Werk & Studie
alle pijlers
Advies over het financiele plaatje van mijn dochter (18)
zondag 6 januari 2008 om 23:46
Hoi
Wie wil er met mij meedenken en advies geven of ervaringen delen?
Mijn dochter wordt over twee maanden 18.
Ze zit nu in het examenjaar vwo en gaat volgend studiejaar naar de uni.
Binnenkort gaat er dus financieel wat veranderen.
Ik krijg geen kinderalimentatie meer,ter vervanging gaat haar vader haar studie betalen(voor 5 jaar).Dit vinden wij allemaal een goede regeling.
Ook kinderbijslag valt weg,ter vervanging komt natuurlijk de studiefinanciering (scholierenbijdrage).
Er verplaatst dus het een en ander.
Ik heb mij er nog niet zo in verdiept(ff op de website gekeken).
Maar ik vraag mij af hoe ik het verder moet doen.
Ze krijgt nu 150 euro per maand van mij en daarnaast werkt ze (ong 160 euro).
Ik vind eigenlijk dat ze vanaf 18 het zelf moet gaan redden.
Alleen lijkt het mij ineens zo hard om haar geen 150 euro te geven terwijl ze dadelijk wel meer kosten krijgt (ziektekostenverz. studieboeken).
Aan de andere kant moet ze ook leren om voor zichzelf te zorgen.
Nu heeft ze het financieel heel goed maar ze spaart totaal niet.Ze geeft veel geld uit aan kleding.
Dadelijk zal ze op een houtje moeten bijten.
Wat is eigenlijk normaal om te doen?
Ze blijft voorlopig nog thuis wonen.
Groetjes,Iry
Wie wil er met mij meedenken en advies geven of ervaringen delen?
Mijn dochter wordt over twee maanden 18.
Ze zit nu in het examenjaar vwo en gaat volgend studiejaar naar de uni.
Binnenkort gaat er dus financieel wat veranderen.
Ik krijg geen kinderalimentatie meer,ter vervanging gaat haar vader haar studie betalen(voor 5 jaar).Dit vinden wij allemaal een goede regeling.
Ook kinderbijslag valt weg,ter vervanging komt natuurlijk de studiefinanciering (scholierenbijdrage).
Er verplaatst dus het een en ander.
Ik heb mij er nog niet zo in verdiept(ff op de website gekeken).
Maar ik vraag mij af hoe ik het verder moet doen.
Ze krijgt nu 150 euro per maand van mij en daarnaast werkt ze (ong 160 euro).
Ik vind eigenlijk dat ze vanaf 18 het zelf moet gaan redden.
Alleen lijkt het mij ineens zo hard om haar geen 150 euro te geven terwijl ze dadelijk wel meer kosten krijgt (ziektekostenverz. studieboeken).
Aan de andere kant moet ze ook leren om voor zichzelf te zorgen.
Nu heeft ze het financieel heel goed maar ze spaart totaal niet.Ze geeft veel geld uit aan kleding.
Dadelijk zal ze op een houtje moeten bijten.
Wat is eigenlijk normaal om te doen?
Ze blijft voorlopig nog thuis wonen.
Groetjes,Iry
maandag 7 januari 2008 om 08:15
haha, Duploo: dat wilde ik er dus ook nog aan toevoegen. M'n eerste jaar heb ik alle boeken nog braaf gekocht. Van m'n laatste jaar heb ik geen enkel boek. Alleen daarom al zou ik niet haar boeken betalen. De studenten bij wie dat gebeurde waren op een gegeven moment echt de enigen die ALLE boeken kochten en daar dus een fortuin (van hun ouders geld) aan uitgaven. Terwijl er tussen de rest van de studenten een levendige ruilhandel plaatsvond om maar niet uren achter het kopieerapparaat te moeten staan. En dan nog heb ik hier stapels gekopieerde en ingebonden boeken die me gemiddeld zo'n 15/20 euro hebben gekost ipv de tussen de 50 en 100 ( 
) euro die de boeken kosten.
) euro die de boeken kosten.
