Neurodiversiteit --> Algemeen topic ❤

Philó woensdag 22 februari 2023 om 11:16

OP met info
= 6e reactie op pagina 1

philó wijzigde dit bericht op 07-03-2023 12:45

93.22% gewijzigd

Elsy vrijdag 28 februari 2025 om 22:23

Pianissimo schreef: ↑
28-02-2025 10:41
Die andere die niet in Nederland is, was dat vyvanse? Die heb ik geprobeerd en daarom wilde ik graag elvanse hier. Maar daar moet ik voor naar een psychiater en de wachttijd daarvoor is over een jaar, dus ik kan voorlopig alleen methylfenidaat proberen. Ik ben echt een beetje verdrietig dat het niet kan omdat ik me eindelijk voor het eerst in mijn leven eens goed voelde. Het werkte zo goed voor de emotieregulatie en ik ben heel bang dat methylfenidaat dat niet gaat doen.

Nee dat was Focalin XR. Maar omdat ik verhuisd ben heeft m’n psychiater een recept voor Vyvanse afgegeven en dat konden ze bij de apotheek vullen (misschien dat ze dan wel Elvanse moeten opschrijven). Apotheken kunnen namelijk ook Engelse recepten vullen. Ik weet alleen niet hoe het met je verzekering gaat, ik moet het sowieso eerst voorschieten. Methylfenidaat werkte bij mij ook wel voor emotieregulatie alleen ik werd er lomer en wat somberder van.

Pianissimo zaterdag 1 maart 2025 om 11:42

Elsy schreef: ↑
28-02-2025 22:23
Nee dat was Focalin XR. Maar omdat ik verhuisd ben heeft m’n psychiater een recept voor Vyvanse afgegeven en dat konden ze bij de apotheek vullen (misschien dat ze dan wel Elvanse moeten opschrijven). Apotheken kunnen namelijk ook Engelse recepten vullen. Ik weet alleen niet hoe het met je verzekering gaat, ik moet het sowieso eerst voorschieten. Methylfenidaat werkte bij mij ook wel voor emotieregulatie alleen ik werd er lomer en wat somberder van.

Bedankt, ik hoop dat ik er niet somber van word want dat ben ik al zo vaak. Het maakt me niet uit als ik moet voorschieten of iets dergelijks, als het maar werkt. De problemen met concentratie en focus kunnen me eigenlijk het minst schelen. Ik wil me zo graag wat blijer en energieker voelen en meer controle hebben over mijn gedachten, die zonder medicatie altijd meteen allerlei emoties triggeren zonder dat ik daar controle over heb.

PeanutbutterJelly maandag 3 maart 2025 om 09:59

Pianissimo schreef: ↑
28-02-2025 10:41
Die andere die niet in Nederland is, was dat vyvanse? Die heb ik geprobeerd en daarom wilde ik graag elvanse hier. Maar daar moet ik voor naar een psychiater en de wachttijd daarvoor is over een jaar, dus ik kan voorlopig alleen methylfenidaat proberen. Ik ben echt een beetje verdrietig dat het niet kan omdat ik me eindelijk voor het eerst in mijn leven eens goed voelde. Het werkte zo goed voor de emotieregulatie en ik ben heel bang dat methylfenidaat dat niet gaat doen.

Je zei dat je hem geprobeerd had. Mocht je hem toen tijdelijk nemen? Of was hij uit de handel gehaald?
En een wachttijd van een JAAR??? Absurd. Als je een diagnose hebt zou je toch ergens eerder terecht moeten kunnen?

Ik lees dat Elsy wel goede ervaringen heeft met methylfenidaat wat emotieregulatie betreft. Zelf slik ik het ook en ik merk alleen betere focus. Ik blijf altijd die somberheid houden. Ik ben echt een hoogsensitieve adhd persoon. Ik trek me de wereld aan en voel heel veel.

