Werk & Studie
alle pijlers
Aan het einde van mijn draagkracht
vrijdag 5 juni 2020 om 13:10
Hoi mensen van Viva, ik lees hier al enige tijd mee, maar heb me vandaag toch de moed bijeen gepakt om zelf een topic te openen omdat ik hoop dat het van me afschrijven wat opluchting zal bieden...
Even een situatieschets, ik ben 23 jaar en zit in het laatste masterjaar van mijn opleiding, normaal gesproken zou ik eind deze maand afstuderen. Het laatste jaar van de master is behoorlijk zwaar, je hoort je masterproef te doen, loopt het hele schooljaar stage en hebt daarnaast nog aparte vakken met taken en tentamens.
Mijn eerste semester is vlot verlopen, fijne stageplaats, goede resultaten etc. In het tweede semester kom je op een andere stageplaats te staan, dit zodat je zoveel mogelijk ervaring opdoet in verschillende situaties, waar je komt te staan wordt door de stageplaats en faculteit beslist. Voor mij waren er helaas veel onduidelijkheden rond die tweede stageplaats, zo was de mentor die ik daar zou krijgen ziek gevallen, waardoor ik last minute naar een andere stageplek gestuurd werd. Ik had me namelijk al voorbereid op die tweede stageplek door al kennis te maken met het team en mee te kijken wat de werkwijze daar was, dus nu kwam ik onvoorbereid aan op die nieuwe plaats. Dit zorgde ervoor dat ik wel wat onzeker was en wat moeite had om meteen mee te zijn in hun manier van werken, daarnaast werd er mij ook geen vaste mentor aangewezen waardoor ik niet echt een vertrouwenspersoon had om die gevoelens van onzekerheid mee te delen. Ook het samenwerken met mijn medestagiair verliep niet vlot, dat was echt zo'n streverig type die elke opportuniteit aanging om mij neer te halen bij dingen die ik niet goed deed en mij negeerde wanneer ik om hulp of feedback vroeg.
Het duurde dan ook niet lang voordat ik op het matje geroepen werd dat ze mijn houding te gesloten vonden, ik ben hier toen open en eerlijk geweest over hoe ik mij voelde in verband met de wissel en het samenwerken met mijn collega stagiair, en dat ik wel bereid was om er alles aan te doen om dit te verbeteren. Ze waren tevreden dat ik open met hun communiceerde, er kwam een gesprek met die andere stagiair en vanaf toen is alles wel goed in zijn plooi gevallen. Ik voelde mij goed in het team, het werk ging goed en ook de samenwerking met de andere stagiair ging een pak vlotter. Helaas duurde dat ook niet lang want in maart werd mijn stage vroegtijdig stopgezet vanwege corona.
Ik kreeg een vervangopdracht om mijn overige uren in te halen, maar ook op school waren alle lessen opgeschort waardoor we bovenop de deadlines die we al hadden ook nog extra taken kregen. Ik heb dus van maart tot nu deadline na deadline gehad, was steeds ruim op tijd met alles in te leveren, maar ik ben wel elke dag het grootste deel van mijn dag ermee bezig geweest. Ik heb het grootste deel van die periode op mijn studentenkamer doorgebracht, waarbij ik amper fysiek contact heb gehad met mijn vrienden en familie vanwege de corona maatregelen. Dit heeft al zwaar zijn tol geëist op mijn mentale gezondheid, ik voel me continu onder druk omdat er maar geen zicht komt op momenten van ontspanning en slaap amper nog.
