Werk & Studie
alle pijlers
Aan de slag met Wajong!
dinsdag 21 februari 2017 om 12:31
Motivatie- en steuntopic.
Ik ben vast niet de enige hier die met een Wajong (of WIA of WAO) wat probeert of moet proberen te werken. Zelf heb ik net te horen gekregen dat mijn contract niet verlengd gaat worden, en zit ik dus per 1 april thuis.
Nu dacht ik: met een forum vol mensen, zijn er vast ook wel wat mensen in dezelfde situatie als ik. Dus dan kunnen we elkaar misschien wel motiveren en steunen! Even van je af kunnen praten of een succes komen vieren, beiden (en alles ertussenin) mogen hier!
Dus: wees welkom, sluit aan, voeg bij. Samen maken we er wat van!
Ik ben vast niet de enige hier die met een Wajong (of WIA of WAO) wat probeert of moet proberen te werken. Zelf heb ik net te horen gekregen dat mijn contract niet verlengd gaat worden, en zit ik dus per 1 april thuis.
Nu dacht ik: met een forum vol mensen, zijn er vast ook wel wat mensen in dezelfde situatie als ik. Dus dan kunnen we elkaar misschien wel motiveren en steunen! Even van je af kunnen praten of een succes komen vieren, beiden (en alles ertussenin) mogen hier!
Dus: wees welkom, sluit aan, voeg bij. Samen maken we er wat van!
anoniem_179756 wijzigde dit bericht op 11-12-2017 16:41
0.52% gewijzigd
maandag 26 juni 2017 om 21:02
Ik heb ook in een winkel gewerkt Roza, een boekwinkel. Een van mijn taken daar was cadeautjes inpakken. Daar komt geen rekenwerk bij kijken!
Moon, ik snap dat je graag een reactie had gehad. Dus ik zou erheen gaan, kijken of er een computer is en zo niet, dan meldt je bij manager 'hoi ik ben er maar er is geen computer'. En dan ga je gewoon heel afwachtend staan kijken. En als zij dan met 'oplossingen' komt die voor jou niet werken, verwijs je naar coach.
Moon, ik snap dat je graag een reactie had gehad. Dus ik zou erheen gaan, kijken of er een computer is en zo niet, dan meldt je bij manager 'hoi ik ben er maar er is geen computer'. En dan ga je gewoon heel afwachtend staan kijken. En als zij dan met 'oplossingen' komt die voor jou niet werken, verwijs je naar coach.
dinsdag 27 juni 2017 om 15:19
Nou ik ging met lood in mijn schoenen heen maar het viel echt mee!
Gelukkig geen rare vragen van collega's. We gaan binnenkort even zitten dat ik over mijn ziekte vertel en dan kunnen ze ook dingen vragen, dat was vandaag nog beetje te vroeg.
Merk wel dat mijn concentratie nog niet top is en als iemand iets vertelt, ik het niet zo goed kan volgen soms. Later ging ik terugdenken, ik was laatst bij theater en kon dat ook niet goed volgen. Gaat ongetwijfeld goedkomen maar is nu dus ff lastig.
Het viel dus heel erg mee en ik heb me misschien ook een beetje te druk gemaakt met dat ik weg wilde en alles maar ik voelde me voor mijn uitval zó naar dat ik het wel voelde aankomen maar toch allemaal onverwacht werk kreeg en geen vrij kon nemen.
Collega's zijn toch best ruimdenkend merk ik. En één collega die niet gemotiveerd was is nu weg en is een enthousiaste voor teruggekomen.
Ben wel moe nu....
Gelukkig geen rare vragen van collega's. We gaan binnenkort even zitten dat ik over mijn ziekte vertel en dan kunnen ze ook dingen vragen, dat was vandaag nog beetje te vroeg.
Merk wel dat mijn concentratie nog niet top is en als iemand iets vertelt, ik het niet zo goed kan volgen soms. Later ging ik terugdenken, ik was laatst bij theater en kon dat ook niet goed volgen. Gaat ongetwijfeld goedkomen maar is nu dus ff lastig.
Het viel dus heel erg mee en ik heb me misschien ook een beetje te druk gemaakt met dat ik weg wilde en alles maar ik voelde me voor mijn uitval zó naar dat ik het wel voelde aankomen maar toch allemaal onverwacht werk kreeg en geen vrij kon nemen.
Collega's zijn toch best ruimdenkend merk ik. En één collega die niet gemotiveerd was is nu weg en is een enthousiaste voor teruggekomen.
Ben wel moe nu....
Je kunt méér.
woensdag 28 juni 2017 om 11:38
Welkom Rosa! Op zich doet de kassa tegenwoordig vrijwel al het rekenwerk. In sommige winkels geeft die zelfs aan welke muntjes je terug moet geven.