Dat zeg ik....
maandag 7 januari 2008 om 08:36
Ik ben ook jong uit huis gegaan en heb vanaf die tijd al mijn financiele boontjes zelf moeten doppen. En nog steeds geniet ik iedere dag van het feit dat ik het nu financieel (erg) goed heb. Ik ben er van overtuigd dat dit gevoel vooral wordt versterkt door het feit dat ik dit op eigen kracht heb bereikt en doordat ik weet hoe het is om in relatieve armoede te moeten leven. Ik zie om mij heen dat dit aanzienlijk minder is bij mensen die van huis uit altijd flink gesupport werden, zij vinden geld op de bank vaak veel vanzelfsprekender. Ik vind het dus ook zeker geen slecht idee om je dochter op deze manier financiele onafhankelijkheid aan te leren.
maandag 7 januari 2008 om 08:59
maandag 7 januari 2008 om 09:05
Ik ben het helemaal met je eens dat je dochter zelf moet leren hoe ze met geld om moet gaan en dat leuke dingen geld kosten en dat je daar voor moet werken.
Je kunt haar toch ook af en toe steunen? En dan in de zin van samen winkelen en dan betaal jij de nieuwe winterjas o.i.d. Door het onverwachte karakter, leert ze wel zelf op haar geld letten, maar kun je haar toch nog steunen.
Je kunt haar toch ook af en toe steunen? En dan in de zin van samen winkelen en dan betaal jij de nieuwe winterjas o.i.d. Door het onverwachte karakter, leert ze wel zelf op haar geld letten, maar kun je haar toch nog steunen.
maandag 7 januari 2008 om 09:17
maandag 7 januari 2008 om 09:32
Je kunt het toch per situatie bekijken? Je schrijft nu nog vanuit een "wat-als"situatie. Je kunt toch tegen haar zeggen hoe je het nu wilt aanpakken en dat gezamelijk evalueren in december ofzo? Dan heeft zij en een tijdje ervaring met het geld omgaan, jij kan zeggen hoe jij erover denkt (want zomaar ineens op je eigen financiele benen staan gaat het beste met begeleiding) en zij kan haar mening verkondigen. Ik zou me er niet zo druk over maken. Het regelt zich zelf hoogstwaarschijnlijk wel; tenminste tussen mij en mijn ouder is het zo gegaan en dat werkte prima! 
maandag 7 januari 2008 om 09:44
Ik waardeer het inderdaad des te meer dat mijn moeder een keer mijn nieuwe schoenen betaald ofzo. Vooral omdat ik dus alles zelf doe.
Ik heb inmiddels wel een beetje geluk. Ik heb nooit geld gehad van mijn ouders, en inmiddels zijn ze gescheiden. Mijn jongste (studerende) zusje is de enige die alimentatie ontvangt. Dat moet ze van mijn moeder delen met mij en mijn (studerende) broertje. Dus ze betaald mijn ziektekostenverzekering à ¤ 90,- per maand.
Zo heb ik net iets meer financiële ruimte. Maar dat waardeer ik des te meer omdat ik weet wat het is om van een paar euro zoveel mogelijk boodschappen te doen.
Bij iedere uitgave moet ik eerst nadenken of ik het me kan veroorloven. Ik kan die mooie tas van ¤ 30,- wel kopen, maar kan ik dan de rest van de week nog wel eten? Ik zie het verschil al heel erg tussen mij en mijn zusje. Zij koopt dingen zonder daar bij na te denken. Ze studeert zelf wel, maar ze woont samen met haar werkende vriend. Als haar geld op is dan heeft zij nog wel te eten thuis, want hij heeft immers geld.
Als mijn geld op is door het shoppen of uitgaan dan moet ik daar zelf de gevolgen van dragen omdat ik geen eten meer kan kopen.
Dus ik vind dat jouw dochter sowieso al een voorsprong heeft doordat ze nog thuis woont en er altijd eten op tafel staat.