Het echte breekpunt is deze week gekomen, waarbij ik gebeld werd voor de resultaten van mijn stage. Ze hebben besloten mij niet te laten slagen omdat ze aan de hand van het tweede semester vinden dat ik er nog niet klaar voor ben om te gaan werken. Ik ben het eigenlijk hier echt niet mee eens, zo waren de resultaten van mijn eerste semester wel echt goed en heb ik het gevoel dat er weinig rekening werd gehouden met de omstandigheden. Daarnaast ben ik door corona drie maanden vroeger moeten stoppen waardoor ik mezelf nog niet eens goed heb kunnen bewijzen, aan de hand van een vervangtaak kan je in praktijk ook niet laten zien wat je waard bent vind ik dan. Mijn stagementor van de faculteit kon mijn standpunt wel begrijpen en is bereid om mijn resultaat te herzien indien ik een nieuwe, meer praktijkgerichte, vervangopdracht inlever. Dit is geen ideale situatie, maar ik ben wel bereid om die kans met beide handen te grijpen. Echter staan de tentamens voor de deur, maar ben ik in mijn hoofd helemaal in beslag genomen door stage.. Ik ben nu al aan het doemdenken over de gevolgen indien ik nog steeds niet geslaagd ben, dat wil zeggen dat ik volgend jaar nog een volledig schooljaar ga moeten meelopen (én betalen) en dat zie ik gewoon echt niet zitten. Mijn motivatie voor de tentamens is ver zoek, het kost mij enorm veel moeite om mij aan het studeren te zetten en wanneer ik eenmaal bezig ben lukt hij mij niet om gefocust te blijven...
Ik ga hierbij afronden want het is een beetje een lang verhaal geworden, maar de nood zat me hoog om dit van mij af te schrijven. Ik weet dat Viva niet mild is, maar ik hoop dat jullie toch nog woorden van moed voor me hebben zodat ik mijn motivatie terug kan oppakken
Even een situatieschets, ik ben 23 jaar en zit in het laatste masterjaar van mijn opleiding, normaal gesproken zou ik eind deze maand afstuderen. Het laatste jaar van de master is behoorlijk zwaar, je hoort je masterproef te doen, loopt het hele schooljaar stage en hebt daarnaast nog aparte vakken met taken en tentamens.
Mijn eerste semester is vlot verlopen, fijne stageplaats, goede resultaten etc. In het tweede semester kom je op een andere stageplaats te staan, dit zodat je zoveel mogelijk ervaring opdoet in verschillende situaties, waar je komt te staan wordt door de stageplaats en faculteit beslist. Voor mij waren er helaas veel onduidelijkheden rond die tweede stageplaats, zo was de mentor die ik daar zou krijgen ziek gevallen, waardoor ik last minute naar een andere stageplek gestuurd werd. Ik had me namelijk al voorbereid op die tweede stageplek door al kennis te maken met het team en mee te kijken wat de werkwijze daar was, dus nu kwam ik onvoorbereid aan op die nieuwe plaats. Dit zorgde ervoor dat ik wel wat onzeker was en wat moeite had om meteen mee te zijn in hun manier van werken, daarnaast werd er mij ook geen vaste mentor aangewezen waardoor ik niet echt een vertrouwenspersoon had om die gevoelens van onzekerheid mee te delen. Ook het samenwerken met mijn medestagiair verliep niet vlot, dat was echt zo'n streverig type die elke opportuniteit aanging om mij neer te halen bij dingen die ik niet goed deed en mij negeerde wanneer ik om hulp of feedback vroeg.
Het duurde dan ook niet lang voordat ik op het matje geroepen werd dat ze mijn houding te gesloten vonden, ik ben hier toen open en eerlijk geweest over hoe ik mij voelde in verband met de wissel en het samenwerken met mijn collega stagiair, en dat ik wel bereid was om er alles aan te doen om dit te verbeteren. Ze waren tevreden dat ik open met hun communiceerde, er kwam een gesprek met die andere stagiair en vanaf toen is alles wel goed in zijn plooi gevallen. Ik voelde mij goed in het team, het werk ging goed en ook de samenwerking met de andere stagiair ging een pak vlotter. Helaas duurde dat ook niet lang want in maart werd mijn stage vroegtijdig stopgezet vanwege corona.