Ik twijfel soms ook wel of, als ik ooit weer betaald werk moet doen, ook ga proberen in een winkel te werken.
BE, wat een gedoe! Is er inmiddels al duidelijkheid?
Moon, fijn dat het gesprek mee viel. Soms hebben mensen ook een soort wake-up nodig. Een ongemotiveerde collega die weg is kan ook al veel verschil maken. Ben je er zaterdag bij?
Ik werk sinds een paar weken weer 2 dagdelen per week. Merk wel dat dit echt de max is. Slaap vaak wel 2 uur nadat ik thuis kom.
Maandag wel gaan lunchen met de collega's van mijn andere vrijwilligerswerk maar merkte dat ikzelf wat afstand hield.
Ik vind het zo dubbel aan de ene kant wil ik er graag weer aan de slag aan de andere kant roept het spanning op en weet ik dat het niet goed is voor mij.
Ik twijfel soms ook wel of, als ik ooit weer betaald werk moet doen, ook ga proberen in een winkel te werken.
BE, wat een gedoe! Is er inmiddels al duidelijkheid?
Moon, fijn dat het gesprek mee viel. Soms hebben mensen ook een soort wake-up nodig. Een ongemotiveerde collega die weg is kan ook al veel verschil maken. Ben je er zaterdag bij?
Ik werk sinds een paar weken weer 2 dagdelen per week. Merk wel dat dit echt de max is. Slaap vaak wel 2 uur nadat ik thuis kom.
Maandag wel gaan lunchen met de collega's van mijn andere vrijwilligerswerk maar merkte dat ikzelf wat afstand hield.
Ik vind het zo dubbel aan de ene kant wil ik er graag weer aan de slag aan de andere kant roept het spanning op en weet ik dat het niet goed is voor mij.
Liefhebben
is meer
lief
dan hebben
is meer
lief
dan hebben
woensdag 28 juni 2017 om 19:12
Wauw! Wat goed gefeliciteerd!!!blueeyes*3 schreef: ↑28-06-2017 18:39Ik heb vandaag ein-de-lijk te horen gekregen dat ik een contract krijg!
Liefhebben
is meer
lief
dan hebben
is meer
lief
dan hebben
woensdag 28 juni 2017 om 21:51
Wow wat fijn BE!
Gek, ik kreeg dit topic niet in beeld, las in een ander topic je goede nieuws. Mijzelf geeft het veel rust om te weten waar ik aan toe ben, hopelijk heb jij dat ook. Is het voor de uren die eerder al zo afgesproken waren
Oh jongens ik heb een nieuwe tweedehands laptop en steeds ruzie met de leestekens.
Ieb, het is wel de planning. Deze week net weer gestart met werken dus ik weet eigenlijk pas vrijdag of zaterdag of het echt gaat. Ben jij er ook
(gaat over een reunie-meet van een topic van vroeger)
Ieb wat goed dat je weer begonnen bent.
Winkel vind ik best bij je passen! Wat ik zelf ook fijn vond aan de winkel is het ritme. Je weet ongeveer wanneer het druk of rustig is, en als de deur dicht gaat ben je ook echt klaar. NIet allemaal mails en eindeloos veel vergaderingen, het is gewoon lekker praktisch. Vind al die verschillende mensen ook leuk. Zonder dat je ze moet helpen bij alle problemen in hun leven, gewoon praktisch nieuwe kleren of een nieuwe kamerplant.
Gek, ik kreeg dit topic niet in beeld, las in een ander topic je goede nieuws. Mijzelf geeft het veel rust om te weten waar ik aan toe ben, hopelijk heb jij dat ook. Is het voor de uren die eerder al zo afgesproken waren
Oh jongens ik heb een nieuwe tweedehands laptop en steeds ruzie met de leestekens.
Ieb, het is wel de planning. Deze week net weer gestart met werken dus ik weet eigenlijk pas vrijdag of zaterdag of het echt gaat. Ben jij er ook
(gaat over een reunie-meet van een topic van vroeger)
Ieb wat goed dat je weer begonnen bent.
Winkel vind ik best bij je passen! Wat ik zelf ook fijn vond aan de winkel is het ritme. Je weet ongeveer wanneer het druk of rustig is, en als de deur dicht gaat ben je ook echt klaar. NIet allemaal mails en eindeloos veel vergaderingen, het is gewoon lekker praktisch. Vind al die verschillende mensen ook leuk. Zonder dat je ze moet helpen bij alle problemen in hun leven, gewoon praktisch nieuwe kleren of een nieuwe kamerplant.