Als ik jou was zou ik haar financieel wat zelfstandiger maken. En ik snap dat je af en toe wat voor haar wilt kopen, dus ik vind het een goed plan dat je haar winterjas of schoenen o.i.d. betaald. Eventueel een kleine bijdrage voor een vakantie?
p.s. ik heb altijd studies gevolgd waar ik weinig tot geen studieboeken nodig had. Nu staan hier maar 11 boeken in mijn kast van 4,5 jaar studie. Ik heb ze niet tot nauwelijks aangeraakt in die 4,5 jaar. En zoals ik uit voorgaande reacties opmaak komt dat vaker voor. Dus wees er ook niet te happig op om haar schoolboeken te betalen. Dat is letterlijk zonde van je geld!
Ik heb inmiddels wel een beetje geluk. Ik heb nooit geld gehad van mijn ouders, en inmiddels zijn ze gescheiden. Mijn jongste (studerende) zusje is de enige die alimentatie ontvangt. Dat moet ze van mijn moeder delen met mij en mijn (studerende) broertje. Dus ze betaald mijn ziektekostenverzekering à ¤ 90,- per maand.
Zo heb ik net iets meer financiële ruimte. Maar dat waardeer ik des te meer omdat ik weet wat het is om van een paar euro zoveel mogelijk boodschappen te doen.
Bij iedere uitgave moet ik eerst nadenken of ik het me kan veroorloven. Ik kan die mooie tas van ¤ 30,- wel kopen, maar kan ik dan de rest van de week nog wel eten? Ik zie het verschil al heel erg tussen mij en mijn zusje. Zij koopt dingen zonder daar bij na te denken. Ze studeert zelf wel, maar ze woont samen met haar werkende vriend. Als haar geld op is dan heeft zij nog wel te eten thuis, want hij heeft immers geld.
Als mijn geld op is door het shoppen of uitgaan dan moet ik daar zelf de gevolgen van dragen omdat ik geen eten meer kan kopen.
Dus ik vind dat jouw dochter sowieso al een voorsprong heeft doordat ze nog thuis woont en er altijd eten op tafel staat.
Als ik jou was zou ik haar financieel wat zelfstandiger maken. En ik snap dat je af en toe wat voor haar wilt kopen, dus ik vind het een goed plan dat je haar winterjas of schoenen o.i.d. betaald. Eventueel een kleine bijdrage voor een vakantie?
p.s. ik heb altijd studies gevolgd waar ik weinig tot geen studieboeken nodig had. Nu staan hier maar 11 boeken in mijn kast van 4,5 jaar studie. Ik heb ze niet tot nauwelijks aangeraakt in die 4,5 jaar. En zoals ik uit voorgaande reacties opmaak komt dat vaker voor. Dus wees er ook niet te happig op om haar schoolboeken te betalen. Dat is letterlijk zonde van je geld!
maandag 7 januari 2008 om 09:46
maandag 7 januari 2008 om 10:26
Misschien kan je ter compensatie van het niet meer geven van een maandelijks bedrag je dochter af en toe uit winkelen nemen. Of afspreken dat ze in principe haar eigen boeken moet betalen, maar mocht het voorkomen dat ze echt een keer drie boeken van 80 euro per stuk in 1 week moet kopen dat ze dan wel bij je kan aankloppen.
Vooral in het eerste jaar komt het bij sommige studies nog wel een voor dat je in een keer meerdere hele dure boeken moet kopen. Dit zijn vaak basisboeken waar je de rest van je studie en soms de rest van je carriere nog veel aan hebt. Zoals iemand anders ook al zei zijn boeken later in de studie vaak minder noodzakelijk en zijn er ook wel creatieve manieren te bedenken om toch aan de verplichte hoofdstukken te komen voor een stuk minder geld.