Ik kreeg een vervangopdracht om mijn overige uren in te halen, maar ook op school waren alle lessen opgeschort waardoor we bovenop de deadlines die we al hadden ook nog extra taken kregen. Ik heb dus van maart tot nu deadline na deadline gehad, was steeds ruim op tijd met alles in te leveren, maar ik ben wel elke dag het grootste deel van mijn dag ermee bezig geweest. Ik heb het grootste deel van die periode op mijn studentenkamer doorgebracht, waarbij ik amper fysiek contact heb gehad met mijn vrienden en familie vanwege de corona maatregelen. Dit heeft al zwaar zijn tol geëist op mijn mentale gezondheid, ik voel me continu onder druk omdat er maar geen zicht komt op momenten van ontspanning en slaap amper nog.
Het echte breekpunt is deze week gekomen, waarbij ik gebeld werd voor de resultaten van mijn stage. Ze hebben besloten mij niet te laten slagen omdat ze aan de hand van het tweede semester vinden dat ik er nog niet klaar voor ben om te gaan werken. Ik ben het eigenlijk hier echt niet mee eens, zo waren de resultaten van mijn eerste semester wel echt goed en heb ik het gevoel dat er weinig rekening werd gehouden met de omstandigheden. Daarnaast ben ik door corona drie maanden vroeger moeten stoppen waardoor ik mezelf nog niet eens goed heb kunnen bewijzen, aan de hand van een vervangtaak kan je in praktijk ook niet laten zien wat je waard bent vind ik dan. Mijn stagementor van de faculteit kon mijn standpunt wel begrijpen en is bereid om mijn resultaat te herzien indien ik een nieuwe, meer praktijkgerichte, vervangopdracht inlever. Dit is geen ideale situatie, maar ik ben wel bereid om die kans met beide handen te grijpen. Echter staan de tentamens voor de deur, maar ben ik in mijn hoofd helemaal in beslag genomen door stage.. Ik ben nu al aan het doemdenken over de gevolgen indien ik nog steeds niet geslaagd ben, dat wil zeggen dat ik volgend jaar nog een volledig schooljaar ga moeten meelopen (én betalen) en dat zie ik gewoon echt niet zitten. Mijn motivatie voor de tentamens is ver zoek, het kost mij enorm veel moeite om mij aan het studeren te zetten en wanneer ik eenmaal bezig ben lukt hij mij niet om gefocust te blijven...
Ik ga hierbij afronden want het is een beetje een lang verhaal geworden, maar de nood zat me hoog om dit van mij af te schrijven. Ik weet dat Viva niet mild is, maar ik hoop dat jullie toch nog woorden van moed voor me hebben zodat ik mijn motivatie terug kan oppakken
vrijdag 5 juni 2020 om 15:36
Meisje toch, je bent al zo ver gekomen. Bachelor gedaan. Master bijna af.
Je kent toch het spreekwoord 'De laatste loodjes wegen het zwaarst'.
Niet opgeven hoor.
De VIVA-dames gaan je echt niet neerhalen.
De stage in je eerste semester ging goed. Die heb je al binnen.
Naast alle baal-zaken (vals secreet als medestagair, gedoe met begeleider, corona) de feiten voor de komende tijd.
- Je mag een vervangopdracht inleveren.
- De tentamens zijn in juni (of in juli)? Hoeveel tentamens nog?
Die tentamens kan je toch wel halen? Je bent een slimme dame.
In de tussentijd:
En een dikke knuffel voor jou.
Je kent toch het spreekwoord 'De laatste loodjes wegen het zwaarst'.
Niet opgeven hoor.
De VIVA-dames gaan je echt niet neerhalen.
De stage in je eerste semester ging goed. Die heb je al binnen.
Naast alle baal-zaken (vals secreet als medestagair, gedoe met begeleider, corona) de feiten voor de komende tijd.
- Je mag een vervangopdracht inleveren.