Je kunt méér.
donderdag 29 juni 2017 om 16:08
Ok, er worden wat dingen duidelijk hier.
Manager had wat kritiek op coach en ik snap wel wat ze bedoelt. Ze vindt dat hij mijn ziekte zwaarder maakt dan het is.
Nu zij dat zo zegt herinner ik me wel uitspraken van hem die niet kloppen. Zo is het verhaal de wereld in gekomen dat ik 0 werkervaring heb. Dat is niet waar, ik heb voor mijn 23e al een paar jaar betaald gewerkt (en niet alleen bijbaantjes maar ook kantoorwerk) en toen ik al in de Wajong zat ook nog een half jaar een reguliere kantoorbaan. Verder deed ik bij mijn laatste vrijwilligersbaan precies hetzelfde als mijn betaalde collega`s.
Ook is het verhaal de wereld in gekomen dat ik in een isolement zit. Dat heb ik ook echt niet zelf gezegd en het is ook niet zo.
Coach kan heel goed lullen maar hij lult ook een beetje teveel misschien, soms.
Ik had al zo`n naar gevoel bij die gesprekken die zij dan hadden waar ik niet bij zat, en eigenlijk ook als ik er wel bij zat. Het lijkt wel een soort strijd tussen manager die zegt dat het allemaal wel meevalt en coach die roept dat het helemaal niet meevalt en dat ik er dan bij zit en denk, vraag het dan gewoon aan me.
Ik zie coach nu bijna als een gezellige vriend waar ik af en toe koffie drink. Maar als het niet goed gaat tussen hem en manager dan schiet het wel zijn doel voorbij.
Voor mij voelen die gesprekken als een soort debatwedstrijd. Wie kan het beste lullen. Het kost me zoveel energie...
Manager had wat kritiek op coach en ik snap wel wat ze bedoelt. Ze vindt dat hij mijn ziekte zwaarder maakt dan het is.
Nu zij dat zo zegt herinner ik me wel uitspraken van hem die niet kloppen. Zo is het verhaal de wereld in gekomen dat ik 0 werkervaring heb. Dat is niet waar, ik heb voor mijn 23e al een paar jaar betaald gewerkt (en niet alleen bijbaantjes maar ook kantoorwerk) en toen ik al in de Wajong zat ook nog een half jaar een reguliere kantoorbaan. Verder deed ik bij mijn laatste vrijwilligersbaan precies hetzelfde als mijn betaalde collega`s.
Ook is het verhaal de wereld in gekomen dat ik in een isolement zit. Dat heb ik ook echt niet zelf gezegd en het is ook niet zo.
Coach kan heel goed lullen maar hij lult ook een beetje teveel misschien, soms.
Ik had al zo`n naar gevoel bij die gesprekken die zij dan hadden waar ik niet bij zat, en eigenlijk ook als ik er wel bij zat. Het lijkt wel een soort strijd tussen manager die zegt dat het allemaal wel meevalt en coach die roept dat het helemaal niet meevalt en dat ik er dan bij zit en denk, vraag het dan gewoon aan me.
Ik zie coach nu bijna als een gezellige vriend waar ik af en toe koffie drink. Maar als het niet goed gaat tussen hem en manager dan schiet het wel zijn doel voorbij.
Voor mij voelen die gesprekken als een soort debatwedstrijd. Wie kan het beste lullen. Het kost me zoveel energie...
Je kunt méér.
donderdag 29 juni 2017 om 17:58
Ben geloof ik wel blij met de uitspraak van manager dat ze vindt dat coach het te zwaar maakt. Ik heb het haar nooit zo op de vrouw af gevraagd maar misschien vindt zij ook dat de verhalen die richting UWV gaan van ´mevrouw kan niet werken met deadlines´ niet kloppen.
Ik was dit topic aan het opschonen (nog niet klaar) en las dat ik ergens geschreven had dat ik na een GGZgesprek me vaak wel goed voelde, volwassen en zelfstandig. En na een gesprek met coach soms best klein en ´zielig´
Er valt nog een boel te bespreken maar misschien maakt coach het idd allemaal groter dan het is. Ik bedoel, ik kan ook een heleboel WEL.
Lastig lastig. Maar er beginnen kwartjes te vallen.
En nu lekker eten, staat op het gas te pruttelen
Ik was dit topic aan het opschonen (nog niet klaar) en las dat ik ergens geschreven had dat ik na een GGZgesprek me vaak wel goed voelde, volwassen en zelfstandig. En na een gesprek met coach soms best klein en ´zielig´
Er valt nog een boel te bespreken maar misschien maakt coach het idd allemaal groter dan het is. Ik bedoel, ik kan ook een heleboel WEL.
Lastig lastig. Maar er beginnen kwartjes te vallen.