Vooral in het eerste jaar komt het bij sommige studies nog wel een voor dat je in een keer meerdere hele dure boeken moet kopen. Dit zijn vaak basisboeken waar je de rest van je studie en soms de rest van je carriere nog veel aan hebt. Zoals iemand anders ook al zei zijn boeken later in de studie vaak minder noodzakelijk en zijn er ook wel creatieve manieren te bedenken om toch aan de verplichte hoofdstukken te komen voor een stuk minder geld.
maandag 7 januari 2008 om 11:01
Volgens de wet zijn ouders financieel verantwoordelijk voor hun kinderen tot 21 jaar. Je bent dus verplicht om als dat mogelijk is ervoor te zorgen dat ze kan rondkomen. Ik heb altijd gewerkt naast mijn studie maar als je jong bent verdien je gewoon niet zoveel (misschien 6 euro per uur?) en je bent wel in een fase dat bv uiterlijk en kleding belangrijk voor je is. Voor thuiswonende dames kan ik niet echt een goede advies geven behalve op een rijtje zetten welke kosten je dochter mee te maken krijgt. Met alleen het collegegeld ben je er bepaald niet hoor...wat dacht je van boeken en allerlei verplichte activiteiten, of stages etc waardoor er geen tijd overblijft om te werken?
maandag 7 januari 2008 om 11:06
Mijn ouders betalen mijn collegeld en mijn verzekeringen. Mijn boeken betaal ik zelf. Daarbij geven ze me wel eens kleding als cadeautje (wat veel leuker is, dan een vast bedrag per maand). Ik vind het helemaal niet raar als je die 150,- in zou trekken. Zij krijgt toch studiefinanciering (minimaal 90,-) en naast de meeste studies kun je makkelijk werken.
Count your blessings...
maandag 7 januari 2008 om 11:09
Wat veel geld gaat er om bij jullie... Toen ik studeerde kreeg ik 200 euro van mijn ouders, 220 euro van de IBG en ik werkte 12 uur in de week voor nog eens 200 euro per maand. Bij elkaar had ik dus 620 euro te besteden en daar betaalde ik alles van:
huur: 200 euro
gas etc: 100 euro
verzekering: 80 euro
telefoon: 20 euro
boeken etc: 60 euro
sparen: 50 euro
eten, uitgaan, kleren: 110 euro
Geen vetpot dus, maar echt prima te doen. Ik heb me nooit arm gevoeld. In de zomer werkte ik extra om geld te verdienen voor mijn collegegeld, dat plus het geld dat ik elke maand spaarde was genoeg om weer een jaar te kunnen studeren.
Al mijn vrienden waren ook arm in die tijd, en eigenlijk was het heel erg leuk. Ik heb dagen geleefd op droge pasta en brood als mijn geld al op was, maar de stufi pas een week later kwam. En mijn vrienden deden dat ook, sja, ik wist niet beter. Maar ik was ontzettend gelukkig in die tijd, ik zou het voor geen goud willen ruilen.
huur: 200 euro
gas etc: 100 euro
verzekering: 80 euro
telefoon: 20 euro
boeken etc: 60 euro
sparen: 50 euro
eten, uitgaan, kleren: 110 euro
Geen vetpot dus, maar echt prima te doen. Ik heb me nooit arm gevoeld. In de zomer werkte ik extra om geld te verdienen voor mijn collegegeld, dat plus het geld dat ik elke maand spaarde was genoeg om weer een jaar te kunnen studeren.
Al mijn vrienden waren ook arm in die tijd, en eigenlijk was het heel erg leuk. Ik heb dagen geleefd op droge pasta en brood als mijn geld al op was, maar de stufi pas een week later kwam. En mijn vrienden deden dat ook, sja, ik wist niet beter. Maar ik was ontzettend gelukkig in die tijd, ik zou het voor geen goud willen ruilen.
maandag 7 januari 2008 om 13:17
Ik heb mijn studie zelf moeten betalen aangezien mijn ouders mij niet ondersteunden. Naast het collegegeld heb ik gedurende de ersten 3 jaren zeker 1200 Euro aan boeken uitgegeven plus nog eens meer dan 1000 euro per jaar aan exkursies en veldwerk, en eenmalig kleding voor deze uitstapjes.
Aangezien 35-50 uur studeren per week normaal was, en ik vaak wekenlang in het buitenland zat kon ik mijn studie alleen financeren door goedbetaalde jobs te zoeken, zoals als vertaler of webdeveloper. Nu zit ik met een studielening van rond 12.000 Euro maar ik ben wel trots dat ik het alleen heb kunnen doen. Ik was wel al zuinig voordat ik ging studeren.