- De tentamens zijn in juni (of in juli)? Hoeveel tentamens nog?
Die tentamens kan je toch wel halen? Je bent een slimme dame.
In de tussentijd:
- Vroeg naar bed. Ja, echt. Geen halve nachten netflixen of gamen of whatsappen. Je hebt je rust nodig.
- Koop een goedkope pot multivitamines en liefst ook een ijzersupplement. Gewoon eigen merk van de drogist. Elke dag slikken.
- Dagelijks bewegen. Wandelen of fietsen, waar je van houdt. Kortom, goed voor je lichaam zorgen.
En een dikke knuffel voor jou.
anoniem_394844 wijzigde dit bericht op 05-06-2020 18:38
2.41% gewijzigd
vrijdag 5 juni 2020 om 15:39
Hi Scorpioprincess, goed dat je van jezelf weet te herkennen wanneer je dreigt 'te ver' te gaan. Ik denk dat het heel belangrijk is te realiseren dat het niet halen van je stage (zeker omdat het op deze manier gebeurt) en langer moeten studeren, geen 'falen' is. Een jaar is heel kort. Het is zuur dat hectiek door corona de uiteindelijke reden is mocht je wel een jaar over moeten doen, maar zeker niet het einde van de wereld. Veel studenten zitten in hetzelfde schuitje.
Als ik jou was, zou ik duidelijke regels maken en je er ook aan houden. Elke dag werk je van 9;00 tot 13;00 aan je vakken en leer je voor tentamens, en dan iedere middag van 14;00 tot 16;00 werk je aan je opdracht. Als het nodig is, dan 's avonds nog een blok van 19;00 tot 21;00.
Het komt echt goed. Zo niet, dan toch! Daarmee bedoel ik; als je slaagt, super! Maar als je nu niet slaagt, dan maar volgend jaar. Dat is écht geen falen. Ben lief voor jezelf! Neem rust! Zeker in deze gekke corona-tijd.
Succes en sterkte!
Als ik jou was, zou ik duidelijke regels maken en je er ook aan houden. Elke dag werk je van 9;00 tot 13;00 aan je vakken en leer je voor tentamens, en dan iedere middag van 14;00 tot 16;00 werk je aan je opdracht. Als het nodig is, dan 's avonds nog een blok van 19;00 tot 21;00.
Het komt echt goed. Zo niet, dan toch! Daarmee bedoel ik; als je slaagt, super! Maar als je nu niet slaagt, dan maar volgend jaar. Dat is écht geen falen. Ben lief voor jezelf! Neem rust! Zeker in deze gekke corona-tijd.
Succes en sterkte!
vrijdag 5 juni 2020 om 15:48
Sluit me aan bij de vorige schrijvers. Heel vervelend dat het niet goed gelopen is op je tweede stage. Dat geeft ook een gevoel van onrechtvaardigheid, en dat is soms moeilijk van je af te schudden. Maar er is je een herstelmogelijkheid geboden en dat is heel fijn. Zet inderdaad je wekker om 7.30 uur en ga dan aan de slag. Succes!
vrijdag 5 juni 2020 om 16:02
Deze snap ik niet helemaal. Je hebt alle gelegenheid gehad om uren te maken voor je studie en daarnaast kon je toch alle ontspanning pakken die je wilde?. Ik heb dus van maart tot nu deadline na deadline gehad, was steeds ruim op tijd met alles in te leveren, maar ik ben wel elke dag het grootste deel van mijn dag ermee bezig geweest. Ik heb het grootste deel van die periode op mijn studentenkamer doorgebracht, waarbij ik amper fysiek contact heb gehad met mijn vrienden en familie vanwege de corona maatregelen. Dit heeft al zwaar zijn tol geëist op mijn mentale gezondheid, ik voel me continu onder druk omdat er maar geen zicht komt op momenten van ontspanning en slaap amper nog.