En nu lekker eten, staat op het gas te pruttelen
Je kunt méér.
donderdag 29 juni 2017 om 18:25
Maar zij is toch degene die de loondispensatie aanvraagt en invult? Dat snap ik dan niet goed.
Misschien moet coach eens met ggz gaan praten? Al dan niet met jou erbij?
Van de week hadden een paar collega's het steeds over 'die gekkies', op zo'n naar, denigrerend toontje. Na een uur was ik dat zat en heb ik gevraagd of ze daarmee konden stoppen. Kennelijk was dat een hele rare vraag, want ze reageerden echt verbaast. "Vind je dat vervelend dan?" Waarop ik aangaf dat het vooral de toon was waarop het ging. "Zo is het niet bedoeld hoor". Doe het dan ook niet!
Misschien moet coach eens met ggz gaan praten? Al dan niet met jou erbij?
Van de week hadden een paar collega's het steeds over 'die gekkies', op zo'n naar, denigrerend toontje. Na een uur was ik dat zat en heb ik gevraagd of ze daarmee konden stoppen. Kennelijk was dat een hele rare vraag, want ze reageerden echt verbaast. "Vind je dat vervelend dan?" Waarop ik aangaf dat het vooral de toon was waarop het ging. "Zo is het niet bedoeld hoor". Doe het dan ook niet!
donderdag 29 juni 2017 om 19:19
Wat raar, wie bedoelden ze dan met gekkies? Op de werkvloer of algemeen?
Ja ik snap het ook niet meer. Manager gaf ook aan dat coach iets aan GGZ zou moeten vragen. Ik zei dat GGZ hem denk ik niet zomaar dingen vertelt over mijn gezondheid maar dat hij ook aan mij dingen kan vragen over GGZ.
Van die loondispensatie zal ik eens aan manager vragen hoe dat nou precies gegaan is. Want dat is dus het stukje waar ik niet bij geweest ben. En coach beweert bij hoog en bij laag dat dit het beste is want nu ben ik er financieel iets op vooruitgegaan.
Ik weet het niet, misschien heeft coach tegen haar wel gezegd dat het voor mij beter is zo. Ik weet gewoon niet hoe die gesprekken gegaan zijn. Manager weet misschien niet hoeveel moeite ik heb met die regeling want dat heb ik haar eigenlijk niet zo uitdrukkelijk verteld.
En op zich is maatschappelijk werk bereid met coach te praten maar dan wordt het nog veel meer gepraat... Ik kan alles zelf ook prima verwoorden maar dan moeten ze t wel vragen allemaal.
Kijk, als manager nou vindt dat ik prima werk lever dan kunnen we van daaruit praten. En als we uitkomen op het niveau dat er eigenlijk niet zoveel maatregelen nodig zijn als ik maar af en toe een rondje om het gebouw mag lopen tussendoor en verder die uurtjes opnemen die ik gespaard heb... dan zijn we er.
Dat is een heel ander uitgangspunt dan dat ik heel zwaar ziek zou zijn en geen enkele prikkel kan verdragen.
Ga in ieder geval dinsdag even de directe collega´s vertellen waarom ik er de afgelopen weken niet was. Vind dat wel prettig eigenlijk. Ze mogen ook dingen vragen.
(dit haal ik zo weer weg maar een van de collega´s is doof dus dit gesprek kan alleen als haar tolk erbij is. Die is er dinsdag)
En waar het nou allemaal mis gaat met de coach en de dispensatie enzo dat weet ik ook niet meer. Maar als het echt zo is dat hij alles erger maakt dan het is moet ik wel alert zijn. Hij beïnvloedt me wel.
Ja ik snap het ook niet meer. Manager gaf ook aan dat coach iets aan GGZ zou moeten vragen. Ik zei dat GGZ hem denk ik niet zomaar dingen vertelt over mijn gezondheid maar dat hij ook aan mij dingen kan vragen over GGZ.
Van die loondispensatie zal ik eens aan manager vragen hoe dat nou precies gegaan is. Want dat is dus het stukje waar ik niet bij geweest ben. En coach beweert bij hoog en bij laag dat dit het beste is want nu ben ik er financieel iets op vooruitgegaan.
Ik weet het niet, misschien heeft coach tegen haar wel gezegd dat het voor mij beter is zo. Ik weet gewoon niet hoe die gesprekken gegaan zijn. Manager weet misschien niet hoeveel moeite ik heb met die regeling want dat heb ik haar eigenlijk niet zo uitdrukkelijk verteld.
En op zich is maatschappelijk werk bereid met coach te praten maar dan wordt het nog veel meer gepraat... Ik kan alles zelf ook prima verwoorden maar dan moeten ze t wel vragen allemaal.