PeanutbutterJelly maandag 3 maart 2025 om 10:30

Sinds ik de diagnose heb voel ik me opgebrand en somber. Voel zowel verdriet en boosheid. Vooral de laatste 5 jaar waren loeizwaar. Ik ben van het kastje naar de muur gestuurd in de GGZ. Ik heb zo hard moeten vechten om serieus genomen te worden, om gehoord te worden. En ondertussen een leven leiden waarin ik ook mezelf constant voorbij loop. Voor mijn gevoel ben ik de afgelopen 5 jaar constant overspannen geweest. Ik heb zo'n roofbouw gepleegd op mezelf.
Had gehoopt dat ik wat opluchting zou voelen na de diagnose. Maar het tegenovergestelde is het geval. Tuurlijk heeft mijn relatie beëindigen hier ook mee te maken. Ik heb bijna 2 jaar in een relatie gezeten met een onstabiel persoon.
Alles komt er nu uit... En de ene dag lukt het me om het te doorvoelen en de andere dag wil ik het wegmaken. Dan trek ik de moeheid zo slecht en val ik terug in eetbuien. Letterlijk dopamineshots. Ik krijg energie.
Ik mis het sporten. Als ik nu de dag start met hardlopen, maar een halfuur, ben ik niet veel later zo intens moe. Voel me slap. Dat triggert weer om te eten.
Weet gewoon even niet wat ik met mezelf aan moet. Wel weet ik dat het een proces is en ik alles moet verwerken.
Mijn behandeling start volgende week al en over 2 weken gesprek psychiater om medicatie te bespreken.

Zo, ik moest even mijn ei kwijt.

Elsy maandag 3 maart 2025 om 10:49

Pianissimo schreef: ↑
01-03-2025 11:42
Bedankt, ik hoop dat ik er niet somber van word want dat ben ik al zo vaak. Het maakt me niet uit als ik moet voorschieten of iets dergelijks, als het maar werkt. De problemen met concentratie en focus kunnen me eigenlijk het minst schelen. Ik wil me zo graag wat blijer en energieker voelen en meer controle hebben over mijn gedachten, die zonder medicatie altijd meteen allerlei emoties triggeren zonder dat ik daar controle over heb.

Als je wil kan je een PM sturen! Ik ben vorig jaar van land verhuisd en heb toen veel moeten uitzoeken.

Elsy maandag 3 maart 2025 om 10:51

PeanutbutterJelly schreef: ↑
03-03-2025 10:30
Sinds ik de diagnose heb voel ik me opgebrand en somber. Voel zowel verdriet en boosheid. Vooral de laatste 5 jaar waren loeizwaar. Ik ben van het kastje naar de muur gestuurd in de GGZ. Ik heb zo hard moeten vechten om serieus genomen te worden, om gehoord te worden. En ondertussen een leven leiden waarin ik ook mezelf constant voorbij loop. Voor mijn gevoel ben ik de afgelopen 5 jaar constant overspannen geweest. Ik heb zo'n roofbouw gepleegd op mezelf.
Had gehoopt dat ik wat opluchting zou voelen na de diagnose. Maar het tegenovergestelde is het geval. Tuurlijk heeft mijn relatie beëindigen hier ook mee te maken. Ik heb bijna 2 jaar in een relatie gezeten met een onstabiel persoon.
Alles komt er nu uit... En de ene dag lukt het me om het te doorvoelen en de andere dag wil ik het wegmaken. Dan trek ik de moeheid zo slecht en val ik terug in eetbuien. Letterlijk dopamineshots. Ik krijg energie.
Ik mis het sporten. Als ik nu de dag start met hardlopen, maar een halfuur, ben ik niet veel later zo intens moe. Voel me slap. Dat triggert weer om te eten.
Weet gewoon even niet wat ik met mezelf aan moet. Wel weet ik dat het een proces is en ik alles moet verwerken.
Mijn behandeling start volgende week al en over 2 weken gesprek psychiater om medicatie te bespreken.

Zo, ik moest even mijn ei kwijt.

Ik vond het dubbel, een opluchting maar ook een soort rouwproces. Als je in jouw geval ook met een relatiebreuk erop hebt zitten dan mag je echt lief voor jezelf zijn. Het is gewoon heel veel bij elkaar.

Joepiejoepie maandag 3 maart 2025 om 13:17

het is denk ik ook niet zo raar Peanutbutter dat je dit zo voelt. Het lijkt me eigenlijk heel normaal en iets waar je inderdaad even doorheen moet. Wat Elsy zegt, lief voor jezelf zijn is nu even belangrijk en nodig.