Aangezien 35-50 uur studeren per week normaal was, en ik vaak wekenlang in het buitenland zat kon ik mijn studie alleen financeren door goedbetaalde jobs te zoeken, zoals als vertaler of webdeveloper. Nu zit ik met een studielening van rond 12.000 Euro maar ik ben wel trots dat ik het alleen heb kunnen doen. Ik was wel al zuinig voordat ik ging studeren.
maandag 7 januari 2008 om 16:08
De insteek van mijn ouders was altijd, dat ik een voltijdsopleiding volgde, en dat die mijn hoogste prioriteit zou moeten hebben (ik was er trouwens ook wel echt full time zoet mee - heel veel contacturen), niet allerlei lullige baantjes om het hoofd boven water te houden. Dus kreeg ik van hun genoeg geld om het, gecombineerd met studiefinanciering, van te redden. Dat geld kreeg ik gewoon op mijn rekening, en verder zocht ik het zelf wel uit. Daar ben ik prima zelfstandig van geworden, en ik werkte in die tijd hard genoeg - aan mijn studie. Voor luxe dingen (wintersport en zo) had ik een goed betaald bijbaantje voor weinig uren in het vak waarvoor ik opgeleid werd.
Als het echt niet anders gekund had, had ik natuurlijk best meer kunnen gaan werken. Dat was dan waarschijnlijk vooral ten koste van mijn sociale leven gegaan.
Ik zie echt niet zo in waarom het goed voor je ontwikkeling is, zodra je 18 bent door slecht betaalde baantjes in je eigen onderhoud te voorzien (snap wél dat je trots bent als het je lukt!). In mijn omgeving heb ik aardig wat mensen gezien die echt heel veel langer over hun studie deden dan gepland, omdat ze zo ontzettend veel moesten werken, en dat vind ik eigenlijk nog steeds zonde.
Waarom zou je, als dat haalbaar is, je kinderen niet financieel ondersteunen tot ze hun opleiding hebben afgerond?
Als het echt niet anders gekund had, had ik natuurlijk best meer kunnen gaan werken. Dat was dan waarschijnlijk vooral ten koste van mijn sociale leven gegaan.
Ik zie echt niet zo in waarom het goed voor je ontwikkeling is, zodra je 18 bent door slecht betaalde baantjes in je eigen onderhoud te voorzien (snap wél dat je trots bent als het je lukt!). In mijn omgeving heb ik aardig wat mensen gezien die echt heel veel langer over hun studie deden dan gepland, omdat ze zo ontzettend veel moesten werken, en dat vind ik eigenlijk nog steeds zonde.
Waarom zou je, als dat haalbaar is, je kinderen niet financieel ondersteunen tot ze hun opleiding hebben afgerond?
maandag 7 januari 2008 om 16:20
Officieel horen ouders nog bij te dragen bij te dragen in het onderhoud van hun kinderen, ook al zijn ze meerderjarig, tenzij de meerderjarige kinderen zelf al volledig in hun onderhoud kunnen voorzien. Dit heet de zgn zorgplicht. Hier houdt de IBG dus ook rekening mee. Op de website van IBG kun je precies nakijken hoeveel wordt verwacht dat ouders bijdragen in het onderhoud van hun studerende kinderen. Als ouders die financieel niet kunnen opbrengen, kan het kind evt een aanvullende beurs krijgen.
Ik studeer zelf nog en ik weet dat het gangbaar is dat ouders collegegeld betalen en studieboeken. Sommige ouders betalen ook de kamerhuur, maar ik ken genoeg studenten (waaronder ikzelf) die dat zelf moeten doen. Wel is het zo dat ouders meestal de afspraak hebben dat wanneer hun zoon/dochter niets doet/ geen studiepunten haalt, de ouder stopt met bijvoorbeeld collegegeld betalen. Je kunt niet van je kind eisen dat hij geen studievertraging oploopt (bijna niet te doen bij de uni, sociaal leven is ook belangrijk), maar met mijn ouders was de afspraak dat ik serieus met de studie bezig moest. En soms haalde ik iets niet, tsja dat kan gebeuren, maar dat had echt geen consequenties. Mijn ouders weten dat ik serieus bezig ben.
