
"Wil je geen kinderen?"
donderdag 10 april 2025 om 20:17
Hi! Ik ben eigenlijk eens benieuwd of hier forummers zijn die geen kinderwens hebben. Zelf ben ik (27, vrouw) al vanaf jongs af aan vrij zeker dat ik geen kinderen wil. In een maatschappij waar moederschap de norm is, is het soms best pittig om dat uit te spreken omdat je veel weerstand ervaart. Mijn ervaring is dat ik dan heel stellig moet zijn dat ik geen moeder wil worden, omdat anders wordt gezegd dat het nog wel komt als ik ouder word, ik de juiste partner nog moet tegenkomen, etc. etc.
Zijn hier meer niet-moeders? Mensen die heel bewust een kinderloos leven leiden en daar juist wel of niet gelukkig mee zijn. Wisten jullie al je hele leven dat je geen kinderen wilt, of twijfel je ook wel eens? Hoe ga je om met de reactie van de maatschappij en je omgeving als je uitspreekt dat je geen kinderen wilt?
Soms voel ik me een uitzondering in de maatschappij, omdat kinderen krijgen 'erbij hoort'. Het is fijn om wat gelijkgestemden te horen.
Zijn hier meer niet-moeders? Mensen die heel bewust een kinderloos leven leiden en daar juist wel of niet gelukkig mee zijn. Wisten jullie al je hele leven dat je geen kinderen wilt, of twijfel je ook wel eens? Hoe ga je om met de reactie van de maatschappij en je omgeving als je uitspreekt dat je geen kinderen wilt?
Soms voel ik me een uitzondering in de maatschappij, omdat kinderen krijgen 'erbij hoort'. Het is fijn om wat gelijkgestemden te horen.
Every step forward begins with the decision to not stand still
donderdag 10 april 2025 om 20:22
donderdag 10 april 2025 om 20:22
kinderen/bewust-kindvrij-sinds-2010-dee ... ges/486574
Hiero!
Ik ben van jouw leeftijd en heb ook bewust geen kinderwens.
Hiero!
Ik ben van jouw leeftijd en heb ook bewust geen kinderwens.
donderdag 10 april 2025 om 20:41
Ik weet ook sinds mijn 10e dat ik geen kinderen wilde, ben nu midden 40.
Ik kom wel uit een grote familie waar best veel mensen geen kinderen hebben, ik heb aan beide zijden diverse tantes en ooms die geen kinderen hebben (ook heel veel wel!), dus bij ons is dat heel normaal.
Tot dusver geen spijt in elk geval.
Ik kom wel uit een grote familie waar best veel mensen geen kinderen hebben, ik heb aan beide zijden diverse tantes en ooms die geen kinderen hebben (ook heel veel wel!), dus bij ons is dat heel normaal.
Tot dusver geen spijt in elk geval.
donderdag 10 april 2025 om 20:43
Dat lijkt me best wel fijn. Heb je dan in je omgeving minder de vraag gehad waarom je geen kinderen wilt? En hoe reageer je als mensen die vraag aan je stellen (stelden?)?pina schreef: ↑10-04-2025 20:41Ik weet ook sinds mijn 10e dat ik geen kinderen wilde, ben nu midden 40.
Ik kom wel uit een grote familie waar best veel mensen geen kinderen hebben, ik heb aan beide zijden diverse tantes en ooms die geen kinderen hebben (ook heel veel wel!), dus bij ons is dat heel normaal.
Every step forward begins with the decision to not stand still
donderdag 10 april 2025 om 20:50
Niet heel veel, ik straal niet uit dat ik veel bemoeienis accepteer, maar mijn antwoord op jouw leeftijd was altijd: “zoals ik er nu tegenaan kijk niet”. Dan is het gesprek namelijk meteen klaar. Bij een nee gaat bij een bepaald type gesprekspartner de overtuigingsdrang aan.
donderdag 10 april 2025 om 20:56
Er moet vooral iets veranderen aan de reacties dat het nog wel zal komen met de tijd. En de vraag waarom niet zouden mensen ook niet moeten stellen.
Dan kun je als jongere gewoon zeggen dat je ze niet wilt en indien je keuze verandert dat gewoon kunnen doen. Want stel dat je je sterk ge-uite mening wilt herzien, dan lijkt het of je weer door zo'n vragenvuur heen.
Dan kun je als jongere gewoon zeggen dat je ze niet wilt en indien je keuze verandert dat gewoon kunnen doen. Want stel dat je je sterk ge-uite mening wilt herzien, dan lijkt het of je weer door zo'n vragenvuur heen.
donderdag 10 april 2025 om 20:56
Yes, die heb ik gezien Maisnon3. Ik vind het een interessante documentaire, maar het geeft voor mij nog niet echt een antwoord op de vraag hoe je om zou kunnen gaan met hoe de maatschappij aankijkt tegen mensen zonder kinderwens. Daarom ook het topic