Ik wil ook even spuien. Met zoon gaat het goed. Hij krijgt wel naast de ADHD diagnose ook de ASS diagnose. Die had hij eerst niet gekregen (scoorde wel hoog op de test) maar na ruim een half jaar begeleiding zien ze toch bepaalde kernmerken die ze toen met de test niet zagen. Nou prima, hij vindt het prima dus ok. Het gaat lekker met hem op school dus ook fijn.

Met dochter (ASS) gaat het alleen even niet zo goed. Ze zat/zit in een autistische burnout, was best goed met opbouwen etc. maar heeft weer een terugval. Daarnaast een depressie, heel snel enorm overprikkeld waardoor ze vorige week aangaf dat als ze dit soort stress/overprikkel momenten heeft ze niet meer wil leven. Dat was wel even heftig. Hulp gaan overleggen hoe ze haar verder kunnen helpen, definitief besloten dat ze in elk geval blijft zitten dit jaar en niets meer moet, alleen maar mag. En in overleg met hulpverlening hebben wij haar medicatie moeten "verstoppen" en ze geeft aan dat ze liever niet alleen is, dus we zijn flink met agenda's aan het schuiven man en ik. Dus dat was een heftig weekend. En ik voel me nu moe en kut. maar het is niet anders. Gelukkig is hulpverlening al in beeld en pakken ze het fijn op.

En net in deze week is mijn man ook eindelijk (na een jaar wachtlijst) bezig met zijn ASS onderzoek, dus voor hem is het ook enorm rot en zwaar en hij voelt zich enorm schuldig terwijl dat rationeel nergens op slaat maar gevoel... pffff.

MadameBijoux donderdag 6 maart 2025 om 13:41

.

Je pense donc je suis

Pianissimo dinsdag 25 maart 2025 om 15:33

Elsy schreef: ↑
03-03-2025 10:49
Als je wil kan je een PM sturen! Ik ben vorig jaar van land verhuisd en heb toen veel moeten uitzoeken.

Sorry voor mijn super late reactie. Ik durfde al niet meer inloggen omdat ik zo lang gewacht heb met reageren.

Ik probeer nu methylfenidaat die ongeveer 8 uur zou moeten werken, en het werkt bij mij ongeveer hetzelfde, dus het maakt achteraf misschien niet zoveel uit. Beide (methylfenidaat en lisdexamfetamine) werken bij mij wel korter dan ze zouden moeten werken, ongeveer 4 a 4,5 uur. Al heb ik wel het idee dat vyvanse gelijkmatiger uitwerkte. Ik ben nu echt moe, dat had ik met vyvanse niet. Eerst maar eens kijken of 12 uur werkend methylfenidaat misschien beter uitpakt.

Hebben jullie ook het idee dat medicatie slechter werkt als je koffie drinkt?

Elsy woensdag 26 maart 2025 om 12:28

Pianissimo schreef: ↑
25-03-2025 15:33
Sorry voor mijn super late reactie. Ik durfde al niet meer inloggen omdat ik zo lang gewacht heb met reageren.

Ik probeer nu methylfenidaat die ongeveer 8 uur zou moeten werken, en het werkt bij mij ongeveer hetzelfde, dus het maakt achteraf misschien niet zoveel uit. Beide (methylfenidaat en lisdexamfetamine) werken bij mij wel korter dan ze zouden moeten werken, ongeveer 4 a 4,5 uur. Al heb ik wel het idee dat vyvanse gelijkmatiger uitwerkte. Ik ben nu echt moe, dat had ik met vyvanse niet. Eerst maar eens kijken of 12 uur werkend methylfenidaat misschien beter uitpakt.

Hebben jullie ook het idee dat medicatie slechter werkt als je koffie drinkt?