De rest van de financiën aanvullen met bijbaantjes. Dat doet volgens mij 95% van de studenten. En evt bijlenen als je stufi ophoudt en je nog een stukje studie overhoudt. Of tijdens je stufi al. Zie het als een investering in de toekomst.
Ik studeer zelf nog en ik weet dat het gangbaar is dat ouders collegegeld betalen en studieboeken. Sommige ouders betalen ook de kamerhuur, maar ik ken genoeg studenten (waaronder ikzelf) die dat zelf moeten doen. Wel is het zo dat ouders meestal de afspraak hebben dat wanneer hun zoon/dochter niets doet/ geen studiepunten haalt, de ouder stopt met bijvoorbeeld collegegeld betalen. Je kunt niet van je kind eisen dat hij geen studievertraging oploopt (bijna niet te doen bij de uni, sociaal leven is ook belangrijk), maar met mijn ouders was de afspraak dat ik serieus met de studie bezig moest. En soms haalde ik iets niet, tsja dat kan gebeuren, maar dat had echt geen consequenties. Mijn ouders weten dat ik serieus bezig ben.
De rest van de financiën aanvullen met bijbaantjes. Dat doet volgens mij 95% van de studenten. En evt bijlenen als je stufi ophoudt en je nog een stukje studie overhoudt. Of tijdens je stufi al. Zie het als een investering in de toekomst.
maandag 7 januari 2008 om 17:21
Werken was extra, voor extra onnodige dingen, en niet meer dan een uur of 2 per week. Als ik veel meer was gaan werken, hadden mijn ouders daar denk ik wel consequenties aan verbonden, want zij financierden juist mijn volledige studie zodat ik niet mijn tijd zou hoeven besteden aan werken, maar me kon richten op wat in hun ogen het belangrijkst was: mijn studie.
maandag 7 januari 2008 om 17:55
Als haar vader haar studie betaald, ze studiefinanciering krijgt, nog thuis woont, een ov-kaart heeft/krijgt en nog wat werkt. Dan vind ik best dat je die 150 euro in je eigen zak kunt houden hoor!
Ze kan zich met die inkomsten als het goed is prima redden met alle verzekeringen, studieboeken etc erbij! Dat is zelfs behoorlijk ruim leven voor een student
Het zal in het begin even uitpluizen zijn van: wanneer wordt er hoeveel geld van mijn rekening gehaald, wat komt er aan inkomsten binnen en wat voor overige kosten heb ik?
Maar dat went ook wel weer. 18 jaar is ook zeker niet te vroeg om haar wat zelf te laten doen, al kun je best advies geven of een goed oogje in het zeil houden in het begin bij inkomsten en uitgaven
Ze kan zich met die inkomsten als het goed is prima redden met alle verzekeringen, studieboeken etc erbij! Dat is zelfs behoorlijk ruim leven voor een student
Het zal in het begin even uitpluizen zijn van: wanneer wordt er hoeveel geld van mijn rekening gehaald, wat komt er aan inkomsten binnen en wat voor overige kosten heb ik?
Maar dat went ook wel weer. 18 jaar is ook zeker niet te vroeg om haar wat zelf te laten doen, al kun je best advies geven of een goed oogje in het zeil houden in het begin bij inkomsten en uitgaven
maandag 7 januari 2008 om 18:11
Ik vind het een groot verschil of je als student thuis woont of op jezelf.
Als je thuis woont eet je wat de pot schaft, de boodschappen en het huishouden wordt voor je gedaan en je energiekosten en huur zijn er dus niet.
Wat heb je dan nog nodig? Ze werkt en verdient daar aardig mee, maar weeg goed af of dat nog haalbaar is als ze studeert. Een studie gaat uit van een 40 urige werkweek en met mijn studie (ook veel contacturen) was dat ook echt zo.
Als je stage loopt heb je ook echt geen tijd of puf meer om ernaast te werken, want in je vrije tijd moet je nog even je verslagen in elkaar zetten die de opleiding van je verwacht. Dat is dus naast die fulltime stageweek...