Every step forward begins with the decision to not stand still
donderdag 10 april 2025 om 21:01
Dit is best een heel eenvoudige. Ik weet dat je het niet aan mij vroeg. Ik ben wel moeder. Maar van één kind, in een tijd en omgeving waarin dat niet de norm was. Ik heb talloze ongepaste, nieuwsgierige en ronduit onbeschofte vragen en opmerkingen gehad.
Maar de waarom-vraag is altijd de makkelijkste.
Omdat ik dat wil.
(Of in jouw geval niet wil)
Hoe stelliger je antwoord, hoe minder snel mensen door durven vragen. Doen ze dat toch, dan ga je over op: ik vind je vraag niet gepast.
Dat mag je gerust benoemen, zeker als je ze eerst die "uitweg" hebt geboden.
donderdag 10 april 2025 om 21:02
Je hoeft daar niets mee. Je hoeft je mening niet tegenover de maatschappij te verantwoorden.
donderdag 10 april 2025 om 21:04
donderdag 10 april 2025 om 21:06
Een reactie die eigenlijk niet eerder in mij is opgekomen, maar die ik zeker ga onthouden. Vind ik een goeie, want ik vind het eigenlijk ook ongepast dat mijn visie over mijn leven niet serieus wordt genomen door de ander.
Want dat is het denk ik vooral. Dat ik me niet serieus genomen voel door anderen.
Every step forward begins with the decision to not stand still
donderdag 10 april 2025 om 21:09
Hier (ben tussen 35/40 in) niet per se heel overtuigd kinderloos, maar voor nu ontbreekt de wens wel en zie ik mezelf ook niet echt 24/7 zorgen.
Ik vind de vraag dus wel ongemakkelijk omdat ik niet een super overtuigend antwoord heb, maar eigenlijk vraagt bij mij nooit iemand echt door, het ongemak zit hem ook bij de vraagsteller merk ik vaak.
De vraag doet me dan ook juist wel eens twijfelen of ik niet ooit (later) spijt zou gaan krijgen van mn keuze, o.a. omdat ik merk dat het niet de standaard is. Ik kan me de onvoorwaardelijke liefde wel heel goed voorstellen, die voel ik in een light-versie ook voor bepaalde neefjes en nichtjes (en tegelijkertijd ook het ‘gedoe’/de zorgen die het met zich meebrengt, niet de garantie een leuk kind te krijgen enz.)
Ik vind de vraag dus wel ongemakkelijk omdat ik niet een super overtuigend antwoord heb, maar eigenlijk vraagt bij mij nooit iemand echt door, het ongemak zit hem ook bij de vraagsteller merk ik vaak.
De vraag doet me dan ook juist wel eens twijfelen of ik niet ooit (later) spijt zou gaan krijgen van mn keuze, o.a. omdat ik merk dat het niet de standaard is. Ik kan me de onvoorwaardelijke liefde wel heel goed voorstellen, die voel ik in een light-versie ook voor bepaalde neefjes en nichtjes (en tegelijkertijd ook het ‘gedoe’/de zorgen die het met zich meebrengt, niet de garantie een leuk kind te krijgen enz.)
donderdag 10 april 2025 om 21:14
Je hoeft er verder toch niets mee? Je leeft gewoon je leven. Je maakt wel meer keuzes waar anderen zich niet in kunnen vinden. En anderen doen dat ook. Leg het naast je neer.
donderdag 10 april 2025 om 21:20
Zeer nuttige toevoeging op het topic, dank daarvoor

weer ontopic: Ik snap wat je zegt Pina, maar omdat het maatschappelijk zo'n groot onderwerp lijkt te zijn in alles (of wellicht dat het mij meer opvalt omdat het een actueel thema in mijn leven is) vind ik het soms toch lastig om nou echt standvastig in mijn eigen mening te blijven staan als er veel tegengeluid van komt.
Every step forward begins with the decision to not stand still
donderdag 10 april 2025 om 21:25
Ik vind kinderen willen niet iets waarover je standvastig hoeft te zijn. Je gaat er toch niet tegen je zin in aan beginnen, dus dan moet je enig commentaar maar van je af laten glijden. Dat is verder geen discussie waard.
Misschien ligt of lag het voor mij anders, want het is voor mij nooit iets waar ik een zware beslissing over heb genomen, of waar in heel diep over na dacht. Ik had simpelweg geen behoefte aan kinderen en daar was de kous mee af.
Edit: vrijwel al mijn vrienden hebben trouwens kinderen, en ik heb nooit een verandering in contact ervaren. Heb ook wel wat vrienden zonder kinderen, maar daar ga ik niet speciaal meer mee om ofzo. De grote kinderhausse is bij mij wel voorbij, iedereen is uit de luiers en velen hebben ze al op de middelbare school.
Misschien ligt of lag het voor mij anders, want het is voor mij nooit iets waar ik een zware beslissing over heb genomen, of waar in heel diep over na dacht. Ik had simpelweg geen behoefte aan kinderen en daar was de kous mee af.
Edit: vrijwel al mijn vrienden hebben trouwens kinderen, en ik heb nooit een verandering in contact ervaren. Heb ook wel wat vrienden zonder kinderen, maar daar ga ik niet speciaal meer mee om ofzo. De grote kinderhausse is bij mij wel voorbij, iedereen is uit de luiers en velen hebben ze al op de middelbare school.
pina wijzigde dit bericht op 10-04-2025 21:32
29.86% gewijzigd
donderdag 10 april 2025 om 21:26
Dat komt nog wel (sorry, riskante opmerking). De meeste mensen leren met ouder worden dat de mening van anderen er zelden echt toe doet. Dat een andere mening nog niet maakt dat jij jouw menimoet verdedigen. Dat een "ik denk daar anders over " ook beantwoord kan worden met een "dat mag".Roxxeanne schreef: ↑10-04-2025 21:20Zeer nuttige toevoeging op het topic, dank daarvoor![]()
weer ontopic: Ik snap wat je zegt Pina, maar omdat het maatschappelijk zo'n groot onderwerp lijkt te zijn in alles (of wellicht dat het mij meer opvalt omdat het een actueel thema in mijn leven is) vind ik het soms toch lastig om nou echt standvastig in mijn eigen mening te blijven staan als er veel tegengeluid van komt.
Waarom maken andere meningen jou zo van slag? Waarom doen die meningen er überhaupt toe?

Om te kunnen reageren moet je ingelogd zijn
Al een account? Log dan hier in