Stel je werkt 8 uur per dag aan je studie en je slaapt 8 uur (wel doen hoor!) dan hou je nog 8 uur per dag over om te doen waar je zin in hebt. Met vrienden afspreken op afstand mag gewoon, lekker sporten samen of alleen, een mooie wandeling maken, of urenlang een boekje lezen, of een nieuwe hobby oppakken, uitgebreid koken, beetje voor je uit mijmeren.
Wat heb je dan in al die uren gedaan?
vrijdag 5 juni 2020 om 16:17
Hoewel ik me ook afvraag waarom de extra opdrachten zoveel zwaarder/tijdrovender zijn geweest dan stagedagen, doet dat niks af aan de situatie zoals die nu is. Dus aan dit soort vragen zul je niet zoveel hebben, behalve om nog eens kritisch terug te blikken of je beleving in deze echt juist is.
Dan vooruitkijkend, misschien moet je voor jezelf relativeren dat er een wereldwijde crisis is geweest, waar iedereen op een bepaalde manier gevolgen ondervindt. Voor jou is dat dat je studie iets langer duurt dan je had gepland. Vervelend, maar aan de andere kant ook niets dramatisch. Er zijn grotere problemen en je mag straks nog tot je 70-ste werken, dus die paar maanden extra studie maken dan ook niet zoveel uit toch?
Mochten de financien een probleem zijn: Ik werk zelf enkele uren per week als docent bij een HBO-master en wij hebben vanuit het ministerie te horen gekregen dat er voor studenten die vertraging oplopen (tgv corona, maar omdat dit niet altijd toetsbaar is geldt dit feitelijk voor alle studenten met vertraging) een financiele vergoeding beschikbaar wordt gesteld, ter compensatie van de extra onkosten die worden gemaakt, bijv. extra collegeld.
Vraag eens na bij je opleiding hoe dit voor jou zit?
Natuurlijk is het goed om je motivatie terug te vinden en als het lukt om alles nog op tijd af te kunnen ronden. Maar maak jezelf niet gek, want de druk die je jezelf nu oplegt lijkt eerder disfunctioneel dan helpend.
Succes!
Dan vooruitkijkend, misschien moet je voor jezelf relativeren dat er een wereldwijde crisis is geweest, waar iedereen op een bepaalde manier gevolgen ondervindt. Voor jou is dat dat je studie iets langer duurt dan je had gepland. Vervelend, maar aan de andere kant ook niets dramatisch. Er zijn grotere problemen en je mag straks nog tot je 70-ste werken, dus die paar maanden extra studie maken dan ook niet zoveel uit toch?
Mochten de financien een probleem zijn: Ik werk zelf enkele uren per week als docent bij een HBO-master en wij hebben vanuit het ministerie te horen gekregen dat er voor studenten die vertraging oplopen (tgv corona, maar omdat dit niet altijd toetsbaar is geldt dit feitelijk voor alle studenten met vertraging) een financiele vergoeding beschikbaar wordt gesteld, ter compensatie van de extra onkosten die worden gemaakt, bijv. extra collegeld.
Vraag eens na bij je opleiding hoe dit voor jou zit?
Natuurlijk is het goed om je motivatie terug te vinden en als het lukt om alles nog op tijd af te kunnen ronden. Maar maak jezelf niet gek, want de druk die je jezelf nu oplegt lijkt eerder disfunctioneel dan helpend.
Succes!
Life is a party but you must self uphanging de slingers
vrijdag 5 juni 2020 om 17:54
Viva niet mild voor jou?
Jij bent zelf niet mild voor jezelf.
Je hebt nog meer dan een werkzaam leven voor je en dat maak je alleen maar leuker en makkelijker voor jezelf als je nu doorpakt.
Dat kost je meer geld? Gooi je liever het geld en de tijd die je hierin hebt gestoken weg? Ga je niet liever voor het doel dat je voor ogen hebt?