Ik zou inderdaad zeggen, laat haar lekker op kamers gaan. De studenten die thuiswonen en zijn blijven wonen zijn naar mijn mening minder snel volwassen geworden dan die op zichzelf zijn gaan wonen. Simpelweg omdat je dan je eigen tijd moet invullen (en erachter komt dat de dagen tekort zijn) en inderdaad prioriteiten moet stellen qua geld (wat koop ik wel wat niet, welke kosten komen nog waar ik rekening mee moet houden).
Mijn ouders ondersteunen mij wel financieel en ik kan echt niet zeggen dat ik er meer van geleerd zou hebben als ze het niet zouden hebben gedaan! Ze zorgen er namelijk wel voor dat het niet zoveel is dat ik het lekker breed kan laten hangen.
Ze betalen ook mijn studieboeken, maar ik ben hier altijd heel erg zorgvuldig in geweest door te kopieeren en alleen dat te kopen wat nodig was. Ik zag echt wel in hoe duur die boeken waren, ondanks dat ik het niet zelf hoefde te betalen (wat ik vaak wel doe). Die verantwoordelijkheid neem ik ook echt wel.
Als je thuis woont eet je wat de pot schaft, de boodschappen en het huishouden wordt voor je gedaan en je energiekosten en huur zijn er dus niet.
Wat heb je dan nog nodig? Ze werkt en verdient daar aardig mee, maar weeg goed af of dat nog haalbaar is als ze studeert. Een studie gaat uit van een 40 urige werkweek en met mijn studie (ook veel contacturen) was dat ook echt zo.
Als je stage loopt heb je ook echt geen tijd of puf meer om ernaast te werken, want in je vrije tijd moet je nog even je verslagen in elkaar zetten die de opleiding van je verwacht. Dat is dus naast die fulltime stageweek...
Ik zou inderdaad zeggen, laat haar lekker op kamers gaan. De studenten die thuiswonen en zijn blijven wonen zijn naar mijn mening minder snel volwassen geworden dan die op zichzelf zijn gaan wonen. Simpelweg omdat je dan je eigen tijd moet invullen (en erachter komt dat de dagen tekort zijn) en inderdaad prioriteiten moet stellen qua geld (wat koop ik wel wat niet, welke kosten komen nog waar ik rekening mee moet houden).
Mijn ouders ondersteunen mij wel financieel en ik kan echt niet zeggen dat ik er meer van geleerd zou hebben als ze het niet zouden hebben gedaan! Ze zorgen er namelijk wel voor dat het niet zoveel is dat ik het lekker breed kan laten hangen.
Ze betalen ook mijn studieboeken, maar ik ben hier altijd heel erg zorgvuldig in geweest door te kopieeren en alleen dat te kopen wat nodig was. Ik zag echt wel in hoe duur die boeken waren, ondanks dat ik het niet zelf hoefde te betalen (wat ik vaak wel doe). Die verantwoordelijkheid neem ik ook echt wel.
maandag 7 januari 2008 om 18:22
Mijn moeder betaalde de eerste jaren collegegeld en een ouderlijke bijdrage. Toen ze op een dag hoorde dat ik een Bjorn Borg-onderbroek van veertig gulden had gekocht, heeft ze de ouderlijke bijdrage stop gezet met de woorden: als je dat kan betalen, dan heb je de ouderlijke bijdrage niet meer nodig. En terecht. Vanaf het vierde jaar heb ik collegegeld zelf betaald. Kan me eigenlijk niet heugen dat ik tijdens mijn studie in geldnood heb gezeten, werkte er elke week tien tot twintig uur naast. En natuurlijk, dat kon bij mijn studie. Maar ook bij studies waar het zogenaamd onmogelijk was, zag ik ze bijbaantjes hebben.
Ja, studenten medicijnen met hun co-schappen, dat wordt moeilijk. Maar goed, dan kun je een lening nemen. Me dunkt dat je dat tzt wel terug kunt betalen.
