier thuis heeft ze altijd nog een kattenluik en kan ze naar buiten naar wens.
Ergste vind ik wel dat ik met mijn net-wakker-hoofd en koffie-to-go nu meteen moet wandelen in de ochtend waar ze eerder het dringendste ff onder de bosjes/heg in de tuin alvast kwijt kon).
Dan bleef ze in de tuin als ik met mijn eerste koffie buiten ging zitten, maar nu zonder duidelijke omheining loopt ze zo andere tuinen in of het weggetje op.
Als ik erbij ben laat ik haar nog steeds loslopen in de tuin, ze verliest me momenteel toch niet uit het oog (voor zover ze dat kan zien/ merkt).
Thuis laat ik haar tegenwoordig al een hele tijd aan de riem uit, omdat ze anders gedesorienteerd raakt en als ik roep ook niet kan duiden waar dat geluid vandaan komt. Verder slaapt ze evengoed hele dagen.. dat ze ouder wordt kan ik goed merken!
Naja, we zien het wel, roeien met de riemen die ik heb (en inventief blijven)
Goede balans houden in thuis/weg zijn, ik merk dat extra belonen (aandacht, prijzen, koekies, meenemen onder de mensen zoals een terrasje) zich begint terug te betalen.
Geven en nemen he
Fijn dat jouw hond naar familie kan en daar zo vertrouwd is, zodat je lekker zorgeloos je gangetje kunt gaan.
En goede stap geweest toch achteraf he, dat je verhuisd bent daarheen?!
Hoe anders is alles toch in vrij korte tijd veranderd ten goede he!
De ene verandering zette toch vanalles in gang, als je terugkijkt, tot en met deze kers op de taart
Een open hart toont de weg naar een bezield leven..
donderdag 19 mei 2016 om 08:48
He wat rustig is het hier! Hoe is het met iedereen?
Suzy, dat verhuizen was idd een goede stap! Ben nog elke dag blij met m'n huis & tuin hier.
En idd is er super veel veranderd in redelijk korte tijd. Zelf veel initiatief genomen tot die veranderingen ook, voelde alsof ik het moest doen en dus deed ik het.
Gister een heel goed gesprek gehad met m'n vriend. Open geweest over een aantal dingen uit m'n verleden (hij ook over zijnde) en voel me nu nog meer verbonden / vertrouwd bij & met hem. Zo leuk als je elkaar eigenlijk maar zo kort kent en alles blijft maar goed voelen, ook nu het wat 'normaler' wordt allemaal. Soort zelfvertrouwen zit er ook wel bij. En dat is fijn. Zo ben ik gewoon weer de storm die ik wil zijn en niet het onzekere vrouwtje, wachtend op bevestiging. Die bevestiging krijg ik toch wel, hoef er niet om te vragen, en niet in woorden, want spreekt uit wat en hoe hij doet.
Kleine kater want iets te enthousiast bier gedronken, weinig geslapen dus wordt een zware dag vandaag
Suzy, dat verhuizen was idd een goede stap! Ben nog elke dag blij met m'n huis & tuin hier.
En idd is er super veel veranderd in redelijk korte tijd. Zelf veel initiatief genomen tot die veranderingen ook, voelde alsof ik het moest doen en dus deed ik het.
Gister een heel goed gesprek gehad met m'n vriend. Open geweest over een aantal dingen uit m'n verleden (hij ook over zijnde) en voel me nu nog meer verbonden / vertrouwd bij & met hem. Zo leuk als je elkaar eigenlijk maar zo kort kent en alles blijft maar goed voelen, ook nu het wat 'normaler' wordt allemaal. Soort zelfvertrouwen zit er ook wel bij. En dat is fijn. Zo ben ik gewoon weer de storm die ik wil zijn en niet het onzekere vrouwtje, wachtend op bevestiging. Die bevestiging krijg ik toch wel, hoef er niet om te vragen, en niet in woorden, want spreekt uit wat en hoe hij doet.
Kleine kater want iets te enthousiast bier gedronken, weinig geslapen dus wordt een zware dag vandaag