Maakt niet it hoor! Fijn dat het ongeveer hetzelfde werkt. Is toch altijd spannend hoe je lichaam erop reageert. Ik heb zelf ook het idee dat het ongeveer 4-5 uur goed werkt en daarna geleidelijk afbouwt maar nog steeds wel wat werkt. Als ik ‘s avonds moet werken merk ik wel als ik het ‘s ochtends wel genomen heb. Ik heb laatst gelezen dat Vyvanse/Elvanse officieel eigenlijk ook kortwerkend is, dus dat klinkt wel logisch.

Ik heb zelf ook het idee dat koffie negatief werkt en ik er vermoeider van word. Ik probeer nu pas 2 uur na het innemen koffie te nemen en eigenlijk moet ik van 3 naar 2 gaan. Ik kan ook geen sinaasappel nemen ‘s ochtends want dan werkt het ook minder. Als ik een goed eiwitrijk ontbijt neem en dan de medicatie, dan werkt het bij mij wel langer door.

yourlocalhero woensdag 26 maart 2025 om 14:27

Joechei schreef: ↑
26-01-2025 20:18
Van zo’n baan kan ik alleen maar dromen. Wil je misschien kwijt wat voor soort werk je doet?

Sorry Joechei, ik weet niet of ik al had geantwoord, en ben retedruk momenteel. Grote ontslagronde geweest dus ik manage nu bijna twee maanden de werkzaamheden van drie mensen in één waar het eerste van twee was (door ziekte uitval van mijn manager), ik ben projectcoordinator (aankomend PM) voor een grote speler in infra/agro/survey (Software en hardware). Hierin begeleid ik alles omtrent en gedurende release van producten (van start tot einde...)

yourlocalhero woensdag 26 maart 2025 om 14:31

Daar ben ik weer, jemig wat een hectiek de laatste weken.
Begin van februari heeft er een ontslagronde op mijn werk plaatsgevonden, gevolg...direct support collega weg en mijn manager zal na ziekte ook niet terugkeren (en nog wat andere directe collega's)..dit viel uiteraard samen met hele urgente zaken gericht op conventies. De rust keert nu eindelijk weer wat terug.
Maar het eerdere gevolg was echt dat mijn brein na werkuren echt deepfried aan voelde.

Ik zag hier iets voorbij komen over een acceptatie van ouders betreffende de diagnose, hier accepteren mijn ouders het juist prima, mijn partner daarintegen lijkt alles een beetje raar te blijven vinden. En dat uit zich in soms nare opmerkingen. Inmiddels vind hij het weerwoord niet zo leuk meer

-Rosings- woensdag 26 maart 2025 om 15:33

yourlocalhero schreef: ↑
26-03-2025 14:27
Sorry Joechei, ik weet niet of ik al had geantwoord, en ben retedruk momenteel. Grote ontslagronde geweest dus ik manage nu bijna twee maanden de werkzaamheden van drie mensen in één waar het eerste van twee was (door ziekte uitval van mijn manager), ik ben projectcoordinator (aankomend PM) voor een grote speler in infra/agro/survey (Software en hardware). Hierin begeleid ik alles omtrent en gedurende release van producten (van start tot einde...)

Volgens mij heb je de PM promotie (iig op je cv!) alvast verdient als je nu het werk voor 3 mensen doet!

yourlocalhero woensdag 26 maart 2025 om 17:22

-Rosings- schreef: ↑
26-03-2025 15:33
Volgens mij heb je de PM promotie (iig op je cv!) alvast verdient als je nu het werk voor 3 mensen doet!

De jaarbeoordelingsronde komt eraan, ik ga er sowieso op inzetten.
Niet de eerste periode dat ik sowieso al PM werk doe door ziekteuitval.
Maar eentje op de echte functie zou ik waarderen.

Pianissimo donderdag 27 maart 2025 om 11:46

Elsy schreef: ↑
26-03-2025 12:28
Maakt niet it hoor! Fijn dat het ongeveer hetzelfde werkt. Is toch altijd spannend hoe je lichaam erop reageert. Ik heb zelf ook het idee dat het ongeveer 4-5 uur goed werkt en daarna geleidelijk afbouwt maar nog steeds wel wat werkt. Als ik ‘s avonds moet werken merk ik wel als ik het ‘s ochtends wel genomen heb. Ik heb laatst gelezen dat Vyvanse/Elvanse officieel eigenlijk ook kortwerkend is, dus dat klinkt wel logisch.