Ja, het zit wel eens tegen en de ene keer wat meer dan de andere keer. Dat zul je nog vaak tegenkomen. Je wordt er sterk van als je die tegenslag overwint en die kracht kun je prima in jouw verdere leven gebruiken.
Pak jezelf bijelkaar en ga voor jouw toekomst.
Hierboven staat genoeg goede raad om dat te doen.
Succes!!
Jij bent zelf niet mild voor jezelf.
Je hebt nog meer dan een werkzaam leven voor je en dat maak je alleen maar leuker en makkelijker voor jezelf als je nu doorpakt.
Dat kost je meer geld? Gooi je liever het geld en de tijd die je hierin hebt gestoken weg? Ga je niet liever voor het doel dat je voor ogen hebt?
Ja, het zit wel eens tegen en de ene keer wat meer dan de andere keer. Dat zul je nog vaak tegenkomen. Je wordt er sterk van als je die tegenslag overwint en die kracht kun je prima in jouw verdere leven gebruiken.
Pak jezelf bijelkaar en ga voor jouw toekomst.
Hierboven staat genoeg goede raad om dat te doen.
Succes!!
vrijdag 5 juni 2020 om 18:42
Ik snap wel waar je gevoel vandaan komt. Tijdens mijn eigen opleiding moest ik ook een extra semester opnemen en dit voelde echt uitputtend. Maar je bent er bijna, ik zou het echt nog even volhouden! Neem op tijd je rust na de tentamens, rond die laatste stage nog af en neem dan eventueel een rustperiode vooraleer je gaat werken. Je gaat echt nog plezier hebben van je diploma!
leeg
vrijdag 5 juni 2020 om 20:37
Ach, TO, wees niet te hard voor jezelf. Afstuderen is stressvol genoeg zonder corona-crisis. Het klinkt alsof je gewoon erg pech hebt gehad bij de tweede stageplek, maar ik snap ook dat ze je niet kunnen laten slagen als ze je niet (of te kort) goed hebben zien functioneren. Je hebt nog een kans om het nu te halen, en als je het enigszins ziet zitten, ga er dan voor en bedenk dat je er bijna bent en dan is het klaar - heerlijk!
Maar: je bent even sterk en even goed als je er een half jaar langer over moet doen.
Maar: je bent even sterk en even goed als je er een half jaar langer over moet doen.
vrijdag 5 juni 2020 om 22:01
Hoe kan dat dan? De stage van je eerste semester heb je toch gewoon gehaald? Zou je die dan echt over moeten doen? En als je nu je tentamens haalt dan hoef je die toch ook niet over te doen? Dat lijkt me echt heel raar.Ik ben nu al aan het doemdenken over de gevolgen indien ik nog steeds niet geslaagd ben, dat wil zeggen dat ik volgend jaar nog een volledig schooljaar ga moeten meelopen
Ik zou even heel eerlijk kijken naar wat je nu nog echt aankunt. Als dat alleen de tentamens zijn ga daar dan helemaal voor en loop die ene stage vanaf komende zomer. Dan hoef je toch niet meer een heel jaar?
zaterdag 6 juni 2020 om 11:19
Dankjewel voor de lieve reacties, ik krijg er gelijk een boost van 
@TanteOlivia het is in tijden van Corona gewoon heel moeilijk geweest om te ontspannen omdat we een hele periode lang niks met vrienden hebben mogen doen. Nu de maatregelen eindelijk aan het versoepelen zijn hebben al mijn vrienden zelf tentamens en dus ook geen tijd om af te spreken... En natuurlijk heb ik op mezelf wel momenten van ontspanning gehad, maar dat is toch niet hetzelfde als je dag in dag uit in dezelfde sleur zit. Op den duur wordt het dan heel moeilijk om je los te koppelen van de momenten van werk en ontspanning..
@Darkcrystal toch wel, ik had vooral moeite met dat alle structuur in mijn dagen plots is weggevallen. Daarnaast is er eerst lange tijd veel onduidelijkheid geweest over de maatregelen en hoe het nu verder moest, om dan plots de ene deadline na de andere te krijgen voor allerlei vervangtaken.