Kijk, als manager nou vindt dat ik prima werk lever dan kunnen we van daaruit praten. En als we uitkomen op het niveau dat er eigenlijk niet zoveel maatregelen nodig zijn als ik maar af en toe een rondje om het gebouw mag lopen tussendoor en verder die uurtjes opnemen die ik gespaard heb... dan zijn we er.
Dat is een heel ander uitgangspunt dan dat ik heel zwaar ziek zou zijn en geen enkele prikkel kan verdragen.
Ga in ieder geval dinsdag even de directe collega´s vertellen waarom ik er de afgelopen weken niet was. Vind dat wel prettig eigenlijk. Ze mogen ook dingen vragen.
(dit haal ik zo weer weg maar een van de collega´s is doof dus dit gesprek kan alleen als haar tolk erbij is. Die is er dinsdag)
En waar het nou allemaal mis gaat met de coach en de dispensatie enzo dat weet ik ook niet meer. Maar als het echt zo is dat hij alles erger maakt dan het is moet ik wel alert zijn. Hij beïnvloedt me wel.
Je kunt méér.
donderdag 29 juni 2017 om 20:09
Het is een soort puzzel. Wie heeft wat gezegd tegen wie en waar ging het mis in de communicatie? Heb ik me bij de coach te dramatisch opgesteld?
Ik heb nooit gehuild ofzo daar hoor. Op kantoor ook niet trouwens. Verbaal kan ik me soms wat extreem uitdrukken but that´s me, dat moet zo´n coach toch in perspectief kunnen plaatsen.
Het wordt wel een gek vraagstuk. Ik zei dinsdag nog tegen manager ´volgens mij loopt de communicatie tussen coach en jou prima´ en toen zei ze niks terug (zat ook andere collega bij). Dat is ook wel raar, als ik het aan coach vraag is het contact prima en dan vraag ik het aan manager en is ze helemaal niet tevreden.
Is een van de drie niet eerlijk? Hang ik twee verschillende verhalen op? Spreken we niet elkaars taal? I don´t know.
Ik heb nooit gehuild ofzo daar hoor. Op kantoor ook niet trouwens. Verbaal kan ik me soms wat extreem uitdrukken but that´s me, dat moet zo´n coach toch in perspectief kunnen plaatsen.
Het wordt wel een gek vraagstuk. Ik zei dinsdag nog tegen manager ´volgens mij loopt de communicatie tussen coach en jou prima´ en toen zei ze niks terug (zat ook andere collega bij). Dat is ook wel raar, als ik het aan coach vraag is het contact prima en dan vraag ik het aan manager en is ze helemaal niet tevreden.
Is een van de drie niet eerlijk? Hang ik twee verschillende verhalen op? Spreken we niet elkaars taal? I don´t know.
Je kunt méér.
donderdag 29 juni 2017 om 21:24
Om herkenbaarheid te voorkomen: ik werk bij een groot landelijk bedrijf, en er zijn mensen in Nederland die helemaal weg zijn van ons product. Voor die mensen was er onlangs een evenement. De mensen die mee deden aan dat evenement werden steeds aangeduid als 'die gekkies'. Het ingewikkelde is dat ik weet dat er onder die mensen ook de nodige 'soortgenootjes' zitten. En als ze het dan een uur lang over 'die gekkies' hebben, op een denigrerend toontje, alsof ze minder zijn ofzo, dan voelt dat heel naar. Iig voor mij.
donderdag 29 juni 2017 om 21:58
Ja snap ik, dat dat naar voelt. Wel knap dat je er iets van gezegd hebt.
En als ik goed begrijp profiteert jullie bedrijf wel van die ´fans´ dus dan is een beetje respect zeker op zijn plaats.
Ik heb zitten nadenken. Afgelopen jaar was een heel eenzaam jaar, voor mij. Hiervoor werkte ik bij een theater (dat kan ik nu wel zeggen) en zowel de collega´s achter de schermen als de spelers als alle andere betrokkenen voelden voor mij als een soort warme familie. Ik viel echt in een gat toen dat klaar was.
Vervolgens kreeg ik met een ander vriendengroepje ruzie tijdens een weekend weg. Ik wilde slapen, iemand anders wilde herrie maken... dat ging botsen en toen ik vlak na het weekend een ´gezellig´ uitje aan me voorbij liet gaan, had ik de poppen aan het dansen.
Toen de goede vriendin die allemaal zelfmoordberichten ging sturen net zolang totdat ik het contact moest beëindigen. Een jeugdliefde die weer in beeld was en op een lompe manier weer vertrok, een andere man met wie het niks werd en die ik ook niet meer gesproken heb...