Ik heb zelf ook het idee dat koffie negatief werkt en ik er vermoeider van word. Ik probeer nu pas 2 uur na het innemen koffie te nemen en eigenlijk moet ik van 3 naar 2 gaan. Ik kan ook geen sinaasappel nemen ‘s ochtends want dan werkt het ook minder. Als ik een goed eiwitrijk ontbijt neem en dan de medicatie, dan werkt het bij mij wel langer door.

Dat idee heb ik ook, het werkt beter als ik in de ochtend Griekse yoghurt of kwark eet. Vooral als ik koffie laat in de middag drink lijkt het wel alsof het ervoor zorgt dat de medicatie ineens snel stopt te werken.

PeanutbutterJelly maandag 21 april 2025 om 09:52

Ik wil hier geen nieuw topic voor openen. Even mijn ei kwijt.
Gister was ik bij mijn ouders (beide 65 jaar) op de koffie en avondeten. Ik was alleen. Ik heb vrijdag de knoop doorgehakt om mijn relatie te verbreken. Ik zat er dus wat vermoeid. De laatste weken zijn sowieso al een rollercoaster na mijn adhd diagnose en nu dus de relatie dat echt uit is.
De relatie met mijn moeder is medium. Door systeemtherapie beter geworden. Vermoedelijk heeft ze autisme, maar ze laat zich niet testen. Verklaard wel een hoop in haar sociale omgang en emoties.
Wat me gewoon altijd zo stoort is haar geklaag en negativiteit. In de keuken loopt ze te zuchten en te kreunen.
Een opmerking als: 'Nu mogen we weer geen hobby kip eieren eten. De RIVM kan de pot op. We mogen niks.'
Vaak denkt ze zwart wit. Vooral wat de politiek betreft. Het kan geen én én zijn. Deze discussies moeten we ook echt uit de weg. Ik word dan boos hoe kortzichtig ze kan denken.
Als je haar bijvoorbeeld vraagt hoe haar vakantie was dan zou ze bijvoorbeeld zeggen: Het was leuk, maar dit, dit en dit was kut.
Ik merk altijd dat als ik er ben, ik er liever niet wil zijn. Gister al helemaal. Al mijn energie werd uit mijn lijf gezogen.
Mijn vader is gewoon lief en die laat haar maar. Mijn moeder is ook echt wel lief. Ze bakt speciaal iets voor me en kookt lekker. Alleen het glas is altijd half leeg.
Ik heb al wel eens gezegd dat ik moeite heb met haar negativiteit. Dit tijdens systeemtherapie. Maar ze vindt niet echt dat ze dat is. Moet ik misschien weer het gesprek aangaan?

Explorista maandag 21 april 2025 om 13:45

PeanutbutterJelly,
een bezoek aan je ouders is een energy drain?
Terwijl je juist steun had verwacht na een verbroken relatie.

Ik denk, dat je je mams niet kunt veranderen. Zij vindt, dat het wel meevalt met haar negativiteit. En misschien vindt zij haar opmerkingen wel 'uiten'. (Vroegah kregen vrouwen te horen, dat ze zich vooral moesten uiten. Dat uiten juist gezond was.)
Hoe dan ook, dit is haar gedrag.

Wat zou jou helpen om het minder zwaar te ervaren?
De avond zien als een cartoon? Of als meme, met grumpy cat? Als moppersmurf, die moppert, maar eigenlijk toch wel aimabel is?
Je teflonjasje aantrekken voordat je over de drempel gaat daar?
Een bingokaart? ("Eens kijken of ze vanavond weer 3 x klagen over politiek haalt.")
Verwerken van soortgelijke ervaringen uit het verleden?

Als je in het midden van het land woont, kan ik je een IEMT-therapeut aanbevelen, die je kan helpen bij ongewenste emoties.

“Draco dormiens nunquam titillandus”. - Motto van Zweinstein

PeanutbutterJelly dinsdag 22 april 2025 om 10:27

Explorista schreef: ↑
21-04-2025 13:45
PeanutbutterJelly,
een bezoek aan je ouders is een energy drain?
Terwijl je juist steun had verwacht na een verbroken relatie.