Ja, studenten medicijnen met hun co-schappen, dat wordt moeilijk. Maar goed, dan kun je een lening nemen. Me dunkt dat je dat tzt wel terug kunt betalen.
maandag 7 januari 2008 om 18:29
Ik vind 160 euro per maand helemaal niet zoveel eigenlijk. Ik verdiende, toen ik net studeerde, ruim 300 euro naast m'n studie en het was ook weer niet zo dat ik er een halve werkweek op nahield ofzo. Van die 160 euro + wat zal het zijn? 80 euro stufi redt ze het dus hoogstwaarschijnlijk niet. Want als ik uitga van 100 euro per maand voor de ziektekostenverzekering, dan blijft er per maand nog 120 euro over. Daar zou ze dan haar boeken van kunnen betalen (áls ze geluk heeft) en dan blijft er dus niks over.
Dat van die boeken kopiëren gaat trouwens niet voor elke studie op. Ik haal 't niet in m'n hoofd om boeken van ouderejaars te kopiëren of te gebruiken, want dan loop ik bij m'n tentamens absoluut tegen de lamp omdat mijn informatie niet up-to-date blijkt te zijn. Onze boeken (of: de drukken van onze boeken) zijn vaak zo nieuw dat ze nét voor de aanvang van de collegecyclus uitkomen en je dus eigenlijk al een achterstand zou oplopen als je ze in de bieb gaat kopiëren omdat ze later in de bieb liggen. Dus nee, ik heb het wel overwogen maar het is bij mijn studie absoluut niet praktisch. Readers zouden wel kunnen trouwens.
Dat van die boeken kopiëren gaat trouwens niet voor elke studie op. Ik haal 't niet in m'n hoofd om boeken van ouderejaars te kopiëren of te gebruiken, want dan loop ik bij m'n tentamens absoluut tegen de lamp omdat mijn informatie niet up-to-date blijkt te zijn. Onze boeken (of: de drukken van onze boeken) zijn vaak zo nieuw dat ze nét voor de aanvang van de collegecyclus uitkomen en je dus eigenlijk al een achterstand zou oplopen als je ze in de bieb gaat kopiëren omdat ze later in de bieb liggen. Dus nee, ik heb het wel overwogen maar het is bij mijn studie absoluut niet praktisch. Readers zouden wel kunnen trouwens.
maandag 7 januari 2008 om 18:35
Dat is wel jammer inderdaad bij jouw studie Celeone. Bij mijn studie kon dat gelukkig wel, bibliotheek was ook altijd helemaal up to date.
Mijn studie is zo'n studie waar je " zogenaamd" niet naast kon werken. Ik heb er dus wel naast gewerkt en kan je vertellen dat het niet het verstandigste was om te doen.
Om een beetje een leuk bedrag bij elkaar te werken moet je ook wel een aardig aantal uren werken.
Ik heb door die tijd te werken (omdat het ook echt nodig was, anders kwam ik niet rond!) zelfs een studieachterstand gekregen, terwijl ik echt niet lui of dom ben. Ik doe niet lang over mijn verslagen en studeren voor een tentamen als je het vergelijkt met medestudenten en zelfs dan was het werken ernaast te veel!
Nu is het ook een verschil van studie hoe hoog de studielast is. Op de kunstacademie zit je van 9 tot 6 op school en ben je daarnaast 3 uur per dag bezig om je huiswerk te doen (teksten instuderen, schilderen, muziek instuderen etc.)
Mijn studie is zo'n studie waar je " zogenaamd" niet naast kon werken. Ik heb er dus wel naast gewerkt en kan je vertellen dat het niet het verstandigste was om te doen.
Om een beetje een leuk bedrag bij elkaar te werken moet je ook wel een aardig aantal uren werken.
Ik heb door die tijd te werken (omdat het ook echt nodig was, anders kwam ik niet rond!) zelfs een studieachterstand gekregen, terwijl ik echt niet lui of dom ben. Ik doe niet lang over mijn verslagen en studeren voor een tentamen als je het vergelijkt met medestudenten en zelfs dan was het werken ernaast te veel!
Nu is het ook een verschil van studie hoe hoog de studielast is. Op de kunstacademie zit je van 9 tot 6 op school en ben je daarnaast 3 uur per dag bezig om je huiswerk te doen (teksten instuderen, schilderen, muziek instuderen etc.)