En de collega´s op het werk die wel lief zijn maar voor wie ik het gevoel had alleen de leuke dingen te kunnen laten zien.
Het was een heel eenzaam jaar en misschien is toen de coach ook een iets grotere rol gaan spelen dan de bedoeling was want ik had niet veel mensen meer om mee te praten.
Het gaat nu echt beter, ben lid geworden van een leuke club hier in de stad, allemaal mensen van mijn leeftijd. En met die mensen van dat weekendje is ook al lang weer goed. Het was een pechjaar maar het is onmogelijk dat er nog zo´n jaar achteraan komt.
En als ik goed begrijp profiteert jullie bedrijf wel van die ´fans´ dus dan is een beetje respect zeker op zijn plaats.
Ik heb zitten nadenken. Afgelopen jaar was een heel eenzaam jaar, voor mij. Hiervoor werkte ik bij een theater (dat kan ik nu wel zeggen) en zowel de collega´s achter de schermen als de spelers als alle andere betrokkenen voelden voor mij als een soort warme familie. Ik viel echt in een gat toen dat klaar was.
Vervolgens kreeg ik met een ander vriendengroepje ruzie tijdens een weekend weg. Ik wilde slapen, iemand anders wilde herrie maken... dat ging botsen en toen ik vlak na het weekend een ´gezellig´ uitje aan me voorbij liet gaan, had ik de poppen aan het dansen.
Toen de goede vriendin die allemaal zelfmoordberichten ging sturen net zolang totdat ik het contact moest beëindigen. Een jeugdliefde die weer in beeld was en op een lompe manier weer vertrok, een andere man met wie het niks werd en die ik ook niet meer gesproken heb...
En de collega´s op het werk die wel lief zijn maar voor wie ik het gevoel had alleen de leuke dingen te kunnen laten zien.
Het was een heel eenzaam jaar en misschien is toen de coach ook een iets grotere rol gaan spelen dan de bedoeling was want ik had niet veel mensen meer om mee te praten.
Het gaat nu echt beter, ben lid geworden van een leuke club hier in de stad, allemaal mensen van mijn leeftijd. En met die mensen van dat weekendje is ook al lang weer goed. Het was een pechjaar maar het is onmogelijk dat er nog zo´n jaar achteraan komt.
Je kunt méér.
donderdag 29 juni 2017 om 22:24
weet dat je hier altijd welkom bent!
donderdag 29 juni 2017 om 23:17
Ja absoluut, sowieso respect voor de medemens!
Ja Viva is zeker een steun voor me geweest. En nog. Maar het is ook wel eens lekker hardop je verhaal te kunnen vertellen, even bij iemand langs te gaan of de stad in voor een drankje. Of iemand die zegt, ik kom je ophalen, we rijden naar het strand en we hoeven nergens over te praten.
Dat miste even. Maar komt wel weer terug. Het is echt een rare samenloop van omstandigheden geweest. Tegenslag, sneller geprikkeld waardoor je ruzie krijgt. Iemand die dat wil sussen maar het nog erger maakt, etc etc.
Ja Viva is zeker een steun voor me geweest. En nog. Maar het is ook wel eens lekker hardop je verhaal te kunnen vertellen, even bij iemand langs te gaan of de stad in voor een drankje. Of iemand die zegt, ik kom je ophalen, we rijden naar het strand en we hoeven nergens over te praten.
Dat miste even. Maar komt wel weer terug. Het is echt een rare samenloop van omstandigheden geweest. Tegenslag, sneller geprikkeld waardoor je ruzie krijgt. Iemand die dat wil sussen maar het nog erger maakt, etc etc.
Je kunt méér.
vrijdag 30 juni 2017 om 10:10
Vraag me nu toch af of coach wellicht in de gesprekken heel aardig is maar me naar de buitenwereld presenteert als een soort van heel zielig geval. Of erger nog, dat hij me ook echt ziet als een enorm zielig geval.
Ik moet gewoon zorgen dat ik in de gewone wereld genoeg mensen om me heen heb om mee te praten. Dan raakt die coach vanzelf wel op de achtergrond.
Ik moet gewoon zorgen dat ik in de gewone wereld genoeg mensen om me heen heb om mee te praten. Dan raakt die coach vanzelf wel op de achtergrond.
Je kunt méér.
vrijdag 30 juni 2017 om 11:30
Denk dat manager wel beetje gelijk heeft. Ik besef nu dat laatst toen het contract opnieuw getekend moest worden en ik tijdens mijn ziekte even naar kantoor jobcoach moest komen, hij deed of dat misschien een veel te grote opgave voor me zou zijn. Terwijl ik meer was van, wanneer kun je, dan kom ik er even aan.