Ik denk, dat je je mams niet kunt veranderen. Zij vindt, dat het wel meevalt met haar negativiteit. En misschien vindt zij haar opmerkingen wel 'uiten'. (Vroegah kregen vrouwen te horen, dat ze zich vooral moesten uiten. Dat uiten juist gezond was.)
Hoe dan ook, dit is haar gedrag.

Wat zou jou helpen om het minder zwaar te ervaren?
De avond zien als een cartoon? Of als meme, met grumpy cat? Als moppersmurf, die moppert, maar eigenlijk toch wel aimabel is?
Je teflonjasje aantrekken voordat je over de drempel gaat daar?
Een bingokaart? ("Eens kijken of ze vanavond weer 3 x klagen over politiek haalt.")
Verwerken van soortgelijke ervaringen uit het verleden?

Als je in het midden van het land woont, kan ik je een IEMT-therapeut aanbevelen, die je kan helpen bij ongewenste emoties.

Lief dat je hebt gereageerd. Bedankt!

Het was inderdaad een energydrain. Dat is het eigenlijk altijd wel als ik op bezoek ga.
Ik kreeg echt wel steun van haar wat mijn relatie betreft. Alleen toch altijd die negatieve toon en geklaag.
En jouw vraag, wat zou mij helpen? Een goede vraag. Want mijn eigen gevoel heb ik wel in de hand, ik kan een ander niet veranderen. Leuke voorbeelden geef je. Haha. Op bezoek bij Grumpy cat! (Die vindt ze overigens zelf heel lollig)
Ik loop hier eigenlijk altijd wel tegenaan. Ik absorbeer stemmingen van anderen en voel de sfeer goed aan. Alleen bij mijn moeder is het wel extreem.

Ik heb overigens een keer een familieopstelling gedaan als vraagsteller. Normaal zetten ze dan representanten in die jou en de rest van je gezin vertegenwoordigen. En dan zit je zelf aan de kant en ervaar je de opstelling. Alleen dit keer wou de organisator mij inzetten en moest ik representanten kiezen die mijn moeder, oma en overgroot oma vertegenwoordigen. Het niet gezien voelen door mijn moeder stond centraal.
Er kwam in die opstelling zoveel verdriet los. Mijn moeder draagt zelf trauma mee en dat moest ik bij haar laten. Dat is van haar. Ik voelde echt dat ze van me houdt in die opstelling en dat ze op haar manier haar best deed. Ik heb zoveel gehuild en tegelijk ook zoveel liefde gevoeld. Het was heel bijzonder. Onze relatie is hierdoor wel echt verbeterd. Ik ben niet meer boos op mijn moeder en heb compassie voor haar. Alleen dat stuk van die negativiteit blijft.
Voordat ik mijn ADHD behandeling begon heb ik doelen opgesteld. Wat zou ik willen doen? En hoe? Voor nu zijn we met cognitieve therapie gestart en later in de behandeling krijg ik ook EMDR. Ik zal dat stuk meenemen, dat ik nog steeds moeite heb op mijn moeder te zien in het echt. Dat ik er zo verslagen weg kom.
Morgen heb ik een evaluatie en zal er eens naar vragen. Want ik heb het echt ook nodig voor mijn hechting..

Pianissimo dinsdag 22 april 2025 om 11:06

Vervelend peanut. Ik heb hier met schoonvader iets vergelijkbaars, maar niet helemaal hetzelfde. Die stemt anders dan ik en vindt het echt van groot belang dat ik in ga zien dat ik het helemaal verkeerd zie allemaal. Dus die begint er regelmatig over en appt er ook over. Die berichten negeer ik nu gewoon. Ik antwoord wel op andere berichten, maar niet op zulke. En nu neemt dat soort berichten wel af. En als ik met hem praat heb ik een lading nikszeggende zinnen als, ach ja, het is wat. Of ja, dat is vervelend, of ja, stom hè, enzovoort, en dan begin ik meteen over wat anders. Ik doe alsof het me net te binnen schiet. Die zinnen begin ik dan met iets als, Oh, trouwens, blablabla.

Actieve topics