@S-Groot stage telt voor het hele jaar mee, dus je moet in totaal over beide semesters heen geslaagd zijn. Als ik mijn tentamens haal hoef ik die inderdaad niet meer over te doen, maar als ik na de vervangopdracht nog steeds niet geslaagd ben op mijn stage moet ik die wel overdoen..
Ik heb het besluit genomen dat ik mijn vervangopdracht naar augustus heb uitgesteld, ik kan dat er qua tijd (en mentaal) gewoon nu niet erbij nemen als ik mij nog goed wil kunnen focussen op mijn tentamens.
@TanteOlivia het is in tijden van Corona gewoon heel moeilijk geweest om te ontspannen omdat we een hele periode lang niks met vrienden hebben mogen doen. Nu de maatregelen eindelijk aan het versoepelen zijn hebben al mijn vrienden zelf tentamens en dus ook geen tijd om af te spreken... En natuurlijk heb ik op mezelf wel momenten van ontspanning gehad, maar dat is toch niet hetzelfde als je dag in dag uit in dezelfde sleur zit. Op den duur wordt het dan heel moeilijk om je los te koppelen van de momenten van werk en ontspanning..
@Darkcrystal toch wel, ik had vooral moeite met dat alle structuur in mijn dagen plots is weggevallen. Daarnaast is er eerst lange tijd veel onduidelijkheid geweest over de maatregelen en hoe het nu verder moest, om dan plots de ene deadline na de andere te krijgen voor allerlei vervangtaken.
@S-Groot stage telt voor het hele jaar mee, dus je moet in totaal over beide semesters heen geslaagd zijn. Als ik mijn tentamens haal hoef ik die inderdaad niet meer over te doen, maar als ik na de vervangopdracht nog steeds niet geslaagd ben op mijn stage moet ik die wel overdoen..
Ik heb het besluit genomen dat ik mijn vervangopdracht naar augustus heb uitgesteld, ik kan dat er qua tijd (en mentaal) gewoon nu niet erbij nemen als ik mij nog goed wil kunnen focussen op mijn tentamens.
zaterdag 6 juni 2020 om 11:25
Je doet het één voor één.Scorpioprincess schreef: ↑06-06-2020 11:19Ik heb het besluit genomen dat ik mijn vervangopdracht naar augustus heb uitgesteld, ik kan dat er qua tijd (en mentaal) gewoon nu niet erbij nemen als ik mij nog goed wil kunnen focussen op mijn tentamens.
Prima toch.
Dat lijkt me een verstandige keuze.
Nu eerst je tentamens.
Daarna de vervangopdracht.
You go, girl!
zaterdag 6 juni 2020 om 11:50
Probeer al dat piekeren en doemdenken los te laten. Toen ik afstudeerde (naast een fulltime baan waar ik op dat moment zo’n 60 uur per week in moest steken) was het ook zwaar. Soms moet je gewoon even je verstand en gevoel op nul zetten en op volle kracht op je doel af gaan. Als je er middenin zit, lijkt het allemaal veel te veel, maar uiteindelijk gaat het maar om een paar maanden op een heel mensenleven. En zie Corona als een geluk; een sociaal leven kan vrijwel niemand in deze fase van de studie erbij hebben.
zaterdag 6 juni 2020 om 13:53
Ja precies eens met Nummer Zoveel. Aan het einde van je studie is het echt gewoon verstand op nul en doen. Spreek jezelf echt even toe als je merkt dat je studieafleidend gedrag gaat vertonen (en ja iedereen kent dat wel volgens mij, opeens is zelfs schoonmaken leuker dan studeren..). Bedenk hoe fijn je het gaat vinden als je niet telkens met je meedraagt dat je iets eigenlijk af moet hebben of moet leren. Dan is het klaar...