Kijk, dat ik niet de focus heb om mijn werkzaamheden uit te voeren en daarvoor twee uur reistijd op een dag te hebben, zegt niet dat ik niet ff 10 min kan fietsen naar coach voor een krabbeltje.
Coach was heel erg van, ja sorry dat ik je hiermee lastig val nu en als het niet gaat dan laten we het liggen en je hoeft niet te praten als je niet wilt en je kunt meteen weer weg etc. Hij maakt het idd een beetje extremer dan nodig was. Hij was ook verbaasd dat ik best wel over mijn ziekte wilde praten en daar een uur heb gezeten. Hij had het allemaal veel erger verwacht.
Ja het is denk ik wel een beetje waar, haha. Ik herinner me nu dat ik zei dat ik in zo`n toestand (moe en licht depressief) soms ook gefocuste kan raken op geluiden. Bijv de buurman gaat s ochtends boren en dan ben ik daar heel erg mee bezig, terwijl ik normaal dat gewoon negeer. Coach maakte er weer van dat ik dat boren ook hoorde als de buurman gestopt was met boren maar dat is helemaal niet zo, haha. Dat zei ik ook niet.
Ik heb al vanaf november een naar gevoel bij de communicatie en nu komt eigenlijk boven tafel dat dat wel terecht is. Anders had ik er ook niet zo`n issue van gemaakt.
Kijk, dat ik niet de focus heb om mijn werkzaamheden uit te voeren en daarvoor twee uur reistijd op een dag te hebben, zegt niet dat ik niet ff 10 min kan fietsen naar coach voor een krabbeltje.
Coach was heel erg van, ja sorry dat ik je hiermee lastig val nu en als het niet gaat dan laten we het liggen en je hoeft niet te praten als je niet wilt en je kunt meteen weer weg etc. Hij maakt het idd een beetje extremer dan nodig was. Hij was ook verbaasd dat ik best wel over mijn ziekte wilde praten en daar een uur heb gezeten. Hij had het allemaal veel erger verwacht.
Ja het is denk ik wel een beetje waar, haha. Ik herinner me nu dat ik zei dat ik in zo`n toestand (moe en licht depressief) soms ook gefocuste kan raken op geluiden. Bijv de buurman gaat s ochtends boren en dan ben ik daar heel erg mee bezig, terwijl ik normaal dat gewoon negeer. Coach maakte er weer van dat ik dat boren ook hoorde als de buurman gestopt was met boren maar dat is helemaal niet zo, haha. Dat zei ik ook niet.
Ik heb al vanaf november een naar gevoel bij de communicatie en nu komt eigenlijk boven tafel dat dat wel terecht is. Anders had ik er ook niet zo`n issue van gemaakt.
Je kunt méér.
vrijdag 30 juni 2017 om 12:16
Euhm we hebben net weer getekend voor half jaar...
Ik heb m supergoed beoordeeld zelfs want ik kreeg van hem de indruk dat het contact tussen manager en hem helemaal prima was en dat ze heel goed communiceerden. Toen had ik manager nog niet gesproken en het had haast...
Zoals ik misschien wel vaker zei, het voelt een beetje als een vriendschappelijk contact. Maar als we nou echt gaan kijken naar het gedeelte jobcoaching, dan doen we daar eigenlijk niet zo heel veel aan. Ik heb wel gezegd dat ik de coaching voortaan op het werk wil en dat we ook echt op het niveau van mijn werkzaamheden gaan kijken. Bijv er moeten vier dingen gebeuren vandaag, ik kan met twee dingen nog niet beginnen omdat daar bijv nog voor gebeld moet worden.... ik weet dat ik s ochtends op mijn scherpst ben en na de lunch een dip heb... hoe pak ik het aan?
Ik weet eerlijk gezegd niet of hij me daarin kan helpen. We gaan het zien.
Nu ik dit hoor van manager weet ik niet of dit goede keuze is. Maar nogmaals van coach had ik gehoord dat de communicatie prima verliep behalve dat ze soms niet zo goed bereikbaar is. Dat weet ik en dat zou een andere coach net zo hebben.
Waar ik me wel bewust van was: Er gaat zoveel vrije tijd zitten in GGZ en coaching, dat ik niet zoveel puf meer heb voor sociale contacten soms. Zoveel over jezelf praten is gewoon niet gezond meer. Ik heb vaker gedacht: Ik kan beter op donderdagmiddag een uurtje theedrinken met een vriendin en zo investeren in een vriendschap, dan steeds op donderdag naar de coach.
Dat gaan we nu al anders aanpakken, dat hij naar het werk komt.
Er gaat dus ergens iets mis. Ik ga kijken of coach mij op taakniveau goed kan begeleiden en als dat niet zo is, zoeken we na dit halfjaar een andere.
Want een uur bij hem op kantoor praten over ´het leven´, daar is ie eigenlijk niet voor.
Want me ook weleens stoorde is de tegenstrijdige adviezen die hij geeft. Zegt ie de ene keer dat ik meer hobby´s moet nemen want anders raak ik in een isolement. Tijdje later komt ie weer met dat ik dingen moet schrappen want het wordt te druk. Ik heb daar gewoon niks aan.
Ook die vriendin die zo suïcidaal was en waar ik afstand van nam. Begon ie later of ik, als ik het er zo moeilijk mee had, niet het contact gewoon weer kon herstellen.
Alsof de dingen zo simpel zijn.
Ik heb m supergoed beoordeeld zelfs want ik kreeg van hem de indruk dat het contact tussen manager en hem helemaal prima was en dat ze heel goed communiceerden. Toen had ik manager nog niet gesproken en het had haast...
Zoals ik misschien wel vaker zei, het voelt een beetje als een vriendschappelijk contact. Maar als we nou echt gaan kijken naar het gedeelte jobcoaching, dan doen we daar eigenlijk niet zo heel veel aan. Ik heb wel gezegd dat ik de coaching voortaan op het werk wil en dat we ook echt op het niveau van mijn werkzaamheden gaan kijken. Bijv er moeten vier dingen gebeuren vandaag, ik kan met twee dingen nog niet beginnen omdat daar bijv nog voor gebeld moet worden.... ik weet dat ik s ochtends op mijn scherpst ben en na de lunch een dip heb... hoe pak ik het aan?
Ik weet eerlijk gezegd niet of hij me daarin kan helpen. We gaan het zien.
Nu ik dit hoor van manager weet ik niet of dit goede keuze is. Maar nogmaals van coach had ik gehoord dat de communicatie prima verliep behalve dat ze soms niet zo goed bereikbaar is. Dat weet ik en dat zou een andere coach net zo hebben.
Waar ik me wel bewust van was: Er gaat zoveel vrije tijd zitten in GGZ en coaching, dat ik niet zoveel puf meer heb voor sociale contacten soms. Zoveel over jezelf praten is gewoon niet gezond meer. Ik heb vaker gedacht: Ik kan beter op donderdagmiddag een uurtje theedrinken met een vriendin en zo investeren in een vriendschap, dan steeds op donderdag naar de coach.
Dat gaan we nu al anders aanpakken, dat hij naar het werk komt.
Er gaat dus ergens iets mis. Ik ga kijken of coach mij op taakniveau goed kan begeleiden en als dat niet zo is, zoeken we na dit halfjaar een andere.
Want een uur bij hem op kantoor praten over ´het leven´, daar is ie eigenlijk niet voor.
Want me ook weleens stoorde is de tegenstrijdige adviezen die hij geeft. Zegt ie de ene keer dat ik meer hobby´s moet nemen want anders raak ik in een isolement. Tijdje later komt ie weer met dat ik dingen moet schrappen want het wordt te druk. Ik heb daar gewoon niks aan.
Ook die vriendin die zo suïcidaal was en waar ik afstand van nam. Begon ie later of ik, als ik het er zo moeilijk mee had, niet het contact gewoon weer kon herstellen.
Alsof de dingen zo simpel zijn.
Je kunt méér.
vrijdag 30 juni 2017 om 12:44
Dat is absoluut waar. Hij weet er echt helemaal niks van. Dat heb ik gisteren ook tegen manager gezegd, hij heeft hier echt geen verstand van.
Misschien toch maatschappelijk werk vragen een keer mee te gaan naar manager. En dan gewoon zonder coach. Dat ze even in een notendop kan uitleggen hoe en wat. Zij kan het net iets beter dan ik.
Misschien toch maatschappelijk werk vragen een keer mee te gaan naar manager. En dan gewoon zonder coach. Dat ze even in een notendop kan uitleggen hoe en wat. Zij kan het net iets beter dan ik.
Je kunt méér.
vrijdag 30 juni 2017 om 16:12
Ff thee bij ouders en zij vinden dat de communicatie tussen coach en manager niet mijn probleem is en dat ik daar helemaal geen energie in moet steken.
Maar ik heb er natuurlijk wel last van en het lijkt of die gesprekken voelen als een debatteerwedstrijd.
Maar idd dit weekend maar ff ontspannen.
Maar ik heb er natuurlijk wel last van en het lijkt of die gesprekken voelen als een debatteerwedstrijd.
Maar idd dit weekend maar ff ontspannen.
Je kunt méér.
vrijdag 30 juni 2017 om 16:22
